#ταυτότητες

[romios-gr]

Το καθεστώς τροποποιεί το νομικό πλαίσιο για τις νέες ταυτότητες μετά από το πρόστιμο Σε τροποποιήσεις του νομικού πλαισίου για την διαδικασία έκδοσης τω�� νέων αστυνομικών ταυτοτήτων, προχωρά το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Οι ενέργειες αυτές έρχονται μετά το πρόστιμο που επιβλήθηκε στο ΥΠΡΟΠΟ από την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, για προβλήματα που εντοπίστηκαν μετά από αυτεπ... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/to-kathestos-tropopoiei-to-nomiko-plaisio-gia-tis-nees-taytotites-meta-apo-to-prostimo/

[batserendipity]

Νέες ταυτότητες: Δείτε πως θα είναι – 23 ερωτήσεις και απαντήσεις

Ο Γιάννης Οικονόμου απαντά μεταξύ άλλων γιατί η Ελλάδα προχωρά στην έκδοση νέου δελτίου ταυτότητας, αν είναι υποχρέωση της χώρας ποια στοιχεία περιλαμβάνονται, ποια είναι η διαδικασία και το κόστος έκδοσης και ξεκαθαρίζει ότι δεν θα έχει κανείς πρόσβαση στα ιατρικά μας δεδομένα γιατί δεν θα αναγράφεται ο ΑΜΚΑ μας. Όλες οι ερωτήσεις και απαντήσεις Γιατί  η Ελλάδα προχωρά στην έκδοση νέου δελτίου…

[aluminia]

Θυμάστε εκείνη τη σκηνή με τη Ζουμπουλία και τον αστυνομικό όταν οι πέντε πήγαν στο τμήμα; Λοιπόν τι φαντάστηκα με τον Ανδρέα.

[iveneverbeenmorestressedinmylife]

Είχα συμμαθητή στο λύκειο που έσκαγε μύτη πρωί πρωί με αυτή ακριβώς την μπλούζα.

[kaliarda]

Στο ποιητικό ντοκιμαντέρ Avant-Drag! παρακολουθούμε τη ζωή δέκα drag performers από την Αθήνα, καθώς δημιουργούν τους δικούς τους προσωρινούς κόσμους ως καταφύγιο απέναντι σε μια εχθρική πραγματικότητα. Ερχόμαστε σε επαφή με μια νέα σκηνή που ανθίζει τα τελευταία χρόνια και ανακαλύπτουμε μέσα από αυτούς πώς η τέχνη του drag μπορεί να μεταμορφώσει την πραγματικότητα και να δημιουργήσει ασφαλείς χώρους για ανθρώπους που βρίσκονται στο περιθώριο της ελληνικής κοινωνίας.

Οι πρωταγωνιστές του Avant-Drag! θέτουν μ��α σειρά από ερωτήματα σχετικά με το φύλο, την εθνικότητα, τη θρησκεία και τη σεξουαλικότητα στο σύγχρονο ελληνικό πλαίσιο. Ακολουθώντας μια σπονδυλωτή δομή, το Avant-Drag! παρουσιάζει καλλιτέχνες με διαφορετικές έμφυλες ταυτότητες, υπόβαθρα και προσεγγίσεις στη ζωή, οι οποίοι όμως όλοι εκφράζουν τη δημιουργικότητά τους ως πολιτική πράξη. Διεκδικούν μια ισότιμη και ασφαλή ύπαρξη, ενώ παράλληλα εξερευνούν καινοτόμους τρόπους καλλιτεχνικής έκφρασης. Η ταινία κορυφώνεται με τη συνάντηση των συμμετεχόντων σε ένα δείπνο όπου διεξάγεται μια συζήτηση σχετικά με την τέχνη του drag, την ενσωμάτωση της queer εκπροσώπησης στο mainstream και τον αντίκτυπο της δολοφονίας της Αθηναίας drag queen Zackie Oh στην τοπική queer σκηνή.

Το Avant-Drag! σπάει τις συμβάσεις των queer/ταυτότητας ντοκιμαντέρ που συχνά υιοθετούν μια δημοσιογραφική/κινηματογραφικά απλή και απόμακρη, "αντικειμενική" προσέγγιση, δημιουργώντας αντ’ αυτού ένα σουρεαλιστικό κολάζ στο οποίο οι αφηγήσεις και οι εικόνες χτίζονται παράλληλα με τα ίδια τα θέματα που παρουσιάζονται. Μια κοινότητα μιλάει για τον εαυτό της χωρίς τη διαμεσολάβηση της ματιάς ενός εξωτερικού παρατηρητή.

Προγραμμα:

[v1ckymult1fand0m]

Ακολουθώντας παρόμοια διαδικασία με αυτή που χρησιμοποίησα για να βρω την ημερομηνία που διαδραματίζεται το πρώτο επεισόδιο, κατάφερα να βρω (στο περίπου) ποτέ είναι τα γενέθλια της Αγγέλας.

