#ερωτικό θρίλερ
Explore tagged Tumblr posts
specific0088 · 2 years ago
Link
Πριν από το “Βασικό Ένστικτο”, ο Πωλ Βερχόφεν το είχε ξανακάνει. Και ήταν ακόμα καλύτερο!
2 notes · View notes
xionisgr · 6 months ago
Text
ISBN: 978-618-03-4024-2 Συγγραφέας: Yrsa Sigurdardottir Εκδότης: Μεταίχμιο Σειρά: Επιθεωρητής Χούλνταρ και ψυχολόγος Φρέιγια Σελίδες: 528 Ημερομηνία Έκδοσης: 2024-05-16 Διαστάσεις: 21x14 Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο
0 notes
a078740849aposts · 6 months ago
Text
ISBN: 978-618-03-4024-2 Συγγραφέας: Yrsa Sigurdardottir Εκδότης: Μεταίχμιο Σειρά: Επιθεωρητής Χούλνταρ και ψυχολόγος Φρέιγια Σελίδες: 528 Ημερομηνία Έκδοσης: 2024-05-16 Διαστάσεις: 21x14 Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο
0 notes
clevernews · 2 years ago
Text
«Φυλάξου αν μ’ αγαπάς» 
της Άννας Αδριανού από τις εκδόσεις Λιβάνη  Η Άννα Αδριανού κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη το δεύτερό της μυθιστόρημα με τίτλο «Φυλάξου αν μ’ αγαπάς».  Πρόκειται για ένα ερωτικό, ψυχολογικό θρίλερ με καταιγιστική δράση και απρόοπτες ανατροπές που διαδραματίζεται σε δυο ηπείρους. Ένας απαγορευμένος έρωτας ανάμεσα σε δυο ξένους, γίνεται μια περιπέτεια που απειλεί την ζωή τους και τους αλλάζει…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
Text
Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2022, 19:37
Αύριο θα σε συναντήσω, επιτέλους! Αυτός σίγουρα είναι ένας καλός τρόπος να ξεκινήσω αυτό το κείμενο.
Δεν ξέρω πως να νιώσω, δυσκολεύομαι πολύ να κατανοήσω τα συναισθήματα μου. Το μόνο σίγουρο είναι ότι με έχει φάει το άγχος, τόσο που νιώθω ότι θέλω να κάνω εμετό και που νιώθω μια ελαφριά ζαλάδα. Αυτό το κείμενο το γράφω ενώ είμαι έξω και συγκεκριμένα ακριβώς έξω από το ξενοδοχείο όπου αύριο τέτοια ώρα θα είμαστε πάνω στο δωμάτιο μαζί. Ήθελα να πάω για περπάτημα και είπα να περάσω να δω πως είναι το ξενοδοχείο μιας και έχω αρκετό καιρό να έρθω από αυτή τη μεριά της γειτονιάς. Με τρομάζει η όψη του ξενοδοχείου, ούτε σε θρίλερ να ήταν. Κάθομαι σε ένα σκαλάκι από την απέναντι πλευρά, πριν έκανα μια μικρή βόλτα εδώ γύρω, και αυτό που νιώθω είναι τρομερή δυσφορία, άγχος, φόβο, ανασφάλεια. Δεν κάνω πίσω όμως, ξέρω πως αύριο με έναν μαγικό τρόπο και λίγη ώρα αφού σε συναντήσω θα νιώθω καλύτερα. Είχα πει ότι θέλω να τολμήσω για όσα φοβάμαι και μάλλον ήρθε η στιγμή να αντιμετωπίσω τους φόβους μου.
Είμαι άυπνη και από το πολύ άγχος δεν ξέρω αν θα καταφέρω να κοιμηθώ το βράδυ για λίγο, ίσως να το πάω σερί. Προσπαθούσαμε να κοιμηθούμε, έκλεισε η κλήση γιατί σε πήραν τηλέφωνο, σου έστειλα μήνυμα και άρχισες πάλι να λες για να έρθεις, κάτι το οποίο συζητήσαμε και νωρίτερα σήμερα το πρωί. Πότε φτάσαμε να κλείνεις όντως εισιτήρια και ξενοδοχείο ούτε που κατάλαβα. Βρίσκομαι ακόμα σε ένα κάποιο σοκ, όλο αυτό μοιάζει να μην είναι αληθινό και δεν ξέρω πως πρέπει να νιώσω. Φοβάμαι να σε συναντήσω. Δεν περίμενα να το πω out loud αλλά φοβάμαι. Είναι η μόνη μας ελπίδα για κάτι παραπάνω από αυτό που έχουμε τώρα, ή αυτό που είχαμε από το ίντερνετ, και φοβάμαι γιατί αν κάτι πάει στραβά, οτιδήποτε, και δεν προχωρήσει το ερωτικό μεταξύ μας εγώ θα βρεθώ στην πολύ δύσκολη αυτή θέση να σταματήσω να σε αποκαλώ μωρό μου, αγάπη μου, δικό μου και όλα τα σχετικά. Και δεν το θέλω αυτό, με καταλαβαίνεις;
Σκεφτόμουν να καθυστερήσω επίτηδες την συνάντηση αλλά φοβάμαι τον χρόνο. Δίλημμα. Εν τέλει τα καταφέραμε, κάναμε αυτό το βήμα παραπέρα. Γνωριζόμαστε σχεδόν 2 χρόνια και για ένα μεγάλο μέρος του χρονικού διαστήματος εμείς δεν υπήρξαμε απλά φίλοι και γνωστοί, είχαμε κάτι παραπάνω, νιώθουμε κάτι παραπάνω. Μετά από 2 σχεδόν χρόνια, λοιπόν, ήρθε η στιγμή να σε συναντήσω από κοντά. Χρειάζομαι κάτι να επιβεβαιώσει ότι εμείς, αυτό που είχαμε και έχουμε, είναι αληθινό και να ξεφύγει επιτέλους από τα πλαίσια του ιντερνετικού. Σε λιγότερο από 24 ώρες εγώ θα είμαι στην αγκαλιά σου και η σκέψη αυτή μου προκαλεί ανακούφιση, χαρά, ενθουσιασμό, άγχος. Τρέμω στην ιδέα και μόνο. Όμως μου προκαλεί και μια στεναχώρια, δεν ξέρω πως θα πάει αυτή η πρώτη μας συνάντηση, αν θα υπάρξει επόμενη και πότε, και αυτή η αβεβαιότητα εμένα με σκοτώνει. Ας ελπίζουμε και οι δύο για το καλύτερο, λοιπόν...
0 notes
authfilmalumni · 2 years ago
Text
Tumblr media
"Ο Ψαλιδοχέρης" του Tim Burton
Ένας απ' τους πιο εμβληματικούς χαρακτήρες που γράφτηκαν ποτέ στην ιστορία του σινεμά
Eίδα τον Ψαλιδοχέρη για πρώτη φορά στα 5 μου. Οι γονείς μου με ψιλοαπέτρεπαν θεωρώντας πως είναι θρίλερ.
