#ολα τα τραγουδια

[nofuckinlabels]

24/11

Σημερα πηγα στην συναυλια του ιρατους με την Σήλια. Απο τοτε που μας θυμασαι πηγαιναμε συνεχεια σε συναυλιες και ειχαμε εναν παιδικο ενθουσιασμό.

Ειναι παραξενο γιατι ακομα και την φιλια μου με την σηλια την φανταζομαι σε συναρτηση με την εντυπωση που ειχες εσυ για εμας. Σε φανταζομαι να το βρισκεις γλυκο, διαχρονικο. Ειναι κατι τοσο δικο μου και καιρο τωρα δυσκολευομαι να ξεχωρισω το μυαλο μου καθαυτο απο τις σκεψεις που παραγει για εσενα. Μια παραδοξη αυτενεργεια που μου προκαλει ναυτια.

Ξεφυγα

Σημερα ηξερα πως θα ακουσω τα τραγουδια που ακουσα για πρωτη φορα το 2020. Τοτε αρχισα να θυμαμαι τις σκεψεις μου. Τοτε το παρον ευθυγραμμιστηκε με το παρελθον γιατι κατι επρεπε να κρατησω στα χερια μου απο την ληθη.

Θα σου ακουστει χαζο αλλα καποιες στιγμες ενιωθα πως τα ακουω πρωτη φορα. Πως ειμαι στο δωματιο μου και βιωνω απο την αρχη τον καθε στιχο.

Οπως συμβαινει ομως αλλωστε με ολες τις ιθακες δεν ηταν ιδια μετα απο τεσσερα χρονια

Ειχα προλαβει να ερωτευτω να αγαπησω να πληγωθω και να σε αγαπησω ξανα απο την αρχη μεσα απο την αποδοχη της απουσιας σου.

«Οι πλεον ακαταλληλοι ανθρωποι ο ενας για τον αλλον δεν αμφιβάλω ποσο μαλλον οταν ξερω πως τα θελω μας θα γινουν τρυπα στην πλατη του αλλου τοσα χρονια αλληλοπληγωνομαστε σαν να μισιόμαστε. Σαγαπαω . Και το νιωθω καθε γαμημενη φορα που στα ματια σου κοιταω και σταρχιδια μου αν γλυκαναλατος γινομαι εισαι η πρωτη μου σκεψη οταν ξυπναω. Και ξερω πως θα χαθουμε ξερω τι σημαινει το θα δουμε αφυσικη χημεια ειναι αφυσικο στην φυση αυτη να κρατηθουμε και μολις βρεθουμε απο την αρχη να συστηθουμε»

«Δεν εχω ταυτοτητα αν δεν ειμαι μαζι σου»

Η αληθεια ειναι πως οταν ακουσα αυτους τους στιχους σκεφτηκα πως αληθεια ειμαστε φτιαγμενοι ολοι απο το ιδιο υλικο.

Πως ολες οι ιστοριες αγάπης ανακυκλωνονται και για αυτο τελικα με γοητευε παντα τοσο η τεχνη

Αεναα ισως ατελεσφορα θα ψαχνω τα κοινα σημεια τομης εκεινης της αρχεγονης ανακυκλωσης. Εκεινης που με πειθει οτι καποια χημικά στον εγκεφαλο μου εχουν την δυναμη να πλασουν θεοτητες

Φοβαμαι τοσο πολυ πως τα θελω μας θα γινουν πληγες. Φοβαμαι να το εκφρασω γιατι οι λεξεις δεν ειναι θνητες με τον τροπο που ειναι το μυαλο μου. Οι λεξεις ειναι θνητες και εν δυναμει αθανατες. Φοβαμαι.

Εχουμε πληγωσει ο ενας τον αλλον αθελα μας και συνεχιζουμε γιατι οταν δεν βρισκεσαι εκει που θες ολα πονανε. Ακαριαία αφου πισω τον εαυτο μου πως σε μισω , σε αγαπαω. Εισαι ο μονος ανθρωπος που εχει αυτην την επιρροη πανω μου και ενιοτε με εκπλήσσει. Με εκπλήσσει γιατί οσα δεν εκαναν οι γονεις μου θελω να τα κανω εγω με εσενα.

Αληθεια εισαι η πρωτη μου σκεψη οταν ξυπναω. Δεν υπαρχει μερα που δεν περιμενα το ονομα σου να εμφανιστει στην οθονη μου ακομα και να μην μιλουσαμε.

Οτιδηποτε ειναι αντικειμενο ποθου στο μυαλο μας, ειναι ευθραυστο. Τα θαυματα ειναι στιγμιαία και τοσο μα τοσο λευκα για αυτον τον κοσμο.

Ξερω πως η νεμεσις του ερωτα μου ηταν να σε χασω και ξερω πως δεν μπορω να σε χασω ποτε αφου σε καποιο σημειο του χωροχρόνου ημουν στην αγκαλια σου.

Θελω να ξερεις πως το πανεπιστημιο ηταν για εμενα η σωματοποιηση πολλων παιδικων ονειρων που παλευαν να γινουν ενηλικη πραγματικοτητα. Γνωρισα τοσα καινουργια ατομα και παντα με επιανα να ακουω το ονομα σου απο τα χειλη μου. Ειναι σαν να δυσκολευομαι να με ορισω χωρις να μιλησω για εσενα. Για την υπαρξη σου στην ζωη μου.

[cathy-bluedream]

πιστευεις πως ολα τα ποιηματα και τα τραγουδια εχουν μεσα τους μια εμπνευση απο άλλα παλιά ποιηματα απο παλιους ποιητες και απο αλλα παλια τραγουδια απο αλλυς τραγουδιστες και στιχους (εκτος απο τις εμπνευσεις των προσωπικων καταστασεων καθε ατομου και την ��αθε προσωπικη ιστορια) ?