Αρχικά ξέρουμε ότι η Αγγέλα έφυγε από το σπίτι της όταν ήταν 14 χρονών και έχει τελειώσει μόνο το γυμνάσιο. Καθώς πιστεύω πως δεν θα ήταν πολύ πιθανό να συνέχιζε το σχολείο αφού έφυγε από το σπίτι θα υποθέσουμε ότι το καλοκαίρι μετά την 3η Γυμνασίου ήταν 14. Λαμβάνοντας υπόψη ότι αν τα γενέθλια της ήταν πολύ κοντά στην μέρα που το έσκασε θα έλεγε πως ήταν 15, καθώς και τις εξετάσεις του καλοκαιριού συμπεραίνουμε πως τα γενέθλια της πέφτουν από Ιούλιο και μετά.

Ύστερα στο επεισόδιο 4 η Αγγέλα λέει ότι είναι 24 πρά��μα που δηλώνει ότι είτε τα γενέθλια της έχουν περάσει είτε είναι σχετικά κοντά. Το συγκεκριμένο επεισόδιο με βάση τους υπολογισμούς μου λαμβάνει χώρα στις 12 Ιουλίου. Άρα τα γενέθλια της πέφτουν μέχρι τις 25 Ιουλίου περίπου.

Το τελευταίο μου στοιχείο ήταν οι πλαστές της ταυτότητες.

Και οι δύο ημερομηνίες είναι μες το καλοκαίρι αλλά αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι η 2η ταυτότητα, πέρα του ότι έχει λάθος χρονιά γέννησης, επίσης είναι και η "επίσημη ταυτότητα" της άρα πιθανότατα έχει διαφορετική ημερομηνία γέννησης. Η 1η ταυτότητα πέφτει μέσα στο χρονικό περιθώριο που βρήκα και υποτίθεται πως θα ήταν μόνο για τα μάτια της πεντάδας οπότε είναι πολύ πιθανό η Ντάλια να έβαλε τα κανονικά γενέθλια της Αγγέλας ή τουλάχιστον κάποια κοντινή ημερομηνία.

Δυστυχώς δεν μπορώ να βρω κάποια σίγουρη συγκεκριμένη ημερομηνία αλλά το προσωπικό μου συμπέρασμα είναι ότι τα γενέθλια της Αγγέλας είναι κοντά στις 15 Ιουλίου, πιθανότατα ακριβώς εκείνη την μέρα.

[justforbooks]

H ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΣΤΟΝ ΤΙΤΛΟ του μυθιστορήματος της Αντόνια Σούζαν Μπάιατ Η Παρθένος στον κήπο είναι η Ελισάβετ Α’ (1533-1603) που δεν νυμφεύθηκε ποτέ, δεν τεκνοποίησε και έμεινε στην ιστορία ως η «Παρθένος βασίλισσα». Είναι όμως και η Φρεντερίκα Πότερ, ένα κορίτσι από το Γιόρκσαϊρ, που θα υποδυθεί τη νεαρή Ελισάβετ σε θεατρικό έργο τού πολλά υποσχόμενου συγγραφέα Αλεξάντερ Γουέντερμπεν, με τον οποίο είναι ερωτευμένη. Είναι και η Φρεντερίκα παρθένα; Θα χειραφετηθεί μέσα από την παρθενία της ή μέσα από το σπάσιμο του παρθενικού της υμένα;

Θα το μάθουμε στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου, πλημμυρισμένες στο αίμα, και συναρπαστικές. Η παρουσίαση του έργου συμπίπτει με την ενθρόνιση της νεαρής Ελισάβετ Β’ το 1953 και με το κλίμα ανανέωσης και αλλαγών, μετά τα γκρίζα, καταθλιπτικά χρόνια που ακολούθησαν μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. «Είχαμε πεινάσει για χρώματα», λέει μία από τις δευτερεύουσες ηρωίδες του μυθιστορήματος, ενώ στο Λονδίνο χιλιάδες μικρά μαργαριτάρια και κρύσταλλα ράβονταν σ’ ένα αστραφτερό ένδυμα από λευκό, γυαλιστερό σατέν, την τουαλέτα που θα φορούσε η Βασίλισσα στη στέψη της. «Τα εμβλήματα της Κοινοπολιτείας και της Αυτοκρατορίας, τριαντάφυλλα και αγκάθια, σφεντάμια και βελανίδια, είχαν κεντηθεί με χρωματιστές μεταξωτές κλωστές στον ποδόγυρο του φορέματος».

Η παρθενία της Φρεντερίκα δεν είναι βέβαια το θέμα του μυθιστορήματος της Μπάιατ. Όπως δεν είναι θέμα του και η ιστορική αναπαράσταση της εποχής της Ελισάβετ Α’. Το θέμα είναι η σεξουαλικότητα, οι ταυτότητες και η αμφισημία τους, η τρέλα και ��ι ψυχονοητικές διαταραχές, ο φόβος του σεξ και ο φόβος του θανάτου, η σχετικότητα της επιτυχίας και της αποτυχίας, η σάρκα και το πνεύμα, η σχέση με την παράδοση και η λειτουργία της γραφής (πώς γράφεις σήμερα μυθιστόρημα;), η σχέση με τη γλώσσα και η συνομιλία με τη λογοτεχνία, ιδιαίτερα με το έργο των κλασικών, όπως εδώ, με τον πανταχού παρόντα Σαίξπηρ.

