#μπανιο σπιτι

[mouskema-stories]

Δωρο στη φιλη (submission απο την Αλικη)

Ειμαι η Αλίκη απο τη Θεσσαλονικη, 29 χρονων γραμματεας και εχω σχεση 3 χρονια με τον Αλέξη. Ο Αλεξης τον τελευταιο χρονο μου πετουσε συνεχως υπονοουμενα για την καλυτερη μου φιλη τη Μαρια. Για να μπορειτε να εχετε μια εικονα, εγω ειμαι μελαχρινη, μετριο υψος, μεγαλα βυζια και ρωγες και κωλο για χαστουκια. Η Μαρια κοντουλα, αδυνατουλα, μετριο στηθος με πεταχτες ρωγες και πολυ ωραιο κωλαρακι. Ο Αλεξης ψηλος, γυμνασμενος, με ωραιο καβλι και βρωμικο μυαλο.

Στην αρχη με ενοχλουσε η ιδεα οτι το αγορι μου ερεθιζεται με τη φιλη μου ομως με τον καιρο αρχισε να μου αρεσει και πολλα βραδια χαιδευομουν ενω σκεφτομουν οτι ο Αλεξης γαμαει τη Μαρια. Σιγα σιγα μου εγινε εμμονη ιδεα και εβαλα σκοπο να κανω τη φαντασιωση πραγματικοτητα. Εκανα την προταση στη Μαρια και ξετρελαθηκε γιατι παντα της αρεσαν αυτα τα παιχνιδια, ενω ηξερε και για την «αδυναμια» που της ειχε ο Αλεξης.

Οταν εφτασε η μερα που κανονισαμε, απο το πρωι εστελνα προστυχα μηνυματα στον Αλεξη. Του εδωσα ραντεβου για το βραδυ σπιτι μου και φροντισα να δει ποσο υγρο ειναι το μουνακι μου. Δεν ηξερε ομως τι τον περιμενει…

Οταν εφτασε σπιτι μου, του ανοιξε η Μαρια που φορ��υσε ενα ασπρο διαφανο παντελονι με το ροζ στριγκακι να φαινεται και μια μπλουζα που ισα ισα εκρυβε τις ρωγες της. Του ειπε οτι περασε τυχαια για να με δει και εκεινη την ωρα βγηκα κι εγω απο το μπανιο με μια πετσετα κρατωντας τον δονητη που μου ειχε παρει ο Αλεξης πριν λιγες μερες. Οταν τον ειδε κοκκινησε, με ρωτησε τι τον θελω και τοτε η Μαρια του απαντησε: - «Εγω τον ζητησα. Σε πειραζει να μου τον δανεισει για μερικες μερες;» - «Τι τον θελεις;» τη ρωτησε - Ετσι στα ορθια θα τα λεμε; Καθιστε να βαλω ποτακια..» του απαντησε και τον αφησε για λιγο σε αναμμενα καρβουνα Κατσαμε στον καναπε, η Μαρια εβαλε ουισκακια και τα εφερε.

- «Λοιπον, τι τον θες δεν μου ειπες»..ξαναπε ο Αλεξης ενω εβλεπα το παντελονι του να φουσκωνει. - «Τι να τον θελω βρε Αλεξη; Δεν ειμαστε ολες τυχερες να εχουμε εναν πουτσο οποτε τον χρειαζομαστε», του ειπε ενω χαιδευε τον δονητη προκλητικα. - «Ετσι ειναι», ειπα. «Εγω εχω εσενα, η Μαρια ομως;» Η Μαρια τοτε σηκωθηκε και ηρθε στον καναπε μαζι μας. Τον βαλαμε στη μεση και καταλαβαινα οτι η καρδια του παει να σπασει. Τοτε αρχισε να του χαιδευει το ποδι και τον ρωτησε: - «Τι λες; Θα μ αφησεις να τον παρω λιγες μερες; Τον χρειαζομαι.» Τον περνουσε απο τα χειλη της και απο τις ρωγες της πανω απο τη μπλουζα. Ο Αλεξης ειχε καβλωσει και προσπαθουσε να με κοιταξει αλλα δεν μπορουσε να παρει τα ματια του απο πανω της. - «Θελω να δω πως γαμας τη φιλη μου», του ειπε η Μαρια και ηξερα οτι το εννοει. Αρχισα να χαιδευω τον πουτσο του πανω απο το παντελονι και ηταν οπως τον περιμενα. Ειχε καβλωσει αγρια και ενιωθα το πουτσοκεφαλο πρησμενο και τα αρχιδια του σκληρα και ετοιμα για γαμησι. Η Μαρια του ψυθιριζε στο αυτι και τον ρωτουσε αν θα της κανει τη χαρη να σκισει το μουνι μου μπροστα της, ενω περνουσε τη γλωσσα απο τα αυτια του. Το καβλι του μεγαλωνε συνεχεια. Αρχισαν να φιλιουνται μπροστα μου. Ζηλευα αλλα ερεθιζομουν πολυ. Τον ξεκουμπωσα και το καβλι του πεταχτηκε εξω σκληρο και βρεγμενο. Ολη μερα περιμενε να γαμησει και ηρθε η ωρα να περασει καλα. Η Μαρια αρχισε να το χαιδευει ενω δεν σταματουσε να τον φιλαει. Εσκυψε και τον πηρε στο στομα αναστεναζοντας. Ο Αλεξης με επιασε απο το μαλλι και εχωσε τη γλωσσα του βαθια στο στομα μου, ενω μου ανοιξε την πετσετα και επαιζε με τα βυζια μου. Η Μαρια ρουφουσε λυσσασμενα τον πουτσο του και τον επαιζε μεσα στο στομα της. - «Ετσι παλιοπουτανα», της ειπα. «Ετοιμασε τον για το μουνι μου». Ο Αλεξης εβριζε συνεχεια και ετρεμε απο καβλα. «Ξεκωλιαρες, βρωμιαρες, πουτανες», ελεγε συνεχεια και οσο τον ακουγα γινομουν πιο μουσκεμα. Σηκωθηκα μπροστα του κι ετριψα το μουνι μου στο προσωπο του. Τον γεμισα με τα υγρ�� μου μεχρι που ενιωσα τη γλωσσα του και εκατσα εκει. Τριβομουν πανω της κι ο Αλεξης προθυμος την εβγαζε εξω για να περιποιηθει το ξυρισμενο μουνακι μου. Οσο εβλεπα τη Μαρια να ρουφαει αχορταγα τον πουτσο του μωρου μου, ηθελα να του γαμαω το προσωπο. Ετριβα την κλειτοριδα μου οσο με γαμουσε με τη γλωσσα μεχρι που εχυσα στο στομα του και ηπιε προθυμα ολους τους χυμους μου. Κατεβηκα και γονατισα μαζι με τη Μαρια που ειχε μεινει μονο με το στρινγκ και αρχισαμε να τον γλειφουμε μαζι. Εβαλα το χερι μου στο μουνι της και το ενιωσα μουσκεμα. Οσο την χαιδευα ρουφουσε πιο δυνατα και βογγουσε. Εφτυνε και εγλειφε συνεχεια και μαζι της κι εγω. Ο πουτσος του γλιστρουσε απιστευτα και τον φανταζομασταν στα μουνακια μας που ειχαν παρει φωτια. - «Σε παρακαλω, θελω να με γαμησει πρωτη, εσυ τον εχεις οποτε θες», μου ειπε η Μαρια, αλλα δεν θα της εκανα τη χαρη. Ειχα ηδη ανεβει πανω στον Αλεξη και το καβλι του σκληρο και πρησμενο τριβοταν στα μουνοχειλα μου ετοιμο να τα σκισει. Η Μαρια εσερνε τη γλωσσα της πανω στ αρχιδια του και τον ενιωθα να σκληραινει κι αλλο. Με μια αποτομη κινηση μου τον καρφωσε και αρχισε να με γαμαει δυνατα. Η Μαρια μας εγλειφε ενω γαμιομασταν. Ενιωθα τη γλωσσα της παντου, αλλα οταν περνουσε απο το κωλαρακι μου ηθελα να χυσω. Ο Αλεξης με γαμουσε ασταματητα και οπως συνηθιζε κρατουσε ανοιχτο το κωλαρακι μου. - «Φτυνε την τρυπουλα της και γλειφε οσο τη γαμαω», ειπε στη Μαρια και μολις το ακουσα εχυσα πανω στον πουτσο του ενω με εφτυνε η Μαρια. Μου κοπηκαν τα ποδια, δεν μπορουσα να παρω ανασα και η καρδια μου πηγαινε να σπασει. Εκατσα διπλα του και χαιδευα τ αρχιδια του οσο τον τσιμπουκωνε η Μαρια. Και οι 2 τρεμανε απο καβλα. - «Χυσε στο στομα της πουτανας, αυτο περιμενει. Ολα θα τα πιει», του ψυθιρισα κι αυτος τα ριξε ολα στο στομα της Μαριας ουρλιαζοντας. «Την επομενη φορα, θα τα ριξεις στο μουνι της», του ειπα και εδωσα στη Μαρια το δονητη για να συνεχισει μονη της.

