#ζεστασιά

[absolute-1nsanity]

Καθώς βρισκόμουν πάνω σε μια παγωμένη λίμνη στο Kilpisjarvi της Φινλανδίας μετά από 4 ώρες οδήγηση από το Τρόμσο της Νορβηγίας, ξαφνικά ο ουρανός άρχισε να ζωντανεύει με την πιο εκπληκτική χορογραφία φωτός που έχω δει ποτέ...Το Βόρειο Σέλας εμφανίζεται αργά σαν μια αιθέρια κορδέλα που χορεύει στον αέρα, βαμμένη σε αποχρώσεις του πράσινου αλλά και του ροζ. Κάθε κύμα του φωτός μοιάζει να ψιθυρίζει μυστικά που μόνο η φύση καταλαβαίνει.

Το κρύο, το οποίο μόλις ένιωθα να διαπερνά τα κόκκαλα μου, φαίνεται ξαφνικά να εξαφανίζεται. Αντί για αυτό, μια ζεστασιά με κατακλύζει από μέσα, σαν να είμαι μέρος του φωτός που γεμίζει τον ουρανό. Οι αισθήσεις μου είναι απορροφημένες απο την ομορφιά του φαινομένου και νιώθω ότι η ψυχή μου λούζεται από μια αίσθηση ηρεμίας και σύνδεσης με την φύση. Εδώ, πάνω σε αυτή την παγωμένη λίμνη νιώθω ότι ανήκω σε ένα άλλο σύμπαν, σε έναν κόσμο όπου ο χρόνος μοιάζει να έχει σταματήσει και η ομορφιά της φύσης είναι απλώς αληθινη και απερίγραπτη. Το Βόρειο Σέλας δεν είναι μόνο ένα θέαμα. Είναι μια εμπειρία που σε γεμίζει με δέος και σε συνδέει με το άπειρο.

Ευγνώμων που βρέθηκα εδώ σε αυτό το σημείο του κόσμου και μπόρεσα να αιχμαλωτίσω αυτή την αξεπέραστη στιγμή μέσα από τον φακό μου. Ένα φαινόμενο που μου θυμίζει πόσο μικροί είμαστε μπροστά στην μεγαλειώδη δύναμη της φύσης.

[anideh]

27/11/23

Θα έρθει, αλήθεια.

Θα έρθει αυτό που περιμένεις.

Θα έρθει η ευτυχία.

Θα έρθει η αγάπη.

Θα έρθει η ζεστασιά στην ψυχή σου ξάνα.

Θα φύγουν οι άσχημες σκέψεις.

Θα φύγουν οι τοξικοί άνθρωποι.

Θα έρθουν άλλοι, φωτεινοί.

Θα ερωτευτείς πάλι. Ναι, τον σωστό αυτήν την φορά.

Θα σχηματιστεί πάλι το χαμόγελο στο πρόσωπό σου.

Δεν θα κοιμάσαι μόνος/η τα βράδια.

Θα πας αυτό το ταξίδι που ονειρεύεσαι.

Θα γίνεις αυτός/η που θες.

Θα πετύχεις.

Μην σταματήσεις να ελπίζεις και να προσπαθείς.

[psychotiko-epeisodio]

Θα 'θελα να 'ρθεις σήμερα,

και να φέρεις μαζί σου ότι μου πηρες από την μέρα που έφυγες,

Το γέλιο μου,

Την ζεστασιά,

Μα και το δάκρυ μου.

Δεν γελάω από τότε,

μα ούτε και κλαίω.

Έχω αυτό το κενό που σου αφήνει κάθε φυγή ,

ενώ την συνοδεύει μια επιτακτική ανάγκη ,

να εφευρέσεις έναν τρόπο,

που να κάνει τα πράγματα διαφορετικά.

Και όταν δεν υπάρχει αυτός ο τρόπος

και νιώθεις τα χέρια σου δεμένα ,

είναι σαν να έχεις γύρω σου χιλιάδες τοίχοι φτιαγμένα από μπετόν ,

Που σε κάνουνε να νιώθεις φυλακισμένος μέσα στην ελευθερία σου .

Έτσι νιώθω που λες,

Τώρα που δεν είσαι εδώ.

26-12

*Η μέρα που σε ξαναείδα.

[aidhmwn-sigh]

Ατέλειες ενος σωματος που σε σωστά χέρια μοιάζουν τέχνη.

Φακίδες από τον ήλιο.