Η ζωή της Ελισάβετ Α’ και οι θρύλοι που την περιβάλλουν δίνουν στην Μπάιατ ένα ιστορικό «άλλοθι» για τα κεντρικά θέματα της δικής της «Παρθένου». Κωδικοποιεί αυτό το «άλλοθι» στις πρώτες σελίδες του μυθιστορήματος: μήπως η Ελισάβετ ήταν άνδρας; Μήπως δεν ήταν παρθένα και είχε αποκτήσει ένα νόθο παιδί; Μήπως αυτή είχε γράψει τα έργα του Σαίξπηρ, αλλά είχε αποκρύψει την συγγραφική της ταυτότητα, ώστε το έργο της να κριθεί δίκαια και να μην κατηγορηθεί ότι παραμελούσε τα βασιλικά της καθήκοντα; Μήπως ο Σαίξπηρ δεν ήταν ο Σαίξπηρ; «Μια μορφή που η πληθωρική της ενέργεια γεννά ανάμεικτα συναισθήματα και εκπέμπει αμφιλεγόμενες σημασίες, ειδωλολατρία και εικονομαχία, αγάπη και φόβο, και τη συνακόλουθη ανάγκη να μειωθεί και να περισταλεί η ξενότητα ή η κοινοτοπία τους με υπεραπλουστευτικούς μύθους και άτοπες εξηγήσεις».

Ο μύθος (ο μυθοπλαστικός κόσμος) της Μπάιατ δεν είναι καθόλου κοινότοπος. Στο κέντρο του βρίσκεται η Φρεντερίκα Πότερ και η οικογένειά της: μια πενταμελής οικογένεια στο Γιόρκσαϊρ που ζει με βία και (αλληλο)σπαραγμό τη μετάβαση από έναν παλιό κόσμο σε έναν εντελώς καινούργιο. Είναι τόσο διαφορετικοί οι κώδικες αυτού του νέου κόσμου, που στο τέλος η οικογένεια Πότερ διαλύεται, παρασυρμένη από τη νέα ηθική, τις νέες αντιλήψεις για το σώμα, τις νέες ιδέες, τη νέα κοινωνικότητα αλλά και από την κρίση της παραδομένης τέχνης της αναπαράστασης.

Αρχηγός της οικογένειας είναι ο Μπιλ Πότερ, καθηγητής σε ένα παρηκμασμένο, άλλοτε πρωτοποριακό σχολείο του Γιόρκσαϊρ, προοδευτικός, άθεος και αντικληρικαλιστής, αλλά ταυτόχρονα εμμονικά μονομερής και αυταρχικός, σε σημείο που να καίει όσα βιβλία των παιδιών του δεν του άρεσαν. Είχε υποστεί κι αυτός την ίδια τιμωρία όταν ήταν παιδί. Ο εφημέριος της ενορίας του τού είχε κατασχέσει το μυθιστόρημα Τζουντ ο αφανής του Τόμας Χάρντι που θεωρούνταν αντιθρησκευτικό και το είχε κάψει στον καυστήρα του παρεκκλησίου με τελετουργικό τρόπο.

Η Γουίνιφρεντ είναι η γυναίκα του και μητέρα των παιδιών του, συμβιβασμένη και συμβατική, αλλά με ένα ιδιαίτερο μητρικό, προστατευτικό φίλτρο. Εκτός από τη Φρεντερίκα, που προσπαθεί να βρει τον δικό της δρόμο μέσα από το θέατρο, το ζεύγος Πότερ έχει ακόμα δύο παιδιά: τη μεγαλύτερη Στέφανι και τον βενιαμίν Μάρκους. Η Στέφανι είχε καλές προοπτικές: «Ήταν ένα μειλίχιο, τρυφερό ξανθό κορίτσι με μεγάλο στήθος, κομψά πόδια και υπερβολικά στυλιζαρισμένα μαλλιά, σε χτένισμα παζ». Είχε πάρει ένα διπλό άριστα στο Κέμπριτζ, αλλά επέστρεψε για να διδάξει στο παλιό της σχολείο. Ερωτεύτηκε τον υπεφημέριο της ενορίας της, «έναν μεγα��όσωμα άντρα, ψηλό, παχύ, τριχωτό», που τον ακολούθησε στη δική του ζωή. Η σχέση τους είχε ξεκινήσει δειλά, χωρίς σεξ: «Οι ανολοκλήρωτες πράξεις έχουν την δική τους δυναμική, κι ό,τι απομένει μισό βασανίζει τη φαντασία, ενίοτε ηδονικά».

