#Barış Bıçakçı

[plaklarim]

hayat devam eder. bazı çiçekler susuzluğa ve unutulmaya dayanır. hayat her zaman devam eder, bunu herkes bilir.

[andreytarkosvky]

"Biliyorum," "Yine kitaplara gömüleceksin, sayfalarında ikimize rastlama ihtimalinin peşinden giderek deli gibi kitap okuyacaksın ve bu sana iyi gelecek. Senin iyi olduğunu bilmek bana yeter. Beni merak etme."

[wehuzunngeldi]

"uzakların düz çizgisi, kuru otların sesi ah yolculuk, şiddetli genişlik ve her yöne gidebilirim bunu çok geç anladım, kuşlar geçti yanımdan bazı mevsimler, çok geç anladım önüm arkam ölüm..."

[yorgunherakles]

hiçbir şey olmama isteği her şey olma isteğiyle karışır.

andre gorz - son mektup

[huzursuzlugun-blogu]

Yadırgamıyoruz. Çıldırmamız gerek ama yadırgamıyoruz.

[penaperi]

Hayat devam eder. Bazı çiçekler susuzluğa ve unutulmaya dayanır. Hayat her zaman devam eder, bunu herkes bilir.

[uzakharabe]

yaşamanın bir mahkûmiyete dönüşmesini istemiyorsam hiçbir şeyin son kullanma tarihine bakmamalıyım.

[kendiniahmetsanansuleyman]

"Size baktığımda herhangi bir birimle ölçülemeyen saf zamanı görüyordum. Aşkın deneyime dayanmayan bilgelik olduğunu sizden öğrendim." Barış Bıçakçı - Dünyaya Yeni Gelen Okurlar İçin

[ismailabim]

"küçük bir istasyona sığınsam ben burada kalsam uzağa gitse verdiğim sözler." işe yarar bir şey, 2017 (pelin esmer, barış bıçakçı)

[ehilal]

Mavi Ekspres

İzmir'den Ankara'ya doğru Mavi Ekspres'ten bildiriyorum. Yataklı bir trende en az 13 saatlik, yalnız başıma bir yolculuk beni bekliyor. Kendime bir macera aradım sanıyorum. Berbat geçen bir otobüs yolculuğunun da etkisiyle rahat olsun, yalnız olsun uzun olsun dedim ve saat 19.00 itibariyle kendimi trende buldum.

Biraz yiyecek içecek ile kendimi odama attım. İki vagondan sorumlu bir yetkili arkadaş ile daha ilk dakikadan sohbet kurduk. Sağolsun her şey için çok yardımcı oldu. Sigara içtiğimi öğrenince, görece daha uzun duracağımız duraklarda bana haber vermesi için sözleştik. Ve fakat odamın camının açılıyor olması şeytana uymama sebep oldu. Kuralları çiğnemenin haklı gururuyla odamda sigara içme denemesi yaptım, görev başarı ile tamamlandı.

Uzun zamandır kendimle bu kadar başbaşa kalmadığımı fark ettim. Oldum olası trende hikayeleri sevdiğim için de bu yolculuk içimde bir yerlerde beni heyecanlandırdı, mutlu etti. Aklımdan önce Ayfer Tunç'un Kapak Kızı, sonra Agatha Christie'nin Doğu Ekspresinde Cinayet'i canlandı. İkisini de nasıl keyifle okumuştum. Kim bilir belki ben de bir gün tren yolculuğunda geçen bir hikaye yazarım. Hemen arkasından İşe Yarar Bir Şey filmi belirdi gözümde. Ve izleyenlerin bileceği o güzeller güzeli Barış Bıçakçı şiiri..

Baktım rüzgârsın sen

Baktım çamaşır ipini zorluyorsun

Hepimizin derdi güzel yaşlanmak sevgilim

Baktım bir kitabın sayfalarını çeviriyorsun

Ayağına terlik giy

Bildiğimiz şeylerin taşında yalınayak geziyorsun.

...

Yaşamak çukur yerlere doluyor diyorlar

Bu yüzden yıkıntıya dönüşse de yaşıyormuş insan Ama hep yıkıldığımız yeter sevgilim,

Biraz da kekik toplayalım

Kıymetini bilmediğimiz şeyler var.

...

Kendime keyifli, kendimle bol bol sohbet edeceğim bir yolculuk diliyorum sevgili okuyucu, size de iyi geceler.

[uyumsuzunnotlari]

“Kadınlar acı gerçekleri bütün açıklığıyla görür ve hemen saklarlar. Öyle bir saklarlar ki sonra kendileri bile bulamaz.”

