#Emulgator

[naturapedia]

Naturalne kolory na głowie :)

Sanotint to marka naturalnych farb do włosów, które zyskały popularność dzięki swojej unikalnej formule, łączącej skuteczność koloryzacji z dbałością o kondycję włosów i skóry głowy. Produkty Sanotint zostały opracowane z myślą o osobach poszukujących łagodniejszych alternatyw dla tradycyjnych farb chemicznych, oferując jednocześnie trwałe i intensywne kolory.

Kluczowe składniki i ich właściwości:

Aqua (woda) – Podstawowy nośnik składników, zapewniający odpowiednią konsystencję produktu.

Cetearyl Alcohol – Emolient o właściwościach nawilżających, który zmiękcza włosy i poprawia ich teksturę.

Ethanolamine – Składnik alkalizujący, umożliwiający otwarcie łusek włosa dla lepszej penetracji pigmentów.

Polysorbate 80 – Substancja emulgująca, zapewniająca jednolitą strukturę produktu.

Propylene Glycol – Humektant, który pomaga utrzymać odpowiedni poziom wilgoci we włosach.

Isopropyl Stearate – Zmiękczający składnik, nadający włosom jedwabistą gładkość.

Sodium Lauryl Sulfate – Substancja oczyszczająca i pianotwórcza, wspomagająca równomierne rozprowadzenie farby.

Ceteareth-30 – Emulgator ułatwiający mieszanie składników olejowych z wodnymi.

Tetrasodium EDTA – Stabilizator zapobiegający osadzaniu się minerałów, które mogłyby wpływać na efekt koloryzacji.

Parfum, Limonene, Benzyl Salicylate – Komponenty zapachowe nadające przyjemny aromat.

Sodium Hydrosulfite – Substancja wspomagająca proces koloryzacji.

Sanotint

Naturalne ekstrakty roślinne:

Sanotint wyróżnia się obecnością licznych składników pochodzenia naturalnego, które pielęgnują włosy i nadają im zdrowy wygląd:

Panicum Miliaceum Extract (ekstrakt z prosa) – Bogaty w krzemionkę, wzmacnia włosy i zapobiega ich wypadaniu.

Olea Europaea Leaf Extract (ekstrakt z liści oliwki europejskiej) – Działa przeciwutleniająco, chroniąc włosy przed szkodliwym działaniem wolnych rodników.

Vitis Vinifera Extract (ekstrakt z winorośli) – Nawilża i regeneruje włosy, nadając im blask.

Betula Alba Extract (ekstrakt z brzozy) – Tonizuje skórę głowy i wspomaga zdrowy wzrost włosów.

Calcium Pantothenate – Forma witaminy B5, która wzmacnia strukturę włosów i zapobiega ich łamliwości.

Biotin (biotyna) – Kluczowy składnik w pielęgnacji włosów, wspierający ich wzrost i poprawiający elastyczność.

Dlaczego warto wybrać farby Sanotint?

Bezpieczne dla włosów – Dzięki zastosowaniu naturalnych ekstraktów farby nie obciążają włosów, a wręcz poprawiają ich kondycję.

Łagodne dla skóry – Wiele składników pochodzenia roślinnego ma działanie kojące i nawilżające, minimalizując ryzyko podrażnień.

Trwałość i intensywność koloru – Farby Sanotint zapewniają głęboki, trwały kolor, który utrzymuje się przez długi czas, nie blaknąc.

Odpowiednie dla różnych typów włosów – Uniwersalna formuła sprawia, że produkty są odpowiednie zarówno dla włosów cienkich, jak i grubych, prostych lub kręconych.

Dla kogo są farby Sanotint?

Produkty te są idealne dla osób, które:

Szukają delikatnych farb do włosów, które nie zawierają amoniaku.

Chcą łączyć koloryzację z pielęgnacją.

Preferują produkty wzbogacone składnikami naturalnymi.

Farby Sanotint to doskonały wybór dla każdego, kto pragnie uzyskać piękny i trwały kolor włosów, jednocześnie dbając o ich zdrowie i blask. Dzięki swojej innowacyjnej formule marka ta spełnia oczekiwania nawet najbardziej wymagających użytkowników, oferując produkt, który łączy naturę z zaawansowaną technologią koloryzacji.

[halceon]

Emulgators ir šausmīgi neērts veids, kā pateikt "emulsiju veicinātājs", kad mums ir lieliska -ināt galotne, kas to jau izsaka.

TĀTAD: emulsinātājs

[chaosbutautism]

I write a fic about a modern guy (from 2018) ending up in the late Victorian Era (I work with 1999 for the year). I am CONSTANTLY searching up different time-appropriate references and whether what this modern dude says is going to be taken in stride or reacted weirdly to. Also, same fandom, different characters, I searched up an emulgator so I could make a kind of dry shampoo for a fluff fic.

This is why I read the reddit comments

[bodyficial]

Emulzoon

Emulzoon enthält GMO-freies Sojalecithin (E322), welches als Emulgator dient, d. h. zur Verbindung von Fett und Wasser. Mit Emulzoon können zum einen fetthaltige Dressings (z. B. eine Vinaigrette) oder Mayonnaise hergestellt werden. Zum Anderen dient Emulzoon der Herstellung von luftigen Schäumen, die ein aromatisches, schmelzendes Mundgefühl erzeugen.

Zutaten: Emulgator Soja-Lecithin (E322), Maltodextrin

Anwendung: Dosierung zur Herstellung eines luftigen Schaumes: 3 – 4 gestrichene Löffel Emulzoon in 200 ml kalte oder heiße Flüssigkeit (Brühe, Saft, etc.) einrühren. Flüssigkeit mit einem elektrischen Milchaufschäumer oder Handrührgerät auf höchster Stufe schaumig schlagen. Schaum von der Oberfläche abschöpfen. Aufschlagprozess wiederholen und ggf. Emulzoon zu dosieren.

Woraus besteht Emulzoon?

Der Hauptbestandteil von Emulzoon ist Sojalecithin (E 322). Lecithin ist ein natürlicher Fettstoff, der in vielen pflanzlichen und tierischen Zellen vorkommt. Es hat die Eigenschaft, sich sowohl in Fett als auch in Wasser zu lösen und so als Bindeglied zwischen beiden Phasen zu fungieren.

Wofür wird Emulzoon verwendet?

Stabilisierung von Emulsionen: Emulzoon sorgt dafür, dass z.B. in Mayonnaise oder Dressings Öl und Wasser nicht sofort wieder trennen.