Ναι! Όπως η Γώγου είχε εμπνευστεί από τον μεγάλο φιλόσοφο Ντοστογέφσκι και έγραφε ποιηματα με βαση το ύφος του , όπως ο Παύλος είχε εμπνευστεί από τον Μικ Τζάγκερ εξού και η εμφάνιση του , έτσι και όλοι όσοι γράφουν ποιηματα ή τραγουδια , εμπνέονται από κάποιους άλλους που ήδη έχουν αφήσει το αποτύπωμα τους στον κόσμο της ποίησης και της μουσικής . Έτσι, όλα λοιπόν, είναι μια έμπνευση , χωρίς όρια . Παλιά θυμάμαι έγραφα ποιηματα σαν της Γώγου και με κατηγορούσαν πως είναι κλεμμένα από εκείνη , πέρα από το ύφος και κάποιες λέξεις καθημερινές που τις λέει όλος ο κόσμος , υπήρχε απλά μόνο η έμπνευση και η δίκη μου φαντασία ή αντιθέτως , οι δικές μου προσωπικές απόψεις και καταστάσεις οπως προανέφερες . Έμπνευση από καποιον άλλον καλλιτέχνη , δεν σημαίνει κλοπή . Πρέπει να το καταλάβουμε αυτό . Σημαίνει πως γράφω κάτι που ο ίδιος ο καλλιτέχνης με έχει επηρεάσει και βγαίνει στο τέλος κατι δικό μου . Όσο διαβάζεις , μαθαίνεις . Γίνεσαι καλύτερος και εξελίσσεσαι . Τίποτα παραπάνω , τίποτα παρακάτω .

[ta-oneira-kostizoyn]

Θα κανω ενα playlist με ολα τα τραγουδια που θα μου στειλετε στα ασκ, και θα βαλω να τ ακουσω στη δουλεια😝 παμεεε

[pws-skata-empleksa-pali]

πως είναι όταν θέλεις κάποιον κ δεν τον έχεις?

Εξαρταται απ τον ανθρωπο κι απ το τι εννοει οτι θελει καποιον. Μπορει να ειναι απλα ενας ενθουσιασμος και να νιωθει οτι ειναι το χειροτερο πραγμα που του συμβαινει. Αν ομως ειναι ενα πιο βαθυ συναισθημα πιθανοτατα να το νιωθεις σαν να προσπαθει καποιος να σου σκισει την καρδια σε χιλια κομματια, σαν να εχεις ενα κενο που δεν μπορεις να καλυψεις. Μοιαζει σαν ολα τα τραγουδια να μιλανε για εκεινον/η. Θες να μαθαινεις τι κανει ενω ξερεις οτι αυτο θα σε κανει να νιωσεις χειροτερα (γιατι ερωτας χωρις βασανο δε γινεται). Μα στην τελικη θες αυτο το ατομο να ειναι καλα και τιποτα αλλο. Τουλαχιστον εγω ετσι νιωθω κι αυτο θελω.

[sidokasa]

ΓΙΑΤΙ ΕΝΩ ΕΧΩ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ,ΜΑΡΕΣΟΥΝ ΑΛΛΕΣ ΚΛΠ ΚΛΠ ΟΛΑ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΕΚΕΙΝΗ;;ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΤΑ 6 ΣΚΙΠ ΤΟΥ ΣΠΟΤΙΦΑΙ ΚΑΙ ΕΧΩ ΚΟΛΛΗΣΕΙ ΜΕ ΤΟ ΤΟΠ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΠΟΥ Μ ΤΗ ΘΥΜΙΖΕΙ ΓΑΜΩ ΠΛΗΡΩΣΤΕ ΜΟΥ ΠΡΙΜΙΟΥΜ🙏🏼🙏🏼

[xehasmenesithakes]

she gave me head while playing my favourite songs n then she cheated on me,now whenever I hear my THE songs I go dbneeidhbsba she’s shndbdbsbbdbdvsvs

Εγω λεω κρατα τα ωραια ασε τα ασχημα Ολα μεσα στη ζωη ειναι μην εχεις χαρντ φιλινγκς κακο για σενα κριμα να χανεις τα αγαπημενα σου τραγουδια

[ego-13]

Μιας και εχουν περασει 2 εβδομαδες απο το τρακ που βγηκε θα ηθελα να εξηγησω απο εδω το προγραμμα που φτιαχνω (και θα ηθελα να τηρησω,κλεσ).Πρωτα απο ολα περυσι,οταν δηλαδη αρχισα να δημοσιευω κομματια το μονο που ηθελα ηταν ανα ενα μηνα να δινω νεο τρακ.Κατι το οποιο τηρησα μεχρι το τελος του '22.Μετα κανοντας εναν απολογισμο διαπιστωσα οτι ειχα 5 ετοιμα τραγουδια(σολο) κατι το οποιο σημαινε οτι μεχρι τον Μάιο θα εδινα τραγουδια τα οποια θα μιλουσαν για εμενα αλλα ταυτόχρονα δεν θα μπορουσα να ειμαι στο μουντ το οποιο ημουν και τοτε.Τι σημαινει αυτο?Οτι εγω αν γραψω ενα τραγουδι που λεω οτι ειμαι ερωτευμενος και οταν παω να το ηχογραφησω δεν ειμαι,τοτε θα χαθει ολη η μαγεια,οχι μονο στην φωνη μου ή κατι τετοιο αλλα γενικα στην διαδικασια υλοποιησης του.Για αυτο και σκεφτηκα στην αρχη, να τα φτιαξω ολα μαζι και να τα δωσω ως ενα ep(μικρος δισκος).Αρχισα να το φτιαχνω αλλα δεν ενιωθα ετοιμος για δισκο καθως ο δισκος για εμενα ειναι απο τα μεγαλυτερα προτζεκτ τα οποια θα μπορουσε να κανει καποιος που ασχολειτε με μουσικη.Πραγμα το οποιο σημαινε πως δεν ηθελα να φτιαξω εναν δισκο απλα και μονο για να "ξεφορτωθω" κομματια.Θα ηταν αδικο για εμενα πρωτα απο ολα.Ετσι πηρα την αποφαση,και λογω των πανελελε, να σταματησω το καθε μηνα νεο τραγουδι και αν ηταν να βγαλω καποιο,να μην ηταν ουτε σολο αλλα ουτε και στο καναλι μου.Ετσι,μιλησαμε με τον Γιωργο(ακα @mr-fucking-grave) και βγαλαμε 3 κομματια μαζι στο καναλι του, εκ των οποιων μονο στο ενα ζητησα να αναλαβω την μιξη γιατι μου ειχε λειψει η διαδικασια( Κουτι της Πανδωρας).Παραλληλα,προσπαθουσα να φτιαξω στο μυαλο μου το πλανο το οποιο θα ειχε την σολο "επιστροφη μου",τον δισκο,και ενα νεο προτζεκτ, για το οποιο ψαχνομαστε ακομα.Εκανα την επιστροφη πριν μισο μηνα.Φτιαχνω τον δισκο με σχεδον ολα τα κομματια να ειναι με δικες μου παραγωγες/μιξη(προσωπικο στοιχημα) και θελω να συνεχισω στο, γνωστο, ενα κομματι τον μηνα.Να πω οτι ,ποτε θα κυκλοφορησει ο δισκος, δεν ειναι ακομα γνωστο καθως φευγω απο Ελλαδα και πρεπει σε ενα μηνα να εχω κανονισει παρα πολλα πραγματα και τους πρωτους μηνες σε αυτο το νεο περιβαλλον που παω δεν νομιζω να εχω προτεραιοτητα τον δισκο,μονο το ονομα ξερω αλλα δεν θα το πω ακομα(ΚΛΕΣ).Εφοσον το εκανα αυτο το κειμενακι θα ηθελα να πω ευχαριστω πρωτα απο ολα σε εσας που στηριζεται,χωρις να εχει σημασια αν ειστε γνωστοι μου ή οχι,μετα στον Γιωργαρα και τελος οσους μου δινουν εμπνευση...