[xehasmenesithakes]

Σημερα ξυπνησα πολυ πιο νωρις απο το ξυπνητηρι μου,σπανιο για μενα.Στριφογυρνουσα στο κρεβατι μου,δεν ειχε προλαβει ουτε ο ηλιος να βγει καλα καλα ακομα.Δεν μπορουσα να κοιμηθω.Κοιτουσα το ταβανι.Σε εφερα στο μυαλο μου.Σημερα ισως να ναι η πρωτη φορα μετα απο πολυ καιρο που σε εφερα απο μονος μου στο μυαλο μου.Γυμνη την αναμνηση μας,χωρις ολη αυτη τη βαβουρα των συναισθηματων που με κατακλιζουν συνηθως.Νομιζω εχεις αρχισει να περνας στον σκληρο μου δισκο.Στην αρχη με τυραννουσες στο στομαχι στην ανασα,σημερα περασες στις παλαμες μου.Πιο σωστο μου φαινεται,εκει με πονανε μονο τα πιο πιο δικα μου…εκει ανηκεις.Σκεφτομουν πως δεθηκαμε,πως λυθηκαμε.Σκεφτομουν εμενα.Μου αρεσα εμενα,μου αρεσε το ποσο δωθηκα μου αρεσε η προσπαθεια μου.Θυμηθηκα τοτε που ξυπναγαμε μαζι και που με το που ξυπναγα σκεφτομουν πως θα σου πω καλημερα για να ξεκινησει η μερα σου γλυκα και να χαμογελασεις και να ειναι καλυτερη απο την χθεσινη καλημερα..Θεε μου δεν ξεχνιεται το ποσο μαρεσε να το κανω αυτο.. χαμογελουσες ξεκινουσε ωραιά παντα.Τοσες μερες κιομως παντα πρωτοτυπούσα.Θυμαμαι καθε φορα που εκανες μπανιο να σε περιμενω εξω απο το ντουζ απλα για να σε τυλίξω με την πετσετα,πρεπει ουτε μια φορα να μη σε αφησα χωρις.Θυμαμαι ποσες διαφορετικες διαδρομες εβρισκα και τις συγκρινα για να βρω την πιο γρηγορη απο το σπιτι μου για το σπιτι σου.Θυμαμαι εκεινη την μερα στην θεα οταν φευγαμε Ηταν χειμωνας μπηκες στο αμαξι και εμεινα εξω σου ζωγραφιζα το τζαμι σου γραφα οτι σαγαπω.Μου αρεσα,μου αρεσε αυτο που μου εβγαζες,παντα το μεγιστο.Σκεφτομουν ποσα απο αυτα που ενιωσα καταφερα να μεταδωσω.Τι σημασια εχει πια ομως.Στο τελος της μερας εμενα εμενα με επεισα και ναι εκανα καλη δουλεια,εκανα το καλυτερο μου.Ειναι τρομερο με ποσες διαφορετικες οπτικες μπορεις να δεις τα ιδια πραγματα.Σε ποσα επιπεδα μπορεις να βιωσεις μια κατασταση,ποσο βαθια μπορεις να μπεις σε αυτη.Ποσο σχετικα ειναι ολα,το λιγο το πολυ,το λαθος το σωστο.Σκεφτομαι ποση διεργασια κρυβει ενα αποτελεσμα.Ποσα αποτελεσματα βιωσα που δεν θα μαθω την προσπαθεια απο πισω,ποσα δεν εμαθες εσυ.Σκεφτομαι ποσο διαφορετικα βιωσε ο καθενας μας,το χρονο που ειχαμε κοινο.Απιστευτο μου φαινεται.Σαν ενα συναισθηματικο χαλασμενο τηλεφωνο... Δεν ειναι οτι θελω να καταληξω καπου μου λειπεις το ξερεις ηδη,χωρις καποια προσμονη ομως.Καθε μερα σε σκεφτομαι χαρουμενη σκεφτομαι τη μερα που καποιος αλλος θα σου δωσει την χαρα που καποτε σου δωσα εγω.Καποιον ακριβως οπως τον θες,να τα χει στο μυαλο του οπως εσυ και να το θελει οπως το θελησα εγω.Το κανω σαν ασκηση στον εαυτο μου,δεν θελω να ζηλευω,θελω να μαι ετοιμος να χαρω με την χαρα σου.Λιγο λιγο προσπαθω να συνηθησω τη σκεψη.Και τα καταφερνω.Δεν με καταλαβες ρε γαμωτο..μονο εκει με πιανει το παροπονο που και που αλλα τι να κανουμε.Ναι αυτα..Ας πετας και ας ειναι μακρια μου.Ετσι αγαπω πανω απο το εγω μου.Να νικαω και να χανω την ιδια στιγμη να ισορροπω πανω σε αυτο.