Πού να ήξεραν τι κόλλημα θα ακολουθούσε με τον Depp, τον Burton και τον Elfman μετά (μάλλον δεν το ήξεραν ούτε και οι ίδιοι για τους ίδιους και τις μετέπειτα συνεργασίες τους)….
Με κέρδισε από την πρώτη στιγμή η κινηματογραφική φιγούρα του Johnny Depp, την οποία διατηρώ ακόμη σε μεγάλη φιγούρα στο γραφείο μου. Θεωρώ τον Ψαλιδοχερή απ’ τους πιο εμβληματικούς χαρακτήρες που γράφτηκαν ποτέ στην ιστορία του σινεμά.
Ωστόσο, υπάρχουν σαφής αναφορές. Η ιστορία του Φράνκενστάιν, για παράδειγμα, με την οποία θα ασχοληθεί πολλές φορές ο Μπάρτον στην πορεία, με την διαφορά ότι εδώ ο παρίας μας είναι "όμορφος" αντί για "τέρας". Και αυτό ακριβώς (το φαίνεσθαι) είναι που κάνει την αποδοχή του από την τοπική κοινότητα αρχικά, αλλά και την μη αποδοχή του (το είναι) αργότερα πολύ ενδιαφέρουσες.
Επηρεασμένος σαφώς από τον Δόκτωρα Καλιγκάρι και τις αρχές της εξπρεσιονιστικής απεικόνισης (αλλά και από το hair style του Robert Smith?) Ο Ψαλιδοχέρης καταφέρνει να δημιουργήσει κάτι μοναδικό, να εκφράσει το μοντέλο του μέσου -πολύ ανθρώπινου- παρία, του ανθρώπου που αισθάνεται και βρίσκεται στο περιθώριο.
Μέσα από μια μαύρη, αισθηματική κωμωδία ο Μπάρτον μεταφέρει μεγαλύτερα μηνύματα με έξυπνα γραμμένους διαλόγους. Δεν μπαίνει στον κόπο να μας περιγράψει, ή να αιτιολογήσει, τι ακριβώς είναι ο Ψαλιδοχέρης. Ρομπότ; Μαριονέττα; Και εκεί ακριβώς κρύβεται η μαγεία. Ο Ψαλιδοχέρης λειτουργεί και είναι πιο ανθρώπινος από κάθε χαρακτήρα της ταινίας.
Πόσο διαφορετικός φαίνεται ο κόσμος τους στα δικά του μάτια... Θα καταλάβουμε τι του συμβαίνει μέσα από την οπτική του και θα διαλέξουμε την θέση του στην κοινωνική πυραμίδα μέσα από την οπτική μας.
Τα σκίτσα του Τιμ Μπάρτον, σε συνδυασμό με την βοήθεια και το σενάριο της, εξαιρετικής στο black humor, Caroline Thompson βοήθησαν πολύ ώστε να βγουν δομημένοι οι χαρακτήρες και να πάρει ζωή η πόλη του Burbank (όπου ο Μπάρτον εμπνεύστηκε την ιστορία).
Ο Μπάρτον μπορεί να έχει την αισθητική προσέγγιση αλλά δεν θα ήταν τίποτα χωρίς τους σωστούς συνεργάτες. Και ήταν πολύ τυχερός που δημιουργήθηκαν οι κατάλληλες «χημείες» σε αυτή την ταινία, χημείες που χρησιμοποίησε και χρησιμοποιεί σε μετέπειτα ταινίες του. Έχει μία τύχη και ένα ταλέντο στο να βρίσκει τους σωστούς συνεργάτες την σωστή στιγμή.
Η Caroline Thompson έγραψε τον «Ψαλιδοχέρη» ως ερωτικό ποίημα αφιερωμένο στον Μπάρτον. Όπως και ο έρωτας της Γουινόνα Ράιντερ με τον Ντεπ ήταν αληθινός.
Τα ευρηματικά κοστούμια της Colleen Atwood ήταν άξια για Όσκαρ, αν και πήρε μόλις την υποψηφιότητα για BAFTA. H Ve Neill με ένα εκπληκτικό make-up πήρε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ, την μοναδική της ταινίας.
Το τέλος του Ψαλιδοχέρη δεν είναι ούτε καλό, ούτε κακό. Όπως και όλα στην ζωή, δεν είναι μόνο καλά, ή μόνο κακά. Όλες μας οι επιλογές έχουν επιπτώσεις. Ο Ψαλιδοχέρης επιλέγει να «σώσει» την Κίμ με μια μεγάλη θυσία. Δεν θα την κρατήσει για πολύ κοντά του, όμως, ούτε και εκείνη θα μείνει. Οι πρωταγωνιστές επιλέγουν τον ελάχιστο δυνατό πόνο.
Ο Ψαλιδοχέρης θα ζήσει μόνος του για να «σώσει» και την καρδιά του από ένα μεγαλύτερο ράγισμα. Ως άλλο «Τέρας», ως άλλο «Δημιούργημα» κάποιου τρε��ού Frankenstein, έχει ήδη διαβάσει αρκετά βιβλία για να γνωρίζει καλά πως ο κόσμος μας δεν δέχτηκε ποτέ τα «τέρατά» του.
