#Kor Kitap

[dipnotski]

Jules Boykoff – Olimpiyata Hayırcılar (2024)

‘Olimpiyata Hayırcılar’, Olimpiyat karşıtı aktivizmin küresel yükselişiyle Olimpiyat Oyunlarına ev sahipliği yapmanın azalan popülaritesinin kesişimini araştırıyor. Olimpiyatlar bir zamanlar göz alıcı bir refah, turizm ve istihdamda artış efsaneleriyle pohpohlanıyordu ama son yıllarda bu “güvenceler”in foyası meydana çıktı. Olimpiyatların yerinden edilme, genişletilmiş polislik faaliyeti ve…

[kalpsizinbiriyim]

"gözüm görmesin ama tırnağın da kırılmasın."

z.

[kendihalinddeli]

[azad30altug]

İklim

aşk iklimdir

tarikat cihazlarıyla

yaratır dünyasını

inanmayanlar için

allah imkanıdır

aynıdır cenneti cehennemi

ahreti uyandırır

kendi ahlakını ister ikliminden

nafile kalplerin kaçınılmaz kaderi

tabiatının koşulları

ya da iklim tuzağı

kendi derinliği kadar sever

herkes

uçurum başlar bir yerinden

aşk rehin alır dünyayı

soğuğun uykusu başka sıcağın uykusu

bazı uykusuzluklar rüyadır

iklimle beslenir aşk

gök haritası ile kalbin kapısı eştir

aşk merhamet ister sahibinden

leyla ile mecnun çölde geçer

sanrı, humma, aşk

aynı çölün çocuklarıdır

akraba karanlığında çoğalır

bire kadar inen tanrılar

yol kaderle kısalır

kum saati'nde akan eski soru:

neden çöle indi dört kitap

aynıdır çöl ile kalbin kapısı

geçilmez

tutulmadan

aşkın doğusu ve batısı

çünk aşkın doğusu ve batısı vardır

kuzeyden güneye iner

mazinin kavimleriyle

kapısı bulunmayan şehirlere

kapısı bulunanlar aşkı surların dışında bırakır

kaleler düşer şehirler yakılır

kıyamet yeryüzü provası

sükunet cinnetiyle geçer

tufandan korkanların hayatı

onlara okudukları kitaplar kalır

mazi hiçbir aşkla tamamlanmaz

çünkü mazi kalplerde yaradır

zamanların birbirini tutmamasıdır aşk

birbirine erken ya da geç kalmış kapılardır

ölümlü insan ile görece zaman

var oluş bir alaydır

bilgeliğin ardından koşan

yalın gerçeklerle yaşlanır

aşkın çetin definesi

babil kulesi kadar dağılmıştır

yeryüzüne binlerce tarifle, aşk hala gizdir

kayıp kule diller kadar

şifrelenmiştir tene ve tarihe

ışık hızında yeniden dirilinceye kadar

kule, kalp, dil

bilmece

sahibinin körüdür aşk

başka alemlerin gözleri ödünçtür

aşk üzerine söylenmiş bütün sözler

unutulmadan

hatırlanmaz

bir daha

bunu yapan aşktır

aşk insanın içindeki gençtir

kendi içindeki yol ortasında kalan

yarım hayatların kayıp sahipleri için

aşk uzaktır

aşk uzak olduğunda

kullanılmaz yakınlıklarla

aşk kişiye kendini tanıtır unutturmak için

daha önce de söylendi:

her öğrenilen bir sonrakine saklanır

zaman aşktan böyle intikam alır

kimse koşamaz zamanın önünden

hiçbir sönmüş gerçek onaramaz kor kayıpları

aşk kusurdur hatadır günahtır

yasaktır

imkansızdır

bu yüzden insanlık için hala bir imkandır

bir başlangıçtır aşk

insanın kendine başlangıcı

çok az kişi ilk kez aşık oluyormuş gibi

tekrarlayabilir aşkı

başlangıçları unutanlar için

artık imkansız olanı

bu, hayatı tekrarlamaktır

diyalektik bile bu yüzden aşktır

aşk hakkında söylenmiş bütün sözler

yaşanmadan yalandır

aşk bir haktır

sonuna kadar kullanır

kullanılmaz olanı

iyi aşk şiiri yoktur, hiç olmadı,

bu da olmadı

her aşk şiiri yalnızca tekrarlar

tekrarlanmaz olanı

her biri yalnızca bir sonrakinin ilhamı

belki bu kadar söz

bağışlatır bana bu aşkı

2001 yazıydı

çok istedim çok istedi çok istedik

ama olmadı..

