#سینمای_ترکیه

[amirfarkhad]

«نوری بیلگه جیلان» در فیلم «درخت گلابی وحشی» به خویشتن خود بازگشته؛ او کوشیده قرابت یک زندگیِ شرقیِ اسلامی در مجاورت فلسفه غرب و جدالی سخت میان این دو را تقریر کند، مواجه‌ای سراسر تنش و تقابل! چقدر این مواجهه آشناست، برای منِ شرقیِ مسلمان، برای منی که فرقی نمی‌کند اهل کجا هستم؛ یک اقلیم، شرایطی یکسان با تعلقاتی مشابه... بیلگه جیلان بار دیگر به مخاطب خود یادآوری می‌کند که اساس زیستن و زندگی رنج است، و آنچنان که آرتور شوپنهاور جایگاه انسانی را تخفیف و تنزل می‌دهد و از انسان به عنوان حیوانی دو پا یاد می‌کند، می‌کوشد جای خالی ناکامی‌ها و فقدان‌ها را با تمسک به همزیستی با حیوانات و گاهی تلاش برای جلب توجه و حسادت دیگران پر کند. «درخت گلابی وحشی» درام نیست، بلکه خود زندگی است، زندگی‌ای بدون اغراق و سانسور؛ هنر بیلگه جیلان در روایت، صرفا صداقت است و نه چیزی بیشتر. دروغگو نیست، کم و زیاد نمی‌گوید، اغراق نمی‌کند و غرض‌ورزی ندارد. هر کس به اندازه معرفت خود از این درخت برداشت می‌کند. درخت گلابی وحشی، با همه پیچیدگی‌هایی که دارد، در اقلیمی سردسیر و گاهی صعب‌العبور قد می‌کشد و برای رسیدن به میوه این درخت، لاجرم دچار انزوا و تندی در مسیر خواهیم شد. . #درخت_گلابی_وحشی #نوری_بیلگه_جیلان #فلسفه #اسلام #امیرفرخاد #سینمای_ترکیه #نقدفیلم #تقریر #حیوان_خانگی #شوپنهاور #نخل_طلا #معرفت_شناسی #جهانبینی https://www.instagram.com/p/BsMI2-CHhGg/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=1dan3i5zfg9c9