(Κείμενο: Γιώργος Λουριδάς, σκηνοθέτης)
1 note · View note
matrix24news · 4 years ago
Photo
Tumblr media
Μάιος στην COSMOTE TV με το νέο ερωτικό-ψυχολογικό θρίλερ «42°C» και το «Pursuit of Love» με τη Λίλι Τζέιμς https://ift.tt/3eyqvZL
0 notes
astratv · 4 years ago
Text
8 λέξεις Τζόναθαν: Τρίτο πρόσωπο ανάμεσα σε Μιχαήλ και Βικτώρια
8 λέξεις Τζόναθαν: Τρίτο πρόσωπο ανάμεσα σε Μιχαήλ και Βικτώρια
8 λέξεις Τζόναθαν: Ένα άκρως ενδιαφέρον ερωτικό τρίγωνο έρχεται να προστεθεί στο πολιτικό – ερωτικό θρίλερ «8 λέξεις» του ΣΚΑΙ, με ένα τρίτο πρόσωπο να μπαίνει ανάμεσα σε Μιχαήλ και Βικτώρια. Ο Μιχαήλ και η Βικτώρια αντιμετωπίζουν τα πρώτα σύννεφα στη σχέση τους. Κι αυτό έχει να κάνει με την εμφάνιση του στενού συνεργάτη της Βικτώριας – του Τζόναθαν – στις επιχειρήσεις της με τον οποίο στο…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
specific0088 · 4 months ago
Text
0 notes
spoilersgr · 4 years ago
Link
Θλίψη στην Κύπρο προκαλεί η είδηση του θανάτου της Έλλης Κυριακίδου. Η Κύπρια ηθοποιός, η οποία έγινε ευρέως γνωστή στην ελληνική τηλεόραση ως «γιαγιά Ανδριανή» στο Μπρούσκο και «Νόνα» στο 8 Λέξεις του Αντρέα Γεωργίου, έφυγε αργά χθες το βράδυ. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ | 8 Λέξεις – Κούλλης Νικολάου: «Τώρα αρχίζει ο Γολγοθάς του Μαρόγλου»! (video) Η Έλλη Κυριακίδου είχε ταλαιπωρηθεί αρκετά τους τελευταίους μήνες από διάφορα προβλήματα υγείας, τα οποία δεν της επέστρεψαν τα συνεχίσει στο ερωτικό-πολιτικό θρίλερ του ΣΚΑΪ και η παραγωγή προχώρησε στην αντικατάστασή της. Η αγαπημένης ηθοποιός είχε αγαπηθεί πολύ από τους Έλληνες τηλεθεατές, επειδή σε όλους θύμιζε ένα αγαπημένο ηλικιωμένο άτομο της οικογένειάς μας ή τη γιαγιά που όλοι λατρεύουμε να ζούμε μαζί της. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ 8 Λέξεις: Στην Ελλάδα για γυρίσματα μετά από 8 μήνες! 8 Λέξεις: Ο Λουκάς γυρίζει για τον Φοίβο! Νίκος Πολυδερόπουλος: Σκίζει στο «8 Λέξεις» και γίνεται… πόλος έλξης! 8 Λέξεις: Η Ελισάβετ δεν είναι τόσο αγνή όσο φαίνεται! Δανάη Παππά: Γιατί έφυγα από τις «8 λέξεις» Στις 8 Λέξεις η Βάσω Λασκαράκη; Όλο το ρεπορτάζ
0 notes
maxmaggr · 5 years ago
Text
Δημήτρης Παναγιωτάτος: Η cult φιλμογραφία του
Ο Δημήτρης Παναγιωτάτος είναι ένας από τους Έλληνες μαχητές του φανταστικού σινεμά. Ο Δημήτρης Παναγιωτάτος είναι ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες του νεοελληνικού κινηματογράφου, ένα καλλιτεχνικό ρεύμα που ξεκίνησε στα μέσα του ‘70 και έχει γίνει σήμερα μια εναλλακτική πρόταση για τον Έλληνα σινεφίλ. Ενώ οι περισσότεροι σκηνοθέτες του νέου ρεύματος, δημιουργούσαν ιστορίες βασισμένες από την πραγ��ατικότητα, με ανθρώπους του περιθωρίου που οδηγούνται συχνά στην αυτοκαταστροφή, ο Παναγιωτάτος διαταράσσει αυτόν τον σκληρό ρεαλισμό με μια γλυκιά νότα nouvelle vague. O ερωτισμός, το πάθος και η εμμονή είναι τα κύρια στοιχεία που βιώνουν οι ήρωες των ταινιών του, μια κατάσταση μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας. Ο Παναγιωτάτος συνδυάζει το καλλιτεχνικό σινεμά με το φανταστικό με επιδέξιο τρόπο, ενώ είναι ο πρώτος που κατάφερε να φέρει αυτό το παρεξηγημένο είδος και στην μικρή οθόνη, με σειρές όπως τις «Ιστορίες Μυστήριου και Φαντασίας (1989)», «Τολμηρές Ιστορίες (1994)» και «Μαγική Νύχτα (1995)». Έχει γράψει δυο κινηματογραφικά βιβλία «Ο Φανταστικός Κινηματογράφος (1979) και «Φανταστικό και Λογοτεχνία» (1981), ενώ από το 2003 εκτελεί καθήκοντα διευθυντή σπουδών και καθηγητή σκηνοθεσίας στο New York College. Αυτό το άρθρο αναδεικνύει τις κινηματογραφικές δημιουργίες του μεγάλου Έλληνα σκηνοθέτη, ενώ ταυτοχρόνως αντικατοπτρίζει την σημασία ενός διαφορετικού και πρωτοποριακού cult σινεμά που σπανίζει στις ημέρες μας και η ανάγκη επιστροφής του είναι επιτακτική. Ας γνωρίσουμε τώρα τις cult ταινίες του Δημήτρη Παναγιωτάτου.
L' usine du vampire (1977)
Σκηνοθεσία: Denis Levy, Δημήτρης Παναγιωτάτος Πρωταγωνιστούν: Bernard Crillot, Lars Helmsteim, Andre Thevenin Βαθμολογία IMDb: 6.1/10 Μια ομάδα γυναικών προσλαμβάνονται από τον Κύριο Duralac, σε ένα απομονωμένο εργοστάσιο στην Γαλλία. Ο Duralac, όμως, είναι ένας αιμοδιψής βρυκόλακας που δεν αρέσκεται μόνο στο να βλέπει τις εργάτριες του να χύνουν το αίμα τους στην δουλειά, αλλά ποθεί να χύνουν το αίμα τους και για εκείνον. Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Δημήτρη Παναγιωτάτου και Denis Levy, μια κοινωνική αλληγορία πάνω στον καπιταλισμό και την διεφθαρμένη εξουσία. Ο Παναγιωτάτος γύρισε την ταινία, όταν σπούδαζε κινηματογράφο στην Γαλλία, εκεί επηρεασμένος από τις βαμπιρίκες ταινίες του Jean Rollin, αποφάσισε να δημιουργήσει το δικό του απέθαντο πόνημα. Για χρόνια η ταινία βρισκόταν στα «συρτάρια», αλλά τον Οκτώβριο του 2019, η ταινιοθήκη της Γαλλίας έκανε ένα μεγάλο αφιέρωμα σε ταινίες με βρυκόλακες, οπού εκεί προβλήθηκε και το L’usine du vampire σε αποκατεστημένη κόπια. Μια αναγέννηση για αυτήν την σπάνια ταινία, που ελπίζουμε να κυκλοφορ��σει σύντομα και σε dvd. Πηγή εικόνας: imdb.com
