#θρησκευτικά

[karatsisiordanisblog]

Περιδιαβαίνοντας στους δρόμους της πόλης της Θεσσαλονίκης

[justforbooks]

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟΥΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ του 20ού αιώνα, ο νομπελίστας Ελίας Κανέτι (1905-1994) άφησε την τελευταία του πνοή χωρίς να έχει ολοκληρώσει τη σχεδιασμένη ν’ απλωθεί σε πέντε τόμους αυτοβιογραφία του. Αυστριακός ισπανοεβραϊκής καταγωγής, γεννημένος στη Βουλγαρία, ο συγγραφέας της «Τύφλωσης» πρόλαβε ν’ αφηγηθεί τη ζωή του ως μέσα της δεκαετίας του '30 σε τρία βιβλία –«Η γλώσσα που δεν κόπηκε», «Ο πυρσός στο αυτί» και «Το παιχνίδι των ματιών»–, προσφέροντας μια πολύτιμη πνευματική παρακαταθήκη σε όσους ονειρεύονται μια πολιτισμική Ευρώπη, απελευθερωμένη από εθνικά, γλωσσικά ή θρησκευτικά δεσμά. Ο επόμενος τόμος που σχεδίαζε θα ήταν αφιερωμένος στις αναμνήσεις του από την Αγγλία, τη χώρα όπου αναγκάστηκε να καταφύγει μετά την άνοδο του ναζισμού και όπου έγραψε το κορυφαίο θεωρητικό του έργο «Μάζα κι εξουσία». Στα κατάλοιπά του βρέθηκαν εκτενή αποσπάσματα και σημειώσεις. Και στη διαθήκη του, μια οδηγία: αν δεν συμπληρωθεί τριακονταετία, να μη δημοσιευτεί τίποτε απ’ αυτά.

Κανονικά, η έκδοσή τους θα έπρεπε να γίνει φέτος. Η βούλησή του, όμως, δεν εισακούστηκε. Η Τζοάνα Κανέτι, η κόρη του από τον δεύτερο γάμο του και κληρονόμος του, έδωσε το πράσινο φως για την κυκλοφορία του «Πάρτι και αερομαχίες» πολύ νωρίτερα (μτφρ. Αλ. Παύλου, Καστανιώτης, 2007). Κι έφτανε ένα απλό ξεφύλλισμα του τόμου για ν’ αντιληφθεί κανείς ποιοι λόγοι είχαν ωθήσει τον Κανέτι να θέλει να μείνουν τα χειρόγραφά του στο συρτάρι για τόσο μεγάλο διάστημα. Στη θέα του δηλητηριώδους πορτρέτου της Άιρις Μέρντοχ, με την οποία είχε τρίχρονη ερωτική σχέση, ή των αρνητικών κρίσεων που επιφυλάσσει ο συγγραφέας στον Τ.Σ. Έλιοτ, τον κατανοεί…

Στο «Πάρτι και αερομαχίες» ο Κανέτι δεν παρουσιάζει τον εαυτό του ως Κεντροευρωπαίο, σύγχρονο του Μούζιλ, του Μπροχ και του Μπρεχτ, αλλά περιγράφει τη ζωή του στην προσφυγιά – μια ζωή που, όπως αφήνει να εννοηθεί ο ίδιος, ήταν πολύ διαφορετική από των  άλλων προσφύγων. Η αφοσίωσή του στη γερμανική γλώσσα, τη μόνη ουσιαστικά πατρίδα του, θα τον κάνει να παραμείνει για πάντα ξένος στην Αγγλία. Ωστόσο, κανένας άλλος γερμανόφωνος συγγραφέας δεν ήταν τόσο καθιερωμένος εκεί όσο αυτός. Και όχι επειδή γνώριζαν το έργο του –κάθε άλλο– αλλά εξαιτίας της επιβλητικής προσωπικότητάς του.

Με γλώσσα άμεση, αιχμηρή, πνευματώδη και με περίσσευμα ειλικρίνειας, ο Ελίας Κανέτι μας ξεναγεί στον κόσμο της αγγλικής αριστοκρατίας και στα πάρτι της («εορτές-μη-αγγίγματος��, όπως τα ονομάζει), σ’ ένα σύμπαν αποτελούμενο από πολιτικούς, καλλιτέχνες και διανοούμενους (ανάμεσά τους ο Μπέρτραντ Ράσελ, ο Ντίλαν Τόμας, ο Χένρι Μουρ), αλλά και στον κόσμο της επαρχίας ή εκείνον των φτωχών εμιγκρέδων, δίνοντας έτσι ένα πανόραμα της αγγλικής ζωής στα μέσα του περασμένου αιώνα. Όμως, αντί να ρίξει το βάρος στις τόσο σημαντικές για τους Άγγλους ταξικές διαφορές, ο Κανέτι στέκεται στην αλαζονεία, την υποκρισία και τη συναισθηματική τους ψυχρότητα και εξερευνά το πρότυπο της αγγλικής κοινωνικότητας από την οπτική γωνία του κοσμοπολίτη που υπήρξε ο ίδιος.

