พระธรรมเทศนา หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช
จุดตั้งต้นของการปฏิบัติต้องรู้สึกตัวให้ได้ก่อน
ถ้าไม่รู้สึกตัวปฏิบัติไม่ได้จริง
ได้อย่างมากก็ได้สมาธิชนิดสงบอยู่เฉยๆ เผลอๆ เพลินๆ
ความรู้สึกตัวเป็นธรรมะสำคัญ
ขนาดพระพุทธเจ้าท่านบอก
ท่านไม่เห็นธรรมะอะไรสำคัญเท่าความรู้สึกตัวเลยในการที่จะเอาชนะกิเลส
มันประหลาด
เราทุกคนรักตัวเองที่สุด แต่เราลืมตัวเองบ่อยที่สุด
เราสนใจคนอื่น สนใจสิ่งอื่น ตลอดเวลา
ไม่ได้สนใจตัวเอง ทั้งๆ ที่รักที่สุด
พอเราไม่สนใจตัวเอง
จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ไม่มีความรู้สึกตัว
เราก็ไม่สามารถเรียนรู้กายรู้ใจของตัวเองได้
ถ้าไม่สามารถเรียนรู้กายรู้ใจของตัวเองได้
โอกาสที่จะปล่อยวางความยึดมั่นถือมั่นในกายในใจก็ไม่มี
ปล่อยไม่ได้ก็ไม่พ้นทุกข์ เพราะกายกับใจนั้นคือตัวทุกข์
จุดตั้งต้นของการปฏิบัติ
เริ่มมาตั้งแต่การฝึกให้รู้สึกตัว
พอรู้สึกตัวแล้วก็แยกธาตุแยกขันธ์ แยกธาตุแยกขันธ์ได้
ก็เห็นแต่ละธาตุแต่ละขันธ์ล้วนแต่ตกอยู่ใต้ไตรลักษณ์
สุดท้ายจิตมันก็มีปัญญาแก่รอบ
มันก็วางความยึดมั่นถือมั่นในธาตุขันธ์ไป
หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
26 พฤศจิกายน 2566
อ่านถอดบทความฉบับเต็มได้ที่ https://www.dhamma.com/the-starting-p…
0:00 อารัมภบท
3:48 ภาวนาขั้นแรกต้องฝึกความรู้สึกตัวให้ได้ก่อน
8:38 ความสุดโต่ง 2 ข้าง
15:46 วิธีทำตัวผู้รู้ให้เกิด
21:26 รู้ทันจิตที่เผลอกับเพ่ง
26:02 หลักการปฎิบัติกับอุบายไม่เหมือนกัน
31:54 ต้องฝึกจนกระทั่งมีตัวผู้รู้ในชีวิตประจำวัน
39:48 พอมีจิตที่ตั้งมั่นเป็นผู้รู้ผู้ตื่นขึ้นมา เราจะแยกขันธ์ได้
42:46 ช่วงส่งการบ้าน
1:00:54 ธรรมะเพื่อการปฏิบัติสำหรับคนคนหนึ่งไม่มาก
0 notes