Η Νύχτα με την Σιλένα (1986)
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Παναγιώτατος Πρωταγωνιστούν: Αντώνης Καφετζόπουλος, Εύα Βλαχάκου, Μάγδα Μαυρογιάννη Βαθμολογία IMDb: 6.4/10 Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=xFdfv7l43Cs Ο Χρήστος είναι ιδιοκτήτης σε ένα βίντεο-κλαμπ, η μοναχικότητα του, τον οδηγεί στο να παρακολουθεί από το απέναντι μπαλκόνι μια γυναίκα, την Σιλένα. Μια γυναίκα την οποία δεν μπορεί να έχει αλλά αναζητάει πληροφορίες για αυτήν. Ο Χρήστος θα παγιδευτεί σε σκέψεις ερωτικές, εκεί οπού η μα��ία και ο ερωτάς συνυπάρχουν. Το αριστούργημα του Δημήτρη Παναγιωτάτου, μια από τις πιο σημαντικές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου. Μια ατμοσφαιρική ταινία με έντονο ερωτισμό, χωρίς απαραίτητα να έχει γυμνό. Ο ερωτισμός στην Σιλένα, είναι τα βλέμματα, οι σκιές, τα αγγίγματα και οι ανάσες. Είναι η μάχη μεταξύ του ηρώα και της ερωτικής παρόρμησης του, παλεύει με το αντικείμενο του πόθου του, προτού αυτό του γίνει απωθημένο. Ο χαρακτήρας του Χρήστου που τον υποδύεται εξαιρετικά ο αγαπημένος Αντώνης Καφετζόπουλος, είναι ένας χαρακτήρας πνευματικά ευνουχισμένος, δίνει μάχη μεταξύ της επιθυμίας και της ενοχής του, ενώ τον ρολό της αινιγματικής Σιλένας, τον ενσαρκώνει η χαρισματική Εύα Βλαχάκου. Ο Δημήτρης Παναγιωτάτος σκηνοθετεί ένα σκοτεινό και ερωτικό σύμπαν οπού ο διάλογος είναι περισσότερο εσωτερικός παρά εκφραστικός. Με μια έντονη κινηματογραφοφιλία, ο Παναγιωτάτος βαδίζει στα βήματα του neo-noir και αυτό το οδοιπορικό το συντροφεύει η υπεροχή jazz μουσική του Κυριάκου Σφέτσα. Σύμφωνα με το περιοδικό Θεάματα, Η νύχτα με την Σιλένα ήταν η πιο επιτυχημένη ελληνική ταινία εκείνης της περιόδου, δεν ήταν τυχαίο το σλόγκαν που της είχε δοθεί ως η ελληνική  ταινία που γέμισε ξανά τις αίθουσες. Με ανταγωνιστή εκείνη την βδομάδα το μεγαλειώδες blockbuster Aliens (1986), η Σιλένα του Παναγιωτάτου, κατάφερε να βρεθεί στην δεύτερη θέση στο box-office, με πολύ μικρή διαφορά στα εισιτήρια. Ένας θρίαμβος για τον Παναγιωτάτο καθώς κατάφερε να τα βάλει με τον ίδιο τον Cameron. Η ταινία συμμετείχε στο Φεστιβάλ Σαν Σεμπαστιάν, ενώ κέρδισε το κρατικό βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη. Πηγή εικόνας: imdb.com
Εραστές στην Μηχανή του Χρόνου  (1990)
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Παναγιωτάτος Πρωταγωνιστούν: Χριστίνα Αλεξάντερ, Μπενουά Ροσέλ, Τάκης Μόσχος Βαθμολογία IMDb: 6.3/10 Trailer: Vimeo.com/231402863 Η Σύλβια και ο Άγγελος ζουν μια παθιασμένη αλλά ταυτοχρόνως τοξική σχέση. Η Σύλβια αποφασίζει να τον χωρίσει. Τρία χρόνια μετά, η Σύλβια έχει σχέση με έναν γιατρό, οπού όμως παράξενα πράγματα συμβαίνουν στην ζωή της. Εξαφανίσεις, φόνοι και σεξ με μια αόρατη οντότητα. Η Σύλβια ανακαλύπτει πως ο Άγγελος έχει φτιάξει μια μηχανή του χρόνου και θέλει να ξανακάνει την Σύλβια ερωμένη του. Το ερωτικό ντελίριο του Παναγιωτάτου, ενώνει το θρίλερ με τον ερωτισμό και την επιστημονική φαντασία. Αυτήν την φορά ο ερωτισμός είναι διάχυτος, έχει και γυμνό αλλά και κάποιες εικαστικά όμορφες ερωτικές σκηνές. Ένα παράτολμο εγχείρημα για τα ελληνικά δεδομένα και ένας από τους λίγους αξιόλογους αντιπροσώπους του ελληνικού φανταστικού σινεμά. Οι Εραστές στην Μηχανή του Χρόνου ήταν η πρώτη ελληνική ταινία που συμμετείχε στο Φεστιβάλ Αβοριάζ, ενώ αξιομνημόνευτή ήταν και η συμμετοχή της στο Φεστιβάλ του Μόντρεαλ. Το 2018, η ταινία κυκλοφόρησε σε dvd από μια από τις μεγαλύτερες αμερικάνικες εταιρείες του cult σινεμά, την Mondo Macabro. Πηγή εικόνας: gfc.gr
Μοναξιά μου όλα… (1998)
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Παναγιώτατος Πρωταγωνιστούν: Βαλέρια Χριστοδουλίδου, Χρήστος Σολωμός, Βάνα Μπάρμπα Βαθμολογία IMDb: 5.4/10 Η σχέση του Δημήτρη και της Εύας  έχει ατονήσει, ο Δημήτρης χάνεται σε ερωτικές σχέσεις μιας βραδιάς ενώ η Εύα σε ερωτικές φαντασιώσεις μιας νύχτας. Μόλις αποκαλυφθεί η κρυφή ζωή του Δημήτρη, όλα θα ανατραπούν. Ο Δημήτρης Παναγιωτάτος σκηνοθέτησε και το βιντεοκλίπ του ομώνυμου τραγουδιού των Πυξ Λαξ. Πηγή εικόνας: imdb.com
Η Τρίτη Νύχτα (2003)
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Παναγιωτάτος Πρωταγωνιστούν: Γιάννης Βούρος, Κατερίνα Τσάβαλου, Μηνάς Χατζησάββας Βαθμολογία IMDb: 5.2/10 Τέσσερις άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι θα κληθούν να ανακαλύψουν το μυστήριο πίσω από κάποια απειλητικά τηλεφωνήματα μετά από την εξαφάνιση ενός αεροπλάνου, οπού οι επιβαίνοντες ήταν δικοί τους άνθρωποι. Ένα χιτσκοκικό θρίλερ, που απαρτίζεται από ένα σπουδαίο cast ηθοποιών. Πηγή εικόνας: imdb.com
Ξένες σε Ξένη Χώρα: 50 Ελληνικές Ταινίες Μυστηρίου και Φαντασίας (2009)
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Παναγιωτάτος Βαθμολογία IMDb: 7.3/10 Ένα ντοκιμαντέρ για τις ελληνικές ταινίες του φανταστικού και του θρίλερ, που κυκλοφόρησαν στην Ελλάδα τα τελευταί�� 50 χρόνια.
