#τόνους

[romios-gr]

Ασχήμια και καταστροφή – Για να κατασκευαστούν οι ανεμογεννήτριες στην Ελλάδα θα απαιτήσουν 112 εκατ. τόνους τσιμέντου Το οπλισμένο σκυρόδεμα θεμελίωσης υπολογίζεται στους 1.250 έως 2.250 τόνους ανά ανεμογεννήτρια Σοκ προκαλούν τα ευρήματα της ανάλυσης των τοπικών φορέων για τα αιολικά πάρκα που δρομολογούνται σε μεγάλο μέρος της Πελοποννήσου, ειδικά εκείνα που σχεδιάζονται από τη Volton ... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/aschimia-kai-katastrofi-gia-na-kataskeyastoyn-oi-anemogennitries-stin-ellada-tha-apaitisoyn-112-ekat-tonoys-tsimentoy/

[justforbooks]

Γαλλία: Και τώρα τι;

Όποια κυβέρνηση κι αν προκύψει, η Γαλλία παραμένει χώρα των άκρων

Οι Γάλλοι ψηφοφόροι κινητοποιήθηκαν για μια ακόμα φορά —την έσχατη στιγμή— και το κόμμα της Μαρίν Λεπέν, αν και φαίνεται ότι εκφράζει γύρω στο 35% του εκλογικού σώματος, κέρδισε μαζί με τους συνεργαζόμενους «μόνο» 143 έδρες. Υπενθυμίζω ότι πολλές δημοσκοπήσεις έδιναν στο ευρωσκεπτικιστικό κόμμα μέχρι και 288 έδρες, τουτέστιν την πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση. Νομίζω ότι αυτές οι υποθέσεις και οι θρήνοι περί «ανόδου της ακροδεξιάς» προέρχονταν από πηγές που δεν γνωρίζουν τη Γαλλία: η Γαλλία είναι μια χώρα που όλοι διακηρύσσουν ότι ξέρουν — οι δημοσιολογούντες έχουν δημιουργήσει πολλές παρεξηγήσεις τις οποίες επαναλαμβάνουν οι τουρίστες στο Παρίσι και άλλοι τυχάρπαστοι ξερόλες.

Να με λίγα λόγια πώς έχουν τώρα τα πράγματα. Κατ’ αρχάς, η περιβόητη «άνοδος της ακροδεξιάς» είναι μύθος: το κόμμα της Λεπέν, όπως λέω, επί σειράν ετών έχοντας βαρεθεί τον ίδιο μου τον εαυτό, έχει μόνο ένα επιχείρημα· είναι one issue candidate. Αν δεν υπήρχε η ισλαμιστική διείσδυση, θα είχε παραμείνει Εθνικό Μέτωπο και θα είχε περιθωριοποιηθεί σε ένα χώρο φασιστοπειδών. Δεν υπάρχει άνοδος της ακροδεξιάς, υπάρχει στήριξη στο μοναδικό κόμμα που δεν μασάει τα λόγια του επί του θέματος Ισλάμ-κοινοτισμός-ευταξία-κοινωνική συνοχή-πολιτιστική ταυτότητα. Όσο για το υπόλοιπο πρόγραμμα της Εθνικής Συσπείρωσης, ουδείς από τους ψηφοφόρους το γνωρίζει, άρα ουδείς μπαίνει στον κόπο να το αμφισβητήσει μολονότι η αμφισβήτηση είναι εύκολη: οι λεπενιστές δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Εν πάση περιπτώσει, η σημερινή γαλλική Εθνοσυνέλευση περιλαμβάνει 143 άτομα τα οποία θα συμπεριφέρονται άσχημα και θα υπονομεύουν το νομοθετικό έργο. Το κύριο χαρακτηριστικό της Εθνικής Συσπείρωσης είναι η επιθυμία διάλυσης, η επιδίωξη του χάους: ακριβώς όπως και της Ανυπότακτης Γαλλίας, οι εκπρόσωποι της οποίας στην Εθνοσυνέλευση είχαν πάντοτε ανάρμοστη συμπεριφορά μέσα στην αίθουσα και έξω από αυτή. Επαναλαμβάνω λοιπόν πως, σε ό,τι αφορά την Εθνική Συσπείρωση, το μόνο που μπορεί να κάνει η προεδρία και η κυβέρνηση που θα σχηματιστεί είναι να πάρουν από τα χέρια της τα καυτά ζητηματάκια στα οποία έχει δίκιο ��ώστε να μην έχει τίποτα με το οποίο να παίζει και να επικεντρωθεί στα κουβαδάκια της.

