#01.01

[geceninprensiii]

Hayatta bazı anlar vardır, olmayacağını bile bile şansınızı denediklerinizden. Birde tesadüf gibi görünen mecburiyerler vardır. Derler ki, bir gün beklentisiz, koşulsuz sevebilen bir aşık olursan karşındaki bilmese de o zaten senindir.

N.g kabal~Bugün Adımı Sen koy

[civcivwq]

"+Adını söylemedin.

-Bugün adımı sen koy.

+Okyanus olsun bugün,

Gözlerin gibi.

- Saçların gibi."

[misselesava]

BENEDETTA GARGARI as ELEONORA SAVA SKAM ITALIA | 01.01

[kalp-delenimm]

Özellikle sizin yüzünüz bayım, gözlerimi her kapattığımda yıldızların çizdiği bir pusula benim için.

~Bugün adımı sen koy

[ribcagesutures]

“Kitaplarım,” dedim. “Onlar öldüler, dün gece. Ben de arka bahçeye gömmeye gidiyorum.”

Kitapların yası tutulur mu diye sormayın hiç bayım, bazen en çok kitapların yası tutulur. Hele bir de benim gibi gerçeklikten bu kadar uzak diyarlarda yaşayan insanlar, sıkı sıkıya tutundukları o kitap karakterlerine ve onlara bunu bahşeden yazarlara bazen ailesinden, dostlarından daha yakındır.

[unutmusumbende]

Bitmemesi için bir savaşı olmadı.

[belinskistarkov]

[autumnyeteraglama]

Birisi sen olmadan sürekli yalnız.

O biri seni çok özlüyor, çok istiyor ve sana çok ihtiyacı var.

Ve her gece bıkmadan senin hayalini kuruyor, her gece dizlerinin üzerinde dua ediyor.

Ben o kızım.

Geceleri senin gözlerinle uyuyan, sabahları senin isminle uyanan.

Ben her gece senin için birkaç gözyaşı daha döküp hiç şikayetçi olmayan, senden nefret eden ve şüphesiz senin varlığından habersiz olduğun o kız.

Bir gün karşıma çıktığında sana senden daha üstünmüşüm ve sanki benim için hiçbir anlam ifade etmiyormuşsun gibi, sanki hayatımın tümü olmamışsın gibi davranacak o kızım.

Ben senin her gece özlediğin ve sabırla beklediğin hiç tanımadığın o kızım.

Bu bekleyişin sonunda acı var. Yeniden kırılan hayaller var. Gecenin sonunda güneş yeniden doğsa bile asla yeniden yeşeremeyecek kurumuş dallar var.

Biraz daha zaman, biraz daha ve sonra bir kez daha yıkılmayacak kadar güçlü olacağım.

Bir gün tüm imkansızlıklar sona erecek, bir gün gözlerin benimkileri görecek.

[5--5---5]

"Bizim gibi çocukların çok gitmek istediği bir yer olmazdı, bizim gibi çocuklar sadece gitmek isterdi, nereye olduğunun bir önemi olmazdı."

[notruthinlife]

Oysa ben en çok gölgelerin özgür olduğuna inanırım bayım, gölgelere zincir vuramazsınız.

[civcivwq]

Yağmur yağıyorrrrrrr<333

[okyanusunkiyisinda]

Güzel müzel değil geceler ya

Senin bu pozitifliğini napcaz biz bu pozitiflik evrene fazla bee jcözsvsvb

[kalp-delenimm]

"Bayım, size bir daha asla hatırlıyamayacağınız o yerlerden seslenebilsem keşke; içimde kaldınız."

~Bugün Adımı Sen Koy

[mj-thrush-gxn]

Ep. 01.1 A Man and His Handshake

[ashabellq]

Kitapların yası tutulur mu diye sormayın hiç bayım, bazen en çok kitapların yası tutulur. Hele bir de benim gibi gerçeklikten bu kadar uzak diyarlarda yaşayan insanlar, sıkı sıkıya tutundukları o kitap karakterlerine ve onlara bunu bahşeden yazarlara bazen ailesinden, dostlarından daha yakındır. Bir gece kanser olduğumu öğrenip başka bir gece okuduğum, yaşadığım, inandığım her şeyin üzerini çizdim. Bir çocuk kitabında ölü bir çocuk doğdunu gördüğüm gün ise kafamın içindeki her şeyi öldürdüm. Onlar artık etrafını tebeşirle çizebileceğim resimler sadece. Oysa benim yaşamaya ihtiyacım var. Dolu dolu nefes almaya. Ben henüz hayattayken çoktan ölmüş bir insan olmak istemiyorum bayım, kızmayın bana, ben hayatını bir ceset olarak, usanarak veya günü geçirerek bi geçim mücadelesinin ortasında, paranın, gücün hırsında heba etmek istemiyorum. Oysa kitapların bana yaptıkları bunlardı. Tolstoy da belki bu yüzden bütün servetini köylülere bıraktıktan sonra bir tren garında ölü bulunmuştu. Yusuf atılgan belki bu yüzden bir çiftliğe yerleşip hayatı boyunca bir daha kitap yazmamıştı. Arasam, her şey için o kadar çok neden var ki daha fazlasını istemiyorum. Yaşamak için nedenlerimiz nelerdi, bayım? Kimse bunun hesabını tutmaz olmuştu. Etrafımda olan herkes bir şeylerin, birileri olmanın peşindeydi. Kimse hiçliğin ve zamanın kıymetini bilmiyordu. Zamanın beni yendiğini düşündüğüm o hastane koridorunda o kadar yanılıyordum ki ismimden, kimliğimden kurtulana kadar bunu fark edememiş olmam ne acı. Şimdi eli boş, peşimde dolaşan Azrail’e her gün yeni bir isimle kafa tutarken zamanın son damlasına kadar kana kana içmek istiyorum.

[3391kilometre]

“Bana söz ver, benimle birlikte bu gemiden atlayacaksın ama benimle birlikte boğulmayacaksın.”