«Όσο περισσότερος καιρός περνάει από τότε που η Θάτσερ δεν είναι πια στο τιμόνι, τόσο πιο ειρηνικές και ευχάριστες γίνονται οι αναμνήσεις μου από την Αγγλία», γράφει. Ωστόσο, «οι ουσιαστικές αντιπάθειες δεν αμβλύνονται, με κάθε ανάμνηση μεγεθύνονται, δεν μπορώ να γράψω το όνομα Έλιοτ δίχως να νιώσω την ανάγκη να εκστρατεύσω ξανά εναντίον του». Στο πρόσωπο του ποιητή της «Έρημης χώρας», ο Κανέτι αντικρίζει έναν υπερτιμημένο δημιουργό κι έναν άνθρωπο βολεμένο και φιλοχρήματο, με τεράστια εξουσία πάνω στους νεότερους ομοτέχνους του, «κακό ως τα βάθη της ψυχής του» και «αδιάντροπο» στις κρίσεις του για τον Γκαίτε και τον Μπλέικ.

Αντίστοιχης οξύτητας είναι και το κεφάλαιο που αφιερώνει στη Μέρντοχ. Η ιρλανδικής καταγωγής φιλόσοφος και μυθιστοριογράφος που εμπνεύστηκε πλήθος αντρικών χαρακτήρων από την προσωπικότητα του Κανέτι παρουσιάζεται εδώ σαν παθιασμένη μαθήτρια που αναζητούσε συστηματικά εραστές-δασκάλους, σαν «νόθα λογοτέχνις» ποτισμένη ως το μεδούλι «από τη φλυαρία της Οξφόρδης» και «φιλόδοξη όσο ένας επιτήδειος κλέφτης», σαν μια μικροαστή που, αν και προπολεμικά υπήρξε κομμουνίστρια, λαχταρούσε να γίνει αποδεκτή από την ανώτερη τάξη, σαν μια ατσούμπαλη γυναίκα που δεν τον είλκυσε ποτέ ερωτικά. 

Πώς εξηγεί τη στάση του Κανέτι ο επιμελητής του «Πάρτι και αερομαχίες» Τζέρεμι Αντλέρ; «Σ’ αυτό το κάποτε αγαπημένο πρόσωπο, το οποίο πιστεύει ότι γνωρίζει τόσο καλά όσο και τον εαυτό του, ο Κανέτι επιτίθεται με αμείλικτη συνέπεια, με σκληρότητα, θαρρείς και θέλει να κατακερματίσει κάθε ίνα της ύπαρξής του»…

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

[naxosandsmallcyclades]

Στη Νάξο θα βρείτε ένα δίκτυο μονοπατιών εκατοντάδων χιλιομέτρων, το οποίο ανατρέχει στην αρχαιότητα και αποτελούσε το βασικό σύστημα πρόσβασης από τον ένα οικισμό του νησιού στον άλλον.

Υπάρχουν διάφορες διαδρομές που θα σας φέρουν κοντά στα υπέροχα τοπία του νησιού, σε μνημεία πολιτιστικά και θρησκευτικά και σε άλλα σημεία ενδιαφέροντος.

Έχετε κάνει ποτέ πεζοπορία στη Νάξο;

Μοιραστείτε μαζί μας τις εντυπώσεις σας στα σχόλια.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με μερικές ενδιαφέρουσες διαδρομές επισκεφθείτε το www.naxos.gr

#naxosandsmallcyclades#SmallCyclades#Naxos#naxosisland#Greece#Aegean#visitgreece#greekislands#aegeansea#cyclades_island#travelgreece#lovegreece#island#travel_greece#perfect_greece#Νάξος#Ελλάδα#hiking

[shamsaddinmegalommatis]

Ullikummi, Hittite Eschatology, and the Topography of the Spiritual Universe

Ουλλικούμμι, Χιττιτική Εσχατολογία και Τοπογραφία του Ψυχικού Σύμπαντος

Με θέματα χιττιτικής και χουριτικής κοσμογονίας, κοσμολογίας και εσχατολογίας είχα ασχοληθεί ήδη κατά την διάρκεια των σπουδών μου και από την αρχή των ανατολιστικών ερευνών μου. Όμως το αποκαλυπτικό χιττιτικό έπος χαρακτηρίζεται από μία ιδιαιτερότητα, η οποία δεν εντοπίζεται σε καμμία άλλη εσχατολογία και σωτηριολογία. Σε όλα τα άλλα κείμενα, σε κάθε άλλη θρησκεία, υπερβατική σοφία, και μυθολογία, όλη η αφήγηση περιστρέφεται γύρω από μία μεσσιανική μορφή Σωτήρα. Και το κείμενο είναι γραμμένο από ιερείς οι οποίοι περιπαθώς τον αναμένουν.