Verbesserung der Textur: Es verleiht vielen Lebensmitteln eine cremige und geschmeidige Konsistenz.

Schaumstabilisierung: Emulzoon kann auch verwendet werden, um Schaum zu stabilisieren, wie beispielsweise in Milchshakes oder Schäumen für Desserts.

Vorteile von Emulzoon:

Natürlicher Ursprung: Sojalecithin ist ein natürlicher Stoff, der in vielen Lebensmitteln bereits von Natur aus enthalten ist.

Vielseitigkeit: Emulzoon kann in einer Vielzahl von Lebensmitteln eingesetzt werden.

Geschmacksneutral: Es ist geschmacksneutral und beeinflusst den Eigengeschmack der Lebensmittel nicht.

Anwendungsbeispiele:

Mayonnaise: Emulzoon sorgt dafür, dass das Öl nicht sofort aus der Mayonnaise austritt.

Dressings: Es hilft dabei, Öl und Essig in einer Vinaigrette zu verbinden.

Eiscreme: Emulzoon verbessert die Textur und verhindert das Ausbilden großer Eiskristalle.

Backwaren: Es kann verwendet werden, um die Feuchtigkeit in Backwaren zu binden und so für eine längere Frische zu sorgen.

Kurz gesagt: Emulzoon ist ein vielseitiger Lebensmittelzusatzstoff, der die Herstellung von vielen Lebensmitteln erleichtert und deren Qualität verbessert. Durch seine Fähigkeit, Fett und Wasser zu verbinden, spielt es eine wichtige Rolle in der Lebensmittelindustrie.

[frauenfokusofficial]

Funktion der Galle und ihre Bedeutung für die Gesundheit

Die Galle nimmt eine essenzielle Position im Verdauungsvorgang ein und hat maßgeblichen Einfluss auf das gesamte Verdauungssystem. Sie ist nicht nur für die Fettverdauung im Darm von Bedeutung, sondern auch für die Aufnahme lebenswichtiger Nährstoffe wie fettlöslicher Vitamine (A, D, E und K). Die leberproduzierte Gallenflüssigkeit, welche in den hepatozyten der Leber gebildet wird, spielt eine entscheidende Rolle bei der Emulgierung von Fetten. Darüber hinaus hilft die Galle beim Abbau und der Ausscheidung von Abbauprodukten aus den roten Blutkörperchen und beim Transport von Cholesterin. In diesem Artikel beleuchten wir die Funktion der Galle, ihre Relevanz für die Verdauung und mögliche gesundheitliche Probleme im Zusammenhang mit der Galle, einschließlich Cholezystitis, Cholestase und Entzündungen der Gallenblase. Wir betrachten auch die Anatomie und Funktion der Gallenwege, die Rolle des ductus cysticus und des Hauptgallengangs sowie die physiologie des Menschen im Zusammenhang mit der Galle.

Was ist die Galle? Definition und Grundfunktionen

Die Galle ist eine grünlich-gelbe Flüssigkeit, die in den Hepatozyten der Leber produziert wird. Diese von der Leber gebildete Gallenflüssigkeit besteht aus Wasser, Gallensalzen, Bilirubin, Cholesterin und Lecithin. Ihre Hauptaufgabe besteht darin, Fette zu emulgieren, was bedeutet, dass sie große Fettmoleküle in kleinere Tröpfchen aufspaltet. Diese Aufspaltung erleichtert die Verdauung und die Aufnahme der Fette im Dünndarm, insbesondere im Zwölffingerdarm. Zudem fördert die Galle die Aufnahme fettlöslicher Vitamine und unterstützt die Ausscheidung von Abbauprodukten wie Bilirubin, das aus den roten Blutkörperchen stammt. Die Gallenflüssigkeit wird in der Gallenblase gespeichert und bei Bedarf, wie nach fettreichen Mahlzeiten, über den Hauptgallengang in den Dünndarm abgegeben. So spielt die Galle eine zentrale Rolle im Verdauungssystem und trägt maßgeblich zur physiologie des menschen bei.

Zusammensetzung der Gallenflüssigkeit

Die Gallenflüssigkeit ist eine komplexe Mischung aus Wasser, Gallensalzen, Cholesterin, Bilirubin, Lecithin und Elektrolyten. Gallensalze spielen eine entscheidende Rolle bei der Emulgierung von Fetten, indem sie große Fettmoleküle in kleinere Tröpfchen aufspalten und somit die Fettverdauung im Darm erleichtern. Bilirubin, ein Abbauprodukt des Hämoglobins aus den roten Blutkörperchen, verleiht der Galle ihre charakteristische grünlich-gelbe Farbe. Cholesterin, das in der Leber produziert wird, ist ein weiterer wichtiger Bestandteil der Galle und kann, wenn es in hohen Konzentrationen vorliegt, zur Bildung von Gallensteinen führen. Elektrolyte wie Natrium, Kalium und Calcium tragen zur Aufrechterhaltung des osmotischen Gleichgewichts bei, während Lecithin als Emulgator die Stabilität der Galle unterstützt. Die Zusammensetzung der Gallenflüssigkeit ist somit entscheidend für ihre vielfältigen Funktionen im Verdauungssystem und die allgemeine physiologie des menschen.

Anatomie der Galle

Die Rolle der Gallenblase Die Gallenblase ist ein kleines, birnenförmiges Organ, das sich direkt unter der Leber befindet und die von den Leberzellen produzierte Galle speichert. Diese Speicherfunktion ermöglicht es, bei Bedarf, wie etwa nach dem Verzehr fettreicher Nahrung, eine größere Menge Galle bereitzustellen. Sobald fettreiche Nahrung den Zwölffingerdarm erreicht, wird die Galle aus der Gallenblase freigesetzt und über den Hauptgallengang, auch Ductus choledochus genannt, in den Dünndarm abgegeben. Die Gallenblase reguliert dabei die Ausschüttung der Galle und sorgt dafür, dass die fettverdauenden Enzyme optimal wirken können. Bei Störungen, wie Entzündungen der Gallenblase (Cholezystitis), kann diese Funktion erheblich beeinträchtigt werden, was zu Verdauungsproblemen und Schmerzen führt. Gallengänge und ihre Funktion Das Gallensystem umfasst ein Netzwerk von Gallengängen, die die Galle von der Leber zur Gallenblase und schließlich in den Zwölffingerdarm transportieren. Die Hauptstrukturen dieses Netzwerks sind der Ductus hepaticus, der Ductus cysticus und der Ductus choledochus. Diese Gallengänge, auch als Gallenwege bezeichnet, spielen eine entscheidende Rolle bei der Regulierung des Gallenflusses. Der Ductus hepaticus transportiert die in der Leber gebildete Galle zur Gallenblase, wo sie gespeichert und konzentriert wird. Der Ductus cysticus verbindet die Gallenblase mit dem Hauptgallengang, und der Ductus choledochus leitet die Galle schließlich in den Zwölffingerdarm weiter. Eine Blockade oder Entzündung der Gallengänge, wie etwa bei Cholangitis, kann den Gallenfluss erheblich stören und zu schweren gesundheitlichen Problemen führen, einschließlich Gelbsucht und Gallenkolik. Daher ist das Verständnis der Anatomie und Funktion der Gallenwege wesentlich für die Erhaltung einer gesunden Verdauung.

