#Młodzieżowy Strajk Klimatyczny

[dzieckonoego]

Jeśli młodzież przestanie być rewolucyjna, To źle wróży młodzieży i rewolucji

Włodzimierz Lenin

[kryzysprzeznaczen]

[anty-top]

1. Bezsenność

Mój cudowny wypoczynek w postaci eL Quatro dobiega końca i można by rzec, że powinienem tryskać energią skoro wracam już do pełni sił witalnych. I w rzeczy samej tak by było, gdyby nie ta uporczywa bezsenność. Trzecia noc z rzędu to stanowczo za dużo.  Na szczęście dla ludzkości już dawno, dawno temu ktoś natknął się na owoce kawowca i uczynił z niego napój dla takich miernot jak ja. O dzięki Ci zacny ludzie Oroma - Ludzkość będzie Ci wdzięczna do końca swoich dni, czyli dopóki klimat nas nie unicestwi. 

A pro po, dzisiaj na całym świecie (albo tylko w europie? Cholerny europocentryzm, nigdy nie wiadomo kiedy coś jest globalne a kiedy lokalne) ludzie wyszli na ulice żeby manifestować gotowość do zmian stylu życia na rzecz ochrony środowiska. Pochwalam chęci ale nie wierze w rezultaty. Politycy żyją tu i teraz, więc problem przyszłych pokoleń nie jest dla nich priorytetem. To będzie problem tych, którzy dojdą do władzy i przejmą po nich schedę. Gdyby faktycznie miało się coś zmienić, należałoby naciskać na obniżenie podatków na wszystkie produkty biodegradowalne i przeznaczyć dodatkowe granty dla start-upów i producentów alternatywnych dla plastiku i innych szkodliwych substancji  - opakowań. Kowalski, Muller czy Jose będzie kupował produkt, który jest: A) tańszy B) ogólnodostępny - dopóki więc wyroby ekologiczne i ekologiczny styl życia będzie droższy, nie będzie cieszył się wystarczającą popularnością.  Proste prawda? A jednak za wszystkim stoją ogromne pieniądze. Lobbyści gigantycznych koncernów, rozwijanych w świecie zbudowanym na kapitalizmie i niepohamowanemu konsumpcjonizmie, nigdy nie zrzekną się swoich wpływów. To przeciwko nim należałoby protestować - politycy są tylko pionkami, którzy mają umożliwić im dalszą globalną ekspansje. Smutne ale prawdziwe. 

To nad czym się jeszcze zastanawiam, to czy z drugiej strony barykady nie ma lobbystów, wykorzystujących problemy ekologiczne w celu stworzenia rewolucji gospodarczej na skale globalną, która inicjowana jest nie z troski o stan zdrowia Matki Ziemi a chęć zdobycia rynku przez inne, za chwilę gigantyczne koncerny, które będą równie destrukcyjne?  Nie ma co gdybać, ale na pewno trzeba mieć oczy szeroko otwarte... Choć niekoniecznie w nocy. 

Anty-Top

[ziemia-cierpi]

Ludzie, wiecie, że istnieje coś takiego jak Młodzieżowy Strajk Klimatyczny? Nie? To idźcie się dowiedzieć. Bo to ważne.

I miło by było gdybyście się przyłączyli.

[becoolsuzan]

Jezu, kocham to

Źródło: Krzysztof Szymczak, Adam Wojnar, Młodzieżowy Strajk Klimatyczny

[akwartone]

High time to show you some romantic quotes 😍 #akwartone #calligraphy #calligraffiti #letters #lettering #custom #handmade #handmadefont #typism #typographyandcalligraphy #typegang #typeclan #thedailytype #strengthinletters #typespire #typostrate #typographyinspiration #typographyart #typographydaily #typeua #typematters #red #50words #scribebynight #art🎨 #designspiration #calligraphie #caligrafia (w: Młodzieżowy Strajk Klimatyczny Kraków) https://www.instagram.com/p/BvKMOyKFKY0/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=j1up0k0giq2s

[blogserioserio]

jestem tu nowy

Opisuję moje początki w Warszawie i wyjaśniam, co tu w zasadzie robię. 

