#αυτοεικόνα

[hellosadnessmyold-friend]

Η αυτό εικόνα μας επηρεάζεται από τους άλλους.

Τόσο πολύ που ενώ υπήρξα με αυτοπεποίθηση, πλέον η κατάσταση είναι εκτός ελέγχου.

Νιώθω άσχημη.

Φταίνε.

Αλλά φταίω και εγώ.

[im-a-mess-of-gorgeous-chaos]

Μπράβο και πολύ καλά θα κάνεις ! Σας λένε κάποιοι εδώ μέσα δυο μαλακιες και νομίζετε ότι κάποιες είστε !

Δεν θέλω να σε πληγώσω.. είμαι 23 όχι 16. Και η αυτοεικόνα μου δεν βασίζεται στα σχόλια που παίρνω στο tumblr. Η μόνη γνώμη που με ενδιαφέρει είναι αυτή που προέρχεται από ανθρώπους που γνωρίζω και εκτιμώ. Αυτό σημαίνει ότι δεν δίνω σημασία ούτε στα θετικά ούτε στα αρνητικά σχόλια που θα πάρω εδώ μέσα. Γι’αυτό ακριβώς και δεν απαντάω ποτέ σοβαρά σε άνων (εκτός αν κάποιος μου ζητήσει την γνώμη μου ή την βοήθειά μου σε κάτι, που το σέβομαι). Καλή συνέχεια εύχομαι

[orthodoxiaonline]

Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος Ο ταπεινός άνθρωπος, δεν φοβάται τον αδελφό του, δεν φοβάται τους άλλους, δεν νομίζει ότι είναι το κέντρο του κόσμου, ούτε τον πιάνουν συμπλέγματα κατωτερότητας που θέλει μετά να του ενισχύεις την αυτοεκτίμησή του και την αυτοεικόνα του… κάτι σύγχρονοι όροι που τώρα κ... https://orthodoxia.online/orthodoxia/mitropolitis-lemesou-athanasios-einai-omorfos-o-eaftos-mas/?feed_id=38921&_unique_id=648b75a6ddb20

[stmol]

Η ψυχολογία της συνεξάρτησης στην οικογένεια: η περιοριστική αυτοεικόνα

Η ψυχολογία της συνεξάρτησης στην οικογένεια: η περιοριστική αυτοεικόνα

Γράφει ο Dr. Γρηγόρης Βασιλειάδης Η ψυχολογία των σχέσεων συχνά στοχεύει να αποκαλύψει μέσω της ψυχοθεραπευτικής διαδικασίας τους φόβους, αλλά κυρίως τις επιθυμίες, που κρύβονται πίσω από την ψυχική ανάγκη των ανθρώπων για συνεξάρτηση. Το λες σε μένα, το πιστεύεις, και –σε κάποιο βαθμό- είναι έτσι: Εξαρτάσαι ψυχικά, πρακτικά, εργασιακά ακόμα απ’ τον πατέρα και την μάνα σου. Αν και αυτό σε πνίγει,…

[spinnerdolphin]

Αναστοχαστικό ημερολόγιο-Άσκηση

6ο Μάθημα 8-4-2022

Στο σημερινό μάθημα που ήταν για άλλη μια φορά διαδικτυακό είχαμε την τεράστια τύχη να γνωρίσουμε και να ακούσουμε μια διακεκριμένη επιστήμονα, την Dr. Zoi A. Traga Philippakos. Επίκουρη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Knoxville στην Αμερική, ειδική στην εκπαίδευση για ανάγνωση και γραφή σε ηλικίες από το προνήπιο ως το λύκειο. Το μάθημα, ήταν ένας καταιγισμός γνώσεων και πληροφοριών από μία άριστη γνώστρια του αντικειμέν��υ με πάθος και αγάπη για τη δουλειά της.

Μάθαμε ότι το εκπαιδευτικό σύστημα στην Αμερική διαφέρει αρκετά από το ελληνικό και το Curriculum το αντίστοιχο του Αναλυτικού Προγράμματος, διαφοροποιείται ως προς το πώς ερμηνεύεται από κάθε πολιτεία. Επίσης υπάρχει η σύνδεση στην αμερικάνικη φιλοσοφία του Curriculum με την ανάπτυξη της χώρας και γι’ αυτό θεωρούνταν ανέκαθεν πάρα πολύ σημαντικό. Στο αμερικανικό εκπαιδευτικό σύστημα υπάρχει έντονη η τάση της έγκαιρης ανίχνευσης μαθησιακών δυσκολιών με σκοπό την όσο το δυνατό προωρότερη παρέμβαση, κάτι που δικαιολογεί τα συχνά τεστ στα οποία υποβάλλονται τα παιδιά από μικρή ηλικία. Αυτό το στοιχείο είναι ξένο προς τα ελληνικά δεδομένα όπου τα τεστ αυτά απευθύνονται σε μια μικρή μερίδα παιδιών τα οποία πιθανά να είναι σε κίνδυνο σύμφωνα με τους αναπτυξιολόγους και όχι στον γενικό πληθυσμό και διενεργούνται από τα Κ.Ε.Σ.Υ. Στο σημείο αυτό η καθηγήτρια, μας εξήγησε την φιλοσοφία που κρύβεται πίσω από αυτό, που δεν είναι να στιγματιστεί το παιδί, αλλά να εντοπιστούν τα παιδιά σε κίνδυνο και το εκπαιδευτικό σύστημα να τους παρέχει διαφοροποιημένη διδασκαλία σύμφωνα με τις ανάγκες τους. Όπως χαρακτηριστικά μας είπε σημασία έχει: «να αλλάζω την διδασκαλία», όχι να στιγματίζω το παιδί (response to intervention).

