#9M113 Konkurs

[k-star-holic]

Cho Min Gue ⁇ rapoem ⁇ Kim Ho-joong Since high school, 9M113 Konkurs have been swept away (immortal)

Source: k-star-holic.blogspot.com

[blueiscoool]

undefined

A Ukrainian cat inspecting a 9M113 Konkurs anti-tank guided missile and 9P135M Launcher.

[viktorviolettaenterprises]

🇷🇺 Soviet Big 7 🇷🇺

DOWNLOAD LINK

Brace Yourself.. The Mightiest Soviet War Machines that become NATO Greatest Fear During Cold War and backbone of Soviet Military and It's Successor  Finally Make it's Way to The Sims 4 Universe. Inspired from Good Old Cold war Posters:

Note: The Sims Near The Vehicle are Represented A Real Capacity of Crew and Operators of Respective Vehicles. In 1981, the US Army Intelligence and Threat Analysis Center produced this informational poster, titled 'The Soviet Big 7', illustrating  seven armored vehicles/weapons systems that then formed the backbone of  the Soviet military:

ZSU-23-4 "Shilka" A self-propelled anti-aircraft gun Four 23mm AA guns on a common Mounting. All four guns together For Maximum volume of fire, employed as low-level AA Troop Protection. Tech Specs ¤ Build Mode Item, Can be found in Sculptures ¤ Two Model Consisted Of Standard Model &  Destroyed States ¤ Price §35.700 (Standard) & §357 (Destroyed States) ¤ 1 Colors Swatch

Mil MI-24 (Version P)  (Codename:Hind) A helicopter gunship. A potent weapons system that poses a significant threat in any tactical situation. This Variant Of MI-24 is Similar with MI-24D but differs in cannon armament.  Whereas the Mi-24D is armed with a 12.7mm Yak-B minigun in a nose turret  the Mi-24P has a twin barrel 30mm GSh-30K autocannon alongside the cockpit. The GSh-30K is much more powerful but easy to aim as the Yak-B. The P in the designation stands for "Pushka", which is  Russian for cannon. Tech Specs ¤ Build Mode Item, Can be found in Sculptures ¤ Two Model Consisted Of Standard Model & Flying Mode ¤ Price §40.000 (Both Standard and flying Models) ¤ 3 Colors Swatches

BMP-2 An armored personnel carrier. By US Military standard it was excellent in mobility, fire power and troops protection. it was a Improvement to Old BMP-1 with Specs: The commander now sits with the gunner in an enlarged, two-man turret, a slightly Improved armor, two rear infantry roof hatches instead of four. Now armed with the 2A42 30 mm auto cannon and the 9P135M ATGM launcher capable of firing SACLOS guided 9M111 "Fagot" (AT-4 Spigot), 9M113 "Konkurs" (AT-5 Spandrel) and 9M113M "Konkurs-M" (AT-5B Spandrel B) anti-tank missiles. however it only carried seven troops instead of eight. Tech Specs   ¤ Build Mode Item, Can be found in Sculptures ¤ Three Model Consisted Of Standard Model ,Open Hatch and Destroyed ¤ Price §5.319 (Both Standard And Open Hatch Version), §531 (Destroyed Model) ¤ 3 Colors Swatches (Available only to Standard and Open Hatch Version)

T-72 A main battle tank. Reported to be a successor to the T-62 Tank. Highly Mobile with improved armor protection.It is equipped with a 125 mm cannon with a smooth barrel having  the range of fire of 4,500 meters. Tech Specs   ¤ Build Mode Item, Can be found in Sculptures   ¤ Two Model Consisted Of Standard Model & Destroyed state ¤ Price §50.000 (Both Standard And Open Hatch Version), §500 (Destroyed Model) ¤ 3 Colors Swatches (Available only to Standard and Open Hatch Version)

2S1 "Gvozdika" A self-propelled 122mm howitzer.  Gvozdika is a Russian-made 122mm self-propelled howitzer based on  a tracked armored vehicle. The first prototype was ready in 1969. The  2S1 entered service with the Soviet Army in the early 1970s . The 2S1 Gvozdika  has a crew of four soldiers, including a commander, gunner, loader, and  driver. The 2S1 is always used by many armed forces around the world but  in the Russian army is only in service with reserve units. Reported to be replacement for The 122mm Towed Howitzwer D-30. Highly mobile and Amphibious Tech Specs ¤ Build Mode Item, Can be found in Sculptures   ¤ 1 Model ¤ Price §11.500 ¤ 1 Colors Swatches

