#βγαίνει

[romios-gr]

Δημοσκόπηση – ΗΠΑ: Προβάδισμα Trump έναντι Biden με 43% – 41%, το 80% των πολιτών θεωρεί πως «η χώρα βγαίνει εκτός ελέγχου» Προβάδισμα δύο ποσοστιαίων μονάδων έναντι του Joe Biden με 43% – 41% στην πρόθεση ψήφου, δίνει στον Donald Trump η δημοσκόπηση της Ipsos για τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές της 5ης Νοεμβρίου 2024. Σημειώνεται πως η δημοσκόπηση έλαβε χώρα μετά την απόπειρα δολοφον... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/dimoskopisi-ipa-provadisma-trump-enanti-biden-me-43-41-to-80-ton-politon-theorei-pos-i-chora-vgainei-ektos-elegchoy/

[allo-frouto]

Θα χρησιμοποιεις τη γλωσσα μου για ξυπνητηρι..και μετα θα με ταιζεις πρωινο..θα με χυνεις στο στομα

Έχεις πρόγραμμα πάνω από όλα.

[sugaroto]

Ευχαριστώ για αυτό που είπες για το γράψιμο, είμαι πολύ καλύτερος στο να γράφω και να λέω ιστορίες στα αγγλικά, και είχα πολύ άγχος ότι αυτό που θα γράψω στα ελληνικά θα είναι χάλια 😅

Που το κατάλαβες εν το μεταξύ το ότι ήμουν θετική? Διαβάζω αυτά που λέω και δεν βλέπω τι το πρόδωσε

Fake Έλληνες δεν ξέρουμε να γράφουμε στα ελληνικά 😔💪😭

Και wow όντως το πέτυχα? Wild guess

Κοίτα. Δεν είμαι από τα άτομα που θα κάτσουν να διορθώνουν συνέχεια τα ορθογραφικά των άλλων

Αλλά με τόσο χρη απρόσωπο ρήμα που φάγαμε πέρσι χρήση με "ι" μου κόλλησε στο μάτι σορρυ😭

Που οκ δεν λέω ότι της θεωρητικής είμαστε πάντα σωστοί στην ορθογραφία και έγραψες και ολόκληρη έκθεση ένα ορθογραφικό δεν είναι τραγικό αλλά ναι μου έκανε μπαμ 😭

Το ζενίθ από την άλλη. Φανσυ.

Είχα παρατηρήσει (συγκεκριμένα 2 θετικούς φίλους μου, οπότε δεν έχω πολλές αποδείξεις) να χρησιμοποιούν συνέχεια έξυπνες λέξεις, μεγάλες, φανσυ. Τις μισές φορές δεν ήξερα τι ήταν

Αν ήταν ελληνικές μπορεί να τις έσπαγα ετυμολογικά για να καταλάβω

Σε ξένες όπως το ζενίθ γκουγκλαρω

Και οκ αστρονομία. Ακούγεται θετικό.

Που λαικ οκ σίγουρα είναι φράση, ακουστά το έχω αλλά είμαι σε φάση κάτσε να το γκουγκλαρω τζαστ του μπι σουρ

Οκει οριακά ακούγομαι σαν ηλιθιο που δεν ξέρει ελληνικά, δεν ήταν τόσο ότι δεν ήξερα τις λέξεις, μάλλον πιο πολύ ήταν ασυνήθιστες(ή οι φίλοι μου μιλούσαν υπερβολικά ευγενικά) και ονλαιν συνέχεια γκουγκλαρω για να βεβαιωθώ ότι κατάλαβα καλα

Ναι τι λέει το στερεότυπο? Ότι οι θεωρητικοί μιλάνε αρχαία? Ε εγώ έχω παρατηρήσει το αντίθετο μιλάω σαν νταλικέρης και οι θετικοί που πετάνε κάτι λοπαδο­τεμαχο­σελαχο­γαλεο­κρανιο­λειψανο­δριμ­υπο­τριμματο­σιλφιο­καραβο­μελιτο­κατακεχυ­μενο­κιχλ­επι­κοσσ��φο­φαττο­περιστερ­αλεκτρυον­οπτο­κεφα��λιο­κιγκλο­πελειο­λαγῳο­σιραιο­βαφη­τραγανο­πτερύγων

