#Bonprix

[mariesrbouipochodian]

Récemment repéré chez bonprix: Nuisette avec polyamide recyclé

[lifewithkasia]

Kupony zamiast kliknięć

Bliźniaczki, syntetyczne spodnie, getry we wszystkich kolorach tęczy, tenisówki na wysokiej podeszwie. Czego można było chcieć więcej, żeby błyszczeć w latach 90.?

W Lublinie każdy szanujący się i mogący pozwolić sobie na tego typu eskapady łęcznianin wybierał trendsetterską ścieżkę zdrowia – przejazd „żółtkiem” na dworzec autobusowy, wspinaczkę wysokogórską ulicą Lubartowską, z przystankiem na odwiedziny w Big Starze, przejście po kilkupiętrowym sklepie Adidasa na Starym Mieście, flagowym dla ściany wschodniej, w której kresz z paskami po bokach do tej pory jest praktyczną wersją stroju ludowego i elementem tożsamości, a wraz z nadejściem XXI wieku sprawdzenie nowości w Trollu na Krakowskim Przedmieściu.

Typowy modowy mix'n'match lat 90. w kultowym Piano Bar w Zakopanem: bliźniaczek z katalogu Quelle, spodnie z bazaru przy przystanku autobusowym w Łęcznej i buty z flagowego sklepu Adidas w Lublinie.

W Łęcznej zakupów odzieżowych dokonywało się na nieistniejącym już targu obok również nieistniejącego już w tym miejscu przystanku PKS lub w Wameksie. Ten za siedzibę wziął blaszany pawilon po dawnym Peweksie, gdzie w poprzedniej epoce wybrane rodziny górnicze mogły za talony robić ekskluzywne zakupy. Po zmianie ustroju rozrastał się niczym wielka huba i choć obecnie jest zaszpachlowany w całości żółto-czerwonym barankiem, do tej pory wygląda jak pochwalny pomnik dzikiego kapitalizmu lat 90. A jeśli o dzikości mowa, był też i Dzik, który swoją nazwę wziął od symbolu miasta obecnego w herbie.

Punktem wspólnym tych trzech miejsc był wszechobecny pośpiech. Wobec nerwowego przekładania ubrań w towarzystwie zapachu kiszonej kapusty ze stoiska z warzywami obok, szturchnięcia pozostałych klientów przepychających się między szczękami z kraciastymi torbami wypchanymi mydłem i powidłem szmuglowanym przez wschodnią granicę były praktycznie nieodczuwalne. Z łupów bazarowych pamiętam legginsy o każdej długości i kroju, w przypadających na hit 2. połowy lat 90. neonowych kolorach.

Te kolory! Wszyscy uczestnicy wycieczki do Sandomierza reprezentują mocne tredny lat 90. Ja tym razem w wersji targowo-sportowej. Łączy je prawdopodobnie pochodzenie MADE IN CHINA.

Korytarze niczym labirynt w Wameksie z łatwością doprowadzały do korków, a wraz z nimi rosnącej frustracji klientów, która uniemożliwiała spokojne oglądanie towarów. Wielkie stoisko zabawkowe ze szklaną szybą w Dziku sprawiało, że rodzice z dziećmi, przechodząc przed nim, osiągali prędkość światła, żeby tylko uniknąć możliwego rozłożenia się dziecka na posadzce z lastryko i rozpoczęcia protestu, który najczęściej nie kończył się na spokojnym wytłumaczeniu, że dziś na liście zakupów są halówki, a nie kolejny zestaw Lego.

No dobrze, ale jeśli małomiasteczkowe hale i bazarki i zawiodą, a wyprawa do miasta wojewódzkiego nie wchodzi w grę, to gdzie się ubrać? W jednym z pierwowzorów sklepów internetowych. Sprzedaż wysyłkowa w latach 90. kwitła tak jak telezakupy i pozwalała na zacieśnienie rodzinnych i sąsiedzkich więzi. Jeśli nie było się stałym klientem, katalogi trafiały tylko do szczęśliwych właścicieli losowo wybranych skrzynek pocztowych.

Gdzieś na przełomie wieków. Prezentacja sylwestrowego total looku z katalogu Quelle na tle tradycyjnego świątecznego drapaka.