Στη συνέχεια μας επισήμανε, πόσο σημαντικό είναι, να είναι άριστος γνώστης του αντικειμένου του ο δάσκαλος και των χαρακτηριστικών των παιδιών σε κάθε ηλικία, ώστε να μπορεί να εντοπίζει τις δυσκολίες και να ξέρει πώς να βοηθήσει πιο αποτελεσματικά. Σε αντίθετη περίπτωση και αν δεν βοηθηθεί αποτελεσματικά, μπορεί το παιδί που αντιμετωπίζει δυσκολίες να διαμορφώσει μια αυτοεικόνα και ταυτότητα ανικανότητας για την μάθηση ανάγνωσης και γραφής. Κατά την γνώμη της αυτό μπορεί να επιτευχθεί όταν η εξουσία δεν βρίσκεται στα χέρια ενός ανθρώπου αλλά υπάρχουν διαδικασίες ελέγχου σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης και για όλους τους εκπαιδευτικούς με στόχο την συνεχή κατάρτιση ώστε η γνώση να εξυπηρετεί τις ανάγκες των παιδιών.

Στη συνέχεια επικεντρωθήκαμε στην γραφή και την εκμάθησή της. Σύμφωνα με την καθηγήτρια η γραφή είναι μια διαδικασία (process) κοινωνική και γνωστική. Κοινωνική γιατί η δομή της διαμορφώνεται σύμφωνα με τις κοινωνικές προσδοκίες. Διακρίνεται επίσης σε κειμενικά είδη (genre) ανάλογα με τους αναμενόμενους κοινωνικά τρόπους γραφής. Για παράδειγμα ο τρόπος γραφής ενός παραμυθιού είναι διαφορετικός από τον τρόπο γραφής ενός τυπικού γράμματος παραπόνων. Επίσης ο προσωπικός τρόπος γραφής ενός ημερολογίου είναι διαφορετικός από τον δικανικό τρόπο γραφής (argumentation) όταν προσπαθώ να πείσω κάποιον και δίνω λόγους, επεξηγήσεις και επιχειρήματα.

Η γνωστική πλευρά της γραφής ερευνάται εξετάζοντας την λειτουργία του εγκεφάλου και με ποιον τρόπο ενεργοποιείται στην προσπάθεια να λύσει ένα πρόβλημα. Η κοινωνιογνωστική προσέγγιση στην γραφή αξιοποιεί τα δεδομένα της γνωστικής ψυχολογίας.

Η γραφή και ο τρόπος που γράφουμε επηρεάζεται από τον αναγνώστη. Γιατί πάντα λαμβάνουμε υπόψη για ποιον γράφουμε, ποιος θα διαβάσει αυτό που γράφουμε, τι δομή περιμένει, ποια λόγια θα είναι πειστικά. Στην διαδικασία αυτή περιλαμβάνεται ο σχεδιασμός και η επανεξέταση του κειμένου. Όπως μας είπε η Dr. Zoi A. Traga Philippakos τα μικρότερα παιδιά φαίνεται ότι δυσκολεύονται κυρίως σε αυτά τα δύο τελευταία κομμάτια, τον σχεδιασμό δηλαδή και την επανεξέταση του κειμένου τους.

Σημαντικό ρόλο σε αυτό το σημείο παίζει η παρακίνηση (motivation) που έχει κάποιος για να γράψει και συνδέεται άρρηκτα με τις προηγούμενες εμπειρίες του καθενός. Μάθαμε επίσης ότι η καρδιά της γραφής δεν είναι το σπάσιμο του κώδικα και η φωνολογική αναγνώριση των γραμμάτων αλλά η έκθεση (composition). Επίσης σύμφωνα με τον Vygotsky και τον Luria τα παιδιά έρχονται στο σχολείο σε ηλικία 5 ετών έχοντας κάποια γνώση για την γραφή μέσα από την παρατήρησή τους και την κοινωνική αλληλεπίδραση με μεγαλύτερους.

Σύμφωνα με την καθηγήτρια είναι ιδιαίτερα σημαντικό από αυτήν την μικρή ηλικία να εξοικειώνονται τα παιδιά με διαφορετικά είδη γραφής (λογοτεχνική, ρεαλιστική, μυθοπλαστική, δημοσιογραφική), στρατηγικές γραφής και συνήθειες βιβλιογραφικής αναφοράς όπως η αναφορά στον συγγραφέα ή στο βιβλίο για το οποίο μιλάμε ή έχουμε πάρει κάτι. Στο ερώτημα πώς γίνεται αυτό από μικρή ηλικία η απάντηση είναι στο νηπιαγωγείο αρχικά με ζωγραφική, με γραφή καθ’ υπαγόρευση και με ίδια γραφή, το παιδί δηλαδή γράφει μόνο του. Στο δημοτικό το παιδί γράφει μόνο του και χρησιμοποιεί και άλλα μέσα όπως το Power Point για να εμπλουτίζει τα κείμενά του, να προσθέτει εικόνες και να τα κοινοποιεί.