Αλλά στο Ουλλικούμμι οι περιγραφές γίνονται και η πλοκή υπάρχει με μόνο σκοπό να παρουσιαστούν τα καθέκαστα έτσι όπως αυτά επινοήθηκαν και επιτελέσθηκαν από τον Κουμαρμπί – μία παράξενη μορφή 'θεού', ο οποίος στρέφεται εναντίον της παλαιάς τάξης όψεων του Θείου, οι οποίες είχαν προκύψει με την Δημιουργία. Για τον σκοπό αυτό μάλιστα δημιουργεί τον λίθινο γίγναντα – θηρίο Ουλλικούμμι. Ο Κουμαρμπί επέχει δηλαδή την θέση του Δράκοντος (Σατανα) στην χριστιανική Αποκάλυψη και ο Ουλλικούμμι αντιστοιχεί στο Θηρίον (Αντίχριστο).

Στις 24 Νοεμβρίου 1990, είχα δώσει μία διάλεξη στην Νέα Ακρόπολη (Καλλιθέα) με τίτλο 'Μύθος και Αποκάλυψη από τους Χουρίτες και τους Χιττίτες ως τον Ιωάννη'. Το ηχητικό (σε όχι πολύ καλή κατάσταση) ευρίσκεται εδώ:

Το όλο θέμα εγείρει πολλά ερωτήματα είτε σε ιστορικό-γλωσσικό-λεξικογραφικό επίπεδο, είτε αναφορικά με θέματα ιστορίας θρησκειών και μυθολογίας, είτε ως προς τις ίδιες τις ψυχικές διεργασίες, οι οποίες επιτελέσθηκαν από τους Χιττίτες αρχιερείς και μύστες, οι οποίοι είχαν σκοπό να βιώσουν υπερβατικά το απώτατο μέλλον που αφηγήθηκαν έμμετρα στη συνέχεια.

Περιεχόμενα

Εισαγωγή

Ι. Ιστορικά στοιχεία

ΙΙ. Ιστορικο-θρησκευτικά στοιχεία και σύγχρονη επιστήμη

ΙΙΙ. Ανύπαρκτος ο Κουμαρ��πί και Ναζιστές οι παραχαράκτες

ΙV. Κουμαρμπί και Τεσούμπ

V. Μεθοδολογικά προβλήματα 

VI. Όταν ιερείς του Αντιχρίστου εσχατολογούν για τον Μεσσία

VII. Η νίκη του Μεσσία γραμμένη από αντι-μεσσιανικό χέρι

VIII. Ψυχικές ενέργειες και διαδικασίες κατά την υπερβατική βίωση του μέλλοντος

IX. Το ψυχικό σύμπαν και η τοπογραφία του

X. Ο χώρος της εκπόρευσης μορφών στο ψυχικό σύμπαν

XΙ. Ο άξονας Είναι και Γίγνεσθαι και η εκπόρευση μορφών

XII. Η υπερβατική βίωση του 'μέλλοντος' και οι νόμοι της

XIII. Όταν βλέπεις τον Τασμισού ως Ουλλικούμμι και ανάστροφα

XIV. Πως ο Κουμαρμπί-Σατανάς θα δημιουργήσει τον Ουλλικούμμι-Αντίχριστο

XV. Η νίκη του Τασμισού και η μεγάλη πολιτεία του Τέλους

XVI. Καισάρεια, Ιερουσαλήμ, Ήλιος, Κουμαρμπί και Γιαχβέ  

XVII. Ουλλικούμμι: η σατανική αντι-Δημιουργία

Содержание

Введение

I. Элементы исторических свидетельств

II. Историко-религиозные данные и современная наука

III. Несуществующий Кумарби и нацистские фальшивомонетчики

IV. Кумарби и Тешуб

V. Методологические проблемы

VI. Жрецы Антихриста и их эсхатологические ссылки на Мессию

VII. Победа Мессии написана антимессианской рукой

VIII. Духовные действия и процессы в трансцендентном опыте будущего

IX. Духовная вселенная и ее топография

X. Пространство эманации форм в духовной вселенной

XI. Ось Бытия и Становления и эманация форм

XII. Трансцендентальный опыт «будущего» и его законов

XIII. Когда вы видите Ташмишу (Tašmišu) как Улликумми, и наоборот

XIV. Как Кумарби-Сатана создаст Улликумми-Антихриста

XV. Победа Ташмишу (Tašmišu) и великий город Конца

XVI. Кесария, Иерусалим, бог Солнца, Кумарби и Яхве

XVII. Улликумми: сатанинское анти-творение

Contents

Introduction

I. Elements of historical evidence

II. Historical-religious data and modern science

III. The nonexistent Kumarbi and the Nazi forgers

IV. Kumarbi and Teshub

V. Methodological problems

VI. The priests of the Antichrist and their eschatological references to the Messiah

VII. Messiah's victory written by an anti-messianic hand

VIII. Spiritual actions and processes in the transcendental experience of the future  

IX. The spiritual universe and its topography

X. The space of the emanation of forms in the spiritual universe

XI. The axis of Being and Becoming, and the emanation of forms

XII. The transcendental experience of the 'future' and its laws

XIII. When you see Tasmisu (Tašmišu) as Ullikummi, and vice versa

XIV. How Kumarbi-Satan will create Ullikummi-Antichrist

XV. The victory of Tasmisu (Tašmišu) and the great city of the End

XVI. Caesarea, Jerusalem, the Sun-god, Kumarbi and Yahweh

XVII. Ullikummi: the Satanic anti-Creation

--------------------------

Скачать всю статью в формате PDF: / Download the entire article in PDF: / Κατεβάστε ολόκληρο το άρθρο σε PDF:

[seirhna-sth-steria]

Ζω στη χώρα που τα Θρησκευτικά μετράνε πιο πολύ από την Φυσική.

[xionisgr]

ISBN: 978-960-04-1296-3 Συγγραφέας: Rudolf Steiner Εκδότης: Κέδρος Σελίδες: 254 Ημερομηνία Έκδοσης: 1997-01-01 Διαστάσεις: 21x14 Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

[a078740849aposts]

ISBN: 978-960-04-1296-3 Συγγραφέας: Rudolf Steiner Εκδότης: Κέδρος Σελίδες: 254 Ημερομηνία Έκδοσης: 1997-01-01 Διαστάσεις: 21x14 Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

[eclecticstarlightblogger]

Το ιερό του πατέρα των Θεών

  Ο ιερός χώρος του πατέρα των Θεών και των ανθρώπων δεν θα μπορούσε παρά να είναι από τους πιο εμβληματικούς της κλασικής Ελλάδας. Η αρχαία Δωδώνη ήταν ένα από τα μεγαλύτερα θρησκευτικά κέντρα του τότε κόσμου, το μαντείο της μάλιστα απολάμβανε τον σεβασμό εξίσου με το αντίστοιχο των Δελφών. Εδώ, μάλιστα, οι χρησμοί δίδονταν […] Το ιερό του πατέρα των Θεών – olympia source…

[thoughtfullyblogger]

Το ιερό του πατέρα των Θεών

  Ο ιερός χώρος του πατέρα των Θεών και των ανθρώπων δεν θα μπορούσε παρά να είναι από τους πιο εμβληματικούς της κλασικής Ελλάδας. Η αρχαία Δωδώνη ήταν ένα από τα μεγαλύτερα θρησκευτικά κέντρα του τότε κόσμου, το μαντείο της μάλιστα απολάμβανε τον σεβασμό εξίσου με το αντίστοιχο των Δελφών. Εδώ, μάλιστα, οι χρησμοί δίδονταν […] Το ιερό του πατέρα των Θεών – olympia source…

[greekblogs]

Το ιερό του πατέρα των Θεών

  Ο ιερός χώρος του πατέρα των Θεών και των ανθρώπων δεν θα μπορούσε παρά να είναι από τους πιο εμβληματικούς της κλασικής Ελλάδας. Η αρχαία Δωδώνη ήταν ένα από τα μεγαλύτερα θρησκευτικά κέντρα του τότε κόσμου, το μαντείο της μάλιστα απολάμβανε τον σεβασμό εξίσου με το αντίστοιχο των Δελφών. Εδώ, μάλιστα, οι χρησμοί δίδονταν […] Το ιερό του πατέρα των Θεών – olympia source…

[skandaladiaplokidiafthora]

Το ιερό του πατέρα των Θεών

  Ο ιερός χώρος του πατέρα των Θεών και των ανθρώπων δεν θα μπορούσε παρά να είναι από τους πιο εμβληματικούς της κλασικής Ελλάδας. Η αρχαία Δωδώνη ήταν ένα από τα μεγαλύτερα θρησκευτικά κέντρα του τότε κόσμου, το μαντείο της μάλιστα απολάμβανε τον σεβασμό εξίσου με το αντίστοιχο των Δελφών. Εδώ, μάλιστα, οι χρησμοί δίδονταν […] Το ιερό του πατέρα των Θεών – olympia source…

[travellingnews]

Εγκατάσταση πληροφοριακών πινακίδων σήμανσης από την Περιφερειακή Ενότητα Πιερίας για την προβολή και ανάδειξη των προσκυνηματικών περιηγήσεων του νομού

Η Περιφερειακή Ενότητα Πιερίας έπειτα από αίτημα της Ιεράς Μητρόπολης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος προέβη σε τοποθέτηση πληροφοριακών πινακίδων σήμανσης σε Μοναστήρια και Ιερούς Ναούς της Πιερίας για την πιο αξιόπιστη και έγκυρη πληροφόρηση των επισκεπτών τόσο ξένων όσο και Ελλήνων σχετικά με τα θρησκευτικά μνημεία της περιοχής. Οι πινακίδες αποτελούν ακόμη ένα εργαλείο για την…

[xionisgr]

ISBN: 978-960-04-3764-5 Συγγραφέας: Κατερίνα Μυστακίδου Εκδότης: Κέδρος Σελίδες: 301 Ημερομηνία Έκδοσης: 2008-10-01 Διαστάσεις: 23x15 Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