UPDATE:Σε λιγες μερες κυκλοφορει το πρωτο τρακ απο τον δισκο με τιτλο "Μεγαλωνω"

(μπορει να μπει κ σποτιφαι)

[rozavamvasstuff]

Μανωλη εγω τωρα το 23’ γινομαι 17 και σε ακουω απο το 18’ δηλαδη γυρω στα 12 αρχισα. Πρωτη φορα σε γνωρισα το 21 και θυμαμαι το πρωτο πραγματα που σπυ ειπα ειναι το πως μου εσωσες τη ζωη. Οταν το ειπα αυτο στο αγορι μου με ρωτησε πως ενας ανθρωπος π δεν εχετε ιδια βιωματα (ξερωντας τα δικα μ και γνωριζοντας ολα τα τραγουδια σου τι λενε αφου τον εχω πριξει) σου εσωσε τη ζωη.. αναρωτηθηκα κεγω αλλα καταλαβα πως οσο «δημοφιλής» και αν ειμαι τοσο μπουλινγκ τρωω. Με κρινουν για τα παντα. Εχω κουραστει να μην ειμαι αρκετα καλη για κανεναν.Μετα απο πολλες αυτοκαταστρωφικες σκεψεις που ειχα στα 13 μου καταφερα να ξεφυγω μεσα απο τα τραγουδια σου.

ΥΓ. Ηταν στη θεσσαλονικη και οταν σ ζητησα να μ υπογραψεις κτ και σ ειπα το ονομα μου ειπες χαρακτηριστικα: γαματο δεν το εχω ξανακουσει ειναι ξεχωριστο. Που οντως δε το εχουν πολλοι αλλα μετα απο εκεινη τη βραδια το αγαπησα παραπανω γτ καταλαβα πως ειναι κομματι του ποσο ξεχωριστη ειμαι.

Ευχαριστω για ολα<3

[paranoia-me-podia]

883 μερες μετα, παλι χωριστηκαμε αλλα με την διαφορα οτι τωρα μαθαινω νεα σου, μπορει να μην ειμαστε στο ιδιο μερος αλλα εμμεσα ειμαστε κοντα, μπορει να μην εχουμε την δυνατότητα να βγουμε μαζι εξω αλλα παντα ειμαστε μαζι στον δρομο, μπορει να μην μενουμε μαζι αλλα "ειμαστε" στον ιδιο χωρο, μπορει να μην αράζουμε τις ιδιες ωρες αλλα παντα καθομαστε μαζι, μπορει να μην ακουμε μαζι μουσικη αλλα ανταλλασουμε τραγουδια, μπορει να μην πινουμε μαζι καφε αλλα ψαχνουμε τι καφε θα κανεις το πρωι... Σε 57 μερες ομως που θα βρεθουμε ολα τα "αλλα" θα φυγουν και θα γινουν κοινη ρουτίνα.

Θα ειναι τα πρωτα Χριστούγεννα που θα περάσουμε ξανα μαζι οπως καναμε πριν σπασουμε και ανυπομονώ φουλ, περσι δεν ενιωσα Χριστούγεννα αντιθέτως σκεφτομουν "αν δεν ειχαμε σπασει θα καναμε..." νομιζω ηταν τα χειρότερα Χριστούγεννα που εχω περάσει...

44 μερες. Αφού δεν έστειλα εγώ κάποιο μήνυμα πρώτη δεν ξαναέστειλες ποτε.

[the-sun-the-green]

Αυτό το αστέρι είναι για όλους μας | IV

Τώρα θα πέφτει απότομα το βράδυ. Θα βιάζονται οι άνθρωποι στους δρόμους. Οι γυναίκες θα κλείνουν τρομαγμένες την πόρτα τους και θ’ αγκαλιάζουν    τα παιδιά τους. Μα τα πεινασμένα πρόσωπα των παιδιών ρίχνουν στον τοίχο    έναν ίσκιο μαύρο σαν τον ίσκιο ενός ψωμιού. Εσύ θα κάθεσαι στο ίδιο εκείνο χαμηλό σκαμνί μας η στέγη ολοένα θα στάζει από ένα παλιό σεντόνι θα ράβεις τα ρουχαλάκια του παιδιού μας θα μπαλώνεις με την πίκρα σου το κενό του χωρισμού. Άραγε φέγγει ακόμα ο ουρανός που βλέπαμε απ’ το παράθυρο ανθίζει πάντα στην αυλή η μικρή ροδακινιά; Ένας-ένας θα χάνονται οι εργάτες απ’ τ’ αντικρινό μηχανουργείο. Μα όταν χτυπάει η πόρτα μας τη νύχτα  η μητέρα σου δε θα φοβάται πια. Θ’ ανάβει μονάχα τη λάμπα για να μη χάνουνε το δρόμο    οι μελλοθάνατοι ύστερα θα φυσάει τη φωτιά για νάχουν ζεστασιά οι σκοτωμένοι κ’ εσύ θ’ ανοίγεις με χέρια σίγουρα και θ’ αφουγκράζεσαι στη    νύχτα εκείνον το μεγάλο θόρυβο εκείνο το ασίγαστο και μακρινό ποδοβολητό. Γιατί τώρα, αγαπημένη, ξέρεις γιατί ξέρουμε. Χιλιάδες άνθρωποι υπερασπίζονται τον κόσμο  και την αγάπη μας.