H Aνυπότακτη Γαλλία και οι άλλοι ακροαριστεροί σχηματισμοί κέρδισαν περίπου τις μισές από τις 182 έδρες του Νέου Λαϊκού Μετώπου. Αυτή ήταν και αυτή παραμένει η δύναμη της άκρας αριστεράς: αν και τα τελευταία χρόνια ηγέτης είναι ο βετεράνος Ζαν-Λυκ Μελανσόν, η παράταξη έχει μακρά ιστορία και βαθιές ρίζες στη Γαλλία. Η άκρα αριστερά έχει σημαδέψει τους Γάλλους με τα ήθη της και με τα αντανακλαστικά της. Εξαιτίας αυτών των ηθών και των αντανακλαστικών, στη σημερινή συγκυρία, ο Ζαν-Λυκ Μελανσόν έχει δηλώσει ότι δεν πρόκειται να συνεργαστεί με την προεδρία — πράγμα εξάλλου που έχει δηλώσει και από την πλευρά του ο Εμμανουέλ Μακρόν. Μένει να δούμε λοιπόν ποιοι από το Σοσιαλιστικό Κόμμα θα προχωρήσουν στους επιθυμητούς συμβιβασμούς: οι δηλώσεις των Σοσιαλιστών Oλιβιέ Φωρ και Φρανσουά Ολλάντ μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων δεν ήταν ενθαρρυντικές· αντιθέτως, ήταν διχαστικές και καταγγελτικές· αυτή είναι η πολιτική κουλτούρα στη Γαλλία· τέτοια είναι η στενότητα του πνεύματος που μας φέρνει σε αδιέξοδα. Νομίζω ωστόσο ότι πολλοί αριστεροί ψηφοφόροι δεν ευθυγραμμίζονται με τους υψηλούς τόνους της παραδοσιακής αριστεροσύνης: ακόμα και στελέχη του κόμματος του Μελανσόν απομακρύνθηκαν από την ηγεσία εξαιτίας του αριστερού σεχταρισμού· ο François Ruffin, ένας αξιαγάπητος τυπάκος που έζησε όλη την πολιτική του ζωή στην άκρα αριστερά διατηρώντας την ανθρωπιά του, εξελέγη παρότι διαφοροποιήθηκε. Η εκλογή του Ruffin μού φαίνεται μια ζωντανή απόδειξη της υπέρβασης του σεχταρισμού.

Η παράταξη του Εμμανουέλ Μακρόν κέρδισε 163 έδρες μαζί με τους συνεργαζόμενους: pas mal. Pas mal du tout. Τώρα, αναμένεται να λειανθούν οι διαφορές της με την κεντροδεξιά των Républicains και των συνεργαζομένων οι οποίοι κέρδισαν 68 έδρες μαζί με τα εύσημα ότι δεν προσχώρησαν στην Εθνική Συσπείρωση: το κεντροδεξιό κόμμα αντιστάθηκε στον πειρασμό διαγράφοντας τον πρόεδρό του Eric Ciotti, ο οποίος μπήκε, με το έτσι θέλω, σαν από μια τρελή παρόρμηση, στη λίστα της Λεπέν. Οπωσδήποτε, αν και η κεντροδεξιά θα στηρίξει την προεδρία, το νομοθετικό έργο θα είναι δύσκολο: η Γαλλία δεν μπορεί να κυβερνηθεί χωρίς 240-250 καλοπροαίρετους βουλευτές. Όμως, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η συνεργασία της ομάδας του Λαϊκού Κόμματος με τη Renew Europe νομίζω πως είναι εύκολη και πιθανώς αυτονόητη.

Όποια κυβέρνηση κι αν προκύψει, η Γαλλία παραμένει χώρα των άκρων: η αριστερά, οι φιλελεύθεροι και οι ακροδεξιοί δεν θα συμφωνήσουν ποτέ σε μια σειρά από καίρια ζητήματα όπως είναι η δημοσιονομική πολιτική, τα ελλείμματα, η αγροτική πολιτική, η παιδεία και η πολιτιστική ταυτότητα. Αυτή η μόνιμη ασυνεννοησία φέρνει τη Λεπέν σε ισχυρή θέση με ένα τέλειο αφήγημα διαμαρτυρίας προς εκμετάλλευση: ενόψει της εκστρατείας της για τη γαλλική προεδρία του 2027 μπορεί να λέει ότι η νίκη του κόμματός της εκλάπη μέσω των αφύσικων συμμαχιών και των παραιτήσεων στις τριγωνικές ψηφοφορίες: όπως όλοι ξέρουμε, το αφήγημα περί κλοπής των εκλογών ακούγεται και στις ΗΠΑ και γνωρίζει σημαντική επιτυχία.