Pan mieszka w Warszawie? 

Tak, oczywiście — rzucam w stronę okienka. — Od przedwczoraj. 

Przysięgam, że usłyszałem wtedy parsknięcie, nie od nad wyraz uprzejmej pani z punktu informacyjnego Zarządu Transportu Miejskiego, ale od jakiegoś dziadka, który stał za mną w kolejce. 

Ewidentnie rozsierdził go fakt, że ktoś jest w Warszawie kilka dni, gówno wiedział, topi nos w google maps i ma czelność powiedzieć, że tu mieszka. Może jeszcze uważa się za Warszawiaka? 

*

 Przystanek na żądanie —to zdanie  Knapik powtarza co przecznicę, więc chcąc nie chcąc zacząłem dostrzegać w nim  nienachalną poetykę. 

Przyjezdni traktują Warszawę pragmatycznie, albo wręcz instrumentalnie. Wprowadzają się do Warszawy tłumacząc, że nie mieli innego wyjścia. 

Ekscytuję się byle pierdołami. 

Nic nie poradzę na to, że śmieję się za każdym razem, gdy słyszę nazwę “Ursus Niedźwiadek”.  Jak jadę autobusem, nucę sobie “ZTM”. Jak jadę Metrem, puszczam “Następną stację”. Widzę, że jedzie 180 — bez cienia żenady śpiewam “Chomiczówkę”. W Warszawie nie zachowała się parkowa ławka, o której ktoś nie zdążyłby zaśpiewać albo zarapować. Wszystko się z czymś kojarzy i nabiera kontekstu. To moja ulubiona cecha tego miasta. 

* Miejsca, które koniecznie musiałem zobaczyć, a gdzie nie zaprowadziły mnie żadne szkolne wycieczki: 

ul. Wspólna (Same biurowce, żadnej pierogarni. Ale muszę przejść się jeszcze raz i sprawdzić.) 

Róg Hożej i Marszałkowskiej (Niepozorny. Logo TVN tylko na szybie kawiarenki, jak pójdziesz dalej Hożą, zobaczysz pranie porozwieszane na balkonach, poczujesz szlugi i kalafiory.) 

Siedziba PiSu na Nowogrodzkiej (Łatwo przeoczyć, ciekawiej ją sobie wyobrażałem.)

Willa Jerzego Urbana (Mam na myśli siedzibę Umbry, a zatem budynek, w którym mieści się redakcja Nie. Budynek obwarowany, przy wykwintnej ulicy na Starym Mokotowie, zero emblematów.)

*

Piątek zapowiadał się ekscytująco. Miałem nakręcić Młodzieżowy Strajk Klimatyczny i skończyć materiał o Grze o Tron. To był ostatni dzień pierwszego tygodnia mojej pracy i opiszę, jak wyglądał: 

1. 

Przyjeżdżam do redakcji na półtorej godziny przed kolegium. Planuję usiąść do komputera i skończyć tekst, który czytasz, mając ludzi z Dużego Formatu dosłownie kilka metrów przed sobą. Słyszę, że ministra Zalewska urządza kolejną konferencję prasową.

Pojechałbyś? 

Zamawiam taksówkę. Dostałem plik voacherów, które podaję taksówkarzowi w momencie, w którym zazwyczaj oddaje mu się ostatnie pieniądze. Podpisuję paragon i ładnie proszę o kopię dla księgowości. Przeważnie w ten sposób poruszam się po mieście w godzinach pracy — chyba, że stołeczni taksówkarze akurat postanowią urządzić strajk.  

Taksówka staje przed Ministerstwem Edukacji Narodowej. Śmieszy mnie to „narodowej”, czemu nie po prostu „edukacji”? Pracownicy ministerstwa są dla mnie uprzejmi, wdaję się z nimi w pogaduszki, żarciki, jest miło. 