[a078740849aposts]

ISBN: 978-960-04-3764-5 Συγγραφέας: Κατερίνα Μυστακίδου Εκδότης: Κέδρος Σελίδες: 301 Ημερομηνία Έκδοσης: 2008-10-01 Διαστάσεις: 23x15 Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

[christospiperis]

Τουρκία, σαρία, Μωάμεθ και YouTuber

Είναι η Σαρία ένα καλό νομικό σύστημα; Δύο YouTuber συζήτησαν λάιβ γι’ αυτό πριν από μερικές ημέρες και έκτοτε η συζήτησή τους απασχολεί σχεδόν ολόκληρη τη χώρα. Τώρα ωστόσο το κύριο θέμα είναι το κατά πόσο ο YouTuber Ντάιαμοντ Τέμα πρόσβαλε τα θρησκευτικά αισθήματα των πολιτών με τα σχόλιά του για τον προφήτη Μωάμεθ. Το τουρκικό προεδρικό γραφείο και το υπουργείο Δικαιοσύνης της Τουρκίας…

[aplaw-blog]

Αφιέρωμα στην Πάτμο :

Η Χώρα της Πάτμου, η Μονή του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου και το Σπήλαιο της Αποκάλυψης είναι τα πιο φημισμένα αξιοθέατα του νησιού, διεθνώς. Θα βρείτε και πολλά άλλα, όπως το Καστέλι και η Πέτρα της Καλικατσούς, η Μονή Ευαγγελισμού, ο Γροίκος, τα ιερά «Καθίσματα» (παλιά ασκηταριά).

Η Χώρα της Πάτμου

Αντικρίζει το πέλαγος από ψηλά και είναι μια από τις πιο εντυπωσιακές Χώρες στο Αιγαίο. Η ιστορία της καθορίστηκε από το φημισμένο καστρομοναστήρι του Αγίου Ιωάννη Θεολόγου. Κομψή, κοσμοπολίτικη, σοφιστικέ, με μεγάλο μέρος των θαυμαστών αρχοντικών της αναστηλωμένο από εύπορους κατοίκους του εξωτερικού και Έλληνες, προσελκύει τα βλέμματα των επισκεπτών που πλημμυρίζουν τα στενά της κάθε καλοκαίρι. Κάθε είδους μαγαζιά βρίσκονται εκεί, το ένα κοντά στο άλλο: καλόγουστα καταστήματα δώρων, γκαλερί, μπαράκια, καφέ και εστιατόρια.

Οι μύλοι στη βορειοδυτική άκρη της Χώρας είναι το ιδανικό σημείο για φωτογράφιση την ώρα που ο ήλιος πάει να δύσει. Ο οικισμός -ένας από τους λίγους στην Ελλάδα που έχει αδιάκοπη εξέλιξη από τον 12ο αιώνα-, μαζί με τη Μονή του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου και το Σπήλαιο της Αποκάλυψης, έχουν ενταχθεί από το 1999 στα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.

Περιήγηση

Η βόλτα στα δαιδαλώδη σοκάκια με τα χαρακτηριστικά «μαντώματα» και τις θολωτές στοές μοιάζει με ταξίδι στο χθες. Στα εντυπωσιακά κτίρια κυριαρχεί το λευκό χρώμα, σε συνδυασμό με την ώχρα, το πράσινο, το καφέ και το γκρι. Πολλά έχουν πέτρες γύρω από τα παράθυρα και τις πόρτες. Σε ορισμένα, κατά την Ενετοκρατία και αργότερα, εμφανίστηκαν γοτθικά και νεοκλασικίζοντα χαρακτηριστικά.

Ξεκινήστε από το Σταθμό, όπου παρκάρουν τα πούλμαν. Το κεντρικό καλντερίμι οδηγεί προς τη Μονή του Θεολόγου. Εκεί, θα δείτε μερικά θαυμάσια αρχοντικά, όπως του Βαρδίκου, της οικογένειας Βάλβη-Κουτσανέλλου, του Παλαιολόγου και στη συνέχεια του Φούντη, που οι ντόπιοι αποκαλούν «των Λεόντων», του Δώριζα και του Νικολαΐδη που έχει γίνει μουσείο. Η «Αστοιβή», καθώς και η «Στοά» είναι τμήματα ενός πολύ ονομαστού και μεγάλου αρχοντικού που έφτιαξε η οικογένεια Μαλανδράκη το 1673 και έχει πρόσοψη στην πλατεία της Αγίας Λεβιάς (ή Λεσβίας). Είναι επίκεντρο του οικισμού και εκεί έγραψαν τη δική τους ιστορία το παλιό καφενείο του Θανάση και η ταβέρνα του Βαγγέλη. Επίσης, θα δείτε το παλαιότερο αρχοντικό της Χώρας της Πάτμου, το Αρχοντικό Σημαντήρη.