Πρακτικά ως εκπαιδευτικοί οφείλουμε να δίνουμε καθημερινά χρόνο στα παιδιά για να γράψουν. Τους μαθαίνουμε πώς να γράφουν για διαφορετικά ακροατήρια με διαφορετικούς τρόπους γραφής. Προσέχουμε επίσης τον τρόπο που γράφουν και κρατάνε το μολύβι. Ο δάσκαλος ή η δασκάλα γράφει στην τάξη μαζί με τα παιδιά (engage community). Βοηθάει τα παιδιά μέσα από ερωτήσεις να ενεργοποιήσουν το σωστό σχήμα γραφής που ταιριάζει στην περίσταση. Στη συγγραφή ενός παραμυθιού, τέτοιες ερωτήσεις είναι όπως το πώς είναι οργανωμένη η ιστορία, ποιοι είναι οι χαρακτήρες, ποιος είναι ο τόπος, ποιο είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο ήρωας. Απαντώντας σε αυτές τις ερωτήσεις το παιδί μαθαίνει να φτιάχνει ένα σχέδιο πριν γράψει την ιστορία του, αλλιώς η ιστορία θα είναι απλά ένα σύνολο σκέτων πληροφοριών πιθανά ασύνδετων μεταξύ τους. Στις μικρές ηλικίες που δεν είναι ανεπτυγμένο ακόμα αρκετά το γνωστικό κομμάτι σημαντικό ρόλο στον σχεδιασμό παίζει ο προφορικός λόγος πριν από το γράψιμο. Το προτελευταίο βήμα είναι να μάθουν να ξαναδιαβάζουν το κείμενό τους για τυχόν διορθώσεις. Και το τελευταίο είναι να μοιραστούν την ιστορία με την υπόλοιπη τάξη. Τα βήματα αυτά έχουν την μορφή σκαλωσιάς.

Σύμφωνα με την καθηγήτρια πριν ξεκινήσουν να γράφουν τα παιδιά πρέπει να έχουν υπόψη τους τα εξής:

F: form, δηλαδή το είδος του κειμένου

T: topic, το θέμα

A: audience, σε ποιο ακροατήριο απευθύνεται

A: author, αν γράφω από την δική μου οπτική ή από την οπτική κάποιου άλλου

P: purpose, ποιος είναι ο σκοπός του κειμένου

Σε αυτό το σημείο βοηθάνε πολύ παιχνίδια που εξασκούν την κριτική σκέψη των παιδιών, τα βάζουν να σκεφτούν διαφορετικές οπτικές και να δουν τα πράγματα από διαφορετική σκοπιά. Ένα τέτοιο παιχνίδι στο παραμύθι του τζίτζικα και του μέρμηγκα θα ήταν να πει το παιδί την ιστορία σαν να ήταν ο τζίτζικας.

Επίσης είναι πολύ βοηθητικό να μαθαίνουν τα παιδιά φράσεις που ταιριάζουν στο κειμενικό είδος που γράφουν ώστε να εισάγουν τις προτάσεις τους με τον καλύτερο τρόπο (sentence frames) όπως πχ «Η άποψη μου γι’ αυτό το θέμα...», μαθαίνοντας έτσι να εκφράζονται ακαδημαϊκά. Εδώ ο δάσκαλος μπορεί να βοηθήσει κάνοντας ερωτήσεις και μαθαίνοντας στα παιδιά πώς να εκφράζονται.

Τελικά η βάση της γραφής ενός κειμένου είναι να υπάρχει η ξεκάθαρη δομή: Αρχή (opinion/γνωμη), Μέση (reasons, evidence, example/επιχειρηματολογία, παραδείγματα), Τέλος (restate your opinion, message to reader/επαναδιατύπωση της γνώμης, μήνυμα στον αναγνώστη).

Ο/η δάσκαλος/α οφείλει να ενεργοποιήσει το παιδί σε σχέση με αυτό που ήδη ξέρει και αυτό που μαθαίνει κανοντάς το να καταλάβει τι είναι αυτό που μαθαίνει, ποια είναι τα βήματα, γιατί το μαθαίνει και σε τι θα το βοηθήσει στο μέλλον στη ζωή του. Ότι δηλαδή μαθαίνοντας να γράφεις, μπορείς να εκφράζεις την άποψή σου και να την μοιράζεσαι με τον κόσμο. Ακόμα είναι σημαντικό για το παιδί να ξέρει τι περιμένουν από εκείνο, ποιες είναι οι προσδοκίες.

Η διαδικασία μάθησης από τον προφορικό λόγο, στο χτίσιμο του λεξιλογίου, στην χρήση της συντακτικής δομής μέσα από την γραφή μοιάζει με τον τρόπο μάθησης της σκαλωσιάς του Bruner. Δηλαδή η διδασκαλία γίνεται σε προτασιακό-κειμενικό επίπεδο παράλληλα με το σπάσιμο του κώδικα. Μαθαίνοντας την γραφή με αυτήν την μέθοδο σύμφωνα με την Dr. Zoi A. Traga Philippakos τα παιδιά μαθαίνουν τον τρόπο, τις στρατηγικές, εξασκούν την κριτική τους σκέψη και μαθαίνουν να γράφουν διαφορετικά κειμενικά είδη, να τα επανεξετάζουν και να τα μοιράζονται σε μια διαδικασία που προσομοιάζει με την ακαδημαϊκή. Σύμφωνα με την ίδια όλα τα παιδιά μπορούν να μάθουν να γράφουν με αυτήν την μέθοδο και έχουν να επωφεληθούν πάρα πολλά για τη ζωή τους. Κυρίως παιδιά από υποβαθμισμένες γειτονιές, που με αυτόν τον τρόπο μπορούν να παλέψουν για ένα μέλλον και μια ακαδημαϊκή μόρφωση που τελικά δεν μοιάζει κάτι ακατόρθωτο. Τέλειωσε λέγοντάς μας “Writing gives you power!” και πως «έχε πίστη ότι θα γράψεις και ό,τι γράψεις θα μείνει για πάντα».

