#Caro Van Thuyne | Explore Tumblr posts and blogs

intellectures · 29 days ago

Text

Ausgezeichnet übersetzt

Im Rahmen der Frankfurter Buchmesse wurden nicht nur der Deutsche Buchpreis, sondern auch einige Preise an Übersetzer:innen vergeben. Ein willkommener Anlass, den Blick auf die diesjährigen Übersetzerpreise und ihre Preisträger:innen zu lenken.

Im Rahmen der Frankfurter Buchmesse wurden nicht nur der Deutsche Buchpreis, sondern auch zahlreiche andere Preise vergeben. Zu den Ausgezeichneten gehören auch einige Übersetzer:innen. Ein willkommener Anlass, den Blick auf die diesjährigen Übersetzerpreise und ihre Preisträger:innen zu lenken. Continue reading Ausgezeichnet übersetzt

0 notes

brievenuitinnsbruck · 2 years ago

Text

Pour aller tout droit, prenez à gauche. Flexiebel blijven.

Enkele auteurs die mij de voorbije maanden hebben geïnspireerd.

Ik vermoed dat mijn interesse in Afghanistan begonnen is na de gesprekken met de uitbater van het Afghaanse restaurant in Innsbruck (Ariana). Hij vertelde mij voor het eerst over Emran Feroz. Een Afghaans-Tiroolse Journalist die zeer zijn best doet de Afghaanse problematiek in de actualiteit te houden. Het lukt hem via de socials, talks en podcasts vrij goed door te dringen in Duitse berichtgeving. Plots leek er een connectie te bestaan tussen een klein Alpenstadje in Tirol en het ongrijpbare en tragische land uit het Midden-Oosten. Hij inspireert omdat hij multi-getalenteerd lijkt, hij is niet alleen een journalist die nooit lijkt te slapen, hij is er daarnaast, en zo herken je de goede journalisten, erin geslaagd zijn eerste boek te publiceren. Het boek ben ik nog niet kunnen beginnen maar ter opwarming zijn er zijn optredens in in verschillende podcasts. Hij kan het probleem zeer duidelijk schetsen. Ik heb ongeveer alles beluisterd wat er van hem te vinden is. En het lijkt er niet op dat het in Afghanistan de goede richting uitgaat ...

Outside online is een Amerikaans magazine waarvoor enkele top-journalisten schrijven. Het volgende artikel waaruit ik wat parafraseer is een pareltje en gaat op een heel originele manier dieper in op hoe we werk en leven beter kunnen afstemmen. Dit concept is de laatste maanden te vaak op een verwend-Westerse manier uitgemolken. Het lijkt alsof je enkel nog een interview krijgt in de week-magazines van de grote kranten als je in of net door een burn-out bent. Het hoofdprobleem is dat maatregelen pas getroffen worden door de persoon in kwestie als de bom ontploft is. Terwijl er heel wat voor handen is om voordien in te grijpen. Zolang je wat autonomie kan versieren van je werkgever, is er voor de goed-verdiende Westerling geen reden om zijn eigen ondergang niet te voorkomen.

Ik kan wel vermoeden dat onze ratrace zo ver blijft lopen omdat het ons ook voordelen oplevert. Daarom stap je pas uit als het te laat is. Want met elk voordeel komt ook met een prijs. Mensen willen bekomen voordelen zelden terug afgeven.

“Anything that resists monetization creates a space outside our culture of total work,” he says. These spaces are where we’re at our best.“

‘’giving people the time and mental freedom to actually care about things that aren’t themselves and their immediate families.”

In een recent interview (dS) met Guillaume Martin, staat het volgende (over het WK Wielrennen in 2011):

“De Fransen zijn de favoriet. Martin belandt in de finale in een kopgroep van zes, samen met Pierre-Henri Lecuisinier, zijn kamergenoot en beste kameraad in de ploeg. Wanneer een Belg demarreert, offert hij na enige aarzeling zijn eigen winstkansen op voor zijn teammaat en gaat achter de Belg aan. Lecuisinier wint de sprint en wordt wereldkampioen, Frankrijk blij.

Martin heeft er lang een wrang gevoel aan overgehouden, schrijft hij. ‘Het kostte me enige tijd om dat wat nogal voor de hand lag te accepteren, namelijk dat ik liever zelf had gewonnen.’ Later dringt het tot hem door waaróm hij niet zelf voor de overwinning ging: de wedstrijd werd live uitgezonden, en in zijn achterhoofd wist hij ook wel dat die geste een goede indruk zou maken op potentiële werkgevers. Zijn punt: achter wat altruïsme lijkt, schuilt heel vaak zelfzucht. En dat is helemaal oké.“

Hij vermeldt ook het concept “authentiek egoïsme”. “We moeten anders naar egoïsme leren kijken. Je hebt de egoïstische kerel die alleen om zichzelf geeft, zonder rekening te houden met de wereld rondom zich, maar er is ook een egoïsme dat natuurlijk is. We worden alleen geboren, we ontwikkelen onszelf als individuen en we sterven alleen. We moeten dat aanvaarden en er niet hypocriet over doen. Pas dan kunnen we een eerlijke relatie ontwikkelen met de buitenwereld en ons ethisch gedragen. Ik noem dat authentiek egoïsme: het is natuurlijk en het kan het begin zijn van iets goeds.”

Caro Van Thuyne, schrijfster van ‘Hier begint de natuur’, schrijft het volgende: “In haar boek Pure colour deelt Sheila Heti de mensen op in drie categorieën: je hebt de vogels, de vissen, en de beren. De vogels kijken van op afstand naar de dingen en ze zoeken naar schoonheid, orde en harmonie. De vissen zijn gefixeerd op eerlijkheid en rechtvaardigheid en de beste condities voor de meerderheid. De beren zijn gericht op hun dierbaren, ze zijn een en al liefde en bescherming voor wie hen het meest nabij zijn. Ik zou zeggen dat ik alle drie ben: in mijn hoofd en mijn boeken een vogel, voor mijn dierbaren een beer, en als mens op deze aardbol een vis, maar dan misschien een minder antropocentrische vis dan die van Sheila Heti.’

De Standaard heeft twee thuis-columnisten. Eigenlijk is het vooral Dalila Hermans die ik lees en deel. Soms kan Hans Cottyn mij overtuigen, zoals op 1 Juli: “Een avondwandeling heeft geen enkel streven, niet in tijd, niet in tempo, niet in afstand, niet in luchtverplaatsing. Je stapt zomaar de deur uit, trekt geen andere schoenen aan, voorziet geen leeftocht, heupfles of stafkaart. Je stelt je er niets bij voor, geen vergezichten, geen graat, geen acht bergen. Omdat de dag bijna afgerond is, kun je elke pretentie thuislaten. Gewoon de slippers accepteren. Er wordt je veel vergeven tijdens avondwandelingen. Het laatste licht maakt mild.”

0 notes