Wystarczyło otworzyć na dowolnej stronie, by przenieść się w świat aktywnych, uśmiechniętych, modnie ubranych ludzi na zdjęciach z maksymalnie podkręconym kontrastem. Mimo, że śliski papier niewiele różnił się jakością od tego, na którym były wydawane czasopisma Naj czy Pani Domu i tak samo brudził palce, to jednak było w nim coś bardziej zachodniego, poczynając od trudnych do wymówienia nazw – Bonprix, Quelle, 3 Suisses…

Po przejrzeniu katalogu i wybraniu ulubionych produktów nadchodził moment powrotu do rzeczywistości. Należało skrupulatnie wypełnić kartonowy kupon z ostatniej strony katalogu, który zwłaszcza przy wspólnych zakupach, stawał się drukiem skomplikowanym niczym PIT wolnorynkowego przedsiębiorcy.

Niezniszczalny katalogowy komplet w pszczółki w ogródku piwnym w Płocku. Skarpety pod kolor i niebieski lakierowany plecaczek z Helu dla wzmocnienia looku.

Oczekiwanie na przesyłkę bywało pełne napięcia – nigdy nie wiadomo, czy komplecik leginsy plus T-shirt przyjdą przed zaplanowanymi wakacjami nad wodą, a przecież nikt nie będzie wychodził w zachodnich towarach po codzienne zakupy czy na podwórko. Otwieranie paczki było świętem i często jednoczyło ludzi bardziej niż wspólne biesiadowanie podczas Wigilii, a sama zawartość lepiej trafiona niż prezent, bo w końcu wybrana przez siebie. No chyba, że nie wyglądała tak jak na zdjęciu, co zdarzało się nierzadko.

Moja rodzina raczej miała szczęście do trafionych wyborów. Ciocia uparcie twierdziła, że nawet Triumph nie ma tak dobrych biustonoszy i kupowała je regularnie w każdym możliwym kolorze. A jeśli udało się upolować ubrania ze 100% bawełny, to były nie do zdarcia, tak jak mój fioletowy komplet w pszczółki, z którym musiałam się pożegnać, bo pewnego dnia po prostu z niego wyrosłam.

Po długiej i nużącej epoce bazarów, twórczości własnej i, dla wybranych, Pewexów, każdy zagraniczny towar, nawet ten opatrzony niechlubnym znaczkiem MADE IN CHINA, dawał poczucie luksusu, dodatkowo podbijane przez dostawę do rąk własnych. Koniec z wyprawami w poszukiwaniu wymarzonego elementu garderoby. Od teraz można było rozsiąść się we własnym pokoju, z filiżanką z duralexu wypełnioną Maxwell House, czy nawet Saharą, i w cieple ogniska domowego, dokonywać zakupów. Wystarczyło, że w moje ręce wpadł przekazany przez koleżankę egzemplarz katalogu, który przypadkowo wylądował w jej skrzynce pocztowej, a wszystkie te wspomnienia powróciły. Na zakupy jednak się nie odważyłam.

Coupons for clicks

90s twin cardigans, synthetic pants, leggings in all colors of the rainbow, thick sole sneakers. What else did we need back then for hype and how were we getting them?

Every self-respecting resident of Łęczna who could afford such tours, chose the Lublin Trendsetter catwalk, consisting of a couple of stages: taking the yolk-yellow bus to the main station, climbing the highest peak of Lubartowska Street, with a pit stop in Big Star store, walking through the multi-story Adidas shop in the Old Town (the symbol of the wild wild east of Poland, where the polyester tracksuit ornamented with stripes on the sides is still a practical version of the folk uniform and an element of identity) and, with the beginning of the 21st century, checking out what's new at Troll on Krakowskie Przedmieście Street.

Typical 90s fashion mix'n'match in an iconic Piano Bar Zakopane: twin cardigan from Quelle catalogue, trousers from a market next to the bus stop and shoes from the flagship Adidas store in Lublin.

In Łęczna, clothes were purchased at a market that no longer exists, next to a bus stop that was moved as well, or in Wamex. It was located in a tin pavilion of the former Pewex, where selected mining families could make exclusive purchases paying with special vouchers in the previous times. After the change of the political system, it grew like a huge mushroom, and although it is now completely covered with a yellow and red facade, it still undercovers itself as monument to the wild capitalism of the 1990s. Speaking of wildness, there was also Dzik (the Boar), which took its name from the animal on city emblem.

The common point of these three places was the ubiquitous rush. Due to the nervous changing of clothes caused by the lack of fitting room, but accompanied by the smell of sauerkraut from the grocery stand next door instead, the nudges of other customers pushing each other with checkered bags stuffed with a bit of everything smuggled across the eastern border, were practically imperceptible. From the bazaar loot, I remember leggings of every length and cut, in neon colours that were a must-have in the second half of the 1990s.