Τελειώνοντας το μάθημα και αποχαιρετώντας την Dr. Zoi A. Traga Philippakos, εκτός από τον καταιγισμό γνώσης και πληροφοριών μου γεννήθηκαν και πολλά ερωτήματα. Σκέφτηκα πως θα ήθελα πάρα πολύ να δω το πρόγραμμα αυτό να υλοποιείται στην πράξη. Αναρωτήθηκα αν τα παιδιά στην Αμερική πάνε μεγαλύτερα σε ηλικία σχολείο ή είναι πιο «έξυπνα», γιατί τα κείμενα που είδα από εξάχρονα παιδιά μου φάνηκαν πολύ μακριά από αυτό που έχω συνηθίσει να βλέπω σε παιδιά αυτής της ηλικίας. Μου φάνηκαν πιο κοντά σε κείμενα παιδιών ηλικίας της πρώτης δημοτικού. Θα ήθελα να μάθω σίγουρα περισσότερα για το πρόγραμμά της και να αποκτήσω το βιβλίο της.

Νιώθω ότι μέσα σε μιάμιση ώρα άκουγα έναν άνθρωπο που σε κάθε πρότασή του είχε κάτι ουσιαστικό να πει και έβαλε πολλά πράγματα στη θέση τους, που μπορεί να υπήρχαν στο μυαλό μου πιο συγκεχυμένα και να τα αναγνώριζα διαισθητικά. Αυτός ήταν και ο λόγος που κράτησα τόσες σημειώσεις και τα έβαλα στο ημερολόγιο, για να μην τα ξεχάσω και να τα επανεξετάσω.

 Στην προσέγγιση για τον γραπτό λόγο που παρακαλουθήσατε απαντήστε στα εξής ερωτήματα: Σε ποια σημεία η προσέγγιση αυτή αντλεί στοιχεία από Κριτική Παιδαγωγική; Ποια η γνώμη σας για την εισαγωγή της διδασκαλίας του γραπτού λόγου στο νηπιαγωγείο; 

 Η προσέγγιση της Dr. Zoi A. Traga Philippakos που συνδυάζει την ταυτόχρονη μάθηση της κειμενικής γραφής με το σπάσιμο του κώδικα, μέσα από την μεθοδολογία που μας παρουσίασε, την βαθύτερη φιλοσοφία και τους σκοπούς της αντλεί στοιχεία από την Κριτική Παιδαγωγική.

Ξεκινώντας από την προσέγγιση της γραφής ως μορφής έκφρασης των μαθητών/τριων και όχι ως μορφή αναπαραγωγής, η γραφή γίνεται ένα μέσο να ακουστεί η φωνή των μαθητών. Μαθαίνοντας στους μαθητές πώς να εκφράζουν τη φωνή τους μέσα από διαφορετικά κειμενικά είδη, εξοπλίζονται με διαφορετικούς τρόπους έκφρασης ανάλογα με την περίσταση έτσι ώστε η φωνή τους να έχει απήχηση στο ακροατήριο που θέλουν να απευθυνθούν κάθε φορά. Η φωνή των μαθητών ενισχύεται και είναι κάτι απόλυτα σύμφωνο με τις αρχές της Κριτικής Παιδαγωγικής.

Η διαδικασία εξάσκησης των μαθητών/τριών σε διαφορετικά κειμενικά είδη και σε διαφορετικές οπτικές πάνω στο ίδιο θέμα έχει ως αποτέλεσμα την εξάσκηση της κριτικής σκέψης. Οι μαθητές/τριες μπαίνουν στην διαδικασία να εξετάσουν τα ζητήματα πολύπλευρα, καταρρίπτοντας την επικράτηση μίας και μόνης κυρίαρχης α��ήγησης και της συνειδητοποιήσης της ύπαρξης περισσότερων πραγματικοτήτων. Η εξάσκηση της κριτικής σκέψης και η αμφισβήτηση της κυρίαρχης αφήγησης είναι σύμφωνες με την Κριτική Παιδαγωγική.

Η ολοκλήρωση της γραπτής εργασίας των μαθητών/τριών με την παράλληλη εργασία του/της εκπαιδευτικού και η παρουσίαση στην τάξη από όλους ενισχύουν την δημοκρατία μέσα στην ομάδα, κάτι που αποτελεί στόχο της Κριτικής Παιδαγωγικής.