Λακούβες στα φτερά της πλάτης και χαμηλά στην μέση.

Μελάνι στα χέρια.

Ραγάδες.

Δέρμα μαλακό και άλλωτε άγριο.

Δέρμα που μπορεί να υγρανθει με το σωστό άγγιγμα και μπορεί να αντιδράσει με το λάθος.

Μυρωδια..

Ποσό εύκολα μπορείς να ερωτευτείς κάποιον από την μυρωδιά που εκπέμπει;

Ποσό εύκολα μπορείς να νιώσεις την ζεστασιά του κορμιού του αλλου.

Κοιτά ποσό εύκολα μπορείς να ερωτευτείς με ένα άγγιγμα.

Κοιτά να δεις που δεν ξέχασα ποτέ τους ανθρώπους που πέρασαν από την ζωη μου γιατί το δερμα τους μου άφησε ξεχωριστή γεύση.

Κοιτά να δεις που τελικά το άγγιγμα αξίζει όσο χίλιες λέξεις.

[chanse4u]

Μυρίζει τοσο ωραία η βροχή

Έπεφτε θυμάσαι στα πρόσωπα μας

Πρώτη φορά το κρύο δεν ένιωσα

Τα χείλη μας ήταν η ζεστασιά μας

Θολώνει το τζάμι

Κάπου κοίτα βρέχει

Δυο σκιές σε αυτό το στενό

Αγκαλιάζονται

Και εμείς οι δυο ξένοι

_κανένας_

[for-your-eyes-only-16]

Τρίτη, 20 Δεκεμβρίου 2024, 22:25

Το τέλος πριν την αρχή.

Μπήκες στη ζωή μου απρόσμενα. Εμφανίστηκες από μακριά και άναψες μια φλόγα στην καρδιά και στο κορμί μου.

Με έκανες να αισθάνομαι την άνοιξη και τη ζεστασιά μέσα σε έναν κρύο χειμώνα.

Με έκανες να πιστέψω ότι μπορώ να αγαπήσω και να αγαπηθώ. Με έκανες να πιστέψω ότι μπορείς να με αγαπήσεις.

Μέχρι που ξέσπασε μια καταιγίδα. Αναμενόμενη θα έλεγε κανείς μέσα στο χειμώνα. Κι όμως, δεν ήταν.

Η βροχή έσβησε τη φωτιά, αλλά όχι τις στάχτες που έμειναν μέσα μου. Κι εγώ ήμουν εκεί και σου ζητούσα να μου δώσεις ξανα πίσω αυτη τη φλόγα και να σώσεις την ψυχή μου.

Αντί αυτού, τα μάτια που ερωτεύτηκα με κοίταζαν χωρίς κανένα συναίσθημα. Τα χέρια που με κράτησαν στην αγκαλιά τους, με έσπρωξαν να φύγω μακριά τους. Τα χείλη που λάτρεψα και φίλησα, ξεστόμισαν τις πιο πικρές λέξεις.

Κατά βάθος, ήξερα ότι μπορούσες να δώσεις. Απλά εσύ δεν ήθελες να (μου) δώσεις. Παρόλα αυτά, σου ζητούσα να με αφήσεις να σε αγαπήσω ελεύθερα, να με κρατήσεις από το χέρι, να με πάρεις αγκαλιά και να νιώσεις τα φιλιά μας.

Μα πλέον δεν είχε νόημα. Είχες γίνει πάγος.

Κι εγώ περίμενα ότι με το φως μου θα μπορούσα να λιώσω τον πάγο. Πόσο λάθος νόμιζα.

Η πτήση έγινε πτώση μέσα σε μια στιγμή. Κι ο κόσμος σου, ποτέ δεν έγινε δικός μου.

~ Ejo

Παρασκευή, 20 Δεκεμβρίου 2024, 22:25

[loulouditouheimona]

Μια γυναίκα δεν μπορεί να είναι η ηρεμία σου αν δεν της παρέχεις το κατάλληλο περιβάλλον για να δημιουργήσει αυτή την ηρεμία.

Δεν μπορείς να περιμένεις ειρήνη από μια γυναίκα όταν της δίνεις συνεχώς προβλήματα και προκλήσεις.

