#Dagje weg met kinderen

[klikvoorkorting]

Pannenkoeken Pret met enorme speeltuin - Wanneer je een keer lekker pannenkoeken wilt eten in een kindvriendelijk pannenkoeken restaurant, kom dan eens langs

[mamaplaneet]

Het wildpark op het domein van de Grotten van Han in Han-sur-Lesse Wallonië Belgische Ardennen review en tips op MamaPlaneet.nl

[nataschablogt]

Een dagje naar de apenheul

[remidavs]

De beleving van de partner

Hoi allemaal

Net als Joke, Remi en Ida maak ik als partner, echtgenoot en vader momenteel een proces door.

Mijn beleving is niet dezelfde als die van Joke, ik ben immers niet ziek. Wel ben ik de eerste persoon op wie Joke kan en zal steunen, net als ik de eerste persoon zal zijn op wie de kindjes en ons huishouden moet steunen.

Dit alles is veel om dragen maar gelukkig ben ik niet alleen. Deze laatste weken waren heel erg heftig en bijna onwerkelijk maar wat me echt wel bijblijft is de warmte en liefde die ik mocht voelen van: familie, vrienden, collega's (deze toonden me nota bene dat ze hetzelfde zijn als vrienden). Jullie oprechte medeleven geeft me bijzonder veel kracht en moed, dus dankjewel voor de berichtjes, telefoons, kaartjes, gesprekken, knuffels en zoveel meer...

Jullie zagen gisteren het bericht van Joke, wat een dagje hadden we daar! Dit was voor mij een eerste neus op de feiten moment. De onverwachte wendingen en heftige medische toestanden die ons te wachten staan werden me plotsklaps duidelijk. Een anafelactische reactie op de contravloeistof van de CT.

Ik bracht Joke die ochtend binnen voor het plaatsen van de poortcatheter maar eerst zou er nog een routine CT volgen. Ze gingen me opbellen wanneer ik Joke mocht halen.

Plots, veel vroeger dan verwacht rinkelde de telefoon, het UZ. Terwijl ik me haaste om op te nemen begon de gedachtenmolen te draaien. Dit is toch veel te vroeg, wat is er aan de hand? Ik nam op, de standaardvragen begonnen 'bent u de echtgenoot van Joke Snick?, 'Ja?! Is er iets?!', hart aan 100 per uur! 'u spreekt hier met de spoedienst van het UZ Gent...', hart aan 200 per uur en moed in de schoenen, er liep iets mis met de operatie was de eerste gedachte... 'je echtgenote deed een zware allergische reactie op de contravloeistof van de CT... kan je zo vlug mogelijk komen, ze heeft het mentaal heel zwaar nu...'

Bam! Daar is die man met de hamer en deze keer niet op de voor mij zo geliefde fiets... Ik gaf de boodschap door aan de ouders van Joke, die er waren om de kinderen op te vangen. Ook hun hart zag ik een slagje overslaan bij het brengen van de boodschap, ook hun wereld zag ik even stilstaan. Verscheurend om mensen om wie je geeft te zien afzien maar ook ergens een troost om samen deze heftige emoties te delen.

Mijn schoonpapa reed met me mee naar het ziekenhuis, niet alleen zijn deed zoveel deugd op dat moment. We probeerden onze gedachten te verzetten op weg naar de spoeddienst, ondertussen dat knagende gevoel op de achtergrond, 'hoe zal ik Joke daar aantreffen?!'.

Na het aanmelden mochten we naar Joke toe. Ik zag ze daar liggen, lijkbleek, vrij uitgeput en kwetsbaar. Dit sloeg in, waar was de sterke Joke die ik zo goed ken? Mijn eerste emoties braken mijn hart. Dit staat ons dus te wachten, hier zullen we tegen moeten vechten, dit monster moeten we dus verslaan!

Een dikke lange knuffel en wat tranen later vervaagde dit gevoel. Joke kreeg terug kracht, je zag haar veranderen van mentaal kwetsbaar naar terug die sterke, moedige en veerkrachtige vrouw. Ja, dit is dus mijn rol, er zijn, de partner die met een knuffel Joke's en zijn eigen veerkracht weer de hoogte injaagt.

Af en toe zal ik op deze manier eens van me laten horen. Het schrijven doet deugd maar vooral jullie steun en liefde geven me energie die ik op mijn beurt aan Joke kan geven!

Tot hoors

Jan

[regioonlineofficial]

De nazomer is een fijne tijd om er nog een dagje met de (klein)kinderen op uit te gaan. En wat is er leuker dan samen ontspannen reizen met de bus, de trein of de tram (het OV). Bovendien reizen kinderen voordelig en soms zelfs gratis met het OV. Wilt u hier meer over weten? Ga dan naar het gratis OV-inloopspreekuur op: Datum:           donderdag 5 september 2024 Tijd:                14.00 - 15:30 uur Locatie:          De Koperhorst, Paladijnenweg 275, Amersfoort Tijdens een inloopspreekuur kunt u uw persoonlijke vragen stellen aan speciale OV-ambassadeurs. Zij kunnen u meer vertellen over de kortingen en kaartjes voor kinderen en hebben zelfs tips voor leuke uitstapjes. Heeft u daarnaast nog andere vragen over bijvoorbeeld het gebruik van de OV-chipkaart, of over het in- en uitchecken bij verschillende vervoerders? U kunt vrijblijvend binnenlopen en de OV-ambassadeurs nemen rustig de tijd om uw vragen te beantwoorden. Gratis reizen voor kleinkinderen “De OV-ambassadeur vertelde dat mijn kleinkinderen gratis met de bus en tram mogen reizen en ze had zelfs nog een paar leuke tips voor een uitje. Ik ga nu thuis rustig een leuk dagje uit met ze plannen.” Marga (69 jaar). Wilt u, net als Marga, voordelig en ontspannen reizen met de (klein)kinderen, maar heeft u daar nog wat meer informatie voor nodig? Kom dan vrijblijvend langs tijdens het inloopspreekuur en laat u informeren. Kijk voor meer informatie op www.doemeemethetov.nl Telefonisch spreekuur   Wie graag telefonisch antwoord wil, kan bellen met een OV-ambassadeur tijdens het telefonisch spreekuur. Dagelijks zitten OV-ambassadeurs klaar om OV-vragen te beantwoorden. Zij zijn bereikbaar op: 033- 208 23 80 Maandag- t/m vrijdagochtend van 10.00 tot 12.00 uur    Dinsdag- en donderdagmiddag van 13.30 tot 15.00 uur    Maandag- en woensdagavond van 18.30 tot 20.00 uur    Onze OV-ambassadeurs helpen u graag op weg!