Η φιλοσοφία της μεθόδου εκμάθησης γραφής μπορεί να εφαρμοστεί σε όλα τα παιδιά από όποιο κοινωνικό υπόβαθρο και να προέρχονται και το γεγονός ότι μπορεί να βοηθήσει ιδιαίτερα τα παιδιά που προέρχονται από υποβαθμισμένα περιβάλλοντα να διεκδικήσουν ένα μέλλον ακαδημαϊκών σπουδών συμβαδίζει με τις αρχές της Κριτικής Θεωρίας. Είναι δηλαδή σύμφωνη με αυτό που πρεσβεύει η Κριτική Θεωρία, την αλλαγή δηλαδή των κοινωνικών συνθηκών μέσω της χειραφέτησης, με την αμφισβήτηση της κυρίαρχης ιδεολογίας και την επιτευξη της αυτοπροσδιοριζόμενης ενέργειας του ανθρώπου.

Επίσης η θέση του/της δάσκαλου/λας είναι αυτή της συνεχούς ενημέρωσης, κατάρτησης και της διευκόλυνσης των μαθητών/τριών ώστε να ανταποκρίνεται συνεχώς στις ανάγκες τους και όχι αυτή της αδιαμφισβήτητης αυθεντίας. Βάζοντας έτσι τις βάσεις για ένα μαθητοκεντρικό περιβάλλον τάξης κάτι που είναι επίσης σύμφωνο με τις αρχές της Κριτικής Παιδαγωγικής.

Η εισαγωγή του γραπτού λόγου από το νηπιαγωγείο με αυτήν την μέθοδο παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον, αλλά δημιουργεί και κάποιες επιφυλάξεις για τα ελληνικά δεδομένα. Λαμβάνονας υπόψη ότι στην ελληνική πραγματικότητα δεν διενεργούνται τεστ στον γενικό πληθυσμό των μαθητών/τριών και μόνο σε μαθητές/τριες με εντοπισμένες δυσκολίες, άρα και εντονότερες, τίθεται το ερώτημα τι γίνεται με τους μαθητές/τριες σε κίνδυνο που δεν παρουσιάζουν τόσο εμφανείς δυσκολίες. Στο εκπαιδευτικό σύστημα της Αμερικής εφόσον εντοπιστούν μαθητές/τριες με τέτοιες δυσκολίες υπάρχει πρόβλεψη για διαφοροποιημένη διδασκαλία, ενώ εδώ μαθητές/τριες με τέτοιες ανάγκες μπορεί να περνούν απαρατήρητοι και να μην μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του/της εκπαιδευτικού.

Παρόλ’ αυτά η ίδια η μέθοδος όπως παρουσιάστηκε μπορεί να δώσει ιδέες και υλικό για έναν διαφορετικό τρόπο προσέγγισης της εισαγωγής του γραπτού λόγου στο νηπιαγωγείο. Αρχικά με την εξάσκηση του προφορικού λόγου και την αποτύπωση με ζωγραφιά αρχικά και στη πορεία με γραφή στο βαθμό που μπορεί το κάθε παιδί. Επίσης στραγητικές όπως η δομή ενός κειμένου με αρχή μέση και τέλος, ο σχεδιασμός πριν την αποτύπωση μιας ιστορίας θα μπορούσαν να φανούν ιδιαίτερα χρήσιμες. Ακόμα κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους θα μπορούσε με διάφορες αφορμές να γίνει εισαγωγή σε διαφορετικά κειμενικά είδη όπως διαβάζοντας και γράφοντας ή ζωγραφίζοντας παραμύθια, αναζήτηση σε εγκυκλοπαίδειες πληροφοριών και αποτύπωση των πληροφοριών, δημιουργία αφίσας για κάποια γιορτή, γράμμα σε κάποιο πρόσωπο ή στον άη Βασίλη, γράμμα στη διεύθυνση του σχολείου για κάποιο αίτημα.

Τα παιχνίδια ανάπτυξης της κριτικής σκέψης μέσα από την διαδικασία να βλέπει το παιδί τα πράγματα και από άλλες οπτικές θα μπορούσαν να έχουν άμεση εφαρμογή και πολύ θετικά αποτελέσματα. Επίσης η ενίσχυση της φωνής όλων των μαθητών/τριών μέσα από την παρουσίαση της εργασίας τους θα ήταν εξίσου σημαντική.

Ο/η εκπαιδευτικός θα μπορούσε επίσης να έχει κατά νου να δίνει καθημερινά χρόνο στα παιδιά για γραπτή έκφραση παράλληλα με το σπάσιμο του κώδικα και την εξάσκηση στην φωνολογική αναγνώριση.

Εξάλλου ο σκοπός της μεθόδου είναι να διδαχθούν τα παιδιά στρατηγικές, να μάθουν τρόπους να δομούν την σκέψη τους σε αρχή, μέση, τέλος, να βρίσκουν θέση στα επιχειρήματά τους και να εξασκούνται να χρησιμοποιούν διαφορετικό λόγο με βάση το ακροατήριο. Κάτι τέτοιο μπορεί να εξασκηθεί από μικρή ηλικία είτε προφορικά αρχικά και μέσα από ζωγραφιές, είτε σταδιακά μέσα από την γραφή.