Tumblr media
Πηγή εικόνας: imdb.com
Deadly Casting (2015)
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Παναγιωτάτος Πρωταγωνιστούν: Τζωρτζίνα Κώνστα, Χάρης Παντελιδάκης, Χριστίνα Πετρολέκα Βαθμολογία IMDb: 6.4/10 Οκτώ ηθοποιοί και ένας σκηνοθέτης παγιδεύονται μέσα σε ένα στούντιο, όταν ξαφνικά η μπομπίνα αρχίζει να προβάλει κάποια παλιά φιλμ, οπού τα φαντάσματα των παλιών ηθοποιών θα εκδικηθούν τους καινούργιους. Ο Δημήτρης Παναγιωτάτος συλλέγει τις τρεις ιστορίες του από την σειρά «Ιστορίες Μυστήριου και Φαντασίας» και τις ενώνει στην νέα του ταινία. Μια αλληγορία για το πως το remake προσπαθεί να αντικαταστήσει το πρωτότυπο. Το Deadly Casting είναι η τελευταία ταινία του Παναγιωτάτου στην φιλμογραφία του.
Tumblr media
Πηγή εικόνας: imdb.com Read the full article
0 notes
clevernews · 2 years ago
Text
«Μην ανησυχείς αγάπη μου» (Don’t Worry Darling)
«Μην ανησυχείς αγάπη μου» (Don’t Worry Darling)
22 Σεπτεμβρίου στους κινηματογράφους από την Tanweer Μετά το εξαιρετικό Booksmart, η δραστήρια Ολίβια Γουάιλντ σκηνοθετεί ένα τολμηρό και σαγηνευτικό ψυχολογικό θρίλερ με φόντο την ειδυλλιακή ατμόσφαιρα της Καλιφόρνιας των ‘50s, όπου τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Το ερωτικό και μυστηριώδες στοιχείο της ταινίας εκφράζουν ιδανικά οι γοητευτικές ερμηνείες του πρωταγωνιστικού ζεύγους…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
maxmaggreece · 5 years ago
Text
Δημήτρης Παναγιωτάτος: Η cult φιλμογραφία του
Ο Δημήτρης Παναγιωτάτος είναι ένας από τους Έλληνες μαχητές του φανταστικού σινεμά. Ο Δημήτρης Παναγιωτάτος είναι ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες του νεοελληνικού κινηματογράφου, ένα καλλιτεχνικό ρεύμα που ξεκίνησε στα μέσα του ‘70 και έχει γίνει σήμερα μια εναλλακτική πρόταση για τον Έλληνα σινεφίλ. Ενώ οι περισσότεροι σκηνοθέτες του νέου ρεύματος, δημιουργούσαν ιστορίες βασισμένες από την πραγματικότητα, με ανθρώπους του περιθωρίου που οδηγούνται συχνά στην αυτοκαταστροφή, ο Παναγιωτάτος διαταράσσει αυτόν τον σκληρό ρεαλισμό με μια γλυκιά νότα nouvelle vague. O ερωτισμός, το πάθος και η εμμονή είναι τα κύρια στοιχεία που βιώνουν οι ήρωες των ταινιών του, μια κατάσταση μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας. Ο Παναγιωτάτος συνδυάζει το καλλιτεχνικό σινεμά με το φανταστικό με επιδέξιο τρόπο, ενώ είναι ο πρώτος που κατάφερε να φέρει αυτό το παρεξηγημένο είδος και στην μικρή οθόνη, με σειρές όπως τις «Ιστορίες Μυστήριου και Φαντασίας (1989)», «Τολμηρές Ιστορίες (1994)» και «Μαγική Νύχτα (1995)». Έχει γράψει δυο κινηματογραφικά βιβλία «Ο Φανταστικός Κινηματογράφος (1979) και «Φανταστικό και Λογοτεχνία» (1981), ενώ από το 2003 εκτελεί καθήκοντα διευθυντή σπουδών και καθηγητή σκηνοθεσίας στο New York College. Αυτό το άρθρο αναδεικνύει τις κινηματογραφικές δημιουργίες του μεγάλου Έλληνα σκηνοθέτη, ενώ ταυτοχρόνως αντικατοπτρίζει την σημασία ενός διαφορετικού και πρωτοποριακού cult σινεμά που σπανίζει στις ημέρες μας και η ανάγκη επιστροφής του είναι επιτακτική. Ας γνωρίσουμε τώρα τις cult ταινίες του Δημήτρη Παναγιωτάτου.
L' usine du vampire (1977)
Σκηνοθεσία: Denis Levy, Δημήτρης Παναγιωτάτος Πρωταγωνιστούν: Bernard Crillot, Lars Helmsteim, Andre Thevenin Βαθμολογία IMDb: 6.1/10 Μια ομάδα γυναικών προσλαμβάνονται από τον Κύριο Duralac, σε ένα απομονωμένο εργοστάσιο στην Γαλλία. Ο Duralac, όμως, είναι ένας αιμοδιψής βρυκόλακας που δεν αρέσκεται μόνο στο να βλέπει τις εργάτριες του να χύνουν το αίμα τους στην δουλειά, αλλά ποθεί να χύνουν το αίμα τους και για εκείνον. Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Δημήτρη Παναγιωτάτου και Denis Levy, μια κοινωνική αλληγορία πάνω στον καπιταλισμό και την διεφθαρμένη εξουσία. Ο Παναγιωτάτος γύρισε την ταινία, όταν σπούδαζε κινηματογράφο στην Γαλλία, εκεί επηρεασμένος από τις βαμπιρίκες ταινίες του Jean Rollin, αποφάσισε να δημιουργήσει το δικό του απέθαντο πόνημα. Για χρόνια η ταινία βρισκόταν στα «συρτάρια», αλλά τον Οκτώβριο του 2019, η ταινιοθήκη της Γαλλίας έκανε ένα μεγάλο αφιέρωμα σε ταινίες με βρυκόλακες, οπού εκεί προβλήθηκε και το L’usine du vampire σε αποκατεστημένη κόπια. Μια αναγέννηση για αυτήν την σπάνια ταινία, που ελπίζουμε να κυκλοφορήσει σύντομα και σε dvd. Πηγή εικόνας: imdb.com
Η Νύχτα με την Σιλένα (1986)