ΥΓ: ναι οκ παρατήρησα ότι στο σκρινσοτ δεν έβαλα τη σημασία του ζενίθ 💀 μόνο την αστρονομία 👍

Υγεία, ξέρεις τι σημαίνει

[parapentelove]

Η αγγελα προσπαθώντας να το παίξει γλυκούλα και ντροπαλή στον δελικαρη ως Φανή, μου θυμίζει τις καταπληκτικές της ικανότητες στην υποκριτική απο την ομάδα στο θέατρο

[aristeianews]

Το ΚΚΕ βγαίνει τελευταίο στο αντάρτικο, αλλά χρηματοδοτείται πρώτο από τους Βρετανούς

Το ΚΚΕ βγαίνει τελευταίο στο αντάρτικο, αλλά χρηματοδοτείται πρώτο από τον Churchill

«Προκύπτει πλέον αδιαμφισβήτητα πως από τις πρώτες κιόλας μέρες της Κατοχής βασικός στόχος του ΚΚΕ ήταν η κατάληψη και μονοπώληση της εξουσίας. Στη λογική αυτή εντάσσεται πλήρως και η ίδρυση του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ». Η διαπίστωση του Ιωάννη Ιατρίδη οφείλει να συμπληρωθεί: την οργάνωση του κόκκινου αντάρτικου στην κατεχόμενη Ελλάδα μεθόδευσαν οι μυστικές υπηρεσίες όχι των Σοβιετικών αλλά των…

[ilargeicontradictmiself]

Εεεμ, queer ελληνικά βιβλία, σειρές, ταινίες . Λίστα που συνεχώς θα ανανεώνεται όπως θα ανακαλύπτω καινούργια και θα θυμάμαι γνωστά(;)

• Είδα το Νήsos σήμερα (10.05.2023 με ηλιοφωτη κλπ)

° queer ελληνικός κινηματογράφος από το σάιτ του φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

[psychotiko-epeisodio]

Δεν μου βγαίνει να φιλοσοφήσω απόψε .

Άντε και γαμησου.

Σε χρειάζομαι και δεν είσαι εδώ.

Ποτέ δεν ήσουν εδώ.

[0cean--soul]

Έξω από εμάς πεθαίνουν τα πράγματα

Απ' όπου περάσεις νύχτα, ακούς σαν ένα ψίθυρο Να βγαίνει από τους δρόμους που δεν πάτησες, Από τα σπίτια που δεν επισκέφθηκες, Απ' τα παράθυρα που δεν άνοιξες, Απ' τα ποτάμια που δεν έσκυψες να πιεις νερό, Από τα πλοία που δεν ταξίδεψες.

Μικρά Αγγλία ( 2013 )

[loulouditouheimona]

Ότι δεν σε σκοτώνει, σου βγαίνει σε ψυχοσωματικό και καρκίνο..

[nevriasmenos]

Όταν βγαίνει ο ήλιος βγαίνεις στο μπαλκονι σου λέει ο γείτονας καλημέρα του λες άντε γαμησου γιατί δεν έχεις πιει ακόμη καφέ!

Αθήνα

[allo-frouto]

Αν βρισκομασταν τοοοσο κοντα... Θα ηθελες να σου πω...γεια σου χρυσα! Γεια σου αλλο φρουτο!😎 ισως κ να κωλωνα δεν ξερω😂

Ένα γεια σου Χρύσα είναι αρκετό!

[irreparablyybroken]

Για σένα θα γραφτούν τα πιο όμορφα ποιήματα.

Γιατί τους μοιάζεις, σαν τέχνη που δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμα, λατρεμένη μου.

Θάλασσες τα χείλι σου και μια αναπόφευκτη κατάδυση.

Ήσουν χείμαρρος που ξέπλυνε κάθε φόβο και έπνιξε τον πόνο μέσα στο στέρνο μου.