[actuma]

Kindermarketing van ongezond voedsel wettelijk ingeperkt

Om de gezonde keuze makkelijker te maken en omdat de huidige zelfregulering onvoldoende werkt, wil het kabinet kindermarketing voor ongezonde voeding wettelijk beperken. Voor gezond eten en drinken blijft reclame gericht op 18-minners toegestaan. Daarnaast krijgen gemeenten een nieuwe wettelijke bevoegdheid waarmee zij de komst van ongezonde voedselaanbieders op bepaalde plekken kunnen weren, zoals in de omgeving van scholen of in wijken waarin het aanbod van fastfood onevenredig groot is. Om overgewicht tegen te gaan, investeert het kabinet in het gezonder maken van plekken waar kinderen veel tijd doorbrengen zoals school en krijgt het bevorderen van sporten en bewegen – van jong tot oud – een impuls. Leven lang last Eén op de zes kinderen heeft overgewicht. In sommige wijken is dat zelfs één op de drie kinderen. Daar houdt een kind zijn leven lang last van. Kinderen met overgewicht maken meer vetcellen aan waardoor ze ook als volwassenen vaker overgewicht houden. Daarnaast heeft de helft van de volwassenen overgewicht. Overgewicht verhoogt de kans op allerlei (chronische) ziektes zoals diabetes type II, hart- en vaatziekten, dementie en kanker. Zelf beslissen Staatssecretaris Van Ooijen van Volksgezondheid, Welzijn en Sport: “Mensen moeten zelf kunnen beslissen wat ze eten en drinken en dat moeten we vooral zo houden. Maar die vrije keuze staat enorm onder druk door marketing en een steeds verder groeiend aanbod van fastfood overal om ons heen. Op weg naar school en werk en op social media word je aan de lopende band verleid om ongezonde keuzes te maken. Daar willen we als kabinet tegenwicht aan bieden met de wettelijke inperking van kindermarketing en gemeentelijke bevoegdheden om nieuwe fastfood vestigingen te weren. Zodat mensen een steuntje in de rug krijgen om echt zelf te kiezen wat ze eten en drinken. Ik hoop natuurlijk dat mensen dan vaker de gezonde keuze maken.” Gezonde school, gezonde sport, gezond dagje uit Het is belangrijk voor kinderen een gezonde omgeving te creëren. Het kabinet investeert daarom vanaf 2022 extra in het programma Gezonde School. Het lange termijn doel is dat in 2040 op alle scholen een gezonde school coördinator actief is. Daarnaast wordt het aantal gezonde schoolkantines in het voorgezet onderwijs en MBO uitgebreid. In 2025 zullen 100 dagattracties aan de slag zijn met een gezonder aanbod. Sportlocaties gaan aan de slag met een gezonder aanbod in de sportomgeving via de Teamfit aanpak. In 2030 zullen 5000 sportlocaties aangesloten zijn. Samenwerking scholen en sportverenigingen Naast een gezond voedingspatroon speelt ook sporten en bewegen een belangrijke rol in het tegengaan en voorkomen van overgewicht. Rond scholen, van en naar werk, in de wijk wordt daarom gewerkt aan meer mogelijkheden om sporten en bewegen te bevorderen. Met de Fietsersbond en Wandelnet wordt bijvoorbeeld gewerkt aan betere wandel- en fietsroutes van en naar scholen. In de praktijk zal onderzocht worden hoe er beter kan worden samengewerkt tussen scholen en sportverenigingen, zodat er zowel op school als na school meer kan worden gesport. Forse impuls hulp mensen met overgewicht Naast het voorkomen van overgewicht is er ook extra aandacht voor het ondersteunen van mensen met overgewicht of obesitas. De komende drie jaar is er 62 miljoen euro beschikbaar om een forse impuls te geven aan betere hulp en begeleiding voor kinderen met overgewicht en obesitas. Ook in de Gecombineerde Leefstijlinterventie wordt verder geïnvesteerd. Met deze aanpak, die vergoed wordt vanuit het basispakket, worden mensen door een leefstijlcoach geholpen om gezonder te leven. Bron: Rijksoverheid Read the full article

[sonsoroi]

15th December - What is the coolest gift you ever gave someone?

Vorige jaar gaf ik aan mijn kinderen tickets voor een Broadway musical in New York City! Ik stopte de tickets in een doos en mijn kinderen van 13, 10 en 7 opende hem op kerstmorgen. Ze voelden zich heel erg blij, vooral omdat de musical de volgende dag was. We wonen op 60 km van NYC en de tocht duurt ongeveer twee uur. We reden één uur met de auto, dan stapten in de trein. Voor de musical gingen we naar een beroemde speelplaats in Central Park en bekeken naar de vele mensen uit elke land van de wereld. We aten boterhammen die we van ons huis hadden gebracht (wat, dachten jullie dat ik rijk was??). Dan gingen we naar de theater. Het toneelstuk was van de boekenserie Percy Jackson; het had een laag budget maar was hoewel slim. We vonden het erg leuk. Dat was de laatste tijd dat we naar NYC zijn gegaan voor de coronacrisis. Natuurlijk zijn we daar naartoe niet weer gegaan, en nu verhuizen we weg van de stad in een paar weken! Ik voel me heel gelukkig dat we dat dagje uit hebben gedaan.

[blogselink]

Halloooo allemaaal!!!

Vandaag was dan weer een net iets spannender dagje. We zijn dus voor de laatste keer naar onze stage plaats gegaan (door omstandigheden te maken met het corona virus). De kinderen begonnen net te wennen aan mij en nu ben ik weg 😑🤷🏻‍♀️😂. Dat is minder fijn, maar ja ik zal die kleine snotneuzen toch wel een beetje missen. ☹️

We mochten eerder stoppen met werken omdat we vandaag naar het Kilmainham Gaol museum gegaan zijn. Het was mooi en indrukwekkend om te zien. Zeker iets om te bezoeken in Dublin. 👌🏼

Na de gevangenis zijn we nog bij mevrouw Meyen en mevrouw Valcke pizzas gaan eten. Het was heel erg gezellig en lekker ☺️

Na die pizza hadden we toch nog zin in KFC dus heb ik daar nog wat corn on the cub gehaald (lekker maïs). Het was een geslaagde dag. 👌🏼👍🏼

Oh ja geen school voor 3 weken... Dat word nog interessant. 🤷🏻‍♀️

[offtoljubljana]

88. Finally, some good fucking food

7/05/2020

Huh. Déjà vu. Ik zit weer eens een keer een blog post te schrijven vanuit het centrum en oh boy, ik zit weer op precies dezelfde plek als [goede blogpost nummer hier] 5. Een gepassioneerd stuk over waterverf... en mijn dagje in het centrum. Het goede nummer voeg ik toe als ik thuis ben, want ik ken natuurlijk niet mijn hele blog uit mijn hoofd. Dit is al nummer 88!

Het is nu 16:38 en ik ben rond 15:15 vertrokken vanuit huis. Eerst heb ik wat spullen van Barbara ingepakt en ze heeft nog echt veel spullen hier. Hopelijk past alles.

Aangezien de haast voor Sociologie verdwenen is, besloot ik om van de dag te genieten. Ik doe misschien dadelijk nog wel iets voor de uni. Sinds ik in de vorige het idee om ijs te gaan eten had geformuleerd, kon het me niet los laten.

Ik fietste dus naar het centrum met de gefixte fiets en het fietspad hier is zo slecht. Eenmaal in het centrum besloot ik om eindelijk langs de randen van het centrum te fietsen. Ik heb dus een nieuw stuk gezien en het was heel mooi. Ik had foto's moeten maken. Op een moment was ik wel op een doodlopend einde dus ik heb de fiets een paar traptreden af moeten tillen en ik kwam weer op een drukke weg. Ik was het centrum uitgegaan.

Ironisch gezien was ik op de drukke weg dat naar de Faculty of Arts leidde dus daar ben ik ook even gestopt.

Hierdoor wist ik ook dat ik bijna bij de kunstwinkel was, dus daar heb ik een waterverf napje gekocht, want ik wilde altijd minstens 1 kleur meenemen uit Slovenië. Het werd emerald green van W&N Cotman. Yup, weer een groen.

Ik heb nog een paar foto’s gemaakt voor Dani. Misschien post ik die apart in een photoset. Dani wilde deze kunstwinkel namelijk graag zien en dat waren we ook van plan om te doen, maar hey, Corona.

