#Bilgelik

[onderkaracay]

[lluminara]

Prometheus, insanlığa yaptıklarından dolayı pişman olmuş mudur acaba? Verdiği ateşle tüm insanları yakmak istemeyi hiç düşündü mü? "Bunun için mi her gün dağda acı çektim? Ateşle onları aydınlatmayı seçtim, oysa şimdi bu alevlerin hepsini yakıp kül etmeyi diler miydim acaba?" diye hiç düşünmüş müdür?

✧☽✧

[butti23]

Sabır bilgeliğin yoldaşıdır.

[yurekbali]

Aynalar Pazarı - Şükrü Erbaş Cehalet bitti şükür! Bilgiyle bilgisizlik arasındaki o anlamsız ayrım kalktı! Artık herkes her şeyi biliyor. Artık herkes kendini şehvetle seviyor. Kaldıysa bir huzursuzluk, o da bilmeyenlerin bilenleri küçümsemesinden başka bir şey değil! Herkes bilgi zehirlenmesinden ölecek! İki söz arasında kir-çapak, aksırık-tıksırık, toz-pas gibi sesler duyulsa da, herkesin siyasetten iklime, aşktan ölüme, hukuktan petrole, karıncalardan kutuplara... büyük düşünceleri var! Hatta şiir, müzik, resim... bilmek ne, hepsine kendi yüksek seviyelerinden sözler, sesler, renkler ekliyorlar. Öyle yüce gönüllü ki herkes, kimse dehasını esirgemiyor. Özel gazeteleri, televizyonları, sayfaları var! En az bir milyon fotoğrafını görmedikleri kimseyi önemsemiyorlar! Bazıları, “bu bir pornografi” dese de, onlara göre bu içtenlik. Hatta eşitlik. Dürüstlük. Belki biraz yalnızlıktan söz edilebilir ama dünyanın kendilerinden yapıldığını hemen görüyorlar. Yedi milyar yalnızlık olur mu hiç?.. Şükür cehalet bitti! Kimse okumuyor, herkes yazıyor. Kimse öğrenmiyor, herkes biliyor.  Kimse susmuyor, herkes konuşuyor. Kimse çekilmiyor, herkes ortada. Kimse kederlenmiyor, herkes şenlik. Kimse yere bakmıyor, herkes gökyüzü. Kimse sevmiyor, herkes arzu ediyor. Kimse gözyaşı değil, herkes küfür. Kimse eşik değil, herkes ufukların ötesi. Kimse gölge değil, herkes ışık. Tevazu bitti. İncelik bitti. Hatıra bitti. Gönül bitti. Şarkı bitti. Bir aynalar pazarı ki, yaşıyoruz işte... - Şükrü Erbaş, Aynalar Pazarı (Kuş Uçar Kanat Ağlar) - Görsel: Volkan Yiğit (Şükrü Erbaş)

[nsemab]

Her şeyini heyecanla anlattığın bir duvarı evin sandın

[theclassicism]

Bir insanın bir konunun tamamını bilmeye yaklaşmasının tek yolunun, her türlü farklı görüşe sahip insanları dinlemek, her türden zihnin bu konuya bakış biçimlerinin tümünü incelemek olduğunu hissetmiştir. Hiçbir bilge, bunun dışında bir biçimde elde etmemiştir bilgeliğini; insan aklının başka bir şekilde bilgelik kazanması da doğasına aykırıdır.

[felsefebilim]

Platon ve Filozof Kral İdeali

Platon, doğruluk ve adalete dayanan bir içsel dengeye sahip olmayı “dikaiosynê” olarak tanımlar. Bu kavrama da “Devlet” adlı eserinde bolca değinir. Aslen nasıl yaşanması gerektiğini de bu kavrama gönderme yaparak anlatır ve doğru bir yaşantı için adalet ile doğruluk saptırılmamalıdır der.

Filozof, “Devlet” adlı eserinde ana fikrinde, doğru ve ideal bir yönetimin bilgi, ölçülülük ve adelet ışığında olabileceğini savunur. Bunun için de devletin başında kararlarına saygı duyulan, kararları tartışılmayan; bu vesileyle herkesin kendi üzerine düşeni yerine getirdiği bir düzene sahip, bilge bir yönetici olması gerektiğine değinir. Bu yönetici, aynı zamanda askeri zekaya, cesarete ve yeteneklere de sahip olmalıdır. Bu niteliklerin birleşimine sahip kişi ise bir filozof kraldır. Çünkü adalet, doğruluk erdemleri bir filozofta bulunmaktadır.  Bu kişi felsefe eğitiminin yanında çocukluktan gelen askeri bir eğitimle de filozof kral olabilir. 

Filozof krallar, kişisel hırslarına, istek ve arzularına adalet, doğruluk ve bilgelikle dizginleyebilir. Bu da adil bir y��netim için gerekendir.

Platon yaşamının son deneminde eserinde bahsettiği filozof kral ideolojisini hayata geçirmeyi de denemiştir. Siraküzalı Tiran Dionysius’un yanına davet edilen ve sonrasında bu gayesini gerçekleştirmek için onu eğitmeye kalkan Platon; Tiranla anlaşamaması sonrası köle olarak satılmıştır... Sonrasında tekrar Siraküza’ya dönerek başa geçen tiranın oğlu II. Dionysius’u da eğitmeye kalkmıştır.  Fakat II. Dionysius’un aldığı kararları felsefe ışığında yapmak istememesi ve kendini sınırlandırmayı kabul etmemesi neticesinde, Platon bu eyleminde de başarısız olmuştur. Hatırlayacağınız gibi aynı ideolojiye sahip Platon’un öğrencisi Aristoteles’de Büyük İskender’i yetiştirip filozof kral yaratmak istemiştir...