Ναι, αγαπημένη μου, εμείς γι’ αυτά τα λίγα κι απλά πράματα πολεμάμε για να μπορούμε νάχουμε μια πόρτα, έν’ άστρο, ένα σκαμνί έναν χαρούμενο δρόμο το πρωί ένα ήρεμο όνειρο το βράδυ. Για νάχουμε έναν έρωτα που να μη μας τον λερώνουν ένα τραγούδι που να μπορούμε να το τραγουδάμε. Όμως αυτοί σπάνε τις πόρτες μας πατάνε πάνω στον έρωτα μας. Πριν πούμε το τραγούδι μας μάς σκοτώνουν. Μας φοβούνται και μας σκοτώνουν. Φοβούνται τον ουρανό που κοιτάζουμε φοβούνται το πεζούλι που ακουμπάμε φοβούνται το αδράχτι της μητέρας μας και το αλφαβητάρι του     παιδιού μας φοβούνται τα χέρια σου που ξέρουν να αγκαλιάζουν τόσο τρυφερά και να μοχτούνε τόσο αντρίκεια φοβούνται τα λόγια που λέμε οι δυο μας με φωνή χαμηλωμένη φοβούνται τα λόγια που θα λέμε αύριο όλοι μαζί μάς φοβούνται, αγάπη μου, κι όταν μάς σκοτώνουν νεκρούς μάς φοβούνται πιο πολύ. Σ’ αγαπώ όσο δεν μπορώ να σου πω με λόγια. Όλη η χαρά είναι στα μάτια σου, ολάκερη η ζωή στα χέρια σου όλος ο κόσμος σ’ έναν τοίχο που πέφτει ο ίσκιος σου το βράδυ. Όχι, δεν θα μπορούσα να ζήσω μακριά σου αγαπημένη μου. Όμως εμείς μπ��ρούμε ν’ αγαπάμε και να χωρίζουμε αυτό θα μείνει πάντοτε δικό μας αυτό δεν μπορεί κανείς να μάς το πάρει Αυτήν την αγάπη, αυτόν τον πόλεμο, αυτήν την πίστη μας στη    ζωή. Αντίο, λοιπόν, αντίο.  Για νάναι πάντοτε τα μάτια σου γελαστά αντίο για να μην χαθούν οι όμορφες στιγμές που ζήσαμε αντίο για να μη μας τρομάζει η νύχτα, να μη μας κλέβουνε τον ουρανό αντίο. Για να πάρει τέλος πια η αδικία στον κόσμο αντίο. Μπορεί κιόλας να σκοτωθούμε, αγάπη μου. Μα ποιος το λογαριάζει. Χιλιάδες άνθρωποι πεθαίνουν κάθε μέρα δίχως όνομα χιλιάδες γυναίκες ξύπνησαν ξαφνικά το πρωί και βρέθηκαν για πάντοτε μονάχες. Τα παιδιά δεν έχουν ούτε χάδι, ούτε ψωμί. Αντίο. Ίσως να μην ξαναγυρίσω. Ένας άλλος θα κλειδώσει τα χέρια του γύρω απ’ το ζεστό     κορμί σου.  Μη με ξεχάσεις. Μα όχι, όχι, αγάπη μου, πρέπει να με ξεχάσεις. Θα πρέπει ολάκερη να του δοθείς όπως κάποτε δόθηκες και σε μένα  Μονάχα όταν κάποτε ακούσετε ζητωκραυγές και σταθείτε στη    μέση του δρόμου κοιτάζοντας τις σημαίες μας να ξεδιπλώνονται στον ήλιο  τότε ω, τότε, θυμήσου με -θυμήσου με μια στιγμή- μια στιγμή μόνο. Κ’ ύστερα σφίξε το χέρι του κι ανοίξτε το βήμα σας βαδίζοντας προς το μέλλον. Έλα, λοιπόν, σκούπισε τα μάτια σου, μην κλαις. Θέ μου, τι όμορφα     μάτια! Θυμάσαι, αλήθεια, ένα βράδυ που καθόμαστε στο παράθυρο μακριά ένα γραμμόφωνο κι ακούγαμε δίχως να μιλάμε. Είπες: Ας μην έχουμε γραμμόφωνο, κι ας μη βάλανε αυτή την    πλάκα του για μας. Όμως αυτό το σιγαλό τραγούδι είναι δικό μας. Κι αυτό   το βράδυ είναι δικό μας. Κ’ εκείνο τ’ άστρο, εκεί είναι καταδικό μας. Έτσι είχες πει. Μιλάς σαν ποιητής, αγάπη μου, έκανα ξαφνιασμένος. Πέρασες τα όμορφα μπράτσα σου γύρω απ’ το λαιμό μου και με φίλησες. Όπως εσύ μονάχα ξέρεις να φιλάς. Έλα, λοιπόν, μην κλαις. Έτσι μπράβο, έτσι μ’ αρέσεις - να χαμογελάς. Εμείς θα ζήσουμε, αγαπημένη μου, και θα νικήσουμε. Ό, τι     κι αν κάνουν θα νικήσουμε. Μια μέρα θα ξαναβρεθούμε. Θ’ αγοράσουμε τότε κ’ εμείς ένα δικό μας γραμμόφωνο και θα το βάζουμε να παίζει όλη την ώρα. Ναι, αγάπη μου, θα κάτσουμε κιόλας στο παράθυρο, κοντά-κοντά. Θα ξαναβρεθούμε μια μέρα. Και τότε όλα τα βράδια κι όλα τ’ άστρα κι όλα τα τραγούδια θάναι δικά μας.

[nofuckinlabels]

Ειναι αργα

Εχω στο μυαλο μου συνεχεια εκεινο το σουπερμαρκετ που πηγαμε για να παρουμε υλικα να μαγειρέψεις

Εγω απλα σε κοιτουσα

Ησουν τοσο ετοιμος να αγαπησεις ολα εκεινα που λατρευα να κανω οσο χαζα και να ηταν

Δεν ξερω γιατι αυτη η στιγμη εγραψε με τετοιον τροπο στο μυαλο και το σωμα μου

Γινομουν ξανα κοριτσακι καθε φορα που με φιλαγες

Ημασταν και οι δυο τοσο μικροι τοτε και ομως σου ειχα πει πως φτιαξαμε το δικο μας οικοσύστημα

Ημασταν μεγάλοι

Για μια μερα μεναμε μαζι και ημασταν οικογενεια

Καναμε την πραγματικοτητα λιγοτερο πληκτικη

Μου λειπεις

Είπα πως αγαπαω παντα το ιδιο προτυπο σε διαφορετικα σωματα ομως αν θες την αληθεια με γοητευει οτιδηποτε μοιαζει με εσένα

Χαμογελουσα με μια πικρια καθε φορα που εκεινος ε��εγε κατι που συνηθιζες να λες εσυ