En toen was het tijd voor ijs. Ik fietste terug door minder bekende wegen en zo kwam ik weer in het centrum.

Met dit goede weer en met de open horeca waren er meerdere plekken met ijs. Dus ik heb uiteindelijk bij Zvezda ijs gehaald. Aardbeien is dus een luxe smaak. Deze ijssalon ligt naast een sushi tent en het terras was vol. Alle lege tafels waren gereserveerd. Back in business.

Het ijs was van een taartenwinkel. Ik ben er langsgelopen met de fam in januari, daarom herinnerde ik het. Ook herkende ik het logo ergens van, maar ik wist niet wat.

Met deze gedachtegang besloot ik om langs het horeca deel van de rivier te lopen en om wat foto’s te maken.

Je ziet het niet op deze foto’s, maar de lege terrassen zijn weer gevuld. Het is nog steeds leger, want de grotere afstand tussen tafels leidt tot minder mensen en niet alles is open, maar het geeft een goed gevoel om weer een gevulde stad te zien. Ik liep helemaal tot aan het einde en het theehuis waar ik maanden geleden met Rita en Sanne ben geweest zat helemaal vol.

Het geeft gewoon een goed gevoel om mensen weer zo buiten ze zien zitten. Een gezin zat te lunchen. Vriendengroepen aten ijsjes. Het terras van dat sushirestaurant was dus vol.

En de rest schrijf ik wel als ik thuis ben. Wordt vervolgd...

***

21:35 en ik ben al sinds 18:30 of zo thuis, maar toen ging ik rond 19:30 Animal Crossing spelen met een paar anderen en poef, het is 2 uur later.

Ik kwam thuis nadat ik over het irritante fietspad had gereden en Matjaz zat in de tuin met een bouwwerker. Hij is zeer blij dat de steden weer mega druk zijn. Erasmus gaat weer beginnen. “You still have time to find a guy.” ... yeah, met dat in je achterhoofd, luister mee naar Hayley Kiyoko Official Playlist. Amen.

Damnit, ik had dus toch mijn Hayley Kiyoko tour shirt aan moeten doen.

Maar ik ga nu even thee halen en dan het bovenste deel opknappen.

***

Sophia zit in de keuken te leren. Kath en Sophia hebben morgen tentamen en ze zijn echt al dagen rond aan het lopen met notities en boeken en ik hoor ze constant elkaar overhoren. Anouk is er soms voor moral support. Sophia zat een video te kijken over de grenzen van de EU en waarom die grenzen niet in Europa liggen, want het koloniale verleden van Europa is nog steeds geen verleden. “These asterix never really end, but this video must.” Damn, dude.

***

21:55. Alright. Terug naar het hoofdgedeelte. Ik liep dus de straat met alle terrassen af en toen ging ik naar de straat parallel links. Dat is een winkelstraat. Ik was maar één keer zo ver gekomen en dat was in januari.

Hmm... met deze foto wilde ik de nadruk leggen op de rijen huizen boven elkaar, maar de auto’s zijn overduidelijk het midden punt van de compositie, waardoor de aandacht daar naartoe gaat.

Het is niet eens scherp! Jack Zimmermann zou zich schamen.

In mijn verdediging: a) door de zon zag ik mijn scherm bijna niet en b) ik heb de telefoon een beetje naar boven gedraaid en als ik het nog meer naar boven zou richten, zou mijn ijs uit het bakje vallen.

Op het kruispunt van deze straat en een andere, is een fonteintje. Daar ging ik even zitten om in de schaduw mijn ijs op te eten. Dit was mijn uitzicht. 

Dit is de rest van die winkelstraat die parallel aan de straat met terrassen loopt. Als je hier naar rechts draait, ga je een weg omhoog. Deze weg ben ik nog nooit ingegaan.

Dit is dus een mysterie voor de volgende keer. Ik kon niet zeggen dat het heel rustig zat, want op twee plekken in de buurt werd er luidruchtig gebouwd. Ik zat ook naast een gezin en op een moment praatten ze met een man in het Engels. Hij werkt op de universiteit en hij claimde dat er waarschijnlijk geen internationale studenten meer in de stad waren.

Dude. I’m right here.

Na mijn ijsje liep ik door de winkelstraat. Aangezien ik dus maar 1 x zo ver ben gekomen, kende ik de winkels hier niet. Meeste winkels zijn dus ook weer open, maar niet alles. De toeristische souvenirwinkels zijn ook dicht, want er zijn geen toeristen.

Wel binnenlandse toeristen, of tenminste, zo leek het. Er waren best veel gezinnen op de fiets. Hier gaan de scholen voorlopig nog niet open, in tegenstelling tot Nederland. Bram gaat maandag weer naar school. Maar ja, Sloveense ouders moeten hun kinderen nog langer vermaken. Dan gaan ze maar fietsen.

Er fietsen veel mensen hier, maar er zijn ook veel skeelers en elektrische steppen. Die gaan hard.

Er zijn ook veel honden. Dat merkte mam ook al op in januari. Ik geniet juist van alle fluffy dogs rondom me. Er waren echt een paar leuke. Er was een kleine in de rij bij de ijssalon die graag opgepakt wilde worden. Op een terras zat een grote hond lieflijk te kijken naar de bal in de handen van het baasje. Een Pomeranian genoot heel erg van gekrap onder de kin. Er was ook een klein hondje en een peutertje zat op de grond met de hond te spelen. Oh, my heart.

De favoriete was een opstandige pug die weigerde te lopen. Het baasje moest aan de lijn trekken, maar de hond gewoon om de paar stappen liggen. Uiteindelijk heeft het baasje de hond weten te laten lopen door middel van spelen.

Oh DOGS!

Ik liep dus door t/m ik bij de Ljubljana Town Hall aankwam. Daar heb ik het bovenste gedeelte op mijn telefoon geschreven.

Gelukkig kon ik nu makkelijk mijn tekst vanuit de notities app naar tumblr krijgen. De vorige keer moest ik mijn notitie opslaan als bestand. Toen naar mezelf sturen via WhatsApp. Daarna via WhatsApp Web downloaden op mijn computer en converteren naar een Word bestand. En daarna knip - plak naar tumblr.

Daarna liep ik terug richting het bekende plein. Op weg liep ik langs een ijswinkel die vorige week ook al open was en weer stond er een rij. Weten die mensen niet dat er een goede, minder drukke ijswinkel naast het sushirestaurant ligt?

Er liep ook een man te FaceTimen om zijn kind de stad te laten zien. Helaas is mijn data te shit, anders had ik het ook kunnen streamen.

Vanaf de 3 bruggen heb ik een foto gemaakt van de straat met terrassen om het te vergelijken met een week geleden. Nog steeds niet mega vol, maar voller.

Oh en ja, mensen waren aan het kanoën. Toen een ommekeer van 180 graden. De andere kant met nog meer cafés was nu ook voller. Vorige week waren ze nog bezig met het schoonmaken en nu zat het mega vol.

Ik liep tot aan de brug met alle sloten van de liefde en iemand had een nieuw iets opgehangen. 

Bedoelen ze nu dat de stad voor eeuwig een relatie zal hebben met het virus? Dit was niet de enige interessante nieuwe additie. Sommigen hadden koffie koppen en een handschoen aan de brug gehangen.

En hier komen mijn belabberde fotokunsten weer. Iemand had ook kinderspenen aan de brug gehangen. Dat had op een centrale positie op mijn foto moeten staan.