Funktion der Galle in der Verdauung

Verdauungsprozess im Detail Die Galle spielt eine zentrale Rolle im Verdauungsprozess, insbesondere bei der Fettverdauung. Sobald die Galle in den Zwölffingerdarm gelangt, emulgiert sie die Fette aus der Nahrung. Dieser Vorgang der Emulgierung erhöht die Oberfläche der Fettmoleküle erheblich, wodurch die Verdauungsenzyme, wie Lipasen, effizienter arbeiten können. Die vergrößerte Oberfläche ermöglicht es den Enzymen, die Fette in kleinere Bestandteile zu zerlegen, die dann leichter im Darm absorbiert werden können. Ohne diesen wichtigen Prozess könnten große Fettmoleküle nicht ausreichend verdaut und absorbiert werden, was zu Verdauungsstörungen und Nährstoffmängeln führen könnte. Wie die Galle Fett verdaut Gallensäuren in der Galle sind die Hauptakteure bei der Verdauung von Fetten. Diese Gallensäuren binden sich an Fettmoleküle und bilden sogenannte Mizellen. Diese Mizellen sind kleine Aggregate, die die Fettmoleküle in einer wasserlöslichen Form umschließen. Durch diese Struktur können die Fettmoleküle im wässrigen Milieu des Darms transportiert werden und stehen den Verdauungsenzymen zur Verfügung. Die Enzyme zerlegen die Fette dann in noch kleinere Bestandteile, wie Fettsäuren und Monoglyceride, die durch die Darmwand aufgenommen werden können. Dieser Prozess ist essenziell für die Aufnahme fettlöslicher Vitamine wie A, D, E und K und anderer wichtiger Nährstoffe. Störungen in der Produktion oder Ausschüttung der Galle können daher erhebliche Auswirkungen auf die gesamte Verdauung und die Nährstoffaufnahme haben.

Produktion und Freisetzung der Galle

Prozess der Galleproduktion in der Leber Die Produktion der Galle findet in den Hepatozyten, den Leberzellen, statt und wird kontinuierlich aufrechterhalten. Dieser Prozess ist essenziell für die Verdauungsfunktion des Körpers. Die in der Leber gebildete Gallenflüssigkeit besteht aus Wasser, Gallensäuren, Cholesterin, Bilirubin und Lecithin. Nach ihrer Produktion wird die Galle in die Gallenwege geleitet, wo sie entweder direkt in den Dünndarm abgegeben oder in der Gallenblase gespeichert wird. Die Gallenblase, ein kleines, birnenförmiges Organ unter der Leber, konzentriert und speichert die Galle, bis sie benötigt wird. Diese Lagerung ermöglicht es, eine ausreichende Menge an Gallenflüssigkeit schnell bereitzustellen, wenn fettreiche Nahrung in den Zwölffingerdarm gelangt. Regulation der Galleausschüttung Die Freisetzung der Galle wird durch das Hormon Cholezystokinin (CCK) reguliert, das bei der Nahrungsaufnahme, insbesondere bei fettreichen Mahlzeiten, freigesetzt wird. Cholezystokinin stimuliert die Kontraktion der Gallenblase und die Öffnung des Sphinkters von Oddi, wodurch die Galle durch den Ductus choledochus in den Zwölffingerdarm gelangt. Dieser Prozess ist entscheidend, da die Galle für die Emulgierung und Verdauung der Fette erforderlich ist. Eine gestörte Regulation der Galleausschüttung kann zu verschiedenen Verdauungsproblemen führen, einschließlich Fettmalabsorption und Gallenkolik. Daher ist das Gleichgewicht zwischen der Produktion und Freisetzung der Galle wesentlich für eine gesunde Verdauungsfunktion und die physiologie des menschen.

Aufgaben der Gallenflüssigkeit

Emulgierung von Fetten Die Emulgierung von Fetten ist die Hauptaufgabe der Gallenflüssigkeit. Durch die Emulgierung werden große Fettmoleküle in kleinere Einheiten aufgespalten, was die Oberfläche der Fette vergrößert und sie für die Lipasen, die fettverdauenden Enzyme, zugänglicher macht. Dieser Prozess findet im Zwölffingerdarm statt und ist entscheidend für die effiziente Verdauung und Absorption der Fette im Dünndarm. Ohne die emulgierende Wirkung der Gallensäuren würden die Fette in großen, unverdaulichen Tropfen verbleiben, was zu einer erheblichen Beeinträchtigung der Fettverdauung und der Nährstoffaufnahme führen könnte. Gallensalze binden sich an die Fettmoleküle und bilden Mizellen, die den Transport der Fette durch die Darmwand ermöglichen. Unterstützung der Nährstoffaufnahme Neben ihrer entscheidenden Rolle bei der Fettverdauung unterstützt die Galle auch die Aufnahme fettlöslicher Vitamine wie A, D, E und K. Diese Vitamine sind für zahlreiche Körperfunktionen unerlässlich, darunter die Immunabwehr, die Sehkraft, die Knochengesundheit und die Blutgerinnung. Die in der Gallenflüssigkeit enthaltenen Gallensalze erleichtern die Bildung von Mizellen, die es den Vitaminen ermöglichen, durch die Darmwand in den Blutkreislauf zu gelangen. Ein Mangel an Gallensäuren oder eine Beeinträchtigung der Galleausschüttung kann zu einer unzureichenden Aufnahme dieser essentiellen Vitamine führen und somit diverse gesundheitliche Probleme verursachen, wie zum Beispiel Knochenschwäche, Sehprobleme und ein geschwächtes Immunsystem. Daher ist die Funktion der Gallenflüssigkeit für die gesamte Nährstoffaufnahme und die physiologie des menschen von großer Bedeutung.

