#Koltur

[carmen-art]

Waking Up to a Sky on Fire -  Koltur Island in the Distance, Faroe Island 2023

/ Instagram

[itsloriel]

The island of Koltur, photographed from Sandavágur, Vágar, in the Faroe Islands.

[koval-ptaki-birds]

79) Corvus corax varius morpha leucophaeus; pied raven (kruk srokaty) - wymarła odmiana barwna północnoatlantyckiego podgatunku kruka pospolitego, którą znaleziono tylko na Wyspach Owczych; ostatni potwierdzony zapis pochodzi z 1902 r. Kruk srokaty miał duże obszary białego upierzenia, najczęściej na głowie, skrzydłach i brzuchu, a jego dziób był jasnobrązowy. Poza tym wyglądał jak całkowicie czarne kruki północnoatlantyckie (C. c. varius morpha typicus), które są szeroko rozpowszechnione na Wyspach Owczych, a także można je spotkać na Islandii.

Kruk srokaty otrzymał nazwy dwumianowe, takie jak Corvus leucophaeus (autor: Vieillot, 1817) i Corvus leucomelas (autor: Wagler, 1827). Obecnie określa się go jako Corvus corax varius morpha leucophaeus.

We współczesnym języku farerskim ptak ten nazywa się hvítravnur („biały kruk”), starsza nazwa to gorpur Bringu hvíti („corbie o białej klatce piersiowej”). Normalne osobniki podgatunku varius, który występuje na Islandii i Wyspach Owczych, wykazują już tendencję do bardziej rozbudowanych podstaw białych piór w porównaniu z podgatunkiem nominowanym. Jednak tylko na Wyspach Owczych mutacja w metabolizmie melaniny utrwaliłaby się w populacji, powodując, że około połowa piór niektórych ptaków była całkowicie biała. Chociaż okazy albinotyczne czasami występują w populacjach ptaków, wydaje się, że kruk srokaty nie opierał się na takich okazjonalnych „sportach”, ale na stale lub przynajmniej regularnie obecnej części lokalnej populacji kruków.

Wydaje się, że pierwsza wzmianka o kruku żałobnym znajduje się w sprzed 1500 r. kvæði Fuglakvæði eldra („Starsza ballada o ptakach”), w której wspomina się o 40 lokalnych gatunkach, w tym alka wielka. Później o kruku srokatym wspominają sprawozdania Lucasa Debesa (1673) i Jensa Christiana Svabo (1781/82). Carl Julian von Graba w 1828 r. wspomina o dziesięciu osobnikach, które sam widział, i stwierdza, że ​​ptaki te, choć mniej liczne niż odmiana czarna, były dość powszechne. Díðrikur á Skarvanesi, malarz z Wysp Owczych, namalował serię Fuglar, szereg przedstawień ptaków. Na jego 18 fuglarze („18 ptaków”) zwierzę w prawym dolnym rogu można zidentyfikować jako kruka srokatego. Obraz jest obecnie wystawiany w muzeum sztuki Wysp Owczych Listaskálin w Tórshavn.

Jak widać na obrazie Skarvanesiego, wykonanym oczywiście z wypchanych ptaków, kruk srokaty był obiektem zainteresowania kolekcjonerów. W XIX wieku srokate odstrzeliwano selektywnie, ponieważ mogły osiągać wysokie ceny; sýslumaður (szeryf) ze Streymoy, Hans Christopher Müller, zapłacił kiedyś dwóm duńskim rigsdalerom za wypchany okaz z Nólsoy. Takie sumy – spora suma pieniędzy dla zubożałych rolników z Wysp Owczych – sprawiły, że strzelanie do kruka srokatego stało się dochodowym przedsięwzięciem. Ponadto na ogół polowano na kruki jako szkodniki. W połowie XVIII wieku każdemu samcowi z Wysp Owczych w wieku łowieckim nakazano na mocy dekretu królewskiego odstrzelić co najmniej jednego kruka lub dwa inne ptaki drapieżne rocznie pod groźbą kary w wysokości czterech umiejętności. Ostatni potwierdzony kruk srokaty został zastrzelony 2 listopada 1902 roku na Mykines. Następnie odnotowano kilka obserwacji białych kruków: jesienią 1916 r. na Velbastaður i Koltur, zimą 1947 r. na Nólsoy i ponownie zaobserwowanych w następnym roku oraz wiosną 1965 r. na Sandvíku. Ponieważ żaden z tych zapisów dotyczących wzroku nie wspomniał o unikalnym czarno-białym wzorze, a w ostatnich dziesięcioleciach na Wyspach Owczych zaobserwowano niewielką liczbę rozcieńczonych, całkowicie białawych kruków, żaden z nich nie jest oficjalnie uznawany za kruki srokate. W związku z tym rok 1902 jest powszechnie uważany za rok wyginięcia kruka srokatego.