COMPOSITIE!!!

Toen over de brug naar de lege markt (er was vandaag geen markt) en zo terug naar het plein. Ik besloot weer even te zitten bij het mini model van de stad om van het plein te genieten.

Naast en achter me was een hele groep 13 - 15 jarigen en boy, waren ze irritant en druk. Je weet wel, kleine kut kindjes die denken dat ze stoer zijn door naar mensen te gillen en ze daarna uit te lachen. Kids, zoek betere vrienden. Als je het gevoel hebt dat je voorbijgangers belachelijk moet maken om vrienden te hebben, dan heb je een zielig leven en een zielige groep vrienden.

Het was wel een grote groep zeg. Ik ga ervan uit dat het limiet van 2 mensen allang is opgeheven, want er waren heel wat groepen vrienden en de politie liep rond en heeft niemand aangesproken, maar zo groot?

Ik ben dus wel bang dat mensen nu weer heel snel laks worden (zoals Matjaz, die keihard roept dat het nu voorbij is). Ik hoorde dat in Nederland de winkels ook weer overvol waren. De overheid zet stap A en de Nederlanders/Slovenen rennen meteen naar stap B of verder. Er werd amper afstand gehouden. Mensen omhelsden elkaar en schudden handen.

Ben ik te panisch of hebben al die mensen last van een gevoel van “false security”? Ik had Sanne en Caroline op de hoogte gehouden van mijn kleine trip naar het centrum en op een moment stuurde ik Sanne ook een voice note met mijn frustraties. Kind, ga toch weg!

Op een moment was ik wel een beetje klaar met het geschreeuw van die kinderen. Toen was het tijd.

Yup.

Tijd.

Tijd voor wat? Tijd om eindelijk die fucking burger te halen waar ik al een maand op zat te wachten. Alsnog, ik zei altijd dat als het mogelijk was om weer naar de stad te gaan, dat ik een burger van No. 12 zou halen, dus dat deed ik ook. De man achter de gril vond het best wel interessant dat ik nog steeds hier. Op een moment vergat hij dat ik geen Sloveen was en hij verontschuldigde zich heel erg. Dude, no problemo. Ik kan bedenken dat Sloveens weer de hoofdtaal is in de horeca nu dat alle toeristen wegblijven.

Maar toen, eindelijk:

(Ik heb bijna 10 minuten erover gedaan om een goede Sue Sylvester gif te vinden, aangezien de GIF finder van tumblr niet de goede gaf. Als je door de “sue sylvester” tag gaat, dan krijg je echt een overzicht van alle rare shit dat Sue heeft gedaan in glee.)

Ik wilde weer op het plein gaan zitten om te eten, maar tot mijn ongenoegen waren die kinderen er nog steeds, dus ik liep rechtdoor en ik ging aan het water zitten waar ik zo vaak zit.

Toen gewoon even gezeten, dicht bij FANY & MARY. Daar ben ik een paar keer gaan drinken met Caroline, Barbara, Kath, Anouk en nog een paar belgen. De terrassen zijn nu dus groter wegens de grotere afstand. Ik kan me niet herinneren of de terrassen eerst ook al tot aan het water kwamen.

Er zijn ineens mega veel terrassen. Alles wat buiten kan, kan buiten.

De McDonald’s is wel nog dicht. Ik had eigenlijk verwacht dat zij ook wel ergens een terras gedeelte zouden maken. Het was inmiddels na 6 uur en ik had het wel gehad, dus op naar huis! Toen ik door de mainstream van het centrum reed, wist ik eindelijk waarom ik de ijswinkel herkende. Het is van hetzelfde merk als het café met alle taartjes. Je weet wel, die van januari. Ik was er op mijn eerste dag naartoe gegaan om Sanne’s verjaardag te vieren. Dit café was wel gesloten, maar misschien is dat omdat het hotel gesloten is.

Zoveel throwbacks. Dat pizza afhaalpunt is ook weer open. Daar ging ik geregeld naar toe en Caroline ook. Volgende keer pizza!

En ja, dat was mijn dag.

***

Uh, het is 23:24 en ik was totaal vergeten dat ik nog moest eten, dus ik heb net een half uur staan koken (duurt langer met maar 1 pit).

Oh man, ik begon wel honger te krijgen. Hoera. Nu ga ik misschien The Flash kijken.

[hildeshongarije]

Ook aan mooie liedjes komt een eind ...

Zondag 25 oogst 2019

Wat vliegt de tijd als je je amuseert …  Het lijkt alsof Wouter en de kids hier gisteren pas aankwamen, maar het is intussen alweer de laatste dag.

De kindjes hebben een mooi bruin kleurtje gekregen door het vele spelen in de tuin, het zwembad … door te wandelen in het zonnetje en avonturen te beleven … zoals een heuse schattenjacht!

De hele tuin hebben ze afgezocht naar een mysterieus ‘bruin pakje’ … onder struiken, achter muurtjes … tot in de kasten van de buitenkeuken toe.  Maar dan had Eirik het pakje gezien … in de vork van de appelboom!  Wat er in het pakje zat?  Hahaha … dat moet je aan onze schattenjagers vragen!

Donderdag, voor oma’s verjaardag, stond een bezoekje aan de szárvasfarm gepland.  Het dierenpark daar is flink uitgebreid.  Je kan er verschillende soorten herten bekijken en bestuderen. Sommigen zijn vrij tam en willen wel een aaitje van lieve kinderen!  Je kan heel goed de verschillende geweien vergelijken.  Al zijn sommige hertjes toch wel vreemde speciën!

Maar ook de ezeltjes, buffels en Hongaarse koeien zijn best wel leuk om te bekijken.  Die ezeltjes worden geregeld ingezet om de bermen te ‘onderhouden’, maar vandaag stonden ze netjes in de wei te wachten op knuffelhandjes.

Het leuke is ook dat er een speeltuin in het domein is, dus na al dat educatief gedoe, kunnen de kinderen zich lekker uitleven.  En de papa, opa en oma een beetje op adem komen.

Van zoveel leuks krijg je natuurlijk wel honger … Hoog tijd dus om het restaurant op te zoeken. Eentje met een prieeltje op een mini-eilandje.  Wachten op je eten was nog nooit zo leuk … kikkers spotten, een schildpad volgen, vissen, libellen … Je zou haast vergeten te eten!

Vrijdag bleven we weer thuis.  Ha ja, een dagje weg staat tegenover een dagje moestuinwerk.  Tomaten oogsten en verwerken, courgettes, boontjes … En net als alles klaar was … kwam de overbuur met nog een mand vol tomaatjes.  Dank je wel Ferri!  Maar het verwerken is voor de volgende dag, want het is tijd om de BBQ aan te steken!

Vleesjes, groentjes, ‘patatjes met zure gezichten (met mayo en kruiden)’ en … natuurlijk een maiskolf afknabbelen.  Daar gaat bijna niets boven … of toch?

Een goede BBQ eindigt immers met een apotheose … marshmallows roosteren!  Ook al heb je zoveel gegeten dat je buik bijna ontploft … die kunnen er nog altijd bij!

Gisteren stond een ander ‘water-uitstapje’ op de planning, want zwemmen in een maar is toch ook wel speciaal! De rit naar de meren van Orfü is ook spectaculair .. .  Vanaf Pécs rijden we immers doorheen de eerste ‘bergen’ van het Mecsek-gebergte met haarspeldbochten, ravijnen en rotsen! Spelen op het strand, een fort bouwen … picknicken … samen met oma tot de eerste boei zwemmen … pfoe dat is ver!