[vakerill]

Ποτε δεν ανυπομονουσα να παω στο χωριο. Πάντοτε συμβιβαζόμουν γιατι ηταν μια συνήθεια που δεν αλλαζε κανενα απο τα παιδικά μου καλοκαίρια. Ξεκινούσαμε νωρις το πρωί για να απολαύσουμε τη διαδρομή και να αποφύγουμε την κίνηση. Η καθημερινοτητα στο χωριο ηταν ηρεμη και ομορφη τις δυο εβδομαδες που συνηθως κρατούσε. Τα πρωινά ξυπνούσα παντα απο την μουσικη που επαιζε στην αυλή, τον ηχο απο το ταβλι και τις μυρωδιές απο το μεσημεριανο φαγητό που ετοίμαζε η γιαγιά μου. Ετρωγα πρωινο και σχεδον αμεσως ετοιμαζόμουν για τη θάλασσα. Ανεβαίναμε τρικαβαλο στη μηχανή. «Σαντουιτς», ετσι το λέγαμε. Στη θαλασσα εκανα βουτιές απο τους ώμους του μπαμπα μου. Μετα γυρνούσαμε, και αφου εκανα μπανιο στην αυλη με το λάστιχο, ετρωγα μεσημεριανο και ξαπλωνα. Τα μεσημέρια επικρατούσε απόλυτη ησυχία στο σπιτι «μη τυχόν και ξυπνησει ο παππους». Οταν τελικα ξυπνούσε, εφευγα και συναντούσα τις αγαπημένες μου φιλες. Πολυ περπάτημα, πολλες βολτες, μουσικη, αστεια. Παντα θέλαμε να εξερευνούμε τα «στοιχειωμένα σπιτια του χωριού», αυτα που ηταν εγκαταλελειμμένα και για τα οποια τα μικρά μας μυαλουδάκι�� επιζητούσαν μια τρομακτική ιστορια ωστε να μπορέσουμε να ερμηνεύσουμε την εγκατάλειψη τους.

Ποιος θα μου ελεγε πως εχω να μιλησω με αυτα τα κοριτσια πολλα χρόνια, πως ειναι ενήλικες πια και ξεκινούν τις δικες τους ζωές και ισως να μην τις ξανα δω ποτέ.

Ποιος θα μου έλεγε πως πεντε χρονια αργότερα, το σπιτι στο οποιο περασα ολα μου τα παιδικά καλοκαίρια, θεωρείται και εκεινο ενα απο τα πολλα στοιχειωμένα σπιτια του χωριού, που ο μικρός μου εαυτός θα πάσχιζε να εξερευνήσει.

Ποιος θα μου έλεγε, πως πεντε χρονια αργοτερα οι τρεις απο τις πεντε φωνές που ηχούσαν σε αυτο το σπιτι τις πρωτες δεκαπέντε μερες καθε Αυγούστου θα ειχαν σβήσει και θα ειχαν χαθει για παντα…

[ann222sblog]

ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ;ΣΕ ΝΙΩΘΩ.ΜΕΤΡΑΩ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΑ.ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΤΩΡΑ.ΟΧΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ.ΤΩΡΑΑΑΑ!!!ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΑΓΩΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΝ ΘΑ ΠΑΩ ΣΠΙΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΜΠΑΝΙΟ ΝΑ ΒΓΩ ΓΙΑ ΠΟΤΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΑΤΣΩ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΠΡΩΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΙΑ.ΦΙΛΟΙΙΙ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ.ΥΠΟΜΟΝΗ.ΜΠΟΡΩ.ΜΠΟΡΕΙΤΕ .ΜΠΟΡΟΥΜΕΕΕ.ΔΩΣΤΕ ΤΑ ΟΟΟΟΛΑΑΑ.ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΘΑ ΑΚΝΕΙΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΣΥ ΜΠΟΡΕΙΣ ΤΩΡΑ ΜΕ ΤΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΠΟΥ ΣΟΥ ΧΕΙ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ ,ΜΕ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΠΟΥ ΚΑΠΟΥ ΞΕΜΕΙΝΕΙ.ΟΜΩΣ ΈΡΧΕΤΑΙ.ΕΣΥ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΕΡΘΕΙ.ΤΩΡΑ ΚΙ ΟΛΑΣ

Είμαστε δυνατοί

[lamodegr]

SUN OF A BEACH Tinos Verdona | Feather Beach Towel (Διαστάσεις: 95 x 160 εκ.) PT/TN/VER-Tinos Verdona Green 3810ASUNO7660031_XR23265

SUN OF A BEACH Tinos Verdona | Feather Beach Towel (Διαστάσεις: 95 x 160 εκ.) PT/TN/VER-Tinos Verdona Green SUN OF A BEACH SUN OF A BEACH: Πετσέτα/παρεό θαλάσσης, εμπριμέ, με κρόσσια στις άκρες και γεωμετρικά σχέδια. (Σύνθεση: 100% Βαμβάκι) 3810ASUNO7660031_XR23265 POLITIKOS > ΣΠΙΤΙ > ΜΠΑΝΙΟ > ΠΕΤΣΕΤΕΣ) SUN OF A BEACH The post SUN OF A BEACH Tinos Verdona | Feather Beach Towel (Διαστάσεις: 95 x 160 εκ.) PT/TN/VER-Tinos Verdona Green 3810ASUNO7660031_XR23265 appeared first on Lamode - Fashion Eshop. http://dlvr.it/TBHjPz

[kapoiokalokairitou22]

Τα τελευταία χρόνια,μεγαλωνα με ένα κορίτσι που είχα επιλέξει να αποκαλώ αδερφή μου,

Παιδική ηλικία, εφηβεία, ενηλικίωση,

Χαρές,στεναχωριες,μπορες,νευρα,φόβους,πολλούς φόβους,για τα πάντα.

