#आवडतं

[bharatlivenewsmedia]

तिखट खाल्ल्याने हॉस्पिटलला जावं लागलं! बरगड्या तुटल्या, तुम्हालाही आवडतं का तिखट?

तिखट खाल्ल्याने हॉस्पिटलला जावं लागलं! बरगड्या तुटल्या, तुम्हालाही आवडतं का तिखट?

तिखट खाल्ल्याने हॉस्पिटलला जावं लागलं! बरगड्या तुटल्या, तुम्हालाही आवडतं का तिखट? तुम्हालाही तिखट खाणं आवडतं का? तसं असेल तर जरा जपूनच खा, कारण चीनमध्ये एक घटना समोर आली आहे, ज्याबद्दल जाणून तुम्हाला आश्चर्य वाटेल. एका महिलेला मसालेदार अन्नाची आवड होती, तिखट पदार्थ खाताना अचानक तिला खोकला आला आणि मोठ्याने खोकल्यावर असा धक्कादायक प्रकार तिच्यासोबत घडला, ज्याची कल्पनाही सहसा कोणी करू शकत नाही.…

[shrikrishna-jug]

सूर्यास्ताचा बहुमान.

पावसाळा संपून उन्हाळा चालू होतो. पावसाच्या दिवसात कधीमधी दिसणारा सूर्य आता उन्हाळ्यात रोज दिसू लागणार.माझ्या वहीत लिहिलेलं पान मी वाचत होतो. मला सूर्यास्त होतानाचं वातावरण आवडतं. ज्यात खूप रंग असतात. सूर्यास्त एकता आणि कृतज्ञतेचे प्रतीक आहे. असं मला वाटतं. रंगातला फरक एकत्र ठेवल्यास एक भव्य चित्र कसं निर्माण होऊ शकतं याचं ते वातावरण प्रतिनिधित्व करतं. माझ्या लहानपणी सूर्य मावळतो तेव्हा मला अशी…

[bandya-mama]

बायको : तुम्हाला माझ्यातलं काय आवडतं? माझी हुशारी की माझं सौंदर्य?

Bandya : हा जो तुझा विनोदी स्वभाव आहे ना, तो मला खूप आवडतो.

😀😀😀🥰🥰🥰🤣🤣🤣😂😂😂

[pradip-madgaonkar]

बायको : तुम्हाला माझ्यातलं काय आवडतं? माझी हुशारी की माझं सौंदर्य?

Pradip : हा जो तुझा विनोदी स्वभाव आहे ना, तो मला खूप आवडतो.

😀😀😀🥰🥰🥰🤣🤣🤣😂😂😂

[vidyamsdiary7]

Post 9

जे स्वतः ला जमतं । जे स्वतः ला आवडतं तिचं गोष्ट इतरांना करायला सुचवलं जातं । क्रिकेटर कधी म्हणत नाही तू गाणं शिक म्हणून । #vidyamslife

People will suggest u to do things which are like  by them.  No cricketer will guide u or suggest u to be singer. #quotes

[kokaniudyojak]

Popcorn Making Business in Marathi : पॉपकॉर्न बनवायचा व्यवसायाची संपूर्ण माहिती.

Popcorn Making Business in Marathi : पॉपकॉर्न खायला कोणाला आवडत नाही, लहान मुलांपासून ते अगदी म्हाताऱ्यांपर्यंत सगळ्यांनाच खायला आवडतं. पॉपकॉर्न ही अशी डिश आहे की लोक कधीही खाऊ शकतात, थिएटरमध्ये चित्रपट पाहणे, स्टेज शो पाहणे किंवा सहलीला जाणे. हे खाल्ल्याने तुमच्या आरोग्यावरही परिणाम होत नाही, त्यामुळे लोकांना ते खाणे अधिक आवडते. आता जर लोकांना ते खायला जास्त आवडत असेल तर त्याचा व्यवसाय करणाऱ्या…

[aksharkshudha]