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Παναγιώτατος Πρωταγωνιστούν: Αντώνης Καφετζόπουλος, Εύα Βλαχάκου, Μάγδα Μαυρογιάννη Βαθμολογία IMDb: 6.4/10 Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=xFdfv7l43Cs Ο Χρήστος είναι ιδιοκτήτης σε ένα βίντεο-κλαμπ, η μοναχικότητα του, τον οδηγεί στο να παρακολουθεί από το απέναντι μπαλκόνι μια γυναίκα, την Σιλένα. Μια γυναίκα την οποία δεν μπορεί να έχει αλλά αναζητάει πληροφορίες για αυτήν. Ο Χρήστος θα παγιδευτεί σε σκέψεις ερωτικές, εκεί οπού η μανία και ο ερωτάς συνυπάρχουν. Το αριστούργημα του Δημήτρη Παναγιωτάτου, μια από τις πιο σημαντικές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου. Μια ατμοσφαιρική ταινία με έντονο ερωτισμό, χωρίς απαραίτητα να έχει γυμνό. Ο ερωτισμός στην Σιλένα, είναι τα βλέμματα, οι σκιές, τα αγγίγματα και οι ανάσες. Είναι η μάχη μεταξύ του ηρώα και της ερωτικής παρόρμησης του, παλεύει με το αντικείμενο του πόθου του, προτού αυτό του γίνει απωθημένο. Ο χαρακτήρας του Χρήστου που τον υποδύεται εξαιρετικά ο αγαπημένος Αντώνης Καφετζόπουλος, είναι ένας χαρακτήρας πνευματικά ευνουχισμένος, δίνει μάχη μεταξύ της επιθυμίας και της ενοχής του, ενώ τον ρολό της αινιγματικής Σιλένας, τον ενσαρκώνει η χαρισματική Εύα Βλαχάκου. Ο Δημήτρης Παναγιωτάτος σκηνοθετεί ένα σκοτεινό και ερωτικό σύμπαν οπού ο διάλογος είναι περισσότερο εσωτερικός παρά εκφραστικός. Με μια έντονη κινηματογραφοφιλία, ο Παναγιωτάτος βαδίζει στα βήματα του neo-noir και αυτό το οδοιπορικό το συντροφεύει η υπεροχή jazz μουσική του Κυριάκου Σφέτσα. Σύμφωνα με το περιοδικό Θεάματα, Η νύχτα με την Σιλένα ήταν η πιο επιτυχημένη ελληνική ταινία εκείνης της περιόδου, δεν ήταν τυχαίο το σλόγκαν που της είχε δοθεί ως η ελληνική  ταινία που γέμισε ξανά τις αίθουσες. Με ανταγωνιστή εκείνη την βδομάδα το μεγαλειώδες blockbuster Aliens (1986), η Σιλένα του Παναγιωτάτου, κατάφερε να βρεθεί στην δεύτερη θέση στο box-office, με πολύ μικρή διαφορά στα εισιτήρια. Ένας θρίαμβος για τον Παναγιωτάτο καθώς κατάφερε να τα βάλει με τον ίδιο τον Cameron. Η ταινία συμμετείχε στο Φεστιβάλ Σαν Σεμπαστιάν, ενώ κέρδισε το κρατικό βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη. Πηγή εικόνας: imdb.com
Εραστές στην Μηχανή του Χρόνου  (1990)
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Παναγιωτάτος Πρωταγωνιστούν: Χριστίνα Αλεξάντερ, Μπενουά Ροσέλ, Τάκης Μόσχος Βαθμολογία IMDb: 6.3/10 Trailer: Vimeo.com/231402863 Η Σύλβια και ο Άγγελος ζουν μια παθιασμένη αλλά ταυτοχρόνως τοξική σχέση. Η Σύλβια αποφασίζει να τον χωρίσει. Τρία χρόνια μετά, η Σύλβια έχει σχέση με έναν γιατρό, οπού όμως παράξενα πράγματα συμβαίνουν στην ζωή της. Εξαφανίσεις, φόνοι και σεξ με μια αόρατη οντότητα. Η Σύλβια ανακαλύπτει πως ο Άγγελος έχει φτιάξει μια μηχανή του χρόνου και θέλει να ξανακάνει την Σύλβια ερωμένη του. Το ερωτικό ντελίριο του Παναγιωτάτου, ενώνει το θρίλερ με τον ερωτισμό και την επιστημονική φαντασία. Αυτήν την φορά ο ερωτισμός είναι διάχυτος, έχει και γυμνό αλλά και κάποιες εικαστικά όμορφες ερωτικές σκηνές. Ένα παράτολμο εγχείρημα για τα ελληνικά δεδομένα και ένας από τους λίγους αξιόλογους αντιπροσώπους του ελληνικού φανταστικού σινεμά. Οι Εραστές στην Μηχανή του Χρόνου ήταν η πρώτη ελληνική ταινία που συμμετείχε στο Φεστιβάλ Αβοριάζ, ενώ αξιομνημόνευτή ήταν και η συμμετοχή της στο Φεστιβάλ του Μόντρεαλ. Το 2018, η ταινία κυκλοφόρησε σε dvd από μια από τις μεγαλύτερες αμερικάνικες εταιρείες του cult σινεμά, την Mondo Macabro. Πηγή εικόνας: gfc.gr
Μοναξιά μου όλα… (1998)
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Παναγιώτατος Πρωταγωνιστούν: Βαλέρια Χριστοδουλίδου, Χρήστος Σολωμός, Βάνα Μπάρμπα Βαθμολογία IMDb: 5.4/10 Η σχέση του Δημήτρη και της Εύας  έχει ατονήσει, ο Δημήτρης χάνεται σε ερωτικές σχέσεις μιας βραδιάς ενώ η Εύα σε ερωτικές φαντασιώσεις μιας νύχτας. Μόλις αποκαλυφθεί η κρυφή ζωή του Δημήτρη, όλα θα ανατραπούν. Ο Δημήτρης Παναγιωτάτος σκηνοθέτησε και το βιντεοκλίπ του ομώνυμου τραγουδιού των Πυξ Λαξ. Πηγή εικόνας: imdb.com
Η Τρίτη Νύχτα (2003)
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Παναγιωτάτος Πρωταγωνιστούν: Γιάννης Βούρος, Κατερίνα Τσάβαλου, Μηνάς Χατζησάββας Βαθμολογία IMDb: 5.2/10 Τέσσερις άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι θα κληθούν να ανακαλύψουν το μυστήριο πίσω από κάποια απειλητικά τηλεφωνήματα μετά από την εξαφάνιση ενός αεροπλάνου, οπού οι επιβαίνοντες ήταν δικοί τους άνθρωποι. Ένα χιτσκοκικό θρίλερ, που απαρτίζεται από ένα σπουδαίο cast ηθοποιών. Πηγή εικόνας: imdb.com
Ξένες σε Ξένη Χώρα: 50 Ελληνικές Ταινίες Μυστηρίου και Φαντασίας (2009)
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Παναγιωτάτος Βαθμολογία IMDb: 7.3/10 Ένα ντοκιμαντέρ για τις ελληνικές ταινίες του φανταστικού και του θρίλερ, που κυκλοφόρησαν στην Ελλάδα τα τελευταία 50 χρόνια.