Την γνώρισα σε ένα πάρκο,παίζαμε κούκλες στα χαλίκια και την είχα σπρώξει στην τσουλήθρα γιατι φοβόταν να κατέβει μονη της.

Αχώριστες,

Μυρίστηκαμε κάθε σκέψη που μπορεί να είχε κάνει το μυαλό μας,

Φόβους για το μέλλον,στεναχωριες για αγορια,κλαμα για την οικογένεια, ακόμα και το τι νούμερο σουτιεν φοράμε.

Και πάντα καταληγαμε η μια στα χέρια της άλλης να κλαίμε ή να γελάμε αγκαλια,

Δεν είχε σημασία,αρκεί να μασταν αγκαλια.

Όταν την βάρεσε η εφηβεία ασχημα,φρόντιζα να της θυμίζω ποσο πανεμορφη ειναι στα μάτια μου,να της χαρίζω λουλούδια και γλυκά,ώστε να μην τα έχει ανάγκη από κανέναν άσχετο γκομενο.

Κάποιο καλοκαίρι,ας πούμε του 22' εκανα ταττουαζ το πρόσωπο της στο χέρι μου,

Τα μάτια της γέμισαν δάκρυα απ την χαρά,ήταν το αλλο μου μισο.

Το άλλο μου ολόκληρο που η μοίρα έβαλε στον δρομο μου.

Δύο καρδιές με έναν χτυπο.

Το καλοκαίρι του 23'

Έκατσε συνοδηγός στο αμαξι του πρώην μου,

Με κοίταξε κατάματα,κ ακούμπησε το χερι του γελώντας,

Πέταξαν μερικά αστεία μεταξύ τούς,

Δεν μου ξανα μίλησε ποτε.

Έφυγε απ την ζωη μου μια τυχαία Πέμπτη του Αυγούστου σαν να μην είχε συμβεί τίποτα ποτε,

Σαν όλα όσα ζησαμε να ήταν ένα έντονο ονειρο που έκανα μικρή στο μπαλκόνι του χωριού,

Σαγαπαω είναι η αλήθεια, πλησιάζουν τα γενέθλια μου,κ όσο και αν δεν θέλω να σε ξερω πια,ποναει που δεν θα είσαι εκεί,

Να σε κοιτάξω στα μάτια όταν έρθει η ώρα να ευχηθώ κάτι στα κεριά μου,και απλα να κλείσω τα βλέφαρά μου κ να μεινω σιωπηλή γιατι η ευχή μου είναι εκει μπροστα μου,

Μου λειπει η αγκαλιά και τα χαδια σου,

Μου λειπει η ντουλάπα σου,

Μου λειπει να σου ισιώσω τα μαλλια,

Μου λειπει να μου καθαρίζεις το σπιτι για να έρθει ο γκομενος,

Μου λειπει να κανουμε μπανιο στην θάλασσα αγκαλια,

Μου λειπει να εισια η αδερφή μου.

Σαγαπαω,σε παρακαλώ,ακόμα κ αν έγιναν όλα αυτά μη με ξεχάσεις,η ότι ζησαμε.

Δεν ήταν όλα ονειρο.

Πες το μου.

[boulevard-of-broken-dreams6]

Οι φυσιλογικοι άνθρωποι οταν πανε στη θαλασσα καίγονται στο πρόσωπο ή στην πλάτη αντιθετα εγω καίγομαι στις πατουσες.

[bitplechase]

Μια φωτογραφια που φαινοταν λιγο λιγοτερο απο το μισο σου προσωπο ηταν υπεραρκετη για να καταλαβω οτι εισαι χαρουμενη.

Εχω αντικρισει αυτο το χαμογελο και μαζι του να χαμογελανε και τα ματια σου.

Ειναι σπανιο,το ξερω,οπως ξερω επισης οτι δε σ’αρεσει να σε βγαζουν φωτογραφιες αλλα οποτε σ’εβγαζα εγω στο τελος μου λεγες οτι δεν ειναι κακη.

Σου λειπε αρκετη αγαπη και γω ειχα να στην δωσω ομως δεν ειχε το ονομα σου.

Ουτε καν το αρχικο σου γραμμα.

Δε λυπαμαι,γιατι για ολους υπαρχει καποιος εκει εξω που ισως να μην ειναι το αλλο του μισο ομως θα μοιραστειτε στιγμες,θα κοιμηθειτε στο ιδιο μαξιλαρι κι ας ειναι διπλο το κρεβατι και η καληνυχτα θα ‘ναι γλυκεια.

Το πρωι ο πρωτος καφες θα ‘ναι στο σπιτι φτιαγμενος με αγαπη κι οχι οπως τοτε που σταματαγαμε να παρουμε απο το δρομο και μετα η καθε μια να τρεχει στην ατελειωτη καθημερινοτητα της.

Εκεινη θα ξερει το σωστο τροπο να κανει ανακυκλωση,που ταιριαζει το καθε τι και οτι πρεπει να τα ξεπλυνει πρωτα.

Οχι σαν εμενα που τα βαζα ολα οπως να ‘ναι και συ προσπαθουσες να μαζεψεις τα ασυμμαζευτα.

Εκεινη θα ‘χει ζεστασια στο χαμογελο,θα σε φροντιζει και θα σε κραταει σφιχτα τα βραδια οπως εκανα και γω.

Θα ‘χει διαβασει αραγε εκεινο το μικρο σημειωμα στο ψυγειο σου;

Κι αν το διαβασε θα της ειπες οτι ειναι απο μενα;

Ισως να μη το ανεφερε καν και να το προσπερασε μαζι μ’ολα τα υπολοιπα που ‘χεις κολλημενα πανω του.

