#انواع پنجره در فتوشاپ

[ehsanweblog]

تکنیک‌های سئو داخلی

سئو داخلی چیه و چه کاربردی داره؟

اولین قدم برای دستیابی به رتبه‌های بالاتر و اجرای کمپین سئو در درجه اول سئو داخلیه، چیزی که کاربر و موتورهای جستجو باهاش تعامل دارن و کیفیت اجراش می‌تونه همه چیزو عوض کنه طی زمان

وب‌سایت نقطه اصلی تمرکز ما برای ارتباط با جستجوگرها و موتورهای جستجو باید باشه و اگه این کارو نتونیم بدرستی انجام بدیم بهتره سراغ چیزای دیگه رو اصلا نگیریم!

اگر شما با تعاریف ابتدایی آشنا هستید لطفا به بخش تکنیک‌های سئو On-Page یا چک‌لیست برید

سهم بخش‌های مختلف سئو روی نمودار

سئو Off-Page، سئو On-Page و تکنیکال سئو بخش‌های اصلی بهینه‌سازی یک صفحه هستن. برای بالا آوردن یک سایت مطابق با سئو نیازه که همگی درست باهم کارکنن و هدف اصلی محتوا و ساختاره

سئو چیه؟

بهینه‌سازی موتور جستجو یا به اختصار سئو به مواردی گفته می‌شه که ما برای رسیدن به نتایج مورد نظر در جستجوها انجام می‌دیم. به مجموع پیکربندی و اجرای تکنیک‌های مختلف سئو گفته می‌شه

سئو خارجی یا Off-Page SEO چیه؟

اقداماتی مثل لینک‌بیلدینگ و سیگنال‌های مختلفی که خارج از سایت ما به موتور جستجو فرستاده می‌شه سئو خارجی می‌گن

اجرای صحیح این تکنیک‌ها می‌تونه شما رو چه در سئو داخلی و چه سئو خارجی کمک کنه

سئو On Page

در این قسمت خلاصه‌ای از تکنیک‌ها رو می‌بینید:

کیفیت اولیه محتوا

عنوان صفحه و توضیحات متا

سئو محتوا

هدینگ و فرمت محتوا

تصاویر و عناصر چندرسانه‌ای

بهینه‌سازی urlها

پیوندهای داخلی

لینک‌های خارجی

سرعت بارگذاری صفحات

موبایل فرندلی

دیدگاه‌ها و سئو داخلی

۱- کیفیت محتوای تولیدی

همیشه باید درنظر داشته باشید محتوای خوب بدون انجام بسیاری از کارهای سئو می‌تونه موفق بشه اما محتوای بد با انجام بسیاری از نکات مختلف هیچوقت نمی‌تونه دیده بشه یا اینکه جایی بهش ارجاع داده بشه. کیفیت واقعی رو می‌بینن مخاطبا و همیشه از کیفیت واقعی نقل می‌کنن و بین همدیگه دست به دست می‌چرخونن، چون دوسش دارن

چه محتوایی خوبه؟

محتوای اصلی (مقالات، متن، تصاویر، فیلم‌ها، سخنرانی‌ها، فتوشاپ، نظرات و…) بدون کپی یا بازنویسی از محتوای موجود

انتشار محتوا در سایت شما– یعنی اگه جایی مطلبو منتشر می‌کنید بعد یه نسخشو می‌ذارید روی سایت اصلا مناسب نیست. محتوای سایتو اگه می‌خواید بازنشر بدید باید اول ایندکس بشه و چند روزی ازش بگذره (نیل پتل توی یکی از ویدیوهاش می‌گفت یک هفته ازش می‌گذره بعد منتشرش می‌کنم توی مقالات لینکدین یا جاهای دیگه)

محتوای متن همیشه ارزشمند– سعی کنید محتوای متنی رو با رسانه‌های دیگه استفاده کنید. اگر یه ویدیو منتشر می‌کنید حتما دربارش توضیح بدید، نه فقط بخاطر موتور جستجو بلکه بسیاری علاقه ندارن بخاطر حجم بیشتر ویدیوها همه چیزو پلی کنن

محتوای مفید– مطمئن باشید این محتوا می‌تونه کسی رو راهنمایی کنه و فقط هدف انتشارش داشتن محتوا نیست، چیزای به وب‌سایت خودتون اضافه کنید که ارزش افزوده داشته باشه

محتوای تحقیقی– برای انتشار عجله نکنید، چندبار بخونید و ایرادها رو رفع کنید همزمان فاکتورهای مختلف سئو محتوا رو بررسی کنید و بعد ارسالش کنید (البته این اول راهه و بعدا هم باید به مرور تکمیل بشه، کسی محتوای رهاشده سال‌ها قبل رو دوس نداره)

مقالات طولانی (کامل و دوست‌داشتنی) نظرات بیشتری به خودشون جلب می‌کنن

محتوای غیرمحرمانه– شاید افراد زیادی خواهان بدست آوردن اطلاعات محرمانه باشن اما شما نباید سایت خودتونو قربانی کنید، از مواردی که می‌تونه شکایت و پیگیری در پی داشته باشه پرهیز کنید. کلا در سئو از چیزای زودگذر دوری کنید و اونو با برنامه ریزی کوتاه‌مدت و بلندمدت اشتباه نگیرید

۲- عناوین صفحات و توضیحات متا

اولین مواردی که بررسی می‌شن (چه توسط موتور جستجو و چه کاربرها) همین عناوین و توضیحات هستن

پس از درک صفحه توسط ربات گوگل، بر اساس مجوز دامنه، رقابت و سئو (Off-Page) صفحه شما (برای کلمات کلیدی مناسب) رو در فهرست خودشون رتبه‌بندی می‌کنن

عنوان صفحه در پنجره مرورگر قابل مشاهدست

استفاده از عناوین یکتا در صفحات سایت می‌تونه کمک خوبی برای درک موتور جستجو و کاربرها باشه و در نتیجه بهتر رتبه‌بندی بشن. اصطلاحات مقدماتی سئو رو بخونید

عنوان‌ها یکی از مهم‌ترین عوامل رتبه‌بندی و همچنین یکی از مهم‌ترین فاکتورهای سئو شناخته شدن

نکات بهینه‌سازی عناوین:

استفاده از کلمات کلیدی در ابتدای عناوین– اگرچه گوگل حالا باهوش‌تر شده و کلمات کلیدی اصلی رو بخوبی از تمام صفحه استخراج می‌کنه اما هنوزم اگه می‌خواید عمق نفوذ کلمات کلیدی رو بالاتر ببرید یه راه همین استفاده از کلمات کلیدی در ابتدای عنوان و توضیحاته

البته هیچوقت خوانایی عنوان رو فدای سئو نکنید و اگر جای کلمه کلیدی ابتدای متن نیست، پایان دنیا نیست و بهتره همین کار رو انجام بدید

عناوین را کوتاه و توصیفی بنویسید– عنوان صفحه لازم نیست طولانی باشه و توصیه عمومی استفاده از ۶۰ کاراکتر و کم‌تره، مقداری که گوگل برای نمایش عناوین استفاده می‌کنه

استفاده از اعداد و کلمات تاثیرگذار– لیست‌ها و عناوینی مثل بهترین، جدیدترین و… موجب افزایش نرخ کلیک می‌شن پس سعی کنید کلمات تاثیرگذار جایی در عنوان صفحه شما داشته باشن

استفاده نکردن از اسم دامنه در عنوان– نیازی نیست اسم دامنه شما جزئی از عنوان صفحه باشه. شما عنوان رو بر اساس استانداردهای گفته شده بنویسید، گوگل خودش اسم سایتو به عنوان صفحه اضافه می‌کنه

اگر سایت شما یک برند معتبره می‌تونید ازش استفاده کنید و کلیک بیشتری بخورید

متا دیسکریپشن

یک مثال برای متا دیسکریپشن بهینه

توضیحات همون قسمت پایین عنوان اصلیه که جستجوگر می‌بینه و شامل ۱۶۰ کاراکتر می‌شه

این یک فرصت دیگه برای متقاعد کردن جستجوگر به کلیک کردنه و بدست آوردن بازدید بیشتره

گوگل برای نمایش صفحه شما در سایر کلمات کلیدی که باهاش بالا اومدین از توضیحات درون صفحه استفاده می‌کنه و متای توضیحاتو نادیده می‌گیره

بهینه‌سازی متا توضیحات:

جلوگیری از تولید توضیحات خودکار– هرچند ممکنه گوگل از توضیحات شما استفاده نکنه اما این همیشه بهتر از مواردیه که متا توضیحات با کلمات بی‌معنی پر بشه

استفاده از کلمات کلیدی در توضیحات– گوگل همچنان اصطلاحات جستجو رو در عنوان و توضیحات برجسته می‌کنه (در بعضی کشورهای خاص url هم به رنگ قرمز نمایش می‌ده) پس توصیف‌های جذاب و مرتبط بنویسید

۳- سئو محتوا

سئو محتوا بخش مهمی از سئو داخلی محسوب می‌شه، محتوایی که ما برای تولیدش زحمت می‌کشیم باید توسط موتور جستجو و کاربرها براحتی قابل درک باشه وگرنه راه رو اشتباهی می‌ریم

قبل از انتشار محتوا (فرقی نمی‌کنه متن، تصویر، صوت یا ویدیو) اولین گام تحقیق کلمات کلیدیه. باید بدونیم جستجوگرها چی سرچ می‌کنن

لیستی از کلمات کلیدی مرتبط، هم‌معنی و مشابه تهیه کنید و سعی کنید در قسمت‌های مختلف صفحه ازجمله عنوان، توضیحات و محتوای درون صفحه ازش استفاده کنید

با هوشمندتر شدن گوگل حالا نیازی نیست برای کلمات مشابه هم صفحه جداگانه داشته باشیم بلکه با استفاده از اون کلمات کلیدی در صفحه متوجه ارتباط معنایی این دسته از کلمات می‌شه و در نتایج رتبه‌بندی می‌کنه

ساده‌ترین راه برای پیدا کردن این کلمات استفاده از ۳ ابزار مختلف گوگله

پیشنهاد نوار جستجو

وقتی شما یه کلمه کلیدی رو تایپ می‌کنید یک لیست تکمیلی ۱۰تایی پیشنهاد می‌شه

کلمات کلیدی پیشنهادی گوگل

همچنین افراد می‌پرسند

بعد از سرچ کلمه کلیدی در میان صفحاتی که میاره ۴تا سوال که بقیه در اون زمینه جستجو کردن به شما پیشنهاد می‌ده برای پیدا کردن نتایج بهتر، با کلیک کردن روی هرکدومشون سوال‌های دیگه‌ای هم اضافه می‌شه پس این می‌تونه یه ایده خیلی ��وب تولید محتوا باشه

کادر “همچنین افراد می‌پرسند” نتایج گوگل

جستجوهای مرتبط

قسمت پایین صفحه ۸ جستجوی مرتبط به شما پیشنهاد می‌شه، شما می‌تونید از این عبارت‌های کلیدی برای تنظیم عنوان بهتر و محتوای غنی‌تر استفاده کنید

قسمت جستجوهای مرتبط انتهای صفحات جستجو

۴- هدینگ و فرمت محتوا

فرمت درست محتوا به ارزش‌گذاری دقیق صفحه کمک می‌کنه. درسته که موضوع کلی صفحه یکیه اما هر موضوع اصلی حتما چندتا موضوع فرعی داره که نباید موجب سردرگمی موتورهای جستجو و کاربرها بشه

عنوان اصلی h1، زیرعنوان‌ها h2، و عنوان‌های فرعی h3 و سایر موارد غیرمرتبط به صفحه می‌تونن h4 تا h6 نشانه‌گذاری بشن (استایل مناسب این برچسب‌ها مهمه وگرنه h2 خیلی درشت یا h6 خیلی ریز نمایش داده می‌شه در حالت عادی توسط مرورگر)

شما می‌تونید از تایتل بعنوان h1 کنید یا یک عنوان جایگزین انتخاب کنید

یادتون باشه موتور جستجو تگ h1 رو نمایش نمی‌ده در نتایج و اینکار به عهده تایتله

مثال برای تفاوت عنوان و عنوان صفحه

چند نکته برای استفاده از h2 و h3 در بخش‌های متنی:

عنوان یک کلمه‌ای استفاده نکنید و با استفاده ازشون کاربر رو ترغیب به خواندن کنید

سلسله مراتب استفاده از هدینگ‌ها رو رعایت کنید یعنی ابتدا h1 و سپس h2 و به همین ترتیب تا پایین‌ترین رده

زیرعنوان‌ها جای خوبی برای استفاده از کلمات کلیدی هستن

قالب‌بندی محتوا

ارسال یک متن ساده درگیری خیلی پایینی بدست میاره پس یک قالب خوب برای محتوا دست و پا کنید:

بخش‌های مهم رو با استفاده از برجسته کردن یا کج‌نویسی بیشتر جلوه بدید

فونت با اندازه مناسب (حداقل ۱۴ پیکسل) را انتخاب کنید

تبدیل متن به پاراگراف‌های کوچک ۳-۴ خطی

فاصله دادن بین پاراگراف‌ها برای خواندن آسان‌تر متن‌های طولانی

��رای کنترل اندازه‌ها از css استفاده کنید

۵- تصاویر و سایر عناصر چندرسانه‌ای

تصاویر می‌تونن صفحات رو جالب‌تر و درکشو ساده‌تر کنن پس مهم هستن

یکی از بزرگ‌ترین مشکلات استفاده از تصاویر حجمشونه که باید کنترل بشه وگرنه کاربرها رو فراری می‌ده

