#μανώλης αναγνωστάκης

[silezukuk]

Επιτύμβιον ή οι υπνοβάτες (σημειώσεις για ένα μελλοντικό ποίημα)

Ονειρεύτηκαν να σώσουν την Ελλάδα / από το Τέρας της Κρίσης / να ταΐσουν τα παιδάκια που / σκαλίζουν τις νύχτες τα σκουπίδια και / λιποθυμούν πεινασμένα στα σχολεία.

Ονειρεύτηκαν να δικαιώσουν δεκάδες θανάτους / απεγνωσμένων υπαλλήλων της ��ΡΤ / να σώσουν τους φτωχούς / απ’ τη φριχτή ανέχεια / να ��αταργήσουνε τα ΜΑΤ.

Ονειρεύτηκαν να μηδενίσουν / τα εργατικά ατυχήματα / το αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ / κατάργηση του ΕΝΦΙΑ / βασικό μισθό 751 / δώρο Χριστουγέννων / 13η σύνταξη.

Ονειρεύτηκαν να σβήσουν τις Αμυγδαλέζες / απ’ τους χάρτες / να επιβάλλουν τη σεισάχθεια / να διώξουν τους ελεγκτές / από τα τρόλεϊ / να γλυτώσουν την πατρίδα / από το ανθρωποβόρο μέιλ Χαρδούβελη / να αποκαταστήσουν την κοινή λογική / να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση.

Ονειρεύτηκαν να μην περάσει κανένα σπίτι / στα χέρια τραπεζίτη / να βάλουν φραγμό / σε ασφυξίες από μαγκάλια / να σκίσουν / εν μια νυκτί με ένα νόμο / τα μνημόνια / να γίνουν / κάθε / λέξη / του / Συντάγματος / (όπως αυτό αναθεωρήθηκε το 2008.)

Ονειρεύτηκαν / μια Ελλάδα / που ανήκει / στους Έλληνες.

Είναι οι Αριστεροί / ευαίσθητοι, ηθικοί / αδιάφθοροι, αξιοπρεπείς / άφθαρτοι, άσπιλοι / οργισμένοι, νοσταλγοί / επιρρεπείς σε αυταπάτες / ονειροπόλοι.

Ας κοιμηθούν εν ειρήνη / δε θα ’ρθω την ησυχία τους να ταράξω.

***

ΥΓ [«υπνοβάτες» = Επιβιώνει μια δοξασία πως κατά την υπνοβασία, οι υπνοβατούντες ονειρεύονται. Όπως διαβάζω, κάτι τέτοιο δεν ισχύει.] // εικόνα (To σκίτσο είναι του 1793, με τον Διάβολο κατά του Ακαρνάνα διαφωτιστή Χριστόδουλου Παμπλέκη)

[awesomehappystudentmagazine-blog]

Ο δημοσιογράφος Μανώλης Αναγνωστάκης υποψήφιος με το κόμμα του Ανδρέα Λοβέρδου

δημοσιογράφος Μανώλης Αναγνωστάκης είναι το 42ο πρόσωπο που συμπληρώνει και ολοκληρώνει το ευρωψηφοδέλτιο των Δημοκρατών του Ανδρέα Λοβέρδου. Σήμερα ο κ.Αναγνωστάκης μιλώντας στο 0pen Tv ανήγγειλε ο ίδιος τη συμμετοχή του στις Ευρωεκλογές με τους Δημοκράτες και τον Ανδρέα Λοβέρδο και παράλληλα αποχαιρέτησε τους συναδέλφους του στην πρωινή ζώνη που συμμετείχε ως σχολιαστής. Συγκεκριμένα ο Μανώλης…

[eredanos]

«...Πονάω την υπόθεση της Αριστεράς.

Ανέκαθεν ήμουν μέσα στα σπλάχνα της.

Νομίζω ότι μπορώ να βοηθήσω σ' αυτήν την υπόθεση.

Τελική επιδίωξή μου είναι η ενότητα της Αριστεράς.

Όχι υπό τύπο συγκολλήσεως.

Να πούμε όλοι ελεύθερα τις απόψεις μας.

Να γίνει ευρεία ανταλλαγή και ζύμωση.

Να δούμε καθαρά τι έφταιγε στο παρελθόν κι από κει να βγει ανανεωμένη και αδιάσπαστη»

- Γιατί δεν γίνεται σήμερα αυτό;

«Ίσως γίνει σε μια μέλλουσα γενιά.

Μετά από μας.

Όταν φύγουν οι προσωπικές προκαταλήψεις που μας χωρίζουν. Γιατί η δική μου γενιά και η παλαιότερη έχουν ανατραφεί μέσα στο δογματισμό.

Ακόμα και στο «Εσωτερικό» συναντάει κανείς ανθρώπους με δογματικό πνεύμα.

Από αυτό το πνεύμα πρέπει να απαλλαγούν οι νέοι.

Έχουμε υποστεί τρεις φοβερές ήτες που είχαν και θα έχουν επιπτώσεις.