Tumblr media
Πηγή εικόνας: imdb.com
Deadly Casting (2015)
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Παναγιωτάτος Πρωταγωνιστούν: Τζωρτζίνα Κώνστα, Χάρης Παντελιδάκης, Χριστίνα Πετρολέκα Βαθμολογία IMDb: 6.4/10 Οκτώ ηθοποιοί και ένας σκηνοθέτης παγιδεύονται μέσα σε ένα στούντιο, όταν ξαφνικά η μπομπίνα αρχίζει να προβάλει κάποια παλιά φιλμ, οπού τα φαντάσματα των παλιών ηθοποιών θα εκδικηθούν τους καινούργιους. Ο Δημήτρης Παναγιωτάτος συλλέγει τις τρεις ιστορίες του από την σειρά «Ιστορίες Μυστήριου και Φαντασίας» και τις ενώνει στην νέα του ταινία. Μια αλληγορία για το πως το remake προσπαθεί να αντικαταστήσει το πρωτότυπο. Το Deadly Casting είναι η τελευταία ταινία του Παναγιωτάτου στην φιλμογραφία του.
Tumblr media
Πηγή εικόνας: imdb.com Read the full article
0 notes
bookbazaargr · 5 years ago
Photo
Tumblr media
Η κορυφαία σειρά του Netflix You είναι ένα σκοτεινό, ερωτικό, ευφυές θρίλερ που καθηλώνει. http://j.mp/2rTySun
0 notes
liberalgr-blog · 5 years ago
Link
«Ο Δικαστής» του Θανάση Διαμαντόπουλου δεν είναι μόνο ένα ιστορικό–πολιτικό-ερωτικό θρίλερ, που διαβάζεται απνευστί (με άλλα λόγια ό,τι πιο γοητευτικό μπορεί να π....
0 notes
justforbooks · 8 years ago
Photo
Tumblr media
Το είδα σε κάποια βιτρίνα και μου κέντρισε αμέσως το ενδιαφέρον τόσο με το «εφημεριδίστικο» εξώφυλλο όσο και με το χορταστικό του περιεχόμενο. Τριάντα πρωτοσέλιδα ρεπορτάζ μεγάλου ιστορικού ενδιαφέροντος από αδιευκρίνιστα, στην πλειοψηφία τους, γεγονότα και περιστατικά που απασχόλησαν έντονα την κοινή γνώμη της εποχής τους, τα περισσότερα ωστόσο στην πορεία «ξεχάστηκαν». Ανάμεσά τους ο λόρδος Έλγιν και το ναυάγιο του πλοίου Μέντορας που μετέφερε τα κλεμμένα της Ακρόπολης (1802-5), τα αδέρφια Χριστοφιλέα που ονομάστηκαν οι Έλληνες Μπόνι και Κλάιντ (1929), οι μονομαχίες τιμής (1895-1914), το ερωτικό/κατασκοπευτικό θρίλερ της Κατοχής «υπόθεση Δωροθέα Ντε Ροπ», το πολύνεκρο – φονικότερο του Τιτανικού - ναυάγιο του γεμάτου Ιταλούς αιχμαλώτους ατμόπλοιου Όρια ανοικτά του Σουνίου (1943), η μυθιστορηματική απόδραση 27 πολιτικών κρατουμένων από τις φυλακές Βούρλων το 1955, το λεγόμενο Πραξικόπημα της Πιτζάμας (1975), η ανταρσία του αντιτορπιλικού Βέλος (1973), το αλήστου μνήμης νερό του Καματερού (1976)... Αναζήτησα τον συγγραφέα του Γιάννη Ράγκο, συνάδελφο που έχει διακριθεί επί σειρά ετών στο ερευνητικό ρεπορτάζ και όχι μόνο, όντας επίσης συγγραφέας αστυνομικών διηγημάτων. Όπως λέει χαρακτηριστικά, βιοπορίζεται χάρη στο έγκλημα, την ��στορία και τα ταξίδια! Συζητήσαμε για τις ιδιαιτερότητες και τη σημασία του ερευνητικού και του ιστορικού ρεπορτάζ, τη σχέση ιστορίας και δημοσιογραφίας, τις λογοτεχνικές του επιδόσεις αλλά και το «ταλέντο» να καταφέρνει κανείς να είναι δημιουργικός και πολυάσχολος δίχως να εξαντλείται ή να πελαγώνει.
— Πώς και γιατί τα Ξεχασμένα Πρωτοσέλιδα;
Πρόκειται βασικά για παλιότερες δικές μου δημοσιογραφικές έρευνες που είχαν δημοσιευτεί στο περιοδικό Ιστορία Εικονογραφημένη, ξαναδουλεμένες, επικαιροποιημένες κι εμπλουτισμένες βέβαια με νέα στοιχεία που προέκυψαν στην πορεία. Ανέκαθεν μου άρεσε η ιστορική δημοσιογραφία, ένα είδος πολύ δημοφιλές στο εξωτερικό, αλλά παραμελημένο επί δεκαετίες στην Ελλάδα – δεν αναφέρομαι σε ιστορικές ανασκοπήσεις ή εγκυκλοπαιδικού ενδιαφέροντος άρθρα που βρίσκει κανείς στον Τύπο ή το Διαδίκτυο. Υπήρξαν παλιότερα κι εδώ καλοί συνάδελφοι που το υπηρέτησαν (Γιώργος Καράγιωργας, Σπύρος Λιναρδάτος, Γιάννης Κάτρης, Βασίλης Μαθιόπουλος, Γιώργος Γάτος), όμως τα τελευταία χρόνια αναζωπυρώνεται το σχετικό ενδιαφέρον. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα υπήρξε π.χ. ο Ιός της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας - αντίστοιχη δουλειά κάνουν σήμερα ο Τάσος Κωστόπουλος στην Εφημερίδα των Συντακτών (Το Φάντασμα της Ιστορίας), αλλά κι ο Γιώργος Πετρόπουλος στον Ριζοσπάστη. Όμως, κακά τα ψέματα, τέτοια ρεπορτάζ δεν γίνονται στο πόδι και με το... πιστόλι στον κρόταφο, απαιτούν αφοσίωση, κόπο και χρόνο. Σε Αμερική και Ευρώπη, τέτοια θέματα τα αναθέτουν σε κάποιον έμπειρο ρεπόρτερ ή δημοσιογραφική ομάδα κατ' αποκλειστικότητα, παρέχοντάς τους όλα τα απαραίτητα εφόδια, αλλά κι ένα εύλογο χρονικό περιθώριο να επικεντρωθούν στο θέμα τους, να αναζητήσουν πηγές, να βρουν μαρτυρίες, να διασταυρώσουν στοιχεία... Εδώ στην Ελλάδα, πόσοι εκδότες ή καναλάρχες το κάνουν αυτό;
— Ποια ήταν τα κριτήρια της επιλογής σου;
Αφενός εστίασα σε γεγονότα που παρότι εντυπωσίασαν και συζητήθηκαν πολύ στην εποχή τους είναι σήμερα μάλλον άγνωστα στο ευρύ κοινό, αφετέρου επέλεξα εκείνα για τα οποία υπήρχαν σημαντικά νέα στοιχεία που θα τα εμπλούτιζαν. Συνήθιζα κιόλας από μόνος μου να παρακολουθώ τα θέματά μου κι αφότου δημοσιεύονταν, κρατώντας σημειώσεις για μελλοντ��κή χρήση. Το πλεονέκτημα, ξέρεις, του ιστορικού ρεπορτάζ είναι ότι χάρη στη χρονική απόσταση και την αποσύνδεση από τις ανάγκες της επικαιρότητας αποκτάς πρόσβαση σε στοιχεία, ντοκουμέντα κ.λπ. δημοσιεύματα που δεν ήταν διαθέσιμα πριν και μπορείς να τα μελετήσεις με μεγαλύτερη άνεση χρόνου. Το σύνηθες μειονέκτημα, πάλι, είναι η απουσία αυτοπτών μαρτύρων και λοιπών εμπλεκομένων! Εξίσου σημαντικές είναι οι πληροφορίες που «πλαγίως» λαμβάνει κανείς μέσω τέτοιων ρεπορτάζ για το γενικότερο πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό κλίμα της εποχής όπου αναφέρονται, με έναν τρόπο διαφορετικό από το να έκανε ένα απλό ιστορικό ανάγνωσμα.