Kruk srokaty, będący odmianą ubarwienia, prawdopodobnie różnił się od ptaków czarnych tylko jednym lub kilkoma allelami (w przeciwieństwie do wielu genów u prawdziwego podgatunku). Allele „srokate” były lub prawdopodobnie były recesywne lub (jeśli było więcej niż jeden) powodowały nowe zabarwienie tylko wtedy, gdy wszystkie były obecne. Potwierdzają to ostatnie obserwacje, które miały miejsce przy braku regularnej populacji lęgowej srokatych oraz obserwacje H. C. Müllera. Zatem nie jest pewne, czy forma rzeczywiście wymarła, jeśli w ogóle można mówić o „wyginięciu” w jakimkolwiek sensie innym niż genetyczny populacyjny. Teoretycznie allele mogą nadal być obecne, ale ukryte u czarnych osobników podgatunku, w związku z czym pewnego dnia kruk srokaty może narodzić się ponownie. Chociaż kruk jest dość powszechny na Wyspach Owczych, jego populacja na małym archipelagu liczy zaledwie 200–300 par lęgowych. Ponieważ na Wyspach Owczych widywano kruki o rozrzedzonym, całkowicie białawym upierzeniu, także w ostatnich dziesięcioleciach, allele odpowiedzialne za tę anomalię nadal istnieją na archipelagu, ale jest mało prawdopodobne, aby były to te same geny odpowiedzialne za wzór srokaty. Krukowate o rozcieńczonym upierzeniu występują w wielu krajach z pewną regularnością.

Obecnie znanych jest 16 okazów muzealnych kruka srokatego: sześć w Muzeum Zoologisk (Kopenhaga, Dania); cztery w Amerykańskim Muzeum Historii Naturalnej (Nowy Jork, Stany Zjednoczone); dwa w Muzeum Ewolucji (Uppsala, Szwecja); jeden w Centrum Różnorodności Biologicznej Naturalis (Leiden, Holandia); jeden w Państwowym Muzeum Historii Naturalnej (Braunschweig, Niemcy); jeden w Państwowym Muzeum Zoologii (Drezno, Niemcy); i jeden w Muzeum Manchesteru (Manchester, Wielka Brytania). 12 czerwca 1995 r. Postverk Føroya wydał znaczek pocztowy FR 276, na którym widniał kruk srokaty. Został zaprojektowany przez słynną artystkę z Wysp Owczych i ilustratorkę naukową Astrid Andreasen.

[euroadventure]

Tórshavn

Maandag 3 juni

Ik heb gelukkig heerlijk geslapen vannacht, ik had misschien nog wat in te halen 🫣. Toch ben ik op tijd wakker. Het is hier namelijk een uurtje vroeger dan bij ons. Dus wanneer ik wakker word om half acht is het in Nederland dus al half negen. 

Ik had blijkbaar geen ontbijt erbij geboekt  maar dat vind ik niet heel erg. Ik vind het altijd leuker om bij een bakkertje een lekkere lokale specialiteit te halen met bijvoorbeeld een lekkere latte 😉.

Ik wandel al op tijd door de kleine straatjes. Nu schijnt de zon, maar een uurtje geleden regende en hagelde het zelfs. De wind is niet afgenomen integendeel het lijkt wel net zo hard te waaien dan gisteravond op de boot.