Murathan Mungan

[umuttherzamanvar]

İLME TEŞFİK (İMAM-GAZÂLÎ)

İLMİN FAZİLETİNE AYETLER

İlmin, İlim Öğretmenin ve İlim Öğrenmenin Fazileti ve Bunlara Dair Aklî ve Naklî Deliller:

"Allah kendisinden başka ilah olmadığına adaletle şehadet etti.

Melekler ve ilim sahipleri de O'ndan başka ilah olmadığına şehadet ettiler" (3 Ali İmran/18)

Görüldüğü üzere ayette Allah (Subhanehu ve Tealâ), kendisinden başka ilah olmadığı gerçeğine önce kendi zatını daha sonra melekleri, üçüncü olarak da ilim sahiplerini şahid göstermektedir.

Bu ayet, ilmin ve ilim ehlinin yüceliğini gösteren büyük bir delildir.

"...Allah, inananları ve kendilerine ilim verilenleri derecelerle yükseltsin.

Allah yaptıklarınızdan haberdardır. (58 Mücadele/11)

İbni Abbas (radıyallahu anhuma) bu ayetin tefsirinde şöyle der:

"Alimler, cahillerden yedi yüz derece üstündür ve her derece arasında beş yüz yıllık mesafe vardır."

"De ki: Hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu? Doğrusu ancak akıl sahipleri bunları hakkıyla düşünür." (39 Zümer/9)

18 SAYFA İMAM-I GAZÂLİ

"Kulları içinden ancak âlimler, Allah'tan (gereğince) kor- kar." (35 Fâtır/28)

"De ki: Benimle sizin aranızda şahid olarak Allah ve yanında Kitâb'n bilgisi olanlar yeter." (13 Rad/43)

"Nezdinde kitaptan bir ilim bulunan zat

'Sen gözünü kapayıp açıncaya kadar ben sana onu (Belkıs'ın tahtını) getiririm' dedi." (27 Neml/40)

Kitaptan bir ilme mazhar olan zat, ilmin nelere kâdir olduğunu göstermek için Süleyman (Aleyhisselam)'a böyle hitap etmiştir.

"Kendilerine ilim verilmiş olanlar ise şöyle dediler: Yazıklar olsun size!

İman edip iyi işler yapanlar için Allah'ın mükâfatı daha hayırlıdır." (28 Kasas/80)

Allah (Subhanehu ve Tealâ) bu ayette âhiretin kıymetinin ancak ilimle bilineceğini beyan etmektedir.

"İşte biz, bu temsilleri insanlar için getiriyoruz.

Fakat onları ancak ilim ve iz'an sahipleri idrak ederler."13 (29 Ankebut/43)

"Onlara güven veya korkuya dair bir haber gelince hemen onu yayarlar.

Halbuki onu, Rasul'e veya aralarındaki emir sahiplerine götürselerdi, onlardan işin içyüzünü anlayanlar, bunun ne olduğunu bilirlerdi." (4 Nisa/83)

Allah (Subhanehu ve Tealâ) bu ayette olayların yorumunu âlimlerin istihraç ve istinbatına bırakmaktadır. Böylece âlimlerin mertebelerinin yüce olduğunu ve bu mertebenin peygamberler mertebesine eşdeğer olduğunu bildirmektedir.

"Ey Ademoğulları!

Sizler için avret yerlerinizi örtecek elbise ve ziynet eşyası var ettik.

Ancak takva elbisesi daha hayırlıdır." (7 A'raf/27)

Bazı müfessirler ayette geçen avret yerini örten elbise ile ilmin, ziynet ile yakîn mertebesinin, takva elbisesi ile de hayânın kastedildiğini söylemişlerdir.

"Gerçekten onlara, inanan bir toplum için yol gösterici ve rahmet olarak, ilim üzere açıkladığımız bir kitap getirdik." (7 A'raf/52)

"Ve onlara (olup bitenleri) tam bir bilgi ile mutlaka anlatacağız" (7 A'raf/7)

"Hayır! O (Kur'an), kendilerine ilim verilenlerin sinelerinde yer eden apaçık ayetlerdir. Ayetlerimizi ancak zalimler bile bile inkâr ederler." (29 Ankebut/49)

"İnsanı yarattı, ona beyanı öğretti." (55 Rahman/3,4

#İLME #TEŞVİK

#İLMİN #FAZİLETİNE #DAİR #AYETLER

#İMAM-I #GAZÂLÎ

[morrkasimpati]

Pşşşt güzel bikaç tane kitap önerisinde bulunur musun ?

Piştt anonim sana da selam..

*Bin muhteşem güneş~khaled Hosseini

*İncir kuşları~Sinan Akyüz

* Kürk mantolu madonna~ Sabahattin Ali

*Seyir ~Piraye

*Kır çiçeği Tepesi, Kor Adası ~ Kimberley Freeman

...

[seytaninavukati]

Sakasiz 5 aaattir kitap okuyorum umaeim kor olmam

[onderdenizcavuslar]

Bir kitap okurken içime kor düştü, dün gece: "senin unutmuşluğunu affetmeyeceğim" diyordu Gülten Akın.

İnsan geçmişini düşündüğünde göğsünden vurulmuş hâlde evinin yolunu tutuyormuş. Sana uzunca çocukluğumdan bahsetmek isterdim lakin kavuşamadan, ayrılmıştık. İhtimalleri yitirdim evvel zaman. Dinler miydin fikirlerimi, hayata bakış açımı, çocukluktan bu yaşıma dek neler olduğunu? Bilmiyorum belki duymazdın başka bir düşün vardı belki o düşleri göremedik hiç.

Yitirmek sadece başlangıç, yaşanmışlıkların sonucu, daha iyi anlıyorum. Yitirdikten sonra başlıyor her şey. Sonra hiç var olmayacak birinin yokluğuna alışmaya çalışmakla geçti ömrüm. Günler geçti, ben hep o dünlere ait kalmış gibi yaşadım.

Düşünürken, içerken, ağlarken, yolumu kaybettiğimde evimden öyle uzaklaştım ki, geri dönmenin şimdi ihtimali bile yok. Aslında ben bir gün eve döneceğim diye yaşadım, biliyor musun?

O dönemimde sesin reçetesiz satılan en tesirli ilaçtı, sonsuza dek duyacak gibiydim. Bakışlarından düştüm bir gün uçuruma, çığa kapılıp belirsiz bir geleceğe yuvarlandım.

Ne zaman göğe yükselecek gibi olsam, iyi hissetsem veya mutlu olmaya yaklaşsam o düşüşümü düşünmeye başlıyorum, kaçınılmaz olduğu için. O intiharımdı. Ruhumun gidebileceği başka bir yer yoktu. Ruhum sıkışmıştı yeryüzüne. Çekmecede unutulmuş bir eşya gibi eskiyordum. Nasıl baş edebildiğimi sorma çünkü baş edemedim. Savruldum, yalpaladım, dağıldım. Bazı şarkılar köşe başında bekliyordu, hissetmek için çok içtim. Çok istemiştim, unutmayı. İçmek çözmedi unutuluşlarımı. Ellerini, yanık tenini, deniz kıyısında yürüme ihtimalini.

Öğrendim sonradan, insan çıktığı yolculuklarda en çok kendini terk etmek istiyor. Gidebileceğimden fazla yollar aştım, yine de sana ulaşamadım. Kör kuyu!

Yazmaya başladım. Telgrafın telleri koptu. Nefesim yetmedi, dilim lal oldu, ne diyeceğimi unuttum, olmayacağından emin olduğum ve ne olduğunu bilmediğim bir şeyi bile bekliyordum. Günler, aylar ve yıllar geçti böyle…

Hayattan çok sıkılmıştım, senden sonra yaşam anlamsızdı.

Beni anlatacak cümlelere ihtiyacım vardı. Bir şarkı çalıyordu o gece radyoda; "Bende bir resmin var yüzüme bakmıyor."

O gece çok içtim, çok ağladım.

[gundemarsivi]

“herkes ölüyor” kitabı üzerinden Mehmet Mahzun Doğan’a Mektup

✍🏻 Güven Tunç

https://www.gundemarsivi.com/herkes-oluyor-kitabi-uzerinden-mehmet-mahzun-dogana-mektup/

“herkes ölüyor” kitabı üzerinden Mehmet Mahzun Doğan arkadaşıma mektubumdur.

Sevgili arkadaşım,

Şiirleri okumaya başlar başlamaz daha; ‘Ne kadar erken tanıdık ölümü,’ diye düşündüm. Hem de her çeşidinden… Dededen, neneden, sıralısından, sırasızından… Ama en çok da sırasızlarından.

Çocukluğumuzun sırasız ve cellat eliyle kıyılmış Deniz’lerden gelmişti ilk ölümün jilet kesiği acısı.

“koşar bir afişten savrulmuş

benim sesim kurumaz bağlasalar çözerim

söylerim aşkı

bir küçük özlem

durmaz

büyütürüm ama bu sabah

nereye koymalı böyle bir sabahı”

Bir zamanlar onlar abilerin, ablalarındır, sonra sen büyür yaşlanırsın onlar gencecik yaşar içinde.

‘Deniz’ dersin, kuşağının sırasız gitmiş, kaç delikanlısının ismi çiçekler gibi açar kalbinde. O kuşaktan kimi söylersen aynı bahçe içinde Deniz’ler de açar tüm aydınlığıyla.

Hey Denizler Denizler.

Hey Deryalar Denizler.

Bizim gençliğimiz de, sırasız gitmeler tarihi biraz.

“Hep peşimizde bir avcı

Keskin nişancı, hedefi sektirmiyor.”

Ömrümüz kelebek ömrü, yalnızlığımız bir ömür. Hayat bir koca telaş. Bir hızlı koşu, soluklanmadan…

Ve bir de genç ölümlü insanlar coğrafyası…

“Ey pervazları okşayan güneş

elbet okudum dudak kıpırtılarını

‘Bu son olsun!’

deyişini. Yoruldum çok.”

Şimdi biz yaşlandık savaşlar çoğaldı. Savaşlar çoğaldı bebeler gidiyor sapır sapır.

“Herkes ölüyor… Herkes ölüyor…

Yaşam dediğin bir dil sürçmesi

Kelebeklere sor söylerler belki”

Ölüm bize koymasın da kime koysun? Ölümü vedalaşılamamış, yüzleşilememiş, yaşanamamış, kederli, karanlık bir son bir sonsuz gidiş gibi yaşamaktır ağır gelen bize. Böyle yaşatıldık çünkü. Ne yapsak boş sanki. Ne teselli umsak boş, kalbimize…

Herkes ölüyor Mahzun. Herkes ölür…

1982 yılından, Nitelik’ten: Kıvılcım’a, Asi’ye, Murat’a, sana ve bana baksak yeter. Ne çok can uğurlamışızdır canımızdan.

“En sessiz yolculukmuşum

Maltepe’den Karşıyaka’ya”

Maltepe’den, Kocatepe’den gitmişliğimiz çok Karşıyaka’ya. Şimdi mezarlıklar da çoğaldı. Biz azaldık, mezarlıklar çoğaldı.

Ne benim haberim var, Asi’nin kardeşinden ne senin, “Ferfecir” şiirine konu olan yedi gençten birinin, gencecik ölmüş bir arkadaşımın kızı olduğundan.

Ne filizkıran ne heveskıran ne umutkıran ne sevdakıran fırtınaları koptu ömrümüzde…

“Nereye koymalı böyle bir sabahı”

Ah nereye koymalı gece gelen telefonları?

Ah! Bilmem ki nereye koymalı?

“Kitap bitmek üzere

El kaldırdı şiirler:

Ölüm temasında buluşmasaydık keşke!”

Keşke! Keşke arkadaşım; Ama bize kalan, sözcüklerimize bulaşan o… O koyu karanlık gidiş. Yazmasak olmaz.

Yaralıyız. Yaralı doğanlar diyarındanız belki.

Yaralı şifacılarız aynı zamanda.

Yaraya şiir basmasını yaraya kor basmasını yaraya şarkı basmasını da bilerek doğuyoruz sanki.

“Çiğdem bilir

gül bilir

Ruhi

Su bilir! “

Mahsus Mahal Türküsü var ya hani? Sen de bağlama ile çok güzel çalıp çok güzel söylüyorsun. Bir paylaşımından izledim, dinledim seni. Ruhi Su diyor ya,

“Ölürem ölürem gardaş

Aklım sendedir.”

Kalanın aklı gidende olduğu gibi kalan, gidenin aklının da kalanda kaldığını biliyor. Ne ağır yük. Yükümüz…

Umudumuz olmasa da inadımız var. Ölüm varsa çaremiz var. Yürüyüp geçip gittiğimiz bir hayattan bir zamandan bir dünyadan, daha iyi geçmek daha iyi gitmek.

Eskisi kadar hevesimiz kalmasa da…

Ölüme rağmen değil ölümle birlikte…

Nice şiire, şarkıya, dosta…

Kelebeklerle başladık Kelebeklerle bitireyim.

Hani diyorum, inadımızdan , yaptıklarımızdan bir, küçücük bir şey, bir rengarenk kelebek oluşur bir gün belki…. O minik kelebek bir kanatcık çırpar… Bir rüzgar olur. Büyük bir rüzgar olur. Temizler tüm kirleri.

Ustamızın dediği, yeni romanın sonuna eklediğim gibi…

“Sen bakma havanın durgunluğuna

Derya dediğin uyur uyur uyanır.”

Bu kitaptaki dizelerinden de birini buldum öykülerimden birinin başlığına, izninle.

Kal sevgiyle.

…

Güven Tunç

[liveyourlife319]

Sana da aşk olsun, vazgeçmişsin benden...

-Emir Can İğrek

[okuryazarlar]

Soğuk ve yağmurlu bir akşam; çok eskiden hani kendini unutacak, her şeyi kökünden kopararak savuracak kadar sert bir fırtınanın tam orta yerinde öylecene durduğunu hatırladığın an, yum gözünü. Sona erecek bir hayatın sonsuz ihtimalinde kal. Kelimelerin tükendiği dün gibi.

Yabancısı olduğun şehrin bir sokağında, terk ettiğin bütün uçurumları düşün, özlem dolu intiharları. Bir şarkı duyunca ağla, sırtını buz gibi duvara yasla ve perdeleri kapa, ki içeriye yaşama sevinci dolmasın.

Annemin mezarına uğradığımda yalnız bırak beni, gökyüzü ağlarken biraz büyüyeceğim.

Çocukken hani ilk gülümseyişimde ölmüştüm anne diyeceğim, daha çok küçüktüm hatırlıyor musun? Durgunlukla yorgunluk arası çıktığım bir tren yolculuğuna sakladım bütün heveslerimi. Babamın geçirdiği kalp krizi gibi ciddiyim, eve dönüş yolunu kaybettiğim o sarhoş geceler kadar sahici itirazlarım var. Kalben sevdiğim hiçbir şeye veda edemiyorum. Kitap okurken içime kor düştüydü bir gece: "senin unutmuşluğunu affetmeyeceğim" diyordu Gülten Akın.