Εάν δεν παρέχεις έναν ασφαλή χώρο για αυτήν, δεν μπορεί να φέρει ειρήνη στη ζωή σου

Η ειρήνη είναι παρούσα εκεί που βρίσκεται η ασφάλεια. Μια γυναίκα δεν μπορεί να σε αγαπήσει και να σε υποστηρίξει αν αντιμετωπίζει συνεχώς αναταραχές και αστάθεια. Οι πράξεις και η συμπεριφορά σου παίζουν καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία ενός αρμονικού περιβάλλοντος. Δώσε της την σιγουριά που χρειάζεται και θα δεις πόσα περισσότερα μπορεί να προσφέρει. Μια γυναίκα δεν μπορεί να εκφράσει πλήρως την αγάπη και τη φροντίδα της εάν αισθάνεται ότι απειλείται ή υποτιμάται. Κάνε την να νιώσει όμορφη και σεβαστή, και φυσικά θα ανταποκριθεί με ζεστασιά και στοργή. Η σχέση σας θα ευδοκιμήσει σε ένα κλίμα αμοιβαίου σεβασμού και ασφάλειας. Μια γυναίκα δεν μπορεί να είναι ο πραγματικός της εαυτός εάν είναι συνεχώς σε αιχμή ή ανησυχεί για την επόμενη σύγκρουση. Δημιούργησε ένα ήρεμο και υποστηρικτικό περιβάλλον και θα νιώσει ελεύθερη να είναι ο εαυτός της, ενισχύοντας τη σύνδεση και την ειρήνη μεταξύ σας. Μια γυναίκα δεν μπορεί να σου δώσει τον καλύτερό της εαυτό αν είναι συνεχώς αγχωμένη και στρεσαρισμένη. Δείξε της ότι είσαι ένας αξιόπιστος και σταθερός σύντροφος. Δώσε σταθερότητα και συνέπεια και θα μπορέσει να σου προσφέρει την ειρήνη και την αγάπη που αναζητάς. Μια γυναίκα δεν μπορεί να οικοδομήσει μια δυνατή σχέση αγάπης εάν αισθάνεται ότι δεν υποστηρίζεται και δεν εκτιμάται. Αναγνώρισε τις προσπάθειες και τις συνεισφορές της και δώσε τη συναισθηματική ασφάλεια που χρειάζεται. Σε αντάλλαγμα, θα βοηθήσει στη δημιουργία ενός ειρηνικού και στοργικού σπιτιού. Μια γυναίκα δεν μπορεί να φέρει χαρά και θετικότητα στη ζωή σου αν αντιμετωπίζει συνεχή αρνητικότητα και κριτική. Δώσε της ενθάρρυνση και κατανόησή και θα είναι πιο διατεθειμένη να φέρει φως και ευτυχία στη σχέση σας. Μια γυναίκα δεν μπορεί να είναι το λιμάνι σου αν αισθάνεται παρασυρόμενη σε μια θάλασσα αβεβαιότητας και χάους. Δώσε της διαύγεια και σιγουριά και θα γίνει μια σταθερή πηγή ειρήνης και σταθερότητας στη ζωή σου. Μια γυναίκα δεν μπορεί να δημιουργήσει ένα ειρηνικό σπίτι εάν ασχολείται συνεχώς με άλυτες συγκρούσεις και ζητήματα. Επικοινώνησε ανοιχτά και μίλα μαζί της για την επίλυση προβλημάτων. Παρέχοντας ένα περιβάλλον συνεργασίας και κατανόησης, της δίνεις τη δυνατότητα να δημιουργήσει μια αρμονική και ειρηνική ατμόσφαιρα. .

[nickydmtr]

Γύρισα σπίτι αγάπη μου .

Και όχι δεν εννοώ ένα χώρο με τέσσερις τοίχους.

Γύρισα κοντά σου .

Στην αγκαλιά σου .

Στο χάδι σου .

Στη ζεστασιά σου .

Γύρισα σπίτι αγάπη μου .

Εκεί που ανήκει η καρδιά μου , η ψυχή μου .

Εκεί που ανήκει η σκέψη μου και το μυαλό μου .

Γύρισα σπίτι.

[masterikos]

Υπάρχουν άνθρωποι που φοβούνται τις αγκαλιές γιατί κάποια στιγμή καποι@ εκμεταλλεύτηκε αυτή την αγκαλιά.

Η αγκαλιά είναι έκφραση αγάπης, σεβασμού, εμπιστοσύνης, έρωτα. Είναι η ανάγκη για ανακούφιση και ζεστασιά.

Πολλοί φοβούνται να δείξουν τις αδυναμίες τους, να νιώσουν ευάλωτοι και να ξεγυμνώσουν τα συναισθήματα τους.

