#Al Pitt

[keanu-reeves64]

[race-week]

The thing I find hilarious about the F1 movie and Brad Pitt (so far) is the helmet he is wearing when he is (supposedly) driving, it’s like a window and you can see his whole face. Yeah ! That’s accurate !!!

Yeah it’s weird, like both the size of the visor (a safety issue) and also the tint.

Like clear visors are used in F1 but they are pretty much exclusively used in night races, most notably Singapore

In day races drivers will have a kind of reflective tint on their visor and that will be a particular colour dependent on weather conditions, time of day, glare and driver preferences but you wouldn’t get a driver using a completely clear visor in the daytime like what is being shown in the movie (photo below cut)

I do want to do a post on the different visor tints when I get some time, if that’s something people would be interested in?

[ilikestuff69]

‘Once Upon a Time… in Hollywood’ (2019)

Directed by Quentin Tarantino

[escapismthroughfilm]

#140

[deatwithdignity]

angels in america

millennium approaches: the messenger

director: mike nichols

cinematographer: stephen goldblatt

[camyfilms]

ONCE UPON A TIME... IN HOLLYWOOD 2019

 I'm the Devil. And I'm here to do the Devil's business!

[idasessions]

Toxic masculinity: can it be properly executed on film? Why is it hard for viewers to recognize the topic as satire? Are we finally past that cringey period where dudes missed the point of Fight Club and American Psycho? Check out my recent blog/newsletter piece which tackles all these questions. 🧼🍸

[ignitedminds27]

My friend came across a girl's private profile whom her celebrity crush is dating and she thinks she has seen her in some porn videos. I was like what?

Then I showed it to a guy friend of mine who is a porn addict, he said he has seen her in porn videos but which one he cannot pinpoint. But, she is not famous, just wannabe pornstar uploading homemade videos.

The only thing I could think was that man was going to die from STDs and ruin his hard-earned reputation. Also, the girl is 19-21 years old, but she looks way old and the man is in a mid-life nearing 40.

The affair is going on in secret and the man is unmarried. I hope he doesn't marry an innocent woman in the future and make her life miserable. Usually, Aholes like them are the ones to procreate and traumatize children.

Some people after getting famous and rich turn into Harvey Weinstein and a few into Keanu Reeves. This one's the former.

I'm disgusted just thinking about it.

[filmesbrazil]

[30ahchaleh]

ادامه تحلیل فیلم

Once Upon a Time

...in Hollywood

(2019)

از پست قبلی

پنجم

آن اشخاص حقیقت را به ما نمیگویند فقط قسمتی از واقعیت را که میدانند و فکر میکنن حقیقت هست میگویند تا اینچنین بتوانند ما را وارد خواسته خودشان بکنند و نه اینکه نجاتمان بدهند

انسان های مخاطبِ باهوش ، حتی اگر این موضوع را بدانند ، "استیصال" باعث آن میشود که وارد خواسته های چنین متکلم هایی بشوند

آن حقیقت لعنتی افول است افول ، که برای عقب زدنش یا کمی به تاخیر انداختنش دست و پا میزنیم

این متکلم ها در هر جایگاهی با هر کلامی ظاهر میشوند

.

به سکانس پیدا کردن مواد غذایی سالم و دست نخورده اما در سطل زباله رها شده و شعری از "چارلز منسون" خوب اندیشه کنید

چه کسی میتواند این سکانس را ببیند و بفهمد بعد منکر گردویی بودن فیلم شود

ظاهرش نشان دهنده ی روی زشت مصرف گرایی و پایمال شدن مواد غذایی ست و باطنش پایمال شدن مقام انسان در جوامع بشری تا بشود محرکهایی برای خیزش های انقلابی

که وقتی با شعر هم گره بخورد عمیق تر میشود

از هر گوری تا هر رستاخیزی قابل تعبیر است

.

یاد خواندن سرود "خمینی ای امام" در فرودگاه افتادم وقتی پا شو توی ایران گذاشت😅ـ

چه افرادی را دور خودش جمع کرد و در نهایت با ایران چه کرد😢ـ

ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ

ششم

مرگ خوبه اما برای همسایه

چه تعداد آدم توجه میکند که از رادیو خبر کشت و کشتار با آن وسعت هولناک پخش میشود یا نمیشود

گویا زمانی زشتی ، زشت است که در بیخ گوشت ( هالیوود ) رخ دهد

این ها و آنچه در بالا گفتم همان ابر پیچیدگی هست برای ظاهر شدن زشتی ، که کارگردان فیلم هم از پسش بر نمیآید

.