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

[sugaroto]

I'm watching my big fat greek wedding for the first time and I just reached that part with the invitations where Ian goes like "You spelled my parents' name wrong" and I realized the whole invitation is spelled wrong

None of the Greek words have τόνους in them (are they called tones in English? Idk) those little dots above letters like the letter "i", in greek every (big) word has, like it should be Ναό του Αγίου Γεωργίου Τούλα και Ίαν Οικογένειες Κώστας και Μαρία Πορτόκαλος(/or Πορτοκάλος? I'm not sure) και Ροντνή και Χάρρυ Μίλλερ

Also they spelled Portokalos wrong in greek they've written Rortokalos the greek P is Π (aka ✨π✨) Ρρ is Rr

Also I think it's grammatically incorrect? But this can be due to translation, like usually a name like Portokalos is masculine so the women of the family should be Portokalou so that's what should have been written in the invitation? I think? At least it'd make sense after Maria's name

But then again I know greeks in non greek countries have to use the masculine version of the last names cause it doesn't work with English grammar

[fusikos]

Αν πέσω πάνω σε κάτι που με θλίβει, όσο προσπαθώ να σηκωθώ νιώθω πως πέφτω.

Μην έχοντας εναπομείναντες δυνάμεις παλεύω να ανοίξω χώρο στο μυαλό μου. Χωράει λίγη ηρεμία.

Μα πού να βρω κάτι που να με ηρεμεί; Να με κάνει να νιώσω πως οι πληγές μου, σταματούν να μεγαλώνουν. Όσο μεγαλώνουν δεν μπορώ να τις φροντίσω. Η μία πληγή ενώνει με την άλλη και είμαι ολόκληρη ένα τραύμα.

Δεν μπορεί να με ακουμπήσει κάτι χωρίς να υποφέρω. Όλα είναι αφορμές να νιώσω θύμα. Η ψυχή μου νιώθει αδικημένη. Όλα είναι αφορμές για να με ρίξω στα μάτια των άλλων. Τι καταφέρνω με αυτό; Να μισώ τον εαυτό μου, επειδή πιστεύω ότι μόνο έτσι μπορώ να καταφέρω πράγματα.

Δυστυχώς όμως δεν έμαθα ότι οι άνθρωποι αγαπούν τους εαυτούς τους και φροντίζουν τις πληγές τους. Δεν τις αφήνουν ανοιχτές. Εγώ έβλεπα την κατάσταση και την πυροδοτούσα. Έτσι είχα μάθε " μόνο έτσι θα καταφέρεις κάτι"

Αν με μισώ όπως με μισούν, θα καταφέρω ο,τι έχω καταφέρει ως τώρα. Πολύ δύσκολο να ξέρουμε το να εκφράζουμε όσα μας κάνουν να νιώθουμε άσχημα. Πολύ δύσκολο μετά από καιρό γίνεται και το να καταλαβαίνουμε τι μας κάνει να νιώθουμε άσχημα. Κάθεσαι και υπομένεις κάτι τόσο, που ξεχνάς και ο ίδιος ότι το υπομένεις.

Ξεχνάς τον εαυτό σου, είσαι για τους άλλους εκεί, όχι για εσένα. Πώς είσαι τόσο σίγουρος για την αγάπη που παρέχεις, όταν τον εαυτό σου τον αφήνεις συνέχεια στα πρόθυρα της κατάρρευσης;

Κάθε άνθρωπος έχει τους μηχανισμούς αυτοκαταστροφής του. Ο δικός μου είναι ένα σύμπλεγμα που φοβάμαι να πω φωναχτά. Μέσα στο μυαλό μου οι σκέψεις μου ουρλιάζουν.

Αν η καταθλιπτική διαταραχή και η αγχώδεις διαταραχή σου δημιουργούν διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας; Αν η ζωή σου σε φέρνει κατευθείαν αντιμέτωπο με τις όποιες συνθήκες σε έφεραν εδώ, πού θα ξαποστάσεις το μυαλό σου; Στην αυτοκαταστροφή.