Yürüyeceğim kadar yol yürüdüm, hayal kırıklıkları etimi kesti, yaşamını ellerimden kayıp gidercesine yitirenlere el salladım, çaresizliğimi affedemedikçe içimden oyarak bir fotoğrafa sığındım, yok olmak istedim. Yitirmek sadece başlangıç, yaşanmışlıklardan biliyorum. Yitirdikten sonra başlıyor her şey. Hiç var olmayacak birinin yokluğuna alışmaya çalışmakla geçti ömrüm.

Bulutlardan yüz çizip kalbine, saçlarına düşen yaraları temizlediğin vakit, ruhuna bir kor gibi dokunan bunalımın ve kim bilir kaçıncıya içtiğin sigarayı çektiğin ciğerinden ölesiye üflediğin dumanın unutulmuşluğunda hiçbir şeyi kurtarmadan yalnızca kendimizi alacağız yanımıza.

Sen var oldukça yaşarım düşüncesi yerleşmişken benliğimde, bak yıldızlar daha yakın, ölüm yeterince uzak ve anlam bulamadığım yaşamak ağrısı saplı ümitlerimize.

Bize neden yaşıyorum sorusunu sorduran bir mevsimde hazır mısın peki, kavuştuğumuzda ayrılmaya?

Hassasiyet beklerken vicdanımdan vurulmuşum çok mu? Boynu bükük tehlikeli kaygılarım var. Okuduğumuz kitapları, dinlediğimiz şarkıları, izlediğimiz filmleri düşün. Seninle bir serçenin kanadına değen o umudun ten renginde muhakkak buluşacağız.

Önder Deniz Çavuşlar

[kalpsizinbiriyim]

Tan yeri boyansın aşk hançeriyle..

[harepare]

allah carpsin bir aydir ders calismiyorum bu hafta baslicam dedim bu hafta hic calismadigim kadar ders calismadim yok boyle bi calismamazlik geliyorum anime gidiyorum kitap ajanda cart curt hoca program yapti falan tenefuste mudure busegili sikayet etmeye gitmistim (sakadegil o ucubelerle laf dalasina giremem rabbim cene vermis gerisini koyvermis gotleriyle bile dusunmuyolar) neyze iste hoca sikayetten derslerime atladi acti bilgisayardan inceledi diyo ki muntazam bi gelisme var hocam kusura bakmayin ama kor gozunuze sokayim benim yerime sinava kor biri girse koklayarak daha iyi yapar aq ilk zamanlarinda eksi netlerle baslamistin dershane dorduncusu olmussun diyor HOCAM DIGERLERI MAL VALLA BENLE ALAKALI DEGIL neyse ya iyi goruyo iste kurcalamamak lazim ajandama narutoyla ilgili sayfa yaotim sonunda su rampage denilen filmi izledim narutoda ilk kismi bitirdim asssiri verimsizde degildi uyuycam simdi yattim allah kaldir beni baska boyutlara isinla beni amin hadi gorusuruz iyi geceler imam gazalinin tesbih boncuklari

[acid-gramma]

herkese bi kitap onerecek olsan hangi kitap olurdu? ilk aklina geleni sal gelsin

dorian grayin portresi. herkese onermezdim gerci seviyorum ama... herkese richard dawkinsten bisiler onerebilirim yeryuzundeki en buyuk gosteri, kor saatci, gen bencildir vs cok guzel kitaplar

[cukulata]

Kitap okusam o kadar is var sen oturmus kitap okuyosun diyolar, yemek yiyorum anca yal pesindesin diyolar, telefona bakiyorum kor olacan anca telefona bak keske almasaymisim diyolar, ders calisiyorum sanki okuyacakmisda ders calisiyo diyolar, hic bisey yapmiyorum daliyorum kesin asik bu diyolar BEN BU AMINA KODUGUM EVINDE NAPIYIM

[dilsizs-blog]

Müzik dinleyeceksin ama böyle zihnini yok etmek istercesine, sonra kitaplığından bir kitap alacaksın dertlerine yol göstersin diye, en sonunda bir fincan kahve dumanı üstünde içtikçe dilinin ucu yanacak ama içindeki kor alevleri söndürecekmişcesine...