2S3 "Akatsiya" A self-propelled 152mm howitzer. The SO-152 (Russian: СО-152) is a Soviet 152.4 mm self-propelled gun developed in 1968. It was a response to the American 155 mm M109. The development started in 1967 according to the Resolution of the Council of Ministers of the Soviet Union from July 4, 1967. In 1968 the SO-152 was completed and in 1971 entered service. Its GRAU designation is 2S3 (2С3). The fighting vehicle also received the additional designation Akatsiya (Акация), which is Russian for Acacia. Tech Specs ¤ Build Mode Item, Can be found in Sculptures   ¤ 1 Model ¤ Price §12.000 ¤ 1 Colors Swatches

9K33 "Osa" (NATO Codename: SA-8 Gecko) 9K33  is a Russian-made  highly mobile, low-altitude, short-range tactical surface-to-air missile  system. "9K33" is its GRAU designation. The development program was  protracted with major redesigns of both the missile and launch platform  required. Extensive range testing of the Osa for the Land Forces was  conducted at a test range in Kazakhstan in 1965 where many of the faults  of the original system were discovered. The modified system was named  Osa-M with most of the individual systems having to be redesigned and  also many of the developing agencies changed. The Russian Army accepted  the OSA-M for service in 1972. Series production of the system began in  1971. The SA-8 Gecko is intended for defense of troops on the march and  in mobile combat, as well as of strategic ground facilities against  airstrikes delivered by manned or unmanned air vehicles flying at low  and medium altitudes. All versions of the SA-8 Gecko feature all-in-one  9A33 transporter erector launcher and radar(TELAR) vehicles which can  detect, track and engage aircraft independently or with the aid of  regimental surveillance radars. Tech Specs   ¤ Build Mode Item, Can be found in Sculptures     ¤ 1 Model   ¤ Price § 30 ¤ 1 Colors Swatches At the time, these were the primary combat vehicles that NATO forces  were likely to encounter in the event of a military confrontation with  the USSR. The poster was a training aid, designed to educate US Army  personnel about the basic characteristics and capabilities of these  vehicles, and to help them identify them by sight.

@exzentra-reblog @sparkiekongreblogsstuff @amalkavian​

[militaryleak]

Roketsan Announces Successful Test of LUMTAS-GM Anti-Tank Missile

On November 22, 2023, Roketsan accomplished a remarkable feat with the successful long-range test of its Extended Long Range Anti-Tank Missile System (LUMTAS-GM). This precision-guided anti-tank missile (ATGM) demonstrated its exceptional capabilities by accurately striking a target at an astonishing distance of 16 km, firmly establishing Roketsan as the provider of the world's longest-range ATGM. The LUMTAS-GM's 16 km range eclipses the operational capabilities of all previously leading Russian, American, Chinese, and French ATGMs. While the Russian Vikhr-1 and the most advanced version of the Kornet can engage targets up to 10 km away, the American FGM-148 Javelin's maximum range is a mere 4.75 km. Other notable ATGMs, such as the American BGM-71 TOW 2B RF, Chinese HJ-12, French-German Milan-ER, and Russian 9M113 Konkurs, have ranges ranging from 3 to 4.5 km. Remarkably, the LUMTAS-GM's impressive 16 km range from a ground launcher could potentially extend beyond 20 km when launched from a helicopter.

On November 22, 2023, Roketsan accomplished a remarkable feat with the successful long-range test of its Extended Long Range Anti-Tank Missile System (LUMTAS-GM). This precision-guided anti-tank missile (ATGM) demonstrated its exceptional capabilities by accurately striking a target at an astonishing distance of 16 km, firmly establishing Roketsan as the provider of the world’s longest-range…

[ultrajaphunter]

Hezbollah Carried out Several Attacks on IDF Positions on the Lebanese Border.

The Group used Possible Ababil-2T Kamikaze Drones, Iran-made 120mm HM-16 Mortar with M48 Mortar Bombs and 9M113 Konkurs / Tosan Anti-Tank Guided Missiles.

