#βεβηλος

[fegg4ropetra]

Ήθελα πάντα μια νύχτα να γίνω σκνίπα

Όσα ακούσεις να λέω να εννοώ και να είναι αυτά που θα ξέρω γιατί στα είπα

Να ψιθυρίζω στιχάκια χωρίς ιδιαίτερο νόημα

Να σε κοιτάω σαν την πρώτη φορά και να τρώω το ίδιο κόλλημα ❤️❤️❤️

[apopsyxhs]

Ξέρω καλά την μοναξιά και ίσως αυτό είναι τελικά το μόνο που φοβάμαι.

[maurosunnefo]

εμείς ευχαριστούμε που ρίχνετε φως στα σκοτάδια μας <3

[oniroxameni]

Ίσως τα λόγια που δεν είπα με στοιχειώσανε ξανά.

[ta-matia-sou-einai-texni]

να σε κοιτάω σαν την πρώτη φορά και να τρώω το ίδιο κόλλημα

[paanoulhsss]

Ηθελα παντα να μεινει κατι να γινει κατι

Να μην μπορουν να μας πουν οι σιωπες πως δεν ματωσαμε για αγαπη

[void--of--roses]

*imagine going to a concert of your playlist* -made me do this  🤔 *now imagine actually going to all of the concerts of your playlists*😍 φαντάσου δεν έβαλα ούτε τα μισά, φαντάσου δεν τράβηξα ούτε τα μισά😵

Ο χρόνος μας λέγανε χρήμα πως είναι, το χρήμα όμως δεν αγοράζει την ώρα  και αυτή η ζωή φεύγει γρήγορα μέσα στο χρόνο σαν μπόρα. Rationalistas - Να είσαι εκεί 

[mavra-matia]

να μου γελάς και να ξέρω πως θα είσαι μαζί μου ως το λευτέρωμα.

-Βέβηλος

[se-ena-parallilo-sympan]

Γύρισα από το λαιβ ανσερ και χρειάζομαι πάρα πολύ μασαζ τωρα

[erev0s]

Όσο φοβάμαι μην έρθει μια μέρα που θα είμαστε μόνο κενά,

που θα συνηθίσουμε να μην βρισκόμαστε και δε τα πούμε ξανά,

τόσο με κ��νεις πιο άτρωτο, πάρε το χέρι μου κράτα το

να κοιμηθούμε κι απόψε αγκαλιά να μην θυμίζουμε θάνατο.

[apopsyxhs]

ότι αγγίζω το ξέρω σαπίζει μα ότι αγαπώ θα είναι για πάντα

[fegg4ropetra]

Θυμάμαι..