Πότισε κηπους ξεχασμένους.

Εσυ και τα λουλούδια θα έχετε την ίδια σημασία

στα όνειρα που δεν έχω δει ακομα μαζί σου.

Τριαντάφυλλα που τρυπήσαν τρυφερά την σάρκα μου και ξεχύθηκε αγάπη, λατρεμένη μου.

Λατρεμένοι οι κηποι που μεγάλωσες, λατρεμένα τα βήματα που κανεις, λατρεμένος ο αέρας που βγαίνει από το στήθος σου.

Για σένα θα γραφτούν τα πιο όμορφα ποιήματα.

Γιατί τους μοιάζεις, σαν τα πιο ζεστά βραδια μου και τα πιο ανυπομωνα πρωινά μου.

Κουρνιασμα στα μαξιλάρια του κορμιού σου

και στα σεντόνια του δέρματος σου, λατρεμενη μου.

Λατρεμένη η αγκαλιά σου, λατρεμένη η μυρωδιά σου, λατρεμένο το άγγιγμα σου.

Για σένα θα γραφτούν τα πιο όμορφα ποιήματα.

Γιατί τους μοιάζεις, σαν τ αστέρια που κοιτάζουνε τα μάτια σου, λατρεμενη μου.

Εκείνα που ελπίζω να κοιταζουμε ταυτόχρονα και να κάνουμε ευχή στο ίδιο πεφταστέρι.

Για μερικές στιγμές θα είναι σαν να σ έχω δίπλα μου και να μπλέκω τις άκρες των δαχτύλων μου στην νύχτα των μαλλιών σου.

Να κοιτάζω τ άστρα των ματιών σου και να γεύομαι τις θάλασσες των χειλιών σου.

Εσυ λατρεμένη μου…νύχτα, άστρα και θάλασσες

[vaggeliww]

Z-ήσε

A-ν

Ν-ομίζεις

(ότι)

Α-ντέχεις

(να νιώθεις σαν)

Ξ-ένος

(ζαναξ)

Τα τελευταία 20 χρόνια νιώθω ξένη.

Ξένη στο σπίτι,ξένη στο σχολείο, ξένη στις παρέες,ξένη παντού.

Ξένη σε ένα σπίτι δίχως πατέρα,αλλά με όλες τις ανέσεις.Μη και λείψει κάτι στο παιδί,μη του δημιουργήσουμε τραύματα.

Ξένη σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που υπόσχεται πολλά αλλά προσφέρει λίγα.

Ξένη στις συναναστροφές γιατί η ζωή τα έφερε έτσι και νιώθω πως δεν θα βρω κάποιον να ταυτιστώ και να με νιώσει, όσο νιώθω εγώ τον εαυτό μου.

Ξένη για τη μάνα που με γέννησε,που με κ��ίνει για όλη μου την ύπαρξη σχεδόν από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου.Ούτε και ξέρει ποια είμαι,ποια κόρη μεγάλωσε και τι πραγματικά της πρόσφερε.Είμαστε δυο ξένες.Δεν ξέρει πραγματικά τι μου αρέσει,τι με ευχαριστεί,προσπαθεί να με ικανοποιήσει υλικά,να μη στερηθώ τίποτα και γίνω αχάριστη…που να ξερε..

Ξένη για τη σχέση που αγάπησα και θα αγαπώ με όλη μου την ψυχή.Που κοιμόμαστε και ξυπνάμε κάθε μέρα μαζί και παρόλα αυτά είμαστε δυο ξένοι.Δεν καταλαβαινόμαστε πια,δεν συζητάμε,μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει και ούτε που το καταλαβαίνουμε.Είμαστε δυο ξένοι.Δεν ξέρει τι μάχες δίνω μέσα μου,πως διαχειρίζομαι την καθημερινότητα μου,τι ανάγκες έχω,αν χρειάζομαι βοήθεια…

Ξένη στη σχολή μου πλέον και όχι στο σχολείο,μιας και τα χρόνια περνάνε,αν και εκεί μια ξένη ένιωθα πάλι.Ξένη για τις επιλογές,για τις σκέψεις,για αυτά που μπορούσα να προσφέρω,να αποκτήσω και να διεκδικήσω.