Από το 1980 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ‘90 η πλατεία αυτή ήταν σημαντικό σημείο συνάντησης. Διάσημοι ξένοι καλλιτέχνες, εφοπλιστές, συγγραφείς είχαν ως στέκι την ταβέρνα του Βαγγέλη, που παραμένει εμβληματική, έχει ωστόσο εκσυγχρονίσει την κουζίνα της προσφέροντας μεσογειακά πιάτα με σύγχρονες επιρροές. Κοντά στην πλατεία υπάρχει το αρχοντικό του Σοφουλιού του 1522 και η Παναγία των Κοιμητηρίων με το παλιό δημοτικό σχολείο. Στην πλατεία Λόζα υψώνεται το Δημαρχείο που στεγάζεται σε νεοκλασικό κτίριο του 1884, καθώς και το αρχοντικό Καλλιγά. Στη Χώρα υπάρχουν και αρκετές εκκλησίες, ανάμεσα στις οποίες ξεχωρίζουν η Μεγάλη Παναγιά, η περιτοιχισμένη Υπαπαντή του 1600 και η Παναγία Διασώζουσα του 1599.

Η Μονή του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου

Ένα μοναδικό κέντρο λατρείας στην καρδιά του Αιγαίου με αδιάκοπη μοναστική ζωή που ξεπερνάει τα 900 χρόνια. Το μοναστήρι που ίδρυσε το 1088 ο μορφωμένος μοναχός Χριστόδουλος ο Λατρηνός, μετέπειτα όσιος της ορθοδοξίας, εντυπωσιάζει με την αρχιτεκτονική του. Στη διάρκεια των αιώνων διαδραμάτισε κυρίαρχο ρόλο στην ιστορία και εξέλιξη της Πάτμου. Θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά θρησκευτικά μνημεία στην Ελλάδα, εφάμιλλο των μονών του Αγίου Όρους. Επί Οσίου Χριστοδούλου, το νησί της Πάτμου δωρήθηκε από τον α��τοκράτορα Αλέξιο Α’ Κομνηνό με σκοπό την ίδρυση μονής προς τιμήν του Ευαγγελιστή και μαθητή του Χριστού που έζησε για δύο χρόνια στο Σπήλαιο της Αποκάλυψης.

Τα πρώτα κτίσματα της Μονής του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου κατασκευάστηκαν επί της εποχής του Οσίου Χριστοδούλου (1088-1093) και τον 12ο αιώνα προστέθηκαν πιθανότατα τα παρεκκλήσια της Παναγίας και του Οσίου. Τον 16ο αιώνα, όταν το νησί ευημερούσε λόγω της ναυτιλίας και του εμπορίου, προστέθηκαν νέα σημαντικά κτίσματα. Την τελευταία δεκαετία του 17ου αιώνα υλοποιήθηκε ένα μεγάλο οικοδομικό πρόγραμμα που έδωσε στη μονή τη σημερινή επιβλητική της μορφή. Δεκάδες δωρητές από την Πάτμο και τον ευρύτερο χώρο της ορθοδοξίας προσέφεραν σημαντικά κινητά αφιερώματα. Μεταξύ 1550 και 1700 έξοχα ξυλόγλυπτα Κρητών καλλιτεχνών στόλισαν το καθολικό και τα παρεκκλήσια, μαζί με πολύτιμες εικόνες.

Το Καθολικό

Είναι κτισμένο στο σημείο όπου θεωρείτα�� πως υπήρχε ναός της Αρτέμιδος και αργότερα παλαιοχριστιανική βασιλική αφιερωμένη στον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο. Το τέμπλο του 19ου αιώνα δημιουργήθηκε από Χιώτες μάστορες και οι εικόνες του είναι ρωσικής τεχνοτροπίας -η παράδοση, μάλιστα, λέει ότι ήταν δωρεά της Μεγάλης Αικατερίνης. Μία από τις σπουδαιότερες εικόνες απεικονίζει τον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο και χρονολογείται στα 1090. Ήταν δώρο του Αλέξιου του Α’ του Κομνηνού προς τον Όσιο Χριστόδουλο, το ολόσωμο σκήνωμα του οποίου βρίσκεται στο ομώνυμο παρεκκλήσι.

Αξίζει να θαυμάσετε και το μουσείο με εκθέματα μεγάλης καλλιτεχνικής και ιστορικής αξίας. Επισκέψιμη μόνο με ειδική άδεια είναι η πολύ σημαντική βιβλιοθήκη του μοναστηριού που φιλοξενεί χειρόγραφα, έγγραφα και βιβλία μεγάλης αξίας πολλά από τα οποία χρονολογούνται πριν από το 1073. (Τηλ. Γραμματείας 22470 20800)