Wichtige Bestandteile der Galle

Bilirubin und Cholesterin in der Galle Bilirubin und Cholesterin sind zwei der wichtigsten Bestandteile der Galle. Bilirubin, ein Abbauprodukt des Hämoglobins aus den roten Blutkörperchen, verleiht der Galle ihre charakteristische grünlich-gelbe Farbe. Es wird in der Leber aus dem Blut entfernt und über die Galle in den Darm ausgeschieden, wo es schließlich über den Stuhl den Körper verlässt. Cholesterin, das ebenfalls in der Galle vorhanden ist, spielt eine zentrale Rolle bei der Bildung von Gallensäuren, die für die Fettverdauung notwendig sind. Allerdings kann Cholesterin, wenn es in hohen Konzentrationen vorliegt, zur Bildung von Gallensteinen führen, die den Gallenfluss behindern und Schmerzen verursachen können. Ihre Rolle im Körper Bilirubin und Cholesterin haben spezifische und wesentliche Funktionen im Körper. Bilirubin wird von den Hepatozyten der Leber aus dem Blut entfernt und über die Galle ausgeschieden. Dieser Prozess ist wichtig, um alte oder beschädigte rote Blutkörperchen zu beseitigen und den Körper von toxischen Abbauprodukten zu befreien. Cholesterin dient als Grundstoff für die Synthese von Gallensäuren, die für die Emulgierung und Verdauung von Fetten unerlässlich sind. Ein Ungleichgewicht bei der Bilirubin- oder Cholesterinkonzentration in der Galle kann jedoch zu gesundheitlichen Problemen führen. Zum Beispiel können erhöhte Bilirubinwerte zu Gelbsucht führen, während hohe Cholesterinwerte die Bildung von Gallensteinen begünstigen können. Somit ist die Balance dieser Bestandteile in der Galle entscheidend für die Aufrechterhaltung einer gesunden Verdauungsfunktion und die physiologie des menschen.

Störungen der Gallenfunktion

Ursachen für Gallenprobleme Gallenprobleme können durch verschiedene Faktoren wie Gallensteine, Entzündungen oder Verstopfungen der Gallenwege entstehen. Gallensteine, die aus Cholesterin oder Bilirubin bestehen, können sich in der Gallenblase oder in den Gallengängen bilden. Diese Steine können den Gallenfluss behindern, was zu starken Schmerzen, Entzündungen und Infektionen führen kann. Entzündungen der Gallenblase, auch Cholezystitis genannt, können durch Gallensteine oder bakterielle Infektionen verursacht werden. Verstopfungen der Gallengänge, wie bei einer Choledocholithiasis oder Cholangitis, verhindern den normalen Abfluss der Galle und können zu ernsthaften gesundheitlichen Komplikationen führen. Zudem können Tumore oder Zysten in den Gallengängen eine Obstruktion verursachen. Häufige Symptome bei gestörter Galle Die Symptome einer gestörten Gallenfunktion können vielfältig sein und hängen von der Ursache der Störung ab. Zu den häufigsten Symptomen gehören starke Schmerzen im rechten Oberbauch, die oft als Gallenkolik bezeichnet werden. Diese Schmerzen können plötzlich auftreten und mehrere Stunden anhalten. Übelkeit und Erbrechen sind ebenfalls häufige Beschwerden. Gelbsucht, eine gelbliche Verfärbung der Haut und Augen, tritt auf, wenn Bilirubin im Blut ansteigt, was auf eine Blockade des Gallengangs hinweist. Blähungen und Verdauungsstörungen nach dem Verzehr fettreicher Mahlzeiten sind weitere häufige Anzeichen. In seltenen Fällen kann es zu Fieber und Schüttelfrost kommen, was auf eine Infektion hinweist. Eine rechtzeitige Diagnose und Behandlung dieser Symptome ist entscheidend, um Komplikationen wie schwere Entzündungen oder Infektionen zu vermeiden und die normale Funktion der Galle wiederherzustellen.

Diagnose von Gallenerkrankungen

Untersuchungsmethoden und Tests Zur Diagnose von Gallenerkrankungen stehen eine Vielzahl von Tests und Untersuchungsmethoden zur Verfügung. Ultraschalluntersuchungen sind eine der ersten und häufigsten Methoden, da sie nicht-invasiv und sehr effektiv bei der Erkennung von Gallensteinen und Entzündungen der Gallenblase (Cholezystitis) sind. Bluttests können ebenfalls wichtige Hinweise liefern, insbesondere durch die Messung von Bilirubin, Leberenzymen und anderen relevanten Parametern, die auf eine Funktionsstörung der Leber oder Gallenwege hinweisen können. Endoskopische Verfahren wie die endoskopische retrograde Cholangiopankreatikographie (ERCP) ermöglichen eine direkte Visualisierung der Gallengänge und können gleichzeitig therapeutische Maßnahmen wie die Entfernung von Gallensteinen durchführen. In einigen Fällen kann auch eine Magnetresonanz-Cholangiopankreatikographie (MRCP) eingesetzt werden, um detaillierte Bilder der Gallenwege zu erhalten, ohne die Risiken einer invasiven Untersuchung. Wie man Gallenprobleme erkennt Die Erkennung von Gallenproblemen beginnt mit einer gründlichen Analyse der Symptome und der Krankengeschichte des Patienten. Häufige Symptome wie Schmerzen im rechten Oberbauch, Übelkeit, Erbrechen, Gelbsucht und Verdauungsstörungen nach dem Verzehr fettreicher Mahlzeiten können auf Gallenerkrankungen hinweisen. Eine körperliche Untersuchung kann Anzeichen einer Entzündung oder Vergrößerung der Gallenblase aufdecken. Zur Bestätigung des Verdachts auf Gallensteine oder andere Gallenwegserkrankungen sind spezifische Tests erforderlich. Bildgebende Verfahren wie Ultraschall oder MRCP bieten detaillierte Informationen über die Struktur und Funktion der Gallenblase und der Gallengänge. Bei komplizierten Fällen oder unklaren Befunden kann eine ERCP notwendig sein, um eine genaue Diagnose zu stellen und gleichzeitig therapeutische Eingriffe vorzunehmen. Eine rechtzeitige und genaue Diagnose ist entscheidend, um die geeignete Behandlung festzulegen und Komplikationen wie Cholangitis oder Gallenblasenperforation zu vermeiden.