Η αγωγή μου αυτή την φορά νιώθω πως με βοηθάει. Κατάφερα να σηκωθώ από το κρεβάτι, για πρώτη φορά, χωρίς να νιώθω εξαντλημένη. Κατάφερα να μην με πιάνει λήθαργος κάθε φορά που κάνω το ελάχιστο για εμένα ή τόνους γύρω μου. Αλλά.. φοβάμαι. Τώρα που σηκώνομαι χωρίς το βάρος της κατάθλιψης, το άγχος μου με κυριεύει. Δεν μπορώ ακόμα να μιλήσω για το άγχος μου διότι συνδέεται άμεσα με τους τρόπους αυτοκαταστροφής μου και δεν μου είναι εύκολο.

Απλά θέλω να είμαι καλά.. όμως δεν ξέρω γιατί το θέλω. Ίσως πρόκειται περί κάποιας ψευδαίσθησης, που έχω θέση ως στόχο. Κάποια στιγμή θα είμαι εντάξει.

Κάποια στιγμή θα μιλάμε στον καφέ μας και για όσα με έκαναν να αισθανθώ καλά με τον εαυτό μου. Για όσα δεν με κάνει μόνο η ειρωνία και το χιούμορ να θέλω να μοιραστώ.

Μέχρι να έρθει εκείνη η στιγμή..

Εγώ θα έχω αντίπαλο αλλά και σύμμαχο το μυαλό μου.

[groovalos]

να ναι οι ναυτικοί και τα βαπόρια καλά

ετούτη η φτώχεια χωρισε μανάδες και παιδιά

««Άναψε κάνα καντήλι αμα πας στην μεσσαριά να ρθουν όλα τα ξενάκια μας από την ξενιτιά»»

Αλισάχνη στο παλτό και το κορμί να σαπίζει Θεέ μου ποσό μπλε ξοδεύεις για να μας χωρίζει

Ειμαι στα μέρη που ο Οδυσσέας δεν ήρθε ούτε μια μέρα θάψαν το κορμί του αλλού την ψυχή του εδώ πέρα.Κι ειμαι σαν τον Οδυσσέα μα όχι στα τελευταία κι εσυ η Ιουλίτα μου και μένεις πάντα νέα

Θα ειμαι εδώ για όποιον με ψάχνει

Κάτω από χιλιάδες τόνους αλισάχνη

Αλισάχνη-Taburo Bora

[krkgeorge]

αυτους κανείς δεν τους θέλει

τους μετανάστες τους κρατούμενους

τους πεντε-δέκα γέρους μες στην πολυκατοικία

τις ανύπαντρες κυρίες που ανεβάζουν τους τόνους στα τηλεπαράθυρα

τις σεξεργάτριες που τις θέλουν μόνο όταν τελειώνουν

τους ανάπηρους, τους καθηλωμένους

τους γιους τις κόρες των ποινικών

και μεις, που καθόμαστε στην άνεση της στατιστικής μας απόστασης

από περιγραφές σαν κι αυτές κι από άλλες ακόμα πλατύτερες

κι εμείς που κάνουμε για δαύτους σκέψεις και συνειρμούς

και γράφουμε εκκλήσεις χωρίς στάλα να κουνιόμαστε

εμείς, τους θέλουμε;

[babygirlificationn]

Τα ελληνικά ταγκ με μισούνε, αν δεν βάλεις τους τόνους δεν τα μετράει ως το ίδιο ταγκ.

[vrakadiko]

Αναμφισβήτητα ένα από τα πιο καλοραμμένα και πιο όμορφα εσώρουχα της παγκόσμιας αγοράς, τα Fern Σλιπ της Ελληνικής μάρκας Walking Jack, είναι κατασκευασμένα από ύφασμα με μικροίνες, απίστευτα μαλακό και τυπωμένο με ένα αποκλειστικά σχεδιασμένο για τη Walking Jack σχέδιο με φύλλα φτέρης σε τόνους γκρι-μπλε. 🌿 Βρείτε το εδώ: ______ 🩲🔽 https://menandunderwear.com/shop/el/underwear/walking-jack-fern-print-briefs

[eclecticstarlightblogger]

Τεχνικό άρθρο για την γέφυρα “Αμπελίων, Καλαμπάκας, Τρικάλων”