का?का? की काका? तू शाळेत जातोस का? तू अभ्यास करतोस का? तूला हे येतं का? तूला ते आवडतं का? हे सगळे असले 'का?का?'चे प्रश्न विचारत असतील तर म्हणून यांना 'काका' म्हणत नसतील ना? #calligraphymarathi #calligraphylove #devanagaricalligraphy #devanagari #devnagari_calligraphy #marathi #marathicalligraphy #calligraphersinindia #indianpenmanship #indiancalligraphy #calligraphymasters #calligraphydesigners #amarmoralecalligraphy #aksharkshudha #अक्षरक्षुधा https://www.instagram.com/p/CqFg6gRD3QO/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[survivetoread]

Marathi Word of the Day

2nd December 2020

शहर

[śahar], noun (neuter), plural शहरे [śahare] or शहरं [śahara]

city, town

कार्लोसला गावापेक्षा शहरात राहायला आवडतं. karloslā gāvāpekṣā śaharāt rāhāylā āvaḍta

Carlos prefers living in the city to living in the village.

Origin: Persian شهر‎ [šahr], from Middle Persian 𐭱𐭲𐭥𐭩‎ [šahr] (land, country, city), from Old Persian 𐎧𐏁𐏂𐎶 [xšaça-] (realm, province, kingdom), from Proto-Iranian *xšaθram, from Proto-Indo-Iranian *kšatrám (kingdom, empire, reign), ultimately from Proto-Indo-European *tek- (to take by the hand, to attain, to receive).

[bharatlivenewsmedia]

Video- जापनीज सोडा, विकी कौशलला आवडतं अस्सल मालवणी जेवण

Video- जापनीज सोडा, विकी कौशलला आवडतं अस्सल मालवणी जेवण

Video- जापनीज सोडा, विकी कौशलला आवडतं अस्सल मालवणी जेवण चला हवा येऊ द्या कार्यक्रमात बॉलिवूड अभिनेता विकी कौशल त्याच्या आगामी ‘गोविंदा नाम मेरा’ सिनेमाच्या प्रमोशनसाठी आला होता. कार्यक्रमातील कलाकारांबरोबर विकीनं खूप धम्माल केली. त्याचे व्हिडिओ सोशल मीडियावर व्हायरल झाले आहेत. या कार्यक्रमात विकीनं त्याच्या आवडत्या जेवणाबद्दल सांगितलं.विशेष म्हणजे यावेळी विकीनं सर्वांशी मराठीमधून संवाद…

[shrikrishna-jug]

कोकणातली माझ्या मावशीच्या घराजवळची नदी

मला जसा समुद्र आवडतो तशी नदी पण आवडते. समुद्रावरच्या चौपाटीवर वाळूत पावलं खूपसून तासनतास बसावं असं वाटतं तसंच नदीच्या किनाऱ्यावर एखाद्या ख���पावर बसून नदीच्या वाहत्या पाण्यात पाय बुडवून ठेवून लहान लहान मासे पायावरची धूळ आणि मळ खाण्यासाठी चावे घेतात त्याने होणाऱ्या गुदगुल्या स्पर्शून घ्यायला मला आवडतं. “करली” नदी माझ्या मावशीच्या घरापासून पंधरा मिनिटाच्या चालीवर आहे. कोकणात ज्यावेळेला मी माझ्या…

[bandya-mama]

लाडात आलेली बायको एकदा Bandya ला विचारते...

बायको: मला एक सांगा...

Bandya : विचार ना

बायको: तुम्हा पुरुषांना पत्ते खेळणं एवढं का आवडतं?

Bandya : कारण, त्या खेळात राणीला जोरात आपटता येतं!

😃😃😃😛😛😛🤣🤣🤣🥳🥳🥳🤗🤗🤗

[pradip-madgaonkar]

लाडात आलेली बायको एकदा Pradip ला विचारते...

बायको: मला एक सांगा...

Pradip : विचार ना

बायको: तुम्हा पुरुषांना पत्ते खेळणं एवढं का आवडतं?

Pradip : कारण, त्या खेळात राणीला जोरात आपटता येतं!