Ενα ακομα λοιπον.

Δε θυμαμαι πλεον σε ποιον οροφο ειναι το διαμερισμα σου,θυμαμαι ομως οτι στο μπανιο σου δεν ειχες χαλακι και καθε φορα γεμιζα το πατωμα με νερα και συ γελαγες και εκλαιγες ταυτοχρονα.

Δεν ειχε πολυ φως το σπιτι σου κι αυτο με στεναχωρουσε ομως το ‘χες φτιαξει με ομορφα χρωματα και η διακοσμηση του μου ταιριαζε πολυ.

Μου ταιριαζαν ολα,εκτος απο σενα.

Τα μαγαζια που με πηγαινες,τα κοκτειλ που μου παραγγελνες,ο σκυλος σου,τα μπρελοκ απο τα κλειδια σου,τα μαυρα πλακακια και εκεινο το φουτερ που ηταν ακριβως στο νουμερο μου.

[xehasmenesithakes]

Ακου Χαρη στορι

Κανω σεξ με ενα παιδι στο σπιτι μου ενω την ιδια ωρα στο σπιτι ειναι 3 φιλοι μας.Οταν τελειωνει ο τυπος και βγαινει συνειδητοποιουμε οτι χαθηκε το προφυλακτικο.Σε πανικο εγω τρεχω στο μπανιο και αρχιζω να ψαχνω.Αυτος τρομοκρατημενος λες και μολις εγινε μπαμπας τρεχει μεσα φωναζει τους αλλους και αρχιζουν να ψαχνουν στο δωματιο.4 το πρωι. Ξαφνικ�� φωναζω ενα «το βρηκα» και ηταν μεσα μου🥲🥲Πηγε η ψυχη μου στην κουλουρη αληθεια

χχαχαχαχαχαχ 🥲 χαπι πηρες ετσι; 🥲

[mouskema-stories]

Follower

Δεν την ηξερα καθολου...αγνοουσα την υπαρξη της τελειως...

Εμπαινε στο μπλογκ μου...χαζευε τις φωτογραφιες και τις ιστοριες, ισως να ειχε στειλει και κανα ανωνυμο αλλα μεχρι εκει..

Μεχρι που ενα Σαββατο μεσημερακι ειδα το κοκκινο τετραγωνακι με τον αριθμο "1" πανω απο το φακελακι στο ντασμπορντ..

"Θελω σε γνωρισω", ελεγε το μηνυμα..

Ηταν απο ενα ��πλογκ που δεν ειχα ξαναδει...κλασσικα (οπως κανω παντα) μπηκα να τσεκαρω το περιεχομενο...Ηταν ερωτικο-σοφτ πορν, κυριως ασπρομαυρο και δεν ειχε στοιχεια για τον ιδιοκτητη του...μονο στη φωτο προφιλ φαινοταν μια κοπελα καπου 20 χρονων με ομορφο προσωπακι και καυλιαρικο βλεμμα....

"Δεν συνηθιζω τους καφεδες εδω μεσα", απαντησα σχετικα ψυχρα και η απαντηση ηρθε σχεδον αμεσως:

"Δεν μιλησα για καφεδες"

Ξαναμπηκα στο μπλογκ....πολυ ρομαντικο...ειχε κι αρκετες φωτογραφιες απο αυτα τα χαζογκομενιστικα που σε μια θαλασσα βαζουν λογια του τυπου "μου λειπει η αγκαλια σου" και σε ενα ηλιοβασιλεμα "πλεον ειμαστε 2 ξενοι" και γενικα οτι μαλακια μπορει να φανταστει καποιος αρκει να εχει ενα ωραιο τοπιο απο πισω (σταματηστε να το κανετε σας ικετευω)...Δεν ηταν για μενα και επρεπε να το ξεκαθαρισω...

"Δεν νομιζω να μπορεις να μου προσφερεις αυτο που θελω...εσυ εισαι στη φωτογραφια?", ενταξει ειπαμε να ειμαι αποτομος αλλα ειμαι και περιεργος..

"Ναι, εγω...ασε με να σου αποδειξω τι μπορω να σου προσφερω..", απαντουσε πολυ γρηγορα και αποφασιστικα και μου τραβηξε την προσοχη...

"Ενταξει κερδισες...τι θελεις ακριβως?", της εστειλα ενω χαζευα το μπλογκ της ψαχνοντας να βρω κατι κοινο...

"Ο,τι θελεις", απαντησε και νομιζα οτι κανει πλακα αλλα δεν ειχα να χασω και τιποτα...

"Εισαι σιγουρη γι αυτο που λες? Σε λιγο δεν θα μπορεις να το παρεις πισω", ειχε αρχισει να με φτιαχνει ολο αυτο...

"Δεν ειμαι απλως σιγουρη, ειναι φαντασιωση μου"..ηξερε να απανταει η πουτανα...

Δεν ηθελα να της χαλασω τη φαντασιωση, ουτε να το κουρασω το θεμα με ερωτησεις....

"Το βραδυ στις 12..στη γωνια Ρ. και Τ. εχει ενα γυμνασιο..να εισαι στην αυλη..δεν θελω να μιλησεις καθολου...αν δεν εισαι, εχασες....", της απαντησα χωρις να ξερω καν απο που ειναι αλλα δεν με ενοιαζε και πολυ..

"Θα ειμαι εκει..και δεν θα μιλησω..δεν θα με ρωτησεις πως με λενε?"

"Οχι..τα λεμε τo βραδυ..", της ειπα απλως αυτο που πιστευα οτι θελει να ακουσει και πηγα για καφε..

Γυρισα απογευματακι και δεν μπορουσα να ηρεμησω..οσο ημουν για καφε το σκεφτομουν συνεχεια...με ειχε καυλωσει τρελα η ιδεα οτι μια τελειως αγνωστη ειναι τοσο υπακουη...Περνουσαν απειρα πραγματα απο το μυαλο μου....Πλεον ηταν και δικια μου φαντασιωση, οποτε δεν με ενδιεφερε τι θα της αρεσει...Θα εκανα οτι αρεσει σε μενα...