Behandlungsmöglichkeiten bei Gallenbeschwerden

Medikamentöse Therapieansätze Zur Behandlung von Gallenbeschwerden stehen verschiedene medikamentöse Ansätze zur Verfügung. Medikamente, die die Produktion von Gallensäuren anregen, können helfen, den Gallenfluss zu verbessern und die Verdauung zu unterstützen. Ursodesoxycholsäure ist ein häufig verwendetes Medikament, das die Auflösung von kleinen, cholesterinbasierten Gallensteinen fördert und Entzündungen in den Gallengängen reduzieren kann. Bei entzündlichen Erkrankungen wie Cholezystitis werden oft Antibiotika eingesetzt, um bakterielle Infektionen zu bekämpfen. Schmerzmittel und entzündungshemmende Medikamente können ebenfalls verschrieben werden, um die Symptome zu lindern und die Entzündung zu reduzieren. Diese medikamentösen Behandlungen sind in der Regel die erste Wahl bei leichteren Gallenproblemen oder als Vorbereitung auf eine eventuelle Operation. Chirurgische Eingriffe bei Gallensteinen In schweren Fällen, insbesondere bei großen Gallensteinen oder wiederkehrenden Beschwerden, kann eine Operation erforderlich sein. Die häufigste chirurgische Methode ist die Cholezystektomie, bei der die Gallenblase vollständig entfernt wird. Diese Operation wird oft laparoskopisch durchgeführt, was minimalinvasive Techniken beinhaltet und eine schnellere Genesung ermöglicht. Bei einer laparoskopischen Cholezystektomie werden kleine Schnitte gemacht, durch die ein Laparoskop und chirurgische Instrumente eingeführt werden, um die Gallenblase zu entfernen. In einigen Fällen, wie bei einer akuten Gallenblasenentzündung oder schweren Gallenkoliken, kann eine offene Cholezystektomie notwendig sein. Diese wird durch einen größeren Bauchschnitt durchgeführt und erfordert eine längere Erholungszeit. Zusätzlich kann eine endoskopische retrograde Cholangiopankreatikographie (ERCP) eingesetzt werden, um Gallensteine aus den Gallengängen zu entfernen, bevor eine Cholezystektomie durchgeführt wird. Die Wahl der Behandlung hängt von der Schwere der Symptome, der Größe und Lage der Gallensteine sowie dem allgemeinen Gesundheitszustand des Patienten ab.

Tipps für eine gesunde Gallenfunktion

Ernährungsempfehlungen für die Gesundheit der Galle Eine ballaststoffreiche Ernährung mit einem geringen Gehalt an gesättigten Fetten kann wesentlich zur Gesunderhaltung der Gallenblase beitragen. Der Verzehr von Vollkornprodukten, frischem Obst und Gemüse, Hülsenfrüchten und Nüssen fördert die Verdauung und hilft, die Bildung von Gallensteinen zu verhindern. Es ist ratsam, große Mahlzeiten mit hohem Fettgehalt zu vermeiden, da sie die Gallenblase übermäßig belasten und die Ausschüttung großer Mengen Galle erfordern. Stattdessen sollten mehrere kleine, fettarme Mahlzeiten über den Tag verteilt werden. Omega-3-Fettsäuren, die in fettem Fisch wie Lachs und Makrele enthalten sind, können ebenfalls die Gallenblasenfunktion unterstützen und Entzündungen reduzieren. Lebensstiländerungen zur Vorbeugung von Gallenproblemen Neben einer gesunden Ernährung spielen auch Lebensstiländerungen eine wichtige Rolle bei der Vorbeugung von Gallenproblemen. Regelmäßige körperliche Aktivität fördert den Gallenfluss und hilft, das Risiko von Gallensteinen zu reduzieren. Ein aktiver Lebensstil, einschließlich moderater Bewegung wie zügigem Gehen, Radfahren oder Schwimmen, unterstützt die allgemeine Verdauungsgesundheit. Ausreichende Flüssigkeitszufuhr ist ebenfalls entscheidend, da sie die Galle verdünnt und die Wahrscheinlichkeit verringert, dass sich Gallensteine bilden. Es ist wichtig, mindestens acht Gläser Wasser pro Tag zu trinken. Zudem sollte Rauchen vermieden werden, da es die Gallenfunktion beeinträchtigen kann. Übermäßiger Alkoholgenuss sollte ebenfalls vermieden werden, da Alkohol die Leber belastet und indirekt die Gallenblasenfunktion negativ beeinflusst. Ein gesunder Lebensstil, der diese Empfehlungen berücksichtigt, kann erheblich dazu beitragen, die Gesundheit der Galle zu erhalten und Verdauungsstörungen vorzubeugen.

Zusammenhang zwischen Galle und Leber

Wie die Leber die Gallenproduktion beeinflusst Die Leber spielt eine zentrale Rolle in der Produktion und Regulation der Galle. Hepatozyten, die Leberzellen, sind für die kontinuierliche Synthese der Gallenflüssigkeit verantwortlich. Diese Flüssigkeit wird in den Gallengängen gesammelt und entweder direkt in den Dünndarm abgegeben oder in der Gallenblase gespeichert. Read the full article

[barclayitaly]

Best Strobe Moisturizer Gel

Barclayitaly

Strobe Gel Moisturizer 1% Niacinamide, Ceramide, Shea Butter, and Bamboo Silica, 100% Natural, Alcohol & Sulfate-Free, Men & Women 48hr Hydrating gel.

Get that best glow with our Strobe Cream with Shimmer. Formulated with 1% niacinamide and 1% ceramide, it hydrates and enhances your skin’s natural glow.....

Description

Get ready to experience the ultimate skincare multitasker: BarclayItaly's Strobe Gel Highlighting Moisturizer. This powerhouse product is designed for both men and women, delivering a perfect combination of hydration, radiance, and acne control. Infused with 1% Niacinamide to brighten and even out skin tone, 1% Ceramide to lock in moisture, 1% Shea Butter for deep hydration, and Bamboo Silica to enhance your skin's natural glow, this lightweight gel will leave your complexion looking flawless and healthy Strobe Gel with Moisturizer.

