#خورش چینی با گوشت

[aliewblog]

ادویه کاری برای چه غذاهایی استفاده می‌شود؟

تندی لذت بخش ادویه کاری می‌تواند طعم غذا را از این رو به آن رو کند و به همین دلیل، بسیار مورد استفاده آشپزان حرفه‌ای سراسر دنیاست. از طرف دیگر، نباید این ادویه را به هر غذایی اضافه کنید و در واقع استفاده از آن، قلق دارد.

در این مقاله 7 روش مختلف برای افزودن ادویه کاری به انواع غذاها معرفی می‌کنیم. فقط 5 دقیقه مطالعه این مطلب کاربردی کافی است تا بعد از آن ادویه کاری پای ثابت غذاهای شما باشد.

ادویه کاری شامل چیست؟

قبل از اینکه به معرفی غذاها بپردازیم، بهتر است ابتدا تعریفی از ادویه کاری داشته باشید. برای خرید پودر کاری و خرید پودر کاری عمده، بهتر است به فروشگاه‌های معتبر مراجعه شود. پودر کاری در واقع ترکیبی از چند ادویه است، اما به صورت یک ادویه جداگانه فروخته می‌شود. افراد در کشورها و ملل مختلف ادویه‌های مختلفی برای تهیه پودر کاری استفاده می‌کنند. با این حال ترکیب کلی آن عبارتند از:

در نگاه اول کاربردهای پودر کاری محدود به نظر می‌رسد، اما بسیاری از سرآشپزان معروف دنیا توصیه می‌کنند همراه با خرید نمک آبی ادویه کاری را هم تهیه کنید.

ادویه کاری در چه غذاهایی استفاده می‌شود؟

پودر کاری ترکیبی است که می‌تواند در دستور العمل‌های پخت بی‌شماری معجزه کند. در واقع، طعم غنی و تندی دارد که باعث می‌شود طعم وعده‌های غذایی معمول شما را به یک غذای لوکس آسیایی تبدیل کند. در این بخش، با 6 غذا که می‌توان در آن‌ها از ادویه کاری استفاده کرد، آشنا می‌شوید.

افزودن به خورش و آش؛ اولین کاربرد ادویه کاری

اولین کاربرد رایج ادویه کاری مانند نمک آبی افزودن آن به خورش و آش است. نت‌های گرم، خاکی و تند این ادویه طعم غنی و سنگینی به خورش و آش می‌بخشد که معمولا با ذائقه ایرانی‌ها هم‌خوانی دارد. سوپ رشته فرنگی با مرغ، خورش‌های حاوی گوشت گاو و بوقلمون و سوپ مرغ و نارگیل تایلندی برخی از غذاهای آسیایی هستند که می‌توانید با ادویه کاری امتحان کنید. علاوه بر این کاری با بیشتر سبزیجات، هویج، لوبیا، عدس و سیب زمینی (به ویژه سیب زمینی شیرین) نیز به خوبی سازگار است.

استفاده از ادویه کاری در غذاهای برنجی

اگر می‌خواهید یک وعده غذایی همراه با برنج برای ناهار تهیه کنید، پودر کاری بدون شک می‌تواند طعم عادی و تکراری برنج را دگرگون کند. برنج سرخ شده با میگو و آناناس، برنج‌های ساده پاکستانی و نارگیل پلو غذاهای خوشمزه و خاصی هستند که می‌توانید ادویه کاری را به آن‌ها بیافزایید. بهترین نوع برنج برای افزودن ادویه کاری، برنج‌های سرخ شده‌ای است که در اکثر دستورالعمل‌های غذاهای آسیایی دیده می‌شود.

افزودن ادویه کاری به انواع نان محلی و هندی

اگر تاکنون خودتان نان درست نکرده‌اید، با نان‌های تخت هندی شروع کنید. برای پخت این نان‌ها، خمیر نیازی به استراحت ندارد و پس از چند دقیقه ورز دادن، آماده پخت خواهد بود. نان Thepla یکی از نان‌های محبوب هندی است که با کدو سبز و گشنیز همراه با ادویه کاری در ماهیتابه درست می‌شود. همچنین در برخی از نان‌های محلی جنوب کشور، از ادویه کاری استفاده می‌کنند.

کاربرد ادویه کاری در غذاهای سرخ شده و میان وعده‌ها

آسیایی‌ها معمولا عاشق تنقلات خوش طعم و نسبتا تند هستند؛ بنابراین استفاده از پودر کاری برای تهیه غذاهایی مانند سمبوسه رواج دارد. شما می‌توانید به تنقلات و میان‌ وعده‌هایی مانند انواع شورینی (میان وعده یا پیش‌ غذاهایی که ظاهری شبیه به شیرینی دارد و از خمیر پرشده با گوشت و مرغ و سبزیجات تهیه می‌شود)، رول‌های چینی، نان کاری ژاپنی یا رول‌های سوسیس ادویه کاری را اضافه کنید. ترکیبات موجود در ترکیب این پودر مانند زردچوبه، زیره، گشنیز، دارچین و فلفل سیاه طعم بی‌نظیری به فیلینگ‌ها می‌دهد. در این غذاها کاری می‌تواند به عنوان جایگزین نمک برای فشار خون عمل کند.

استفاده از سس کاری برای ماهی و سایر غذاهای دریایی

در میان کاربردهای مختلف پودر کاری، این ترکیب با گوشت، غذاهای دریایی یا تخم مرغ می‌تواند بسیار کاربردی باشد. ادویه مورد موضوع ما در این مقاله برای مرغ، گوشت گاو، بیشتر انواع ماهی (ماهی آزاد، ماهی تن، ماهی کاد)، تخم مرغ و میگو ایده آل است.

طرز تهیه انواع سس و چاشنی غذا با استفاده از پودر کاری

آیا تا به حال به این فکر کرده‌اید که به مارینادها و سس‌های معمولی با طعم‌های تکراری پودر کاری اضافه کنید؟ از نظر معروف‌ترین سرآشپزهای دنیا پودر کاری یکی از بهترین افزودنی‌ها برای ترکیب با سس‌های روغنی و مارینادهای تند است. زمانی که این ادویه با مقداری نمک و شکر قهوه‌ای مخلوط می‌شود، می‌تواند به تنهایی به عنوان یک طعم دهنده جذاب مورد استفاده قرار گیرد. شما می‌توانید استیک یا دنده‌های کبابی، بال‌های مرغ مرینیت‌شده یا حتی بوقلمون یا مرغ کامل را به این ترکیب آغشته و کباب کنید. همچنین کمی از این ترکیب را روی سبزیجات برشته شده بریزید.