Can you see these colours? All of the participants of Sandomierz school trip present strong 90s fashion trends. When it comes to my outfit, it marries bazaar and sport style, bound probably by the real origin - China.

The labyrinth of narrow corridors in Wamex easily led to traffic jams and therefore, growing customer frustration, which made the calm review of goods impossible. A large toys stand with a glass shelf in Dzik made parents with children pass in front of it reaching the speed of light just to avoid the child sprawling on the terrazzo floor and starting a protest, which most often did not end with a calm explanation that on today’s shopping list there are indoor shoes, not another Lego set.

Okay, but what did you do if small-town halls and bazaars failed you, and a trip to a voivodeship capital was out of the question? You relied on one of the prototypes of online stores. Mail order sales flourished in the 1990s as much as MANGO TV and were bonding families and neighbours like anything else. Unless you were a regular customer, the catalogues were only delivered to lucky owners of randomly selected mailboxes.

It was enough to open it on any page to be teleported to the world of active, smiling, fashionably dressed people in photos with the maximum contrast. Although the quality of the shiny paper was not much different from that the one, on which Burda housewife magazines were published and it was just as messy for the fingers of the reader, there was something more Western about it, starting with the titles difficult to pronounce - Bonprix, Quelle, 3 Suisses...

Somewhere around millenium. New Years Eve total look from Quelle catalogue with a beautiful background of not the thickest Christmas tree.

After browsing the catalogue and choosing your favourite products, it was time to get back to reality. You had to carefully fill out the cardboard coupon from the last page of the catalogue, which, especially when shopping together, became as complicated as the tax form of a free-market entrepreneur.

Waiting for the shipment was also full of tension – you had never known whether the leggings and T-shirt set would have arrived before your planned vacation by the water and might have waited for the presentation till the next summer season, as no one would go out wearing Western goods for everyday shopping or to the yard. Opening the package was a celebration and often united people more than feasting together on Christmas Eve, and the content itself was a better choice than a gift, because after all, it was chosen by oneself. Unless it didn't look like in the picture, which was the case quite often.

Immortal catalouge bee set worn for the beer garden in Płock. Fitting socks and blue shiny backpack purchased in Hel was strenghtening the look.

My family was rather lucky to make good choices. My aunt insisted that even Triumph didn't have that high-quality bras and she was purchasing them regularly in every available colour. And if I managed to find clothes made 100% of cotton, they were immortal, just like my purple set with bees, which I had to say goodbye to because one day I simply outgrew it.

After a long and tedious era of bazaars, own fashion designs and, for a selected few, Pewex, every foreign product, even the one bearing the infamous MADE IN CHINA tag, gave a sense of luxury, additionally enhanced by home delivery. No more tiring trips to find your dream piece of clothing. From now on, you could sit down in your own room, with a Duralex cup filled with Maxwell House or even Sahara coffee, and make purchases at your home.

It was enough for me to get my hands on a copy of the catalogue given by a friend, which accidentally landed in her mailbox a couple of years ago, and all these memories came back. However, I did not dare to do the shopping.

[hipsuliina]

lmao oikeesti Bonprix, oon tehnyt kolmella eri sähköpostilla käyttäjätunnuksen, mutta joka kerta se sanoo "väärä salasana", sitten kun klikkaat "unohditko salasanasi?", se ei koskaan lähetä sitä nollauslinkkiä

hence why mulla on nyt kolme tiliä joista yhtäkään ei voi käyttää, enkä mitään voi siis tilata

[storeonlinestoreoline]

Allez y jeter un oeil

[latiendaonline]

Hasta -50% Dto. en productos seleccionados Aprovechalo desde https://latiendaonline.es/hawkers/ La Tienda de Moda con increibles precios Mas cupones y descuentos en https://latiendaonline.es/cupones/ #La Tienda Online #LaTiendaonline #cupones descuento #bonprix #hawkers #bon prix #tienda bonprix #cupon descuento #cupones de descuento #cupon de descuento #ofertas descuento #promociones #descuentos #ofertas #tiendas de descuento #comprar barato #comprar barato online #tiendas baratas #codigos descuento #cupon descuento #tiendas online #moda #moda mujer #moda niños #tiendas de moda #booking #amazon #aliexpress #alliexpress https://www.instagram.com/p/CqVyKvftX3t/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[robinsnest2111]

btw robin would you be ok to share that online clothes shop you're talking about? their style sounds so cool i wanna check it out

of course! it's bonprix (been getting half of my clothes from there since primary school, when my mother used to regularly order from their catalogue years before they had a website lol)

idk if all of their items ship europewide or just to select European countries, but they got some decently priced stuff if you know what you're looking for lol