And here's the best part: our formula is 100% natural, alcohol—and sulfate-free, vegan, cruelty-free, and free from harsh chemicals or synthetic fragrances. It's herbal and plant-based, making it the ideal choice for anyone seeking clear skin, a balanced complexion, and the best results—the natural way.

Ingredients

1% Niacinamide + 1% Ceramide + 1% Shea butter + 1% Bamboo silica, Carbopol, glycerin, PG, emulgate-165, Coconut oil, HEC, Hyaluronic acid, Niacinamide, ceramides, aloevera extract, licorice extract, BHT, Phenoxy ethanol, EDTA and perfume Best Strobe Moisturizer Gel

Usage Instructions

Apply evenly to cleansed and toned skin, focusing on areas where light naturally hits the face, such as the cheekbones, brow bones, and bridge of the nose. Can be worn alone or under makeup for added

[bw-food-consulting]

Oreo: Więcej niż Ciastko, Symbol Innowacji w Technologii Żywności. Co nadaje ciasteczkom ich charakterystyczną czarną barwę?

Na arenie globalnych przysmaków, tylko nieliczne produkty osiągają status kultowych – wśród nich królują ciasteczka Oreo. Dostępne niemal w każdym zakątku świata, zdumiewają swoją wszechobecnością. W świecie przysmaków, gdzie rywalizacja jest zacięta jak finał ligi mistrzów, ciasteczka Oreo to prawdziwi mistrzowie. 

Co sprawia, że są tak popularne? To zagadka. Jednakże ich wyrazista, głęboka czerń niewątpliwie odgrywa istotną rolę.

Niewiele jest pokarmów bardziej czarnych niż Oreo. Ich barwa przypomina intensywnie spaloną potrawę, ale bez nieprzyjemnych smaków. Tajemnica kryje się w procesie przetwarzania czekolady czy kakao, które są kluczowym składnikiem tych ciasteczek.

Kakao nadaje Oreo mroczny czarny odcień

Przyglądając się bliżej składnikom ciasteczek Oreo, odkryjesz, że to właśnie kakao w proszku, stanowiące około 4,5% ich zawartości, jest głównym architektem ich barwy. To właśnie ono potwierdza, że są to ciasteczka czekoladowe. Pozostałe składniki to mąka pszenna, cukry, tłuszcze, substancje spulchniające, sól, emulgator i aromaty. Zatem, nie znajdziemy w nich żadnych barwników czy koloryzantów. Przypomina to sytuację z pewnego meczu, gdzie niesławny rezerwowy, wchodząc na boisko w ostatnich minutach, strzela zwycięskiego gola.

Aczkolwiek, większość proszków kakaowych ma barwę brązową, a nie czarną. Uzyskują ten kolor w procesie produkcyjnym, podczas przekształcania ziaren kakaowych w proszek. Jednak ich dokładny odcień zależy od sposobu przetwarzania, a konkretnie od stopnia ich alkalizacji.

Alkalizacja sprawia, że proszek kakaowy staje się czarny

W procesie tworzenia proszku kakaowego, jednym z kluczowych momentów jest decyzja o jego alkalizacji. Przetwarzanie kakao przypomina nieco piłkarski mecz, gdzie kluczową rolę odgrywa moment, kiedy trener decyduje się na wprowadzenie zmiany taktyki. Taką zmianą taktyczną w procesie produkcyjnym kakao jest alkalizacja Zwykle proszek ten jest kwaśny, z pH w przedziale 4,7-6. Alkalizacja to etap, na którym do kakao dodaje się składnik alkaliczny, co podnosi jego pH, przekształcając je w substancję zasadową.

To zwiększenie pH ma istotny wpływ na właściwości kakao. Przede wszystkim, powoduje to zmianę koloru z jasnobrązowego na ciemnobrązowy, a nawet czarny. Ale nie tylko kolor ulega zmianie - proces ten wpływa również na smak kakao, czyniąc go mniej gorzkim. Dodatkowo, poprawia się rozpuszczalność proszku, co ułatwia jego wykorzystanie, na przykład przy przygotowywaniu czekoladowego mleka

Kontrola procesu determinuje kolor

To, jaki dokładnie odcień i profil smakowy uzyska alkalizowane kakao, zależy od warunków, w jakich przeprowadza się ten proces. Zmiana temperatury, ciśnienia, czasu trwania procesu czy rodzaju użytego środka alkalicznego - każdy z tych elementów może wpłynąć na ostateczną barwę proszku kakaowego. Na przykład, aby uzyskać czarny proszek kakaowy, zwykle potrzebne są wysokie temperatury, sięgające nawet 135°C. Przekroczenie tej wartości może spowodować jeszcze ciemniejszy kolor, ale równocześnie negatywnie wpłynąć na smak, niczym strzał, który mimo siły i precyzji, odbija się od poprzeczki. Alkalizacja przy niższych temperaturach z kolei skutkuje powstaniem proszku o czerwonym odcieniu.

Czarne proszki kakaowe wymagają także dłuższego czasu alkalizacji i zazwyczaj potrzebują wyższego ciśnienia w porównaniu do proszków brązowych czy czerwonych. To niczym precyzyjne dostrojenie instrumentu muzycznego - każdy detal ma znaczenie dla ostatecznej harmonii barwy i smaku.

Holenderskie kakao - jest alkalizowanym kakaem 

Możesz mieć trudności z odnalezieniem proszku kakaowego określanego jako “alkalizowany”. Poszukiwanie może przypominać poszukiwanie piłkarskiego talentu ukrytego w niższych ligach. Zamiast tego, częściej spotkasz kakao “holenderskie”. Nazwa “holenderskie” wywodzi się od nazwiska wynalazcy tego procesu - Coenraad Johannes van Houten, holenderskiego producenta czekolady, który odkrył efekt alkalizacji na proszek kakaowy ponad 100 lat temu.

Alkalizacja łagodzi smak

Ogólnie rzecz biorąc, im ciemniejszy kolor kakao, tym mniej jest ono cierpkie i gorzkie. W rezultacie, produkty wykonane z ciemniejszego proszku będą miały mniej tego typowego “czekoladowego” smaku. To może być powodem, dla którego ciasteczka Oreo, mimo zawartości kakao, niekoniecznie kojarzą się z typowym smakiem czekolady.

Fizyka vs. Produkcja żywności: Tajemnice Kremu Oreo

Kiedy fizyka spotyka się z tworzeniem nowych produktów, wyniki mogą być zaskakujące, a czasem nawet przepyszne. Przypadek ciasteczek Oreo doskonale ilustruje to połączenie. Kluczowym elementem, który wzbudza ciekawość, jest lepkość i adhezyjność kremu, które decydują o tym, że przylega on głównie do jednej strony ciasteczka. Jak to się dzieje?