😃😃😃😛😛😛🤣🤣🤣🥳🥳🥳🤗🤗🤗

[hometips-marathi]

सीताफळ खाण्याचे हे गुणकारी फायदे

सीताफळ खाण्याचे हे गुणकारी फायदे #benefits_of_custard_apple #sitaphal #sitafal #seetaphal #custard_apple #hometips #marathi

सीताफळ सगळ्यांनाच आवडतं पण त्याच्या खास फायद्यांबद्दल खूप कमी लोक जाणतात. सीताफळ अनेक आजारांवर उपायकारक आहे. बाहेरून थोड�� कडक पण आतून नरम आणि खायला गोड असणाऱ्या सीताफळाचे खालील फायदे नक्की वाचा. 1) सीताफळामध्ये कॅलशियम, मॅग्नेशियम, फायबर आणि इतर अनेक पोषक द्रव्ये असतात. त्याने आपल्या शरीराला ताकद मिळते. 2) सीताफळामध्ये व्हिटामिन बी-6चं प्रमाणात जास्त असतं. त्यामुळे अस्थमाचा त्रास रोखण्यात मदत…

[ruta-2405]

*ऐक ऐक सखये बाई....*

सखे ऐकलंस का ? झाली का तुझी रांगोळी रेखाटून ? रंगही भरलेस ना त्यात ?....सुंदर पाऊलेही काढून घे लगेच !! अगं निघालो आम्ही दोघी लेकराबाळांसहीत !!.....तिन्ही सांजेपर्यंत नक्कीच पोहचू बरं... बाकी तुझी तयारी झालीच असेल ना गं....दोन दिवसांपासून चैन नाहीये तुझ्या जीवाला !!.....होईल ना सारं व्यवस्थित , अशी सारखी धास्ती वाटतीये तुला...पण काही म्हण, यावर्षी जरा जास्तीच धास्तावलीयेस तू....मिळतील ना हार - फुलं, मिळेल ना केवडा न् आघाडा ?.....मिळतील ना भोपळा अन् भाज्या सोळा ?....शेजारीच राहणारी सवाष्णबाई येईल ना नक्की ? येते तर म्हणालीये ....ऐनवेळी तिच्या घरच्यांनी तिला कोरोनामुळे विरोध केला तर....??...किती किती प्रश्न पडलेत तुला....

अगं, अशी घाबरून नको जावूस. काळजी तर अजिबातच नको करूस......हार फुलांचा अट्टहास नको करूस गं यावर्षी ...अंगणातली अन् कुंडीतली फुलं पुरेशी आहेत आम्हांला ...आणि बरंका, केवडा, जाळीदांडे हवेतच असंही काही नाही. मिळतील त्या फुलांनी मनोभावे पूजा केली म्हणजे झालं. नैवेद्य करताना देखील एखाद दुसरी भाजी नसेल तर अट्टहास नको करूस....अगं आहे त्या सामुग्रीत किती सुंदर चविष्ट स्वयंपाक करतेस तू !! ...तसंच कर....शेजारची सवाष्णबाई कोरोनाला घाबरून कदाचित येणार नाही....पण तू मनात किंतु नको आणूस....तिचं पान तयार ठेव...आली तर ठीकच , नाहीच आली तर तूच घे ते जेवताना.....येतंय ना लक्षात ?

सखे, खरं सांगू ? अगं आम्ही येतोच मुळी तुमच्यासारख्या भक्तांच्या समाधानासाठी , आनंदासाठी....गौरी- गणपती येणार येणार म्हणून तुमचा जो आनंद, उत्साह ओसंडून वाहत असतो ना, तो बघायलाही फार आवडतं गं आम्हांला ....खरंच , तुमच्या या सात्त्विक , सोज्वळ रूपाचीही भुरळ पडते आम्हांला .......घराघरांतील धांदल, गडबड पाहूनच कधी एकदा जाऊ अस्सं होऊन जातं बघ !! ......सोन्याच्या पाऊलांनी आमचा प्रवेश होतो तेव्हा किती हरखून गेलेल्या असता तुम्ही.....सारं घरदार आमच्या स्वागताला तय्यार असतं अगदी !!.... आम्ही स्थानापन्न होतो अन् तीन दिवस तुमच्याच घरचे होऊन जातो.परत निघताना पाय जडावतात गं आमचेही....