Το Σπήλαιο της Αποκάλυψης

Επάνω στον κεντρικό δρόμο που συνδέει τη Σκάλα (λιμάνι) με τη Χώρα της Πάτμου, οι επισκέπτες σταματούν για να επισκεφθούν το περίφημο Σπήλαιο, όπου κατά την χριστιανική παράδοση ο Ιωάννης, εξόριστος από τους Ρωμαίους, υπαγόρευσε την Αποκάλυψη στον μαθητή του Πρόχωρο, μετά από οράματα που είχε, το 95 μ.Χ. Λόγω του ότι ο Θεός αποκαλύφθηκε στον Ιωάννη («…φωνή μεγάλη ως σάλπιγγος λεγούσης»), το σπήλαιο θεωρείται Θεοβάδιστο. Είναι ενσωματωμένο στη Μονή της Αποκάλυψης που περιλαμβάνει την εκκλησία της Αγίας Άννας, κτισμένη από τον Όσιο Χριστόδουλο, τον Άγιο Αρτέμιο και τον Άγιο Νικόλαο. Πάνω από το μοναστήρι της Αποκάλυψης θα δείτε την Πατμιάδα Σχολή. ��δρύθηκε το 1713, συνέβαλλε στην πνευματική ανάπτυξη του νησιού και προσέλκυσε φωτισμένους δασκάλους.

Η Σκάλα

Το λιμάνι της Πάτμου είναι ένας χαρακτηριστικός νησιωτικός οικισμός με λιμάνι και σύγχρονη μαρίνα. Στον κόλπο του ξεχωρίζει το νησάκι Πετροκάραβο. Η Σκάλα είναι οικονομικό και εμπορικό κέντρο. Έρχεται σε πλήρη αντιδιαστολή με τη Χώρα, που ζωντανεύει μόνο τα καλοκαίρια και είναι το πιο τουριστικό σημείο του νησιού. Τα τελευταία χρόνια έχει εξελιχθεί ιδιαίτερα στον τομέα των υποδομών, αποκτώντας περισσότερα ξενοδοχεία, βίλες, καταστήματα όλων των ειδών, εστιατόρια, καφέ. Τα μπαρ της Σκάλας είναι σημείο ραντεβού για βραδινή διασκέδαση ως τα ξημερώματα -κάτι που απαγορεύεται στη Χώρα λόγω γειτνίασης με τη μονή.

Η Σκάλα ιδρύθηκε το 1600 ως λιμάνι για την αποθήκευση αγαθών και την ασφαλή προσέγγιση των πλοίων της Μονής του Αγίου Ιωάννη Θεολόγου. Στη διάρκεια της Κατοχής κτίστηκαν εκεί κτίρια επηρεασμένα από την ιταλική αρχιτεκτονική, όπως το Διοικητήριο (σήμερα κτίριο της Αστυνομίας). Οι περίπατοι στα σοκάκια και τους πεζόδρομους του λιμανιού είναι απολαυστικοί. Μεταξύ άλλων θα δείτε τη μικρή πλατεία με την εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, τον κεντρικό εμπορικό δρόμο με τα καταστήματα, την περιοχή του φάρου και το Κονσολάτο.

Η οργανωμένη αμμώδης παραλία του Αγίου Θεολόγου απέχει λίγα μέτρα από το λιμάνι, ενώ ο Χοχλακάς, η μικρή, βοτσαλωτή παραλία στην πίσω πλευρά της Σκάλας χαρίζει ωραίο ηλιοβασίλεμα. Η Πάτμος είναι φημισμένος προορισμός κρουαζιέρας και τα μεγάλα κρουαζιερόπλοια κυριαρχούν με τον όγκο τους δεμένα αρόδο στο λιμάνι.

Το Καστέλι

Ο φυσικά οχυρός λόφος στα βόρεια της Χώρας δεσπόζει πάνω από το λιμάνι, τον Μέρικα και τον Χόχλακα. Εκεί, βρισκόταν η ακρόπολη της Πάτμου που αποτελεί τον πιο σημαντικό αρχαιολογικό χώρο του νησιού. Όστρακα και λίθινα εργαλεία από οψιδιανό και πυριτόλιθο, που ανακαλύφθηκαν, υποδεικνύουν οικιστική εγκατάσταση από την εποχή του Χαλκού. Άλλα αντικείμενα των Γεωμετρικών, Κλασικών, Ελληνιστικών και Ρωμαϊκών Χρόνων δείχνουν τη συνεχή χρήση του υψώματος σε όλη τη διάρκεια των ιστορικών χρόνων. Στο Καστέλι μπορείτε να ανέβετε από μονοπάτι με αφετηρία τη Σκάλα. Διατηρούνται εντυπωσιακά τμήματα της οχύρωσης που χρονολογούνται στο τέλος της Κλασικής Περιόδου (τέλος 4ου αι. π.Χ.) και ορθογώνιοι πύργοι. Η θέα από την κορυφή είναι κατα��ληκτική και φθάνει μέχρι τη Νάξο και την Ικαρία.