Lepkość i Adhezyjność: Główni Bohaterowie

Lepkość, czyli opór przeciwko przepływowi, w przypadku kremu Oreo sprawia, że ma on konsystencję wystarczająco gęstą, aby nie wyciekać, ale jednocześnie wystarczająco płynną, by łatwo się rozsmarowywać. Adhezyjność kremu, czyli jego zdolność do przylegania do innych powierzchni, w tym przypadku do ciastka, jest równie istotna. Kiedy na jedno z ciasteczek nakładany jest krem, jego adhezyjne właściwości sprawiają, że "przywiera" on do tej pierwszej powierzchni bardziej niż do drugiej, dodanej chwilę później.

Porównanie z Cukierniczymi Kuzynami

Podobne zjawiska można zaobserwować w innych produktach cukierniczych. Weźmy na przykład francuskie makaroniki – tutaj również grają rolę właściwości fizyczne nadzienia, które decydują o tym, jak dobrze będą się trzymać dwie połówki ciastka. Również w przypadku wypieków takich jak torty, odpowiednia lepkość kremu ma kluczowe znaczenie dla utrzymania warstw ciasta w stabilnej konstrukcji.

Czym Jest Oreologia?

Oreo zainspirowało nawet powstanie nowej subdyscypliny w nauce - oreologii. Ta zabawna, lecz poważna dziedzina bada właśnie takie zagadnienia jak wpływ lepkości i adhezyjności na właściwości produktów spożywczych. Przez lata, oreologia rozszerzyła swoje zainteresowania, badając różne aspekty ciasteczek, od ich składu, przez teksturę, aż po interakcje między różnymi składnikami.

Praktyczne Zastosowania

Wiedza o lepkości i adhezyjności kremu ma praktyczne znaczenie nie tylko dla producentów ciasteczek, ale także dla profesjonalnych cukierników. Zrozumienie tych właściwości pozwala na tworzenie lepszych przepisów i technik dekorowania, które uwzględniają zachowanie kremów i nadzień.

Tekstura żywności vs lepkość vs adhezyjność

Na poziomie produkcji żywności, tworzenia nowych produktów spożywczych, tekstura żywności, która obejmuje lepkość i adhezyjność, jest ważnym parametrem sensorycznym. Tekstura jest postrzegana przez wiele zmysłów i obejmuje różne właściwości, takie jak twardość, spójność, lepkość, sprężystość, adhezyjność, przeżuwalność i gumowatość. Te parametry są istotne nie tylko dla ciastek Oreo, ale również dla innych produktów spożywczych, gdzie właściwości fizyczne wpływają na odbiór sensoryczny i doświadczenia smakowe.

Oreo zaprezentowało ponad 100 odmian smakowych na całym świecie

Wyszukiwania w Internecie pokazują, że wiele osób zastanawiało się, ile odmian Oreo było dostępnych na przestrzeni czasu. Biorąc pod uwagę, że Oreo można kupić w tak wielu krajach i istnieją od ponad wieku, nie powinno dziwić, że różne rankingi wykazały, że istnieje ponad 100 smaków Oreo. Czy są jakieś różnice między tym, co jest dostępne w USA i za granicą?

Okazuje się, że różnic jest kilka. W Chinach Oreo oferuje Oreo o smaku lodów z zielonej herbaty, ciastko przypominające smak lodów i uczucie chłodzenia. Innym słynnym chińskim Oreo jest smak brzoskwini i winogron. W Argentynie Oreo ma smak banana lub dulce de leche. Jednocześnie dobrze brzmi również indonezyjski smak czekolady i truskawek. Wreszcie, Meksyk ma atrakcyjną odmianę Oreo, ciastko czekoladowe trio. Jednak najlepiej sprzedającym się modelem marki pozostaje klasyczne czarno-białe Oreo.

Podwójnie Nadziewane Oreo: Matematyczna Zagadka Nadzienia

Podwójnie nadziewane ciasteczka Oreo, znane jako "Double Stuf", wydają się być kulinarne marzenie każdego łasucha. Ale czy rzeczywiście mają one dwa razy więcej nadzienia, niż standardowe wersje? W 2013 roku, nauczyciel matematyki z Nowego Jorku, Dan Anderson, postanowił to sprawdzić. Jego eksperyment, przeprowadzony z uczniami, ujawnił, że Double Stuf Oreo ma około 1,86 raza więcej kremowego nadzienia niż zwykłe ciasteczka Oreo. Ten niespodziewany wynik poruszył świat miłośników słodyczy i pokazał, że czasem matematyka może dostarczyć zaskakujących odpowiedzi w najmniej spodziewanych miejscach.

Sam J. Porcello: Naukowiec, Który Ukształtował Oreo

Sam J. Porcello, znany jako "Mr. Oreo", odegrał kluczową rolę w kształtowaniu tego, czym dziś są ciasteczka Oreo. Dołączył do Nabisco w 1956 roku, Porcello stał się pionierem w dziedzinie opracowywania nadzienia. Podczas swojej kadencji pracował nad różnymi produktami, w tym nad SnackWells, ale praca nad Oreo przyniosła mu sławę. Najbardziej znaczącym wkładem Porcello w powstanie Oreo była pomoc w opracowaniu nadzienia, które jest obecnie używane w ciasteczku. Eksperymentował z różnymi nadzieniami, w tym cytrynowym, limonkowym i pomarańczowym, zanim zdecydował się na kremowe białe nadzienie, które wszyscy znamy i kochamy

W swojej karierze eksperymentował z wieloma smakami, tworząc krem, który stał się sercem ciasteczek Oreo. Porcello, mający na swoim koncie aż pięć patentów związanych z Oreo, przyczynił się do rozwoju jednej z najbardziej ikonicznych marek przekąsek na świecie. Jego innowacje w dziedzinie smaku i tekstury nadały Oreo charakter, który przetrwał próbę czasu.