Θυμάμαι. Θυμάμαι περισσότερα απ' όσα νομίζεις. Θυμάμαι το πρώτο βράδυ που μπήκα διστακτικά στο δωμάτιο εκείνη τη μέρα και σε αγκάλιασα για να σπάσω τον πάγο. Μυρισες τα μαλλιά μου μου είπες λίγο αργότερα. Θυμάμαι την αμηχανία που ένιωσα εκείνη τη στ��γμή χαχαχ. Θυμάμαι να μου λες πως με είχες δει πρώτη φορά σε ��ια σχολική εκδρομή και με ξεχώρισες ανάμεσα στο πλήθος. Θυμάμαι να μου λες ότι κοιτούσες στο παράθυρο της τάξης που καθόμουν σε κάθε διάλειμμα μήπως και με δεις. Θυμάμαι μια μέρα που πήγα να μπω στη τάξη, ήσουν μπροστά μου και κοντοσταθηκες μέχρι να καταφέρεις να πάρεις το θάρρος να κάνεις λίγο πιο πέρα να περάσω. Θυμάμαι εκείνη τη συγκέντρωση που ήρθες και κάθησες ακριβώς πίσω από μας για να είσαι κοντά μου. Θυμάμαι να μου λες πως σε ενόχλησε όταν μου πείραζε ο Θωμάς το σκουλαρίκι. Θυμάμαι πως εκείνο το πρώτο βράδυ που μιλήσαμε όταν τελικά έμεινα έξω απ' το δωμάτιο μου επειδή οι φίλες μου κοιμήθηκαν και αναγκάστηκα να κοιμηθώ μαζί σου πως δεν με πλησίασες, σεβάστηκες τον χώρο μου και με άφησες να κοιμηθώ έστω μια ωρίτσα. Θυμάμαι να μου λες πως δεν κοιμήθηκες και απλά με κοίταζες μέχρι να ξυπνήσω. Θυμάμαι εκείνο το βράδυ που έκλαιγα επειδή είχα τα δικά μου και προσπάθησες να έρθεις να με παρηγορήσεις όμως εγώ σε έδιωξα.. Θυμάμαι την υπομονή που έδειχνες όταν δεν ήμουν ακόμα έτοιμη να ξεκινήσω μια σχέση. 76 μέρες μου είπες. Τόσο σε άφησα να περιμένεις μέχρι να καταφέρω να νιώσω σίγουρη για να σε αφήσω να με φιλήσεις να σε εκείνο το παγκάκι στο σκοτεινό εκείνο παρκάκι ένα βράδυ του καλοκαιριού. Θυμάμαι ότι έκλαψες από χαρά μετά από λίγο γιατί επιτέλους έγινε αυτό που αποζητούσες καιρό. Θυμάμαι τη καρδιά μου να σφυροκοπά σε αυτή την αίσθηση που μου είχες αφήσει όταν σε αγκάλιασα για καληνύχτα εκείνη τη μέρα. Θυμάμαι πως άρχισες να δενεσαι από μέρα σε μέρα. Θυμάμαι τη μέρα που μου ανοίχτηκες μου είπες τα πάντα για τα νευρα σου, για τους ψυχολόγους σου, για τους γονείς σου. Θυμάμαι να σου στάθηκα σε όλα, όχι όμως όσο έπρεπε. Θυμάμαι τη νύχτα που μου ζήτησες να μείνουμε όλο το βράδυ έξω μαζί κι εγώ σου είπα όχι φοβισμένη στην ιδέα ότι δεν θα με άφηνε η μητέρα μου. Θυμάμαι που ήθελες να πάμε το καλοκαίρι έστω μια φορά μαζί θάλασσα όμως οι ανασφάλειες μου δεν μου το επέτρεψαν. Φοβόμουν πως θα δεις και θα συγκρίνεις με τις άλλες κοπέλες και θα έβλεπες με τι πράγμα κατέληξες. Θυμάμαι να μου λες πως είμαι η ιδανική γυναίκα για σένα και ότι το σώμα μου είναι ακριβώς αυτό που πρέπει να είναι κάθε φορά που σου παραπονιομουν γι αυτό. Θυμάμαι να με κοιτάς σε στιγμές που νόμιζες ότι δεν κοιτούσα με μια λαχτάρα στα μάτια σου. Θυμάμαι που σε ενοχλούσε οποτε σε πείραζα στα πλευρά παιχνιδιάρικα. Θυμάμαι που σου θύμωνα γι αυτό γιατί το μόνο που ήθελα είναι να σε αγγίζω. Θυμάμαι την αίσθηση κάθε φορά που μου έπιανες το χέρι. Θυμάμαι κάθε φιλί που μου έδωσες στον λαιμό. Θυμάμαι τις νύχτες στο γραφείο της μητέρας σου κάθε φορά που προσπαθούσαμε να δούμε ταινία και πάντα καταλήγαμε αγκαλιασμενοι γεμάτοι φιλιά. Θυμάμαι το βράδυ που εφυγαν οι γονείς σου απ' το σπίτι πως ήρθα να κοιμηθούμε μαζί. Ήσουν τρυφερός και δεν με έκανες να νιώσω άβολα ούτε μια στιγμή. Θυμάμαι όταν ξύπνησα πρωτη που κάθισα λιγη ώρα και κοιταγα πόσο όμορφος ήσουν όταν κοιμόσουν. Θυμάμαι και τους καυγάδες. Τους ανουσιους σχεδόν πάντα καυγάδες όπως για κάτι κρέπες ή για το ότι άργησα να να απαντήσω. Θυμάμαι που ζήλευες κάθε φορά που με πλησίαζε κάποιος ακόμη κι αν τον ήξερες γιατί φοβόσουν μη προτιμήσω κάποιον άλλον. Θυμάμαι πόσο ζήλευα κι εγώ κάθε φορά που μου έλεγες για κάποια κοπέλα κι ας έκανα την αδιάφορη. Θυμάμαι τη μέρα που σου κράτησα μούτρα επειδή δεν ήρθες να με φιλήσεις όταν με είδες να κάθομαι με τις φίλες μου ανάμεσα στον κόσμο. Να ξερες πως ο πραγματικός λόγος ήταν ότι πήγες να χαιρετήσεις την πρώην σου και τις φίλες τις και καθισες περισσότερο μαζί τους παρά με μένα. Αλλά ποτέ δεν το παραδέχτηκα. Θυμάμαι τις μέρες που έφευγες διακοπές με τους φίλους σου κι εγώ έμενα πίσω να σκέφτομαι ότι μου λείπεις. Θυμάμαι όταν έβγαλα τα σιδεράκια μου που ήθελες να είσαι ο πρώτος που θα με δει να χαμογελάω έτσι και χάρηκες περισσότερο από μένα. Θυμάμαι κάθε φορά που