استفاده از پودر کاری در سالاد و چاتنی

پودر کاری می‌تواند افزودنی خوشمزه‌ای برای سالاد و چاتنی باشد. گرمای لطیف و نت‌های تند این ترکیب می‌تواند تجربه‌ای کاملا جدیدی برای همه دوستداران چاتنی و سالاد باشد. هنگام درست کردن سالاد یا چاتنی پخته یا خام می‌توانید پودر کاری را به سبزیجات، آجیل و موارد زیر اضافه کنید:

گوجه فرنگی انگور سبز کلم پیچ بادام زمینی

از آن جایی که مقدار کمی از ادویه کاری می‌تواند طعم سالاد یا چاتنی را به طور کل عوض کند و به عبارتی طعم غالب غذا شود، کافی است کمی از آن را بپاشید و اجازه دهید با بقیه مواد ترکیب شود.

منبع:

[nasimfun18]

طرز تهیه خورشت چینی با گوشت لذیذ و مجلسی

طرز تهیه خورشت چینی با گوشت لذیذ و مجلسی

طرز تهیه خورشت چینی با گوشت لذیذ و مجلسی   طرز تهیه خورشت چینی با گوشت لذیذ و مجلسی   در این مطلب از سایت نسیم فان طرز تهیه خورشت چینی با گوشت را برایتان آماده کرده ایم که امیدواریم مورد توجه شما عزیزان قرار بگیرد. طبق روال پست های قبلی که در مورد آموزش پخت خورشت های سیب، انار، کنگر، کلم بروکلی، تره، و پرتقال بود در این مطلب نیز با آموزش یک خورشت خوشمزه و دلچسب با شما خواهیم بود. با ما همراه…

[volghan]

طرز تهیه خورش چینی

New Post has been published on https://www.iranhfc.net/%d8%b7%d8%b1%d8%b2-%d8%aa%d9%87%db%8c%d9%87-%d8%ae%d9%88%d8%b1%d8%b4-%da%86%db%8c%d9%86%db%8c/

طرز تهیه خورش چینی

مواد لازم : گوشت راسته گوساله پخته یک پیمانه فلفل سبز و قرمز دلمه‌ای و قارچ پخته خرد شده از هر کدام یک پیمانه آرد ذرت یک قاشق سوپخوری سویا سس سه تا چهار قاشق سوپخوری سیر دو یا سه حبه کره ۱۰۰ گرم نمک و فلفل به میزان لازم طرز تهیه : اول سیر و کره را کوبیده نرم کرده و روی حرارت بگذارید. سپس گوشت پخته را ریخته تا آبش کشیده شود. سویا سس، آرد ذرت، نمک و فلفل را اضافه کرده تا بپزد. نصف قارچ را بریزید و وقتی کاملا پخت و غلیظ شد. بقیه قارچ‌ها را ریخته و کمی هم بزنید، اکنون خورش آماده است. این خورش را می‌توان با برنج هم میل کرد.

[reyhooniaworld]

https://www.reyhoon.com/blog ریحون، سرویس سفارش آنلاین غذا

در هرخانه‌ای که سفره ایرانی پهن شود، به احتمال زیاد برنج با خورش یا مرغ یکی از غذاهایی است که در آن جلوه می‌کند و به همین خاطر است معمولا با مشکل تکراری شدن غذا مواجه می‌شویم. از طرفی از روی عادت، غذاهای ایرانی برای ما طعم خوشایندی دارد و با ذائقه ما سازگار است. یکی از غذاهایی که می‌تواند در برنامه غذایی ما تنوع ایجاد کند و در عین حال طعم اصیل ایرانی داشته باشد، ته‌چین است. ته‌چین غذایی است که بر پایه برنج است اما شکل و طعم جذاب‌تری نسبت به پلوی ساده دارد و به خاطر ته‌دیگی بودنش، طرفداران زیادی دارد. مواد لازم برای تهیه یک ته چین خوشمزه بستگی به نوع آن دارد، ولی به طور کلی برنج، ماست، زعفران، نمک و فلفل از مواد ثابت آن هستند و داخل آن بسته به نوع ته چین متغیر است. در ادامه درباره انواع ته چین و طرز تهیه آن صحبت خواهیم کرد که طرز تهیه همه آن‌ها ساده است و فقط باید تناسب میزان مواد در آن رعایت شود.

ته چین مرغ قالبی

قطعا ته چین مرغ رایج‌ترین نوع ته چین است و در مهمانی‌ها و بسیاری از رستوران‌های ایرانی این غذا سرو می‌شود. زمانی که برای تهیه غذا در مهمانی به بن‌بست می‌خورید، حتما ته چین مرغ را جز گزینه‌ها در نظر بگیرید. در ادامه مطلب، مواد لازم و طرز تهیه ته چین مرغ با فر و بدون فر و روی گاز را آموزش خواهیم داد. فقط به خاطر داشته باشید که اگر می‌خواهید ته چین، قالبی در بیاید بهتر است با با قالب های مستطیلی شکل کیک درست کنید و یا هر ظرفی که نچسب باشد مثل قابلمه تفلون.

مواد لازم:

برنج 3 یا 4 پیمانه

1 لیوان ماست سفت یا پرچرب (آب ماست را از آن جدا کنید)

2 عدد تخم‌مرغ (بهتر است فقط از زرده استفاده کنید یا از یک سفیده و دو زرده استفاده کنید)

نصف لیوان زعفران دم کرده

سینه مرغ پخته شده

یک قالب کره

طرز تهیه ته چین مرغ در فر

ابتدا برنج را دو تا سه ساعت در آب و نمک خیس کنید و بعد آن را در آب جوش بریزید و آبکش کنید. توجه کنید دانه‌های برنج نه زنده باشد و نه خیلی نرم. در قابلمه‌ای دیگر سینه مرغ را بپزید. برای این کار مرغ را با پیاز، سیر، زردچوبه و نمک در آب بگذارید تا بپزد. سپس مرغ را ریش‌ریش کنید و اگر دوست داشتید برای اینکه طعم بهتری داشته باشد با پیاز داغ تفت دهید. در یک کاسه تخم‌مرغ‌ها را هم بزنید تا یکدست شود و به آن زعفران ��ضافه کنید. سپس ماست را به همراه کره آب شده در کاسه بریزید و دوباره هم بزنید. مایه تخم‌مرغ و ماست را با برنج آبکش شده مخلوط کنید و در یک ظرف پیرکس بریزید که کف آن را با روغن چرب کرده‌اید. به اندازه یک لایه برنج بریزید و با قاشق فشار دهید تا سفت شود و خود را بگیرد. بعد مرغ‌های ریش‌ریش شده را روی لایه اول بریزید و دوباره روی آن را مخلوط برنج با مایه تخم‌مرغ بریزید. از قبل فر را روشن کنید و روی درجه ملایم بگذارید تا محیط آن گرم شود، سپس برای یک ساعت بگذارید تا کامل پخته و برشته شود. اگر ته‌چین را در ظرف مخصوص فر درست کنید راحت می‌توانید آن را از قالب دربیارید. روی ته‌چین را زرشک تفت داده شده و مقداری خلال پسته بریزید.