हे बघ सखे , मी तुला प्रत्येकवेळी 'सखे' म्हणून संबोधते आहे, हे आलंय ना तुझ्या लक्षात ? ....अगं आमचीच तर रूपं तुम्ही....मागच्या आठवड्यात त्या शेजारच्या कोरोनाग्रस्त आजीआजोबांना रोज जेवणाचा डबा देत होतीस ना , तेव्हा अन्नपूर्णा बनली होतीस तू......कामवालीच्या मुलांना वह्या - पुस्तकं , दप्तर घेऊन देतेस ना दरवर्षी , तेव्हा सरस्वती वसते तुझ्यात.....पूरग्रस्तांच्या मदतीसाठी रात्रंदिवस धडपडत होतीस मागच्या महिन्यात तेव्हा धैर्यलक्ष्मी संचारली होती तुझ्यात....आपल्या मुलांच्या कल्याणासाठी तळमळत असतेस ना, तेव्हा संतानलक्ष्मीचं रूपच असतेस तू.....कितीतरी रूपं तुझी !! धान्यलक्ष्मी, विद्यालक्ष्मी, सौभाग्यलक्ष्मी...आणि अजून बरीच !! .....पण एक मात्र नीट लक्षात ठेव सखे, स्वतःमधील उत्तमोत्तम गुणांचा योग्य ठिकाणी , योग्य वेळी , योग्य तेवढाच उपयोग केलास तरच मी तुझ्यात वास करते हे पक्के ध्यानात असू दे. अहंकार, दर्प, दांभिकपणा, मोह, मत्सर हे तर माझे शत्रूच !! ते तुलाही परवडणारे नाहीत. असो. तू विचारी आहेस, समंजस आहेस....जास्त सांगणे नलगे....चल आता आमच्या स्वागताची तयारी कर....येतोच आम्ही !! 🌸🌸

*सौ.ऋता श्रीकांत देशमुख*

[ajinkyayelai]

Unknowns Diary

कधी एकदाची कामं संपणार आणि लिहायला सुरुवात करणार असं झालं होतं. सगळी कामं संपवून एकदा लिहायला सुरुवात केली की मग कशी लिहायला चांगली ४-५ तासांची बैठक बनते. पण आज सकाळी सकाळीच लेले काकी येऊन बसलेल्या गप्पा मारायला. गप्पा मारायला खूप आवडतं त्यांना. आणि माझ्याकडे काय वेळच वेळ असतो. एखाद्याकडे गप्पा मारायला विषय नसेल तर त्याने लेले काकींकडे जावं त्यांच्याकडे चिक्कार विषय पडलेले असतात. मलाही नाही लागत विषय गप्पा मारायला.

आता आजचच पाहाना. अंजली बाईने राणादाला ओळख दिली यावरून १ तास गप्पा मारत बसल्या. मुळात माझ्याकडे TV नाही त्यामुळे राणादा आणि अंजली बाई कोण हे समजण्यात माझे सुरुवातीचे १० मिनिटे गेली. मग हे नवरा बायको असलेले राणादा आणि अंजली बाईंमध्ये असं काय झालेलं की अंजली बाई राजा राजगोंडा म्हणून आलेल्या राणादाला ओळख देत न्हवती हे समजण्यात पुढची १५ मिनिटे. मग त्यांची नातीगोती, गावातलं राजकारण, त्याचं गायकवाड घराणं आणि याप्रमाणे संपूर्ण सिरीयलचा इतिहास समजून घेण्यात २०-२५ मिनिटे गेली. शेवटी लेले काकांनी बोला��लं म्हणून नाहीतर अजून अर्ध-एक तास गप्पा चालल्या असत्या.

त्या गेल्या आणि दरवाजा लावून परत कामाला सुरुवात करेपर्यंत दारावरची बेल वाजली. दुधाचे पैसे घ्यायला विठ्ठल आला होता. त्याला गेल्या ३ महिन्यांचे दुधाचे पैसे द्यायचे राहिलेले. मी कितीदा त्याला द्यायचा प्रयत्न केला.