[helicrocfmp]

BVP-2 research

The BVP-2 was a Czechoslovakian variant of the Russian BMP-2 back when Czechoslovakia was a thing. There aren’t many differences between the BVP-2 and the BMP-2 as the BVP was a licensed produced version so they made it identically to BMP however they did make a vehicle recovery variant called the VPV. The BVP-2/BMP-2 was armed with one 30mm 2A42 auto cannon with a coaxial 7.62mm PKT often alongside a 9M113 Konkurs ATGM mounted on the roof however they didn’t always have ATGMs. The BVP-2 is from the time period I want to set my game in as it was made in the 80′s during the cold war and there is a lot of information available for it. 

How I could implement it

My original plan was to make a game having the Czech republic being against Russia however because I want to set the game in the cold war that becomes an issue as the Czech republic didn’t exist it was Czechoslovakia and they were part of the eastern block so they wouldn’t have been against Russia. Instead of making the game only have two different countries I could have it be NATO vs The eastern block that way I could have Czech vehicles they would just be along side other vehicles from the eastern block that also opens up a lot of other choices for NATO vehicles. 

VPV

BVP-2

Finish BMP-2 with ATGM

[the-nomadicone]

2022 Russo-Ukrainian War // Ukraine

[recomonkey]

9M113M Konkurs ATGM #9m113 #9m113m #9m113konkurs #at5 #at5spandrel #atgm #9м113 #9м113м #птрк #птур #9м113конкурс #птркконкурс https://t.co/PIBBQDHFPN

[rj100789]

Watch "Ukrainian soldiers Climbed on Russian fighting vehicle #shorts #ukraine #russia #update" on YouTube

[k-star-holic]

Kim Ho-joong, National Federation of State High School Asso, was no joke...Forestella and rapoem "9M113 Konkurs swept away"

Source: k-star-holic.blogspot.com

[udefense1]

via udefense منتدى التحالف لعلوم الدفاع

[haberoldu-blog]

22 bin tır ve 5 bin uçak dolusu silah ne olacak?

https://haberoldu.com/22-bin-tir-ve-5-bin-ucak-dolusu-silah-ne-olacak

22 bin tır ve 5 bin uçak dolusu silah ne olacak?

DEAŞ bitti, çekileceğiz” açıklamasının ardından gözler ABD’nin terör örgütü PKK/PYD’ye verdiği silahlara çevrildi. Washington daha önce DEAŞ’la mücadele bitince ağır silahların geri alınacağı sözü vermişti.

2017 yılının haziran ayında artan silah sevkiyatlarına Türkiye’nin tepki göstermesi üzerine açıklama yapan Pentagon Ortadoğu Masası Sözcüsü Eric Pahon, “ABD Türkiye’yi tehdit edebilecek tüm silahları PYD/PKK’dan geri alacak” demişti. ABD Başkanı Donald Trump ile Başkan Erdoğan arasında 24 Kasım 2017 yılında yapılan görüşmede de bu silahlar gündeme gelmişti. Erdoğan’ın tepkisi üzerine Trump, ‘silahların toplanacağı’ sözünü vermişti. ABD Genelkurmay Başkanlığı Sözcüsü Korgeneral Keeth McKenzie de 1 Şubat’ta aynı minvalde ifadeler kullanmıştı. Hatta konu, haziran ayındaki Münbiç görüşmelerinde de masaya yatırıldı. Türk ve Amerikan heyetleri, silahların terör örgütünün elinden alınması konusunda mutabakata vardı. Dışişleri Bakanı Mevlüt Çavuşoğlu da ABD’li mevkidaşı Mike Pompeo ile yaptığının görüşmenin ardından “YPG terör örgütünün elindeki silahlar alınacak” demişti.

60 BİNLİK ORDUYA YETER

Suriye kuzeyindeki PKK’lı teröristlere ABD tarafından ilk kapsamlı sevkiyat 2014 yılında yapıldı. Hatta o dönem havadan atılan cephanenin bir kısmı PKK’ya bir kısmı da DEAŞ’a gitti. ABD ordusu, o günden bugüne toplamda 22 bin TIR ve 5 bin kargo uçağı dolusu silah, araç, teçhizat ve cephaneyi terör örgütüne teslim etti. Bu miktarda cephanenin en az 60 bin kişilik bir orduyu donatabileceği belirtiliyor. ABD Başkanı Trump’ın “DEAŞ’ı yendik. Suriye’den çekiliyoruz” dediği şu günlerde, PKK’ya verilmiş silahların akıbetinin ne olacağı merak ediliyor. Türkiye’ye bu konuda birçok sözler veren ABD’nin silahları toplayıp toplamayacağı merak konusu.