طرز تهیه ته چین مرغ در قابلمه

طرز تهیه این ته چین مشابه به همان ته چینی است که در فر درست می‌شود و توضیح داده شد تنها تفاوت آن این است که برای این ته چین باید از قابلمه نچسب استفاده کنید و آن را روی حرارت گاز بگذارید. کف قابلمه را چرب کنید و آن را بچرخونید تا دیواره‌های قابلمه هم چرب شود. سپس برنج را همراه با مایه تخم‌مرغ در قابلمه بریزید و بعد از یک ساعت آن را بردارید.

ته‌چین مجلسی

برای تهیه یک ته چین مرغ مجلسی، باید توجه داشته باشید که شکل ته چین به هم نریزد و در واقع ته چین باید سفت باشد و کاملا حالت قالبی داشته باشد. به همین خاطر هر چیزی را که باعث شل شدن آن می‌شود، جدا کنید. به همین منظور بهتر است از ماست سفت یا چکیده استفاده کنید و سفیده تخم‌مرغ را جدا کرده و در ته چین نریزید. قدم بعدی برای تهیه یک ته چین مجلسی زیبا و جذاب، تزیین روی آن است. مقداری از مرغ ریش‌ریش شده، زرشک تفت داده شده، خلال پسته و برنج زعفرانی را برای تزیین کنار بگذارید و روی ته چین بریزید. هم‌چنین می‌توانید ته چین را در دوقالب جداگانه در اندازه‌های متفاوت درست کنید و روی هم بگذارید تا دو طبقه شود.

ته چین گوشت

ته چین گوشت هم غذایی مناسب برای طرفداران گوشت است که دنبال تنوع در غذا هستند. طرز تهیه این ته‌چین هم مشابه به ته‌چین مرغ است، فقط داخل آن به جای مرغ باید گوشت قرار بگیرد. ابتدا گوشت‌ گوسفندی را در اندازه گوشت خورشی با پیاز تفت دهید و زمانی که مقداری تغییر رنگ داد به آن زردچوبه و فلفل بزنید و اگر روی بوی گوشت حساس هستید به آن سیر یا پودر سیر هم اضافه کنید. سپس در قابلمه آب جوش بریزید و برای دو ساعت بگذارید تا بپزد. زمانی که گوشت‌ها کامل پخته شد آن‌ها را کنار بگذارید تا سرد شود و روی لایه برنج با مایه تخم‌مرغ بریزید.

طرز تهیه ته چین بادمجان

اگر علاقه‌ای به مرغ و گوشت ندارید یا گیاه‌خوار هستید، نگران نباشید شما هم می‌توانید یک ته چین خوشمزه و جذاب بخورید. ابتدا پوست بادمجان را بگیرید و آن را به شکل حلقه‌ای ببرید و برای اینکه مزه تلخی نداشته باشد به آن نمک بزنید و حداقل نیم ساعت بگذارید بماند. بادمجان ها را در روغن سرخ کنید، ولی توجه داشته باشید که بادمجان در طول سرخ شدن روغن زیادی به خود جذب می‌کند، پس حتما بعد از سرخ شدن آن‌ها را روی دستمال مخصوص جذب روغن بگذارید که زیاد چرب نشود. بادمجان‌های حلقه شده را در وسط ته چین مطابق به آنچه در بالا توضیح داده شد بگذارید. توجه داشته باشید که می‌توانید با ترکیب بادمجان با گوشت یا مرغ هم ته چین درست کنید و این سلیقه‌ای است.

ته چین اسفناج

یکی دیگر از انواع ته چین‌هایی که بدون گوشت و مرغ تهیه می‌شود، ته چین اسفناج است که البته می‌توانید آن را هم مانند ته چین بادمجان همراه با گوشت و مرغ درست کنید و این بستگی به سلیقه شما دارد. ابتدا یک عدد پیاز را نگینی ببرید و با روغن تفت دهید و اسفناج‌های خرد شده را به آن اضافه کنید. به اسفناج‌ها نمک بزنید و بگذارید سرخ شود. مایه ته چین را که از ترکیب تخم‌مرغ، ماست و زعفران درست می‌شود با برنج آبکش شده مخلوط کنید و در یک قابلمه چدنی نچسب بریزید و با قاشق لایه برنج را فشار دهید. روی لایه آن اسفناج بریزید و دوباره روی آن برنج را اضافه کنید. قابلمه را روی شعله گاز قرار دهید و برای یک ساعت بگذارید تا بپزد. می‌توانید این ته چین را با گوشت یا مرغ هم درست کنید.

به طور کلی ته چین یکی از غذاهای محبوب و مجلسی در سراسر ایران است اما این غذا بیش‌تر در استان سمنان پخته می‌شود و چند نوع ته چین مخصوص به این استان وجود دارد از جمله ته چین گرمساری، سنگسری و شهمیرزادی.

      The post طرز تهیه ته چین مرغ، گوشت، بادمجان و اسفناج appeared first on ریحون.

via ریحون

[aliewblog]

لیستی از انواع ادویه های معروف که هر آشپزخانه‌ای نیاز دارد

انواع ادویه‌ها علاوه‌بر عطر و طعم منحصربه‌فردی که به غذاها می‌بخشند، یک ویژگی فوق‌العاده‌ دارند که شاید کم‌تر به آن توجه شده باشد. شما هرچه از ادویه‌های متنوع بیشتر استفاده کنید، کم‌تر به تکان‌دادن نمکدان نیاز پیدا خواهید کرد؛ از همین جهت امیدواریم روزی دانشمندان و پزشکان، «تکان‌دادن» نمکدان را ممنوع و در نکوهش آن، رساله‌هایی بلندبالا تنظیم کنند!