«“Γέφυρας Αμπελίων, Καλαμπάκας, Τρικάλων”: Με 118 (εκατόν δέκα οκτώ) εκατομμύρια κυβικά μέτρα (τόνους) νερού και 741 m3/sec, περίπου, την “χτύπησε” το “Κλεινοβίτικο Ρέμα” στην κακοκαιρία “Daniel” (~762,40 mmβροχής)». Κατά το πρόσφατο ακραίο μετεωρολογικό φαινόμενο με την αντιστοιχισμένη κωδική ονομασία “Daniel”, ο «Πηνειός Ποταμός», (και συγκεκριμένα το «Κλεινοβίτικο Ρέμα», το οποίο αποτελεί…

[thoughtfullyblogger]

Τεχνικό άρθρο για την γέφυρα “Αμπελίων, Καλαμπάκας, Τρικάλων”

«“Γέφυρας Αμπελίων, Καλαμπάκας, Τρικάλων”: Με 118 (εκατόν δέκα οκτώ) εκατομμύρια κυβικά μέτρα (τόνους) νερού και 741 m3/sec, περίπου, την “χτύπησε” το “Κλεινοβίτικο Ρέμα” στην κακοκαιρία “Daniel” (~762,40 mmβροχής)». Κατά το πρόσφατο ακραίο μετεωρολογικό φαινόμενο με την αντιστοιχισμένη κωδική ονομασία “Daniel”, ο «Πηνειός Ποταμός», (και συγκεκριμένα το «Κλεινοβίτικο Ρέμα», το οποίο αποτελεί…

[greekblogs]

Τεχνικό άρθρο για την γέφυρα “Αμπελίων, Καλαμπάκας, Τρικάλων”

«“Γέφυρας Αμπελίων, Καλαμπάκας, Τρικάλων”: Με 118 (εκατόν δέκα οκτώ) εκατομμύρια κυβικά μέτρα (τόνους) νερού και 741 m3/sec, περίπου, την “χτύπησε” το “Κλεινοβίτικο Ρέμα” στην κακοκαιρία “Daniel” (~762,40 mmβροχής)». Κατά το πρόσφατο ακραίο μετεωρολογικό φαινόμενο με την αντιστοιχισμένη κωδική ονομασία “Daniel”, ο «Πηνειός Ποταμός», (και συγκεκριμένα το «Κλεινοβίτικο Ρέμα», το οποίο αποτελεί…

[romios-gr]

Εκκίνηση για το «Μαμούθ» που καταπίνει 36 χιλιάδες τόνους διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα (βίντεο) Η ελβετική νεοφυής επιχείρηση Climeworks η οποία ειδικεύεται σε τεχνολογίες δέσμευσης διοξειδίου του άνθρακα απευθείας από τον αέρα είχε ανακοίνωσει πριν από δύο χρόνια ότι ξεκίνησε να κατασκευάζει ένα εργοστάσιο σε νησί της Ισλανδίας για αυτό τον σκοπό. Η εταιρεία έχει ήδη κατασκευ... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/ekkinisi-gia-to-mamoyth-poy-katapinei-36-chiliades-tonoys-dioxeidioy-toy-anthraka-apo-tin-atmosfaira-vinteo/

[justforbooks]

Σε ποιον ανήκει η ομορφιά;

Θα μπορέσει η αποαποικιοποίηση των έργων τέχνης να έχει κάποιο αποτέλεσμα; Ο Βορράς του πλανήτη φιλοξενεί τα πλουσιότερα μουσεία στον κόσμο, αλλά μεγάλο μέρος αυτού του πλούτου προέρχεται περισσότερο από λεηλασίες και λύτρα παρά από νόμιμες αποκτήσεις (αγορές, δωρεές καλλιτεχνών). Από την αρχή, η ιστορικός Bénédicte Savoy θέτει τα δύσκολα ερωτήματα: ανήκουν τα αντικείμενα στους τόπους όπου γεννήθηκαν; Στους πολιτισμούς των οποίων την ιδιοφυΐα ενσαρκώνουν; Στους πεφωτισμένους εστέτ που τα οικειοποιήθηκαν; Ή σε ολόκληρη την ανθρωπότητα, η οποία έχει πρόσβαση σε αυτά μέσω ιδρυμάτων αφιερωμένων στη διατήρησή τους; Είναι δύσκολο να πάρει κανείς θέση, τουλάχιστον για ορισμένα έργα, χωρίς να κάνει την προσπάθεια να μάθει πώς τα αντικείμενα αυτά βρέθηκαν στις δυτικές χώρες. Ούτε μπορούμε να υπολογίσουμε αν προκάλεσαν απροσδόκητη αισθητική γονιμοποίηση στον τόπο όπου έφτασαν, ενώ η απουσία τους στον τόπο προέλευσής τους σηματοδοτεί μια πληγή που είναι ακόμη ανοιχτή…