Ο Μάρκους ήταν το μικρότερο παιδί. «Ήταν ένα κοντό για την ηλικία του αγόρι, αδύνατο, με μακρύ ωχρό πρόσωπο και πλούσια, λεπτά, άχρωμα, σταχτόξανθα μαλλιά που του έπεφταν στα μάτια». Είχε ένα χάρισμα να κάνει περίπλοκες μαθηματικές πράξεις, μια ικανότητα που τον εγκατέλειψε όταν έγινε δεκατεσσάρων ετών. Είχε παίξει την Οφηλία σε μια μαθητική παράσταση του Άμλετ, αλλά αργότερα πέρασε κυριολεκτικά σε άλλους κόσμους καθώς έβλεπε οράματα και έπεφτε σε ένα είδος καταληψίας. Η κατάστασή του επιδεινώθηκε όταν συναντήθηκε με έναν καθηγητή Φυσικής που τον έπεισε να συνεργαστούν και να εξερευνήσουν τους «τρόπους συνειδητότητας». Κατέληξαν και οι δύο στο ψυχιατρείο.  

Η Παρθένος στον κήπο κυκλοφόρησε το 1978 και είναι το πρώτο μυθιστόρημα της Τετραλογίας του Γιόρκσαϊρ ή της Τετραλογίας της Φρεντερίκα Πότερ, έργο ζωής της Μπάιατ που στο φόντο του διαγράφονται οι μεγάλες αλλαγές στην Αγγλία και την Ευρώπη τις τελευταίες δεκαετίες του 20ού αιώνα. Όταν κυκλοφόρησε η Παρθένος, η Μπάιατ δεν είχε ακόμη αποκτήσει τη φήμη, τη δημοφιλία και το κύρος που της έδωσαν αργότερα το μυθιστόρημά της Εμμονή (Possession) και το βραβείο Booker (1990).

Επιπλέον, βρισκόταν στη σκιά της διασημότερης αδελφής της, της συγγραφέως Μάργκαρετ Ντραμπλ. Όταν έγραφε την Παρθένο, ο εντεκάχρονος γιος της Τσαρλς, στον οποίο είναι αφιερωμένο το βιβλίο, σκοτώθηκε ενώ επέστρεφε στο σπίτι από το σχολείο, παρασυρμένος από έναν μεθυσμένο οδηγό. Παρά την οδύνη και τη συντριβή, η Μπάιατ κατόρθωσε να τελειώσει το μυθιστόρημα και να σχεδιάσει την τετραλογία. Το δεύτερο μυθιστόρημα του κύκλου, με τίτλο Still Life, κυκλοφόρησε το 1985, το τρίτο, Babel Tower, κυκλοφόρησε το 1996 (στα ελληνικά στις εκδόσεις Λιβάνη, σε μετάφραση Λίλης Ιωαννίδου) και το τέταρτο, A whistling woman, το 2002.

Στην Παρθένο βρίσκουμε όλο το λογοτεχνικό σύμπαν της Μπάιατ, που αρκετοί αναγνώστες ανακάλυψαν καθυστερημένα με την Εμμονή. Είναι ένα μυθιστόρημα-κόσμος, όπου συνυπάρχουν το βικτοριανό μυθιστόρημα και οι βικτοριανές φαντασιώσεις με τα μεσαιωνικά δράματα, με τη σάτιρα, με το ερωτικό μυθιστόρημα (μας στοιχειώνει η Λαίδη Τσάτερλυ), με επιστημονικά κείμενα, με επινοημένες λογοτεχνικές σελίδες και θεατρικά έργα, με το παστίς. Είναι ένα μυθιστόρημα-κόσμος του οποίου οι ήρωες συνομιλούν με κείμενα του Γέιτς, του Κιτς, του Τένισον, του Σέλεϊ, του Γουέμπστερ και τόσων άλλων ή σκέφτονται γιατί η Ερμιόνη ή ο Πρόσπερος έπραξαν με αυτόν ή τον άλλον τρόπο.

Είναι ένα μυθιστόρημα για τη γλώσσα και τη γραφή, για τους χρόνους των ρημάτων, καθώς η Μπάιατ έχει αυτό το ταλέντο να μας οδηγεί στη γραφή, ενώ μιλάει, για παράδειγμα, για το σεξ: «Συνέχισε να την πασπατεύει απαλά, για να την κρατήσει ορθάνοιχτη κι ακίνητη, και σκέφτηκε, όπως συνήθως σε τέτοιες περιστάσεις, τον Τ.Σ. Έλιοτ. Την ιερή φωνή. Η Φιλομήλα χαλασμένη τόσο βάναυσα από τον βάρβαρο βασιλέα». Είναι επίσης ένα μυθιστόρημα ιδεών. Κι είναι ακόμη ένα μυθιστόρημα με τεράστια εικονοποιητική δύναμη, που φαίνεται μέσα από την αφηγηματοποίηση έργων ζωγραφικής, τη γνώση των χρωμάτων και κυρίως μέσα από τη δύναμη και την πρωτοτυπία των περιγραφών. Λάτρεψα, ας πούμε, την περιγραφή της προθήκης ενός κρεοπωλείου:

«Ένα χοιρινό μάγουλο, κομμένο σε φέτες και χωμένο σ’ ένα συμμετρικό χωνάκι καλυμμένο με χρυσά ψίχουλα και γυαλιστερό μέσα στο περιτύλιγμά του από σελοφάν. Αρνίσιες κοτολέτες σε άψογες σειρές, ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο, ροζ σάρκα, λευκό λίπος, οπαλιοειδές κόκαλο, παράλληλες γραμμές, πανομοιότυπα άνισα τετράγωνα που επιτύγχαναν μια αφηρημένη κανονικότητα μέσω της επανάληψης. Ψητά παϊδάκια στημένα έτσι που να σχηματίζουν οξυκόρυφ�� στέμμα, με καμπυλωτά σ��ουφάκια από πτυχωτό λευκό χαρτί σε κάθε παϊδάκι που προεξείχε. Κότσια, πλευρά, ώμοι και κοιλιές, βοδινά και χοιρινά, αρνίσια και μοσχαρίσια, στριμωγμένα σε μακριά και κοντά, χοντρά ή λεπτά ρολά τυλιγμένα με διχτάκι, κι ανάμεσά τους μικροσκοπικά ξύλινα καλαμάκια και σουβλάκια».

Το μυθιστόρημα μετάφρασε η Κατερίνα Σχινά. Είχε μεταφράσει και την Εμμονή. Η μετάφρασή της φέρνει τον γλωσσικό πλούτο της Μπάιατ, αλλά και την ειρωνεία του, αυτούσιο στα ελληνικά. Η Σχινά μεταφράζει με διακριτότητα όλες τις κατηγορίες λέξεων της Μπάιατ: τις λογοτεχνικές, τις τεχνικές, τις εννοιακές, τις λέξεις-όρους, τις επινοημένες, τις λέξεις του έρωτα και της σάρκας, τις ξεχασμένες ή αυτές που φέρουν τον απόηχο λέξεων άλλων συγγραφέων. Κι αυτή η διακριτότητα είναι αόρατη, καθώς χάνεται μέσα στην ομοιογένεια της μετάφρασης.  Όπως ακριβώς γίνεται και στο πρωτότυπο κείμενο.

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

[cathy-bluedream]

θα’ θελα να γνωρίζω περισσότερα για το μέλλον περισσότερα για τον θάνατο μου περισσότερα τους λόγους που αφήνουν τα περιστέρια στο κεφάλι μου τα υπολείμματα τους περισσότερα για την πρωινή βροχή — θα’ θελα να γνωρίζω περισσότερα για τους έρημους τηλεφωνικούς θαλάμους περισσότερα για τα τριαντάφυλλα που κατέληξαν σε κάδους περισσότερα για εκείνα τα πορτοφόλια κάτι ταυτότητες κάτι λεφτά που σύρθηκαν στους δρόμους και είναι πια χαμένα · πάντως θα’ θελα να γνωρίζω γιατί να είναι όλα τόσο λυπημένα και προπάντων εγώ

[romios-gr]

Ηλεκτρονικές ταυτότητες και ιατρικά δεδομένα Γράφει ο Νικόλαος Παναγιωτόπουλος, Καρδιολόγος Σε μια από τις πολλές συζητήσεις που στήνονται στις μέρες μας εκ του προχείρου και αφορούν το θέμα των νέων ταυτοτήτων, σε πολύ μεγάλο ραδιοφωνικό σταθμό, άκουσα τον παρουσιαστή να υπεραμύνεται της συμπερίληψης του ιατρικού ιστορικού στις ηλεκτρονικές πληροφορίες των ταυτοτήτων αυτών. Το επιχείρημα... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/ilektronikes-taytotites-kai-iatrika-dedomena/

[daimewdis]

Κάτι χάνεις, κάτι κερδίζεις. Πριν δύο χρόνια άρχισα ένα φάρμακο που διαφωνούσε ο ψυχίατρος μου, οι παρενέργειες είχαν ως αποτέλεσμα να μην νιώθω. Το κενό το ένιωθα προ πολλού πριν αρχίσω, με αυτό απογειώθηκε. Το να μην νιώθεις έχει υπέρ και κατά.

Κάτι χάνεις, κάτι κερδίζεις.

Τώρα μου λείπει η δύναμη. Είχα εκ γενετής, τα τελευταία χρόνια χάθηκε.

Κάτι χάνεις, κάτι κερδίζεις.

Μετά από δυό χρόνια αποχή θα πάρω 1 ή 2 δόσεις. Δεν θέλω, αλλά πρέπει. Κάτι χάνεις, κάτι κερδίζεις. Από το 0 κατευθείαν θα πάω στο 100.

Με καμία επιλογή δεν είμαι κομπλέ. Όμως πρέπει.

Μες λιγότερο από μια βδομάδα φεύγω από Αθήνα, κάποιες εκκρεμότητες έκλεισαν. Αλλάζω σπίτι, για το που και αν δεν γνωρίζω. Το μόνο που γνωρίζω είναι πως θα πάρω την μηχανή και κάποια στιγμή θα γράψω κομμάτια.

Προς το παρόν στην ζωή μου δεν εμπιστευτικά ποτέ κανέναν. Αν το είχα κάνει δεν θα ήμουν εδώ.