[darkside-cookies]

Emas o gymnasths mas mas elege na anoigoume tis kameres gia na vlepei pws ontws kanoume tis askhseis kai otan tou eipame oti den thelame eipe "ok tha dw an kanate gymnastikh otan gyrisoyme sto sxoleio apo to an exete adynatisei" kai mou fanhke entelws problematic kai kinda triggering tbh?? like den exei kanena dikaiwma na leei kati tetoio (an kai logika den to elege me kakia)

ομγ πόσο ευχάριστο και εντελώς appropriate αστείο για να κάνεις σε μια τάξη με έφηβα παιδάκια όταν είσαι ο γυμναστής τους 😍 αφού όλοι ξέρουμε πως οι άνθρωποι στην εφηβεία έχουν τις τέλειες σχέσεις με το σώμα τους 😍 και δεν ζορίζονται καθόλου με την αυτοπεποίθηση και την αυτοεικόνα τους 😍

[hepityxiathsapotyxias]

Επίσης αγχώνομαι ότι το αγόρι μου μπορεί να κοιτάζει άλλες κοπέλες. Μου έχουν πει ότι όλα τα αγόρια κοιτάζουν και ότι είναι φυσιολογικό και αυτό δεν σημαίνει ότι έχο��ν συναισθήματα για αυτές. Αλλά εμένα με ενοχλεί. Πώς μπορώ να σταματήσω να νιώθω όλα αυτά τα τοξικά συναισθήματα και να τον κρατήσω κοντά μου χωρίς να φοβάμαι; Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για πριν που απάντησες ❤️

Αν αποκτήσεις αγάπη προς τον εαυτό σου θα σου φύγουν όλες οι ανασφάλειες, εμενα όλοι οι άνθρωποι στον κύκλο μου έχουν βαρεθεί να ακούνε πόσο αγαπάω τον εαυτό μου(αν δεν είμαι στις κακές μου μέρες🤣) γιατί παλαιότερα είχα κ γω πολλές ανασφάλειες όπως και εσύ, πιστεύω απλώς πως χρειάζεσαι εξάσκηση , δηλαδή να μάθεις να απωθείς τις κακές σου σκέψεις όταν σου έρχονται και ίσως να κανεις και καμία μικρή αλλαγή στα μαλλιά σου ή στο στυλ σου έτσι ώστε να σε βοηθήσει να δεις τον εαυτό σου διαφορετικά. Πάντως όλα σχετίζονται με το πόσο εσύ αγαπάς και εκτιμάς την αυτοεικόνα σου, προσπαθησε αυτά και σίγουρα μετά δεν θα ενδιαφέρεσαι αν θα του αρέσουν κ αλλοι άνθρωποι γιατί μετά θα καταλάβεις ότι εσύ είσαι η μία κ μοναδική γιαυτόν❤️

[prisoners-of-our-minds]

τι ειναι το οδπ;

Η οριακή ή μεταιχμιακή διαταραχή προσωπικότητας (borderline personality disorder - BPD) χαρακτηρίζεται από την ασταθή ψυχική διάθεση και συμπεριφορά καθώς και τις ασταθείς διαπροσωπικές σχέσεις.

Αναγνωρίστηκε επίσημα το 1980, όταν καταχωρίσθηκε για πρώτη φορά στο Διαγνωστικό και στατιστικό εγχειρίδιο των ψυχικών διαταραχών (DSM-III) ως διαγνώσιμο νόσημα.

Το DSM χρησιμοποιείται από τους περισσότερους ψυχιάτρους και τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας γενικότερα για τη διάγνωση των ψυχικών νοσημάτων.

Σύμφωνα με το Αμερικανικό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας (NIMH), επειδή ορισμένα άτομα που πάσχουν από σοβαρής μορφής ΜΔΠ εκδηλώνουν βραχέα ψυχωσικά επεισόδια, αρχικά οι ειδικοί θεωρούσαν την ΜΔΠ άτυπη (ή μεταιχμιακή) εκδοχή άλλων ψυχικών νοσημάτων.

Οι πάσχοντες με οριακή διαταραχή προσωπικότητας συνήθως:

- Αντιμετωπίζουν δυσκολία ελέγχου των συναισθημάτων και των σκέψεών τους

- Εκδηλώνουν παρορμητική και παράτολμη συμπεριφορά

- Δεν διατηρούν σταθερές σχέσεις με άλλους ανθρώπους

Στα άτομα με οριακή διαταραχή παρατηρούνται υψηλοί δείκτες συνύπαρξης και άλλων διαταραχών, όπως κατάθλιψη, αγχώδης διαταραχή, κατάχρηση ουσιών ή διατροφική διαταραχή, καθώς και υψηλοί δείκτες αυτό-τραυματισμού, τάσεων αυτοκτονίας ή αυτοκτονίας.

Αίτια

Οι έρευνες σχετικά με τα αίτια και τους παράγοντες κινδύνου που εμπλέκονται στην οριακή διαταραχή βρίσκονται ακόμη σε αρχικό στάδιο. Οι επιστήμονες συμφωνούν, σε γενικές γραμμές, πως εμπλέκονται τόσο γενετικοί όσο και περιβαλλοντικοί παράγοντες.