Εμοιαζε το γελιο σας και καθε φορα που τον ακουγα ησουν ξαφνικα εκει

Αληθεια νομιζα οτι πλεον εισαι μια μακρινη αναμνηση

Καποιος που αγάπησα

Καποιος που οταν σκεφτομαι νοσταλγω την αθωότητα του πρωτου ερωτα

Τελικα εισαι πολυ παραπανω απο αυτο

Με εσενα δεν υπαρχει εφησυχασμός ουτε νοσταλγια

Υπαρχει ενας οξυς πονος απο την απουσια σου που βρισκεται εκει για να μου θυμίσει οτι δεν θα συμβιβαστω ποτέ με εμας χωριστα

Δεν θελω να λέω μεγαλες κουβεντες ωστόσο

Ο ερωτας σε περιστρέφει απο την μια μεθη στην αλλη

Ολα μπορουν να αλλαξουν ανα πασα στιγμή

Οχι ομως τωρα.

Τωρα τυχαια παιζει το αγαπημενο σου τραγουδι και σε νιωθω να με χαιδευεις

Θα θελα να ειμαι δικια σου

Θα θελα να γυρναω σπιτι και να σε βρισκω εκει

Θα θελα να πλενω τα πιατα αφου μαγειρέψεις

Θελω να εμποτισω την πραγματικοτητα μας με ερωτα

Τιποτα δεν μπορει να ειναι ασχημο οταν μου κρατας το χερι

Αληθεια περπατω καλυτερα οταν το χερι σου σφίγγει το δικο μου

Σε αγαπουσα τοσο πολυ ομως απο οταν εφυγες εμαθα τις πραγματικες διαστασεις αυτου του συναισθήματος

Με γνωρισες οταν γνωριζα τον κοσμο

Διψουσα για εμπειριες

Ακομα διψαω

Τωρα ομως θα εδινα τα παντα να πηγαινουμε καθε απογευμα στο ιδιο σουπερμαρκετ

Να γυρναμε χερι χερι και να μου παιζεις στην κιθαρα τα αγαπημενα σου τραγουδια

Να ειμαι εθισμενη στο δερμα σου τοσο που θελω μονο εσενα και ενα κρεβατι

Δικη σου

[solmeister13]

Σολ, ηθελα να μοιραστω την χαρα μου/συγκινηση μου, μαζι σου (ακομα και ανωνυμα).

Σαν σημερα, λοιπον, πριν 2 χρονια ξεκινησα να σε ακουω. Και εσενα και τα παιδια. Το πρωτο τραγουδι που ακουσα ηταν το Αέρας -στο οποιο συμμετεχεις κι εσυ-. Απο εκεινη την στιγμη ειχα κολλησει. Ημουν εξω και πηγα σε ενα μαγαζι για να το κατεβασω. Το ακουγα ασταματητα. Το τραγουδουσα ασταματητα. Υστερα, εψαξα κι ανακαλυψα κι άλλα τραγουδια. Αλλά οχι απλα τραγουδια. Τραγουδια ΜΕ ΝΟΗΜΑ. Ετυχε να ακουσω το κουπλε σου το "Χίλια Μάτια"

Ο,τι ακριβως περιγραφεις στο κουπλε σου, μου το εκαναν εμενα στο γυμνασιο. Δεν ηθελα να παω σχολειο επειδη ολα τα αγορια μεσα στη ταξη με εδειχναν με το δαχτυλο και με εκραζαν. Επι 3 χρονια γινοταν αυτο. Ξεκαθαρα με γεμισαν με ανασφαλειες και με εκαναν να νιωθω απαισια και να θελω να δωσω τελος στη ζωη μου... Απο τις ταξεις του γυμνασιου εχω να θυμαμαι μονο αρνητικα πραγματα. Η αυτοπεποιθηση μου πεθανε.. Περπατουσα σκυφτα για να μη με κοροϊδεουν για το σωμα μου. Και φυσικα αποτελεσμα αυτης της μαλακιας που εκανα -το να περπαταω σκυφτα- ηταν η κυφωση.

Μετα απο το κουπλε σου στο "Χίλια Μάτια" ακουσα ολο το CKND. Και το μονο που ειπα ηταν: Μακαρι να τον ηξερα απο το γυμνασιο. Ειναι ο μονος ανθρωπος που με καταλαβαινει πως νιωθω... Καθε τε��αρτη περιμενα -και περιμενω, εννοειται- το νεο τραγουδι. Απο τις 8:30 ειμαι μπροστα στον υπολογιστη και περιμενω...

2 μερες πριν τα 16 μου, ο παππους μου πεθανε απο καρκινο... 2 μερες πριν τα 16... Εχασα την πιστη μου στον Θεο... Οταν μου εκαναν εκπληξη με την τουρτα και πανω ειχε 16 κερια, ειπα απο μεσα μου: Για τα γαμημενα 16 κερια σε μια τουρτα σαν ολες τις αλλες...

Αγαπητε Μανωλη, εχω να πω πως αμα δεν ησουν εσυ και τα παιδια να μου κρατατε παρεα και να μου δινετε δυναμη και κουραγιο με τα τραγουδια σας, το σωμα μου τωρα θα ηταν μεσα στη κασα και η ψυχη μου, ψηλα στον ουρανο..

Μου εμαθες να επικοινωνω με την μανα μου που δεν της μιλουσα καθολου και ημουν αποκρυσμενη απο αυτην, μου εμαθες να ειμαι ο εαυτος σου, μου εμαθες να μην τα βαζω κατω και να μην τα παραταω γιατι τα κουλ παιδια δεν παθαινουν ποτέ. Σε ευχαριστω που ησουν (κι εσυ και τα παιδια) διπλα μου! Σας αγαπω πολυ❤️

2 χρονια και συνεχιζω🖇️

Ή κανεις ή μαζι🖇️

Σε ευχαριστώ εγώ που το μοιράστηκες γιατί να ξέρεις δίνεις κι εσύ δύναμη πίσω <3

Ή κανείς ή μαζί!

[mouskema-stories]

Sex Toy

Mεγαλη μαλακια να εχεις γιορτη ή γενεθλια μεσοβδομαδα...Δυστυχως ομως καπου καπου τυχαινει (καπου καπου στον κανονικο κοσμο δηλαδη..σε μενα συνεχεια)...