I mainly stick with them for their basics and cool shoes that actually come in my size sometimes and won't cost me an arm and a leg like dr. martens or buffalos would (where it's also a gamble if the style of shoe i like will even come in my size)👍

lately they've also really stepped up their "alt fashion" adjacent clothing game. like I said: a good resource if you know what you're looking for style/materials wise <3

[indira2004]

27.06.2024 czwartek

1. Jestem, jakkolwiek wiem, że brzmi to cokolwiek przesadnie, nie do pojęcia zmęczona.

2. Od miesiąca usiłuję od jednej baby kupić sandały; straciłam już nadzieję na pozytywny wynik, więc w sobotę chyba pójdę, brrr, na Bakalarską.

Sama myśl o tym mnie przeraża, ale sandały by się naprawdę przydały.

3. Myślałby kto, że na vinted bez problemu kupię sukienkę Bonprix w bardzo popularnym modelu, ale jednak nie.

4. Myślałam o pójściu na pierwszy w życiu pedikiur.

[peridotglimmer]

Allow me to get sentimental for a moment: thank you, plus size lingerie and hoisery companies.

Years of abuse destroyed my confidence and stole my self love. It's still extremely difficult. And most companies will look at people my size ans go: "You can have black or white mid waist panties and black tights that barely fit and leave absolutely no room for a tummy. Be grateful we carry your size at all."

But plus size brands. God. It's comfortable and it's pretty and colourful and comfortable and it says "you get to feel pretty and attractive and sexy too".

You deserve to feel good too.

(This post was mainly fueled by items by Ulla Popken, Paprika, Bonprix and Snag Tights but consider this a love letter to all plus size brands.)

[silurisanguine]

seconding the difficulty finding plus size finds in thrift/charity shops. I used to be able to find a few pieces when i was a UK 12/14. But now im a 16/18 it's near impossible, unless it's accessories. But check fabrics of things that dont look goth because of colour. Can the item be dyed? Natural fibres- cotton/viscose/wool/silk (the latter need specialist dye though) can be dyed. Synthetic can be too, but is very tricky and the larger the item the more difficult it will be due to the method. id definitely look at mainstream shops as often you can find great pieces. I've picked up some awesome pieces from Bonprix and Primark before!

Actually I'll never forgive Punk Rave and Killstar and fast fashion brands for tricking people into thinking that being goth or punk or emo is expensive. Babygirl the only goth brand names you need to know are Rit, Good Will, Etsy, and Studs and Spikes, we used to shove safety pins through our ears and then they started selling earrings that look like safety pins for 15.99. We used to dye thrifted wedding dresses black and they started selling gothic gowns for 300 bucks. We used to put studs on boots we found in the back of the good will and they started making Demonias. DIY or die wasn't perfect it can be exclusionary to disabled people but whatever the fuck we've got going on right now is so much worse. It's not any more inclusive to the disabled and it is exclusionary to the people who made punk, to the people who made goth, to the people who made emo. If you've got the funds and you don't want to do diy pay someone else to do it for you but please let it be a small artist or a friend not some guy in a suit who's made it his business to gentrify punk. You can turn flats into platforms with flipflops, hotglue and gumption don't let anyone tell you different.

[mariesrbouipochodian]

Récemment repéré chez bonprix: Couette rafraîchissante avec empiècements en mesh

[franconianmenace]

Lotte is so ne Bonprix Frau.

(wobei Bonprix echte banger hat)

[marciamodenese]

Check out this listing I just added to my Poshmark closet: BPC Bonprix Collection jersey dress size medium.

[lieselotte-sky]

Rozmohl se nám tady takový nešvar

To, že se člověk nemá registrovat na LinkedIn, protože potom se z množství spamu zblázní, to je známá věc a patrně to nikdo příčetný neudělá. Tedy s pracovní adresou, že, na tohle máme adresy pro spam…když už je nevyhnutné se na něco takového registrovat. Problém je, že mi v poslední době to stejné udělali na allaboutcircuits či/a microwaves101, kde bych tohle úplně nečekala. Jistě, dávám tam souhlas s tím, že budu dostávat jejich bulletiny a s tím, že mě občas osloví s nabídkou nějaká firma, ale s tímhletím problém v zásadě nemám, od toho ty stránky ostatně jsou. Potíž je v tom, že aby tohle fungovalo, musí se předávat kontakty rozumným lidem, přesněji řečeno, kontakty by se neměly předávat vůbec, mělo by se spíše zajistit přeposlání, protože jinak to jaxi není pod kontrolou. Bohužel se tohle úplně nepovedlo, neb kupříkladu takový Virtek je otravný asi jako bonprix, Ulla Popken a Magnet3ptáken dohromady, navíc to chodí z různých adres včetně privátních.