Θες να ακούσεις μια αλήθεια;

Παίρνω το νόμο στα χέρια μου, στο παρελθόν ήταν στάνταρ. Κατά σύμπτωση στο παρόν ο διάβολος μου τους βλάπτει χωρίς να κάνω τίποτα. Ευχή και κατάρα.

Γελάω, και είμαι απόλυτα σοβαρός.

Προσπαθώ να σωθώ από εμένα.

Κάτι χάνεις, κάτι κερδίζεις.

Με ρωτάει η νοσοκόμα σε πιο σημείο να σε τρυπήσω; Η δουλειά να γίνει της απαντάω. Και γέλασε. Μα είναι τόσο true.

Κενό και δύναμη ο πιο επικίνδυνος συνδυασμός.

Το χω νιώσει, το έχω βιώσει. Επαναλαμβάνεται.

Ό,τι πληρώσεις παίρνεις. ��ξερευνώ το παρελθόν, δεν μου κάνει τίποτα εντύπωση. Καμιά ανατροπή. Μα ακόμα πιστεύω στις εξαιρέσεις.

Είχα αρκετές ταυτότητες στην ζωή μου.

Πουθενά δεν υπάρχω, μα πάντα υπήρχα.

Ρητορικά και κυριολεκτικά τα’ χω πει όλα.

Καμιά πουτάνα δεν με πλήρωσε, γιατί ήξερα εξαρχής την τιμή της.

-Δαιμεώδης

[sugaroto]

Εντωμεταξύ στο μαγαζάκι που δουλεύω το μποςς έχει ανοιχτή την τηλεόραση και τις ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ που έπαιξε πάρα πέντε άλλαξε κανάλι για να βάλει ειδήσεις

Λαικ. Μάι μπραδερ ιν κραιστ

Έχουμε δει 3 διαφορετικές ειδήσεις 4 επεισόδια οικογενειακές ιστορίες 3 το σόι σου και αυτό που σε χαλάει και το αλλάζεις είναι ΤΟ ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ

Βαρέθηκα να ακούω τον Ευαγγελάτο να παίρνει συνέντευξη από τύπους που λένε ότι οι νέες ταυτότητες είναι του διαολου και θα πάμε όλοι στην κόλαση

[psychedelicmessworld]

Σου έχει τύχει πότε να μαλώσεις με ψεκ που ήταν κατά των εμβολίου,του κοβιντ,απογραφής,ταυτότητες, lgbq;(storytime)

Προσωπικά αν και εμβολιασμένη (εξαναγκασμού) είμαι κι εγώ κατά των εμβολίων (για κοβιντ μιλάω πάντα) οπότε δεν έχει τύχει να τσακωθω. Για απογραφή ή ταυτότητες δεν είχα ποτέ κάποια συζήτηση με κάποιον οπότε ...

Lgbq πολλές φορές. Όπως έχει τύχει να τσακωθω κι άλλες τόσες με άτομα που είναι υπέρ αλλά με λανθασμένο (για τη δική μου οπτική έστω, τρόπο)

Όσους είναι κατά συνήθως τους προκαλώ γιατί έχει πλάκα να τους βλέπω να τριγκαρουν και να έρχονται στα όρια τους. Τους θεωρώ γελοίους.

Τώρα για το δεύτερο παράδειγμα... θεωρώ απίστευτα τοξικούς και πιεστικούς όσους θεωρούν πως δεν υπάρχουν φύλλα. Και για να μη παρεξηγηθω... Ναι στηρίζω όσους δεν αυτοπροσδιορίζονται και κατανοώ γιατί μπορεί να μη τους καλύπτει κάποια ταυτότητα. Με ενοχλούν τα άτομα που ΕΠΙΒΆΛΛΟΥΝ ότι ήμαστε όλοι ουδέτερα. Έχω τσακωθεί με τέτοιο άτομο που μας έλεγε όλους "το" χωρίς να αυτοπροσδιορίζεται κάποιος έτσι φέρνοντας ένα πολύ συγκεκριμένο παράδειγμα. Αν κάποιος/α έχει προχωρήσει σε αλλαγή φύλλου και προσπαθεί να βρει τον/την εαυτό του/της ΔΕΝ μπορείς να τον/την αποκαλείς ΤΟ. Τον πας ένα βήμα πίσω και κατά πάσα πιθανότητα του προκαλείς δυσφορία ειδικά αν είναι σε δύσκολη φάση συναισθηματικά. Προφανώς δεν είχα κάποιο αντεπιχείρημα σε αυτό. Όχι πως το συγκεκριμένο άτομο άλλαξε συμπεριφορά. Τσάμπα χρόνος και σάλιο.