De WAP (Worst, appelmoes (van opa’s appels) en patatjes) ging er vlotjes in … van een dagje aan ’t water krijg je natuurlijk reuzenhonger!

Vandaag is dus de laatste dag.  Papa probeert zijn boek uit te lezen … de kindjes spelen in de tuin … Luc en ik verwerken de tomaten en nog 5 kg courgettes … En ’s middags … wordt het vuur ontstoken in de vuurplaats … smout in de bógracs (ketel) gesmolten … en kan een begin gemaakt worden met de pörkölt … ons traditionele ‘laatste avondmaal’!

Morgen hebben ze wel nog een half dagje.  Maar ja, dan is het ook inpakken geblazen.  Nog een laatste keer aan tafel en dan is het tijd voor de rit naar het stationnetje van Szentlörincs.  Dat zullen hele dikke knuffels worden!  

[romy-zanzibar-blog]

De 1ste week zit er alweer op🥰 Mijn werkdagen zijn hier van dinsdag T/m zaterdag. Op de dinsdag/woensdag komen de peuters en op de donderdag/vrijdag/zaterdag komen de schoolkinderen. Op de dinsdag heb ik vooral meegekeken met de fysio, omdat ik dat de komende weken ga doen met de kinderen. Op woensdag heb ik het daarom ook zelf gedaan, want de andere vrijwilligster is nu weg dus kon ze me nog een beetje helpen. Op de donderdag heb ik weer meegekeken, want dan zijn de schoolkinderen er en dat gaat heel anders als bij de kleuters. Ik geef bij de schoolkinderen schrijfles en aan een paar fysio. Op de vrijdag heb ik het zelf gedaan. Toen kwamen er ook mensen van Move Africa en die gingen met de kinderen dansen wat echt super leuk was om te zien🥰 Zaterdagochtend ben ik naar het vaste land gevlogen om daar een 2-daagse safari te gaan doen😍 De 1ste dag hebben we best wel wat geluk gehad met het zien van de dieren. We hebben o.a. heel veel giraffe🦒 gezien, maar ook leeuwen🐯, zwijnen, zebra’s🦓, buffel en nog veel meer. In het bijzonder was het toch wel de olifant die echt super dichtbij kwam, dat die z’n slagtandenom de Jeep neer legde🐘. Na de safari zijn we naar een soort camping gereden in het super grote safari park om daar de nacht door te brengen. De 2de dag van de safari hebben we iets minder dieren gezien, maar daardoor zeker niet minder leuk. In de namiddag zijn we weer terug gaan vliegen✈️ naar Zanzibar en ben ik weer terug gegaan naar het project. Vandaag ben ik nog een dagje vrij en dan gaat er weer een nieuwe werk beginnen.🥰

[regioonlineofficial]

De nazomer is een fijne tijd om er nog een dagje met de (klein)kinderen op uit te gaan. En wat is er leuker dan samen ontspannen reizen met de bus, de trein of de tram (het OV)? Bovendien reizen kinderen voordelig en soms zelfs gratis met het OV. Wilt u hier meer over weten? Ga dan naar het gratis OV-inloopspreekuur op: Dinsdag 3 september 2024 van 14.00 - 15.30 uur in de Bibliotheek Hengelo Stad, Beursstraat 34, Hengelo Maandag 16 september 2024 van 10.30 – 12.00 uur in de Bibliotheek Hengelo Stad, Beursstraat 34, Hengelo Bibliotheek Hengelo Stad, Beursstraat 34, Hengelo - Foto: © Google Streetview 2017 Tijdens een inloopspreekuur kunt u uw persoonlijke vragen stellen aan speciale OV-ambassadeurs. Zij kunnen u meer vertellen over de kortingen en kaartjes voor kinderen en hebben zelfs tips voor leuke uitstapjes. Heeft u daarnaast nog andere vragen over bijvoorbeeld het gebruik van de OV-chipkaart, of over het in- en uitchecken bij verschillende vervoerders? U kunt vrijblijvend binnenlopen en de OV-ambassadeurs nemen rustig de tijd om uw vragen te beantwoorden. Tips voor reizen met het OV “De OV-ambassadeur vertelde dat mijn kleinkinderen gratis met de bus en tram mogen reizen en ze had zelfs nog een paar leuke tips voor een uitje. Ik ga nu thuis rustig een leuk dagje uit met ze plannen.” Marga (69 jaar). Wilt u, net als Marga, voordelig en ontspannen reizen met de (klein)kinderen, maar heeft u daar nog wat meer informatie voor nodig? Kom dan vrijblijvend langs tijdens het inloopspreekuur en laat u informeren. Kijk voor meer informatie op www.ervaarhetov.nl/ov-ambassadeur Telefonische spreekuren   Wilt u liever telefonisch advies? U kunt dagelijks bellen met één van de OV-ambassadeurs tijdens het telefonisch spreekuur. Zij zitten voor u klaar om u telefonisch te helpen met uw vragen. Zij zijn bereikbaar op: 038 – 303 80 10. Maandag- t/m vrijdagochtend van 10.00 tot 12.00 uur    Dinsdag- en donderdagmiddag van 13.30 tot 15.00 uur    Maandag- en woensdagavond van 18.30 tot 20.00 uur    De provincies Overijssel, Gelderland en Flevoland vinden dat het openbaar vervoer voor iedereen makkelijk en toegankelijk moet zijn. Reizen met het openbaar vervoer biedt veel voordelen, maar is niet voor iedereen vanzelfsprekend. OV-ambassadeurs, vrijwilligers met veel kennis van het OV, bieden hierbij de helpende hand.   De OV-ambassadeurs helpen u graag op weg!

[dethijssens]

3 juni  - 9 juni

Van Kerkyra (Corfu stad) naar Lefkada (Lefkas)

Wij zwaaien Han en Michael vroeg uit, zij gaan weer naar huis na een heerlijke 10 dagen en weekend. Het vliegveld is op loopafstand (3 km) maar zij kunnen met de huurauto en die daar achterlaten. Wij gaan naar het lokale belastingkantoor om aan onze (nieuwe) verplichtingen te voldoen. We worden op de eerste verdieping alleraardigst van het kastje naar de muur gestuurd. Niemand die er iets van weet. Een aardige vrouwelijke ambtenaar neemt ons op sleeptouw en duwt een andere klant eenvoudig weg bij het loket. Een hoop misbaar valt haar ten deel, maar dat maakt geen enkele indruk op haar (op ons ook niet). Ook haar echtgenoot die niet op het belastingkantoor werkt, maar er wel zo’n beetje woont komt zich ermee bemoeien.

Het enige dat we uiteindelijk wijzer worden is dat we ons vooral geen zorgen moeten maken. De Griekese autoriteiten kunnen de naleving van hun nieuwe regels totaal niet aan. Het is wel een blik terug in de tijd, lange gangen met bruine dossiermappen, allemaal lekker rommelig en chaotisch.

Loketjes in de muur waar mensen contant geld naar binnen schuiven en dat verdwijnt dan in grote kluizen die nog net zichtbaar zijn....Onverrichterzake, vol van goede bedoelingen terug naar de haven. Het weer laat het een beetje afweten maar wij besluiten toch te vertrekken richting Gouvia. Dat is een klein tochtje en eigenlijk een beetje terug, maar we willen daar de mogelijkheden van zomerstalling en onderhoud bespreken en bekijken. Om 14.00 liggen we vast in de haven en inmiddels regent het pijpestelen. Een supergrote haven en je ziet niemand...Wij zijn toe aan gebakken eieren met kaas om weer op te warmen!  Wel de mogelijkheden van onderhoud kunnen bespreken met weer hele aardige Grieken die steeds behoorlijk Engels spreken. Dat maakt de communicatie, anders dan in Italie, wel een stuk gemakkelijker...