Το «Εσωτερικό» για μένα είναι μια δυνατότητα, μια ελπίδα»

Μανώλης Αναγνωστάκης (συνέντευξη στον Γιώργο Λιάνη, έτος 1976)

Καλημέρα και πάλι...

[erwta-mou]

Μανώλης Αναγνωστάκης

[mavra-matia]

Δρόμοι παλιοὶ ποὺ ἀγάπησα καὶ μίσησα ἀτέλειωτα κάτω ἀπ᾿ τοὺς ἴσκιους τῶν σπιτιῶν νὰ περπατῶ νύχτες τῶν γυρισμῶν ἀναπότρεπτες κι ἡ πόλη νεκρὴ.. -Μανώλης Αναγνωστάκης

Θεσσαλονίκη, Ιανουάριος 2021.

[atsoukalidis]

«Ζήσαμε πάντα σε υγρές κι ανεξερεύνητες παραλίες Στα σιωπηλά καφενεία με τις ετοιμοθάνατες καρέκλες Τα σούρουπα έρχονται και ξανάρχονται κι η θάλασσα είναι ατέλειωτη Με τα θαμπά καράβια που φεύγουν και πλανιούνται στο σκοτάδι. .....»

Μανώλης Αναγνωστάκης

[katastrofhh]

Η ποίηση δεν είναι ο τρόπος να μιλήσουμε, αλλά ο καλύτερος τοίχος για να κρύψουμε το πρόσωπό μας.

Μανόλης Αναγνωστάκης

[maria-stratigou]

Μανώλης Αναγνωστάκης - Περιθώριο ‘68-'69

[hlektras-world]

Θα ‘ρθει μια μέρα που δε θα ‘χουμε πια τι να πούμε

Θα καθόμαστε απέναντι και θα κοιταζόμαστε στα μάτια..

~Μανώλης Αναγνωστάκης

[se-thumamai]

Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ μὲ καταλερωμένη τὴ φωλιὰ

πασχίζουν τώρα νὰ βροῦν λεκέδες στὴ δική σου.

- Μανώλης Αναγνωστάκης

[silezukuk]

Μ. οf Athens_03_ / Apr 18, 2020 // "Νεοι της Σιδώνος" / ποίημα - απαγγελία: Μανώλης Αναγνωστάκης / μουσική, ηλεκτρική κιθάρα, σενάριο, σκηνοθεσία: Μιχάλης Σιγανίδης / Κάμερα: Ερατώ Τζαβάρα, Βασίλης Μαντζούκης / μοντάζ: Ερατώ Τζαβάρα / Πίνακας: Αγγελος Πατρινιός / ποδήλατο: Mate // IQAI (International Quarantine Artistic Initiative)

[thelostdreamsthings]

"Φοβάμαι τους ανθρώπους που με καταλερωμένη τη φωλιά, πασχίζουν τώρα να βρουν λεκέδες στη δική σου...

Φοβάμαι, φοβάμαι πολλούς ανθρώπους. Φέτος φοβήθηκα ακόμα περισσότερο."

Μανώλης Αναγνωστάκης

[cillius]

Καπνίσαμε -θυμήσου- ατέλειωτα τσιγάρα συζητώντας ένα βράδυ -ξεχνώ πάνω σε  τί- κι είναι κρίμα γιατί ήταν τόσο μα τόσο ενδιαφέρον.

Μανώλης Αναγνωστάκης, Θα ‘ρθει μια μέρα

[psychysmos]

Αγαπημένη Αρμονίαα, θα ήθελα να μου προτείνεις βιβλία με ποιήματα να γεμίσει η καρδούλα μας με αγάπη και να σπάσει από πόνο την ίδια στιγμή! Πες μου όσα σου έρθουν στο μυαλό, τα αγαπημένα σου, θέλω να πάρω κάμποσα 🌙

Με το που το είπες το πρώτο που σκέφτηκα, το πρώτο που σκέφτηκα, ήταν το Μονόγραμμα του Ελύτη.

Μετά έχουμε

Τίτος Πατρίκιος, Σε βρίσκει η ποίηση

Κωνσταντίνος Καβάφης, 1905- 1918

Ντίνος Χριστιανόπουλος, Μικρά Ποιήματα

Τάσος Λειβαδίτης, Βιολέτες για μια εποχή

Κωνστσντινος Καρυωτάκης, Ποιήματα

Μανώλης Αναγνωστάκης, Άπαντα

Μαρία Πολυδούρη, Μόνο γιατί με αγάπησες:Τα ποιήματα

Κικη Δημουλά, Τα ευρύτερα

Γιάννης Ρίτσος, η σονάτα του σεληνόφωτος

Είναι πολύ βασικά και εμβληματικά βιβλία, πιστεύω θα σου ανοίξουν δρόμο και για άλλα. Διαφέρουν μεταξύ τους απίστευτα πολύ, αλλά έτσι θα καταλάβεις τι σου αρέσει περισσότερο και τι λιγότερο. Καλή ανάγνωση🤍🤍🤍🤍