Konferencja odbywa się w niewielkim pomieszczeniu na trzecim piętrze. Notuję sobie catering na poszczególnych briefingach, żeby wiedzieć, czego gdzie się spodziewać. 

Póki co, najlepsze żarcie widziałem w Centrum Dialogu:

dużo ciastek do wyboru, 

kawa (niestety chyba tylko obrzydliwa trzy w jednym), 

soczek Tarczyn (w kilku wariantach smakowych!), 

woda mineralna: do wyboru gazowana i niegazowana, 

wjechały nawet małe kanapeczki, czyli coś rozkosznie niesłodkiego. 

W MEN dali tylko wodę, ale dobre i to…

Nauczyłem się, że wypada się przywitać z operatorami od konkurencji i w ogóle warto z nimi dobrze żyć. Pytam, gdzie się mogę wbić ze swoją kamerą. Ustawiam się w niezłym miejscu po środku. Swój rejestrator dźwięku zostawiam na pulpicie, przed którym miała przemawiać Ministra, więc całkiem nieźle złapało dźwięk. Niestety nie mam przy sobie statywu. Przez bite pół godziny muszę utrzymywać kamerę w rękach. Staram się stać nieruchomo, ale nie da się nie ruszać. 

Stamtąd prosto do redakcji, zostawiam nagrania z konferencji i jadę dalej, wreszcie na wyczekiwany Młodzieżowy Strajk Klimatyczny. 

2. 

Zanim dotarła taksówka, która miała mnie tam przetransportować, dostałem cynk, że Sławomir Broniarz ze Związku Nauczycielstwa Polskiego też będzie miał swoją konferencję, którą wypadałoby nagrać… 

 Ale o 12 zaczyna się ten strajk! 

Broniarz jest o 12:30. Może podjedziesz pod ten strajk, nagrasz kilka przebitek i zdążysz na Broniarza? 

Dosłownie wyskakuję z taksówki przy Królewskiej. Szybko nagrywam, ile się da, łapię organizatora, proszę go o jakiś komentarz i w długą, prosto do ZNP. 

3. 

Przyjeżdżam tam na styk, na minutę przed rozpoczęciem konferencji Broniarza. Cały wąziutki korytarz, w którym miał przemawiać związkowiec, zasrany kamerami. Nie było się gdzie wcisnąć. Jakiś operator lituje się i wpuszcza mnie przed szereg. Przechodzę między kamerami telewizyjnymi za kilkaset baniek z duszą na ramieniu, wiedząc, że jakbym przewrócił którąś z nich, byłbym ją spłacał kilka pokoleń do przodu. 

Ustawiam się na rogu, pod samą ścianą. Przede mną stoi dźwiękowiec z mikrofonem na kiju. Uprzedził mnie bez kozery, że co jakiś czas dźgnie mnie końcówką tego kija w brzuch i żebym wtedy nie jęczał i nie miał pretensji. Jak tylko wszedł Broniarz, mój kadr wypełnia sylwetka jakiegoś fotografa.  

Wchodzisz mu w kadr! - nie wytrzymuje któryś z operatorów. 

To są równe, wesołe chłopy i niezależnie od redakcyjnej przynależności wspierają się nawzajem, nieważne czy z TVN-u czy z Republiki. 

Fotograf nic sobie z tego nie robi. Muszę się przechylić, stanąć na jednej nodze, maksymalnie wychylić rękę, w której trzymam kamerę i w ten sposób próbować nagrywać związkowca, pilnując, żeby nikomu nie spieprzyć kadru. 

Zamykam oczy. Zaciskam zęby. Staram się oszukać swój mózg, że leżę sobie na plaży, a lanie wody, które dociera do moich uszu, to łagodny szum fal. 

4. 

Stamtąd na Rondo Daszyńskiego. Przy jakichś biurowcach wybrukowali chodnik pochłaniający smog. Wychodzę z taksówki, żeby porobić kilka zdjęć chodnika. Jak potem wracam taksówką do redakcji, mijamy pochód strajkującej młodzieży. Kręcę go z okna taksówki. 