شاید پایان این دفعه فیلم بر وفق مراد بود اما این مدل سواری ، باید در هر دو مسیر متوقف شود چون در نهایت اگر امشب زشتی رخ نداد فردا شب‌ی رخ خواهد داد

ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ

هفتم

با یک تئوری و(فرض) پیش به سوی راهکار و(جواب)

آخر کدام هنرپیشه در این سطح چنین حرفی میزند که کارگردان در فیلمش گنجاده پس باتوجه به سکانس های بعدی مقصودی فرای این ظاهر گفتاری در این سکانس نهفته است

در ظاهر امر و فیلمـِ فیلم

اینکه به تماشاگر قرن بیستمی بخواهیم بگوییم آنچه در فیلم از خشونت میبینی و آن آدم بده واقعی نیست "سنی" دارد اما اگر آلوده شدی دیگر "سن" هم نمیشناسد چنانکه نصیحت سرطانی بودن روی قوطی سیگار دیده نمیشود

در باطن امر و فیلمـِ زندگی

آدم بد ها ، نقش منفی ها در واقعیت ها سعی میکنن که "درست" عمل کنند

آدم خوب ها ، نقش مثبت ها در واقعیت ها هم همینطور

این یک کار گروهی برای خلق یک اثر "درست" است

آنکس که فکر میکنیم با بی رحمی به زمین زده شد با "کات" کارگردان بر میخیزد و از زمین زننده بابت بازی خوبش تجلیل میکند

و کارگردان هم در چارچوب فیلم نامه فرای بازی درست ، از "اختیار"های استفاده شده ی بجای بازیگر تقدیر میکند

.

چه نقش منفی را به عهده داشته باشیم چه نقش مثبت در واقعیت ها را ، وقتی کارگردان و تماشاچی از کارمان ستایش میکنند خوشحال و راضی هستیم

ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ

⚠️

آیا گفته های بالا به ما میگوید که در واقعیت خودمان از نقش منفی ها تشکر کنیم ؟ مطمعنا نه آنطوری که در ظاهر قضیه است چون اینجوری در نقش مثبت خود ، "درست" رفتار نکرده ایم

این گفته ها به ما میگوید کینه و دشمنی روحی و روانی نسبت به نقش منفی ها در دل و ذهن نداشته باشیم به آن قصد که اگر گیرمان افتادند همان کنیم که آنها میکنن مگر آنکه نقش یک متظاهر را داشته باشیم که در اصل منفیست اما مثبت را وانمود میکند

پس چه کنیم

همانطور که قبلا اشاره کردم

اگر جزو نقش مثبت هایی هستیم که اعتقاد داریم زشت‌ی ها باید کم شود و باور داریم که ��یشود

آن وقت است که باید برای تحقق آن

بشر قوانین مبتنی با واقعیت اکنونش و نه توهم یا واقعیت های خیلی دورش ، بگذارد بطوریکه "زشتی و زیبایی" بنا به میزان پایبندی اش به آن قوانین متولد شوند

.

درسی از طبیعت در شکل تکامل

ترازو و میزان میتواند تجریه و عقل این همه قرن گذر زمان بر زندگی بشر باشد با مجوز بروز رسانی های متوالی تا هر لحظه به آن ایدآل که ساخت دنیایی زیباست نزدیک تر شود

ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ

این پایبندی به قانون حتی برخلاف میل ، اما برای رسیدن به هدف را میتوان در دو سکانس در این فیلم مشاهده کرد

⭐️سکانس اول⭐️

Cliff Booth

کلیف بوث به خیال آنکه مسیر دختر در راستای مسیر خودش هست قصد رساندن او را میکند اما پس از دور بودن آن پشیمان میشود و میخواهد طفره برود که با سوال و جواب نگران حال دوستش میشود پس تصمیم میگیرد راه خود را دور کند ، در مسیر با پیشنهاد وسوسه برانگیز اما غیرقانونی دختر مواجه میشود

کلیف تسلیم بی قانونی نمیشود حال یا واقعا به خاطر آنچه گفت قانون را اجرا میکند یا نه به خاطر هدفش نمیخواست بهانه و دستاویزی به دختر و دوستانش بدهد چون میدانست قرار است در مقصد چه کند

در هر دو صورت زیبایی خلق میشود و این را فقط نـَرها میدانند که کلیف از چه گذشت 🤣 ـ

⭐️سکانس دوم⭐️

Bruce Lee

واقعا تعجب میکنم که چطور تحلیلگران از هفت هشت دقیقه ای که چنین کارگردان به سخنرانی بورس‌لی و مبارزه‌اش اختصاص داده به سادگی میگذرند