Φοβούνται γιατί κάποια στιγμή καποι@ εκμεταλλεύτηκε τις αδυναμίες τ@ς.

Masterikos

[methismeniprigkhpissa]

Άραγες υπάρχεις κάπου ή έχεις χαθεί?

Η ψυχή σου ταξιδεύει στον ουρανό και την θάλασσα,ανάμεσα από κτήρια και ύλες?

Ή απλα η ψυχή σου χαθεί,στα άδυτα της αβύσσου?

Η ψυχή σου υπάρχει κάπου ?

Από την στιγμή που το άψυχο σώμα σου

σαπίζει κάτω από την γη.

Η ψυχή σου ταξιδεύει κάπου ή έχει χαθεί και αυτή με την τελευταία σου πνοή?

Αχ ψυχή μου όμορφη και ταλαιπωρημένη, δυο χρόνια έχω να αγγίξω το σώμα σου,να αγκαλιάσω αυτό το σώμα που με τόση ζεστασιά με κρατούσε κοντά του…

Εχω δυο χρόνια να ακούσω την φωνή σου να με αποκαλεί μικρή,και φαντάζει πλέον μια μακρινή ανάμνηση.

Αχ ψυχή μου όμορφη…

Αραγές υπάρχεις κάπου ή έχεις χαθεί?

[o-monaxikos]

Η γυναίκα και η θάλασσα...

Η γυναίκα είναι σαν το νερό.

Κάθε κύμα της λέει και μια ιστορία...

Κάθε αεράκι είναι οι αισθήσεις της...

Κάθε κόκκος άμμου είναι η ζεστασιά της...

Το νερό είναι η καρδιά της...

Το απέραντο είναι η ψυχή της.....

Μια γυναίκα τα κουβαλάει όλα αυτά μέσα της!!!

Να προσέχεις λοιπόν.... γιατί ακόμα και μια θάλασσα μπορεί να έχει ορμή...

Να είναι γεμάτη ζωή...αλλά για ένα πράγμα Να είσαι σίγουρος....

Χωρίς νερό δεν μπορείς να ζήσεις, αλλά ούτε και να αγαπήσεις...

[ek-genetis-katarameni]

Πόσο θα θελα να γινω ο λόγος που θα εμπιστευτείς ξανά τους ανθρώπους. Να ρίχνω μέλι και όχι αλάτι στις πληγές σου. Να γινω ο λογος που θα χαμογελάς. Να έρθει η αγάπη να φωλιασει στην καρδούλα σου και να γιατρέψει κάθε πληγή που έχεις.

Ίσως.

Πολύ γλυκά και ζεστά λόγια και ευχαριστώ, και μόνο που μπήκες στον κόπο να νιώσεις και να μοιραστείς κάτι τέτοιο μαζί μου.

Ωστόσο, οι άνθρωποι την εμπιστοσύνη μου δεν θα την κερδίσουν ποτέ ξανά και είμαι εντάξει με αυτό, όλο και περισσότερο με κάθε μέρα που περνάει.

Όσο ανέλπιδο και αν ακούγεται, είναι λυτρωτικό, γιατί είχα κάποτε την εντύπωση ότι μπορούν να επηρεάσουν την ευτυχία μου, ότι υπάρχει αγάπη και ενδιαφέρον στις καρδιές τους, αλλά ήμουν λάθος και το πλήρωσα ακριβά.

Πλήρωσα την επιμονή και την υπομονή μου.

Πλήρωσα την εμπιστοσύνη, την ενέργεια και τον χρόνο που σπατάλησα, να γιατρεύω πληγές υπάρξεων που στιγμή δε νοιάστηκαν για τις δικές μου.

Πλήρωσα αρκετά, αλλά πλέον τα έχω εξοφλήσει όλα επιτέλους και είμαι καλά.

Κλισέ, αλλά είναι από τα πιο αληθινά πράγματα που μπορώ να σου πω.

Ίσως κάποια μέρα αλλάξει αυτό και κάποιος άνθρωπος, σαν εσένα με την προθυμία και τη ζεστασιά σου, μου αποδείξει το ακριβώς αντίθετο.

Ίσως πάλι, δεν αλλάξει τίποτα απολύτως και παραμείνω έτσι ακριβώς, με μια ευτυχία εξαρτώμενη από τον ίδιο μου τον εαυτό και μόνο.