بهترین روش برای استفاده از تصاویر:

اگر امکانشو دارید از تصاویر اصلی و غیرکپی استفاده کنید، درغیر اینصورت به منبع ارجاع بدید، تصاویر هم یکی از انواع محتوا هستن پس کپی کردن تصویر با یک متن تفاوتی نداره

کنترل حجم تصاویر با استفاده از ابزارهایی مثل save for web فوتوشاپ

با استفاده از ویژگی ALT به موتور جستجو بگید این عکس داره چی رو نمایش می‌ده

بجای استفاده از اعداد مثل images98.png از اسامی با معنی مثل ehsaider.png برای ذخیره کردن فایل‌ها استفاده کنید

از شبکه تحویل محتوا برای افزایش سرعت بارگذاری صفحات استفاده کنید وقتی چندین تصویر در یک صفحه دارید

۶- بهینه‌سازی urlها

نامک‌ها برای بیشتر موتورهای جستجو مهم هستن و دو بخش اصلی و ساختاری دارن

بخش اصلی شامل نام صفحه و بخش ساختاری مربوط به مادر صفحه می‌شه که این به استراتژی شما بستگی داره چطوری ازش بهره‌گیری کنید

url بهینه چه ویژگی‌های داره:

لینک‌های دائمی هستن و شامل پارامترها نمی‌شن و فقط با یک آدرس در دسترس هستن

استفاده از خط تیره بجای زیرخط

کوتاه و مفید برای موتور جستجو و استفاده کاربران

به نشانی زیر دقت کنید:

https://ehsaider.ir/seo-domain-name

و حالا نمونه‌ای از یک آدرس داینامیک پارامتری:

https:ehsaider.ir/?p=231

بهترین روش برای بهینه‌سازی ساختار urlها:

استفاده از دسته‌بندی– اگر سایت شما بطول مثال شاخه‌های مختلف بازاریابی اینترنتی رو پوشش می‌ده پس خیلی خوبه هر شاخه صفحه جداگانه داشته باشه و کاربر توی انبار بزرگ محتوای شما سردرگم نشه

عمق دسته‌بندی بیشتر از ۲ توصیه نمی‌شه:

خانه> رسانه‌های اجتماعی> توییتر> مقاله

و شیوه اشتباه:

خانه> رسانه‌های اجتماعی> توییتر> هشتگ‌ها> مقاله

استفاده از منوی ناوبری breadcrumb– این راهنما به چرخش کاربر در سایت کمک زیادی می‌کنه و با بخش‌های مختلف سایت آشنا می‌شه

۷- لینک‌های داخلی

پیوندهای داخلی خیلی مهم هستن، اصلا این پیوندها نباید با پیوندهای خارج از سایت در سئو Off-Page مقایسه بشن. پیوندهای داخلی بجز نقش انتقال اعتبار درواقع ناوبری شما رو تعیین می‌کنن و می‌تونن سایت شما رو بسیار جذاب یا بسیار پیش پا افتاده و غیرحرفه‌ای معرفی کنن

لینک‌های داخلی برای گردش کاربر و خزنده موتورهای جستجو اهمیت بالایی دارن و ایجاد پیوندهای مرتبط (داخلی یا خارجی) نقش مهمی در رتبه‌بندی دارن

راهنمای موتور جستجو– اگر صفحات ایندکس نشده‌ای دارید یکی از ابتدایی‌ترین کارهایی که می‌تونید انجام بدید همین لینک دادنه

شناخت مهم‌ترین صفحات سایت به موتور جستجو– صفحات مهم در نقاط مهم سایت (نقشه، منو، محتوا و…) لینک می‌شن. اگر شما صفحه مهمی دارید اما از صفحات اصلی سایت بهش لینک ندادید پس چه انتظاری از موتور جستجو دارید؟!

ماندگاری بیشتر در سایت– لینک‌های داخلی به کاربر کمک می‌کنه سایر ابعاد محتوا رو متوجه بشه مثلا من در بالاتر به صفحه شبکه تحویل محتوا لینک کردم تا اگه کسی اطلاعات بیشتری بخواد به اون صفحه مراجعه کنه

بهترین روش‌های ایجاد لینک داخلی:

لازم نیست دقیقا همون کلمه کلیدی رو لینک بدید و اتفاقا لینک کردن یک صفحه با عناوین مرتبط می‌تونه کمک زیادی به درک اون صفحه بکنه

لینک‌های داخلی در درجه اول باید برای مخاطب سایت ارزشمند باشن

ALEX CHRIS سئوکار محبوب من می‌گه تعداد ۱۵ لینک در محتوا خوبه و بیشتر از این چندان جالب نیست (توصیه من حفظ نسبت متنه، یعنی متن‌های بلندتر می‌تونن لینک‌های بیشتری در خودشون داشته باشن)

استفاده از لینک‌های داخلی در خود متن ارزش داره و نه سایدبار یا فوتر (لینک سایدبار و فوتر بی‌ارزش نیست اما به این مقدار هم ارزشمند نیست)

۸- لینک‌های خارجی

بعد از انتشار الگوریتم پاندا و پنگوئن بسیاری وبمسترها می‌ترسن در مطالبشون لینک خارجی داشته باشن اما این یک اشتباهه!

در پست سیگنال اعتماد با ایجاد پیوند خارجی من این مطلبو بازتر کردم. با ایجاد پیوند بین صفحه‌ای از سایت خودتون با یک صفحه معتبر از سایت‌های معتبر می‌تونید نرخ اعتماد خودتونو هم برای کاربرها و هم موتورهای جستجو بالا ببرید

پیوندهای خارجی راهی برای درک بیشتر موضوعات مورد نظر شما هستن

بذارید یجور دیگه بگم: شما با هر پیوند خارجی مقداری امتیاز صفحه رو تقسیم می‌کنید و البته مقداری امتیاز مفید هم بدست میارید، عادلانست

۹- سرعت لود صفحه

یادمه توی پادکستی شنیدم: فضای میزبانی شما ارتباطی با سئو نداره بلکه این موردیه که باید وجود داشته باشه تا سئو هم معنی پیدا کنه. پس این گزینه مثل انتخاب دسته‌بندی و پیوند داخلی نیست و یک شرط اصلیه

با فراگیر شدن دستگاه‌های همراه حتی سرعت بارگذاری صفحات مهم‌تر شد و اکثر وبمسترها می‌دونن “سایت موفق کند وجود نداره”

اگر دنبال نرخ تبدیل بیشتری هستید باید سرعت بارگیری صفحات رو بررسی کنید

۱۰- موبایل فرندلی

جستجوهای موبایل از دسکتاپ پیشی گرفته پس این طبیعیه که گوگل توجه بیشتری به این دسته از کاربرها داشته باشه

کافیه یه نگاه به آمارگیر خودتون بندازید و ببینید چقد لازمه همه قسمت‌های سایت در موبایل قابل دسترسی باشه

ابتدا از طریق ابزار تست موبایل گوگل تست کنید مشکلی وجود نداشته باشه و بعدش خودتون بعنوان یک تستر برید سراغ قسمت‌های مختلف سایت و همه چیزو امتحان کنید

طراحی واکنشگرا می‌تونه گزینه مناسبی برای شما باشه، اگر کسب و کار بزرگی دارید می‌تونید بفکر یک نسخه اندروید هم باشید

۱۱- دیدگاه‌ها و سئو داخلی

بسیاری معتقد هستن با افزایش شبکه‌های اجتماعی دیگه لازم نیست وبلاگ اجتماعی داشته باشیم اما این افکار اشتباه هستن

دیدگاه‌ها صفحه شما رو بروزرسانی می‌کنن، پاسخ سوالات داده می‌شه و کاربرها زمان بیشتری سپری می‌کنن. احتمالا دیدگاه‌های قبلی خونده می‌شن

چندتا قانون ساده برای بخش دیدگاه‌ها:

همیشه قبل از انتشار دیدگاه‌ها باید بررسیشون کنید

اجتناب از انتشار نظرات عمومی مثل خیلی خوب بود و عالی بود

فقط نظراتی که با صفحه موجود مرتبط هستن و ارزش افزوده دارن تایید کنید

نظرات با نام غیرواقعی رو تایید نکنید

به نظرات پاسخ بدید تا افراد بیشتری میل به ارسال دیدگاه داشته باشن

شاید بپرسید چرا خودم بخش ارسال دیدگاه ندارم! راستش من نمی‌تونم روی این بخش کنترل کافی داشته باشم و عمده نظرات دریافتی شامل موارد گفته شده نیستن.

چک لیست سئو داخلی

این چک لیست راهنمای مطلب اصلیه

اطمینان حاصل کنید پیوندهای داخلی و خارجی قابل درک هستن

اطمینان حاصل کنید محتوای شما اصلی، مفید و تحقیقاتی هستن

با اضافه کردن کلمات کلیدی، کلمات قدرت و اعداد عنوان‌ها رو بازنویسی کنید

از یک توصیف منحصر بفرد برای تمام صفحات و استفاده از کلمات کلیدی بهره‌گیری کنید

برای کلمات کلیدی تحقیق کنید و اطمینان حاصل کنید در عنوان، محتوا و کلمات مشابه وجود دارن

اطمینان حاصل کنید صفحه شما تنها یک h1 داره

از عنوان‌های سلسله مراتبی در صفحات استفاده کنید (h1>h2>h3)

با استفاده از css، بولد و ایتالیک مطالب رو زیبا کنید

بهینه‌سازی تصاویر و سایر عناصر چندرسانه‌ای به همراه تگ ALT

مطمئن بشید ساختار پیوندهای شما استاتیک و سئو دوستانه‌ست

پیوندهای داخلی به محتوا اضافه کنید

لینک خروجی به محتوا اضافه کنید (لینک به سایت‌های مرتبط و معتبر)

مطمئن بشید سایت شما کمتر از ۳ ثانیه لود می‌شه (دسکتاپ و موبایل)

مطمئن بشید سایت شما موبایل فرندلیه

به نظردهی تشویق کنید اما فقط نظرات منطقی رو ��نتشر کنید

آیا سئو داخل صفحه از سئو خارج از صفحه مهم‌تره؟

این واضحه که برای رسیدن به حداکثر کیفیت به هردو مورد سئو درون صفحه و سئو خارج از صفحه نیاز دارید اما باید بدونید سئو داخلی مهم‌تره (حداقل برای سایت‌های جدید)

۱- به زبان موتورهای جستجو صحبت کن: سئو برای موتورهای جستجو از سایت شما شروع می‌شه پس اولین مرحله برای رتبه‌بندی ��ایت شماست

شما به زبان موتورهای جستجو صحبت می‌کنید تا درک بیشتری از صفحات شما بدست بیارن و سیگنال کیفیت رو بدست بیارید

سیگنال‌های بیشتر مساوی با بدست آوردن رتبه‌های بهتره

۲- سئو درون صفحه به کاربرها تکیه کرده: هرگز فراموش نکنید هدف اصلی شما بدست آوردن رضایت کاربرهاست.

ممکنه ترافیک بالایی جذب کنید ولی رضایت بازدیدکننده‌ها رو بدست نیارید و در نتیجه بدرد شما نمی‌خوره و بزودی از دست می‌ره

۳- بسیاری از سایت‌ها اشتباه می‌کنن: تعجبی نداره اگه بدونید اکثر سایت‌ها اهداف مشخصی در سئو ندارن و احتمالا بزودی از میدان رقابت خارج می‌شن

اطلاعات زیادی در مورد سئو وجود داره اما فکر نکنید تمام این نکات رعایت می‌شن، بسیاری از صاحبان کسب و کارها به تبلیغات با بازدهی بسیار پایین علاقمندن

۴- سئو داخلی نیاز همه‌ست: اگر شما یک کسب و کار محلی و کوچیک دارید پس تقریبا اکثر نیاز شما با سئو داخلی رفع می‌شه

۵- سئو خارج از صفحه بعد از سئو داخلیه: قبل از اینکه حتی فکر کنید چطور می‌تونید رتبه صفحات مختلفو ارتقا بدید باید از بهینه‌سازی داخلی مطمئن باشید

اولین قدم بدست آوردن سئو داخلیه و بعد می‌تونید به فکر فاکتورهای خارج از صفحه باشید

صاحبان کسب و کارهای جدید که بازدید هدفمند نیاز دارن و البته وقت و مهارت کافی برای انجامش ندارن می‌تونن برون‌سپاری کنن.

اگر تمایل به انجام موارد ذکر شده در بالا دارید می‌تونید با من تماس بگیرید

منتشر شده در: تکنیک‌های سئو داخلی

[hadidmamasani]

۱۵ نکته عالی عکاسی از غذا

از بین تمام چیزهایی که از آن ها عکس گرفته ام، عکاسی از غذا یکی از پروژه های فنی تمام عیار است. چیزهای زیادی در مورد نورپردازی، چیدمان، طراحی، عکاسی و غیره وجود دارد. تقریبا عکاسی از غذا همیشه یک فرایند تولیدی بوده است. فرقی نمی کند که شما برای ناشر بزرگی عکس از غذا می گیرید، یا برای به اشتراک گذاشتن با دوستانتان، در هر صورت فرایند دلنشین عکس گرفتن یکسان است.