سکانسی که با نفهمی آن ، صدای خانواده و دوستداران بورس‌لی را درآورد و به قولی اگر کوتاه تر بود چنین حساسیتی ایجاد نمیکرد اما کوتاه نشد تا چیز مهمی را برساند

بروسلی در این سکانس به دو مسئله مپردازد

یک _ اگه لت و پار ش نکنی میکشتت

دو _ علاقه عده ای از اجتناب از مبارزه قانون مند کنترل شده در آن دوران

Mixed martial arts

در مورد مسئله دوم اینجور میشه که بروسلی در نهایت برای هدفش تن به یک مبارزه قانونمند کنترل شده مناسب زمان و مکان را میدهد تا روی کلیف را کم کند

.

اگر هدف انسان کم کردن رخ داد های زشت بشری است پای بندی به قانونی که میگذارد لازمه ی امر است

حتی مبارزه در داخل قفس هم قوانینی دارد که تخطی از آن زشت است امروزه بشر مبارزه های "روم و یونان باستان" تا بروز مرگ را زشت میداند مثل رولت روسی

Russian roulette

.

درمورد مسئله اول در سخن بروسلی

او نگفت اگر "نکشی" ، بلکه گفت جوری بزنش که نتونه تو رو بکشه

عجبا از بشر که "کشتن" تنها زشت خوی اوست که "نقش مثبت" ها هم آشکارا و با افتخار انجامش میدهند

در هیچ قاموسی نیست که بگوید

اگه دروغ نگی بهش ، دروغ میگه بهت

اگه کلاه نذاری سرش ، کلاه میذاره سرت

اگه دزدی نکنی ازش ، دزدی میکنه ازت

و تمام زشت ی های مرتبه ی غیر انسانی

.

تنها "کشتن" هست که اگر هم خوب باشه فقط برای همسایه خوبه

واسه همین هست که جمله بروسلی رو بیشتر اینطور شندیم

اگر نکشیش ، میکشتت

اینجاست که بشر خواهان زیبایی باید بفهمد تا جای ممکن از "کشتن" پرهیز کند و برای هر ناچیزی نباید ازین تبصره به یادگار مانده از درنده خوی حیوانی و خطرناکش استفاده کند و آن موقع هم که کرد از ناچاریش "تاسف" بخورد وگرنه این زشت‌ی است که دوباره متولد میشود تا مادامی که بشر میکشد و "افتخار" میکند حیوان است نه انسان ، فرقی هم ندارد حتی اگر کسی بجای ما موجودی را بکشد

.

پس "سعی" کن

جوری مانع یا محدودش کنی تا نتونه زشتی اش را انجام بده یا تکرار کنه

ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ

خلق یک زیبای تمام عیار

تمام فیلم بازها و فیلم دوست ها نفهمیده میگویند این فیلم جزو بهترین کار های "تارانتینو" نیست

اما فقط و فقط فهم همین سکانس نه تتها حرفشان را رد میکند بلکه میتواند یک کلاس درس مرجع بی مثال باشد

.

بله یکی از استادان فیلم های بکش بکش و جنایت و انواع خشونت ها ، در این سکانس "سعی" میکند با یک هفت تیر جاسویچی و بدون آن ابزار های گفته شده در بالا تماشاگر را به درون دلهره پرتاب بکند و ثابت بکند میشود هیجان و ترس و آدرنالین خلق کرد آنهم بدون جنایت تا ، تا

اینجایش مهم تر است تا از دل ترس و دلهره و رعب ، بدون ابزار های زشتی یکی از زیبا ترین رویدادهای انسانی یعنی "ذات معرفت" را متولد کند و چه خووب موفق هم میشود

معرفت داشتی چون معرفت داشت یک زیبایست

اما

اگر معرفت داشتی چون بامعرفتی یک ابر زیبایست

که در این دنیا کمیاب است

ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ.ـ

سیگاری با مارک سیب قرمز

این برَند ابداعی کارگردان در چند فیلم دیگر او نیز تکرار شده است

واقعا چه هوشمندانه از تمثیل میوه ممنوعه اینچنین کارگردان بهره برده است

هیچ چیز دیگری مثل داستان سیگار نمیتواند زوال و هبوط بشر را به نمایش بگذارد

و این را برساند که چرا وقتی بشر میداند چیزی مضر است حتی امروزه رویش نوشته شده که چه با بدن میکند اما باز به سویش گرایش دارد