[reyaannablog]

Hayatta kaybetmek diye bir kelimeyi sözlüğüne hiç almamışsan, vazgeçmenin aslında bir kayıp olmadığını, aksine bir güç olduğunu öğreniyorsun. Çünkü bazen ilerlemek için elindekini bırakman gerek. Vazgeçmek, zayıflık değil, aksine güçlü bir irade ve bilgelik gerektirir. Vazgeçmek; olmadığını, yetmediğini bildiğin bir şeyin seni daha fazla tüketmesine izin vermemektir.

Bir kadın olarak, hayatın boyunca nelerden vazgeçtiğini düşün: hayaller, dostluklar, belki bir aşk... Her birinden çekilmenin ardında derin bir güç ve bilgelik yatar. Çünkü bu dünyada vazgeçebildiğin kadar özgür, bıraktığın kadar güçlü, sabrının sınırlarını zorlamadığın kadar huzurlu olursun. Vazgeçmek, bazen karşıdaki insanın seni yanlış anlaması pahasına, sınırlarını yeniden çizmek demektir.

Ve en sonunda anlıyorsun: vazgeçmek, seni bekleyen daha büyük şeylere yer açmak için yapılmış en cesur hareketlerden biridir. Sabrını zorlayan her şeye karşı dik durmak değil, gerekirse sessizce kapıyı kapatmak da bir zaferdir.

RD

[monologmatik]

Bu sahne, Matrix filminin derin felsefi temalarından birini ön plana çıkarıyor: kader ve özgür irade arasındaki ilişki. Bu sahne üzerinde düşündükçe, kahinin Neo’ya yönelttiği basit bir sorunun aslında çok daha karmaşık bir tartışmayı sembolize ettiğini fark ediyorum, işte tam da bu konuda kendi düşüncelerimi paylaşmak istiyorum.

Kahin ile Neo arasındaki bu diyalog, kaderin kaçınılmazlığı ve insanın bu kader karşısındaki iradesi üzerine yoğunlaşıyor. Kahin, Neo’nun vereceği cevabı zaten biliyor gibi görünüyor, bu da Neo’nun seçimlerinin aslında önceden belirlenmiş olabileceği düşüncesini akla getiriyor. Ancak burada kritik bir nokta var, Neo, şeker alıp almama konusunda gerçekten özgür mü, yoksa kaderin önceden belirlediği bir yolun izleyicisi mi?

Bu sahne bana şunu düşündürüyor: Kahinin bildiği her şey, Neo’nun yapacağı seçimler dahil olmak üzere, aslında Neo’nun özgür iradesini ortadan kaldırmıyor. Bilakis, Neo’ya hala bir seçim yapma şansı veriliyor. Bu durum, özgür irade ve kaderin nasıl birbirine iç içe geçebileceğini gösteriyor. Belki de kahin, Neo’ya sadece olması gerekeni söylüyor, Neo ise bu bilgi ışığında kendi seçimlerini yapıyor.

Kahinin "Eğer bilmeseydim kahin olur muydum?" cevabı, bilginin mutlak gücünü ve geleceğin önceden belirlenmiş olabileceğini ima ediyor. Ancak düşündüğüm şey şu: bu bilgi, Neo’yu nasıl etkilediği ve onun bu bilgiye rağmen kendi yolunu seçip seçmediği. Kahinin bilgisi, Neo’nun seçimlerini etkilemiş olabilir, ama bu, Neo’nun kendi kararlarını vermesini engellemiyor.

Sonuç olarak, bu sahne kaderin ve özgür iradenin birbirine zıt değil, aksine birbirini tamamlayan unsurlar olabileceğini düşündürüyor. Kahinin bilgisi, Neo’nun yolunu aydınlatıyor, ama bu yolun nasıl yürüneceği tamamen Neo’ya bağlı kalıyor. Bu da Neo’nun, film boyunca kaderine karşı verdiği mücadeleyi ve kendi yolunu çizme arzusunu pekiştiriyor.

Bu sahne, felsefi derinliği ve karakterlerin içsel yolculuklarını gözler önüne seriyor. Kaderin bilgisiyle donanmış olsak bile, yaptığımız seçimler hala bizimdir. Bu da Matrix’in ana temasını bir kez daha gözler önüne seriyor, gerçeklik ve özgür irade arasındaki ince çizgiyi sorgulamak.

[opicalypso]

Farkında olanlar içinse hayat sanattır ✨🍄‍🟫🗝️

[hucrelerim-genclesiyor514719]

Bilgelik bilinci..

Bu hayat için dengeli bir ego gerekiyor özellikle ilişkilerde sınırları koruyabilmek adına.. bize hizmet etmeyen sınırlandırıcı inanç kalıplarından özgürleştikçe, enerji bedenlerimiz de genişliyor, hafiflemiş hissediyoruz.. varlığımız titreşimsel bir hal alıyor.. Bu yolda yaptığımız her türlü çalışma; içimizdeki çocukların elinden tutabilmek, özellikle içsel rehberlikle bağlantı kurabilmek,…

[butti23]

Kalabalıkların arasında yalnız bir gezgin isen, suskun kalmak en bilgece davranıştır.

[caligulaburada]

Zamanı tanrı yaşar, insanoğlu hep ölmek için türemiş..

[ruhsalseyler]

5. Anlaşma Don Miquel Ruiz