4 juni Gouvia

Precies om 09.00 uur staan we op de stoep bij het kantoortje van de Port Police. De dame van dienst verontschuldigt zich over zoveel nieuwe ingewikkelde paperasssen en verplichtingen. Maar na veel schrijven in grote boeken, diverse betalingen, en op en neer naar het havenkantoor zijn we een stuk verder. Onze eerdere online betaling is niet aangekomen. Wij zijn niet beloond voor het copy/pasten van het hele lange bank nummer. Na contact met de ABN nogmaals opnieuw proberen en nu met de hand invoeren en dubbel checken...We maken ons maar niet al te druk meer, niemand heeft er vervolgens nog naar gevraagd en we hebben inmiddels diverse papieren ter bevestiging van onze goede wil.. Zo maak je wel wat mee. Het is een hele grote, keurig georganiseerde haven. We gaan de offerte vergelijken met die van een haven in Preveza waar we de komende dagen naar toe varen.

Om 11.45 maken we weer los. Het is gelukkig droog, maar nog wel grijs... We varen weer langs Kerkyra en gaan daar “de bocht om” naar het zuiden. Helaas hebben we Z.O. wind, dus tegen. Dat wordt kruisen, maar met een paar lange slagen en meer (!) zeilen bereiken we toch ons doel! Het blijkt lastig door winddraaiingen en er hangt een bui in de lucht en dat beinvloedt de wind. Om 17.30 gooien we toch ons anker uit en liggen we helemaal alleen in een baai aan de zuidoost kust van Corfu nabij Petritis. Diner bij ondergaande zon en later nog een sax concert erbij... voor de vogels en de vissen, er is geen mens te bekennen. Niet uit te leggen!!  

Woensdag5 juni – donderdag 6 juni – vrijdag7 juni

Een beetje onrustige nacht, want er komt weer water/condens door het voorlui naar binnen. We hebben nu wél zwarte kit om opnieuw te kitten – bij droger weer. Om 9.30u gaan we op pad. Aanvankelijk weinig wind, maar zoals steeds neemt de wind snel toe, dus meteen de zeilen gehesen. Healaas weer kruisen vandaag, met 15- 20 knts wind. De afstand van 20 mijl wordt dus 30! Het laatste stuk op de motor, het is overigens écht druk op het water, en dat al  in juni, dus steeds goed opletten. Niet iedereen gebruikt AIS en is dus zichtbaar op het scherm. Om 16.30 uur varen we binnen in de baai van Z.O. Paxos nabij Petritis. Er is een aanlegsteiger, een taverne en plm. 6 schepen voor anker. Helaas hebben we deze keer geen geluk met het “pakken” van het anker en dus steeds maar weer omhoog omdat we niet vast komen te liggen. Na 7 keer proberen en anderhalf uur verder... lukt het toch. Meestal pakt het meteen en staat de ketting strak bij het achteruit varen maar deze keer niet... Voor het eerst 26.5 gr. op de thermometer in de kuip en vrijwel windstil. Heerlijke avond dus. Op donderdag 6 juni het anker ophalen gaat wel in één keer...We varen naar Preveza, naar jachthaven Cleopatra.  Bij het aanleggen staat er ineens veel wind uit het westen pal op de steiger waar wij langszij moeten aanleggen omdat we maar voor één nachtje komen. Niet een prettige manoeuvre maar gelukkig  lukt het prima, dankzij de kunsten van de schipper en alert havenpersoneel. Lekkere hap gegeten in de haven taverna: met voorgerecht en halve liter wijn en aardige bediening Euro 32. Niet erg duur dus. Verder is er in deze haven niks, behalve dan een heel groot terrein waar boten op de kant staan en waar onderhoud gepleegd kan. Daarom zijn wij ook hier om die mogelijkheden te onderzoeken.

Wij hebben deze Cleopatra haven aanbevolen gekregen van Nederlandse Breehornzeilers en zelf hebben we ook een goede indruk gekregen. We besluiten dan ook om de Dutchess hier in juli en augustus achter te laten. Het geeft rust dat bedacht en georganiseerd te hebben. De agenda voor de kraan blijkt al vrij vol eind juni, dus 29 juni gepland maar wellicht nog een paar dagen op te schuiven...  

Nadat we dit allemaal geregeld hebben, inclusief vliegreis naar huis, plannen we de komende dagen. Nog een nachtje ankeren en dan een paar dagen Levkas.

We varen verder landinwaarts over binnenwateren naar een baai die Agio Markou heet nabij Vonitza. Een tocht langs fishfarms en schitterende natuur. Het is opvallend groen hier en niet overal even bergachtig. Wel rollende heuvels en schitterend mooi.

                        Er blijkt toch een beetje wind op dit tochtje, dus hup de gennaker in bedrijf. Niet helemaal het favoriete zeil van de kapiteinse – even niet opgelet en een paar blaren zijn haar lot. Maar eenmaal gehesen loopt de Dutchess weer al een zonnetje. Helaas maar kort,  want ons einddoel is niet ver. Strijken gaat voorspoedig: het zeil verdwijnt in en soort nylonkous die er van boven naar onder overheen getrokken wordt en die daarna als een hele lange worst in het voorluik verdwijnt. Een goed ingesleten routine. Rustige middag, Jeroen poetst vanuit de bijboot de helft van de  boot die er zowaar weer een beetje blauw en toonbaar uit gaat zien. Zon en zout zijn ook voor polyester niet fijn...

Op naar Levkas – zaterdag 8 juni

Heerlijk zwemmen het water wordt steeds aangenamer! Vandaag op weg naar Levkas, maar rustig aan omdat we daar niet te vroeg mogen aankomen vanwege de vertrekkende charterboten. Dus eerst nog de andere kant van de Dutchess in het sop, het wordt er wel schoner van, gelukkig...Om 11.45 uur het anker op, dat gaat gemakkelijk want het is een zandbodem. Op weg naar buiten draait de wind naar west en neemt toe. Gelukkig toch weer alles voorbereid om te kunnen zeilen. Eerst kruisen en dan halve wind en de Dutchess zoeft door het water. 7 knts op de teller en Levkas is eigenlijk te dichtbij, zo lekker gaat het. We moeten wachten bij de draaibrug om het kanaal van Levkas in te mogen.

Een drukte van belang, een beetje zoals bij Nederlandse sluizen. Wij doen het rustig aan en laten ons passeren door de nodige schepen. Ook eenmaal in de haven nog wachttijd, liever eerst onhandige, onwennige charterschepen naar buiten laten komen voordat wij in een plekje manoeuvreren. Weer een lesje geleerd: Levkas beter niet aandoen op vrijdag en zaterdag, de wisseldagen van de charter flottieljes. De nodige schades en veel hilariteit waar je liever geen deel van uit maakt. Het is inmiddels echt zomers warm geworden en wij genieten later van een heerlijk glas koud bier op een terras aan de haven, later met onze Engelse vrienden erbij. Het ziet er hier overigens totaal anders uit dan 20 jaar geleden toen wij hier met de Moensen en al onze kinderen waren.