Ετσι και πριν 2-3 χρονια..ειχε πεσει η γιορτη μου Τριτη ή Τεταρτη, οποτε ειπαμε να μαζευτουμε σπιτι μονο με τους πολυ φιλους να πιουμε τιποτα...Kατα τις 10 ηρθαν και λιγο πριν τις 2 ειχαν φυγει οι περισσοτεροι γιατι δουλευαν την επομενη μερα..

Eιχαμε μεινει εγω, ο Τ., ο Χ. και η Σ. και μαλακιζομασταν...με Τ. και Χ. ημασταν συμμαθητες απο το λυκειο και τη Σ. την ηξερα απο τη γειτονια ενω ηταν και φιλη της αδερφης του Χ...

- "Aντε, την κανουμε? Ξυπναω 7 αυριο..", ρωτησε ο Χ. τους αλλους 2...

- "Ελα ρε μαλακα μεινε καμμια ωριτσα ακομα...ρεπο εχω αυριο", του απαντησε ο Τ. που ειχε κατεβασει μια κασα ρετσινες και ηταν ετοιμος να κοιμηθει στον καναπε..

- "Δεν παιζει..ειμαι και ψιλοκομματια...αμα θες να σε παω σπιτι σηκω χθες..κι εσυ μικρη το ιδιο..", τους ξαναειπε ο Χ. και σηκωθηκε παιζοντας τα κλειδια του αμαξιου στο χερι...

- "Πρωτος εισαι στο να σπας αρχιδια..", ειπε ο Τ. και σηκωθηκε πιο αργα κι απο ριπλευ..

- "Εγω θα μεινω εδω να βοηθησω στο καθαρισμα..ετσι κι αλλιως διπλα μενω..", ειπε η Σ. με τετοια βαρεμαρα που δεν μπορουσα να την φανταστω ουτε ενα τασακι να αδειαζει ...

- "Εσυ θα καθαρισεις? Εσυ μεχρι να φυγουν τα παιδια παιζει να κοιμηθεις ετσι οπως εισαι...φυγε μαζι τους να σε πανε σπιτι και ασε τις μαλακιες...", της ειπα ψαχνοντας τι τραγουδι να βαλω στο γιουτιουμπ..

- "Λοιπον..φευγω κι οποιος θελει ακολουθει...αντε χρονια πολλα και παρε αυριο για καφε οταν ξυπνησεις που θα εχω σχολασει λογικα..", ειπε ο Χ. και ειχε ανοιξει ηδη την εξωπορτα..

- "Να 'σαι καλα ρε..θα σε παρω..αλλα προσεχε τον αλλον γιατι δεν το βλεπω καλα το αμαξακι σου...", του ειπα δειχνοντας τ��ν Τ. που ειχε φατσα "θα_ξερασω_μολις_μπω_σε_αμαξι"..

Ο Τ. βγηκε παραπατωντας, ενω η Σ. καθοταν στο πισι κι εβαζε τραγουδια..δεν ειχε σκοπο να παει μαζι τους κι εγω βαριομουν να ξαναπω το ιδιο...ας καθοταν...μπορει να μαζευε και κανα ποτηρι στην τελικη..

- "Τι να βαλω?" με ρωτησε η Σ. μολις εφυγαν οι αλλοι 2...

- "Ο,τι θες...αλλα καλυτερα αλλαξε λιγο το ρεπερτοριο γιατι ή θα κοιμηθουμε ή θα αυτοκτονησουμε αν ακουσουμε κι αλλο τερζη..", της απαντησα μαζευοντας μερικα ποτηρια..

Eβαλε μια διασκευη απο ντεντ κενεντις (επειδη ειστε περιεργοι, αυτο: http://www.youtube.com/watch?v=Hapufz1NFkY) και εσβησε κανα 2 φωτα...

- "Eτσι θα βοηθησεις? Ετοιμαζεσαι για υπνο?", τη ρωτησα αδειαζοντας τα τασακια σε μια σακουλα (τελικα εγω τα αδειασα κι αυτα)

- "Δεν σου φερα δωρο...", ειπε με ναζι η Σ. και με επιασε ενω ψιλοκουνιοταν στο ρυθμο του τραγουδιου για να χορεψω μαζι της..

- "Γιατι ποιος εφερε? Απο ενα μπουκαλι εφερε ο καθενας και ηπιε απο δυο...μεσα με βαλατε..." της ειπα πιανοντας την απο τη μεση οπως χαζοχορευαμε μεθυσμενα...

- "Ή μηπως σου εφερα?", ρωτησε ξανα ακουμπωντας το κεφαλι στο στηθος μου και προφανως δεν ακουγε κουβεντα απ οσα ελεγα..

- "Ξεκολλα με το δωρο..καλα δεν περασαμε? αυτο μετραει...", ειπα ξεροντας οτι μαλλον δεν ακουει και ειναι στον κοσμο της...

- "Η αληθεια ειναι οτι σου πηρα κατι...", ειπε χαμηλοφωνα ενω ειχε γυρισει πλατη σε μενα και τριβοταν πανω μου οπως χορευε..

Ηταν γυρω στο 1.70, μακρυ μαλλι, πιασιματακια και ξεχωριστη φατσουλα...Φορουσε ενα λεπτο κοντο φορεματακι που δεν ηταν στενο αλλα τονιζε πολυ το στηθος της...Ειχα ηδη τρελες καυλες εκεινη τη μερα και οπως τριβοταν πανω μου και μυριζα τα μαλλια της, γινομουν ακομα χειροτερα...Το μονο που δεν με ενδιεφερε ηταν το δωρο της...

- "Παω να στο φερω...", ειπε και εφυγε αποτομα απο κοντα μου..

Πηρε την τσαντα της και πηγε στο δωματιο και σκεφτομουν μηπως τρομαξε που με ενιωσε ετσι καυλωμενο πισω της...

- "Που πας τωρα? ελα εδω να μαζεψουμε και ασε τα δωρα...αν ειχες φερει θα το θυμοσουν", της φωναξα απο μακρια προσπαθωντας να δειξω οτι δεν τρεχει τιποτα...

Εβαλα στη λιστα μερικα τραγουδια (ολα nouvelle vague γιατι κολλουσε στη διαθεση) και αναψα ενα τσιγαρο...

- "Χρονια πολλα", ακουσα τη Σ. να λεει και γυρισα το κεφαλι...

Την ειδα να στεκεται στην πορτα του σαλονιου και κολλησα...φορουσε ενα διχτυωτο ολοσωμο κορμακι, ψηλες γοβες κι απο μεσα ολογυμνη..Παρολο που δεν ειχε πολυ φως οι καμπυλες της διακρινονταν καθαρα...ενιωσα το μποξερακι τοσο στενο αποτομα και το αιμα να εχει ανεβει στο κεφαλι..