اما فارغ از این صحبت‌ها، ادویه‌ها آن‌قدر مورد توجه و محبوب هستند که برخی از ادویه‌ها، به کشورها یا نواحی مختلفی نسبت داده می‌شوند. به‌عنوان مثال برخی‌ها به‌دنبال انواع ادویه های ترکیه می‌گردند تا بتوانند غذاهایشان را با همان عطر و طعم بپزند. اگر شما هم می‌خواهید ادویه‌هایی داشته باشید که با آن‌ها، دور دنیا را چرخ بزنید، ادامه این مطلب را از دست ندهید. برای خرید زنجبیل و خرید زنجبیل عمده، بهتر است به فروشگاه‌های معتبر مراجعه شود.

1.میخک

میخک یکی از ادویه‌های هندی نسبتاً رایج است که برای اولین بار در بندری در سریلانکا در سال‌های 900 تا 1100 پس از میلاد یافت شد. میخک حاوی نوع خاصی از بوی شیرین با طعمی به همان اندازه شیرین و تند است. یک واقعیت تاریخی جالب در مورد میخک این است که چینی‌ها قبل از نزدیک‌شدن به امپراتور خود، مجبور بودند چند میخک در دهان خود داشته باشند تا نفسشان را شیرین کنند.

این نشان می‌دهد که در قدیم از میخک به‌عنوان خوشبوکننده دهان به‌جای نعناع که معمولاً امروزه به‌کار می‌رود، استفاده می‌شده است. میخک آسیاب‌شده به‌طور رایج در انواع خوراکی‌های شیرین استفاده می‌شود. میخک‌ها همچنین برای تعدادی از اهداف مرتبط با سلامت از جمله دندان‌درد، استفراغ، حالت تهوع و سوء هاضمه استفاده می‌شوند.

2.پوست درخت کاسیا

یکی ��ز انواع ادویه های خارجی، همین است. این ادویه با نام «دارچین چینی» هم شناخته و اغلب با دارچین اصل اشتباه گرفته می‌شود. این ادویه در واقع عضوی از خانواده نخودفرنگی‌ست؛ طعمی بسیار تند دارد که در مقایسه با دارچین اصل، تندتر است. اگرچه پوست درخت کاسیا تقریباً شبیه دارچین است، اما تفاوت‌های بسیاری دارد و بیشتر در غذاهای شور چینی استفاده می‌شود.

پوست درخت کاسیا معمولاً در اندونزی، چین و برمه کشت و تولید می‌شود و برای انواع چای‌های خانگی یا ادویه‌های مخلوط مناسب است. بسیاری از افراد از این ادویه برای درمان اسپاسم عضلانی و معده، مشکلات قاعدگی، درد مفاصل، سرماخوردگی، فشار خون بالا و بسیاری از بیماری‌های دیگر استفاده می‌کنند.

3.فلفل سیاه

می‌رویم به‌سراغ ادویه‌ای که تقریباً سرجهازی تمام آشپزخانه‌های ایرانی‌ست و در کابینت بالای اکثر اجاق‌گازها یافت می‌شود. آن‌هایی که به جنوب سفر کرده‌اند، می‌دانند که فلفل سیاه از محبوب‌ترین ادویه های جنوب محسوب می‌شود.

ادویه فلفل سیاه تقریباً به هر دستوری که می‌توانید تصور کنید، قابلیت اضافه‌شدن دارد. فلفل سیاه از هند سرچشمه گرفته است و از توت‌های گیاه فلفل می‌آید. از زمان یونان باستان، فلفل یک ادویه بسیار گرامی و گران‌قدر بوده است؛ زیرا از آن به‌عنوان ارز و همچنین به‌عنوان یک هدیه مقدس استفاده می‌شده است.

4.زیره

زیره یکی از رایج‌ترین ادویه‌جات بومی اروپا، آسیا و آفریقاست. با این حال، آن را می‌توان در دسته انواع ادویه های ایرانی هم قرار داد؛ زیرا به‌فور در دستورهای غذایی و رژیمی مردم ایران قرار دارد. زیره به‌خاطر طعم آجیلی و خاکی‌اش محبوب است. برخی از متمایزترین ویژگی‌های آن عبارتند از عطر شدید همراه با دانه‌های قهوه‌ای منحصربه‌فرد.

زیره را می‌توان به‌صورت کامل یا پودرشده استفاده کرد. در هر صورت، طعمی دودی به هر غذایی می‌بخشد و مزه‌ای کاملاً دل‌انگیز خلق می‌کند. اکثر مردم جهان ترجیح می‌دهند از زیره تازه آسیاب‌شده در دستور‌ غذاهای گیاهی استفاده کنند تا از طعم تند آن، بیشترین بهره را ببرند. زیره تا حد زیادی محبوب‌ترین ادویه در جهان است که فواید زیادی برای سلامتی از جمله کاهش وزن، کلسترول، دیابت، سندرم روده تحریک‌پذیر و بسیاری دیگر دارد.

5.جوز هندی

جوز هندی از درختی همیشه‌سبز در مناطق گرمسیر می‌آید و بومی جزیره مولوکاس در اندونزی‌ست. ادویه جوز هندی در آن‌جا و همچنین در هند غربی به‌وفور کشت می‌شود. به دلیل بوی تند و طعم شیرین ملایمش، اغلب همراه با دارچین استفاده می‌شود. اگرچه از جوز هندی در پخت‌وپز و نوشیدنی‌های سرد استفاده می شود، اما افزودنی بی‌مثالی برای غذاهای مقوی مانند دستور پخت گوشت گوسفند و بره، خورش سبزیجات و غیره است.

در زمان‌های قدیم، تقریباً در حدود دهه 1600، جوز هندی به یک ادویه تجاری گران‌قیمت در دنیای غرب تبدیل شد و ��موماً توسط هلندی‌ها به‌عنوان ماده‌ای برای بالا نگه‌داشتن قیمت‌ها استفاده می‌شد؛ البته ما در کشور خودمان، بارها دهه 1600 میلادی را در دهه 90 خورشیدی زندگی کرده‌ایم! برخی از فواید باورنکردنی جوز هندی برای سلامتی از این قرار است: تسکین سوء هاضمه، کنترل اسهال و کاهش اشتها.

6.پودر سیر

تو چنین خوب چرایی؟ مگر می‌شود به‌سراغ انواع ادویه رفت و از پودر سیر صحبت نکرد؟ سیر تقریباً در تمام غذاهای موجود در سراسر جهان استفاده می‌شود و خواستگارانی در سطح ملل دارد! محبوبیت آن تا حد زیادی ناشی از توانایی آن در افزودن عمقی باورنکردنی به طعم‌ها در کنار فواید بی‌مثالش است.