شما فقط یک منبع نور نیاز دارید

عکاسی از غذا قطعاً یکی از ژانرهایی است که چیزهای کم و کوچک هم در آن زیاد و مهم است. به عنوان مثال، در عکاسی از پرتره ها (تک چهره)، اتومبیل ها و معماری های داخلی، می توانید آنقدر نور اضافه کنید تا آن را طبق نیازتان کاملاً شکل دهید. نور کنار و پشت (سه چهارم) را هم اضافه کنید. نور ثانوی (پرکننده) بیشتری بتابانید. نور را ماهرانه بسازید و سایه ها را به سمتی که می خواهید هدایت نمایید. با این وجود، در عکاسی از غذا، معمولاً برای اینکه غذا را خاص نشان دهید باید به دقت یک منبع نور تابشی و بزرگ انتخاب نمایید. پیش از آنکه برای جستجو و خرید بزرگترین سافت باکس (ابزار اصلاح نور حصار مانند) روی سایت دیجیکالا کلیک کنید، چند دقیقه وقت بگذارید و پنجره هایتان را چک کنید. نود درصد مواقع، شما برای ایجاد نور تابشی کناری یا پشتی، تنها به یک پنجره نیاز دارید. نورپردازی از پشت یا کنار باعث ایجاد بُِعد و برجسته شدن بافت غذا می شود. من به عنوان یک عکاس پرتره، وقتی برای اولین بار شروع به عکاسی از غذا کردم، این مسئله را کمی دور از عقل تصور می کردم. هرچند که می توانیم تنها با یک نور، عکس های پرتره خیره کننده ای بگیریم، اما بیشتر اوقات برای محو کردن سایه ها از نور پرکننده، و برای ایجاد تفکیک از نورهای پس زمینه استفاده می شود. در مورد غذا اینطور نیست. بهترین نور برای عکاسی از غذا، نوری است که حتی هنگام مشاهده عکس ها هم متوجه آن نشوید. ما می خواهیم تا حد ممکن عکس طبیعی باشد. به همین دلیل است که نور پنجره برای این کار بسیار عالی است. البته، این یعنی یک سری سایه های طبیعی نیز در عکس ایجاد می شود. اگر احساس میکنید که این سایه ها باید محو شوند یا نور پر کننده نیاز دارید، از یک صفحه بازتابی (رفلکتور) استفاده کنید.

گاهی اوقات طبیعت (و برنامه ها) با شما همکاری نمی کند

بعضی اوقات فقط در یک روز خیلی بد، گیر کرده اید و هیچ کاری از دستتان بر نمی آید. بعضی وقت ها مجبورید در شب عکاسی کنید. هرچند که نور طبیعی برای عکاسی از غذا بهترین نور است، اما در صورت لزوم می توانید نور روز را در استودیو ایجاد نمایید. مهم نیست که نور فلاش را بکار می برید یا نور استودیو، حتما از سافت باکس یا ابزارهای پخش کننده نوری استفاده کنید که برای ایجاد یک نور پراکنده ی عالی، به اندازه ی کافی بزرگ باشند. برای شروع، نصف قدرت نور را به کار ببرید. استفاده از فلاش برای ایجاد مقداری نور اشکالی ندارد، اما اجازه دهید دوربین به طور خودکار این نور را ثبت کند و تنظیمات آن را عوض نکنید.

همانطور که  در زیر می بینید، نصب و برپایی ابزارها می تواند بسیار مهم باشد. اینجا دقیقاً داخل درب جلویی خانه من است. در آنجا، یک منبع نور تابشی بزرگ، یک صفحه بازتابی که در آن سوی میز نصب شده و یک گیره ی دو سر وجود دارد. دوربین بقیه کارها را انجام می دهد. روزهایی که زمان یا هوا همکاری نمی کنند، فلاشی را درون سافت باکس ۲۴ اینچی قرار می دهم که (تقریبا) روی۱/۴ نیرو تنظیم شده است. تمام عکس های این مقاله در اینجا گرفته شده اند.

زاویه دوربین را تغییر دهید

همانطور که در موضوعات انسانی می شود از زوایای دلنشین تر استفاده کرد، در مورد غذا هم به همین شکل است. یادآوری این نکته حائز اهمیت است که شاید مفهومی که در ذهن دارید، همیشه بهترین عکس را ایجاد نکند. به همین دلیل است که هیچ وقت تنها از یک زاویه، از غذا عکس نمی گیرم. تنوع خیلی مهم است، به ویژه زمانی که برای مشتری کار می کنید. مشتری ها مایلند گزینه های انتخابی داشته باشند. همچنین به خاطر داشته باشید که زوایای مختلف برای انواع مختلف عکس ممکن است خوب (یا بد) باشند. به عنوان مثال، عکاسی از زاویه ی بالای ردیف های کیک های فنجانی می تواند خطوط جالبی را در قاب ایجاد کند. همچنین، عکاسی از مواد لازم غذا، از زاویه بالا، بسیار خوب است. مانند هر نوع عکاسی دیگری، زوایای خود را با دقت انتخاب کنید. این زاویه دوربین است که حس عمق، چشم انداز و مقیاس را ایجاد می کند. پس عاقلانه انتخاب کنید. به یاد داشته باشید که یکی دیگر از مزیت های عکاسی از غذا این است که در حالی که وقت می گذارید تا همه چیز را به درستی انجام دهید، حوصله تان سر نمی رود و دلزده نمی شوید.

در دو مثال زیر، از مواد لازم برای مزه دار کردن غذا، از دو زاویه ی مختلف عکس گرفته شده است. آیا یکی از آن ها بهتر است؟ برای من و شما ممکن است یکسان باشند، اما نظر مشتری حتما فرق می کند.

صحبت از درست انجام دادن کار شد…

بسیاری از عکاسان و دیزاینرهای (تزئین کنندگان) غذا به شما خواهند گفت که پس از آمدن غذا روی میز، فرصت خیلی کمی برای عکس گرفتن دارید. تا حدودی آن ها درست می گویند. غذاهای گرم، فقط تا زمانی که گرم هستند و تازه از فر بیرون آمده اند، زیبا به نظر میرسند؛ اما لزوما به این معنا نیست که غذا باید از هر لحاظ آماده باشد تا بتوان از آن عکس گرفت. مطمئن شوید که همیشه بودجه شما شامل غذای اضافه هم می شود. شما می توانید برای بررسی چیدمان و اطمینان از زاویه دوربین و نور، از «مواد اولیه و آماده نشده ی غذا» استفاده کنید. بعضی از عکاسان حرفه ای به این غذا، «غذای ساختگی» می گویند. وقتی آنها به غذای واقعی تبدیل شدند، «غذای قهرمان» آماده است، یعنی غذایی که به بهترین شکل انتخاب، تهیه و تزئین شده است. انجام تست عکاسی با غذاهای ساختگی، استرس شما برای عکاسی از غذای اصلی را کم می کند. این عکس از پنکیک ها خیلی خوب گرفته نشده است. ما از غذای اصلی عکس گرفتیم، اما من نا خواسته نورهای بالایی سمت چپ را تکان دادم. ما برای برش عکس نهایی، عکس را ذخیره کردیم، اما این یک مثال عالی بود تا مراقب باشید در زمان بین عکاسی از غذای ساختگی و اصلی، چیزی را تغییر ندهید.

عمق میدان (DOF)

زمانی که از نور طبیعی استفاده می کنید، معمولا تمایل دارید تا حد ممکن عکس های کاملا باز بگیرید. عکاسی با f/2.8 یا f/1.8 (ضریب اف: عددی برای اندازه گیری بزرگی دریچه دیافراگم دوربین) مطمئناً می تواند پس زمینه های ملایم و رویایی ایجاد کند، اما به خاطر داشته باشید که ممکن است زمانی که از غذا عکس می گیرید، نیاز داشته باشید که روی پس زمینه فوکوس (تمرکز) کنید، که معمولا در عکاسی به حالت باز این امکان را ندارید. آن ردیف های کیک های فنجانی که قبلا گفتم را یادتان هست؟ یک عمق میدان کم در آنجا مفید خواهد بود، چون که مشخص است آن ها کیک فنجانی هستند. اما اگر عکس با المان های پس زمینه ای طراحی شده باشد که هیچکس قادر به ��شخیص آن ها نیست، ممکن است عمق میدان کم بهترین انتخاب نباشد. همچنین به خاطر داشته باشید که عمق میدان، نه تنها از جلو به عقب، بلکه از سمتی به سمت دیگر هم قابل استفاده است. عکس کلوزآپ (نمای نزدیک) از غذا، در واقع عکاسی ماکرو (عکاسی از نمای نزدیک) به حساب می آید. اگر خیلی سریع فوکوس عکس شما به سمت دیگری برود، یک عکس زیبا را از دست می دهید. تا زمانی که کاملا حرفه ای نشده اید، از براکتینگ نوردهی (روشی که در آن از یک صحنه، چندین عکس با تنظیمات نوردهی متفاوت گرفته می شود) استفاده کنید، با این کار هم می توانید انتخاب های بیشتری داشته باشید، و هم دیگر مجبور به عکاسی دوباره نشوید. اشکال ندارد که فوکوس عکس روی ردیف دوم این کیک های ذرت قرار بگیرد، چون هنوز هم قابل تشخیص هستند. اگر عمق میدانمان خیلی کم باشد، ممکن است عکس کلوزآپ مناسب نباشد.

عکاسی از بستنی

احتمالا بزرگترین چالشی که عکاسان غذا با آن روبرو هستند، بستنی است. حداقل زمانی که شروع به کار عکاسی کردم، برای من که اینطور بود. به محض اینکه در ظرف قرار می گرفت آب می شد و من هیچوقت از نتایج عکاسی راضی نبودم. عکاسان به مناطق خیلی دور سفر کرده اند، از کوه های خطرناک و آبهای خروشان رد شده اند، به دنبال خردمندترین راهنمایان گشته اند و بخش هایی از وجودشان را داده اند تا اطلاعاتی که می خواهم با شما به اشتراک بگذارم را به دست آورند. آماده اید؟ پیش از زمان عکاسی، اسکوپ (گلوله) های بستنی را روی یخ خشک قرار دهید. بیشتر از نیازتان اسکوپ بستنی بردارید، ولی برای عکاسی فقط از آن هایی که لازم است استفاده کنید. از نی برای فوت کردن بخار یخ خشک استفاده کنید تا در زمان عکاسی بدون اینکه بستنی آب شود، بخارها در تصویرتان ثبت نشوند. همچنین می توانید از نی برای ذوب کردن قسمت های خاص استفاده کنید، فقط مطمئن شوید که ظاهر بستنی برای عکاسی تازه به نظر برسد.

غذا، مجموعه ای از مواد تشکیل دهنده ی آن است

یک غذای خوشمزه همیشه یک غذای زیبا نیست. از بعضی غذاها عکس بدی گرفته می شود. وقتی که این اتفاق می افتد، به عکاسی از مواد تشکیل دهنده فکر کنید. حتما قاب را پر کنید. در عکاسی از دانه های قهوه، بزرگنمایی در حالت متراکم، جزئیات و بافت را به عنوان یک عنصر ملموس نشان می دهد. بدیهی است که نمی توانیم آن را لمس کنیم، اما دانستن اینکه وقتی آنها را در دست می گیریم چه حسی دارد، برای تجربه بیننده ی عکس، المان جدیدی خواهد بود. گزینه ی دیگر، گرفتن عکس از «کار در حال انجام» است. شاید عکاسی از ریختن مایعات یا دستی که در حال هم زدن چای است، دقیقا همان چیزی باشد که نیاز دارید تا یک عکس دلنشین بگیرید، در غیر این صورت شاید عکستان یک غذای نامرتب به نظر برسد. به عنوان مثال، یکی از بزرگترین چالش هایی که هنگام کار با سس ها دارم این است که هرگز دقیقاً همانطور که می خواهم نمی ریزند. از طرف دیگر، اگر از هم زدن سس درون ظرف عکس بگیرید، دیگر مجبور به عکاسی دوباره از سسی که با شما همکاری نکرده نخواهید شد.

مکان: چیزی بیشتر از نور است

به آنچه می خواهید انجام دهید فکر کنید. شما می خواهید غذا را به بهترین شکل نشان دهید. اگر استودیوی شما آشپزخانه ندارد، باید عکاسی را به مکانی که آشپزخانه دارد منتقل کنید. علاوه بر اینکه می توانید در آشپزخانه از تازه ترین حالت غذا عکس بگیرید، برای فضای ��اری نیز هیچ چیزی به اندازه ی آن مفید نیست. یک حمام کوچک در پایین راهرو با روشویی کوچک به دردتان نمی خورد.

بشقاب تمیز

آیا تا به حال دیزاینرها را وقتی که غذا را داخل بشقاب قرار می دهند دیده اید؟ آنها از انبرهای کوچک استفاده می کنند! آنها محتاط و دقیق هستند، زیرا حتی کوچکترین خرده نانی که در جای اشتباه قرار بگیرد هم می تواند توجه بیننده را از غذای اصلی به ظرف منحرف کند. اگر بخواهم صحبت های دوستم را برایتان تفسیر کنم می توانم بگویم که اگر به این فکر می کنید که: «من  بعدا می توانم از شر آن خرده نان یا قطره سس در فتوشاپ خلاص شوم»، از شما می خواهم کاری که در حال انجام آن هستید را متوقف کرده و به خودتان یک سیلی بزنید. سخت است! فتوشاپ یک ابزار است نه چوب جادویی. تا حد ممکن همه چیز را به دوربین نزدیک کنید تا عالی به نظر برسند. عکس بشقاب های تمیز خیلی خوب می افتد، اما باید مطمئن شوید که خوب و تمیز هستند.