Ξένη για τη δουλειά όπου γνωριζόμαστε φυσιογνωμικά.Εισέρχεσαι στο κατάστημα, μου ζητάς αυτό που έχεις ανάγκη, στο δίνω,το παίρνεις,με πληρώνεις,σου κόβω απόδειξη,φεύγεις.

Τόσο απλά και καθημερινά κι όμως αυτά είναι που με πνίγουν.Θηλιά στο λαιμό έχω και παλεύω μέσα μου ν αντέξω άλλη μια, κι άλλη μια, κι άλλη μια μέρα.Και σίγουρα δεν το κάνω για μένα..Δεν ζω όπως το θέλω,ούτε ζω για μένα.Ζω μια ζωή για να είναι οι άλλοι καλά και γω να παίρνω πούλο.

Ξένη για όλους τελικά.Πάντα και παντού.

Άγχος,στεναχώρια,μελαγχολία,εσωστρέφεια,ντροπή,φόβος,κατάθλιψη…

Δεν μπορεί η χαρά να βρει αποκούμπι πάντα , ούτε να καταφέρει να τα αντικαταστήσει όλα αυτά τα συναισθήματα, πόσο μάλλον να τα εξαλείψει.

Γι αυτό το ζαναξ είναι εδώ..να μας χαλαρώνει σε μια κρίση πανικού,σε κάποια φοβία,σε κάποια δύσκολη στιγμή…σε στιγμές που νιώθουμε ξένοι.Που νιώθουμε μόνοι σε έναν υπέρ γεμάτο πλανήτη.

[itsdecemberunderground]

"Ξέρετε, δεν αντέχει πολύ αλάτι το στόμα. Ούτε το σώμα. Γιατί το αλάτι ανεβάζει την πίεση. Γι’ αυτό κοκκινίζουν οι ερωτευμένοι. Γιατί το αλάτι τους περίσσεψε. Γι’ αυτό έχουν και όρεξη ο ένας για τον άλλον. Γιατί η αλμύρα σε κάνει να θέλεις κι άλλο. Γι’ αυτό και η θάλασσα είναι αλμυρή. Σκέφτεστε να ήταν γλυκιά; Η, ακόμα χειρότερα, πικρή; Πώς θα την αντέχαμε; Ενώ, τώρα που είναι αλμυρή, δεν τη χορταίνουμε. Και νοστιμεύουν και τα φιλιά. Έχετε φιλήσει κορμί που βγαίνει από τη θάλασσα; Με καταλαβαίνετε λοιπόν. Ή θα μιλάς ή θα νιώθεις. Διαλέγεις και παίρνεις."

Γιοί και κόρες, Γιάννης Καλαβριανός

[aluminia]

Εσύ κουτσομπολιό έχεις να μας πεις?

Ουυυ πάντα, κάτσε να σκεφτώ.

Λοιπόν, στη περιοχή μου ��πάρχει ένας πεζόδρομος. Δε περνάω από εκεί πολύ συχνά, η γειτονιά είναι ήσυχη και έχει μόνο σπίτια, δεν έχει κάτι να χαζέψεις. Τελευταία είναι και ένας περίεργος γέρος που κάθεται σε μια ταράτσα και σχολιάζει δυνατά τον κόσμο, είναι ενοχλητικό οπότε άλλος ένας λόγος να μη περνάω. Βέβαια το κάνει πολύ σπάνια οπότε δεν είναι μεγάλο θέμα.

Είναι όμως καλή διαδρομή για ποδήλατα και περπάτημα μιας και τα πεζοδρόμιά μας γενικά είναι χάλια, οπότε που και που κάνω μια επίσκεψη.