Čímž se dostávám k dalšímu nešvaru — přetahování agresivního marketingu ze spotřebky do profesionální sféry. Tohle zase předvádí myšovač a působí to poněkud úsměvně. Začalo to někdy v zimě. Vyhrajte v nějaké šílené hře a získáte zdarma kleště (nebo co). Boha krista! Většině lidí ty kleště prostě zaplatí zaměstnavatel, my ostatní si to prostě dáme do nákladů a jednoduše se o to hrkne zákazník, při jehož zakázce to bylo zrovna potřeba. Podstatné je, že nikdo z nás to neplatí, takže to, že je to zdarma, se slevou, či tak, nás absolutně netankuje. Ovšem pokud do toho půjdu, tak namísto toho, abych měla čas pro sebe, budu honit nějaký nesmysl po obrazovce. A ten čas, ten už se mě dotýká osobně.

Druhý útok už ovšem poněkud zavání — morbidní aplikace. Jasně, představte si to. Sedím doma v pohovce a koukám na televizi…ne, to se nestane, ale „spotřební“ společnost to tak dělá…já budu tak maximálně poslouchat nějakou music. A teď se mi notifikací připomene myšovač, tak si tam z rozmaru koupím pár tranzistorů a nějaké rychlé operační zesilovače… Ježišmarjá! co je tohle za pitomost? To, co tam nakupuju, je dané tím, co navrhuji a to člověk jaxi dělá v práci a u komplu!! Takže morbidní aplikace je mi na co? Na dvě věci! A pokud ta parta bláznů začne následně oklešťovat web a já tu sračku budu muset někam instalovat, bude mě to buď zdržovat, nebo to holt poběží v emulátoru na komplu. V obou případech to ale znamená, že „musím něco řešit“ a tu věc mohu snadno vyřešit i změnou dodavatele, který mě nebude vysírat morbidními aplikacemi.

Takovýto marketing je zadarmo drahý. Ti lidé by si měli uvědomit, že na konci není nějaká ubohá důchodkyně, které když příjde 10× za den e-mail že si má koupit nějaké hadry, tak si je koupí u vize toho, že pak snad konečně bude klid (nebude). Tito mají na druhé straně lidi, kteří jsou schopni efektivně a rychle řešit problémy do té míry komplexní, že by se rozsahem neve��ly do hlav ani deseti markeťáků, takže v momentě, kdy to začne být řekněme dostatečně otravné na to, aby to člověk začal řešit, tak to i vyřeší. A ta nejsnadnější řešení vedou směrem, který definitivně nevede k zvýšení prodejů na straně zadavatele. Já nemám nějaké přehnané představy o inteligenci markeťáka, ale to, že prodávat součástky vývojářům asi bude něco jiného než prodávat hadry z oddělení mladé módy, by snad pochopit mohl.

[arisesever]

Bonprix Catwalks Onto Business Intelligence with SAP

http://dlvr.it/T89C9z

[caluski]

co do mierzenia biustu, niektóre sklepy mają zaniżone / zawyżone rozmiary staników. i też czasem zależy od fasonu czy cyc się zmieści. na pierwszy rzut oka pasuje, ale jak zaczynam zbierać cyc do miseczki to nagle jest za mały. ja nosze 85E / 90F, i niby rozmiar ten sam ale kurde leżą inaczej. kiedyś wzięłam w primarku na wyprzedaży 85E i duszą mnie ten staniki jak cholera, oszukane jakieś. człowiek się zaczyna zastanawiać, czy to wina stanika czy nagle cyce urosły... zupełnie inaczej leżą niż babciowe, wygodne staniki z outletu bonprix czy jakieś randomowe angielskich firm co znalazłam na szmatach (nówki z metką 🧐). a rozmiar ten sam na metce. więc ogólnie to o kant dupy potłuc idzie te niektóre sklepowe rozmiarówki bo nawet rozmiar 80A czy 85C potrafi się różnić między markami

no to jest tragedia, zwlaszcza ze jak masz juz rozmiar ponad te 90c/85d to stacjonarnie w chuj ciezko znalezc a kupowanie stanika online mnie troche przeraza, kiedy nie masz faktycznie tej opcji przymierzenia, nawet jesli sklep ma kalkulator wlasny i tak dalej.