αποκάλυπτα κάποιο συναίσθημα πόσο ευτυχισμένο σε έκανε. Θυμάμαι τις πρώτες μας μέρες στην Θεσσαλονίκη που μετά τον Γολγοθά που πέρασα καταφέραμε να βρεθούμε εκείνες τις 3 μέρες. Θυμάμαι μια από εκείνες τις μέρες που σε άφησα να με αγγίξεις για πρώτη φορά όπως κανείς άλλος και τα γελακια που ρίχναμε ενδιάμεσα. Θυμάμαι κάθε φορά που κοκκίνιζα όταν μου ανέφερες κάτι πονηρό κι εγώ σου έσπρωχνα χαριτωμένα τον ώμο. Θυμάμαι τη πρώτη φορά που μου ψυθιρισες πως είσαι ερωτευμένος μαζί μου. Θυμάμαι πως πανικοβλήθηκα γιατί δεν ήξερα πως είναι να είσαι ερωτευμένος. Θυμάμαι τον πόνο που σου προκάλεσα όταν πήρα την απόφαση να χωρίσουμε γιατί πίστευα πως δεν σου άξιζε να είσαι μαζί μου. Αξίζεις κάτι καλύτερο. Θυμάμαι αυτά και πολλά άλλα που δεν κατάφερα να βρω τις λέξεις να τα γράψω. Θυμάμαι λοιπόν πολλά περισσότερα απ' όσα σε άφησα ποτέ να πιστέψεις ότι θυμάμαι. Αλλά μόνο αναμνήσεις είναι πια. Αργά το κατάλαβα. Είχα στα χέρια μου τριαντάφυλλα και δεν ήθελα να τα αγγίξω για να μη με τσιμπήσουν τα αγκάθια. Τώρα τα αγκάθια με τρυπάνε με τη βία. Όμως το αξίζω. Πάντα το άξιζα.

Αυτό θα το θυμάμαι πάντα.

24/4/21

2/2

[maurosunnefo]

Η ζωή μου ολοκληρώθηκε, μπορώ να πεθάνω πλέον ήσυχη αφού τον είδα από κοντά. 🤍

ΒΕΒΗΛΟΣ - Πάτρα, 10/06/23

[ypotonikh]

Οι εραστές λένε οι ποιητές δεν συναντιούνται γιατί υπάρχει πάντα ο ένας μες τον άλλο

[the-sun-the-green]

Όσο φοβάμαι μην έρθει μια μέρα που θα 'μαστε μόνο κενά, που θα συνηθίσουμε να μην βρισκόμαστε και δεν τα πούμε ξανά... Τόσο με κάνεις πιο άτρωτο, πάρε το χέρι μου κράτα το, να κοιμηθούμε και απόψε αγκαλιά, να μην θυμίζουμε θάνατο.

Καθρέφτης - Βέβηλος

[paanoulhsss]

Να ψυθιρίζω στιχάκια, χωρίς ιδιαίτερο νόημά

Να σε κοιτάω σαν την πρώτη φορά και να τρώω το ίδιο κόλλημα