- "Ρε Σ......", ειπα ξεροκαταπινοντας..

Ηρθε κι εκατσε πανω στα ποδια μου...οι ρωγες της ειχαν πεταχτει απο το διχτυ και πλεον μπορουσες να διακρινεις οτι αναμεσα στα ποδια της δεν υπηρχε καν διχτυ..

- "Δεν μπορουσα να σ αφησω χωρις δωρο τετοια μερα..", ειπε ενω εγω δεν μπορουσα να παρω τα ματια μου απο πανω της και δεν ηξερα τι να πω..

Ασυναισθητα χαιδευα τον κωλο της και σκεφτομουν τις ρωγες της στο στομα μου..Ειχα ζαλιστει απο ποτα και καυλα και δεν ηξερα τι ειναι σωστο και τι οχι..

- "Σημερα μπορεις να με κανεις οτι θελεις..χωρις να το σκεφτεις..και θα μεινει μεταξυ μας...", ειπε ξανα η Σ. γιατι καταλαβε οτι αν περιμενε απο μενα να μιλησω θα τη βγαζαμε στα μουγκα...

Ειχα κλεισει τα ματια και τη χαιδευα απαλα..δεν ειχα ορεξη να πω τιποτα...ηθελα να τη σκισω αλλα περνουσαν πολλες σκεψεις απο το μυαλο μου..

- "Ξερεις οτι δεν θα σε αφηνα ποτε ετσι...", μου ψιθυρισε ενω ειχε περασει το ενα της χερι στα μαλλια μου και με το αλλο ετριβε τον πουτσο μου πανω απο το παντελονι..

Επιασα τις βυζαρες της και με τα 2 χερια και ρουφηξα τις ρωγες της..πρωτα την αριστερη και μετα τη δεξια...οσο επρεπε για να σκληρυνουν ακομα περισσοτερο...Ειχε ριξει το κεφαλι της προς τα πισω κι απλως απολαμβανε το δαγκωμα και το πιπιλισμα στις ρωγες της...

Την πηρα απο το χερι και την πηγα στο δωματιο..ανοιξα ενα μικρο φως μονο γιατι ηθελα να την βλεπω..Την εβαλα στο κρεβατι στα 4 κι εσκισα λιγο ακομα το κορμακι της για να μπορω να γλειφω ανετα και τις 2 τρυπουλες της..Ηταν τοσο απαλες και ζεστες...το μουνακι της ειχε ηδη υγρα, αλλα ουτε κι αυτη φανταζοταν τι θα περνουσε...

Εφαγε το πρωτο χαστουκι αποτομα...αρκετα δυνατο και επιασε και καλα ωστε να ακουστει...κρατησα το κωλαρακι της ανοιχτο και εβαλα τη γλωσσα στο μουνακι της οσο πηγαινε..Την κρατησα λιγο και την κουνουσα μεσα της σαν να τη φιλαω...Χαμηλωνε τη μεση μουγγριζοντας για να τη νιωθει πιο βαθια...

Εβγαζα τη γλωσσα και την εσερνα πανω στις τρυπες της..δαγκωνα το ενα της κωλομαγουλο και στο αλλο ετρωγε το ενα χαστουκι πισω απο το αλλο..εσκουζε απο πονο και καυλα αλλα δεν μιλουσε κι αυτο με εφτιαχνε ακομα περισσοτερο...το καυλι μου πιεζε το τζην αλλα δεν ηθελα να το βγαλω..ηθελα να κρατηθω οσο πιο πολυ γινεται για να το θυμαται για καιρο...

Ανοιξα το συρταρι απο το κομοδινο και εβγαλα ενα δονητη 20αρη...η Σ. καθοταν στα 4 και απλα περιμενε...ειχε καυλωσει πολυ...

Xτυπησα απαλα το δονητη στο μουνακι της και ανοιγα απαλα την τρυπουλα της σιγα σιγα..Εφτυσα την κωλοτρυπιδα της και απλωσα το σαλιο με το δαχτυλο ενω εσπρωχνα τον πλαστικο πουτσο πιο βαθια μεσα της...Το μουνι της ηταν τοσο βρεγμενο και καυλωμενο που τον καταπινε....το δαχτυλο μου ειχε γλιστρησει στο κωλαρακι της και με το αλλο χερι της εβαζα το δονητη ολο και πιο βαθια, ολο και πιο δυνατα, ολο και πιο γρηγορα...

Για μια στιγμη τον εβγαλα απο μεσα της, σφαλιαρισα το μουνακι της δυνατα κι εχωσα το προσωπο μου αναμεσα στα ποδια της για να ρουφηξω την κλειτοριδα της...η Σ. πεταγοταν καθε τοσο απο τα χαστουκια κι απο την καυλα κι επρεπε να την ξαναστηνω μποστα μου οπως με βολευε..

Εσταζαν τα υγρα στα μπουτια της..τη γυρισα ανασκελα, ξαπλωσα διπλα της και της εβαλα 2 δαχτυλα στο μουνακι της που ειχε ανοιξει ενω το αριστερο μου χερι ηταν κατω απο το σβερκο της..

- "Θα χυσεις στα δαχτυλα μου πουτανακι...τωρα...", της ειπα και εχωσα τη γλωσσα μου στο στομα της....

Τη φιλουσα βαθια ενω τα δαχτυλα μου την εσκιζαν δυνατα και γρηγορα...Τραβηχτηκα λιγο, εφτυσα στο στομα της χαστουκιζοντας το μουνακι της και της ξαναχωσα δαχτυλα και γλωσσα ταυτοχρονα..Αρχισε να σπαρταραει και να χυνει..οι χυμοι της τρεχανε στα δαχτυλα μου και στην παλαμη μου..

- "Γαμησε με...σε παρακαλω....", μου ζητησε λαχανιασμενη με μισανοιχτα ματια και ξεκουμπωσα το τζην...υγρα ετρεχαν απο το καυλι μου..το μποξερακι ειχε γινει χαλια...

Εκατσε στην ακρη του κρεβατιου κι αρχισε να τον σκουπιζει με τη γλωσσα της..Tον εγλειφε μουγγριζοντας ενω με το αριστερο χερι χαιδευε το μουνακι της...Τον κοιτουσε συνεχεια, εβλεπες την καυλα στο βλεμμα της...αν μπορουσε θα τον ετρωγε..