NE ARARSAN VAR

ABD’nin terör örgütü PKK’ya verdikleri arasında birçok modern orduda bile olmayan silahlar bulunuyor. Terör örgütüne sevk edilen mühimmat ve teçhizat arasında ağır zırhlı savaş araçları, zırhlı personel taşıyıcılar, kamyona monte edilmiş çoklu roketatarlar, lazer güdümlü anti-tank roketleri gibi sistemler bulunuyor. İşte PKK/PYD/YPG’ye verilen silah ve ekipmanlar…

TANK VE ZIRHLILAR Humvee (zırhlı personel taşıyıcı-ZPT), IAG Guardian (ZPT), M1117 (zırhlı müdahale aracı-ZMA), MT-LB (ZPT), BTR-60 (ZPT), BMB-1 (ZPT), OT64-A (ZPT), T-72 (ZMA), T55-A (ZMA).

ROKETATARLAR Kamyona monte edilmiş BM-21 Grad tipi 122 milimetrelik çoklu roketatar

HAVAN VE ANTİ-TANK 60 mm havan, 82 mm havan, M120 havan, FGM-148 (Javelin tank avcısı), 9M113 Konkurs (tank imhası için güdümlü füze), BGM-71 TOW (zırhlı araç ve tank imhası için güdümlü füze), MILAN (anti-tank füzesi), 9M111 Fagot (anti-tank füzesi), 9M133 Kornet (anti-tank füzesi), AT-4 (anti-tank füzesi), RPG-7 (roket), M79 Osa (roketatar). SPG-9 (tank ve zırhlı araç karşıtı geri tepmesiz tüfek).

UÇAKSAVAR VE TÜFEKLER PKM (makineli tüfek), AK-47 ‘Kaleşnikof’ (piyade tüfeği-PT), FN-FAL (PT), M-16 (PT), Zastava M93 (keskin nişancı tüfeği-KNT), SVD Dragunov (KNT), Zagros-Şer (KNT), PSL (KNT), DshK-Doçka (hafif uçaksavar), ZU/23-2 (hafif uçaksavar).

EKİPMANLAR AN/PAS (gece görüşlü termal dürbün), DJI Phantom (keşif İHA’sı), AN/PVS-7B (gece görüş cihazı), AN/PEQ-2 (hedef işaretleyici, aydınlatıcı).

Yeni Şafak

Kaynak: HABER7.COM

[smartagepl]

Wprowadzony do uzbrojenia w 1966 roku BMP-1 był pierwszym radzieckim bojowym wozem piechoty, oraz prawdopodobnie pierwszym, zaprojektowanym całkowicie od podstaw bojowym wozem piechoty na świecie. Chociaż jego konstrukcja szybko stała się przestarzała, cały czas pozostaje w uzbrojeniu wielu armii, w tym Wojska Polskiego.

Geneza

Pierwsze eksperymenty z pojazdami pancernymi do przewozu piechoty prowadzono już podczas I wojny światowej. Dopiero jednak po wojnie zaczęto je dopracowywać, tworząc pierwsze w miarę udane opancerzone transportery piechoty. Był to najczęściej pojazdy półgąsienicowe, uzbrojone w karabin maszynowy i posiadające otwarty przedział transportowy. Wadą tych pojazdów były jednak stosunkowo słabe zdolności terenowe oraz słabe opancerzenie.

Kanadyjski opancerzony transporter piechoty z czasów II wojny światowej – Ram Kangaroo

Pod koniec II wojny światowej alianckie jednostki zmechanizowane zaczęły wykorzystywać nowe transportery opancerzone zbudowane na podwoziach czołgów. Chociaż pojazdy te miały lepszy pancerz od transporterów półgąsienicowych, dalej ich uzbrojeniem były karabiny maszynowe, a przedziały bojowe były otwarte. Dopiero w latach 50. w wielu armiach zaczęto rozważać zaprojektowanie zupełnie nowych pojazdów do transportu piechoty.

Groźba wybuchu wojny nuklearnej z wszystkimi jej negatywnymi skutkami, zwłaszcza skażeniem radioaktywnym oraz zniszczeniem infrastruktury sprawiły, że konstruktorzy musieli stworzyć pojazd przystosowany do poruszania się po nuklearnym polu walki.