पण म्हणायचा “परत येतो पैसे घ्यायला. तुम्ही तर इथेच आहात, का कुठे पळून जाणार आहात. आज मला उशीर होतोय, ११ ची लोकल पकडायचीय.”

आज कुठे त्याला परत यायला वेळ मिळाला होता. जनावरांसाठी आणि शेतीसाठी काही खरेदी करायची होती म्हणून गावाला आज उशिरा जाणार होता.

मी म्हटलं ”आज निवांत आहेस तर बस जरावेळ. चहा पी, मग जा.”

नाही म्हणत होता. शेवटी बसला.

चहा पितापिता गप्पागोष्टी सुरु केल्या. कामशेत वरून लोकलने पुण्याला आणि मग पुणे स्टेशन जवळ ठेवलेल्या सायकलने दररोज सकाळी गाईचं ताजं दुध आ���ल्यापर्यंत कसं पोहोचतं, दुधकाढण्यासाठी त्याच्या घरातल्या सगळ्यांची पहाटेची लगबग, त्यानंतर वेळेत लोकल पकडण्यासाठीची त्याची धावपळ असं सगळं सांगितलं त्याने. त्याच्या घरच्यांबद्दल, मुलाबाळांबद्दल सांगितलं.

त्यांच्याकडे वडिलोपार्जीत आलेली २ एकर शेती आहे. पूर्वी त्यांच्याकडे घरची गरज भागवतील एवढीच जनावरं होती. गेल्या काही वर्षांपासून पाऊसपण दडी मारत असतो. १०वी पर्यंतचंच शिक्षण झालेलं, तरीपण व्यावसायिक ज्ञान होतं. शेतीतून येणारं उत्पन्नपण कमी होतं चाललेलं. म्हणून गेल्या ६-७ वर्षांत शेतीला जोडधंदा म्हणून दुधाचा व्यवसाय त्यानं वाढवला. चांगला पैसा मिळतो पण उन्हाळ्यात चारा आणि पाण्याची कमतरता जाणवते. गेल्या उन्हाळ्यात २ जनावरं दगावली बिचारी. सरकार चारा छावण्या सुरु करत तिथे ठेवावं लागत जनावरांना मग कुठे चारापाणी मिळतो. कसंतरी करून कुटुंब चालवत होता. हा पण पूर्वीपेक्षा घरची परस्थिती आता सुधारली होती. मुलांना चांगलं अर्धा-पाऊण तास गप्पा झाल्या. खूप वेळ झाला होता एव्हाना गप्पा सुरु होऊन.

शेवटी तोच म्हणाला “चला येतो नाहीतर काम राहून जायचं”.

जाताजाता म्हणाला “Thank you चहासाठी. गेली कित्येक वर्ष पुण्यात दुध देतोय कोणी चहा प्यायला थांबवलं न्हवतं आणि ह्या सदाशिवपेठेत तर नाहीच नाही. तुम्ही आवर्जून थांबवलतं. मनमोकळ्या गप्पा मारल्या. बरं वाटलं.”

बराच वेळ झाला होता आता. माझी कामही जवळपास झाल��च होती. सकाळपासून आता कुठे ��िहायला बसायला कामातून उसंत मिळत होती. कथेविषयी कालपासून डोक्यात बरेच points सुचले होते ते कागदावर उतरवायचे होते. शेवटी १२ च्या आसपास लिहायला सुरुवात केली.

[aptedhruv21]

पत्ता नसलेलं पत्र..

प्रिय आजोबा,

कसे आहात?

तुमचं First Class असं उत्तर ऐकायला मिळत नाही आता..

आज एक वर्ष पूर्ण झालं. तुमच्या नसण्याने अस्वस्थ करुन टाकणारं वर्ष होतं. या बारा महिन्यांत बऱ्याच लोकांशी बऱ्याचदा बोलून ओझं हलकं करायचा प्रयत्न केला. पण जमलंच नाही हो! परवा असंच एका मैत्रिणीशी बोलताना हा विषय निघाला. ती म्हणाली, सगळ्या जगाशी बोललास, पण ज्याच्याशी बोलायचं त्या माणसाला विसरलासच की. कोण काय? आजोबा तुम्हीच..