سیر به‌شکل پودر سیر در تهیه غذاها استفاده می‌شود و بومی آسیای جنوبی، آسیای مرکزی و جنوب غربی سیبری‌ست. با این حال، مصرف سیر به چندین هزار سال قبل از مصر باستان باز می‌گردد؛ جایی که معمولاً به‌عنوان طعم‌دهنده غذا وگیاه دارویی استفاده می‌شد.

پودر سیر معمولاً در دستورالعمل‌های ماکارونی، مرغ کبابی، سس‌های سالاد و برنج استفاده می‌شود. برخی از کاربردهای دارویی خارق‌العاده سیر از این قرار است: پیشگیری از سرطان، درمان بیماری‌های تنفسی، فشار خون بالا و سطوح پایین کلسترول.

7.زنجبیل

پودر زنجبیل در بین انواع ادویه های گرم قرار دارد. مانند سیر، زنجبیل هم به دلیل طعم تند و شیرینش محبوب است. عطر و طعم آن توسط بسیاری از مردم، به‌عنوان فلفلی تند با رایحه‌های لیمو توصیف می‌شود. زنجبیل همچنین در انواع دسرهای مختلف مانند پای کدوتنبل و شیرینی زنجبیلی، به‌وفور استفاده می‌شود.

زنجبیل یک گیاه علفی و چندساله است که از جزایر جنوب شرقی آسیا سرچشمه گرفته و سپس به سراسر اقیانوس هند و آرام منتقل شده است. اغلب در دسرها و خوراکی‌های شیرین استفاده می‌شود. زنجبیل از دیرباز با فواید سلامتی و دارویی متعددی همراه بوده است و عمدتاً به‌عنوان کمک‌کننده دستگاه گوارش و برای درمان سرماخوردگی، آنفولانزا و سرفه استفاده می‌شود.

معرفی انواع ادویه‌های ترکیبی؛ دنیا در دست شماست!

در بخش قبل، به معرفی و طرز استفاده از ادویه ها پرداختیم. اکنون می‌خواهیم به‌سراغ ادویه‌های ترکیبی برویم. ویژگی ادویه‌های ترکیبی یا مخلوط این است که هر کشور، قاره یا ناحیه، ادویه‌های ترکیبی مخصوص به خود را دارد؛ لذا به‌واسطه این ادویه‌ها، طعمی شگفت‌انگیز و فراموش‌نشدنی تجربه خواهید کرد.

ادویه‌های آفریقایی

رأس‌الحانوت مراکشی: شنبلیله، دارچین، میخک، گشنیز، زیره، هل، دارچین و پودر فلفل قرمز

چرمولای مراکشی: پیاز، سیر، گشنیز خشک، فلفل چیلی، زیره سبز و فلفل سیاه

بربر اتیوپی: چیلی، سیر، زنجبیل، نمک، کوریما، موسیر، آجوین، سیاهدانه، گشنیز، میخک، دارچین، بسوبلا، شنبلیله، آویشن و رزماری

دوکای مصری: فندق، کنجد، گشنیز و زیره

ادویه‌های آمریکایی

فلفل جامائیکایی: فلفل دلمه‌ای خشک، جوز هندی، فلفل سیاه، آویشن، فلفل قرمز، پاپریکا، شکر، نمک، سیر و زنجبیل.

ریکادوروجو مکزیکی: آناتو، پونه کوهی خشک، زیره سبز، میخک، دارچین، فلفل سیاه، فلفل دلمه‌ای خشک و سیر.

چاشنی سیاه‌شده کاجون: پاپریکا، پودر خردل، سیر، فلفل سیاه، پیاز، پونه کوهی خشک، زیره سبز، زیره سیاه، فلفل قرمز خردشده، فلفل کاین، آویشن، دانه کرفس و برگ بو

ادویه پای کدوتنبل: دارچین، زنجبیل، فلفل‌ دلمه‌ای، میخک، جوز هندی و هل

ادویه‌های فرانسوی

ادویه چهارگانه: فلفل سیاه، جوز هندی، میخک و دارچین

ادویه ریز: کرفس خشک، ترخون، جعفری و پیازچه

ادویه پروونس: مرزنجوش خشک، مرزه، آویشن، ترخون، ریحان، گل سرخ، رزماری، رازیانه، و اسطوخودوس

منبع:

[volghan]

طرز تهیه خورش چینی

New Post has been published on https://www.iranhfc.tv/%d8%b7%d8%b1%d8%b2-%d8%aa%d9%87%db%8c%d9%87-%d8%ae%d9%88%d8%b1%d8%b4-%da%86%db%8c%d9%86%db%8c/

طرز تهیه خورش چینی

مواد لازم :

گوشت راسته گوساله پخته یک پیمانه فلفل سبز و قرمز دلمه‌ای و قارچ پخته خرد شده از هر کدام یک پیمانه آرد ذرت یک قاشق سوپخوری سویا سس سه تا چهار قاشق سوپخوری سیر دو یا سه حبه کره ۱۰۰ گرم نمک و فلفل به میزان لازم

طرز تهیه : اول سیر و کره را کوبیده نرم کرده و روی حرارت بگذارید. سپس گوشت پخته را ریخته تا آبش کشیده شود. سویا سس، آرد ذرت، نمک و فلفل را اضافه کرده تا بپزد. نصف قارچ را بریزید و وقتی کاملا پخت و غلیظ شد. بقیه قارچ‌ها را ریخته و کمی هم بزنید، اکنون خورش آماده است. این خورش را می‌توان با برنج هم میل کرد.

[volghan]

طرز تهیه خورش چینی

New Post has been published on https://www.iranhfc.org/%d8%b7%d8%b1%d8%b2-%d8%aa%d9%87%db%8c%d9%87-%d8%ae%d9%88%d8%b1%d8%b4-%da%86%db%8c%d9%86%db%8c/

طرز تهیه خورش چینی

مواد لازم :

گوشت راسته گوساله پخته یک پیمانه فلفل سبز و قرمز دلمه‌ای و قارچ پخته خرد شده از هر کدام یک پیمانه آرد ذرت یک قاشق سوپخوری سویا سس سه تا چهار قاشق سوپخوری سیر دو یا سه حبه کره ۱۰۰ گرم نمک و فلفل به میزان لازم

طرز تهیه : اول سیر و کره را کوبیده نرم کرده و روی حرارت بگذارید. سپس گوشت پخته را ریخته تا آبش کشیده شود. سویا سس، آرد ذرت، نمک و فلفل را اضافه کرده تا بپزد. نصف قارچ را بریزید و وقتی کاملا پخت و غلیظ شد. بقیه قارچ‌ها را ریخته و کمی هم بزنید، اکنون خورش آماده است. این خورش را می‌توان با برنج هم میل کرد.