Radziecki kołowy transporter piechoty BTR-60. Pojazdy te zaczęto wprowadzać do uzbrojenia pod koniec lat 50. ale ze względu na zastosowanie podwozia kołowego nie były w stanie współpracować z czołgami we wszystkich sytuacjach

Pod koniec lat 50. w ZSRR opracowano założenia dla nowego pojazdu do transportu piechoty, który miał współpracować z jednostkami pancernymi wyposażonymi w czołgi T-54 i T-55. Zgodnie z założeniami, pojazd miał posiadać zamknięty  przedział bojowy i transportowy, zapewniający ochronę przed bronią masowego rażenia, pancerz zapewniający ochronę przed pociskami przeciwpancernymi nawet kalibru powyżej 14,5 mm, możliwość radzenia sobie w trudnym terenie na poziomie zbliżonym do czołgów (w tym pokonywania przeszkód wodnych wpław), a także uzbrojenie zdolne do niszczenia stanowisk bojowych przeciwnika oraz pojazdów, w tym czołgów.

Spełniając te wymogi, pojazd miał być zdolny do przetransportowania desantu przez tereny skażone w wyniku ataku nuklearnego, cały czas zachowując możliwości prowadzenia działań bojowych. W trakcie walk, w przeciwieństwie do transporterów opancerzonych będących raczej “wojennymi taksówkami” nowy pojazd miał zapewniać stałe wsparcie piechocie, oraz czołgom, niszcząc stanowiska bojowe, a w razie potrzeby również czołgi wroga.

BMP-1

Głównym czynnikiem przemawiającym za zwiększeniem możliwości niszczenia pojazdów wroga, było doświadczenie radzieckiej armii z II wojny światowej, kiedy to wielokrotnie oddziały piechoty miały problemy z zwalczaniem czołgów wroga, jeśli same nie posiadały wsparcia w postaci własnych jednostek pancernych.

Pierwszy bojowy wóz piechoty

Opracowanie pojazdu spełniającego wymogi postawione przez dowództwo radzieckiej armii zlecono w 1960 roku biurom konstrukcyjnym w Wołgogradzkich Zakładach Ciągników i Czelabińskiej Fabryce Traktorów. Ponadto prace nad pojazdami niezależnie rozpoczęły biura konstrukcyjne z kilku innych zakładów.

Chociaż pozostawiono dowolność pod względem wyglądu pojazdów, wszystkie miały posiadać takie samo uzbrojenie w postaci gładkolufowej armaty 2A28 Grom kalibru 73 mm, karabinu maszynowego PKT oraz wyrzutni kierowanych pocisków przeciwpancernych typu 9M14M Malutka.

BMP-1

W toku prac powstało kilka koncepcji i prototypów, z których ostatecznie do dalszych prac wybrano zaprojektowany przez P.P. Isakowa Obiekt 765. Pojazd w większości został zaprojektowany w Czelabińskiej Fabryce Traktorów, ale na etapie dopracowywania konstrukcji wprowadzono poprawki i zmiany w oparciu o projekty innych pojazdów biorących udział w konkursie.

Pierwszy prototyp nowego pojazdu ukończono w drugiej połowie 1964 roku. Pojazd określany był jako BMP (ros. Боевая Машина Пехоты, pol. Bojowy Wóz Piechoty) i miał 3,7 m długości, 2,9 m szerokości i 2,1 m wysokości. Masa bojowa wozu wynosiła 13,5 tony. Napęd stanowił umieszczony z przodu sześciocylindrowy silnik UTD-20 o mocy 300 KM, zapewniający prędkość maksymalną około 65 km/h na drogach i 50 km/h w terenie.

BMP-1

Załoga składała się z 3 żołnierzy – dowódcy, działonowego i kierowcy, natomiast desant mógł liczyć 8 żołnierzy. Uzbrojenie było zgodne z wytycznymi wojskowych i składało się z armaty 2A28 Grom kalibru 73 mm, karabinu maszynowego PKT oraz wyrzutni kierowanych pocisków przeciwpancernych typu 9M14M Malutka umieszczonych w małej wieży o dosyć niskim profilu.

Próby odbiorcze nowego pojazdu rozpoczęto jesienią 1964 roku i kontynuowano je do stycznia 1965 roku. Ich wyniki były bardzo bardzo dobre, w związku z czym podjęto decyzję o wprowadzeniu pojazdów do uzbrojenia pod oznaczeniem BMP-1. Początkowo istnienie wozów było utrzymywane w pełnej tajemnicy. Po raz pierwszy zaprezentowano je publicznie 7 listopada 1967 roku w trakcie defilady w Moskwie. Zagraniczni obserwatorzy z dużym zainteresowaniem podeszli do nowego radzieckiego pojazdu, ale nie był on dla nich zaskoczeniem, ponieważ podobne konstrukcje były już na deskach kreślarskich konstruktorów m.in. we Francji i Niemczech.