— Αλλά πόσο «ιστορικός» μπορεί να γίνει ο δημοσιογράφος;
Οι ρόλοι είναι διακριτοί. Η επιστημονική κατάρτιση και μεθοδολογία είναι βεβαίως ίδιον του ιστορικού που είναι ο καταρχήν «ειδικός». Ο δημοσιογράφος, πάλι, μπορεί χάρη στο αισθητήριό του να φωτίσει πιο σφαιρικά ένα θέμα, να αναδείξει κι άλλες παραμέτρους, να φωτίσει "γωνίες" διαφορετικές. Θα πρέπει όμως κι αυτός να κριθεί με βάση τις απαιτήσεις του μέσου του. Υπάρχουν βλέπεις και τα ελεγχόμενης εγκυρότητας ρεπορτάζ εντυπωσιασμού ή σκοπιμότητας. Όταν κανείς υποψιάζεται τέτοια δημοσιεύματα, καλό είναι να τα διασταυρώνει με τα αντίστοιχα άλλων εφημερίδων της ίδιας περιόδου, εφόσον βέβαια υπάρχουν. Ένα άλλο πλεονέκτημα που έχει η χρονική απόσταση από τα γεγονότα είναι η ψυχραιμότερη και αντικειμενικότερη εκτίμησή τους.
— Ποιο από τα ρεπορτάζ του βιβλίου σου θα ξεχώριζες;
Δύσκολη απάντηση γιατί όλα έχουν το ενδιαφέρον τους. Δίνω όμως ιδιαίτερη βαρύτητα στη συνέντευξη του κυβερνήτη του αντιτορπιλικού "Βέλος", Νίκου Παππά που το 1973 στη διάρκεια ασκήσεων το οδήγησε στο ιταλικό λιμάνι του Φιουμιτσίνο σαν πράξη διαμαρτυρίας κατά της χούντας. Η υπόθεση είναι βέβαια γνωστή, όμως η συνέντευξη αυτή έμελε να είναι η τελευταία του. Πολύ «ζουμί» έχουν επίσης οι πρώτες εκτελέσεις θανατοποινιτών στη Νεότερη Ελλάδα (1830), την «απόδραση» από τον εμφύλιο μιας μεγάλης ομάδας Ελλήνων καλλιτεχνών και επιστημόνων στον Τάραντα κι από 'κει στο Παρίσι με το νεοζηλανδέζικο πλοίο Ματαρόα (Δεκέμβριος 1945), ανάμεσά τους οι Νίκος Σβορώνος, Κορνήλιος Καστοριάδης, Κωστής Παπαϊωάννου, Εμμανουήλ Κριαράς, Κώστας Αξελός, Άδωνις Κύρου, Μιμίκα Κρανάκη, η εν πολλοίς άγνωστη ιστορία των ΜΕΑ-ΤΕΑ (1948-1982), καθώς και η μεγάλη απόδραση από τις φυλακές των Βούρλων το 1955.
— Το βιογραφικό σου είναι ιδιαίτερα πλούσιο. Έχεις εργαστεί ως ρεπόρτερ σε όλα σχεδόν τα μέσα, υπεύθυνος Τύπου στα Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, γράφεις αστυνομικά διηγήματα, σενάρια, δοκίμια, συνεργάζεσαι στη δημιουργία ενημερωτικών ιστοσελίδων όπως το freelancers.gr...
Κοίτα, μεταξύ 1985-2000 έκανα ελεύθερο ρεπορτάζ ποικίλης θεματολογίας, κυρίως ερευνητικό και πολιτιστικό σε διάφορες εφημερίδες και ραδιοσταθμούς. Από το 2001 επιμελούμαι τα ταξιδιωτικά/τουριστικά ρεπορτάζ του ΕΟΤ, ενώ παράλληλα αφοσιώνομαι περισσότερο στη συγγραφή, αλλά και την επιμέλεια κειμένων και εκδόσεων. Έχω επίσης γράψει κινηματογραφικά σενάρια και κείμενα για θεατρικές παραστάσεις, καθώς και τη σεναριακή διασκευή για το graphic novel Ερωτόκριτος, μια συνεργασία που κάναμε πέρσι με τους Δημοσθένη Παπαμάρκο και Γιώργο Γούση (σκίτσο). Μέσα στο 2017 θα διασκευάσουμε άλλο ένα κλασικό κείμενο σε graphic novel, ενώ θα συμμετέχω σε δύο συλλογικούς τόμους αστυνομικών διηγημάτων, ένας εκ των οποίων θα εκδοθεί στην Ελλάδα κι ο άλλος στην Τουρκία. Ταυτόχρονα ετοιμάζω ένα καινούργιο αστυνομικό μυθιστόρημα - γενικώς ειπείν με ζουν το έγκλημα, η ιστορία και τα ταξίδια!
— Πότε και πώς τα προλαβαίνεις όλα αυτά;
Ούτε εγώ ξέρω! Δεν είμαι καν υπερβολικά εργασιομανής, ούτε πιστεύω ότι καταξιώνεται κανείς σαν άνθρωπος μόνο μέσα από τη δουλειά του. Αφιερώνω μάλιστα αρκετό χρόνο στην οικογένειά μου. Έχω ωστόσο πρόγραμμα, μέθοδο, πειθαρχία, δεν ξοδεύομαι σε περιττά, δεν μπαίνω στα κοινωνικά δίκτυα, δεν διαθέτω πια καν κινητό. Εκείνα που δεν έχω κι ελπίζω να μην αποκτήσω ποτέ είναι πόζα, ύφος και μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μου – οι καλύτεροι κι εγκυρότεροι διαφημιστές του καθενός μας είναι οι καρποί των κόπων του.
Daily inspiration. Discover more photos at http://justforbooks.tumblr.com
0 notes