[wehuzunngeldi]

Nihal biz ona aşık olduğumuzda varlık kazandı,

fiziksel özellikleri belirginleşti, daha bir güzelleşti, çekicileşti; hatırlanır oldu.

önce aşk vardır. hatırlamak da, acı çekmek de,

sevgilimize vereceğimiz çiçeğin fotosentezi de ondan sonra başlar.

[tatsizviski]

-Bir Kitabın Sayfaları-

Baktım rüzgârsın sen, baktım çamaşır ipini zorluyorsun.. hepimizin derdi güzel yaşlanmak sevgilim. Baktım bir kitabın sayfalarını çeviriyorsun. Ayağına terlik giy, bildiğimiz şeylerin taşında yalınayak geziyorsun!

Biz satranç oyuncusuyuz sevgilim. Üzerimizde kara bir leke biz satranç oyuncusuyuz. İnanmıyoruz ceketlere, düğmelere... İnanmıyoruz takvimleri savurarak gelen geleceğe. İşte yitirdik bütün taşlarımızı, darmadağınık oyun tahtası.. bir tek şahımız duruyor sevgilim, o da evli, iki çocuk babası.

Kelimeler önümüze çıkıyor sevgilim, uykumuzu bölüyor. Buradan çocukluğumuza kadar, buradan çocukluğumuza kadar bir telaş... İçi boş kuşları kovalıyoruz ve bir sebep arıyoruz herkese küsmek için. Hemen o cumartesi buluyoruz, hemen o pazar.

'Yaşamak, çukur yerlere doluyor' diyorlar. Bu yüzden yıkıntıya dönüşse de yaşıyormuş insan ama hep yıkıldığımız yeter sevgilim, biraz da kekik toplayalım.. kıymetini bilmediğimiz şeyler var.

Yaşamak bir at gibi huysuzlanıyor kapımızda sevgilim! Geçen günlere üzüldük tamam yola düşelim, düşünelim: başka günlerin duvarı daha sağlam, düşünelim: başka günlerin sokağı daha neşeli.. başka evlerin kadınları erkekleri tam bir kahraman. Tül perdeler uçuşurken başka evlerin pencerelerinde, bizi bir kitabın sayfaları arasında kurutuyor zaman.

Ama baktım sen rüzgârsın sevgilim, kitapları bir başından bir sonundan okuyorsun, başucumda bir bardak su.. beni başucumda bir bardak su gibi avutuyorsun.

[yorgunherakles]

duygularında güçlü olabilmesi için, “bir şey yapabilme yetisi” ne değil “hiçbir şey yapamama yetisi” ne sahip olması gerekir.

alain de botton - romantik hareket

[sairceketli]

pazar akşamları çöp toplanmıyor. pazartesi akşamına kadar bekleyemezdim. poşeti alıp sokağın köşesindeki çöp konteynerine gittim. orada sizi gördüm. yüzünüz kir karası, gözleriniz ışıl ışıl. çöpten bulduğunuz bir ekmek parçasını çiğniyordunuz. çok mu gençsiniz, çok mu yaşlı, bilemedim. konteynerin içinde misiniz, dışında mı, bilemedim. gözlerinizi dikip bana baktınız. gözlerimi kaçırdım. ben gözlerimi kaçınınca siz, "bebekken, annemle de böyle göz göze gelmeye çabalamıştım, o da gözlerini sizin gibi kaçırmıştı!" diye anlatmaya başladınız ya da sizin yerinize ben anlatmaya ba��ladım. "annemin bana bakmasını istemiştim, beni görmesini, bana gülümsemesini. oysa kadıncağızın benimle bakışacak vakti ve takati yoktu. belki de yaşadığımız hayattan utanıyordu, utandığı için gözlerini benden kaçırdı. annem gözlerini kaçırınca korktum. ölü müyüm canlı mı, var mıyım yok muyum, bilemedim," dediniz ya da bunu ben söyledim. "o kadar eskiyi, bebekliğimi hatırlamam mümkün değil. ama şimdi siz de diğer bütün insanlar gibi benden gözlerinizi kaçırınca, içimde bir yerde bu çok eski hatıra ben fark etmeden canlanmış olmalı ki yine aynı korkuyu ve hüsranı yaşadım."

sustunuz ya da ben sustum. bir küçük bakışa böyle muhtaçken, insanın birbirinden ayrı bir içinin ve dışının olamayacağını ben sizden öğrendim ya da siz benden öğrendiniz.

[okavunicibalikbenmisim]

“Hepimizin derdi güzel yaşlanmak sevgilim, baktım bir kitabın sayfalarını çeviriyorsun. Ayağına terlik giy, bildiğimiz şeylerin taşında, yalınayak geziyorsun.”