Ανοιξα το youjizz, το redtube,  το youporn και δεν ξερω κι εγω ποιο αλλο σαιτ με τσοντες (2 μερες μετα εκανα φορματ γιατι ειχα γεμισει ιους, οποτε μην το δοκιμασετε μονοι)....Αρχισα να σκεφτομαι keywords...."public sex", "disgrace", "humiliation", "pets", "blowjob", "spanking"...ολα μου φαινοταν σχετικα...και τα βιντεακια αρχισαν να μου γαμανε το μυαλο..

Κοριτσακια γονατισμενα σε δημοσιους χωρους να ρουφανε καυλια...να τα χαστουκιζουν κι αυτα να καθονται υπακουα εκει με τις γλωσσιτσες εξω και προθυμες για ολα...να περνανε αγνωστοι περαστικοι και να βλεπουν τα μουνακια τους...ειχα φτιαχτει απιστευτα αλλα δεν ηθελα να χυσω...θα τα κρατουσα ολα για το πουτανακι..χαιδευα τον πουτσο μου πανω απο τη φορμα...πρησμενος και πετρα...καπου καπου εβαζα το χερι απο μεσα και τον επαιζα...για λιγο ομως....οσο χρειαζεται για να μενει ετσι σκληρος και υγρος...

Πριν το καταλαβω ειχε παει 11..Ευτυχως το σχολειο που της εδωσα ραντεβου ηταν πολυ κοντα..και παντα ειχα στο πισω μερος του μυαλου μου οτι μπορει να εκανε απλως πλακα...Μπηκα για μπανιο..Ειχα το ντους χαμηλα και το νερο επεφτε με πιεση στ αρχιδια μου..σκεφτομουν τη γλωσσα της...δεν μπορω να περιγραψω ποσο καυλωμενος ημουν εκεινη τη στιγμη...

Φορεσα ενα τζιν κι ενα μπλουζακι και βγηκα απο το σπιτι...δεν μπηκα στον κοπο να βαλω μποξερακι...Ηδη το τζιν ηταν αρκετα πιεστικο απο μονο του...12 παρα 10 ειχα φτασει στο σημειο που της ειχα πει...Μεσα στην αυλη ειχε ενα γηπεδο μπασκετ και κατι μικρες κερκιδες..Με περιμενε εκει φορωντας ενα φορεματακι μεχρι το γονατο..Πηδηξα τα καγκελα και την πλησιασα...

"Γεια..στην ωρα σου βλεπω...", ειπα χαμογελωντας..

Δεν μιλησε, oπως ακριβως της ειχα πει..ηταν πιο ομορφη απ οτι στη φωτογραφια...βαμμενη και περιποιημενη, με βλεμμα πιο προστυχο απ οτι περιμενα...

"Κρατας το λογο σου βλεπω..καλο κοριτσι..", ειπα πιο σοβαρα αυτη τη φορα παιζοντας με τα μαλλια της..

H καρδια μου πηγαινε να σπασει..τοσες ωρες κρατιομουν για παρτη της και τελικα αξιζε τον κοπο...επαιζε το ρολο της οπως επρεπε και φαινοταν οτι ηταν ετοιμη για τα παντα....

Χαιδευα το προσωπο της οσο με κοιτουσε καυλιαρικα...εδειχνε να της αρεσει πολυ ολο αυτο...της εδωσα 2 δαχτυλα απο το αλλο χερι στο στοματακι..Εκλεισε τα ματια και αρχισε να τα πιπιλιζει...Της τα εδινα ολο και πιο βαθια και πιο αποτομα...Εβαλα και 3ο δαχτυλο για να γεμισει το στομα της...τα σαλακια της αρχισαν να τρεχουν αλλα δεν διαμαρτυροταν..

Την επιασα με το αλλο χερι απο το μαλλι και τραβηξα το κεφαλι της προς τα πισω...εβγαλα το σαλιωμενο χερι και εφαγε το πρωτο χαστουκι..δυνατο..ακουστηκε ηχω κι εβγαλε μια πνιχτη κραυγουλα....Της ξαναχωσα τα δαχτυλα βαθια αλλα δεν αντεξα..πριν προλαβει να τα νιωσει στο στομα της, τα τραβηξα ξανα εξω κι εφαγε 2 χαστουκια πολυ πιο δυνατα απο το πρωτο....

Το μαγουλακι της ειχε κοκκινησει και με τα ματια της με κοιτουσε σαν να με ευχαριστουσε για ολο αυτο...Ενιωθα το αιμα μου να βραζει και το καυλι μου να σταζει..Σταθηκα ορθιος στο σκαλακι που καθοταν και ξεκουμπωσα το παντελονι...Ο πουτσος μου πεταχτηκε μπροστα στο προσωπακι της σκληρος, πρησμενος και γεματος υγρα...

Πηγε να τον βαλει στο στομα αλλα την επιασα ξανα απο το μαλλι και δεν την αφησα..τον σηκωσα λιγο και ακουμπησα τ αρχιδια μου πανω στη γλωσσα της...

-"Πρωτα τ αρχιδια καριολα...θα τα γυαλισεις με τη γλωσσιτσα σου..", της ειπα και υπακουσε...

Τα εγλειφε και μουγγριζε σιγα..με το ενα χερι κρατουσα το μαλλι της και με το αλλο τον επαιζα αργα..θα μπορουσα να μεινω εκει για παντα ετσι οπως εγλειφε η πουτανα..Καθε τοσο τραβιομουν λιγο και σκουπιζα με τη γλωσσα της τα υγρα που εσταζαν απο το κεφαλι..

-"Ρουφηξε τα καλα τσουλα..ειπαμε θα τα γυαλισεις..", της ειπα τσαντισμενος πιεζοντας το κεφαλι της περισσοτερο γιατι ειχα καυλωσει ασχημα..

Δεν αντεχα...την επιασα αγρια απο το μαλλι και εχωσα τον πουτσο μου στο στοματακι της βαθια....τον τραβηξα, της εδωσα 2 σφαλιαρες και της τον ξαναχωσα πιεζοντας το κεφαλι της πανω του...Πνιγοταν και τα σαλια της ετρεχαν στ αρχιδια μου αλλα δεν την αφηνα..

"Σκασε παλιοπουτανα...θα παρεις ολη την καυλα μου..", της ειπα σιγα φτυνοντας στο στομα της οσο προσπαθουσε να παρει ανασα λαχανιασμενη μολις της τον εβγαλα..