[glikozi]

Σου έχει τύχει πότε να μαλώσεις με ψεκ που ήταν κατά των εμβολίου,του κοβιντ,απογραφής,ταυτότητες, lgbq;(storytime)

exei tuxei na malwsw me thn mana sou

[pacingthroughouthemptiness]

Γιατί υποστηρίζεις τους Λοατκι+; Είσαι υπέρ των ταυτοτήτων φύλου;

Δεν είναι ζήτημα υπέρ ή κατά. Το ότι υπάρχουν διαφορετικές ταυτότητες και εκφράσεις του (κοινωνικού) φύλου όπως και διαφορετικές καταστάσεις στο (βιολογικό) φύλο, όπως και διαφοροποιήσεις στον σεξουαλικό προσανατολισμό, δεν είναι ζήτημα υπέρ ή κατά.

Απλά υπάρχουν, υπήρχαν, και θα υπάρχουν, και τα άτομα που φέρουν αυτές τις ταυτότητες θα έπρεπε να έχουν τη δυνατότητα να μη βιώνουν διακρίσεις λόγω αυτών, και αυτοδιάθετα να ζουν και να ορίζουν το καθένα τον εαυτό του.

Είναι σα να με ρωτάς αν είμαι υπέρ της ντομάτας. Είμαι, γιατί υπάρχει. (Άσε που σε πολλές περιπτώσεις οι καλλιέργειες ντομάτας προστατεύονται και παραπάνω από τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα)

[justforbooks]

Έρση Σωτηροπούλου

Θα γίνει η πρώτη Ελληνίδα που θα τιμηθεί με Νόμπελ Λογοτεχνίας, επιβεβαιώνοντας τις προβλέψεις που τη θέλουν να «παίζει» ψηλά στη λίστα με τους πιθανούς νικητές του φετινού βραβείου;

Η πληροφορία έγινε γνωστή από μια ανάρτηση στο προσωπικό προφίλ της καταξιωμένης συγγραφέως. Η ίδια ανέβασε τους πίνακες που δείχνουν τα στατιστικά στοιχεία των εταιρειών στοιχήματος και κατ’ επέκταση τις προβλέψεις και τις αποδόσεις που δίνουν για το ποιος είναι πιθανότερο να βραβευτεί φέτος με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.

Το όνομα της γνωστής πεζογράφου συναγωνίζεται κορυφαία ονόματα της λογοτεχνίας, όπως του Ιάπωνα συγγραφέα Χαρούκι Μουρακάμι και της Κινέζας Can Xue. Ειδικότερα, φαίνεται ότι η απόδοση για τ��ν Xue είναι κατά μέσο όρο 9,33:1, για τον Μουρακάμι είναι 14:1, για την Έρση Σωτηροπούλου 15:1, ενώ για την Καναδή Μάργκαρετ Άτγουντ 17:1. Και στο World Literature Forum τα στοιχήματα θέλουν την υποψηφιότητά της φαβορί.

Να θυμίσουμε ότι την κορυφαία λογοτεχνική διάκριση έχουν λάβει στο παρελθόν ο Οδυσσέας Ελύτης και ο Γιώργος Σεφέρης ενώ, αν επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις, η Έρση Σωτηροπούλου θα είναι η πρώτη πεζογράφος και η πρώτη γυναίκα που τιμάται για τη χώρα μας.

Πάντως, θα μπορούσαμε να πούμε ότι το λογοτεχνικό προφίλ της Έρσης Σωτηροπούλου ταιριάζει απόλυτα στο σκεπτικό της Σουηδικής Ακαδημίας, ειδικά αν αναλογιστούμε τις επιλογές που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια. Επίσης, έχει πολλά χρόνια να τιμηθεί κάποιος από την Ελλάδα, ενώ οι πολυεπίπεδες ιστορίες που πλάθει η βραβευμένη πεζογράφος αλλά και η πορεία της μπορεί να αποτελέσουν μια καλή βάση για το πιο προβεβλημένο ετήσιο λογοτεχνικό βραβείο. Επιπρόσθετα, έργα της έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, τα αγγλικά, τα γερμανικά, τα ισπανικά, τα ιταλικά και τα σουηδικά.

Η γλώσσα της είναι κοφτερή, νευρώδης, καθηλωτική και δυνατή. Τα θεματικά μοτίβα στα οποία κινείται, όπως στο τελευταίο της βιβλίο «Η τέχνη του να μην αισθάνεσαι τίποτα», εστιάζουν στις ρευστές ταυτότητες, στη γυναικεία συνθήκη, στην κατασκευή περσόνας, στο σεξ και την ερωτική επιθυμία, στο θέμα του να «ανήκεις» κάπου, στην οικογένεια και ιδιαίτερα στη μορφή της μητέρας, καθώς και σε προβλήματα της εποχής. Δημιουργεί ηρωίδες που είναι φεμινίστριες αλλά δεν το διακηρύσσουν. Όπως έχει πει παλαιότερα, «στέκομαι στο πλευρό κάθε φεμινιστικής διεκδίκησης και στηρίζω τους γυναικείους αγώνες, όπως και τους αγώνες όλων των κινημάτων επιθυμίας. Η πολιτική, για μένα, συνδέεται έντονα με τη σεξουαλικότητα».