Στον πεζόδρομο αυτό είναι ένα μαγαζάκι. Κάτι σαν ψιλικατζίδικο, δε νομίζω να έχει ονομασία και οι πινακίδες που είχε έξω έχουν σκουριάσει και ξεβάψει με τα χρόνια. Αυτό το μαγαζάκι υπάρχει όσα χρόνια ζω εκεί, αλλά ποτέ δε του είχα δώσει σημασία. Αλλά δε μπορώ ποτέ να το θυμηθώ το μαγαζάκι ανοιχτό και με κόσμο. Πάντα ήταν σκοτεινό και παλιομένο.

Το θέμα είναι ότι καμία φορά η πόρτα είναι ανοιχτή. Από τους γυάλινους τοίχους πάντα μπορώ να δω το ίδιο άδειο ράφη με 1 μπουκάλι υγρού πιάτων, εδώ και τόσο καιρό το ίδιο 1 μπουκάλι υγρού πιάτων. Υπάρχουν και άλλα ελάχιστα πράγματα αλλά μόνο 2-3, τα ράφια είναι άδεια. Νομίζω στο βάθος υπάρχει και ένα κλειστό ψυγείο αναψυκτικών αλλά δεν είμαι σίγουρη.

Πίσω στη ανοιχτή πόρτα, περνώντας υπέθετα ότι το μαγαζί ήταν τελείως εγκαταλελειμμένο και ότι η πόρτα άνοιγε καμία φορά με τον αέρα. Τα φώτα μέσα ήταν κλειστά, δεν είχα λόγο να νομίζω ότι κάποιος την άνοιγε επίτηδες. Έλα όμως που μια μέρα βλέπω κάποιον μέσα να βηματίζει. Δε ξέρω αν ήταν κυρία ή κύριος αλλά κάποιος ήταν μέσα. Και μετά άρχισα να τον βλέπω πιο συχνά. Δε ξέρω αν πάντα ήταν εκεί και δε τον έβλεπα αλλά ξαφνικά υπήρχε άτομο μέσα στο μαγαζί. Πότε δεν έβλεπα κάποιον να μπαίνει ή να βγαίνει, αλλά ήταν μάλλον το ίδιο άτομο μέσα.

Το έχουμε συζήτηση και με την κολλητή μου αυτό γιατί και εκείνη το παρατήρησε μόλις το ανέφερα. Αλλά ναι, πολύ κριπι και κανείς δε ξέρει τι γίνεται εκεί μέσα ή σε ποιον ανοίκει ο χώρος. Η πρώτη μου θεωρία ήταν ότι είναι το παλιό μεγάλο του φίλου του παππού, του Γαριδάκια (έτσι τον λένε επειδή ήταν περιπτεράς) αλλά δε νομίζω ότι ισχύει τελικά. Ειλικρινά μακάρι να ήξερα, ίσως κάποτε να μπω μέσα και να μάθω.

Δε ξέρω αν μετράει για κουτσομπολιό αλλά ήθελα να το μοιραστώ με το tumblr. Ή δεύτερη θεωρία είναι ότι το μαγαζί είναι τρύπα σε δύο realities και είναι σε μια κατάσταση όπου και λειτουργεί και δε λειτουργεί. Το αγαπημένο μου κρακ theory.

[eccedentesiastmusician]

Απ’ όλα τ’ άστρα τ’ ουρανού ένα είναι που σου μοιάζει

ένα που βγαίνει το πουρνό όταν γλυκοχαράζει.

Κυπαρισσάκι μου ψηλό, ποια βρύση σε ποτίζει,

που στέκεις πάντα δροσερό, κι ανθείς και λουλουδίζεις.

Της θάλασσας τα κύματα τρέχω και δεν τρομάζω

κι όταν σε συλλογίζομαι, τρέμω κι αναστενάζω.

Τι να σου πω; Τι να μου πεις; Εσύ καλά γνωρίζεις

και την ψυχή και την καρδιά εσύ μου την ορίζεις.

Να ’χα το σύννεφ’ άλογο και τ’ άστρι χαλινάρι

το φεγγαράκι της αυγής να ’ρχόμουν κάθε βράδυ.

Αν μ’ αγαπάς κι είν’ όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω

γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω.

Μάνος Χατζιδάκις - Τα Λιανοτράγουδα (απόσπασμα)