Τον ετριβα στη φατσα της..το μεικ απ ειχει απλωθει παντου..ειχαν φυγει σκιες, μασκαρες, κραγιον...ειχε γεμισει δακρια και σαλια και το προσωπο της κατακοκκινο απο τα χαστουκια..

-"Ανοιξε το στομα", υπακουσε αμεσως βγαζοντας και τη γλωσσα εξω..

Την κρατουσα απο το μαλλι και τον επαιζα πανω στη γλωσσα της δυνατα και γρηγορα..

"Ετσι ξεκωλιαρα..εμενα θα κοιτας με τη γλωσσιτσα εξω...Σ αρεσει ο πουτσος απο αγνωστο παλιοπουτανα? θες ταισμα τσουλιτσα? Θα σε χορτασω..ολο το απογευμα για σενα το μαζευα...", ειχα τρελαθει απο καυλα κι αυτη μονο εγνεφε καταφατικα και περιμενε καυλωμενη να γεμισω σπερμα το ξεσκισμενο στοματακι της...

"Χυνω καριολα...για σενα ολα...πιες τα...", εχυνα στο στομα της και ετρεμα ολοκληρος...

Τα καταπιε ολα λαιμαργα..οσα επεσαν λιγο εξω τα πηρα με το χερι και της τα δωσα να τα γλειψει...Ρουφουσε τα δαχτυλα με λυσσα σαν να παιρνει πιπα και ετρεμε απο καυλα...

Την σηκωσα κι εβαλα το χερι μου κατω απο το φορεμα της..εκανα το στρινγκακι στην ακρη και χαιδεψα το μουνακι της...ξυρισμενο...γλιστρουσε, εσταζε και εκαιγε..

- "Μουσκεμα εισαι μωρο μου...θα πας σπιτι τωρα και θα το σκισεις..για παρτη μου...πως σε ��ενε?", της ψιθυρισα και ηξερα οτι πλεον αυτο το μουνακι θα ηταν δικο μου..

- "Ν....", ειπε σιγα σαν να ειχε ξεσυνηθισει να μιλαει...

- "Ωραιο ονομα...", της απαντησα χαμογελωντας και πηγα να πηδηξω τα καγκελα..

[hiliomorfii]

καλοκαιρι

[ χειροποιητ��ς λεμοναδες, μαρμελαδα νερατζι, πρωινές βολτες τον σκύλο, καλημέρες με την οικογένεια στον κήπο της γιαγιάς, δωμάτιό και ανεμιστήρας, νόστιμες καλοκαιρινες συνταγές, βιβλία στην νοτια μερια του σπιτιου οπου φέγ��ει ο ηλιος, κρυο νερο με εξτρα παγακια, ύπνος με ψεκαστηράκι και ανεμιστηρακι, φραπεδια στην παραλια, ησυχια, ιδρωτας και θαλασσινο νερό, ροδακινα και συκα, λαδακι και αλατι, περπατημα μέχρι το σπιτι, μπανιο στην αυλη της γιαγιας, λουκουμάδες, και αλλοι χαιρετισμοί, απλωμα ρουχων και βολτα σκυλου, μουσική στην βόρεια μερια και υποβρύχιο μαστίχα, σούρουπο, μπαμπάς και αδερφός, τοματα και ελιες, παπουτσια και παραλία, ουρανός, κολλητές, ονειρα και κουτσομπολια, σπιτι, μουσικη, φιδακι και υπνος.

]

[xartinessxeseis]

Ευχομαι να ξανασυναντηθουμε καποτε

"Μπειμπι πονας;"

Αυγουστιατικο πρωι κυριακης.

Παρολο που εχουμε ιδρωσει και οι 2 απο τη ζεστη, σε αγκαλιαζω, χωρις να με νοιαζει το ποσο σκαω.

Εχω ξυπνησει αυτοματα, απο φοβο μηπως δεν εισαι πλαι μου, μηπως το χθεσινο βραδυ ηταν ονειρο.

Σου δινω ενα απαλο φιλι στο μετωπο, που μαλλον σε ξυπναει, και ακουω τον πανικο στη φωνη σου οταν με ρωτας πως ειμαι.

"Οχι μωρο μου, ξανακοιμησου ονειρο βλεπεις. Ειμαι καλα." Κι αλλο ενα φιλι στο μετωπο, καθησυχαστικο αυτη τη φορα.

Σε αφηνω να κοιμηθεις λιγο ακομη οσο χαιδευω τα μαλλακια σου. Εχουν μακρυνει τοσο ωστε να μπορω να περναω τα δαχτυλα μου αναμεσα τους. Για μια στιγμη, ευχομαι να μην κουρευτεις ποτε. Να μπορω παντα να χαιδευω τα μαλλια σου ετσι και να σε εχω στην αγκαλια μου.

Φοραω μια μπλουζα σου, απο εκεινες που καλυπτουν το "μικρουλι γλυκουλακι σωματακι" μου οπως λες, μεχρι το γονατο. Και μυριζει εσυ. Οπως και ολο το δωματιο. Το νιωθω πιο σπιτι μου απο το δικο μου δωματιο.

Η φωνη σου, βραχνιασμενη απο τον υπνο, ειναι οτι πιο γλυκο και ταυτοχρονα εντυπωσιακο εχω ακουσει. Σκεφτομαι: "ποσο τυχερη που δεν τον ακουω αυτη τη φορα απο το τηλεφωνο".

Το οτι ξυπνησαμε δε σημαινει οτι θα σηκωθουμε απαραιτητα. Δε ξερω ποσες ωρες καθομαστε ξαπλωμενοι, χαζογελωντας, βγαζοντας φωτογραφιες, χουζουρευοντας. Ξερω απλα οτι ειμαι ευτυχισμενη ευτυχισμενη ευτυχισμενη παρα πολυ.

Τοσο που θελω να φωναξω απο ευτυχια. Τοσο που θελω να σταματησω τον κοσμο ολοκληρο.

"Αν μπορουσα θα τα παρατουσα ολα." Γυρνας στιγμιαια να με κοιταξεις και με αφηνεις να κουρνιασω στην αγκαλια σου.