Przyjeżdżam na montaż. Najpierw ma lecieć Broniarz, potem Młodzież, a przecież została jeszcze Gra o Tron… Pytam, czy wystarczy materiał z samymi komentarzami ekspertów, które zbierałem przez tydzień. W planach była sonda uliczna, ale potem, jak jakiś przechodzień prawie się na mnie rzucił, jak powiedziałem mu, jaką redakcję reprezentuję, nie byłem gotowy na sondy. 

Z redakcji wychodzę o godzinie 20:25. W atrium spotykam Patryka Chilewicza z Vogule Poland. 

Kiedy macie kolejną rozprawę z TVN-em? 

Wtedy i wtedy… (sprawdza w telefonie). 

Chciałbym zrobić z tego materiał, może się uda...

*

Piątek był dniem, w którym zacząłem pękać. Jeżeli ktoś sobie pomyśli, że stażysta w dużej, ogólnopolskiej redakcji parzy kawę i się obija, to może i tak jest, ale na pewno nie tutaj. 

Jakkolwiek nie brzmiał opis tego mojego piątku , tak czy siak jest super i jestem szczęśliwy. W tym tygodniu przeżyłem pewnie więcej, niż w ciągu całego zeszłego roku i jedno jest pewne: 

Będę miał o czym pisać, o ile oczywiście będę miał kiedy pisać. 

Za wcześnie zakładać, że zostanę w Warszawie na dłużej. To możliwe, ale nie przesądzone. W każdym razie nie sądzę, żebym kiedykolwiek mógł się nazwać Warszawiakiem, bo i za dwadzieścia lat ten sam dziadek (o ile dożyje) skwituje moją ówczesną warszawskość tym samym parsknięciem, które  usłyszałem w punkcie informacyjnym ZTM. 

[monikajaworska]

Service

This time, as on the same day the Młodzieżowy Strajk Klimatyczny took place, during our meeting we focused on the topic of climate change. I described them the greenhouse effect, we talked about the consequences of it, and what we can do to be more eco. In groups, girls were supposed to create an advertisement for being eco-friendly. Their ideas were wonderful – they gathered trash around the school lawns, made a pantomime showing planting trees and came up with a song about turning the water off when you brush your teeth. I think it is very important that in scouting we not only focus on the “scout’s ideals” and the techniques, but we also talk about current issues that are so important to our daily life.

24/09/2021

[socjalizmemy]

Nie dają mi spokoju lęki klimatyczne. Objawy? Nie mogę przestać rozważać na temat skutków wynikających z wywołanych przez człowieka zmian klimatu. Moją głowę trapią więc myśli o chaotycznych niepokojach społecznych, suszach ograniczających dostęp do żywności i wody, przytłaczających pożarach lasów i miast, trwającym już masowym wymieraniu gatunków, nowych chorobach o potencjale pandemicznym, masowych migracjach dwóch miliardów ludzi, silnych zjawiskach atmosferycznych, zabójczych wahań pogody, wybuchu nowych konfliktów zbrojnych i prawicowych ekstremizmów. ⁣ ⁣ A to tylko niektóre z czynników, które niewątpliwie wzrosną w najbliższych latach, być może doprowadzając do upadku ludzkiej cywilizacji. Czuję strach i mam do tego prawo. Ten niepokój nie wynika znikąd, lecz ze zdrowej analizy sytuacji, którą od lat nakreślają mądrzejsze ode mnie głowy naukowców. W efekcie mój instynkt już wie, że będzie coraz gorzej. Muszę to uczucie zaakceptować, a następnie podjąć próbę radzenia sobie z nim, aby nie dać się mu sparaliżować. ⁣ ⁣ Chciałbym znaleźć spokój i wykorzystać czas, który nam pozostał, by doświadczyć tego, czego potrzebuje każda i każdy z nas - miłości, satysfakcji, szczęścia, przygody, spełnienia. Następna dekada to nasza ostatnia szansa na zakończenie systemu opartego na bezmyślnym konsumpcjonizmie. To ostatnia szansa, aby wspomniany lęk wywołać u tych, którzy pośrednio lub bezpośrednio mają wpływ na to, czy podejmiemy jako ludzkość skuteczną walkę o przetrwanie. Czas bowiem zaakceptować fakt, że konsekwencje bezowocnych prób zachowania status quo nigdy nie zostaną odwrócone. Nie mówimy już o "zatrzymaniu" katastrofy, ale ograniczeniu jej skutków. A jeśli nie uda się osiągnąć zmiany - same i sami musimy się nią stać. Działajcie więc w nowych ruchach społecznych, takich jak Extinction Rebellion, Strajk dla Ziemi, Młodzieżowy Strajk Klimatyczny. Angażujcie się w politykę - w partiach, młodzieżówkach, kolektywach. W kwestii "eko" skupiajcie na presji związanej ze zmianami systemu, a nie "stylu życia". Edukujcie siebie i społeczeństwo. Przetrwamy tylko wtedy, gdy będziemy o to walczyć ✊ https://www.instagram.com/p/CLuE2SDF-Bx/?igshid=12n50f61dmn41

[juilajankowskacas]

Service 23.09.2020

This week for my service part of CAS, I attended an Amnesty International meeting. We discussed the issue of climate change. We mainly focused on alternative energy sources and how we could raise awareness about this topic. This discussion helped me get a new perspective on this topic. This meeting helped me realize how important is this issue and how I can do my part to stop climate change. For example, I can attend the Fridays for Future protest or Młodzieżowy Strajk klimatyczny.

[kryzysprzeznaczen]

[florenceandthecas]

(S) - Fridays For Future

activity: attending Młodzieżowy Strajk Klimatyczny 

date: 25th September 2020

organization: Młodzieżowy Strajk Klimatyczny

-

This Friday was there was another Youth Climate Strike in Warsaw. It was the first one after the pandemic. Even though it was a big gathering, a lot of safety precautions were taken. The march was divided into six parts, with a big gap between each other them. Moreover, everyone was wearing a mask and to my slight surprise, I saw nobody without a mask and barely anybody, who’s mask wasn’t put on correctly. It makes me very happy to see how seriously the restrictions are taken by young people here. Youth climate strikes are always very emotional to me. Seeing to many young people coming together, missing their education for a day and putting their and their children’s future above it is striking. I know that this is something that will be seen as an important event of the time and I am happy to be a part of it. I find it so horrible that this, out future, is something young people have to go on the streets so ask for, and what more, are barely being listened to. For all of us I attend and will keep attending youth climate strikes.

[zyciestolicy]

Chińska Greta Thunberg wysłana na badania psychiatryczne W Chinach także jest Greta Thunberg, to znaczy jej odpowiedniczka. Mowa o Ou Hongyi, nieformalnej przywódczyni ruchu ekologicznych dzieci w Chinach.

[regulatethepriceoftea]

As a way of bringing my resolutions to life, after the Młodzieżowy Strajk Klimatyczny I decided to further engage in climate-related activism. As I mentioned, I have a number of friends interested in this issue, which is why I recalled that Warsaw has a division of a very well-known pro-climate organization, Extinction Rebellion. I've heard about them numerous times and I always admired what they did. Right after MSK I decided to take a closer look at this organization and, as soon as I found out when and where can I attend an introductory meeting, I rushed to engage in their activity. On the first meeting, I was familiarized with all of the formal neccesities - who they are, why are they fighting, what to they want, what are their rules. I really liked how the meeting was conducted in a form of an open conversation rather than a lecture - all of the "older activists" were kind, genuine and incredibly helpful. Furthermore, we spoke about a few actions that were in the process of planing. I also joined XR's online platform, as presented on the picture above. The censorship is obligatory, as XR values privacy. I gained a lot of important knowledge, both on the organisation itself as well as the climate in general (I love how the young people there know so much about our planet and systems) and I got another rush of energy to keep engaging in pro-climate actions.