Η Μονή Ευαγγελισμού

Το μεγάλο γυναικείο μοναστήρι στην περιοχή των Κήπων έχει φρουριακή όψη. Στο σημείο αυτό υπήρχε το «Κάθισμα» της Ευαγγελίστριας, ένας ναός κι ένα κελί όπου έμεναν οι ασκητές. Το 1613 ασκήτεψε εδώ ο Κρητικός μοναχός και ηγούμενος της Μονής του Αγίου Ιωάννη Θεολόγου, Νικηφόρος. Έκτισε το ερημητήριό του και ίδρυσε το ναό του Αγίου Λουκά. Στη νεότερη εποχή σημαντικός ήταν ο ρόλος του ηγούμενου της Μονής Θεολόγου, Αμφιλόχιου Μακρή, που ίδρυσε γυναικεία μονή αφιερωμένη στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Σήμερα, εκεί μονάζουν καλόγριες που ασχολούνται με την αγιογραφία, τη μελισσοκομία και την κεντητική. Αυτές, μάλιστα, επανάφεραν σε χρήση την περίφημη παραδοσιακή βελονιά της «σπίθας» και τη βυζαντινή. Η συλλογή εικόνων του μοναστηριού χρονολογείται από τον 15ο έως τον 17ο αιώνα. (Τηλ: 22470 31276)

Ο Γροίκος

Ο μικρός οικισμός οφείλει την αρχική του ανάπτυξη κυρίως στον ΕΟΤ που αγόρασε εκεί εκτάσεις γης. Σε αυτές κτίστηκε ένα Ξενία που λειτούργησε το 1970 δίνοντας ζωή στην περιοχή. Σήμερα, ο Γροίκος διαθέτει τουριστικές υποδομές, ξενοδοχεία (μεταξύ των οποίων το μοναδικό πεντάστερο στο νησί), ταβέρνες κι ένα μικρό λιμάνι όπου δένουν καΐκια και ιστιοπλοϊκά. Ο δρόμος καταλήγει σε μια χερσόνησο που τη λένε «του Νισύριου» κι έχει μικρή παραλία από την πίσω πλευρά. Δίπλα στο Γροίκο υπάρχει ο οικισμός της Πέτρας, κτισμένος στον ωραίο κόλπο που καταλήγει στην Πέτρα της Καλικατσούς. Και εκεί υπάρχουν ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα διαμερίσματα και ταβέρνες στην αμμώδη παραλία.

Η Πέτρα της Καλικατσούς

Ο βράχος της Καλικατσούς είναι ο δεύτερος πιο σημαντικός αρχαιολογικός χώρος της Πάτμου μετά το Καστέλι, σε ένα σημείο μοναδικής ομορφιάς. Ανεβαίνοντας εκεί θα απολαύσετε τη θέα προς τη θάλασσα και τις εντυπωσιακές φαιόχρωμες αλυκές. Υπάρχουν λαξευτά σκαλιά, μια σπηλιά, πηγάδια για τις ιερές τελετουργίες, τεχνητά σπήλαια για να τοποθετούνται τα αναθήματα. Στην περιοχή έχει εντοπιστεί επιφανειακή κεραμική της Ύστερης Χαλκοκρατίας (1100 π.Χ.) και λίθινα εργαλεία. Η βραχώδης απόληξη διαμορφώθηκε κατά τους ιστορικούς χρόνους σε υπαίθριο ιερό (από το 1600 π.Χ. έως τον 4ο αιώνα μ.Χ.). Διάφοροι ερευνητές θεωρούν ότι ήταν αφιερωμένο στην Αφροδίτη. Μεταξύ 7ου -14ου αιώνα οι λαξευτοί χώροι χρησιμοποιήθηκαν ως ασκηταριά. Ο μύθος για την Καλικατσού λέει πως μια κοπέλα ήθελε να πάει για μπάνιο και η μάνα της το απαγόρευε, αφού είχε κοινωνήσει. Όταν εκείνη επέμενε της είπε «πήγαινε και πέτρα να γίνεις» -έτσι μόλις μπήκε στη θάλασσα πέτρωσε. Καλικατσού λένε σε πολλά νησιά τον θαλασσοκόρακα, ένα από τα προστατευόμενα θαλασσοπούλια της Ελλάδας.

Τα ιερά «Καθίσματα»

Στην Πάτμο τα ασκητήρια των μοναχών έχουν το ιδιότυπο όνομα «Καθίσματα». Αρχικά, ιδρύονταν σε σπήλαια και απαρτίζονταν από ένα κελί, ή μικρό ναό. Με τα χρόνια αποκτούσαν βοηθητικούς χώρους. Ξεχωρίζουν τα «Καθίσματα» της Παναγίας Κουμάνας, στο λόφο που βρίσκεται στη βόρεια πλευρά του λιμανιού, της Παναγίας του Γαβρά, της Παναγίας του Κύκκου στους Κήπους, της Μεταμόρφωσης Καλαμωτής, της Παναγίας του Μανταλάκη, των Αγίων Αναργύρων κ.ά. Τα περισσότερα από αυτά ήταν σε εξάρτηση από τη Μονή του Θεολόγου.

Πηγή:travel