ती म्हणाली, मी बोलते माझ्या आजोबांशी. बरं वाटतं. मग म्हणलं चला, Try करुन बघू. 

म्हणून मग म्हणलं पत्रच लिहू. तुम्हाला आवडतं तसंच.. 

पत्रं जशी वर्षानुवर्षे बदलली नाहीत. तसंच तुम्हीही Constant राहिलात. आजच्या आमच्या दिवसादिवसाला बदलणाऱ्या जमान्यात, तुमचं ते Constant असणं किती अवघड आहे, हे सगळ्यांना नाही समजणार.

अर्थात, न बदलण्याच्या स्वभावामुळे खुप काही ऐकावं आणि सोसावं लागलंच की तुम्हाला.. का खुप काही ऐकावं आणि सोसावं लागल्यामुळे तुम्ही असे Constant झालात? 

मला तुमचे दोन प्रसंगातले पाणावलेले डोळे आठवतात. एक चार-पाच वर्षांपूर्वीचा आणि एक आत्ता नोकरी लागल्यानंतरचा. 

मी बारावीत असताना, नवरात्रामध्ये तुम्ही पुण्यात आला होता. तुमच्या लहानपणच्या, एस पी काॅलेज मधल्या, आणिबाणीच्या काळातल्या गोष्टी तुम्ही ऐकवायचात. असंच एका दुपारी, आभाळ भरून आलेलं असताना तुम्ही मला जळीताची गोष्ट सांगितली होती. जलमंदिर प्रकरण सांगताना तुमच्या डोळ्यातलं पाणी, तेव्हा उमगलं नाही. पण आता विचार करताना, त्याचा Relevance, त्या अश्रूंचा Deepness, सगळंच गडद होऊन जातं.

आणि दुसरा प्रसंग म्हणजे नोकरी लागल्यानंतरच्या पहिल्या दिवाळीच्या वेळचा. नेहरु शर्टावरुन (हा पण तुमचाच शब्द) हात फिरवताना, तुमच्या डोळ्यातल्या पाण्यात जे समाधान तरळून गेलं, त्याला तोड नाही. मी पाहिलेली, सगळ्यात कमी शब्दातली, हृदयाच्या सगळ्यात जवळ जाणारी प्रतिक्रिया होती ती..

भले तुम्ही, दर दिवाळीत २५०₹ भेट दिलीत. तुमच्यामागे या गोष्टीची आम्ही चेष्टाही केली.

पण नरक चतुर्दशी दिवशी सकाळी लहानपणी दहा पैसे हातात टेकवून देवळात घेऊन जाणारे, आमच्या हातात कोऱ्या करकरीत नोटा टेकवणारे आणि लक्ष्मीपूजनाला नवीन अत्तराची बाटली आमच्या हातावरुन फिरविणारे हात Irreplaceable होते, हे या दिवाळीत तुम्ही नसताना समजलं.

पण काही प्रश्न अनुत्तरितच राहिले बरं का.. आता तुम्ही म्हणाल नातू रडवतो की काय आता... पण आधी प्रश्न तर ऐका..

१) चहाचा कप धुताना, नळ सुरु न करता.. फक्त ओंजळभर पाण्याने कप का धुवायचात हो तुम्ही???

२) अंगातला झब्बा- लेंगा पांढऱ्याचा मळ खाऊन पिवळा होईपर्यंत धुवायचा का नाहीत?

३) मळलेले कपडे, घराशेजारी शंभर Laundrya असताना, कोटेश्वर मंदिराजवळ जाऊन का धुवायला टाक���यचात?

४) तुम्ही बसलेले असताना लांबची वस्तू घेताना, एक विशिष्ट आवाज का करायचात?

५) पुस्तकं, मासिकं, वर्तमानपत्र सगळ्यातल्या व्याकरणाच्या चुका शोधून, त्या बरोबर करुन का ठेवायचात?