"Θα τα παρατουσα ολα και θα φευγαμε. Θα νοικιαζαμε ενα μικρο σπιτι μαζι. Τι να το κανουμε το μεγαλο; Ενα κρεβατι, μια κουζινουλα, ενα μπανιο. Θα μεναμε οπου θελαμε και μας αρεσε. Δεν εχει νοημα ο κοσμος αν δεν προσπαθησεις να τον δεις ολοκληρο. Θα ξυπνουσαμε καθε μερα ετσι. Και θα χορευαμε στο σαλονακι, οσο φτιαχναμε τοστ. Και τις νυχτες θα πιναμε μπυρες, ή κρασι που σαρεσει, και θα καναμε ερωτα, και θα γελουσαμε επειδη θα ειμασταν ευτυχισμενοι. Και θα αναρωτιομασταν γιατι δεν φυγαμε τοσο καιρο."

Εγω να κλαιω στην αγκαλια σου, γιατι ευχομαι να φευγαμε οντως. Ευχομαι να περνουσα την υπολοιπη ζωη μου μαζι σου.

Σκουπιζω τα ματια μου και παμε στο σαλονι. Φτιαχνουμε πρωινο και βλεπουμε παιδικα και γελαμε.

Η μονη σκεψη που υπαρχει στο μυαλο μου ομως ειναι η ιδια.

Και το λεω τοσο αυθορμητα και φυσικα, χωρις να με νοιαζει πως θα ακουστει.

"Μακαρι να ξανασυναντηθουμε καποτε. Η ζωη θα κανει τον κυκλο της και ελπιζω να καταληξουμε μαζι."

Καθομαι πανω στα ποδια σου και σε αγκαλιαζω, το προσωπο μου στη καμπυλη του λαιμου σου, και η τηλεοραση στο βαθος να παιζει.

"Ειμαστε μαζι τωρα. Ας το ζησω οσο περισσοτερο μπορω λοιπον."

Και αυτο κανω. Δεν εχει πια δακρυα για μελλοντες. Εχει γελια για τωρινες ευτυχιες.

Γιατι εισαι για μενα μια ευτυχια τοσο στιγμιαια, οπως παγωτο καρπουζι μια εποχη που οι αμυγδαλιες ισα που τολμουν να ανθισουν.

Ομως συνεχιζω να ευχομαι να ξανασυναντηθουμε καποτε.

[irrelevant-potato-goblin]

Την φραση "λεφτα, κλειδια, κινητο, ακουστικα, χαρτομαντηλα, νερο" τη λεω τοσα χρονια πριν βγω απ το σπιτι και τοσο συχνα πλεον που εχει εντυπωθει στον εγκεφαλο μου και την λεω και πριν μπω για μπανιο ή πριν πεσω για υπνο

[companionofthemoon]

Χθες μου είχε πει η μανα μου να σφουγγαρισω την βεράντα εγω ολο το ξεχναγα κ τλκ το έκανε αυτη. Οκευ έπρεπε να ειχα ασχοληθεί για ενα 10λεπτο κ να το κανω. Σμρ ειχα κτλβει οτι ειχε ακομα νεύρα μαζι μ. Ήθελα να παω για μπάνιο αλλα επειδή ηταν λίγο μακριά κ οτι θα πήγαινα με το ποδήλατο(που κανονικά δεν πρέπει ξα κανω) δεν με άφησε. Ο κολλ μου δεν ήθελε να κάνουμε μπάνιο εδω κοντά γτ δεν τόσο ωραίο το σεβαστηκα κ πηγε μόνος τπυ. Έρχεται η μανα μου σπίτι κ μου λέει οτι δεν με άφησε (1)

Έρχεται κ μου λεεθ οτι δεξ με αφησε και γιατί είμαι τιμωρία. Πρώτη φορά μου λεει αυτη την λέξη στα 15 χρόνια που ζω κ γιατί ρε γιατί δεν σφουγγάρισα την βεράντα. Μου χαλασε ολη τημ διάθεση κ το γεγονός οτι θυμήθηκα οτι δεν μπορώ να κανω ποδήλατο. Νιώθω οτι μου στερειτε η ελευθερία κ πριν κανα μισάωρο που στέλνει μνμ ο κολλ που λεει οτι ειναι εξω απο το σπίτι να κατέβω κάτω για μπάνιο γτ εκεί που οηγε ηταν κρύα. Τπυ ειπα οτι δεν ξέρω καν αν θα με αφήσει η μανα μ κ να την ρωτήσω δ μπορώ (2)

Γτ θα δει οτι έκλαιγα κ γνκ γιατί τωρα δεν θέλω να βγω απι το δωμάτιο μου. Ένιωσα ασχημα γτ ήρθε μέχρι το σπίτι κ εγβ του ειπα οτι δεν μπορούσα. Δεν μπορώ να κτλβω γτ πρεπει να μου χαλάει την διάθεση ετσι για κάτι τοσο μικρό. Τώρα ειμαι στο δωμάτιο μου(κλειδωμενη μεσα) κ Κλαίω. Δεν θέλω να βγω εξω κ δεν είμαι καλά. (3)

Για καποιο λογο μου φαινεται λιγο αστειο γιατι η δικια μου μανα με εκανε να νιωθω εξισου σκατα για ασημαντα πραγματα και νομιζει ακομα και σημερα οτι εγω περνουσα υπεροχα στην εφηβεια μου. Ολο αυτο γινεται ξεκαθαρα απο καπριτσιο ας πουμε της μαμας σου να σου επιδειξει την δυναμη της καθως την εκνευρισες μια φορα οποτε ειπε να στο ανταπωδωσει και η πιο απλη απαντηση οπως και αυτη που θα σου πει ειναι “γιατι μπορω”. Ξερω πως νιωθεις σκατα αλλα μεταξυ μας ε δεν ειναι τοσο σημαντικο εν τελει και σε λιγο καιρο δεν θα το θυμασαι καν.. Αυτη τη στιγμη δεν μπορεις να το αλλαξεις απλα πες στον κολλητο σου οτι ξερεις κατι παιχτηκε μια μαλακια στο σπιτι και θα πατε για μπανιο καποια αλλη στιγμη. Τωρα ξερω οτι αυτη δεν ειναι η απαντηση που ηθελες αλλα αυτη την απαντηση σου δινω ως 20χρονη κομπ που εχει φαει τοσο τετοιο ντραμα στη ζωη της που το εχει σιχαθει 

[se-euxaristw-gia-tis-anamnhseis]

Όταν ήμουν μικρή πάθαινα ωτίτιδα από τα πολλά μπάνια στην θάλασσα

ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΑΝΙΟ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΑΑΑΑΑ