#Włodzimierz Lenin

[dzieckonoego]

Jeśli młodzież przestanie być rewolucyjna, To źle wróży młodzieży i rewolucji

Włodzimierz Lenin

[mynawyspie]

(Polish soldiers during the Polish-Bolshevik war)

The Battle of Warsaw 1920. The Defeat of the Empire of Evil

The Battle of Warsaw in 1920 was not only a culminating moment of the Polish-Bolshevik war but also one of the decisive events in the history of Europe and the world. 

Led by Vladimir Lenin, once they seized power in Russia, the Bolsheviks strove to export the revolution to Europe. Their march to the West began in late 1918. The Communist International (Comintern) was founded in Moscow in March 1919 as a body to supervise communist parties from 32 countries across the globe, and a political tool of the Bolshevik Russia. In the summer of 1919, the Comintern’s Chairman Grigory Zinoviev stated: “One can say with full confidence: In just a year from now, all of Europe will be communist. And the struggle for communism will move to America, and perhaps to Asia and other parts of the world.” The Polish-Bolshevik war began in January 1919. The Commander of the Western Front Mikhail N. Tukhachevsky issued an order to his soldiers, addressing them with the words: “Fighters of the workers’ revolution! Fix your eyes on the West. It is in the West that the fate of the world revolution is being decided. Over the dead body of White Poland lies the way to the world fire of revolution.”

In the face of the deadly threat, the Polish nation got immensely mobilized, the Catholic Church also playing a big role in it. More than 100,000 volunteers responded to calls to join the army, including 30,000 citizens of Warsaw. Meanwhile, the Polish government sought help abroad. British prime minister David Lloyd George, however, offered only mediation in peace talks with the Bolsheviks. France behaved somewhat better as it offered substantial supplies of weapons and munitions. Pope Benedict XV realized how grave the situation was when he noted in a letter of August 5: “It is not only Poland’s existence as a nation that is imperiled, but the entire Europe faces the atrocities of a new war.” As part of its massive propaganda efforts under the slogan “Hands off the Soviet Russia,” Moscow had mobilized communist parties and leftist trade unions in all of Europe to act against Poland. Railway workers in Germany and Czechoslovakia blocked trains with military supplies to Poland. The governments of both countries silently sympathized with the Bolsheviks. The only safe passage for the transports led through Romania.

"We have the whole world against us" wrote Stanisław Posner in a report for Józef Piłsudski, submitted end of June 1920, after traveling through Western European countries. During his several-week expedition, he visited a few capital cities and returned with observations free of any hope. Posner highlighted that even those who had been siding with Poland, such as French President Alexandre Millerand, assuring of his support for Warsaw in the conflict with the Czechs ,"is siding with them and, in other matters, will always submit to the opinion of England, because he depends on her as a creditor." "The British Prime Minister Lloyd George played a sombre role in Spa, a provincial lawyer from Wales, promoted in world opinion to a national leader, prejudiced against Poles and clearly siding with the Bolsheviks" – said Mieczysław Jałowiecki, the representative of the Polish government in Gdańsk. In late summer of 1920, war correspondent Adam Grzymała-Siedlecki noted: "It was of no secret to anybody that the Germans are waiting impatiently to conquer Warsaw. […] Our surrounding neighbors were already preparing new partitions. The end of Polish statehood was spoken of as an absolute necessity. Was the situation presented differently at the offices of the Triple Entente? English policy, Italian neutrality, the stance of the Belgian cabinet regarding the transport of weaponry to Poland, all made it clearer than ever that helping us would be impractical and – who knows? – even harmful."

The Battle of Warsaw took place from August 12 to 15, 1920. The fiercest combats were fought for Radzymin, Ossów and Zielonka. Radzymin was reclaimed from the Poles by the Bolsheviks on August 13, yet a day later it was under Polish control again, after the rally of General Józef Haller and his chief of staff, Colonel Włodzimierz Zagórski, to be conquered by the Bolsheviks once more the next day. On August 15, it is once again taken back by Haller and Zagórski, both of whom personally led Polish troops to the attack. On the northern front, the 8th cavalry brigade of Colonel Włodzimierz Podhorski from the 5th Army of General Władysław Sikorski in a bold rally entered Ciechanów, where the command center of the 4th Red Army was completely destroyed. On August 16, 1920, the Polish offensive, led by the head of state – Józef Piłsudski, was launched from Wieprz river and eradicated the Mozyr group of the Bolshevik army. Budyonny’s cavalry army also began to retreat to Volhynia, as did the Gaj-Chan’s cavalry corps. The retreat of the Bolsheviks turned into a panic escape. The most significant role in this battle was played by the 5th Army of General Władysław Sikorski on the section of Nasielsk on Wkra river and General Franciszek Latnik on the outskirts of Warsaw. The Bolsheviks were beaten again in the Battle of the Niemen River from September 20 to 26, 1920. The Battle of Warsaw took place near Warsaw and Modlin in addition to the area of Góra Kalwaria as well as between Modlin and Ciechanów. The sides of the battle included the 1st Polish Army (directly defending Warsaw) and the 5th Polish Army (in the area of Modlin) as well as the 3rd, 15th and 16th Bolshevik Armies. It was carried out on the basis of the operational order of August 10, 1920 marked with a fictitious number 10000, signed on August 9 by General Tadeusz Rozwadowski, who provided for a double wing maneuver, so-called “Cannae” maneuver. It is worth adding that it was also vital for the course of the battle that on August 13, Polish cryptologists deciphered the Bolshevik telegram, which indicated that the attack on Warsaw was planned shortly.

The Battle of Warsaw marked the first defeat of the Soviet empire of evil, thanks to which the fate of the world took a different course than Lenin would have wanted. Soon after the defeat near Warsaw, he admitted: “The Polish war was the most crucial turning point not only for the politics of Soviet Russia but also for the world politics. (…) In Europe, it was possible to seize everything. But Piłsudski and his Poles inflicted a gigantic, unprecedented defeat to the cause of the world revolution.”

[osobypostacieludzie]

Boris Sawinkow ( Boris Wiktorowicz Sawinkow, Борис Викторович Савинков ) - rosyjski pisarz, polityk, zamachowiec. Jako członek Organizacji Bojowej Partii Socjalistów Rewolucjonistów był odpowiedzialny za zamachy na carskich urzędników w 1904 i 1905 roku. W 1906 został za nie skazany na śmierć, jednak uciekł z Rosji. Wrócił do Rosji po wybuchu w 1917 rewolucji lutowej i obaleniu caratu. W Rządzie Tymczasowym Rosji w roku 1917, po przejęciu teki premiera od Georgija Lwowa przez Aleksandra Kiereńskiego, wiceminister wojny, faktycznie kierujący ministerstwem. W czasie wojny polsko-bolszewickiej organizował struktury Rosyjskiej Armii Ludowej, która walczyła pod polskim dowództwem przeciwko Armii Czerwonej. Po wojnie osiadł w Warszawie, gdzie założył Ludowy Związek Obrony Ojczyzny i Wolności (NSZRiS). W tym czasie był najgroźniejszym przebywającym na emigracji przeciwnikiem bolszewików. Władze radzieckie zaczęły wywierać nacisk na rząd polski twierdząc, że tolerowanie działalności Sawinkowa na terenie Polski jest wyrazem poparcia dla polityki antyradzieckiej. W październiku 1921 roku został wydalony z Polski. Osiadł na Zachodzie, szukał związków z podziemiem antykomunistycznym w Rosji Sowieckiej i ZSRR. Podstępem został zwabiony przez OGPU do ZSRR; miał tam stanąć na czele antybolszewickich sił i przejąć władzę. W styczniu 1924 zmarł przywódca Rosji Radzieckiej Włodzimierz Lenin. Sawinkow przewidział, że śmierć Lenina będzie oznaczać walkę o władzę, co osłabi czujność i siłę władz bolszewickich, jednak zamieszanie było krótkie. Przekroczył granicę sowiecką 15 sierpnia 1924 roku i natychmiast został aresztowany. Po procesie pokazowym został skazany na rozstrzelanie, karę zamieniono na dziesięć lat więzienia, gdzie napisał zbiór opowiadań satyrycznie ujmujących postaci białej emigracji. 7 maja 1925 roku, według oficjalnej wersji, popełnił samobójstwo. Według niektórych źródeł (np. Aleksandra Sołżenicyna w książce "Archipelag GUŁag") został zamordowany na Łubiance przez funkcjonariuszy OGPU. W 2004 roku reżyser Karen Szachnazarow nakręcił film pt. Jeździec imieniem śmierć (Всадник по имени Смерть) na motywach książki Sawinkowa. Opowiadał o nim również odcinek Tajna sprawa serii Sensacje XX wieku. 9 listopada 2017 r. został patronem ulicy na terenie dzielnicy Praga-Północ w Warszawie.

[stupendousunknownstrawberry]

Chcą przenieść zwłoki Lenina. Szykują się protesty

Chcą przenieść zwłoki Lenina. Szykują się protesty

Włodzimierz Lenin był politykiem budzącym grozę. Był nie tylko przywódcą Rewolucji Październikowej w 1917 r. w Rosji i twórcą komunistycznego państwa. Odpowiadał też za śmierć wielu milionów ludzi. Jego “reformy” zakończyły się wielkim głodem. Trudno dziś nawet oszacować skutki terroru, który wprowadził. Jedno jest pewne. Miał wielkie ambicje. Parł do rewolty robotniczo-chłopskiej na skalę…

[politeian-blog]

Włodzimierz Lenin – Wisława Szymborska

 Że w bój poprowadził krzywdzonych,

że trwałość zwycięstwu nadał,

dla nadchodzących epok

stawiając mocny fundament –

grób, w którym leży ten

nowego człowieczeństwa Adam,

wieńczony będzie kwiatami

z nie znanych dziś jeszcze planet.

 1952

[mylittlebeet]

If anyone wants the larger version

@miraphi

[lamanie-litera]

[empiryzm]