[reyhooniaworld]

https://www.reyhoon.com/blog ریحون، سرویس سفارش آنلاین غذا

غذاهای آسیایی از سالم‌ترین غذاها در دنیاست و بخشی از آن به کشور کره‌ مربوط می‌شود که پر از سبزیجات است و معمولا شیوه پخت آن هم ساده است و با کمترین میزان روغن تهیه می‌شود. بیش‌تر غذاهایی که در کره مصرف می‌شود، از سنت دیرینه آنها آمده است و امروزه در سراسر دنیا طرفدارن زیادی دارد. در این مطلب انواع غذاهای معرف کره‌ای را معرفی می‌کنیم تا زمانی که به رستوران کره‌ای رفتید، انتخاب غذا برای شما راحت‌تر باشد و هم‌چنین بتوانید در منزل غذای کره‌ای تهیه کنید.

دورچین غذاهای کره‌ای

یکی از نکاتی که غذای کره‌ای را نسبت به سایر غذاها برجسته می‌کند، مخلفات و دورچین‌های متنوع و جذاب آن است که تعداد آن بین 2 تا 12 عدد است. معمولا در رستوران کره‌ای، ابتدا دورچین یا ساید دیش را برای مشتری در کاسه‌های کوچک سرو می‌کنند. این سایددیش‌ها شامل انواع سبزیجات، گوشت، ماهی و سایر غذاهای دریای می‌شود. از آنجایی که کره یک شبه‌جزیره است، غذاهای دریای در آنجا رایج است.  معمولا برنج پایه اصلی غذاهای کره‌ای است، البته بعضی اوقات نودل جای برنج را می‌گیرد اما بیش‌تر اوقات کره‌ای‌ها یک کاسه برنج در کنار غذای خود می‌گذارند. علاوه بر برنج، معمولا یک کاسه سوپ یا خورش هم درکنار غذا دارند که داغ سرو می‌شود اما سایر مخلفات سرد هستند. با توجه به اینکه خانواده در فرهنگ کره‌ای از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است، معمولا غذای اصلی و سایددیش در وسط میز برای کل خانواده قرار می‌گیرد.

کیمچی

کره‌ای‌ها دستورپخت غذاها را از هزاران سال قبل حفظ کرده‌اند و به همین دلیل مخلفات کنار غذاهایشان معمولا به شکل ترشی، نمکی، تخمیرشده و تند است. کیمچی؛ غذای معرف کره‌ای است که با روش تخمیر تهیه می‌شود و شامل انواع سبزیجات از جمله پیاز، تربچه، سیر و نوعی کلم چینی است. درواقع کیمچی یک غذای سبزیجاتی است که کربوهیدرات کمی دارد. این غذا به خاطر ماده اصلی آن یعنی کلم نپا دارای ویتامین‌های K، C و B6  است و از آنجایی که سبزیجات آن تخمیر شده‌اند دارای خواص پروبیوتیکی هستند. کیمچی علاوه بر ویتامین حاوی فیبر، کلسیم، آهن و پتاسیم است و به گوارش و سلامت روده کمک می‌کند.

طرز تهیه کیمچی

تهیه کیمچی تقریبا ساده اما زمان‌بر است. درگذشته آن را در کوزه‌هایی در زیرمین نگهداری می‌کردند تا در زمستان یخ بزند اما امروزه آن را در یخچال نگهداری می‌کنند. برای تهیه کیمچی، کلم ناپا را به صورت نوار می‌برند و با یک‌چهارم فنجان نمک داخل کاسه می‌ریزند. آب را به اندازه‌ای که کلم‌ها را پوشش دهد، به آن اضافه می‌کنند، روی کاسه یک بشقاب سنگین می‌گذارند و یک‌شب در یخچال نگه‌می‌دارند. در مرحله بعدی، مخلوط را از صافی رد می‌کنند تا آب آن گرفته شود، بعد کلم را می‌شویند و برای 15 دقیقه می‌گذارند تا آب آن گرفته شود. در یک کاسه دیگر، یک قاشق غذاخوری آب را با نصف ورق نوری خرد شده، شکر و پوست فلفل کره‌ای مخلوط می‌کنند تا ��الت خمیری به خود بگیرد، سپس یک قاشق غذاخوری نمک  دوفنجان آب به آن اضافه می‌کنند. نوری نوعی جلبک دریایی سبزرنگ است که به صورت ورقه‌ای عرضه می‌شود. کلم و خمیر را با هم در کاسه‌ای بزرگ‌تر مخلوط می‌کنند  به آن چند حبه سیر، تربچه و زنجبیل اضافه می‌کنند و هم می‌زنند تا یکدست شود. در نهایت آن را در ظرف شیشه‌ای دربسته به مدت 24 ساعت مقابل نور خورشید قرار می‌دهند و در آن را به آرامی باز می‌کنند تا گاز آن برود و دوباره می‌بندند و به مدت یک ماه در یخچال نگه‌می‌دارند، بعد از آن کیمچی آماده است.

نودل میون

نودل نوعی رشته‌فرنگی است که یکی از اصلی‌ترین مواد تشکیل‌دهنده انواع غذاهای کره‌ای مثل سوپ، سالاد و خورش‌ها است. در منوهای کره‌ای معمولا نودل با اسم میون یا گوسکو نوشته شده است. میون، یک کاسه نودل سرد است که با تخم‌مرغ، گوشت، سبزیجات و آب‌گوشت درست می‌شود.

نودل چاپچایی

یکی از محبوب‌ترین نودل‌ها در میان مردم کره است که در ایام خاص مانند سال نو سرو می‌شود،  البته در کشورهای غربی هم خیلی طرفدار دارد. این غذا از نودل سیب‌زمینی شیرین، انواع سبزیجات و سس سویا، سیر و کنجد به همراه گوشت مزه‌دار شده تهیه می‌شود. چاپچایی معمولا به عنوان سایدیش سرو می‌شود اما بعضی اوقات به همراه برنج به عنوان غذای اصلی خورده می‌شود.

بولگگی

احتمالا بولگگی محبوب‌ترین غذای کره‌ای است که از تکه‌های نازک  گوشت درست می‌شود. بولگگی به معنای گوشت کبابی یا آتشی است که عطر دودی شیرین دارد و به صورت کبابی یا سرخ‌شده پخته می‌شود. این غذا معمولا با کاهوی پیچی و سس کچاپ فلفلی درست می‌شود. قبل از پخته شدن، گوشت گاو را با سیر، سس سویا، شکر، فلفل سیاه و سس کنجد مزه‌دار می‌کنند.

