wehuzunngeldi

[wehuzunngeldi]

öfkemiz kanlı bir bayrak gibi bu akşam parmak uçlarımızda delik deşik ilkbahar delikanlı yapraklar terlemiş şehrin damları üstünde bir yangın kızıllığı bulutlarda aykırı pırıltılar ve bir şileb demiri gibi içimize işlemiş simsiyah silahların insafsızlığı

[wehuzunngeldi]

hadi benim kırgınım

kışın bana yaptıklarından,

yazın beni öldüren yıldızlarından sonra

yitirdiğim mevsimler değil,

vaktim yok,

baktığım yerleri yaktım

içime ağladığım suları da içtim

az önce.

[wehuzunngeldi]

topraksa paylaşılmış kıyılarsa yağmalanmış,

umut hacizde,

ya bu neyin puştluğu bu

sana yokluk sana yasak sana dam

insan değil – hâşâ – bir yağmacı soyu bu,

bıçak kemikte.

üretensin yaratansın yürütensin dağları,

bakma öyle kilit kilit, duvar duvar.

yetsin artık bu susku

bıçak kemikte.

anasın boynun bükük, babasın kolun kırık

oğullar kan içinde.

kaldır artık başını

«kalsın benim dâvam dîvana kalsın» demiş ozan.

o dîvan sensin artık

bıçak kemikte.

[wehuzunngeldi]

"yitirmeli büyük yolların birinde ne varsa

böcekler gibi başlamalı yeniden

bu Allahsız bu yağmur işlemez karanlıkta

yan garipliğine yürek yan gitti giden"

[wehuzunngeldi]

Paylaşımların ve sayfan çok güzel.

Teşekkürler🥰

[wehuzunngeldi]

bütün ayraçları kaldırdın ama unuttuğun

bir şey vardı yine de, çiçekleri sulamadın

gökyüzü sarardı o zaman bulutlar kirlendi

ve ne kadar az konuşur olduk gün boyu

birden ayrımsadık ki ayrılık orda başlıyor

tam da susuşların birbirine eklendiği yerde

[wehuzunngeldi]

ben, yani Yakup kurbağalara bakmaktan geliyorum işte açgözlü, mor kurbağalara akşama doğru bir dilim ekmek yiyeceğim belki bir bardak da süt içeceğim. sonra bir güzel uyumak istiyorum, bütün gün çok yoruldum. ben gözlükten, taş hamurdan ve çarşaflardan ve biraz hiç çağrılmamaktan yapılmış Yakup uyumak istiyorum.

[wehuzunngeldi]

her kişinin ukala ömrü

yeter sanılır çiçeklenmeye

ve dünyanın karanlığından

bir aşk bahanesiyle kurtulmaya

kaçıp giden baharların anısı

elden ele devredilen bir gençlik duygusu

laleler sümbüller bütün öbür boklar püsürler

hakkım var mıdır bunları söylemeye

– vardır

[wehuzunngeldi]

gittikçe yalnızlaşıyorsunuz insan kardeşlerim ne bir ortak sevinciniz kaldı sizi çoğaltacak ne bir içten dostunuz var acınızı alacak unuttunuz nicedir paylaşmanın mutluluğunu; toprağı rüzgârı denizi göğü o her zaman bir insanla anlamlı tükenmez bir hazine gibi kendini sunan doğayı unuttunuz, gömülüp günlük çıkarların ve ucuz korkuların kör kuyularına daraldıkça daraldı dünyaya açılan pencereniz.

[wehuzunngeldi]

Ona ceketimi verme önerimi reddetti .

Belki de onun dünyasında mevsim yazdı ,

bedeni onu bekleyen kişinin tutkusuyla ısınmıştı.

[wehuzunngeldi]

"uzakların düz çizgisi, kuru otların sesi ah yolculuk, şiddetli genişlik ve her yöne gidebilirim bunu çok geç anladım, kuşlar geçti yanımdan bazı mevsimler, çok geç anladım önüm arkam ölüm..."

[wehuzunngeldi]

ve her şey dönüştü işte

kahverengi bir çarşambadan

sapsarı bir cumartesiye.

ansızın bir rüzgar çıktı demin

çölde yanıt arayan alaycı bir rüzgar

kolalı bir örtü gibi acıtıyor yüzümü

yakıyor gözkapaklarımı da

toplayıp getiriyor anılarımı bir bir

uzun yolları hiç sevmeyen anılarımı.

(kaç türlü girilirdi anılardan içeri?)

[wehuzunngeldi]

hadi benim suskunum

geçtiğim yılları yaktım ardımda

çocukluğumdan gelirken düştüğüm

o keskin virajdan

sürüklendiğim bu vakte dek

sıkıca tuttuğum

kırık dökük inançlarım bile

ölmek üzere.

[wehuzunngeldi]

şimdi benim bir han avlusunda hiç bitmeyecek umutsuz kavgam, soluyorsa başı önde yorgunluktan; bil ki senin hep böyle umarsız, yarını göze alamayışından. işte bunun için sevmiycem seni.

[wehuzunngeldi]

yeni ülkeler bulamayacaksın, bulamayacaksın yeni denizler.

hep peşinde, izleyecek durmadan seni kent. dolaşacaksın

aynı sokaklarda. ve aynı mahallede yaşlanacaksın

ve burada, bu aynı evde ağaracak aklaşacak saçların.

hep aynı kente varacaksın. bir başka kent bekleme sakın,

ne bir gemi var, ne de bir yol sana.

nasıl heder ettiysen hayatını bu köşecikte,

yıktın onu, işte yok ettin onu tüm yeryüzünde.

[wehuzunngeldi]

başka türlü bir şey benim istediğim

ne ağaca benzer, ne de buluta

burası gibi değil gideceğim memleket

denizi ayrı deniz,

havası ayrı hava..

bir başka yolculuk dalından düşmek yere

yaşadığından uzun

bir tatlı yolculuk dalından inmek yere

ağacın yüksekliğince

dalın yüksekliğince rüzgarda

ve bir yeni ömür

vardığın çimen yeşilliğince

nerde gördüklerim

nerde o beklediğim

rengi başka

tadı başka

[wehuzunngeldi]

herkesin göğü yoktur çünkü

başkalarının göğünü kullanırlar

erken tükenirler bu yüzden

birbirlerinin hastalıklarıyla çürür

bir salgın olan hayatları

sonra bir kabile gibi

birbirlerine benzeyerek ölürler

senin göğün var

nereye gitsen götürdüğün

bu şiiri açtıran senin göğünde

gördüklerimdir

ölsen yaşadığın bilinecek

çünkü senin göğün var