Zondag 9 juni, 1e Pinksterdag

Geen feestdag in Griekenland. ’s Morgens boodschappen bij de afzetter in de haven...de enige winkel die open is. De toon is meteen gezet bij binnenkomst. De baas snauwt zijn personeel onnodig af. Maar we vinden er wél wat we zoeken. ’s Middags een fietstocht gemaakt naar het strand, langs binnenwater. Er wordt hier druk gekitesurft door fitte, kale mannen van tegen de 50 met mooie uitrusting. Erg leuk om naar te kijken, het waait stevig en het gaat dus snoeihard.

Heel anders dan ons surfen op de plas in de 80-er jaren...!!! ’s Avonds diner aan boord van de Beachcomber met diverse bijdragen van iedereen. We ontmoeten de zuster van Simon Pippa -  het is een hele gezellige avond.

Maandag 10 juni – nog een dagje Levkas

Het wordt een hele warme dag in de haven. 35 graden in de kuip. De voorraden aangevuld bij een grote supermarkt per fiets. Daarna met Jeroen oud Levkas in per fiets op zoek naar een telefoon winkel voor een lokaal telefoonkaartje. Het is een opvallend aardige plaats, zeker net buiten het havengebied dat overheerst wordt door m.n. te luidruchtige Engelsen. Heerlijke tuna gegrild aan boord en ook nog het voorluik voorzien van nieuwe kit. Het is nog steeds erg warm, zo’n avond dat je niet naar bed kan en wil.

Dinsdag 11 juni Levkas – Ormos Vlikho.

Nog een paar benodigheden aangeschaft en hele lekkere ijscapuccino op het haventerras voor wij vertrekken. En de krant downloaden. Om 12.45 op pad voor een kleine tocht naar het zuiden. In het kanaal is het een grote file, waarschijnlijk omdat de brug net open is geweest. Sommige schepen hebben haast en halen ons dus in. Ze doen maar. Wij gaan ons toch nog voorbereiden om te zeilen al leek het daar eerder niet op. Dat is hier steeds, ’s morgens geen wind en in de loop van de middag kan de wind flink toenemen. En dan ’s avonds weer windstil. Vandaag een beetje wind, dus gemotorzeild. Om 15.30  ligt ons anker in éé’n keer. Heerlijk verfrissend gezwommen en koud slaatje voor diner, met het warme weer hebben we weinig behoefte om veel te eten, in veel drinken (liters water) des te meer!! En ook een glaasje wijn.

 Er liggen hier heel wat schepen, maar wij vinden een rustig plekje.

[overwijs]

🄳🄴 🅂🅃🄴🄼🄿🄴🄻🄰🄰🅁🅂

Elk jaar staan we voor een uitdaging, direct aan het begin van het schooljaar. Onze leerlingen werken met iPads in de lessen. Apparatuur om onderwijs te ondersteunen, in bezit van de ouders en niet onder onze beheer. Toch willen we de leerlingen en hun tablets voorbereiden op het daadwerkelijke werken, zodat het daadwerkelijk een middel is en geen doel opzich.

Daarvoor is het nuttig als er bepaalde apps opstaan bij alle leerlingen, zodat ze deze direct kunnen gebruiken wanneer het onderwijs daar om vraagt. Maar ook dat ze allemaal in ieder geval in de basis weten hoe de iPad werkt.

Nu zouden we op de eerste schooldag alle nieuwe klassen af kunnen gaan voor een stap voor stap instructie waarbij een docent op mentor ze uitleg geeft en verteld wat ze moeten doen. Maar hoe erg zou dat voor sommigen zijn, voor de kinderen die als sinds ze jong zijn filmpjes kijken op de iPad van hun ouders of daar met spelletjes op hebben leren tellen. We zouden continu te langzaam voor ze gaan. Terwijl aan de andere kant van het lokaal kinderen zitten die het niet kunnen bijbenen omdat zij bij het openen van de doos voor het eerst zo’n ding in hun handen kregen en alle termen niet kunnen volgen. “AppleID, welke wat dat ook alweer?”

Dit was voor ons, een paar jaar geleden alweer, reden om het niet zo te doen. Maar leerlingen zoveel mogelijk op hun eigen niveau aan te spreken, ze op hun eigen tempo dit te laten verwerken en het ook nog leuk te houden voor ze. Zo kwamen we op een methode waarbij de leerlingen in actie komen en wij eigenlijk een afwachtende houding hebben. Zij krijgen een blad met daarop alle stappen beschreven, zij doorlopen het en als ze denken dat ze een onderdeel af hebben dan kunnen ze bij de docent een stempel halen.

Al snel zijn de leerlingen op dreef en lopen ze steeds sneller van hun werkplek naar de stempelpost. Zo kan een iPad instellen opeens toch best leuk zijn. Doel bereikt. De iPads zijn ingesteld zoals dat handig is voor de leerlingen en de docenten, de leerlingen hebben meer geleerd over het gebruik van de iPad en wij hoeven niet een halve klas af te remmen terwijl we anderen de weg kwijt zien raken.

Elk jaar is het toch weer een bijzondere les, gelukkig eentje die ik niet alleen hoef te geven en voor te bereiden. Dus appen mijn collega’s en ik elkaar al een paar dagen voor de vakantie afgelopen is: “moeten we nog dingen aanpassen of kunnen we er zo mee aan de slag?”. Doordat onze school gefuseerd is en we te maken krijgen met nieuwe accounts en nieuwe ICT-procedures was dat dit jaar nog spannender dan anders. Stelden we de lessen zelfs nog een dagje uit, zodat we iets zekerder van onze zaak waren.

En toen was het zover, een van de hoogtepunten van onze samenwerking – zelfs in zo’n mate dat we elkaar gedurende het jaar soms ook nog De Stempelaars noemen als groepje, de eerste twee klassen waren aan de beurt. Twee klassen, drie docenten, één aula, 120 stempelkaarten, 60 opdrachtboekjes, één doosje gekleurde iconenstempels, twee tafelvoetbaltafels en één tafeltennistafel om vandaar te stempelen en toch op afstand van de leerlingen te blijven.

Een tikje gespannen verschijnen we aan de start, elk jaar vragen deze sessies heel veel van ons, gaat er van alles niet als gepland en zijn we regelmatig kapot na een uur. Dit keer kijken mijn collega’s en ik elkaar halverwege de eerste sessie aan: “ligt het aan mij of gaat het echt heel erg goed?”. Ze knikken, lachend, instemmend. We halen opgelucht adem en genieten van het verloop.

Tijdens de sessie hadden we zelfs nog tijd om kleine foutjes te noteren, in de pauze passen we het boekje aan en de nieuwste versie kunnen we weer uitdelen aan de volgende twee klassen.

Een mooi staaltje samenwerking, waardoor ik weer blij was om één van De Stempelaars te zijn. Met zulke collega’s is werken namelijk gewoon een welkome afwisseling van de vakantie.

[deverhuizervpkf923]

Verhuizing Doorgeven: Verhuis Je Energiecontract Met Je Mee

Verhuizen: Wat Zijn De Kosten?

Table of ContentsVerhuisbedrijvenIk Ga VerhuizenVerhuizen? Advies & Checklist Bij Je Verhuizing!Ladderlift Huren Spijkenisse

Want wat is er veel om aan te moeten denken! Wie gaat de verhuizing doen: jijzelf of laat je het doen? Besteed je het uit, zorg dan dat je vroeg genoeg dit regelt zodat je ook echt op de dag zelf kunt verhuizen. Ga je gewoon zelf alles verhuizen, bedenk dan hoe.

