#Մարդկային զոհաբերություն

[hayarthun]

Երեկ 4 հայ զինվոր է զոհվել։ Այսօր Բաքվի գյոռնափշտիկի (упырь) երդմնակալությունն է։ Եվ նրա ընտրությունները արյունոտ ֆարս էին, և նրա երդմնակալությունը ավելի լավը չէր: Սատանիզմն իր մաքուր ձևով. Բաքվի դեւն իր յուրաքանչյուր տոնը լվանում է հայի արյունով: Հիշեք նաև անցյալ տարի Կուրբան Բայրամում Արցախում 4 հայ ոստիկանի սպանությունը. Եվ ընդհանրապես, ցանկացած արցախցի, ով հիշում է խորհրդային տարիներին ադրբեջանցիների հետ համակեցությունը, ձեզ կասի, որ «տոնական օրերին» թուրքերը հայկական արյուն թափելու «ավանդույթ» են ունեցել։ Առաջիկայում հայ հասարակությունը պետք է մի շարք որոշումներ կայացնի։ Մի շարք դժվար որոշումներ։ Որովհետև այս ժամանակները մեր պատմության ամենադժվարներից են: Միանգամից կասեմ, որ ի սկզբանե ճիշտ լուծումներ չկան։ Եվ կան միայն երկու տեսակի լուծումներ. Այն, ինչ մենք անում ենք, և այն, ինչ նրանք անում են մե�� համար: Բայց ընտրություն միշտ կա։ Դուք ինքներդ պետք է պատասխանատվություն ստանձնե՞ք, թե՞ որոշումներ կայացնելու իրավունք տալ ուրիշին։ Ավաղ, մարդկանց մեծ մասը վախենում է անձնական պատասխանատվությունից և այդ պատճառով զարգացնում է որոշումներ կայացնելուց խուսափելու սովորություն։ Բայց, ինչպես արդեն ասացի, որոշման կոռեկտությունը որոշվում է փաստից հետո։ Եվ սկզբում կա միայն մեր կամ ուրիշի կամքը։ Նույնիսկ պատանեկությանս տարիներին ես ինքս որոշել էի որոշումներ կայացնելու ճանապարհ։ Եվ նա երբեք ինձ հուսախաբ չէր անում: Այս հարցում ինձ օգնեց գերմանացի փիլիսոփա Իմանուել Կանտը։ «Ողջամիտ ընտրություն կատարելու համար նախ պետք է իմանաք, թե առանց ինչի կարող եք, և ըստ այդմ էլ կհասկանաք, թե առանց ինչի չեք կարող»,- գրել է նա։ Մինչ գալիք դժվար ժամանակները, յուրաքանչյուր հայ պետք է իր համար պատասխանի այս հարցին. Առանց հայկական պետության անհնար է. Առանց հայ ժողովրդի հնարավոր չէ անել. Առանց հայոց լեզվի չես կարող ապրել. Անհնար է առանց մեր հողի, որի մեջ պառկած են մեր նախնիները, նույնիսկ Արևմտյան Հայաստանի, Նախիջևանի և Արցախի ավերված խաչերի տակ։ Անհնար է առանց սեփական անձի և ազգային արժանապատվության զգացման։ Եվ եթե դուք չեք կարող անել առանց այս ամենի, ապա ինչ է մնում: Մնում է, որ մենք այլընտրանք չունենք։ Կա միայն մի ճանապարհ, որով մենք պետք է անցնենք։ Իսկ եթե ինչ-որ մեկն ասում է, որ կարող ես առանց այս ամենի (անկախ նրանից, թե ինչ պատճառով), ուրեմն նա թշնամի է։ Սա իմ «ընկեր կամ թշնամի» կոորդինատային համակարգն է:

ՏԳ ալիքից

Щелчок Таноса