Γράφει σχεδόν όλη τη ζωή της, πάντα στις άγρυπνες νύχτες της και θεωρεί τη συγγραφή ένα «παράθυρο ελευθερίας». Δεν αποχωρίζεται ποτέ το τσιγάρο, αντλεί έμπνευση από το τίποτα και θεωρεί τα βραβεία ενέσεις εμπιστοσύνης.

Μια από τις πιο θλιβερές εμπειρίες που έχει ζήσει ήταν όταν πριν από μερικά χρόνια ένα βιβλίο της, το «Ζιγκ-ζαγκ στις νεραντζιές», το οποίο γνώρισε μεγάλη επιτυχία στην Ελλάδα και τ�� εξωτερικό, βρέθηκε στο στόχαστρο της λογοκρισίας, φτάνοντας να αποσυρθεί με εισαγγελική εντολή το 2008 από τις σχολικές βιβλιοθήκες ως «χυδαίο πορνογράφημα».

Η Έρση Σωτηροπούλου γεννήθηκε στην Πάτρα το 1953 και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε Φιλοσοφία και Πολιτιστική Ανθρωπολογία στη Φλωρεντία και εργάστηκε ως μορφωτική σύμβουλος στην ελληνική πρεσβεία στη Ρώμη. Έχει γράψει ποιήματα, νουβέλες και μυθιστορήματα και έχει ασχοληθεί µε την οπτική και τη συγκεκριμένη ποίηση. Ενδεικτικά, έχει τιμηθεί µε το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας και µε το βραβείο του περιοδικού «Διαβάζω» για το µυθιστόρημα «Ζιγκ ζαγκ στις νεραντζιές» (εκδόσεις Πατάκη, επανέκδοση, 2020), µε το Βραβείο της Ακαδηµίας Αθηνών για το μυθιστόρημα «Εύα» (Πατάκη, 2009), που ήταν επίσης υποψήφιο στη γαλλική του έκδοση για το Prix du Livre Européen, µε το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος για τη συλλογή «Να νιώθεις µπλε, να ντύνεσαι κόκκινα» (Πατάκη, 2011) και µε το βραβείο ποίησης Dante Alighieri στην Ιταλία. Το μυθιστόρημά της «Τι µένει από τη νύχτα» (Πατάκη, 2015) απέσπασε στη Γαλλία το Βραβείο Μεσόγειος (Prix Méditerranée Etranger) και στις ΗΠΑ το Εθνικό βραβείο ALTA 2019 (µτφρ. Karen Emmerich). Από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν επίσης τα μυθιστορήματά της «Η φάρσα» (2010, νέα έκδοση) και «Μπορείς;» (2017, Βραβείο Literature.gr Ελληνική Λογοτεχνική Φράση της Χρονιάς), το ποιητικό έργο «Άνθρωπος στη θάλασσα» (2018) και η συλλογή διηγημάτων «Η τέχνη να μην αισθάνεσαι τίποτα» (2022).

Θα είναι, όμως, η Έρση Σωτηροπούλου η πρώτη Ελληνίδα πεζογράφος που θα πάρει το Νόμπελ Λογοτεχνίας; «Είμαι ψύχραιμη. Έχω μάλλον εθιστεί γιατί βλέπω το όνομά μου στη λίστα των πιθανών νικητών του Νόμπελ Λογοτεχνίας σχεδόν κάθε χρόνο, τα τελευταία 5-6 χρόνια. Αν και εδώ είχε περάσει απαρατήρητο. Όμως φέτος εκτοξεύτηκα, κάποιος ή κάποιοι μ’ έσπρωξαν και ανέβηκα αρκετά ψηλά στη λίστα, έτσι το θέμα πήρε δημοσιότητα. Ποιοι είναι αυτοί οι άγνωστοι θαυμαστές του έργου μου που συνεχίζουν να με ωθούν προς τα πάνω και δεν πρόκειται να γνωρίσω ποτέ; Κάθομαι μπροστά στο γραφείο μου, λίγο στραβά στην καρέκλα, όπως πάντα. Δεν περιμένω να χτυπήσει το τηλέφωνο. Ούτε φαντασιώνομαι τη στιγμή που ανοίγοντας την πόρτα θα βρεθώ στο φως των προβολέων. Όλα μπορούν να συμβούν και τίποτα να μη γίνει. “Η ελπίδα μπορεί να είναι ελπίδα για το λάθος πράγμα”, έγραψε ο Έλιοτ», υποστηρίζει η γνωστή συγγραφέας. 

Μπορεί οι αποδόσεις των στοιχημάτων να μην έχουν ιδιαίτερη φερεγγυότητα, αλλά όπως και να ‘χει είναι σημαντικό ότι το όνομα μιας Ελληνίδας συγγραφέως συζητείται γι’ αυτή την παγκόσμια διάκριση. Η αγωνία αναμένεται να λάβει τέλος την επόμενη Πέμπτη, 10 Οκτωβρίου, στις δύο το μεσημέρι (ώρα Ελλάδας), όταν η Σουηδική Ακαδημία θα ανακοινώσει από τη Στοκχόλμη τον ή τη συγγραφέα που θα τιμηθεί με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 2024.

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?