Η Bénédicte Savoy ακολουθεί τα ίχνη εννέα από αυτά: την προτομή της Νεφερτίτης, τον Βωμό της Περγάμου, το τέμπλο του Μυστικού Αμνού, τη Μαντόννα Σιστίνα, τις χάλκινες κεφαλές των θερινών ανακτόρων στο Πεκίνο, τον πίνακα L'Enseigne de Gersaint, το άγαλμα της "βασίλισσας Bangwa" του Καμερούν, το πορτρέτο της Adele Bloch-Bauer και τους "βασιλικούς θησαυρούς" του Μπενίν. Γνωρίζουμε, στην Ευρώπη, ότι ο θαυμασμός μας για τα αντικείμενα τέχνης κρύβει το γεγονός ότι οι συλλογές οφείλουν κατά πολύ την προέλευσή τους στη συμβολική ή την πραγματική βία, διερωτάται η Bénédicte Savoy;

Θα μπορούσαμε εξαρχής να κάνουμε έναν διαχωρισμό ανάμεσα σε ευρωπαϊκά έργα, όπως το τέμπλο του Μυστικού Αμνού του Van Eyck στη Γάνδη ή τον πίνακα του Watteau L'Enseigne de Gersaint στο Λούβρο, και σε έργα εκτός Ευρώπης, όπως η προτομή της Νεφερτίτης από την Αίγυπτο, οι χάλκινες κεφαλές από τα θερινά ανάκτορα του Πεκίνου ή ακόμη και το άγαλμα της βασίλισσας Bangwa από το Καμερούν ή τον Βωμό της Περγάμου, ο οποίος ανήκει στον ελληνορωμαϊκό πολιτισμό αλλά βρισκόταν στην Τουρκία πριν μεταφερθεί στο Βερολίνο.

Η απλούστερη εξίσωση είναι αυτή της κλοπής. Η αφαίρεση είκοσι έξι μνημειακών αγαλμάτων, θρόνων, αρχιτεκτονικών στοιχείων, υφασμάτων και θρησκευτικών αντικειμένων από το Abomey, πρωτεύουσα του βασιλείου Danxomè (στο σημερινό Μπενίν), μετά από μια αιματηρή αποικιακή εκστρατεία του γαλλικού στρατού το 1892, δεν αφήνει καμία αμφιβολία ότι επρόκειτο για κλοπή. Μία κλοπή που αναγνωρίστηκε τον Νοέμβριο του 2021, όταν η Γαλλία επέστρεψε τους 2,5 τόνους πολιτιστικής κληρονομιάς στο Κοτονού. Μια πρωτιά, σύμφωνα με τους New York Times, για την υποσαχάρια Αφρική, η οποία αναβιώνει για κάποιους τις ψυχές των κομματιών αυτών και κυρίως το πνευματικό και πολιτιστικό δυναμικό αυτών των αντικειμένων. Πώς θα μπορούσαμε όμως να λάβουμε υπόψη μας και την ευρωπαϊκή αντίληψη, η οποία τα έχει μετατρέψει σε μουσειακά αντικείμενα, ταξινομημένα σύμφωνα με αποικιοκρατικά και αισθητικά κριτήρια; "Πώς μπορούν να τοποθετηθούν στα δημιουργικά συστήματα των σύγχρονων αφρικανικών χωρών;" Τα έργα από το Μπενίν, που εκτίθενται το 2022 δίπλα στο προεδρικό μέγαρο, περιλαμβάνουν επίσης παλιά έργα, επανασυνδέοντάς τα με έναν κόσμο που έχει γίνει διαφορετικός, όπως μαρτυρούν κάποια αφροφουτουριστικά έργα (κράνη μοτοσικλετών καλυμμένα με κοχύλια καούρι του Emo de Medeiros) που σχετίζονται με την κοσμογονία του Βουντού. Για να μην αναφέρουμε πόσο τα τίμησε ο Le Corbusier, ο οποίος τα αντέγραφε σχολαστικά στο Musée de l'Homme όταν εκτέθηκαν στο Trocadéro στο Παρίσι. Η Bénédicte Savoy αφηγείται όλη την ιστορία αυτής της επιστροφής, η οποία ζητήθηκε ήδη από τη δεκαετία του 1960.