BMP-1

Rozwój konstrukcji

Już na początku eksploatacji BMP-1 Rosjanie napotkali wiele problemów natury organizacyjnej. Szybko okazało się, że ilość pojazdów potrzebna do nasycenia jednostek bojowych jest tak ogromna, że fabryki nie nadążały z produkcją. Wprowadzenie bojowych wozów piechoty doprowadziło do całkowitego zreorganizowania jednostek piechoty, które z automatu stały się oddziałami zmechanizowanymi. Produkcję zaczęto więc rozdzielać między zakłady produkujące wcześniej ciągniki gąsienicowe i specjalistyczne pojazdy.

W toku eksploatacji wyszły również na jaw mniejsze, bądź większe problemy konstrukcyjne, które systematycznie eliminowano już na etapie produkcji. W 1969 roku wprowadzono pierwszą większą modernizację, dzięki której udało się zoptymalizować rozmieszczenie wyposażenia i desantu wewnątrz pojazdu, co poprawiło komfort jazdy. Dodatkowo wymieniono celowniki armaty Grom, dzięki czemu możliwe było korzystanie z pocisków odłamkowych.

BMP-1

Równocześnie zaczęto opracowywać wersje specjalne BMP-1, z których jedną z pierwszych był zaprojektowany w 1972 roku BMP-1K, czyli wóz dowodzenia, w którym zamiast desantu znalazło się wyposażenie dla oficerów sztabowych i większa ilość środków łączności. Rok później opracowano wariant rozpoznawczy, oznaczony jako BRM-1, w którym wieżę przesunięto nieznacznie do tyłu oraz usunięto wyrzutnię PPK, zamiast której dodano nowe przyrządy obserwacyjne.

W 1979 roku do produkcji wszedł kolejny zmodernizowany wariant podstawowy wozu, oznaczony jako BMP-1P. Wariant ten otrzymał nowe kierowane pociski przeciwpancerne typu 9M113 Konkurs, oraz nieznacznie poprawioną konstrukcję. Równocześnie opracowano wiele bardzo specjalistycznych pojazdów inżynieryjnych oraz wiele wariantów wozów dowodzenia, przystosowanych do różnych zadań. Produkcje seryjną zakończono w 1988 roku. Ostatecznie powstało ponad 20 000 BMP-1 w różnych wersjach.

BMP-1

BMP-1 szybko trafiły również na wyposażenie jednostek bojowych pozostałych państw Bloku Wschodniego oraz ich sojuszników (do Polski pierwsze BMP-1 trafiły w 1973 roku i otrzymały nazwę BWP-1). Produkcję licencyjną rozpoczęto również w Czechosłowacji, gdzie powstało kilka lokalnych wersji specjalnych. Również w Polsce planowano rozpoczęcie produkcji licencyjnej, ale szybko z tego pomysłu zrezygnowano z powodu wysokich kosztów. W Rumunii opracowano lokalną wersję BMP-1 oznaczoną jako MLI-84, różniącą się konstrukcją kadłuba oraz jednostką napędową.

Udany pojazd i nieudana eksploatacja

Po raz pierwszy BMP-1 wykorzystano podczas interwencji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji w 1968 roku. Obyło się zarówno bez problemów jak i ciekawszych wniosków. Dopiero podczas wojny Jom Kippur w 1973 roku pojazdy te mogły pokazać co potrafią. Mogły, ale nie pokazały, ponieważ egipskie i syryjskie BMP-1 poniosły spore straty z powodu złego wykorzystania na dużych otwartych terenach. Co ciekawe, Izraelczycy ocenili je… pozytywnie, uznając, że dysponują dobrych parametrami technicznymi. Na podstawie analiz działań na Bliskim Wschodzie, w Rosji rozpoczęto prace nad modernizacją wozów, tworząc ostatecznie BMP-1P.