از سوی دیگر …

خلاق باشید. اگر شیرینی ها خراب شدند، اشکال ندارد که آن را نشان دهید. لزومی ندارد تمامی ظرف های غذا، در بهترین و دست نخورده ترین حالت ممکن باشند. بعضی از شیرینی ها را خرد کنید. استیک را ببُرید. این کار به بیننده می گوید که شخصی قبلا از این موضوع لذت برده، پس شما هم می توانید از آن لذت ببرید. نامرتب بودن هم می تواند به اندازه ی تمیزی ظرف برای عکاسی خوب باشد. فقط زیاده روی نکنید.

پس زمینه را تغییر دهید

یکی از بهترین توصیه هایی که می توانم به شما ارائه دهم این است که هر زمان که ممکن بود با دیزاینر غذا کار کنید. هرچند که با هر بودجه ای و در هر پروژه ای نمی توانید این کار را انجام دهید، اما اگر این توصیه را گوش کنید می توانید مهارتتان در ایجاد ظاهر های متفاوت را بالا ببرید. غذا همان طوری که باید باشد، به نظر می رسد. شما می توانید روی بشقاب و چیزهای دیگر کنترل داشته باشید. همانطور که برای پرتره ها به دقت پس زمینه انتخاب می کنید، برای غذا هم باید همینطور باشد. تغییر رومیزی، بشقاب ها و تخته های برش گزینه های مشخصی هستند، اما به همین ها اکتفا نکنید. من از کاشی های کف سرامیکی ۱۶ اینچی استفاده کرده ام. آیا سینی های شیرینی قدیمی و بدترکیبی که جایی در آشپزخانه آن ها را پنهان کرده اید به خاطر دارید؟ همان هایی که طوری سوخته اند که با هیچ مواد شوینده ای پاک نمی شوند! یکی از آن ها را بردارید و برای عکاسی استفاده کنید. پس زمینه ی جالبی ایجاد می کنند. به من اعتماد کنید. سعی کنید رنگ ها و بافت هایی را بکار ببرید که مکمل غذا باشند. یکی دیگر از نکات خوب پس زمینه و پروژه های فنی، پوشاندن ورق های فوم با بقایای پارچه های مختلف است. ارزان تر از رومیزی است و کار با آن ها راحت تر است، چون که وقتی مواد و اجسام را روی آن قرار می دهید چروک نمی شوند. بیش از حد به انتخاب هایتان فکر نکنید. بعضی وقت ها قرار دادن بشقاب روی میز، تنها چیزی است که به آن نیاز دارید. مطمئن شوید که پس زمینه ی انتخابی شما، تضاد خوبی با غذا ایجاد می کند. این روش نیز، یکی دیگر از راه های ایجاد یک عکس بی نظیر است.

بدانید که چگونه از عکس استفاده ��واهد شد

آیا برای کتاب آشپزی عکاسی می کنید یا یک مجله و یا بسته بندی محصول؟ شناخت مخاطبان خود و نحوه استفاده از عکس، نقش مهمی در نحوه تهیه یا برش تصویر شما خواهد داشت. برای چاپ تصویر، مشاوره با مشتری در مورد چیدمان بسیار مهم است. شما می توانید زیباترین عکس جهان را بگیرید، اما اگر برش یا جهت چیدمان شما مناسب نباشد، احتمالا باید ریسک عکسبرداری مجدد و استخدام نشدن دوباره را بپذیرید. همانطور که در ابتدا نیز گفته شد، این یکی از دلایل عکاسی از چندین زاویه است. هنگام عکسبرداری برای کتاب آشپزی، تقریباً هیچ وقت نمی دانم که کدام غذا برای جلد در نظر گرفته شده است. گرفتن عکس مورد نظرتان و چیدمان مجدد آن طبق جلدی که در ذهن دارید، یکی از راه هایی است که می توانید مطمئن شوید مشتری شما گزینه های انتخابی زیادی دارد. در نمونه های زیر، اولین تصویر، در داخل کتاب برای دستور پخت حقیقی استفاده شده، در حالی که تصویر دوم برای جلد بکار رفته است.

در مقایسه با حالت نرمال، از غذای کمتری استفاده کنید

به یاد دارید که گفتم در نورپردازی غذا، چیزهای کم هم زیاد هستند؟ در مورد ظرف غذا هم همینطور است. در حالی که ممکن است فکر کنیم یک بشقاب بزرگ و پر از غذا که مناسب یک نوجوان گرسنه است، برای عکاسی هم خوب باشد، اما باید این را نیز در نظر بگیریم که عکس ما باید هم توجه مخاطب اصلی و هم مخاطبان فرعی مختلف را به خود جلب کند. همچنین گذاشتن فضای خالی در لبه های بشقاب، به ایجاد تضاد بین غذا و پس زمینه کمک می کند. همچنین مراقب المان های بسیار زیاد درون بشقاب باشید، چون ممکن است با یکدیگر همپوشانی داشته باشند.

غذا را کامل بپزیم یا نه؟

نظرات مختلفی در این مورد وجود دارد. برخی از عکاسان و دیزاینرها به شما می گویند که پخت کامل غذا، حالت جذاب آن را از بین می برد؛ بعضی دیگر هم می گویند طبق نظرات موثق، اگر از غذا عکس می گیرید، باید غذا همانطور که در دستور پخت ذکر شده به نظر برسد. نظر شخصی من این است که اگر شما زمان بگذارید و از «غذای ساختگی» عکس بگیرید، باید هنگامی که «غذای اصلی» کاملا پخته شد و تازه از فر بیرون آمد هم مشکلی برای عکاسی از آن نداشته باشید.

هرگز دست به غذای دیزاینر نزنید

لازم نیست به سختی این موضوع را متوجه شوید. آن ها هم مانند شما، در کارشان جدی هستند. به محض اینکه غذا درون ظرف قرار گرفت، دست زدن به آن برای شما ممنوع است. اگر لازم باشد می توانید بشقاب را بچرخانید، اما اگر باید چیزی را از درون بشقاب بردارید یا به آن اضافه کنید، از خودشان بخواهید که این کار را برایتان انجام دهند. آن ها هم مثل شما، به خاطر استعداد و بلد بودن کارشان استخدام شده اند. آن ها به دوربین شما دست نمی زنند، پس شما هم به غذای آن ها دست نزنید.

نتیجه

عکاسی از غذا هم، مانند هر عکاسی دیگری، اگر به درستی انجام شود می تواند لذت بخش باشد و اگر به درستی صورت نگیرد، ناامید کننده خواهد بود. با این وجود، استفاده از رویکرد روش شناختی می تواند نتایج بسیار خوبی ایجاد کند. وقتی به درستی به این کار بپردازید، متوجه می شوید خیلی از مفاهیمی که در این مقاله ذکر شدند، در عکاسی از افراد هم صدق می کنند. توجه به نورپردازی، پس زمینه، زاویه های دوربین، چیدمان، ت��بش و «کمد لباس» می تواند پرتره هایی عالی ایجاد کند، اما در صورت استفاده دقیق از آن ها در عکاسی از غذا، می توانید تصاویری ایجاد کنید که با نگاه کردن به آن ها دهانتان آب بیفتد. 

  کلیه عکسها دارای حق چاپ ۲۰۱۳-۲۰۱۴، Guyer Photography هس��ند. کلیه حقوق محفوظ است.

The post ۱۵ نکته عالی عکاسی از غذا appeared first on آکادمی حدید.

via IFTTT

[babyphotographystudio-blog]

آموزش داج اند برن حرفه ای در عکاسی منظره

احتمالا با تکنیک داج اند برن یا روشن کردن و تاریک کردن تصاویر در فتوشاپ اشنایی دارید. این تگنیک در بسیاری از مواقع میتواند ظعف داینامیک رنج https://www.digikala.com/Search/Category-digital-camera را بپوشاند. ما قصد داریم در این مقاله طیف کاملی از تکنیک های روشن و تیره کردن یا داج و برن (dodging و burning) را بررسی نماییم. شما می توانید با استفاده از انواع تکنیک های پیشرفته dodge و burn فتوشاپ، برای روشن و تاریک کردن انتخابی برخی قسمت ها، https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B9%DA%A9%D8%A7%D8%B3%DB%8C منظره خود را بهبود بخشید. برای این کار ما مطالعه این مقاله را به شما عزیزان توصیه می نماییم. http://sevilstudio.com/%D8%B3%D9%88%DB%8C%D9%84-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D9%88%D8%AF%DB%8C%D9%88/%D8%B9%DA%A9%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D9%86%D9%88%D8%B2%D8%A7%D8%AF درhttps://www.instagram.com/p/BcaCkHsnoz1 http://sevilstudio.com/images/sevil4567.jpg برای شروع باید بگوییم زمانیکه بحث کامل کردن عکس های منظره شما مطرح باشد، روشن و تیره کردن (dodging و burning) در نوع خود یک هنر است. این روند به مدت طولانی بخش جدایی ناپذیری از عکاسی بوده است، اما این روزها روشن یا تاریک کردن قسمت های تصویر با دقت، آسان تر از انجام این کار در تاریک خانه های قدیم می باشد. باید بدانید که مسئله فقط دانستن این که چطور باید روشنایی را به طور انتخابی تنظیم کنیم نیست: تصمیم گیری در مورد این که کدام قسمت های یک تصویر به توجه نیاز دارند، بسیار مهم تر است. هنگامیکه شخصی یک عکس را می بیند، نگاهش به طور طبیعی اول به سمت قسمت های روشن تر کشیده می شود پس در نتیجه هنگام روشن تر کردن (dodging) و تیره تر کردن (burning) این مسئله را در نظر داشته باشید. تصور کنید که دارید چشم ها را به سفری در اطراف کادر می برید: بر خطوط برجسته تاکید کنید و چشم را به سمت سوژه بکشید. مرحله ی نخست :زمین و آسمان را جدا کنید برای شروع شما می بایست با ابزار Quick Selection در نرم افزار فتوشاپ بر روی آسمان نقاشی کنید تا آن را انتخاب کنید، سپس کلیدهای Cmd/Ctrl+J (در ویندوز بجای دکمه Cmd دکمه Ctrl وجود دارد) را فشار دهید تا این قسمت را در یک لایه جدید کپی کنید. یک لایه تنظیماتی Levels اضافه کنید. برای تاریک کردن تصویر Blend Mode را بر روی Multiply تنظیم کنید. کلیدهای Cmd/Ctrl+I را فشار دهید تا ماسک لایه به سیاه معکوس شده و افکت آن پنهان شود. مرحله ی دوم : آسمان را تیره کنید شما می باید دکمه Cmd/Ctrl (در ویندوز بجای دکمه Cmd دکمه Ctrl وجود دارد) را نگه داشته و بر روی تصویر کوچک (thumbnail) کنار لایه آسمان بریده و کپی شده در مرحله قبل کلیک کنید تا به صورت یک ناحیه انتخابی (selection) در آید، لایه وسط در تصویر فوق. سپس بر روی ماسک لایه Levels کلیک کنید. ابزار قلم مو را انتخاب کنید. رنگ پس زمینه را بر روی سفید و opacity قلم را بر روی ۲۰% تنظیم نمایید، و بعد از آن برای تیره کردن ناحیه هایی که می خواهید روی آسمان بکشید. هنگامی که کارتان تمام شد، دکمه های Cmd/Ctrl+D (در ویندوز بجای دکمه Cmd دکمه Ctrl وجود دارد)را برای خارج ��دن از حالت انتخاب (deselect) فشار دهید. مرحله ی سوم : پیش زمینه را روشن کنید در این مرحله لایه تنظیماتی Levels دیگری اضافه کنید. Blend Mode آن را بر روی Screen تنظیم کنید تا تصویر روشن شود. کلید Cmd/Ctrl را نگه دارید و بر روی لایه آسمان کلیک کنید تا انتخاب (select) شود و سپس با Select>Inverse ناحیه انتخابی را معکوس کنید تا پیش زمینه انتخاب گردد. برای سیاه کردن ماسک لایه Levels جدید، کلیدهای Cmd/Ctrl+I را فشار دهید، سپس روی آن با رنگ سفید نقاشی کنید تا قسمت هایی از پیش زمینه را روشن تر نمایید. مرحله ی چهارم : سنگ ها را شارپ کنید در اینجا کلیدهای Cmd/Ctrl+Shift+Alt+E را فشار دهید تا یک لایه ادغام شده ایجاد کنید. بر روی آن راست کلیک کرده و ‘Convert to Smart Object’ را انتخاب کنید.سپس به مسیر Filter>Sharpen>Unsharp Mask بروید و Amount (مقدار) را بر روی ۱۲۰، سپس Radius (شعاع) را بر روی ۴۵ و Threshold (آستانه) را بر روی ۴ تنظیم کنید تا به سنگ ها وضوح و شارپنس بیافزایید. ماسک لایه ای که ظاهر می شود را معکوس کنید (Cmd/Ctrl+I)، و روی سنگ ها با قلم موی رنگ سفید نقاشی کنید. مرحله ی پنجم : چشم ها را به سمت سوژه هدایت کنید شما می بایست در ااینجا کلید Alt را نگه داشته و بر روی آیکون New Layer در پنل لایه ها کلیک کنید. در گزینه های پنجره باز شده Mode را روی Overlay تنظیم کنید، مربع “…Fill with” را تیک بزنید و Ok کنید. Opacity ابزار قلم مو را بر روی ۱۰% تنظیم کنید، سپس برای روشن کردن با رنگ سفید و برای تیره کردن با رنگ سیاه نقاشی کنید؛همچنین از این لایه برای هدایت ماهرانه چشم بیننده به سمت سوژه استفاده نمایید. مرحله ی ششم : هایلایت ها و سایه ها میخواهیم این آموزش را به پایان برسانیم. در پایان کلیدهای Cmd/Ctrl+Shift+Alt+E (در ویندوز بجای دکمه Cmd دکمه Ctrl وجود دارد) را فشار دهید تا یک لایه ادغام شده جدید ایجاد کنید. ابزار Dodge را انتخاب کنید و Exposure را بر روی ۱۰% و Range را بر روی Highlights تنظیم کنید. از این ابزار با تنظیمات ذکر شده برای تقویت هایلایت ها (قسمت های روشن) و تاکید روی آن ها استفاده کنید. از ابزار Burn، با تنظیمات Exposure بر روی ۱۰% و Range بر روی Shadows، برای اضافه کردن عمق به سایه ها استفاده نمایید. منبع:

https://akasee.ir/

[grafisha-blog]

افزودن bevel & emboss به یک لایه در فتوشاپ - Bevel & Emboss Effect

پست جدیدی در وبسایت گرافیشا منتشر شد.