Την επιασα και με τα 2 χερια απο το μαλλι και τον εσπρωξα βαθια στο λαρυγγι της..πηγε να πνιγει...ειχε παραλυσει και δακρυζε..Τον εβγαζα ισα ισα για να παρει ανασα και της τον ξαναχωνα βαθια μεχρι τ αρχιδια

- "Παιζε  το μουνι σου καριολα..θελω να σε βλεπω...", της ειπα ενω χτυπουσα τον πουτσο μου πανω στη γλωσσα της..

Υπακουσε..εβαζε δαχτυλο ανοιγοκλεινοντας τα μπουτακια της γιατι δεν μπορουσε να τα κρατησει σταθερα...με εφτυνε και με εγλειφε λυσσασμενα..ετριβε το προσωπο της πανω στο βρεγμενο καυλι μου οσο μπορουσε..ηθελε να το νιωθει παντου..

- "Θα χυσω ξανα", ειπε μεσα απο τα δοντια της ενω αρχισε να τριβεται πιο γρηγορα...

Της τραβηξα τα χερια και την εβαλα στα 4..Εφαγε 2 δυνατα χαστουκια και εχωσα τη γλωσσα μου στο μουνι της που ειχε πλημμυρισει...Τον ετριψα λιγο στα μουνοχειλα της και τον εσπρωξα αποτομα και δυνατα μεσα της...Ουρλιαξε..καιγαμε και οι 2...αρχισε να χυνει πανω στον πουτσο μου...ενιωσα τα υγρα της να λουζουν το καυλι μου και δεν αντεξα...ισα ισα τραβηχτηκα και αρχισα να χυνω τις τρυπουλες της ενω με το ενα χερι κρατουσα τον κωλο της σφιχτα για να καταλαβαινει οτι μεχρι και την τελευταια στιγμη ειναι το παιχνιδακι μου...

- "Σε κανα 2 μηνες εχω και γενεθλια...", της ψιθυρισα και επεσα διπλα της λιωμα..

[psychotiko-epeisodio]

Εσυ δεν εφυγες ποτε απο εδω να το ξερεις.

Σαν να μην περασε ουτε μια μερα,σε αναζητω σε μερη που καταβαθος γνωριζω πως δεν θα σε βρω ποτε,γιατι δεν εχεις λογο να εισαι εκει.

Και ολα τα τραγουδια που φωναζα σημερα,ηταν αφιερωμενα σε εσενα,μπας και η φωνη μου ακουστει στην ψυχη σου και θυμηθεις οσα σου ειχα π��ι.

Εσυ δεν εφυγες ποτε απο εδω,γιατι δεν σε αφησα εγω να φυγεις ποτε απο μεσα μου.

[statherhsunarthsh]

Ασκς🦋

1. Σπουδαζεις; Αν ναι, τι;

2. Φτιαξε μια playlist με τα αγαπημενα σου τραγουδια στο Spotify και μοιρασου την μαζι μας.

3. Θα ηθελες να παντρευτεις στο μελλον; Αν ναι, περιεργαψε τον ιδανικο γαμο για εσενα.

4. Αγαπημενη σειρα;

5. Σεξουαλικοτητα;

6. Θα εκανες ποτε σχεση με καποιον οπου γνωρισες στο διαδικτυο και δεν εχεις δει απο κοντα;

7. Ποια ηταν η τελευταια συναυλια που πηγες;

8. Πιστευεις στα ζωδια;

9. Αγαπημενη ταινια;

10. Αγαπημενο social media;

11. Εχεις κατοικιδιο; Αν ναι, τι;

12. Tumblr crush;

13. Παραδεχεσαι τα λαθη σου;

14. Λες συχνα ευχαριστω;

15. Αγαπημενο βιβλιο;

16. Αγχωνεσαι ευκολα;

17. Εμπιστευεσαι ευκολα;

18. Αγαπημενο ποτο;

19. Ποσες ωρες κοιμασαι περιπου;

20. Ερωτευμενος/η;

21. Ποσο καιρο εισαι στο tumblr;

22. Ασχολεισαι με καποιο αθλημα;

23. Ποιος ειναι ο μεγαλυτερος σου φοβος;

24. Αγαπημενα μπλογκς;

25. Απαντας σε ολα σου τα μηνυματα;

26. Εξωστρεφης ή εσωστρεφης;

27. Ποτε ηταν η τελευταια φορα που πληγωθηκες;

28. Πες μας ενα ανεκδοτο.

29. Facebook ή instagram;

30. Περιεργαψε το ιδανικο για εσενα ραντεβου.

31. Βιβλια ή ταινιες Harry Potter;

32. Εισαι σε σχεση;

33. Αγαπημενο εμοτζι;

34. Εχεις δημιουργησει φιλιες μεσα στην εφαρμογη;

35. Φορμα ή τζιν;

36. Βριζεις συχνα;

37. Υπερ ή κατα του ομοφυλοφιλικου γαμου;

38. Αγαπημενο μαθημα στο σχολειο;

39. Αγαπημενος τραγουδιστης/ια;

40. Κατι για το οποιο εισαι περηφανος/η;

41. Εισαι ευτυχισμενος/η;

42. Νιωθεις ζωντανος/η;

43. Ποσο καιρο κρατησε η μεγαλυτερη σχεση σου;

44. Χειμωνας ή Καλοκαιρι;

45. Χριστουγεννα ή Πασχα;

46. 10 facts για εσενα;

47. Ποσα piercing εχεις;

48. Σε ποια ηλικια εκανες την πρωτη σου σχεση;

49. Τι ψαχνεις στο/στη συντροφο σου;

50. Μηνυματα ή κληση;

[xehasmenesithakes]

Χαρούλη μου τι κάνεις πως είσαι που βρίσκεσαι?? Μου έχεις λείψει αφάνταστα να ξέρεις , και σε έχω στο μυαλό μου 🩷

Kαλημερα καλο μου,πολυ γλυκο το μηνυμα σου.Τελειωσα τη δουλεια δεν ειχε τοσο κοσμο οποτε δεν ανανεωσα τη συμβαση μου.Γυρισα σπιτι μου χθες,κοιμαμαι ολη μερα,μου τα χει σκασει ολη η κουραση,αλλα ειμαι τοσο χαρουμενος που γυρισα σπιτι μου.Οποτεε γυρισα και εδω….και εμενα μου ελειψε αυτο και αληθεια ολα τα μηνυματα και τα τραγουδια που μου στελνατε ολο το μεσοδιαστημα μερικα ατομα με καναν τοσο χαρουμενο :))