De bakker is nog niet open dus loop ik maar door naar de supermarkt. Kan ik gelijk eens kijken of er echt niet veel meer is....

Jeempie het lijkt wel geplunderd! Zoveel is er leeg. Het brood daarentegen weer niet, dat ligt er volop. Ik kies een paar lekkerevbroodjes uit en mijn oog valt op een zak krentenbollen. Daar neem ik er gelijk maar 2 van mee, dan heb ik voor de komende dagen in ieder geval al genoeg ontbijt en lunch. Ik weet natuurlijk niet wat er is in de plaatsjes waar ik straks naartoe ga nog aan voedsel aanwezig zal zijn.

Ik wandel met een broodje in mijn hand een kleine route langs de buitenkant van de stad. De route is maar 5 kilometer maar ik doe er weer extra lang over. De zon komt namelijk af en toe mooi door en het uitzicht onderweg is echt fantastisch!

Helaas begint het tussendoor ook nog even flink te regenen, maar ik kan net op tijd een bushalte induiken.

Ik kom langs een kiezelstrand waarvandaan ik een mooi uitzicht heb over het eiland Nólsoy.

Iets verderop loop ik over aangelegde paden een ander kiezelstrand op en langs een kleine waterval, nou ja dat mag misschien niet zo een naam hebben, wel is het mooi 😃.

Uiteindelijk ben ik tegen half 12 terug in het hotel. Ik was vergeten dat ik gisteravond mijn fiets op slot gezet had aan een tafel in het café. Mijn fiets mocht hier staan omdat de 'luggageroom' vol was gisteravond. 

Mijn Duitse fietsvrienden zijn al vertrokken en de koffers zijn eruit. Omdat het café al om 11 uur open ging en ik nog niet terug was, hebben ze mijn fiets inclusief tafel opgetild en in de luggageroom gezet 🤣...oepsie, volgende keer maar op tijd terug.

Ik rommel even wat op mijn hotelkamer en ik zie dat de regen, die ondertussen weer was begonnen, gestopt is. De lucht wordt weer wat blauwer dus ga ik vanmiddag ook nog een leuke wandeling maken. Vanaf het hotel is de route die mij werd aanbevolen wel een extra lange route geworden. Ik kijk wel waar ik strand, als het echt slecht weer is dan kan ik altijd eerder terug wandelen. Ik wil wandelen naar Kirkjubøur, ongeveer 9 kilometer enkele reis.

Ik loop langs de haven langzaamaan de stad uit. De route stuurt mij over een leuk wandelpad wat de gehele tijd een stroom van de rivier volgt. Uiteindelijk wordt ik de bergen in gestuurd, of zijn het heuvels? 🤔 De lucht trekt open en weer dicht. Ik krijg zelfs halverwege even een hagelbui op mijn hoofd. Maar zo snel als het komt, waait het ook door de harde wind net zo snel weer over. Prachtig uitzicht op Tórshavn!

Ik volg de 'carns', zuilen van losse stenen die langs het pad staan en de route markeren. Het wordt steeds mooier!

De zon op het water echt magisch! Ik kijk nu op de eilanden Hestur en Koltur. Koltur is kleiner en heeft een hoge punt, Hestur is breed en zo te zien is dat eiland nog bewoond.

Uiteindelijk loop ik net niet door tot Kirkjubøur, ik ben wat gaar en het is nog een heel eind terug. Reken daar ook nog de wandeling van vanmorgen bij op en ik vind het meer dan genoeg.

De terugweg die dezelfde route volgt is net zo mooi, soms net weer mooier omdat op de heenweg het net bewolkt was of regende waar nu de zon schijnt.

Rond half zes ben ik terug in de lobby. Tussen 17 en 18uur krijgt blijkbaar elke gast een gratis glas wijn. Nou ja, dat smaakt vast wel!

Ik ga lekker zitten en maak het mij comfortabel. Ik word opeens aangesproken door een mevrouw die de hotelkamer naast mij heeft. We kwamen gisteravond tegelijk aan en maakte heel kort even een praatje. We raken nu wat uitgebreider aan de praat. Ze gaat bijna dezelfde richting op als ik. Met de auto, want haar fiets die ze wel mee heeft blijkt kapot. Morgen gaat het net als vandaag keihard waaien. Ik zie daar met mijn bepakking wel een beetje tegenop. De wind ok, dat ben ik redelijk gewend, maar het is ook veel klimmen en dan met de zware tassen door het vele eten wat ik mee heb, toch er uitdagend. Plots biedt ze mij aan om een deel van mijn spullen mee te nemen met de auto. Ze gaat toch dezelfde kant op. Wat superfijn! Eerst denk ik nog wel 'doe niet zo kinderachtig, die wind hoort erbij, dat is de uitdaging', maar die gedachten gaan ook snel weer voorbij. Ik maak dankbaar gebruik van haar aanbod en ga straks mijn tassen 'her-organisen'.

Eerst een douche en voor het gemak een hapje eten in het café waar tot vanmorgen mijn fiets stond 😉. Een mooie afsluiting van deze eerste geweldige dag!

[technicallychiefpeanut]

Kulturnemu prazniku na rob: Vrtojbenci v času EPK napovedujejo nov protest zaradi asfaltne baze

Prebivalci Vrtojbe se že dolga leta borijo proti onesnaževanju okolja, ki ga povzroča asfaltna baza na robu kraja, a žal neuspešno. V civilni iniciativi, ki so jo ustanovili z zahtevo po zaprtju asfaltne baze in Alpe Adria Green, pravijo, da vedno znova naletijo na ignoranco državnih inštitucij. Zato napovedujemo protest v času Evropske Prestolnice Kolture v Novi Gorici in Gorici leta…

[vainaspaver]

Koltur by gcfotographos

[2004durukandeniz]

15 min city assets

logo

banners:

Decided the change the name from culture to koltur (phonetically culture) because culture looked weird in a logo format and I was struggling. The first one looked too cluttered when it was small.

For the banners I mainly kept everything the same as the first idea was successful. The only thing I didn't use was the engagement banner because it was hard to read sideways.

[connor-burrows]

Faroe Islands 2018 - Mystical Koltur & Hestur by BrianScrivner

[nordjourney]

Noröradalur

Noröradalur liegt an der Westküste von der Insel Streymoy und gehört zu der Gemeinde Térshavn. Im Jahr 2002 zählte man ganze 18 Einwohner.

Noröradalur liegt an der Westküste von der Insel Streymoy und gehört zu der Gemeinde Térshavn. Im Jahr 2002 zählte man ganze 18 Einwohner. Noröradalur liegt fast am Meer und ist von einem großem, wunderschönen Tal mit kleinen Wasserfällen umgeben. Man hat von hier aus auch einen wunderbaren Blick auf die Insel Koltur. Die einzige Straße nach Noröradalur ist einspurig, man muß also auf sehr auf…

[kolture]

[kozienicka]

Koltur island por Hans Juul Hansen Via Flickr: The island of Koltur hidden in clouds leaving only the top visible. Koltur is one of the smallest of the 18 mountainous islands in the Faroe Islands. The island is populated by one family and its highest elevation point is 478 meters.

[carmen-art]

Breaking Through - Koltur, Faroe Island 2023

/ Instagram

[clogging]

Faroe Islands 2018 - Mystical Koltur & Hestur by BrianScrivner

[robsch]

View at Koltur - Near Norðradalur - Faroe Islands ??

[alluneedissunshine]

The air was too clear. by Jan Egil Kristiansen

[ammg-old]

Photographs of the Faroe Islands:

Tourists climb Slave's Edge near Sørvágsvatn, the largest lake in the Faroe Islands.

Visitors exit the caves on the island of Nólsoy.

A small herd of sheep on a hillside.

A sheepdog helps to round up sheep near the village of Saksun on Streymoy.

Near Tórshavn, the capital and largest town of the Faroe Islands.

Klaksvík, the second-largest town, on the island of Borðoy.

View from the ferry shortly after leaving Tórshavn.

Cages used by a fish farm next to the village of Fuglafjørður.

A fishing boat returns to harbour north of Tórshavn.

The island of Koltur at sunset, seen from Streymoy.