افزودن bevel & emboss به یک لایه در فتوشاپ - Bevel & Emboss Effect

افزودن bevel & emboss به یک تصویر، به آن یک یک حالت 3 بعدی می دهد و باعث می شود که عمقی تر به نظر برسد. bevel & emboss، همچنین رمز ساختن انواع styleهای فلزی، شیشه ای و… است.

در این آموزش گرافیشا، مراحل افزودن bevel & emboss و ویژگی های قابل تنظیم برای آن را بررسی کرده و در آخر نیز یک مثال از آن آورده شده است.

افزودن bevel & emboss به یک لایه

برای افزودن bevel & emboss به یک لایه، کافی است که در پنل layers، لایه ای که می خواهیم effect بر روی آن اعمال شود را انتخاب کنیم. سپس در پایین پنل، بر ��وی آیکون fx کلیک کرده و bevel & emboss را انتخاب می کنیم. تا پنجره layer style به قرار زیر باز شود.

بر روی گزینه bevel & emboss کلیک می کنیم تا هم فعال شود و اعمال شود.

نکته: برای هر لایه، می توانیم بیشتر از یک effect را به طور همزمان اعمال کنیم.

برای افزودن bevel & emboss ، ویژگی های زیر را تنظیم می کنیم:

دقت کنیم که چطور تمام ویژگی ها در دو دسته structure و shading جای می گیرند.

ویژگی های قابل تنظیم bevel & emboss در قسمت structure به قرار زیر اند:

ویژگی style: در این منوی باز شونده، می توانیم یک style برای bevel & emboss انتخاب کنیم. این انتخاب باید از بین 5 style زیر صورت گیرد:

outer bevel: این حالت، bevel را در بیرون تصویر مورد نظر اعمال می کند.

inner bevel: این حالت، bevel را درون تصویر مورد نظر اعمال می کند.

emboss: این حالت، bevel را هم در بیرون و هم درون تصویر مورد نظر اعمال می کند.

pillow emboss: این حالت، نیز همانند حالت قبل bevel را هم در بیرون و هم درون تصویر مورد نظر اعمال می کند؛ هم در جهت های مخالف.

stroke: این حالت، فقط وقتی اثر دارد که strokeای نیز دور تصویر مورد نظر باشد؛ در این صورت، bevel، به این stroke اعمال می شود.

ممکن است که این حالت ها و styleها در نگاه اول به نظر پیچیده به نظر برسند؛ اما همین طور که بیشتر آن ها را امتحان کنید و آن ها را بر روی تصویر های مختلف اعمال کنید، بیشتر حساب کار دستتان می آید.

ویژگی technique: با استفاده از این ویژگی، یک ظاهر برای effect اعمال شده، انتخاب می کنیم. این انتخاب باید از بین 3 حالت smooth, chisel hard, chisel soft انجام دهیم.

ویژگی depth: هر چه بیشتر باشد، عمق effect اعمال شده، نیز بیشتر است و میزان 3 بعدی بودن آن نیز بیشتر خواهد بود.

ویژگی direction: این ویژگی، جهت bevel & emboss را تنظیم می کند؛ به سمت بالا یا پایین.

ویژگی size: اندازه bevel & emboss را تنظیم می کند؛ اندازه های کوچک تر، باعث می شوند که effect فقط در محدوده ی تصویر اعمال شود، در حالی که اندازه های بزگتر، محدوده ی بزرگ تری از تصویر را در بر می گیرند.

ویژگی soften: هر چه این ویژگی بیشتر باشد، گوشه های غیر صاف تصویر، بیشتر صاف می شوند.

ویژگی های قابل تنظیم bevel & emboss در قسمت shading به قرار زیر اند:

ویژگی angle: زاویه منبع نور را با استفاده از این ویژگی تنظیم می کنیم. همچنین می توانیم با استفاده از دایره ر کوچک پایین آن نیز این ویژگی را تنظیم کنیم. این ویژگی به صورت هماهنگ با ویژگی altitude کار می کند.

ویژگی altitude: این ویژگی، ارتفاع منبع نور را تنظیم می کند. مثلا 0 درجه، باعث اعمال یک نور مستقیم از سمت چپ می شود.

ویژگی use global light: اگر تیک این گزینه فعال باشد، باعث می شود که نورپردازی effect اعمال شده، با نورپردازی های دیگری که ممکن است از قبل در تصویر باشد، هماهنگ شود.

ویژگی gloss contour: بر روی این گزینه کلیک می کنیم و سپس یکی از contour را انتخاب می کنیم؛ که بیانگر شکل highlightها و shadowهای effect اعمالی را تنظیم می کند.

ویژگی anti-aliased: اگر این ویژگی فعال باشد، فتوشاپ به صورت اتوماتیک کناره های ناحیه ی مورد نظر را به آرامی محو می کند تا به صورت یکنواخت در آید.

ویژگی highlight mode, opacity و انتخاب رنگ: مود، رنگ و میزان کدری قسمت های روشن تصویر را با استفاده از این 3 ویژگی تنظیم می کنیم.

ویژگی shadow mode, opacity و انتخاب رنگ: مود، رنگ و میزان کدری قسمت های سایه ی تصویر را با استفاده از این 3 ویژگی تنظیم می کنیم.

در آخر نیز دو دکمه زیر موجود اند:

دکمه make default: اگر تنظیمات را طوری انجام داده ایم که می خواهیم در آینده هر وقت می خواهیم این effect را اعمال کنیم، اولین بار همین تنظیمات را ببینیم، دکمه ی make default را می زنیم.

دکمه reset to default: اگر تنظیمات را تغییر داده ایم و الآن می خواهیم به حالت اول برگردیم، دکمه ی reset to default را می زنیم.

حال می توانیم ok کنیم. با این کار، لایه ی عکس، به یک لایه ی 3 قسمتی تقسیم می شود.

  تقسیم شدن لایه ی تصویر به 3 قسمت، بعد از افزودن bevel & emboss

قسمت اول، خود لایه ی شامل تصویر اولیه است که با یک علامت fx در کنار آن ظاهر شده است و با دابل کلیک بر روی آن، دوباره پنجره layer styles باز می شود و می توانیم تمام styleهایی که اعمال کرده ایم را ببینیم و تغییر دهیم. همچنین یک فلش کوچک نیز وجود دارد که با استفاده از آن، می توانیم لیست effectهای اعمال شده را نمایان یا مخفی کنیم.

قسمت دوم، شامل کلمه ی effects و یک علامت چشم در کنار آن است. با کلیک بر روی آن، تمام effectهایی که اعمال کرده ایم، show/hide می شوند.

قسمت سوم، هم شامل لیست تمام effectهایی است که بر روی لایه اعمال کرده ایم. می توانیم هر کدام را که مایل بودیم، show/hide کنیم.

  حذف effect اعمال شده:

اگر بخواهیم یکی از این effectها را حذف کنیم، آن را می گیریم و در آیکون سطل آشغال در پایین پنل قرار می دهیم.

اگر بخواهیم تمام effectها را همزمان حذف کنیم، بر روی لایه راست کلیک کرده و گزینه ی clear layer style را می زنیم.

کپی کردن effect اعمال شده، بر روی لایه ای دیگر:

فرض کنیم که effectای اعمال کرده ایم و می خواهیم دقیقا همین effect را بر روی تصویر دیگر اعمال کنیم؛ کافی است کلید alt را بگیریم. سپس effect را بر روی لایه ی مورد نظر، drag and drop کنیم.

کپی کردن effect اعمال شده، بر روی چند لایه ی دیگر (نه فقط یکی):

فرض کنیم که effectای اعمال کرده ایم و می خواهیم دقیقا همین effect را بر روی تصویر دیگر اعمال کنیم؛ برای این کار، ابتدا لایه ای که effect بر روی آن اعمال شده را انتخاب می کنیم، سپس Layer->layer style->copy layer style را انتخاب می کنیم. حال تمام لایه هایی که می خواهیم effect بر روی آن ها اعمال شود را انتخاب کرده و سپس Layer->layer style->paste layer style را می زنیم.

  مثالی از افزودن bevel & emboss به صورت زیر است. این effect هم برای تصویر و هم برای یک متن اعمال شده است.

آموزش مقدماتی، پیشرفته و ترفندهای فتوشاپ، در گرافیشا.

[babyphotographystudio-blog]

پرسش های متداول درباره اعوجاج لنز

شاید با مفهوم اعوجاج درhttps://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%84%D9%86%D8%B2_%D8%AF%D9%88%D8%B1%D8%A8%DB%8C%D9%86شنایی نداشته باشید. این مقاله میتواند به آشنایی و رفع این مشکل شما کمک شایانی بکند. در آغار این مقاله باید بگویم هر چند لنز https://www.digikala.com/Search/Category-digital-cameraشما ممکن است خوب باشد، اما شما باید این نکته را بدانید که چگونه اعوجاج لنز را کشف (و اصلاح) کنید. در این مقاله ما هر چیزی را که عکاسان باید در http://sevilstudio.com/%D8%B3%D9%88%DB%8C%D9%84-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D9%88%D8%AF%DB%8C%D9%88/%D8%B9%DA%A9%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%DA%A9%D9%88%D8%AF%DA%A9 درhttps://www.aparat.com/v/iaDhQ بدانند تا بهترین نتایج را از لنزهای خود بگیرند برای شما عزیزان توضیح خواهیم داد. ما با پاسخ دادن به برخی از رایج ترین سوالات در مورد اعوجاج لنز آغاز خواهیم کرد، سپس به چند نمونه اعوجاج لنز نگاهی می اندازیم و در پایان، سعی می کنیم چند اصطلاح فنی را توضیح دهیم و برخی از این مفاهیم را به زبان ساده بیان کنیم. http://sevilstudio.com/images/sevil775639.jpg ممکن است شما بگویید که لنز گران قیمت من بی نقص نیست؟ ما به شما می گوییم تمام لنزها نقص نوری دارند، و تصاویری ایجاد می کنند که نسخه های کامل و بی عیبی از سوژه هایی که به سمتشان نشانه رفته بودند نیستند. اگرچه تولید کنندگان سخت گیر سعی می کنند لنز های بی عیب و نقص ایجاد کنند، در واقع هیچ راهی برای تولید لنزی که تا حدودی مشکل اعوجاج و ابیراهی نداشته باشد، وجود ندارد. نتیجه اینکه : اگر من پول بیشتری برای لنزم بپردازم، تصاویری با اعوجاج کمتر از آن به دست خواهم آورد؟ باید پاسخ دهیم که قطعا قیمت لزوما شاخص کیفیت نیست. میزان اعوجاج لنز شما تا حد زیادی وابسته به نوع لنز و ساخت آن است. قیمت نقش دارد، اما عواملی مانند فاصله کانونی نیز به همان اندازه مهم می باشند. به عنوان نمونه باید بگوییم ، هرچه لنز واید تر (عریض تر) باشد، بیشتر ممکن است خطوط صاف خمیده به نظر برسند. لنزهای زوم بیشتر از لنزهای پرایم مستعد اعوجاج هستند – تنها به این دلیل که اصلاح ابیراهی ها در هر فاصله کانونی امکان پذیر نیست. در ضمن هیچ گونه تضمینی وجود ندارد که یک لنز پرایم کامل و بی عیب باشد – اما این درست است که هرچه محدوده زوم بزرگتر باشد (مانند لنزهای سوپر زوم)، این اعوجاج ها قابل توجه تر می شوند. پرسش: این نکته که من هیچ وقت متوجه هیچ مشکلی در مورد لنزم نشده ام… پاسخ: باید بگوییم این ممکن است برای بسیاری از ما صدق کند. مسئله ی اصلی این است که طراحی لنز در سال های اخیر فوق العاده بهبود یافته است، و دقت وحشتناک آخرین سنسورهای دیجیتال به پیشرفت طراحی لنز سرعت بخشیده است. با داشتن یک SLR دیجیتال خوب و یک لنز معتبر این اعوجاج ها خیلی جزئی هستند – اما وجود دارند. پرسش :بنابراین ما هیچ وقت آن را به طور بی نقص نداشته ایم؟ قطعا در ست است ! اما یک چیز ابتدایی مانند تیرگی در گوشه های تصویر هنوز هم یکی از مشکلات تصاویر مدرن است، همانطور که برای پیشگامان عکاسی بوده است. فقط مسئله اینجاست که این افکت وینیتینگ (vignetting – تیره شدن گوشه های تصویر) این روزها خیلی قابل توجه نیست. در واقع، ما تمایل داریم قبول کنیم که لبه های تصاویر کمی تیره تر خواهد بود – بنابراین حتی به آن توجه نمی کنیم  و بعضی برای اغراق آمیز کردن این افکت، گوشه های تصاویر خود را در فتوشاپ تیره تر می کنند . از یک سطح سفید به طور یکنواخت نورپردازی شده یک عکس بگیرید، بر روی کامپیوتر خود با دقت به آن نگاه کنید، وشما  خیلی زود متوجه خواهید شد که مرکز آن روشن تر است. این اثر تیرگی را می توان با استفاده از تنظیمات سفارشی بر روی دوربین های خاص، یا با استفاده از نرم افزار ویرایش تصویر استاندارد از بین برد. پرسش : بطور کلی چند نوع مختلف اعوجاج نوری وجود دارد؟ در جواب باید بگوییم ده ها نوع از این نقص ها وجود دارند، از آستیگماتیسم گرفته تا کما، اما دو یا سه نوع وجود دارند که به طور ویژه ارزش توجه دارند. ابتدا با ساده ترین نمونه قابل درک شروع می کنیم در اینجا ما با اعوجاج خطوط منحنی (curvilinear distortion) شروع خواهیم کرد. این اعوجاج چندین نوع مختلف دارد، اما نوعی که شما بیشتر از همه خواهید دید، اعوجاج خمره ای (barrel distortion) است. وقتی شما از یک لنز اولترا واید استفاده می کنید، تشخیص آن واقعا آسان است، و باعث می شود که خطوط صاف در لبه کادر به سمت بیرون خم شوند. این اثر بر روی یک لنز چشم ماهی (fisheye) از این هم مشهودتر است، که در آن برای به دست آوردن عریض ترین نمای دید ممکن، این اعوجاج ها توسط طراحان لنز اصلاح نشده رها می شوند. پرسش چه نوع اعوجاج های خطی دیگری وجود دارند؟ پاسخ : در واقع اعوجاج جاسوزنی (Pincushion distortion) اغلب در لنزهای تله فوتوی بلند دیده می شود – و باعث می شود که خطوط به سمت داخل خم شوند. این اثر معمولا خیلی ظریف است، و به طور معمول مشخص و بارز نیست مگر این که از سوژه های مستطیل شکل به طور مستقیم عکس بگیرید. برخی از لنزهای زوم می توانند علائم اعوجاج سبیلی (moustache distortion) را نشان دهند – که در آن یک تصویر می تواند هر دو اعوجاج جاسوزنی و خمره ای را نشان دهد. این نوع اعوجاج معمولا در لنزهای زوم واید دیده می شود، و سبب می شود خطوط مستقیم موج دار به نظر برسند. پرسش: به نظر شما در حقیقت من باید مراقب چه چیز دیگری باشم؟ توجه داشته باشید که کج‌نمایی یا ابیراهی رنگی (Chromatic aberration) احتمالا بزرگترین ترس و نگرانی یک عکاس SLR مدرن است. همانطور که ما بر روی تصاویر خود زوم می کنیم، حاشیه رنگی ای که به وجود می آورد، به مراتب قابل توجه تر از روزهای عکاسی با فیلم است (زمانی که این مشکل تنها در عکس های خیلی بزرگ شده دیده می شد). پرسش: در کجا احتمال بیشتری برای دیدن ابیراهی رنگی وجود دارد؟ برای توضیح این مطلب باید بگوییم این مشکل تمام لنزها را با هر فاصله کانونی تحت تاثیر قرار می دهد، اما در فواصل کانونی خیلی طولانی تر و در لنزهای ارزان قیمت تر، برجسته تر خواهد بود. همچنین ارزشش را دارد که نگاهی به تست های لنز بیاندازید، چون این پدیده برخی از مدل ها را بیش از مدل های دیگر تحت تاثیر قرار می دهد. شما آن را در لبه های سوژه ها، و به سمت لبه های تصویر خواهید دید. جایی که یک خط سفید دارید که از یک ناحیه تیره تر عبور می کند دیدن آن ساده تر است در واقع قاب های پنجره در تصویر شما جای خوبی برای نگاه کردن می باشند. پرسش : آیا من می توانم کاری برای آن انجام دهم؟ پاسخ : بله، با ویرایش می توان آن را اصلاح کرد. حتی ممکن است دوربین شما برنامه ای داشته باشد که به شما کمک کند این مشکل را برطرف کنید. فتوشاپ CS ابزارهای خوبی برای به حداقل رساندن اثر آن بر روی تصاویر شما دارد. نرم افزار PTLens نیز خوبی می باشد. پرسش: بطور کلی انواع اعوجاج لنز چیست؟ : در زیر سعی کرده ایم نمونه هایی از انواع معمول (متداول) اعوجاج لنز وجود دارد که نشان می دهد چگونه آنها بر ترکیب بندی شما تاثیر می گذارند. ۱- اعوجاج خمره ای یا Barrel Distortion توجه کنید که اعوجاج خمره ای تصویری ایجاد می کند که در آن خطوط به بیرون به سمت لبه ها خمیده می شوند – که باعث می شود مستطیل ها به شکل خمره به نظر برسند. ۲- اعوجاج جاسوزنی یا Pincushion Distortion مد نظر داشته باشید که اعوجاج جاسوزنی باعث می شود به نظر برسد که خطوط به داخل به سمت مرکز خم شده اند  که باعث می شود مستطیل ها مانند خطوط یک جاسوزنی به نظر برسند. در تصویر بالا  تفاوت اعوجاج خمره ای و جاسوزنی را مشاهده می نمایید. ۳- ابیراهی رنگی یا  Chromatic Aberration در حقیقت ابیراهی رنگی (یا achromatism) معمولا از طریق حاشیه رنگی ای که بر روی خطوط و لبه ها در تصویر ایجاد می کند، دیده می شود. ۴- وینیتینگ یا Vignetting بادی بگوییم تمامی لنزها تصویری ایجاد می کنند که لبه های آن تاریک تر از مرکز آن است – این حالت تحت عنوان وینیتینگ شناخته شده است، و می تواند به عنوان ابزار سبک شناسی م��رد استفاده قرار گیرد. این افکت گاهی به عمد و در نرم افزار هایی چون فتوشاپ اعمال می شود که لبه های عکس را تیره تر می نمایند. ۵- بدون اعوجاج ودر اخر اینکه بدون اعوجاج لنز، که در آن خطوط مانند واقعیت مستقیم هستند. هیچ تیرگی در لبه ها وجود ندارد، و همه رنگ ها سر جای خود هستند. پرسش : چرا ابیراهی رنگی اتفاق می افتد؟ پاسخ : همانطور که می دانید هدف یک لنز شکست نور است  یعنی برگرداندن مسیر مستقیم اشعه ها با یک زاویه و به سمت سنسور. متاسفانه، طول موج های مختلف نور با مقادیر کمی متفاوت برگردانده می شوند (شکست پیدا می کنند)، به این معنی که مسیر نور قرمز با زاویه متفاوتی نسبت به نور آبی برگردانده می شود، که باز هم مقدار آن با نور سبز متفاوت است. سپس رنگ های متفاوت در نقاط مختلف متمرکز می شوند، در نتیجه حاشیه های رنگی (colour fringing) به وجود می آید. انواع مختلف ابیراهی ۱- ابیراهی رنگی عرضی (lateral chromatic aberration) که حاشیه های رنگی ایجاد می کند، و با این واقعیت ایجاد می شود که بزرگنمایی تصویر با طول موج تغییر می کند. ۲- ابیراهی رنگی طولی یا محوری (Longitudinal chromatic aberration) با طول موج های مختلف متمرکز شده در فواصل مختلف ایجاد می شود. هر دو این کج‌نمایی هایی رنگی در تصویر فوق نشان داده شده است. این سبب ایجاد نرمی در کل تصویر می شود، و با اجتناب از عریض ترین دیافراگم برای به حداکثر رساندن عمق فوکوس می توان آن را کاهش داد. تعاریف تخصصی درباره اعوجاج: ۱- اعوجاج خمره ای نقص لنز، متداول در لنزهای اولترا واید که خطوط صاف را در لبه ها به سمت بیرون خم می کند. ۲- ابیراهی رنگی نقص لنزی که در آن طول موج های نور با مقادیر (زوایای) مختلف شکسته می شوند، یا در فواصل مختلف متمرکز می شوند. ۳- اعوجاج جاسوزنی نقص لنز معمول در لنزهای تله فوتوی بلند که باعث می شود به نظر برسد که تصویر در لبه ها به سمت داخل خم شده است. APO-4 آپوکرومات (Apochromat). نوعی لنز، ساخت شرکت سیگما و شرکت های دیگر، که برای تصحیح ابیراهی رنگی طراحی شده است. ۵-ED پراکندگی بسیار کم (Extra-low dispersion). برخی از لنزهای نیکون طراحی شده برای تصحیح ابیراهی رنگی. UD6 پراکندگی بسیار کم (Ultra-low Dispersion). المان موجود در برخی از لنزهای سری L کانن که برای تصحیح ابیراهی رنگی طراحی شده است. منبع:

https://akasee.ir/

[grafisha-blog]

انواع blend mode ها در فتوشاپ - Blend Modes

پست جدیدی در وبسایت گرافیشا منتشر شد.

انواع blend mode ها در فتوشاپ - Blend Modes

در این آموزش گرافیشا، به بررسی انواع blend mode ها در فتوشاپ ، می پردازیم. ابتدا آن ها را در 6 گروه مختلف دسته بندی کرده، سپس آن ها را یکی یکی و با مثال توضیح خواهیم داد.

در فتوشاپ 27 تا blend mode وجود دارد. این blend modeها به 6 بخش تقسیم می شوند. در پنل layers می توانیم از منوی باز شونده ای که در ابتدا بر روی normal است، به انواع blend mode ها دسترسی داشته باشیم.

برای تمام مثال های آورده شده در پایین، دو تصویر زیر را در نظر می گیریم. تصویر یخ، تصویر زیرین و تصویر درخت، تصویر بالای آن است که blend mode ها بر روی آن اعمال می شوند.

  روش کار انواع blend mode ها در فتوشاپ

blend modeها به این شکل کار می کنند که لایه ای که الآن فعال است را با لایه ی زیرینش، مخلوط (blend) کند. منظور از لایه ی فعال، لایه ای است که blend mode بر روی روی آن اعمال می شود.

انواع blend mode ها در فتوشاپ ، در 6 دسته زیر جای می گیرند

بخش اول از انواع blend mode ها در فتوشاپ

normal: حالت نرمال.

Dissolve: با انتخاب این مود، هر چه به طرف وسط ��سمت انتخاب شده برویم، پیکسل ها بیشتر و هر چه به طرف اطراف برویم، پیکسل ها کمتر و پراکنده تر می شوند.

مثالی از blend mode ها در فتوشاپ در بخش اول، به صورت زیر است:

بخش دوم از انواع blend mode ها در فتوشاپ : بخش darken

این بخش، شامل 5 مود زیر است. این 5 مود، پیکس های تیره ی عکس را می گیرند و بر روی آن ها کار را انجام می دهند. این بخش، مودهای Darken (یا shadow) نیز نامیده می شوند.

darken

multiply: فتوشاپ، پیکسل های لایه ی فعلی و پیکس های لایه ی زیرین آن را با هم در نظر می گیرد.

color burn: اگر میزان تاریکی در مود multiply به اندازه ی کافی نباشد، از این مود یا مود linear burn استفاده می کنیم. استفاده از این مود، باعث افزایش contrast و saturation و میزان noiseهای تصویر می شود.

linear burn: اگر نسبت به حالت color burn، به saturation و noise کمتر نیاز داریم اما به همه ی contrast نیاز داریم، از این مود استفاده می کنیم.

darker color

معمولا از بین این 5 مود، multiply، و گاهی اوقات linear burn بیشترین کاربرد را دارند. در این دسته، یک رنگ بیطرف وجود دارد و آن، رنگ سفید است. و منظور از رنگ بیطرف، این است که اگر یکی از این 5 مود را انتخاب کنیم، رنگ های سفید موجود در عکس، تماما حذف می شوند. یعنی رنگهای سفید موجود در عکس، جای خود را پیکسل های لایه ی زیرین می دهند.

نکته: این که بدانیم رنگ بیطرف دسته ها کدام است، گاهی اوقات بسیار مهم است.