Εντελώς διαφορετική είναι η περίπτωση του Μεγάλου Βωμού της Περγάμου (αφιερωμένου στον Δία), που χρονολογείται από το 2ο τέταρτο του 2ου αιώνα π.Χ. και αφαιρέθηκε από την ακρόπολη του αρχαίου βασιλείου της Περγάμου στη Μικρά Ασία (σήμερα το Bergama στην Τουρκία). Ένα βασίλειο που σχηματίστηκε μετά το θάνατο του Μέγα Αλέξανδρου, και προσφέρει ως "ποθητό αντικείμενο" ένα ολόκληρο μνημείο που μεταφέρθηκε στο Βερολίνο, έχοντας εντοπιστεί από έναν Γερμανό αρχιτέκτονα που είχε αναλάβει να κατασκευάσει νέους δρόμους στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ο Λατίνος συγγραφέας Πλίνιος είχε ήδη περιγράψει την Πέργαμο ως "την πιο διάσημη πόλη της Ασίας", μια πόλη ελληνιστική, ρωμαϊκή, αραβική, χριστιανική και οθωμανική. Εν μέσω της ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας, οι Γερμανοί, σε πλήρη ανταγωνισμό με τη Γαλλία και την Αγγλία, αποφάσισαν να μεταφέρουν αυτές τις ζωφόρους που απεικονίζουν μια μάχη μεταξύ θεών και γιγάντων, με το μήκος τους να φτάνει τα 120 μέτρα και το βάρος τους τις χιλιάδες τόνους που έπρεπε να μετακινηθούν από την αρχική τους θέση. Από το 1878 έως το 1886, η μεταφορά τους προς το Βερολίνο γίνεται μέσω του Αιγαίου, από τη Σμύρνη στο Αμβούργο και στη συνέχεια σιδηροδρομικώς υπό πολύ δύσκολες συνθήκες. Ο αντίκτυπος στους επισκέπτες του Βερολίνου, συμπεριλαμβανομένων επιστημόνων και συγγραφέων όπως ο Τουργκένιεφ και ο Απολλιναίρ, ήταν τόσο τεράστιος που έγειρε φόβους για κακές συνθήκες συντήρησης και χρειάστηκε να ξαναχτιστεί ένα νέο μουσείο, το οποίο εγκαινιάστηκε το 1930, μαζί με άλλα όχι λιγότερο διάσημα κομμάτια, όπως η Πύλη της Αγοράς της Μιλήτου. Το ναζιστικό καθεστώς χρησιμοποίησε το Βωμό για την προπαγάνδα του πριν φροντίσει να το προστατεύσει από τους συμμαχικούς βομβαρδισμούς το 1945. Στη συνέχεια, ο Κόκκινος Στρατός το μετέφερε στη Μόσχα, για να το επιστρέψει στη ΛΔΓ δεκατρία χρόνια αργότερα. Ένα ωραιότατο παράδειγμα της ιδεολογίας του εθνικού μουσείου με οικουμενικές βλέψεις.

Μετά το 2014, ο Βωμός δεν είναι πλέον προσβάσιμος στο κοινό λόγω της ανακαίνισης του μουσείου, ενώ οι Τούρκοι έχουν κατασκευάσει μία μακέτα στον αρχαιολογικό χώρο, ο οποίος αποτελεί πλέον Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Η Bénédicte Savoy καταλήγει: "Παρόλο που λείπει πλέον, αυτό το κομμάτι εξαιρετικής αξίας, σύμφωνα με την ορολογία της Unesco, παραμένει εικονικά συνδεδεμένο με τον αρχικό του χώρο". Σε ποιον ανήκε λοιπόν ο Βωμός της Περγάμου; Στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, η οποία το άφησε να λεηλατηθεί; Στους κατοίκους της Περγάμου; Στους Γερμανούς αρχαιολόγους που τον ανακάλυψαν και τον διέσωσαν; Στους νομικούς της Υψυλής Πύλης που δεν συνέταξαν νόμους για να ε��ποδίσουν την εξαγωγή του; Στα γερμανικά ιδρύματα που το αξιοποίησαν; Στην Τουρκία; Στην Ελλάδα;