[wodnamasa]

Złote baniaki przyznane

W niedzielę przyznaliśmy 3 złote baniaki, 2 srebrne, 2 pomarańczowe, nagrodę specjalną oraz serię wyróżnień. Wybory nie były łatwe, bo pomysły, które zrealizowały się w formie najróżniejszych obiektów pływających przerosły nasze oczekiwania.

To dzięki Wam drogie szkutniczki i drodzy szkutnicy, Wodna Masa Krytyczna staje się legendą!

WYNIKI 9. Wodnej Masy Krytycznej w Krakowie:

1 miejsce ex æquo dla załóg Domku, Koła Ratunkowego i Sera. Brawo!!!

Domek Za piorunujący efekt wizualny i nawiązanie do tradycyjnych domków na galarach wiślanych oraz za upcykling i tony brokatu.

Koło Ratunkowe Za spektakularną rzeźbę koła ratunkowego oraz nietuzinkową pracę zespołową w stoczni.

Ser Za perfekcyjne odwzorowanie mysiej rzeczywistości na serze. Dodatkową uwagę jury zwróciły pułapki na myszy na ogonach oraz trwałość wszystkich do tej pory wykonanych dzieł, które każdego roku służą kolejnym pokoleniom stoczniowców

2 miejsce ex æquo dla załóg Ex-R i Instrumentu

Instrument Za pomysłowość i wprowadzenie nowej kategorii pływających instrumentów.

Ex-R Za wierene zaszufladkowanie się i altruistyczne podejście do pracy zespołowej.

3 miejsce ex æquo dla załóg Cadillaca i Trampoliny

Cadillac Za ruch na wodzie i kolejny rok kreatywnego wykorzystania pływających wanien.

Trampolina Za kreatywną i błyskawiczną adaptację zwykłego przedmiotu dla dużej ilości załogi i dzieci.

Nagroda specjalna została przyznana Mariuszowi Laudańskiemu na Kłodzie za prostotę i gotowość do przygody, co wszystkim nam przypomniało o początkach Wodnej Masy Krytycznej w Krakowie.

Wyróżnienia otrzymali Młodzieżowy Strajk Klimatyczny, Urna, Pokój i Mario.

Specjalne podziękowania dla pływającej restauracji Hummus Amamamusi, która każdego roku pro bono obsługuje wszystkich na wodzie :)

Dziękujemy za wsparcie i opiekę na wodzie: Krakowskiemu Biuru Festiwalowemu, Koalicji Ratujmy Rzeki / Save the Rivers Coalition, Extinction Rebellion, Krakowskiemu WOPR, policjantom z Komisariatu Wodnego, Boudice, Urzędowi Żeglugi Śródlądowej we Wrocławiu i Krakowie i wszystkim aktywnie wspierającym Wodną Masę Krytyczną i Otwartą Stocznię.

Organizatorzy CSW Wiewiórka

fot. Robert Polański

[doing-cas]

29th November - Creativity

On 29th November together with Ania and Martyna we went to a climate strike organised by Fridays For Future (Młodzieżowy Strajk Klimatyczny) Katowice. Beforehand, we prepared some banners with slogans to hold there. For me, it was a little bit of cheating because I wasn’t necessarily striking, as I didn’t have lessons then. We got to the city’s square, where the strike started. The atmosphere there was extremely inspiring, everyone gathered for this one common target. We had only listened to the speeches, unfortunately we had to go back to school for a math test right before the marching part started. We were there for around 40 minutes or so. When we were writing the test, the strike walked next to our school so we could hear Gosia’s cheering and the crowd responding.

Overall, I really enjoyed this experience, even though it wasn’t necessarily long. The fact that I’ve talked with Gosia about the strike when she was planning it and I saw the process as well as some issues that arised with organising made me appreciate that moment even more. It left me with a sensation that even though we seem to mean so little, we still can do a lot as youth despite all odds.