Zoals: Het nieuwe adres doorgeven aan familie/vrienden, maar ook aan andere instanties Verhuizing doorgeven aan de gemeente. Inschrijven bij je nieuwe gemeente. Omdat niet iedere gemeente hetzelfde werkt kan er verschillen zijn in wat je zelf moet doorgeven en wat automatisch via de gemeente gebeurt. Vraag dit dus na! Denk aan wijzigingen bij verzekeringen Denk aan de wijzigingen voor je fiscale zaken Indien nodig een nieuwe huisarts, tandarts en andere medici vinden Nieuwe contracten afsluiten voor gas, water, licht en internet e.

Eventueel een nieuwe school voor de kinderen regelen Het maken van een checklist is wel handig. Zorg dat de lijst op een handige plek ligt zodat je er direct op kunt invullen als er iets je te binnen schiet. Is je lijst aardig compleet (denk je) probeer dan een nieuwe lijst te maken in volgorde van tijdsplanning, zodat je zeker weet dat je alles op tijd hebt geregeld.

Laat je een verhuizer het werk doen, informeer dan goed waar zij voor zorgen en wat jij zelf moet regelen! (Gaat u verhuizen: wat zijn de kosten?).

Ga je verhuizen? Een nieuwe woning, andere omgeving en misschien wel een nieuwe woonplaats; dat is best even wennen. Misschien zie je ook wel op tegen de stress van de verhuizing. Om alles snel en soepel te verhuizen helpen de verhuisspecialisten van Jos Dusseldorp je graag (Verhuizen: wat zijn de kosten?). Je kiest zelf het pakket dat bij je past: Zelf verhuizen, Samen verhuizen of Laat je verhuizen.

Ik Ga Verhuizen En Nu?

Verhuizen Checklist: Help Ik Ga Verhuizen, Wat Te Doen

Verhuis

In uw nieuwbouwwoning wilt u graag gebruik maken van energie. U vraagt deze aansluiting meestal tegelijk aan met uw water- en kabelaansluiting. Heeft u een woning in een project gekocht? Bijna altijd vraagt de aannemer dit dan voor u aan.

Een verhuizing kan nogal een hectische en chaotische periode zijn, maar door schade en schande wordt men wijzer. Daarom een handig stappenplan als je binnenkort gaat verhuizen.🐐 Daphne. Je hebt inmiddels je droomhuis gevonden. Je huidige huis is verkocht. Tijd om alles gereed te maken voor een soepele verhuizing. Er staat namelijk een hoop werk op je te wachten.

Een stappenplan maken als je gaat verhuizen werkt daarom het beste. Volg onderstaand stappenplan, zodat jouw verhuizing als een geoliede machine zal verlopen. Een verhuizing is het ideale moment om eens kritisch te kijken naar de spullen die je momenteel in bezit hebt. Vooral de dozen met spullen in de berging, zolder of kelder moeten kritisch bekeken worden.

Kom je spullen tegen die je sinds de vorige verhuizing niet nodig hebt gehad of gemist hebt? Wees dan streng voor jezelf en geef deze spullen een beter leven. Dat hoeft niet altijd weggooien te betekenen, sommige spullen zijn nog waardevol, zodat je ze naar de kringloopwinkel kunt brengen of zelfs kunt verkopen via Marktplaats - Gaat u verhuizen: wat zijn de kosten?.

Als je ervoor zorgt dat dit structureel gebeurt, dan heb je daar later (bij het uitpakken) veel profijt van. Beslis (zie stap 1) welke spullen mee gaan en pak deze logisch in: dat betekent dat alle items die op dezelfde plek komen te staan (bijvoorbeeld in een boeken- of keukenkastje) in dezelfde doos kunnen.

Verhuizing Offerte

verhuis checklist – ideaal als je op het punt staat om te verhuizen Voor wie teveel spullen heeft, is het verstandig om een verhuisbedrijf in te schakelen. Je spullen zijn op die manier verzekerd voor schade tijdens transport en het scheelt een hoop tijd. Maar daar hangt natuurlijk een prijskaartje aan.

Deze persoon beschikt vaak over een eigen busje, maar je zal zelf moeten helpen bij het in- en uitruimen van de bus. Een andere optie is om zelf een bus te huren; zorg er dan wel voor dat je genoeg hulptroepen inschakelt om zware meubels of dozen te tillen. Qua tijd hebben verhuizers vaak één dag(deel) nodig.

Probeer in ieder geval bij elk bezoek aan het nieuwe huis (bijvoorbeeld als je gaat schoonmaken, schilderen of klussen) al wat losse spullen of dozen mee te nemen. Uiteindelijk scheelt dat toch op de verhuisdag zelf. En als alles in de verhuisbus is ingeladen, moet het er natuurlijk ook weer uit.

Zet de spullen neer op de van tevoren bedachte plek. Hieromheen kun je de overige dozen en andere losse spullen plaatsen. Maak je geen zorgen over het uitpakken. Vaak duurt het uitpakken gewoon een paar dagen. Je moet immers toch een beetje spelen met de inrichting en nadenken over de vaste, toekomstige plekken.

Uiteindelijk is deze laatste stap de leukste – je nieuwe huis inrichten op een manier die jij leuk vindt. Heb je tips nodig om je nieuwe huis gezellig aan te kleden? Lees dan zeker onderstaande artikelen nog eens door: Schrijf je in en blijf om de week op de hoogte van de laatste leukigheid.

Verhuisbedrijven

Ik Neem Ontslag Omdat Mijn Partner Verhuist

is using a security service for protection against online attacks. The service requires full cookie support in order to view this website. Please enable cookies on your browser and try again. is using a security service for protection against online attacks. This process is automatic. You will be redirected once the validation is complete.

U gaat verhuizen. “Dat wordt een hectische tijd”, denkt u. Veel vragen komen in u op zoals: “hoe ga ik dit aanpakken”, en “ga ik de verhuizing https://vakbekame-verhuizers.ncfv.nl/page/verhuislift-goedkoop-JwwSGK2woa1 zelf uitvoeren met hulp van familie en vrienden, of kies ik voor een verhuisbedrijf”. Wij zetten de voordelen voor u op een rijtje en hopen u zo een beter beeld te kunnen geven van de voordelen van de beide opties.

U kunt de verhuizers op de dag van verhuizing de twee huissleutels geven en zelf even een dagje weg-, of zelfs op vakantie gaan. De verhuizers zullen u uw complete verhuizing uit handen nemen. Op deze manier kunt u uw verhuizing in alle rust en zonder stress uit laten voeren.

Deze verzekering loopt via het verhuisbedrijf waar u uw verhuizing door laat uitvoeren. Vraag wel altijd naar de voorwaarden. In sommige gevallen kan het voorkomen dat u bij schade een eigen risico moet betalen. Gaat u uw inboedel voor een tijdje opslaan bij een opslagbedrijf dan zijn er twee opties namelijk dat u een aparte verzekering afsluit bij uw opslagbedrijf die uw inboedel verzekerd voor de periode dat uw inboedel bij hen opgeslagen staat.

Binnenkort Verhuizen? Wij Hebben Stress Besparende Tips.

Hierbij hoeft u alleen maar aan uw verzekering door te geven dat uw inboedel elders gestald is. Als u ervoor kiest om een verhuisbedrijf in te schakelen dan haalt u professionals in huis. Dit zijn goed opgeleide vakmensen die weten wat ze doen. Tijd om te verhuizen: wat zijn de kosten?. Ze hebben ervaring in het verhuizen en weten hoe ze uw verhuizing zonder schade uit moeten voeren.