مثالی از blend mode ها در فتوشاپ در بخش Darken، به صورت زیر است:

بخش سوم از انواع blend mode ها در فتوشاپ : بخش lighen

این بخش، شامل 5 مود زیر است. این 5 مود، پیکس های روشن تر عکس را می گیرند و بر روی آن ها کار را انجام می دهند. این بخش را بخش lighen (یا Glow) می نامیم.

Lighten

Screen

Color dodge

Linear dodge(add)

Lighter color

معمولا از بین این 5 مود نیز، screen، بیشترین کاربرد را دارد. در این دسته، نیز یک رنگ بیطرف وجود دارد و آن، رنگ سیاه است. و منظور از رنگ بیطرف، این است که اگر یکی از این 5 مود را انتخاب کنیم، رنگ های سیاه موجود در عکس، تماما حذف می شوند. یعنی رنگهای سیاه موجود در عکس، جای خود را پیکسل های لایه ی زیرین می دهند.

مثالی از blend mode ها در فتوشاپ در بخش lighten، به صورت زیر است:

نکته: در این بخش 5 نوع مود وجود دارد. در بخش darken نیز 5 مود وجود داشت. این 5 مود، دقیقا برعکس 5 مود موجود در darken و با همان ترتیب هستند. یعنی:

lighten در مقابل darken

screen در مقابل multiply

color dodge در مقابل color burn

linear dodge(add) در مقابلlinear burn

lighter color در مقابلdarker color

بخش چهارم از انواع blend mode ها در فتوشاپ : بخش contrast

این بخش، شامل 7 مود زیر است. انتخاب یکی از این 7 مود، همیشه باعث می شود که contrast (تضاد بین رنگ های روشن و تیره) در عکس زیادتر شود. یعنی رنگ های روشن، روشن تر و رنگ های تیره، تیره تر می شوند.

Overlay: overlay و soft light و hard light، ترکیبی از مود screen و multiply هستند.

Soft light

Hard light

Vivid light: ترکیبی از color dodge و color burn است.

Linear light: ترکیبی از linear dodge(add) و linear burn است.

Pin light: ترکیبی از lighten و darken است.

Hard mix

معمولا از بین این 5 مود نیز، overlay, soft light، بیشترین کاربرد را دارند. اما بیشتر از soft light استفاده می کنیم چون کمتر زننده است. در این دسته، نیز یک رنگ بیطرف وجود دارد و آن، رنگ 50 درصد خاکستری است. و منظور از رنگ بیطرف، این است که اگر یکی از این 5 مود را انتخاب کنیم، رنگ های 50 درصد خاکستری موجود در عکس، تماما حذف می شوند.

نکته: بهترین کار برای استفاده از این گروه از blend modeها، این است که از overlay شروع کنیم؛ اگر contrast زیاد از حد بود، soft light را انتخاب می کنیم.

اگر هم contrast در overlay به اندازه ی کافی نیست، hard light را انتخاب می کنیم و اگر آن نیز به اندازه ی مورد نظر نیست، linear light را انتخاب می کنیم.

مثالی از blend mode ها در فتوشاپ در بخش contrast، به صورت زیر است:

بخش پنجم از انواع blend mode ها در فتوشاپ : بخش inversion

این بخش، شامل 4 مود زیر است. این مودها، دسته ی inversion یا cancelation نامیده می شوند.

Difference: استفاده از این مود باعث می شود که فتوشاپ، سطح luminance لایه ی فعال را از سطح luminance لایه ی زیرین آن کم می کند. (یعنی تفاضل یا difference آن ها را محاسبه می کند.)

Exclusion: همانند difference است اما تصویر نهایی تا حدودی ملایم تر است.

Subtract: می دانیم که استفاده از linear dodge(add)، باعث اضافه شدن luminance می شود. با استفاده مود subtract، می توانیم مقدار luminance را کم کنیم.

Divide: همچنین می دانیم که multiply باعث multiply کردن سطح luminance می شود. با استفاده از مود divide، می توانیم سطح luminance را تقسیم کنیم.

نکته: برای استفاده ی کاراتر از مود difference، کلید alt را می گیریم، سپس بر روی لایه ای که مود difference را بر روی آن اعمال کردیم، راست کلیک کرده و گزینه ی invert را می زنیم. از پنجره ی باز شده، تیک گزینه ی use previous layer to create clipping mask را می زنیم و ok می کنیم.

نکته: اضافه کردن مود divide به یک لایه، همانند این است که آن لایه را invert کنیم و سپس مود آن را بر روی color dodge قرار دهیم.

مثالی از blend mode ها در فتوشاپ در بخش inversion، به صورت زیر است:

بخش ششم از انواع blend mode ها در فتوشاپ : بخش component

بخش ششم: شامل 4 مود زیر است. این مودها، دسته ی component نامیده می شوند. علت این نامگذاری این است که این 4 مود، تصویر را به رنگ های تشکیل دهنده اش (color component) تقسیم می کنند.

Hue: hue و saturation، دو بخش سازنده ی color هستند.

Saturation

Color: باعث می شود که رنگ لایه ی فعلی را بگیرد و آن را با سیاه و سفید شده ی لایه ی زیرین مخلوط (blend) کند. (یعنی رنگ لایه ی فعلی و luminance لایه ی زیرین با هم). مود color دقیقا برعکس مود luminosity است.

Luminosity: باعث می شود که لایه، خاکستری شود. هر وقت که بخواهیم جزئیات لایه ی فعلی را همراه با رنگ بندی لایه ی زیرین ببینیم، از این مود استفاده می کنیم.

مثالی از blend mode ها در فتوشاپ در بخش component، به صورت زیر است:

نکته: کلید میانبر برای تغییر سریع blend mode عبارت است از: وقتی که ابزار move tool انتخاب شده است، می توانیم با استفاده از کلیدهای shift++ یا shift+- به blend mode قبلی یا بعدی برویم.

نکته: گاهی اوقات لازم است که دو تا مود متفاوت را برای یک لایه به کار بریم. اما برای هر لایه فقط می توانیم یک مود داشته باشیم.

روش اضافه کردن دو مود متفاوت بر روی یک لایه

ابتدا یک لایه را انتخاب کرده و مود مورد نظر را بر روی آن اعمال می کنیم. سپس ctrl+j می زنیم تا از آن لایه، یک کپی ساخته شود. و حال مود دوم را بر روی لایه ی جدید اعمال می کنیم.

  نکته: 8 مود از انواع blend mode ها در فتوشاپ ، وجود دارند که با تغییر ویژگی fill، بسیار effect جالبی تولید می کنند. این 8 مود عبارت اند از:

Color burn

Linear burn

Color dodge

Linear dodge (add)

Vivid light

Linear light

Hard mix

Difference

کافی است که یکی از این 8 مود را بر روی لایه انتخاب کنیم و اگر دیدیم که effect ساخته شده زیاد جالب نیست، می توانیم ویژگی fill موجود در بالای پنل layers را بر روی حدود 50 درصد قرار دهیم.

از بین همه ی 8 مود بالا، hard mix بهترین effect را وقتی که ویژگی fill را برای آن لایه کاهش دهیم، تولید می کند.

  آموزش مقدماتی، پیشرفته و ترفندهای فتوشاپ، در گرافیشا.

[grafisha-blog]

پنجره color picker فتوشاپ - color picker window

پست جدیدی در وبسایت گرافیشا منتشر شد.

پنجره color picker فتوشاپ - color picker window

با استفاده از پنجره color picker فتوشاپ ، می توانیم رنگ پیش زمینه، پس زمینه یا رنگ متن ها را تغییر دهیم. در این آموزش، ابتدا روش های باز کردن پنجره color picker را می آموزیم؛ مودهای مختلف رنگ و روش انتخاب رنگ در هر یک از این مودها بررسی می شوند. در نهایت هم، انتخاب رنگ با استفاده از اعداد hex و تبدیل رنگ به رنگ web-safe بیان خواهد شد.

در پنجره color picker فتوشاپ ، می توانیم رنگی که انتخاب می کنیم را بر اساس یکی از مودهای رنگ زیر انتخاب کنیم:

مود HSB

مود RGB

مود Lab

مود CMYK

نکته: وقتی که یک رنگ را در پنجره color picker، انتخاب می کنیم، فتوشاپ به صورت خودکار، معادل آن رنگ را برای 4 نوع مود رنگ محاسبه می کند. این، برای مشاهده اینکه مودها به چه طریق رنگ ها را توصیف می کنند، مناسب است.

روش های باز کردن پنجره color picker فتوشاپ

روش اول: در نوار ابزار، بر روی آیکون مربوط به foreground یا Background کلیک کنیم.

روش دوم: در پنل colors بر روی set foreground color یا set background color کلیک کنیم.

روش سوم: همچنین برای بعضی ابزار مثلا ابزار type tool، یک مستطیل رنگی در نوار آپشن ابزار موجود است که با کلیک بر روی آن، پنجره color picker فتوشاپ نمایان می شود.

بخش های تشکیل دهنده ی پنجره color picker فتوشاپ

color field: اجزای تشکیل دهنده ی رنگ انتخاب شده را در تمام مودها نشان می دهد.

نکته: اگر مقادیر عددی رنگ مورد نظر را می دانیم، می توانیم آن را در textboxها وارد کنیم.

color slider: با جابه جایی color slider و استفاده از color field، می توانیم رنگ انتخاب شده را ببینیم.

مستطیل کناری color slider، دو رنگ را نشان می دهد: رنگ پایینی، رنگی است که تا قبل از باز شدن پنجره color picker، در حال استفاده از آن بودیم و رنگ بالایی، رنگی است که به تازگی در پنجره color picker انتخاب شده است.

در کنار این دو رنگ، نیز دو آلارم ممکن است نمایان شوند: بالایی برای وقتی است که نشان دهد که رنگ انتخاب شده، قابل پرینت شدن نیست. و پایینی برای وقتی است که نشان دهد که رنگ انتخاب شده، مناسب برای وب نیست.

گزینه add to swatches: ممکن است یک رنگ پیدا کرده باشیم و مایل باشیم که از این رنگ در اینده دوباره استفاده کنیم. برای این کار، می توانیم بر روی این گزینه کلیک کنیم تا رنگ در پنل swatches ذخیره شود.

انتخاب رنگ در مود HSB: در زیر بررسی شده است.

انتخاب رنگ در مود RGB: در زیر بررسی شده است.

انتخاب رنگ در مود Lab: در زیر بررسی شده است.

انتخاب رنگ در مود CMYK: در زیر بررسی شده است.

انتخاب رنگ در مود به صورت hex: در زیر بررسی شده است.

انتخاب رنگ در مود HSB با استفاده از پنجره color picker فتوشاپ

h=hue در قسمت color field با استفاده از یک زاویه بین 0 تا 360 انتخاب می شود؛ s=saturation و b=brightness، به صورت درصد مشخص می شوند.

در قسمت color field، با حرکت از چپ به راست، hue, saturation افزایش پیدا می کند. در حالی که brightness با حرکت از پایین به بالا افزایش پیدا می کند.

می توانیم درون textboxهای کنار هر یک از حرف های h,s,b، مقدار را وارد کنیم. یا می توانیم در قسمت  color slider مقدار hue و در قسمت color field مقادیر saturation و brightness را مشخص کنیم.

انتخاب رنگ در مود RGB با استفاده پنجره color picker فتوشاپ

R=red، G=green و B=blue است.

دو روش برای انتخاب رنگ در مود RGB وجود دارد:

می توانیم درون textboxهایی که در جلوی هر یک از حروف R, G, B آمده است، مقدار آن ها را تنظیم کنیم.

می توانیم ابتدا بر روی یکی از حروف R یا G یا B کلیک کنیم. سپس با تغییر color slider و color field، رنگ مورد نظر را به دست آوریم.

نکته: هر یک از R,G,B می توانند یک مقدار بین 0 تا 255 داشته باشند. پس با یک حساب سر انگشتی، 255*255*255=16581375 تعداد رنگ می توانیم در مود RGB داشته باشیم.

یکی از مقداری R یا G یا B با استفاده از color slider و دو تای دیگر با استفاده color field مشخص می شوند.

انتخاب رنگ در مود Lab با استفاده پنجره color picker فتوشاپ

حرف L: بیانگر میزان luminance رنگ انتخاب شده است؛ حرف A: بیانگر میزان قرمزی یا سبزی رنگ انتخاب شده است؛ حرف B: بیانگر آبی یا زرد بودن رنگ انتخاب شده است.

برای انتخاب رنگ در این مود، در پنجره color picker، برای L، یک مقدار بین 0 تا 100 و برای A و B، یک مقدار بین -128 تا +127 وارد می کنیم.

با استفاده از color slider و color field نیز برای تنظیمات بیشتر رنگ انتخاب شده، می توانیم اقدام کنیم.

انتخاب رنگ در مود CMYK با استفاده پنجره color picker فتوشاپ

هر کدام ار C,M,Y,K به صورت یک مقدار ��رصدی تعیین می شوند. C=cyan، M=magenta، Y=Yellow، K=black است.

در پنجره color picker، می توانیم در جلوی هر یک از حروف بالا یک مقدار وارد کنیم. یا می توانیم با استفاده از color picker و color slider رنگ مورد نظر را انتخاب کنیم.