Τα ζητήματα αυτά φανερώνουν την πολυπλοκότητα του προβλήματος. Το βέβαιο είναι ότι έχει ανατείλει μια νέα εποχή, κατά την οποία οι επιστροφές είναι πιθανό να πολλαπλασιαστούν, καθώς ο κόσμος είναι έτοιμος για την επιστροφή των έργων, υπό την προϋπόθεση ότι οι χώρες που τα διεκδικούν δεν βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση. Το μπλοκμπάστερ Chinese Zodiac, μια ταινία δράσης συμπαραγωγής Κίνας και Χονγκ Κονγκ που γράφτηκε και σκηνοθετήθηκε από τον Τζάκι Τσαν το 2012, αφηγείται την ιστορία της ανάκτησης από την Κίνα των περιουσιών που λεηλατήθηκαν από τη Γαλλία και την Αγγλία. Ευαισθητοποίησε ένα νεανικό κοινό που ενθουσιάστηκε με την ταινία στις χώρες του Νότου. Ειδικά όταν μια σκηνή αφηγείται τη λεηλασία των θερινών ανακτόρων στο Πεκίνο κατά τη διάρκεια του δευτέρου πολέμου του Οπίου το 1860 και τη διαμάχη που προκάλεσε μια δημοπρασία δύο κινεζικών χάλκινων αντικειμένων στο Παρίσι το 2009. Στους πρόποδες του Πύργου του Άιφελ, η διαδήλωση νεαρών ακτιβιστών που φώναζαν "Φτάνει πια με την πώληση των εθνικών θησαυρών" και "Επιστρέψτε αυτούς τους θησαυρούς στις χώρες προέλευσής τους" έβαλε στην πρώτη γραμμή τη γεωγραφική λογική. Η γεωγραφία είναι αναμφίβολα αυτή που θα έχει το λόγο τα επόμενα χρόνια.

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

[skandaladiaplokidiafthora]

Τεχνικό άρθρο για την γέφυρα “Αμπελίων, Καλαμπάκας, Τρικάλων”

«“Γέφυρας Αμπελίων, Καλαμπάκας, Τρικάλων”: Με 118 (εκατόν δέκα οκτώ) εκατομμύρια κυβικά μέτρα (τόνους) νερού και 741 m3/sec, περίπου, την “χτύπησε” το “Κλεινοβίτικο Ρέμα” στην κακοκαιρία “Daniel” (~762,40 mmβροχής)». Κατά το πρόσφατο ακραίο μετεωρολογικό φαινόμενο με την αντιστοιχισμένη κωδική ονομασία “Daniel”, ο «Πηνειός Ποταμός», (και συγκεκριμένα το «Κλεινοβίτικο Ρέμα», το οποίο αποτελεί…

[rulinarulina]

Νόμος, τάξη και ασφάλεια των συνόρων, προτεραιότητες της κυβέρνησης

Η κυβέρνηση επιστρέφει στα ζητήματα ασφάλειας και διαβεβαιώνει σε όλους τους τόνους ότι δεν πρόκειται να δεχθεί πισωγύρισμα στο μεταναστευτικό, ούτε θα βάλει στο ζύγι ζητήματα εθνικής κυριαρχίας Μεταναστευτικό, ελληνοτουρκικά και δημόσια τάξη είναι τρία καυτά ζητήματα που επανέρχονται στην ατζέντα της κυβέρνησης. Τη βούληση της κυβέρνησης να συνεχίσει να εφαρμόζει την ίδια «αυστηρή αλλά δίκαιη»…

[awesomehappystudentmagazine-blog]

Σε ισχύ από σήμερα οι αυστηροί περιορισμοί κατά μήκος όλων των συνόρων της Γερμανίας

Την ώρα που κορυφαία γερμανικά ΜΜΕ προσπαθούν να ρίξουν τους τόνους για τις πιθανές «αλυσιδωτές αντιδράσεις» μετά το «κλείσιμο» των γερμανικών συνόρων που ξεκινάει από σήμερα τα ξημερώματα, το βέβαιο είναι ότι η πίεση στο μεταναστευτικό αυξάνεται για τις χώρες πρώτης υποδοχής, όπως είναι η Ισπανία, η Ιταλία και φυσικά η Ελλάδα. Οι Γερμανοί έθεσαν σε ισχύ έλεγχους κατά μήκος όλων των συνόρων της…