  شما هم اگر از غذاهای تکراری خسته شدید و دوست دارید غذای آسیایی رو امتحان کنید، می‌تونید از طریق سامانه سفارش آنلاین غذای ریحون، انواع غذاهای آسیایی را از رستوران‌هایی مثل واسابی، کینوا، چاپ‌چاپ، بامبواکسپرس، سویکام، نیدا اکسپرس، پارک‌وی و مانسون لانژ سفارش دهید.

The post انواع غذاهای کره‌ای و طرز تهیه آن appeared first on ریحون.

via ریحون

[reyhooniaworld]

http://ift.tt/2ynZAvC ریحون، سرویس سفارش آنلاین غذا

آیا با تاریخچه چنگال آشنا هستید ؟ اوین بار چه زمانی و چه کسانی از چنگال استفاده کردند ؟

از گذشته تا به امروز، غذا یک عضو جدانشدنی از زندگی انسان‌ها بوده است. مردم سراسر جهان، روزانه به‌طور متوسط سه وعده غذایی مصرف می‌کنند؛ نوع، طعم و حجم این غذاها، بسته به عادت‌های غذایی کشورها و مردم آن، کاملاً متفاوت هستند؛ برای مثال مردم کشور آمریکا علاقه زیادی به مصرف گوشت قرمز دارند. از سوی دیگر مردم ساکن شرق آسیا، به میزان زیادی از غذاهای دریایی مثل خرچنگ و انواع ماهی استفاده می‌کنند. در کشور ایران هم استفاده از غذاهای برنجی و خورش‌ها به همراه کباب‌ها از عادت‌های اصلی غذایی ایران هستند؛ خوردن هر یک از این غذاها، نیاز به یک وسیله‌ای مخصوص دارد؛ برای مثال گوشت استیک را اصولاً با کارد یا چاقوی مخصوص به همراه چنگال می‌خورند؛ از سوی دیگر در کشورهای شرق آسیا، بیشتر غذاها مثل نودل را با چوب‌های مخصوص می‌خورند؛ در کشور ایران هم وسیله اصلی برای خوردن غذا، قاشق و چنگال است؛ قاشق و چنگالی که برای خوردن انواع برنج و غذاهای خورشی به همراه کباب‌ها استفاده می‌شود؛ گفتنی است که در کشور ایران هم برای خوردن انواع استیک یا حتی بعضی از غذاهای دریایی، قاشق جای خود را به چاقو یا کارد داده و وسیله اصلی غذا خوردن چیزی شبه به همان کارد و چنگال می‌شود. حالا سؤال اینجاست که این کارد، قاشق و از همه مهم‌تر چنگال، چگونه اختراع شدند و چه شد که مردم سراسر جهان، تصمیم گرفتند که برای خوردن غذا، از سه وسیله کارد، قاشق و چنگال استفاده کنند.

تاریخچه قاشق و چنگال

به‌طور کلی نظریه‌های زیادی برای زمان و موقعیت مکانی اختراع چنگال در سراسر جهان وجود دارد؛ اما بر اساس جدیدترین اطلاعات منتشر شده، چاقوهای سنگی، جزو اولین و قدیمی‌ترین اختراع‌های بشر بوده است؛ مردم زمان‌های بسیار قدیم، از خرد کردن و قطعه‌قطعه کردن تخته‌های سنگی، ابزارهای مختلفی برای خود درست می‌کردند. یکی از این ابزارها، چاقوها و خنجرهای دستی بوده که برای شکار و تکه کردن گوشت حیوان‌ها استفاده می‌شد. بر اساس گفته بسیاری از تاریخ‌شناسان، انسان‌های زمان‌های گذشته، فقط از چاقوهای سنگی برای خوردن غذا استفاده می‌کردند؛ اما رفته‌رفته با پیشرفت تفکر و علم، ایده ساخت قاشق و چنگال به ذهن انسان‌ها رسید. مثل چاقوهای سنگی، اولین قاشق و چنگال‌ها هم از جنس سنگ بودند و شکل ظاهری خاصی نداشتند؛ اما رفته‌رفته با گذشت زمان، قاشق و چنگال، شکل ظاهری مشخصی به خود گرفتند و کم‌کم وارد سفره غذای انسان‌ها شدند. قاشق و چنگال در گذر زمان، کم‌کم به سراسر جهان راه پیدا کردند و بر اساس عادت‌های غذایی هر منطقه، کاربرد خاصی به این دو وسیله اختصاص پیدا کرد. در زمان‌های اولیه پیدایش قاشق و چنگال در زندگی آدم‌ها، عده زیادی آن را نشانه سلاح شیطان می‌دانستند؛ به‌طوری‌که در بسیاری از فیلم‌های قدیمی و حتی کارتون‌های کودکان، شیطان یک سلاح به همراه خود داشت که سر آن سه‌نقطه تیز داشت که شباهت زیادی به چنگال‌های امروزی داشت. در آغاز ساخت وسیله‌های مخصوص برای خوردن غذا، تنها چاقوهای سنگی و قاشق وجود داشت، به‌طوری‌که قبل از انقلاب آمریکا، در این کشور هیچ‌کس از چنگال استفاده نمی‌کرد؛ اما با گذشت زمان، کم‌کم چنگال به سفره غذای اشرافیان و افراد ثروتمند و حکومتی کشورهای اروپایی راه پیدا کرد. بر اساس اطلاعات منتشر شده در تاریخ کشورهای اروپایی، تعدادی از پادشاه‌های مشهور مثل الیزابت اول انگلستان غذا را با دست می‌خوردند. از سوی دیگر گفته‌شده که هانری هشتم، پادشاه انگلستان، به تقلید از رسم و سنت مردم ایتالیا، برای اولین بار چنگال را بر سر سفره غذای خود آورد که در نتیجه آن، هانری هشتم سه عدد چنگال داشت که برای هر وعده غذایی، یکی از آن‌ها را برای خوردن غذا انتخاب می‌کرد.