انتخاب رنگ با تعیین مقادیر hexadecimal:

می توانیم یک رنگ را با انتخاب مقادیر hexadecimal آن انتخاب کنیم. مقادیر hexadeciaml، در واقع مقادیر R, G, B را مشخص می کنند. هر کدام از R, G, B یا یک 8 بیتی نشان داده می شوند. (می دانیم که مقدار هر کدام از R, G, B باید بین 0 و 255 باشد؛ پس 8 بیت می تواند این محدوده را پشتیبانی کند.) مقادیر hexadecimal از 00 که بیانگر کمترین میزان luminance تا ff که بیانگر بیشترین میزان luminance است، قرار دارند.

به عنوان مثال، رنگ 000000، بیانگر رنگ سیاه است، ffffff، بیانگر رنگ سفید است.

یا ff0000 بیانگر رنگ قرمز است که در آن، R=ff و G=00 (دو صفر سمت چپ) و B=00 (دو صفر سمت راست).

در پنجره color picker، می توانیم با وارد کردن یک مقدار در textbox با علامت #، یک رنگ hexadecimal بسازیم.

انتخاب رنگ web-safe:

کلا رنگ های web-safe شامل 216 تا رنگ هستند که بروسرها می توانند این رنگ ها را پشتیبانی کنند.

وقتی یک کاربری با صفحه نمایش 8 بیتی، تصویری که ما ساختیم را از طریق یک بروسر می بیند؛ بروسر، تمام رنگ های موجود در تصویر را تغییر می دهد و آن ها به یکی از این 216 رنگ، معادل سازی می کند. با کار کردن با رنگ های web-safe، می توانیم مطمئن باشیم که تمام کاربران می توانند به خوبی تصویر ساخته شده را ببینند.

  در این لینک، می توانید مرجع کامل انواع پنجره های باز شونده فتوشاپ را مشاهده کنید.

[grafisha-blog]

پنل styles فتوشاپ : ویژگی ها، کارکردها - styles panel

پست جدیدی در وبسایت گرافیشا منتشر شد.

پنل styles فتوشاپ : ویژگی ها، کارکردها - styles panel

با استفاده از پنل styles فتوشاپ ، می توانیم styleها (یا effectها) یی که برای یک لایه اعمال کرده ایم را ذخیره کنیم و سپس دقیقا همان styleها را برای لایه های دیگر نیز به کار بریم.

effectهایی مثل drop shadow, inner glow, stroke و انواع دیگر effectهایی که در پایین پنل layers، می توانیم با استفاده از آیکون fx به آن ها دسترسی داشته باشیم.

باز کردن پنل styles فتوشاپ

اگر پنل styles نمایان نیست، از Window->styles را انتخاب کنیم، تا این پنل نمایان شود.

بارگذاری style جدید درون پنل styles فتوشاپ

در بالا سمت راست این پنل، بر روی آیکون آپشن های این پنل، کلیک می کنیم. حال از منوی باز شده، می توانیم styleهای بیشتری را لود کنیم.

برای این کار، فقط بر روی نام آن style کلیک می کنیم. برای نمونه بر روی KS styles کلیک می کنیم. و سپس گزینه ی append را می زنیم تا به styleهایی که از قبل در پنل باز بودند، اضافه شوند و نه این که جای آن ها را بگیرند.

در نهایت، با کلیک بر روی یکی از این styleها، می توانیم آن را برای لایه ی مورد نظر، انتخاب می کنیم.

ذخیره styleهای موجود در پنل styles

در بالا سمت راست این پنل، بر روی آیکون آپشن های این پنل، کلیک می کنیم. سپس گزینه save styles را انتخاب می کنیم و یک نام برای آن انتخاب می کنیم و ok می کنیم. با این کار، همه ی styleهای موجود در پنل styles، ذخیره می شوند.

تغییر مقیاس style اعمال شده

کلید t را فشار می دهیم تا ابزار type tool انتخاب شود. سپس شروع می کنیم و یک متن می نویسیم و علامت check را از نوار آپشن ابزار type کلیک می کنیم. حال، یکی از styleهای موجود در این پنل را برای آن انتخاب می کنیم.

در نگاه اول، ظاهر متن ممکن است به شدت زشت شده باشد. علت، این است که وقتی که این style ساخته شد، برای resolution متفاوتی ساخته شده است.

برای اصلاح آن، Layer->Layer Style->Scale Effect را انتخاب می کنیم تا پنجره ی scale effect باز شود.

در قسمت scale، از عدد 1 شروع می کنیم و همین طور عدد را بیشتر می کنیم تا style مورد نظرمان درست شود و ok می کنیم.

  گزینه های پایین پنل  styles فتوشاپ

در پایین پنل، 3 گزینه وجود دارد:

اولی برای حذف یک style انتخاب شده است.

فرض کنیم درون پنل layers، یک لایه داریم که برای آن چند style تنظیم کرده ایم. این لایه را انتخاب می کنیم. سپس با استفاده از آیکون دوم، در این پنل، می توانیم یک style جدید بسازیم.

سومی نیز برای وقتی است که می خواهیم لایه ی انتخاب شده را از هر styleای که ممکن است بر روی آن اعمال شده باشد، پاک کنیم.

[grafisha-blog]

باز کردن تصویر در فتوشاپ شامل انواع روش ها و مراحل انجام کار

پست جدیدی در وبسایت گرافیشا منتشر شد.

باز کردن تصویر در فتوشاپ شامل انواع روش ها و مراحل انجام کار

برای باز کردن تصویر در فتوشاپ ، روش های مختلفی وجود دارد. در این نوشته، انواع روش های باز کردن تصویر در فتوشاپ را بررسی کنیم.

روش اول: باز کردن تصویر در فتوشاپ از خارج فتوشاپ:

به محلی که تصویر بر روی کامپیوتر ذخیره شده است، می رویم.

بر روی تصویر کلیک راست کرده و از قسمت open with، نرم افزار adobe photoshop را انتخاب می کنیم.

روش دوم: باز کردن تصویر در فتوشاپ به صورت معمولی:

نرم افزار فتوشاپ را اجرا می کنیم.

از file->open را انتخاب می کنیم.

در پنجره باز شده، به محلی که تصویر در آنجا قرار دارد، می رویم و بر روی تصویر مورد نظر دابل کلیک می کنیم.

روش سوم: باز کردن تصویر در فتوشاپ و تعیین نوع فایل باز شده به صورت همزمان:

نرم افزار فتوشاپ را اجرا می کنیم.

از file->open as را انتخاب می کنیم.

در پنجره باز شده، به محلی که تصویر در آنجا قرار دارد، می رویم و بر روی تصویر مورد نظر دابل کلیک می کنیم.

نکته: تفاوت file->open as با file->open، در این است که در اولی، می توانیم انتخاب کنیم که فایل مورد نظر در چه فرمتی در فتوشاپ باز شود. این کار را وقتی که پنجره open as باز شده است، با استفاده از گزینه open as در پایین پنجره می توانیم انجام دهیم.

روش چهارم: باز کردن تصویر در فتوشاپ از بیرون نرم افزار و همزمان تبدیل تصویر به smart object:

نرم افزار فتوشاپ را اجرا می کنیم.

به محلی که تصویر بر روی کامپیوتر ذخیره شده است، می رویم.

فایل تصویر را درون فتوشاپ، drag and drop می کنیم.

در این حالت، تصویر در فتوشاپ، به طور اتوماتیک به یک smart object هم تبدیل شده است، این را می توان از علامت کوچکی که در پایین و سمت راست thumbnail تصویر در پنل layers وجود دارد، فهمید. همچنین در این حالت می توانیم ابعاد تصویر را نیز تغییر دهیم. برای خارج شدن از این حالت، کلید enter را فشار می دهیم.

روش پنجم: باز کردن تصویر در فتوشاپ و همزمان تبدیل آن به smart object:

نرم افزار فتوشاپ را اجرا می کنیم.

از file->open as smart object را انتخاب می کنیم.

در پنجره باز شده، به محلی که تصویر در آنجا قرار دارد، می رویم و بر روی تصویر مورد نظر دابل کلیک می کنیم.

نکته: تفاوت file->open as smart object… با file->open، در این است که در حالت اول، تصویر در فتوشاپ، به طور اتوماتیک به یک smart object هم تبدیل شده است. این را می توان از علامت کوچکی که در پایین و سمت راست thumbnail تصویر در پنل layers وجود دارد، فهمید.

روش ششم: باز کردن تصویر در فتوشاپ با استفاده از نرم افزار adobe bridge:

نرم افزار فتوشاپ را اجرا می کنیم.

از file->browse in bridge… را انتخاب می کنیم تا نرم افزار adobe bridge اجرا شود. به جای آن، می توانیم ctrl+alt+o را نیز فشار دهیم.

در نرم افزار bridge، به محلی که تصویرها در آنجا ذخیره شده اند، می رویم. می توانیم بر روی یک تصویر space را بزنیم یا می توانیم ctrl+b را برای مشاهده ی بهتر تصاویر فشار دهیم.

در نهایت، هر چند تا تصویر که می خواهیم در فتوشاپ باز کنیم را انتخاب می کنیم، سپس بر روی یکی از تصاویر دابل کلیک می کنیم تا در فتوشاپ باز شوند. با این کار، هر تصویر به یک لایه background تبدیل می شود و در سندهای فتوشاپی جداگانه قرار می گیرند.

در حالت دیگر، اگر می خواهیم که تمام تصاویر در یک سند قرار گیرند و تصاویر در لایه های معمولی قرار گیرند و نه در لایه های background، می توانیم ابتدا تصاویر را انتخاب کنیم، سپس tools->photoshop->load files in photoshop layers را انتخاب می کنیم.

[grafisha-blog]

workspaceها در فتوشاپ تفاوت های آنها و کار کردن با آنها

پست جدیدی در وبسایت گرافیشا منتشر شد.

workspaceها در فتوشاپ تفاوت های آنها و کار کردن با آنها

workspaceها در فتوشاپ CS6، هفت نوع اند. workspaceها در فتوشاپ ، از قسمت بالا و سمت راست فتوشاپ، قابل دسترس است و مربوط به نحوه ی نمایش پنل ها در محیط فتوشاپ است. که هر یک برای کار خاصی مناسب تر است. می توانیم این 7 محیط کار را یکی یکی انتخاب کنیم تا ببینیم که چه تفاوت هایی با یکدیگر دارند. نام آن ها نیز گویای کاری که می کنند، هست. مثلا اگر کارهای 3 بعدی زیاد انجام می دهیم، شاید بهتر ��ست که 3D را انتخاب کنیم.

انواع workspaceها در فتوشاپ ، به قرار زیر اند:

محیط کار essentials: محیط کار پیش فرض و اصلی فتوشاپ که برای کارهای معمولی مناسب تر است.

محیط کار new in CS6: اگر این محیط کار انتخاب شود، تمام پنل هایی که جدیدا به CS6 اضافه شده اند، در سمت راست نمایان می شوند و اگر منوهای فتوشاپ را باز کنیم، قسمت های جدید، با رنگ آبی نمایان می شوند.

محیط کار 3D: برای کارهای 3 بعدی مناسب است.

محیط کار motion: برای ساختن انیمیشن و کار کردن با video در فتوشاپ، مناسب تر است.

محیط کار painting: برای کشیدن و استفاده از ابزار brush مناسب تر است.

محیط کار photography: برای مشاهده و تغییر تصاویر بدون از دست دادن پیکسل های آن ها، مناسب تر است.

محیط کار typography: برای کار کردن با متن ها مناسب تر است.

  حذف یکی از workspaceها در فتوشاپ

از بالا سمت راست نرم افزار فتوشاپ، بر روی قسمت مربوط به workspaceهای کلیک کرده و سپس از منوی باز شده، بر روی گزینه delete workspace کلیک می کنیم تا پنجره delete workspace باز شود.

در پنجره باز شده، از منوی باز شونده، workspace مورد نظر که می خواهیم حذف کنیم را انتخاب می کنیم.

بعد از اعمال این تنظیمات، گزینه delete را می زنیم و سپس ok می کنیم.

  ساختن یک workspace اختصاصی برای خودمان:

یکی از workspaceها را انتخاب می کنیم و تغییرات مورد نظر را بر روی آن اعمال می کنیم.

از بالا سمت راست نرم افزار فتوشاپ بر روی قسمت مربوط به workspaceهای کلیک کرده و سپس از منوی باز شده، بر روی گزینه new workspace کلیک می کنیم تا پنجره new workspace باز شود.

در پنجره باز شده، نام workspace جدید را تعیین می کنیم. همچنین دو ویژگی دیگر را نیز می توانیم تنظیم کنیم. یکی keyboard shortcuts، که اگر این گزینه فعال باشد، کلیدهای میانبری که ساخته ایم نیز اعمال می شوند و دیگری menus، که اگر فعال باشد، بهینه سازی هایی که بر روی منوهای فتوشاپ در قسمت بالای فتوشاپ اعمال کرده ایم، نیز در workspace جدید ذخیره می شوند.

بعد از اعمال این تنظیمات، save می کنیم تا workspace جدید، ساخته شود.

  برگرداندن یکی از workspaceها در فتوشاپ به حالت اولیه:

فرض کنیم، یک محیط کار را انتخاب کرده ایم و تغییراتی بر روی آن اعمال کرده ایم، و حال می خواهیم که آن را به حالت اول برگردانیم. برای این کار، کافی است که محیط کار مورد نظر را انتخاب کنیم، سپس بر روی گزینه ی reset کلیک کنیم.

  آموزش مقدماتی، پیشرفته و ترفندهای فتوشاپ، در گرافیشا.