این برمیگردد به خیلی قبل تر

زمانی که مضر بودنش نمایان نشده بود اما به دروغ مفید خوانده میشد

و بعد که فهمیدن مضر است مخفی نگاه داشته شد

و امروزه که کار از کار گذشت دانش تربیتی میداند حواس پنجگانه کودک که به مرور تربیت میشود چقدر موثر تر است تا بگوییم "جیزه" دست‌نزن 😅 و بعد براحتی در دست‌رس باشد

پس هرچی روی پاکت بنویسی دیگر فایده ندارد در مقابل آن مدل نفوذ مرور زمانی در "ذهن" و "ژن" ـ

کودکان ما با اینجور چیز ها بزرگ میشوند نه فقط سیگار

آری بشر به مفاهیم میوه ممنوعه گاز زده است و دارد میل میکند که اگر استاپ نکند به دلخراش ترین شیوه ، بهشتی که میتواند داشته باشد را خراب میکند

این بشر نیست که از بهشت رانده شده است این بهشت است که دارد رانده میشود

END

.

Once Upon a Time. . .

in Earth

.

پ،ن: دو چیز را به من بگویید

آیا کلیف بوث همسرش را کشت ؟

.

با نگاه کلیف بوث‌ـی به دنیا

آیا آنرا یک اجرای منصافه نمیبینید ؟

.

.

.

[keanu-reeves64]

[abs0luteb4stard]

W A T C H I N G

[adamwatchesmovies]

Ocean's Thirteen (2007)

Inexplicably, the Ocean’s franchise didn’t sink into oblivion after the sewage that was Ocean’s Twelve. This third chapter in the series fares much better than its predecessor but never reaches the level of the original (neither the original original or the 2001 remake). Still, as another installment, it does offer the remaining fans more of what they want to see, which is something.

After Reuben (Elliott Gould) loses his investment in a new hotel-casino to his business partner, Willy Bank (Al Pacino), he suffers a heart attack and becomes bedridden. Danny (George Clooney) and the rest of the Ocean Club decide to get even by ruining Bank and his new establishment.

If you’re not endeared to the Ocean’s crew, this plot will be an uphill battle. "Boo hoo. Poor Reuben is so upset he’s not making millions off this gaudy casino that he’s become catatonic. Guess it’s up to his buddies to get revenge on his behalf instead of just convincing the proper authorities that he was strongarmed into signing a contract?" Towards the end of the film, the crew’s old nemesis, Terry Benedict (Andy García, whose character is brought back under dubious pretenses), sees millions of his money donated to charity without his consent. I wonder if any of the cash the protagonists end up swiping from Banks would’ve gone anywhere except their pockets had they not had a score to settle. While some of this is mitigated by the fact that Willy Bank is a jerk, what we're seeing feels like a whole lot of “the 1%’s problems”. There isn’t a love plot to make us believe this is about anything but money unless you count the brotherly love between the Ocean’s crew. Even that seems like a stretch.

In the first movie and even in the second in a “sure, whatever”, kind of way, it made sense for these 11 people (we’ll get to that number in a moment) to join forces. Now? It seems overly optimistic to think the random Chinese acrobat who doesn’t speak English would put himself at risk as he does here. Now to be fair, this story makes much better use of its characters than Twelve did. No one gets stuffed into a bag and shipped off to nowhere halfway through, for example. Everyone has a role to play and it works though it should be noted that neither Julia Roberts nor Catherine Zeta-Jones return.

You’re wondering who the two new members of the crew are. One is the aforementioned Benedict, who plays the role of a benefactor. The other is… Eddie Izzard as Roman Nagel. I think. The motif of adding a new expert to the crew with each sequel has basically disappeared, and for good reason. This series can barely handle the people it has on its roster. Adding more is becoming increasingly problematic but it’s also necessary. See, “The Bank” has insane security measures, the kind no one in their right might would even try to circumvent. On the one hand, this makes for exciting scenes that make you wonder how the lock will get cracked. On the other, it makes the plot feel manufactured. For example, there's this super secure room that contains expensive jewelry. The plan to get in? Have Linus Caldwell (Matt Damon) and his phoney-looking rubber nose seduce Bank’s right-hand woman, Abigail Sponder (Ellen Barkin). With the help of some magic pheromones, she’ll get so hot and bothered she’ll have no choice but to bring Linus into the only room in the whooooole building that's guaranteed to be deserted. Apparently, there are cameras in the bathrooms, the closets and her private office. It’s a horrible subplot made unintentionally comical by the fact that nothing happens between her and Linus. The movie teases nudity for at least 15 minutes. Ellen Barkin's chest is ALMOST falling out of her dress for so long it’s ridiculous. I thought she was slobbering at the mouth for some man meat but she’s not even taking off her clothes? What’s going on here?!