६) आणि सगळ्यात महत्त्वाचं म्हणजे, अगदी भारताचीही मॅच असली तरीही समोर असलेल्या आस्ट्रेलियाला का Support करायचात??

सगळे म्हणतात की तुझ्या एवढा आजी आजोबांचा सहवास कोणाला मिळत नाही... पण बघा ना, २३ वर्षांत असले साधे साधे प्रश्न डोक्यात होते... आणि आता तुम्ही नसताना त्याची उत्तरं शोधतोय मी..

पण तुम्ही अशी अचानक Exit घ्याल असं वाटलं नव्हतं आम्हाला.. मलाच काय! कोणालाच नव्हतं वाटलं... रहाळकरांचं दुकान, चौकातला टेलर, एन् जीवराज कोणालाच नाही...

आई- बाबांचं तर मी काही बोलतच नाही... आईला करमतच नाही आता घरी... बाबा खुप बदलल्यासारखे वाटतात... तुम्ही असता तर तुम्हाला बाबांचा बदल नक्की सुखावून गेला असता.. आजी तुमची 'सुधा ताई' अशी हाक Miss करते... दुर्गाचं काय सांगू... आई- बाबा वर्षभर वेगवेगळ्या नावांनी हाक मारत होते... पण तुमच्या चिन्या ची सर कशालाच नाही...

आणि मी कसाय विचारताय?

मी मजेत... तुम्हाला माहितीये? या क्षणी मी तुमच्या समोर येऊन उभा राहिलो, तर कदाचित तुम्ही ओळखणारही नाही, इतका बारीक झालोय... बाकी, पुण्याहून सातारला आलो की.. खालची खिडकी मात्र बंदच असते आता... सहन नाही होत हो अजून..

अजूनही आल्या आल्या तुमची शंभूनाथ अशी हाक येईल असं वाटतं... उगीचच खाली क्रिकेटच्या कमेंट्रीचे भास होतात... आई तर कितीवेळा रहाळकरकडून काही आणायचं असेल, तर आजोबांना सांग असं म्हणून जाते...

सातारला असताना अगदीच आठवण आली, तर मग खालच्या कपाटातली स��ळी पुस्तकं काढून बघतो... पानं उलगडताना तुम्ही असल्याचा भास होतो... 

माटे सर, पुराणीक सर, कालगावकर सर दिसले/ भेटले की त्यांचा चेहरा तुमची कमी दाखवून जातो... 'आपटे सर' नावाचा धडा संपला याची जाणीव करुन देतो.. आणि कदाचित ती जाणीवच मला नको वाटते... ७६९, शनिवार पेठ म्हणलं की दारापेक्षा तुमचा हसरा चेहरा डोळ्यासमोर येतो...

असो...

पत्र तुमच्यापर्यंत पोहचेल की नाही माहित नाही... पण तुम्ही असताना सांगायची राहिलेली एकच गोष्ट लिहितो आणि थांबतो..

आजपर्यंत बऱ्याच लोकांना नमस्कार केले.. काहींना मनापासून तर काहींना Formality म्हणून... त्यांनी आशीर्वादही दिले.. काहींनी मनापासून तर काहींनी Formality म्हणून..

पण त��यातले तीनच लक्षात राहतात... एक आईचा.. 'यशस्वी भव' आणि बाकीचे दोन तुमचे...

शिक्षण चालू असतानाचा 'Always First'..

आणि नोकरी लागल्यानंतरचा 'Work is Worship'..

बाकी काय लिहू! शब्द नाहीत... विचार आणि भावना आहेत... त्या तुमच्यापर्यंत पोहचवण्यासाठी आता कागद आणि शाईची गरज उरली नाही... 

पण तुमचं नसणं खूप अस्वस्थ करणारं आहे... अजूनही Accept करता न येण्यासारखं आहे.. आणि तरीही तितकंच शाश्वत आहे... जिथे कुठे असाल, तिथून एकदाच आमच्या कसे आहात ला तुमचं First Class ऐकण्याची इच्छा आहे...

बाकी सगळं तुम्ही जाणताच..

इथेच थांबतो!

तुमचा,

धृव..