Ενδείξεις και συμπτώματα

Σύμφωνα με την τέταρτη έκδοση του DSM (DSM-IV-TR), για να προκύψει διάγνωση για οριακή διαταραχή προσωπικότητας, το άτομο πρ��πει να έχει εκδηλώσει σταθερό μοτίβο συμπεριφοράς που ανταποκρίνεται σε τουλάχιστον πέντε από τα παρακάτω:

- Ακραίες συμπεριφορές –πανικός, κατάθλιψη, οργή, έντονη ταραχή– στο ενδεχόμενο εγκατάλειψης, πραγματικής ή αντιληπτής (δεν λαμβάνεται υπ' όψιν εάν όντως είναι πραγματική)

- Μοτίβο έντονης και ταραχώδους σχέσης με μέλη της οικογένειας, φίλους και άλλα αγαπημένα πρόσωπα που συχνά ακροβατεί ανάμεσα στην υπερβολική οικειότητα και αγάπη (εξιδανίκευση) και την υπερβολική αντιπάθεια ή το θυμό (υποτίμηση)

- Διαστρεβλωμένη και ασταθής αυτοεικόνα ή αντίληψη του εαυτού, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε απότομες εναλλαγές της συναισθηματικής κατάστασης, της γνώμης, των αξιών, των σχεδίων και των στόχων του ατόμου για το μέλλον (π.χ. σπουδές ή επαγγελματική πορεία)

- Παρορμητικές και συχνά επικίνδυνες συμπεριφορές, όπως επεισόδια καταναλωτικής μανίας, σεξ χωρίς προφύλαξη, κατάχρηση ουσιών, επικίνδυνη οδήγηση και επεισοδιακή υπερφαγία

- Επαναλαμβανόμενες αυτοκτονικές συμπεριφορές (ή απειλές) ή συμπεριφορές αυτό-τραυματισμού, όπως τραυματισμός με κοφτερό αντικείμενο

- Εκρηκτική και εντόνως μεταβλητή διάθεση, με κάθε επεισόδιο να διαρκεί από μερικές ώρες έως μερικές ημέρες

- Χρόνιο αίσθημα κενού και/ή πλήξης

- Απρεπής, έντονος θυμός ή δυσκολία διαχείρισης θυμού

- Παρανοϊκές σκέψεις ή συμπτώματα διάσχισης που σχετίζονται με το στρες, όπως το αίσθημα αποκοπής από τον εαυτό, παρατήρηση του εαυτού εκτός του σώματος ή απώλεια επαφής με την πραγματικότητα

Φαινομενικά κοινότυπα ερεθίσματα ή γεγονότα μπορεί να πυροδοτήσουν τα συμπτώματα της οριακής διαταραχής της προσωπικότητας. Για παράδειγμα, οι πάσχοντες μπορεί να αισθάνονται θυμό ή δυσφορία λόγω πρόσκαιρου αποχωρισμού, λόγω διακοπών, επαγγελματικού ταξιδιού ή ξαφνικής αλλαγής σχεδίων, από κοντινά τους πρόσωπα.

Μελέτες έχουν υποδείξει ότι τα άτομα με ΜΔΠ βλέπουν θυμό σε ένα συναισθηματικά ουδέτερο πρόσωπο και αντιδρούν πιο έντονα σε αρνητικά φορτισμένες λέξεις, σε σύγκριση με άτομα που δεν πάσχουν από τη διαταραχή.

Υ.Γ. Μην κάνετε αυτοδιαγνωση, συμβουλευτείτε ειδικό.

[eidiseis-news]

Πέντε συμβουλές που κάθε μαμά πρέπει να δώσει στην κόρη της

Πέντε συμβουλές που κάθε μαμά πρέπει να δώσει στην κόρη της

Πολλά κορίτσια, ειδικά στη εφηβεία, δεν έχουν αυτοπεποίθηση. Αρχίζουν να δίνουν περισσότερη σημασία στην εμφάνισή τους και γενικότερα στην εικόνα τους παρά στις ικανότητες και τα συναισθήματά τους.«Η μάχη για την αυτοεικόνα των γυναικών συνεχώς εντείνεται και τα social media επιδρούν καθοριστικά στον τρόπο που μαθαίνουν να «βλέπουν» οι έφηβες τον εαυτό τ��υς. Αλλά θέλω η εσωτερική πυξίδα της κόρης…

[im-a-mess-of-gorgeous-chaos]

Den xreiazetai kapoio degree gia na diakrineis thn kathe attention whore pou anevazei kuriolektika MONO ta vuzia ths kai apo panw gkriniazei pou stelnoun pswles. eite koroideueis tous gurw sou eite eisai entelws zwntovolo. either way gia poutso kai mono

Δεν έχω τίποτα να αποδείξω σε έναν άγνωστο. Μπορείς να συνεχίσεις να έχεις τις απόψεις που σε βολεύουν και δεν απειλούν την αυτοεικόνα σου. Have a nice day ☺️

[rulinarulina]

Εικόνα σώματος σεξ: Η σεξουαλική δραστηριότητα επηρεάζει σημαντικά την αυτοεικόνα

Εικόνα σώματος σεξ: Η σεξουαλική δραστηριότητα επηρεάζει σημαντικά την αυτοεικόνα

Ως εμμηνόπαυση ορίζεται η οριστική διακοπή της εμμήνου ρύσεως που προκύπτει από την απώλεια της λειτουργίας των ωοθηκών και ως εκ τούτου αντιπροσωπεύει το τέλος της αναπαραγωγικής ζωής της γυναίκας. Μαζί με τη σταδιακή μείωση των οιστρογόνων και της προγεστερόνης, που οδηγεί σε πλήρη ωοθηκική ανεπάρκεια και εμμηνόπαυση, οι γυναίκες βιώνουν σωματικές, ψυχοκοινωνικές ή σεξουαλικές […] The post…

[spoilersgr]