Ίσως μπορέσω να χαμογελάσω με την ίδια ειλικρίνεια που μπορούσα κάποτε.

Ίσως.

Σ'ευχαριστώ πολύ για την υπενθύμιση και την γλυκύτητα των σκέψεων σου.

Την αγάπη μου.💌

[0cean--soul]

Ήλιος Καλοκαιρινός

Ήμουν πάντα ήλιος καλοκαιρινός για εσένα 

Εσύ είχες μάθει να φεύγεις αφήνοντας χειμώνες πίσω σου Ερχόσουν όμως για λίγο να πάρεις την ζεστασιά μου

Έτρεχες μακριά πάλι

Σκορπούσες ήλιους παντού Τους δικούς μου ήλιους

Και εμένα με άφηνες κάθε φορά παγωμένη

Δώσε μου πίσω την ζεστασιά μου Ήταν δική μου εξαρχής ...

Ocean--soul

[cathylo]

Ο αέρας μυρίζει βροχή και κρύο, μα και κάτι βαρύ, μια πνιγηρή αίσθηση που δεν έρχεται μόνο από τον ουρανό. Τα γυμνά δέντρα στέκουν ακίνητα, όπως οι άνθρωποι που περπατούν σκυφτοί, κουβαλώντας το βάρος της μέρας. Οι δρόμοι γεμάτοι λάσπη, γεμάτοι βήματα που χάνονται στη βουβή οργή μιας κοινωνίας που ξεχνά, που κλείνει τα μάτια σε εκείνους που τρέμουν δίχως καταφύγιο. Στο τζάμι σχηματίζονται σταγόνες, κυλώντας σαν δάκρυα—μα ποιος προλαβαίνει να τα δει; Μέσα, η ζεστασιά μιας φωτιάς γίνεται προνόμιο, και έξω, το κρύο γίνεται σκληρό σαν την αδιαφορία. Ο χειμώνας δεν είναι ίδιος για όλους. Κάποιοι βρίσκουν γαλήνη στη σιωπή του, κι άλλοι παγώνουν στη μοναξιά του. Και κάπου ανάμεσα, μια φλόγα μικρή, μια ελπίδα, μια ευαισθησία που αρνείται να σβήσει, περιμένοντας τη στιγμή που θα γίνει φως.

[sunovermordor]

α1

Με δάχτυλα βαθιά μπηγμένα στα πλευρά, η ελπίδα χορεύει στη ζεστασιά που αναζητώ. Και τότε, αυτά ξυπνάν, ελευθερώνοντας δαιμόνια και κακό.

[gamhse-ta]

Αποσπασμα από το γράμμα που ποτέ δε σου έστειλα

Θέλω να γράψω ποίηση για σένα. Θέλω να χαράξω σε χαρτί κάθε λέξη που έπνιξα μέσα μου. Κάθε συναίσθημα που τσαλάκωσα σαν άχρηστο χαρτί όταν έμαθα ότι προχώρησες. Θέλω να δημιουργήσω κάτι τόσο όμορφο όσο οι στιγμές που ζήσαμε και τόσο επίπονο όσο εκείνες που χάσαμε. Θέλω να θυμάμαι την πορεία των χεριών σου πάνω στο σώμα μου, τη γεύση των χειλιών σου στα δικά μου, τη ζεστασιά του σώματος σου. Και, έπειτα, θέλω να θυμάμαι ότι αξίζω ειλικρίνεια. Σταράτα λόγια και ξεκάθαρες πράξεις. Τι θα πει "να μην μιλάμε για να μην ερωτευτούμε"; Πότε πέτυχε αυτό; Για σένα μήπως; Γιατί εγώ σκουπίζω τα δάκρυα μου όσο εσύ προχωράς, επειδή φοβόσουν να μείνεις. Γιατί εγώ αναθεώρησα θεούς και δαίμονες μου, όσο εσύ καταριόσουν την ώρα και τη στιγμή χωρίς να προσπαθείς. Γιατί, αγάπη μου, την αγάπη δεν την προγραμματίζεις. Έρχεται εκεί που δεν το περιμένεις. Σε πιάνει εξ' απροόπτου και γελάει για κάθε φορά που αποφάσισες να απέχεις απ'τα παιχνίδια της. Κι αν είσαι δειλός, όπως ήμασταν εμείς; Δεν ξέρω. Χάνεις, υποθέτω. Εγώ, τουλάχιστον, νιώθω ότι έχασα.