I’ve been mostly bad-mouthing Ocean's Thirteen because the film is constantly on the brink of crumbling under its own weight. I will still call it a “good” sequel because fans of this series will be happy with it. You hate the bad guy, there are enough laughs to keep you smiling consistently and the con is so complicated it’s fun to see all the pieces coming together. All of the actors are obviously having a great time. I’m in no hurry to watch it again but if you love love love the first, you didn’t mind the second and you want to know if you should watch the third, then I say “sure”. I say this despite feeling like twice was too many for me. (April 29, 2022)

[2t2r]

des stars dans des classiques de la peinture

Nouvel article publié sur https://www.2tout2rien.fr/stars-dans-des-classiques-de-la-peinture/

des stars dans des classiques de la peinture

[midnightmayflower]

Babylon: No todo lo que brilla es oro

El día de hoy vi por primera vez Babylon, dirigida por Damien Chazelle. Este director ha demostrado tener una perspectiva visual y narrativa unica, pues al momento de tener que poner una escena cruda, lo pone con todo y la iluminación adecuada. Los personajes que protagonizan esta pelicula pasan por un cambio drástico, ascienden a la fama junto con la evolución del cine mudo al sonido. Sin embargo, como una serpiente mudando de piel, el cambio es doloroso, la adaptación es incómoda y pesada, pero el amor al arte y la ambición hace que todo sea posible. Claro que... el ascenso a la fama tiene su precio, principalmente al tomar malas decisiones, pues consecuencias son fatales.

Tengo tres personajes favoritos en esta pelicual de los cuales uno permanecerá siempre en mi corazón y ese es Jack Conrad. Los otros dos fueron Sydney Palmer y Elinor St. John, pero de ellos hablaré más adelante.

Conrad es mi personaje favorito y es su transición en ascenso y descenso me hicieron sentir la soledad que este personaje presentaba. Nunca es suficiente, nunca es demasiado y al momento de creer estar en la cima y querer evolucionar con el resto, el mundo te dijo que tu tiempo ya pasó. La despedida de este personaje es melancolica junto con la musica y la iluminación. El dialogo de Conrad suena como una despedida y junto con la camara lo acompañas a su última escena.

Por otro lado considero a Sydney Palmer y Elinor St. John como los personajes más sensatos, con los pies en la tierra, que lograron darse cuenta a tiempo de lo que trataba la industria del cine. Ambos tenian la opción de quedarse o retirarse. Por un lado Sydney al verse en un mundo lleno de pobreza donde la musica no era apreciada de la misma manera que él lo veía, decide aprovechar la oportunidad de convertirse en un actor al ser parte del elenco de la música. Prueba por un momento la dulzura de la fama y la riqueza, pudo ser importante por un momento y eso le gustaba, pero al momento de tener que cambiar o adaptarse a lo que los demás le pedían para poder quedarse en ese mundo, decidió abandonar la industria. Él amaba la música y no iba a terminar hechandolo a perder solo para convertirse en parte de un circo y perder su escencia.

Elinor es el personaje que supo como manejarse en el mundo del entretenimiento siguiendo sus propios principios. Mantenía su perfil neutral cuando se presentaba en eventos y manejaba con mano dura sus palabras escritas en sus artículos. Ella fue testigo de la evolucion del cine y la decadencia de grandes figuras del cine mudo. Estaba consciente de que los cambios muchas veces no permiten a los que estaban en la cima seguir adelante. El publico era cruel al igual que la critica y la industria del cine. La última platica que le da a Conrad es lo que me hizo ver lo muy inteligente que ers esta mujer. Definitivamente una mujer poderosa, que al igual que un escritor omnisciente, solo observa.

La musica y la iluminación son el fuerte de este maravilloso director, ya que sabe como y cuando posicionar los colores y la musica en el momento ideal. La melancolia, los excesos, la frustración, la victoria entre otras emociones se sienten con tan solo visualizar y escuchar la escena.

Aunque el final no lo sentí conectado con el ritmo del tercer acto, compredí que era una carta de amor al cine. Su evolución, el proceso y los sacrificios que permitieron esa historia llegar a millones de personas. Nadie sabe lo que ocurre tras bambalinas, nadie sufre ni siente lo que el director o los actores, el elenco en general tuvo que pasar para que una sola escena saliera. Sentir esa satisfacción de logro y victoria por el éxito es algo que se experimenta en cabeza propia. Es por eso que como consumidores debemos valorar el trabajo que se hace para que nosotros podamos disfrutar de algo que fue hecho para el mundo.

[academia05]

damn tarantino and his strange fondness for feet 💀