ورود قاشق و چنگال به ایران

ورود قاشق و چنگال به فرهنگ و آداب‌ و رسوم ایران، به حدود ۱۲۰ تا ۱۳۰ سال پیش برمی‌گردد. این ابزار خوراکی فرهنگی، در راستای سفرهای پی‌درپی ناصرالدین‌شاه به کشورهای خارجی وارد ایران شده است. ناصرالدین‌شاه پس از بازگشت از سفرهای متعدد به کشورهای اروپایی، سوغاتی‌های مختلفی مثل کالسکه و ماشین‌دودی یا ساخت ساختمان‌های بلند را برای ایران با خود به همراه آورد. در حاشیه یکی از این سفرها، ناصرالدین‌شاه قاشق و چنگال را برای ایران از کشورهای اروپایی سوغاتی آورد. بعد از ورود این دو وسیله به ایران، صدراعظم ناصرالدین‌شاه با آداب‌ و رسوم غذا خوردن اروپایی‌ها آشنا بود و شروع به خوردن غذا با قاشق و چنگال کرد. در نتیجه این اتفاق، دیگر پیروان و درباریان به همراه اشرافیان و افراد ثروتمند دولت، به تقلید از صدراعظم ناصرالدین‌شاه، شروع به استفاده از قاشق و چنگال به هنگام غذا خوردن کردند. پس از گذشت زمان کوتاهی، این فرهنگ غربی، کم‌کم در میان تمام مردم شهر رواج پیدا کرد و کم‌کم تبدیل به یک فرهنگ عمومی برای غذا خوردن در ایران شد. در آن زمان قاشق و چنگال‌ها از نقره و مس ساخته می‌شدند و در بعضی موارد سنتی، شاهد قاشق و چنگال‌های روحی هم بودیم. گفتنی است که بسیاری از اشرافیان و افراد ثروتمند جامعه، برای جلب‌توجه و نمایش به دیگر افراد جامعه، برای غذا خوردن از قاشق و چنگال از جنس طلا استفاده می‌کردند. اما طولی نکشید که این عادت نمایشی، جلوه بدی در میان مردم پیدا کرد و محبوبیت خود را از دست داد.

بهترین قاشق و چنگال‌ها کدام‌اند؟

در زمان‌های گذشته، بیشتر قاشق و چنگال‌ها، از فلزهای گران‌بها مثل طلا و نقره ساخته می‌شدند؛ اما امروزه با افزایش جمعیت و همه‌گیر شدن این وسیله مصرفی، دیگر خبری از طلا و نقره نیست و بیشتر کارخانه‌های ساخت لوازم مصرفی خانگی، از استیل یا همان فولاد ضدزنگ برای ساخت قاشق و چنگال استفاده می‌کنند. بهترین جنس برای ساخت قاشق و چنگال، ترکیب استیل سبک با عناصر وانادیوم و تیتانیوم است؛ همچنین برای جلوگیری از زنگ زدن این فلز، از ترکیب‌هایی مثل نیکل و کروم هم در آن استفاده می‌شود. بهترین کارخانه‌ها و در اصل بهترین محصول‌های قاشق چنگال در سراسر جهان، به برندهای معروفی مثل بوگاتی، سولایتر، وی ام اف، زولینگن آلمان، سرویس ام جی اس و نیولایف تعلق دارند؛ گفتنی است که به هنگام خرید قاشق و چنگال، بودجه شما، عامل بسیار مهم در انتخاب نهایی شما است؛ چراکه محصول‌های برندهای معرفی‌شده، عموماً قیمت بسیار زیادی دارند و تمام قشرهای جامعه، توانایی خرید آن‌ها را ندارند و در اصل محصول‌های این برندها، جزو کالاهای لوکس لوازم‌خانگی غیربرقی مصرفی به‌حساب می‌آیند. از سوی دیگر در کشور ایران، برندهایی مثل استیل پاشا، زرناب، ناب استیل و استیل ایران، سرویس‌های قاشق چنگال هم مجلسی و هم ساده و کاربردی را برای تمام قشرهای جامعه تولید و عرضه می‌کنند. هم‌چنین این کارخانه‌ها، محصول‌های ویژه‌ای برای هتل‌ها و رستوران‌های بزرگ دارند که با ظرفیت تولید خاصی به بازارهای داخلی کشور عرضه می‌شوند. گفتنی است که سرویس‌های قاشق و چنگال چینی، به دلیل داشتن جنس و کیفیت قابل‌قبول به همراه قیمت مناسب، بخش عمده از بازار ایران و در نتیجه سفره غذای خانه‌ها را به خود اختصاص داده‌اند. بنابراین برای خرید یک سرویس قاشق چنگال معمولی در ایران، از بازه قیمت ۲۵۰ هزار تومان تا ۱ میلیون تومان باید هزینه کرد؛ از سوی دیگر برای خرید سرویس‌های لوکس خارجی، هزینه بسیار بیشتری را باید پرداخت کرد.

چگونه از قاشق و چنگال استفاده کنیم؟

چاپ استیک یا همان چوب‌های غذا برای اولین بار توسط چینی‌ها اختراع شد. چینی‌ها برای پختن غذا، برداشتن تکه‌های گوشت یا سرخ کردن سبزی‌ها، از چوب‌های بار��ک و نوک‌تیز استفاده کردند. مردم این کشور از کار کردن با این چوب‌ها لذت می‌بردند و همین موضوع باعث شد تا تبدیل به عادت غذایی آن‌ها شود. بعد از گذشت زمان کوتاهی، استفاده از چوب‌های غذا، به کشورهای ژاپن، کره و حتی بخش‌هایی از کشور مالزی رواج پیدا کرد. در کشورهای اروپایی، به دلیل این‌که برنج جزو وعده‌های اصلی غذایی نیست، از قاشق برای خوردن سوپ استفاده می‌کنند. اروپایی‌ها برای خوردن غذا عموماً از کارد و چنگال استفاده می‌کنند؛ مردم این قاره چاقو را سمت راست بشقاب و چنگال را سمت چپ بشقاب می‌گذارند؛ از سوی دیگر برای به درست گرفتن و تکه کردن غذا، سر چنگال را پایین گرفته دست‌ها به شکل حرف “X�� انگلیسی درمی‌آید. گفتنی است که در کشور آمریکا، چنگال را به شکل عمودی روی غذا قرار می‌دهند و سپس با چاقو گوشت یا هر جیز دیگر را تکه می‌کنند. در کشور ایران هم، قاشق و چنگال بسیار مرسوم است و استفاده از چاقو، در مقایسه با دیگر کشورها کمتر است. عموماً در ایران برای خوردن انواع غذا برنجی، خورش‌ها و سوپ و حتی کباب‌ها، از قاشق و چنگال استفاده می‌کنند.

  The post چنگال | وبسایت سرویس سفارش آنلاین غذا ریحون | تاریخچه چنگال appeared first on مجله ریحون.

via مجله ریحون