BMP-1

W kolejnych latach BMP-1 intensywnie wykorzystywano w Afryce, gdzie trafiło sporo pojazdów tego typu, oraz w Afganistanie a później w Czeczeni. Radzieckie doświadczenia z wykorzystaniem BMP-1 były jednak podobne do egipskich. W trakcie walk wyszły na jaw wady konstrukcyjne obniżające poziom ochrony załogi – min. zbiorniki paliwa umieszczone z tyłu kadłuba, oraz uzbrojenie niedostosowane do zadań stawianych pojazdom.

BMP-1 wzięły również udział w wojnie iracko-irańskiej, gdzie znalazły się po obu stronach frontu. Irackie wozy zostały później w walkach z koalicją antyiracką w 1991 roku i później w 2003 roku. W trakcie obu konfliktów BMP-1 poniosły bardzo dotkliwe straty.

Zniszczony iracki BMP-1 w 1991 roku

Mimo prób modernizacji, już w latach 70. w ZSRR rozpoczęto prace nad daleką modernizacją BMP-1. Ostatecznie efektem prac było opracowanie zupełnie nowego pojazdu, który otrzymał oznaczenie BMP-2, i był uzbrojony w działko automatyczne kalibru 30 mm.

Nowe pojazdy szybko zaczęły zastępować BMP-1, ale nigdy całkowicie nie doprowadziły do ich usunięcia z uzbrojenia rosyjskiej armii. Pozostali użytkownicy BMP-1 również próbowali zastąpić swoje wozy nowszymi konstrukcjami, ale bez rezultatów. Tworzone co jakiś czas propozycje modernizacji starych BMP-1 również nie zyskały zainteresowania.

#gallery-0-7 { margin: auto; } #gallery-0-7 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 50%; } #gallery-0-7 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-0-7 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */

Wraki BMP-1 w Angoli

Wraki BMP-1 w Angoli

Jednym z większych użytkowników BMP-1 jest cały czas Polska. Wojsko Polskie wykorzystuje obecnie około 1300 pojazdów tego typu w kilku wersjach. Pojazdy te są jednak w znacznej mierze wyeksploatowane, a wiele z nich prawdopodobnie nie jest do końca sprawna. Na początku lat 90. powstał prototyp modernizacji BWP-1 do wersji BWP-40. Pojazd ten otrzymał nową wieżę z szwedzkiego bwp CV90, ale z racji znacznego wzrostu masy – do około 15,4 ton, pogorszeniu uległy osiągi pojazdu, przez co program nie zyskał zainteresowania wojskowych.

Polski BWP-1

Obecnie Wojsko Polskie prowadzi niezbyt intensywne prace nad następcą wysłużonych BWP-1 w ramach programu Borsuk. Niestety rezultaty prac są raczej znikome, ponieważ tworzone przez różne firmy demonstratory technologii nie zyskują zainteresowania wojska, przez co ich konstrukcje nie są dopracowywane. Wojskowi sami również nie są pewni jaki pojazd chcieliby otrzymać. BWP-1 są pojazdami pływającymi, ale kosztem opancerzenia. Nowe bwp produkcji zachodniej zwykle pozbawione są możliwości pływania, aby maksymalnie zwiększyć poziom ochrony przy zachowaniu rozsądnej masy.

Nie wiadomo kiedy prace nad następcą BWP-1 przyśpieszą, ponieważ brak zdecydowania ze strony wojskowych, olbrzymie koszty takiego programu oraz brak woli politycznej do przeprowadzenia zakrojonego na szeroką skalę programu modernizacyjnego wojsk lądowych uniemożliwiają podjęcie konkretnych działań.

#gallery-0-8 { margin: auto; } #gallery-0-8 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 100%; } #gallery-0-8 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-0-8 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */

Polski BWP-1 obok amerykańskie bwp M2 Bradley

Polski BWP-1

Polski BRM-1

Polski BWP-1

Polski BWP-1

Polskie BWP-1

BMP-1 – pierwszy bojowy wóz piechoty Wprowadzony do uzbrojenia w 1966 roku BMP-1 był pierwszym radzieckim bojowym wozem piechoty, oraz prawdopodobnie pierwszym, zaprojektowanym całkowicie od podstaw bojowym wozem piechoty na świecie.

[k-star-holic]

Jang Han-na!, Harvard Business School Notice "You Quiz on the Block"

Source: k-star-holic.blogspot.com

[ultrajaphunter]

undefined

Ukrainian War 2022-03-01 (2) Russian BMD-2 & spare 9M113 Konkurs ATGM Captured by Ukrainian Army