Δωρεάν Βιωματικό Εργαστήρι για ανέργους διοργανώνεται από τον δήμο Νεάπολης – Συκεών Δωρεάν Βιωματικό Εργαστήρι επτά δίωρων συναντήσεων, με θέμα «Ενισχύοντας και διατηρώντας την ψυχική υγεία μέσα στην ανεργία», θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν κάτοικοι του δήμου Νεάπολης – Συκεών όλων των ηλικιών που είναι άνεργοι ή βιώνουν εργασιακή ανασφάλεια, από τις 22 Οκτωβρίου έως και τις 3 Δεκεμβρίου 2020. Δηλώσεις αντιδημάρχου Παρή Γενίτσαρη «Στο πλαίσιο του διευρυμένου μας δικτύου για την ψυχική αλλά και πρακτική στήριξη των ανέργων κατοίκων του δήμου μας και της βοήθειας που σταθερά παρέχουμε στην εύρεση εργασίας, τηρώντας όλα τα μέτρα υγειονομικής προστασίας, πραγματοποιούμε ένα ακόμα Βιωματικό Εργαστήρι, που εντάσσεται στα τακτικά σεμινάρια ενημέρωσης και τις ομάδες ψυχολογικής στήριξης για τους κατοίκους του δήμου, τα οποία διοργανώνονται από το 2015 από τη Διεύθυνση Κοινωνικής Πολιτικής και τους Συμβουλευτικούς Σταθμούς του δήμου». Στα Βιωματικά αυτά Εργαστήρια, τα οποία θα πραγματοποιούνται κάθε Πέμπτη, από τις 10 το πρωί έως τις 12 το μεσημέρι, στο χώρο του Συμβουλευτικού Σταθμού Πεύκων, και θα συντονίζουν οι ψυχολόγοι – σύμβουλοι απασχόλησης Βάσω Αργυροπούλου και Χρύσα Τσιάπου, θα συζητηθούν θέματα όπως: Αυτοεικόνα-αυτογνωσία, Αλλαγές – προσαρμοστικότητα και ευελιξία, Σχέσεις και επικοινωνία, Καλλιέργεια δεξιοτήτων ζωής – ψυχική ανθεκτικότητα, Κινητοποίηση σε δράση- σχεδιασμός στόχων. Όπως σημειώνουν οι υπεύθυνοι του Βιωματικού Εργαστηρίου «ειδικότερα σε ό,τι αφορά τις ομάδες ψυχολογικής στήριξης, όλες οι σχετικές μελέτες εντοπίζουν ότι καθοριστική στην αναζήτηση εργασίας (δηλαδή στην επίμονη και συστηματική προσπάθεια για την εύρεση εργασίας) είναι τα ψυχικά απ��θέματα που διαθέτουν οι άνεργοι και ιδιαίτερα η ψυχική τους ανθεκτικότητα. Σκοπός του εργαστηρίου Η ενδυνάμωση και η διατήρηση της ψυχικής υγείας των συμμετεχόντων με εναρκτήρια τη συνθήκη της ανεργίας, διευρύνοντας παράλληλα την αξιοποίηση χρήσιμων δεξιοτήτων ζωής και σε άλλους τομείς. Στόχοι της ομάδας είναι το ταξίδι στον επαναπροσδιορισμό του εαυτού μέσα από την ψυχική ενδυνάμωση και την ανάπτυξη δεξιοτήτων επικοινωνίας, δράσης, ανάληψης ευθύνης και αναστοχασμού», ενώ συμπληρώνουν ότι «η συνθήκη της ανεργίας συνιστά το όχημα για την πορεία στην ομάδα τόσο σε ατομικό όσο και σε ομαδικό επίπεδο. Τελικός στόχος είναι η υποστήριξη στη μετάβαση από την ταυτότητα του ανέργου στην κινητοποίηση προς αναζήτηση εργασίας». «Στο ευρύτερο κοινωνικοοικονομικό πλαίσιο της χώρας μας που επιβαρύνεται από την τρέχουσα υγειονομική κρίση, πολλοί άνθρωποι καλούνται να αντιμετωπίσουν τη συνθήκη της ανεργίας. Έχουν, ακόμη, να αντιμετωπίσουν νέες απαιτήσεις από την αγορά εργασίας ως προς τα προσόντα και τις δεξιότητες που οφείλουν να έχουν, στις οποίες ίσως να μην μπορούν να ανταποκριθούν.» Τι δήλωσε η ψυχολόγος και αναπληρώτρια προϊσταμένη του τμήματος «Τα δεδομένα αυτά αυξάνουν την αίσθηση αποκλεισμού από τη διεκδίκηση θέσεων εργασίας και οδηγούν ενδεχομένως σε ματαίωση, παραίτηση, άγχος και δυσφορία. Στη μεταβατική αυτή συνθήκη η καλλιέργεια δεξιοτήτων για την ψυχική ενδυνάμωση των συμμετεχόντων συντελεί σε αποτελεσματικότερους τρόπους διαχείρισης των κοινωνικο-ψυχολογικών επιπτώσεων που συνοδεύουν την ανεργία». Ο αριθμός των συμμετεχόντων θα είναι περιορισμένος και οι αιτήσεις συμμετοχής θα πραγματοποιούνται έως τις 21 Οκτωβρίου 2020 είτε τηλεφωνικά είτε μέσω e-mail στο Συμβουλευτικό Σταθμό Πεύκων.