Początki Oreo: Inspiracja i Rywalizacja z Hydrox

Oreo, choć obecnie jest symbolem amerykańskiej kultury przekąsek, ma swoje korzenie w rywalizacji z innym ciasteczkiem – Hydrox. Hydrox, wprowadzone na rynek przez Sunshine Biscuit Company w 1908 roku, były pierwotnym wzorem dla ciasteczek kanapkowych. Kiedy Nabisco wprowadziło Oreo w 1912 roku, ciasteczko to szybko zyskało na popularności, stopniowo przewyższając Hydrox. Różnice między oboma ciasteczkami – od tekstury po wzory na wierzchu – stały się przedmiotem dyskusji wśród konsumentów. Z czasem Hydrox zaczęto uważać za naśladowcę Oreo, mimo że były na rynku pierwsze. Historia Oreo i Hydrox jest fascynującym przykładem tego, jak dynamika rynkowa i percepcja konsumentów mogą wpływać na losy produktów.

Oreo w Popkulturze: Więcej niż Ciasteczko

Oreo nie jest tylko przysmakiem – stało się ono kulturowym fenomenem, obecnym w filmach, muzyce i internecie. Przykładowo, ciasteczko to pojawia się w wielu filmowych scenach, często jako symbol amerykańskiego dzieciństwa lub komfortu. Ponadto, Oreo zdobyło status ikony w mediach społecznościowych, będąc bohaterem wielu popularnych memów i wideo. Jego uniwersalność i zdolność do przekraczania granic kulturowych czynią je czymś więcej niż tylko przekąską – Oreo stało się częścią globalnego języka popkultury.

Podsumowanie

Zamykając naszą fascynującą podróż przez świat ciasteczek Oreo, stajemy przed inspirującym przykładem, jak zaawansowane technologie i innowacje w produkcji żywności mogą przekształcić proste składniki w globalne fenomeny spożywcze. Ciasteczka Oreo, ze swoją wyrazistą, głęboką barwą i rozpoznawalnym smakiem, są żywym dowodem na to, jak naukowe podejście do przetwarzania żywności może zrewolucjonizować branżę.

Dla ekspertów w dziedzinie technologii żywności, historia Oreo stanowi inspirację do dalszego poszerzania granic innowacyjności. Proces alkalizacji kakao, który nadaje Oreo ich charakterystyczny kolor, oraz rozwój oreologii, pokazują, że zrozumienie naukowych aspektów produkcji żywności może prowadzić do tworzenia produktów, które odnoszą międzynarodowy sukces.

Ta historia podkreśla także znaczenie dostosowywania produktów do zróżnicowanych gustów i preferencji na całym świecie. Z ponad 100 różnymi smakami, Oreo udowadnia, że elastyczność i innowacyjność w tworzeniu produktów są kluczowe dla zdobywania globalnego uznania.

W dzisiejszym świecie, gdzie konsumenci poszukują zarówno tradycyjnych, jak i innowacyjnych doświadczeń smakowych, eksperci z dziedziny technologii żywności są nieocenionymi partnerami w odkrywaniu i implementowaniu nowych, ekscytujących rozwiązań. Od naukowego podejścia do składników, przez rozwój procesów produkcyjnych, aż po wprowadzanie na rynek innowacyjnych produktów, ich wiedza i doświadczenie są kluczowe w osiąganiu sukcesów na miarę Oreo.

Podsumowując, opowieść o Oreo to nie tylko przyciągająca uwagę opowieść o słynnym ciasteczku, ale także znakomity przykład znaczenia technologii żywności w tworzeniu nowoczesnych, udanych produktów spożywczych. Dzięki pasji i innowacyjności ekspertów w tej dziedzinie, przyszłość branży spożywczej wydaje się równie obiecująca i pełna nowych, ekscytujących możliwości, jak sama historia ciasteczka, które przekroczyło granice bycia zwykłą przekąską, stając się ikoną w kulturze masowej.

[connywilmeringfan]

Und vor dem Sport / Joggen trinke ich mein " Zitronen - Wasser " um den Emulgator - Effekt auszunutzen . mfg eure Conny

[george-dare]

emulgator

techno

[dutchstorecom]

Roomboter stroopwafels

Bakker Joop stroopkoeken

Roomboter Stroopwafels Ingrediënten 33% Glucose-fructosestroop, TARWEBLOEM, 15% roomboter (MELK), suiker, palmvet, SOJAMEEL, raapolie, weipoeder (MELK), TARWEZETMEEL, zeezout, emulgator: E322 (SOJA)/E471, rijsmiddel: E500, gekaramelliseerde suiker, magere MELKPOEDER, SCHARRELKIPPENEI, kaneel, zuurteregelaar: citroenzuur, Bourbon vanille. Allergenen: Bevat Gluten Bevat Ei Bevat Melk(eiwit) Kan…

[der-saisonkoch]

Küchentechnik

Maschinen Für einen modernen Haushalt benötigen Sie eigentlich nur fünf Maschinen, wenn wir den Stabmixer, die Mikrowelle und den Minibackofen/Grill dazu rechnen. Verzichten Sie auf überdimensionierte Küchen. Überlassen Sie das den Müllsammlern. Blixer/Kutter Dieses Gerät gibt es in hunderten Ausführungen von ganz klein bis riesengroß (Industrie). Die Bezeichnungen reichen von Emulgator bis…

[glorioustidalwavedefendor]

I mean it helps if you understad what the ingridients do

Like eggs give struckture and work as an emulgator so if there is one egg in the recipe then there is no such thing as to many eggs

Sugar works also to give struckture so leaving it out completely usually results in a very flat cake

In my experience flour is optional if there are other carbs, for example a cake with lots of nuts and some flour can easily become a cake that has no flour, doesn't really change anything, except that it has more fat (from the nuts)

I mena it doesn't change the taste or the consistency, but in case someone is counting calories ...

If you use fullgrain flour insteda of normal flour, the fat also increases, does make issues for forming/shaping biscuits, though tastewise it's fine

Also, grated chocolate can usually be supstituted with cocoa powder ( I was always to lazy to grate chocolate) of course, cocoa powder already has sugar in it, so that will add up and it will be less bitter

I don't mind but some people do

etc ...

Husband is making another cheesecake with ube extract and sugar cookie crust.

[magda36lena]

Czy twoje kosmetyki są bezpieczne?

Czy twoje kosmetyki są��bezpieczne?

No to, zgodnie z obietnicą, zaczynamy. Na początek jednak jedno, małe zastrzeżenie. (more…)

[jasz-schneider]

»Mokkasahne« Handpflegecreme gegen Winterhände Heute habe ich eine hinreißend nach Mokkasahne duftende Handpflegecreme zum Nachrühren, an der man immer wieder schnüffeln muss.