#απαισιοδοξία

[romios-gr]

Ένας φόβος ότι δεν υπάρχει καλή προοπτική για την ζωή μας, ότι δεν θα τα καταφέρουμε, μία απραξία διότι δεν μπορούμε να πετύχουμε αυτά που θέλουμε και καλύτερα να μην δοκιμάσουμε. Αυτή η στάση ζωής χαρακτηρίζει πολλούς νέους. Κάποιοι που ετοιμάζονται για τις πανελλαδικές εξετάσεις, έχουν προεξοφλήσει ή την αποτυχία τους ή την δυσκολία να βρούνε εργασία στο μέλλον όποια σχολή κι αν ... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/simadi-ton-kairon-mas-i-apaisiodoxia-na-poia-einai-i-apantisi-stin-apaisiodoxia/

[hachimitsuna]

μερικές φορές η απαισιοδοξία και η αυτολυπηση που έχω έρχονται αντιμέτωπες με μια στιγμή ελπίδας

και μερικές φορές αυτή η στιγμή ελπίδας είναι τόσο έντονη, που για ένα λεπτό μπορώ να θυμηθώ ότι τα όριά μου τα ελέγχω εγώ

[daimewdis]

Προς χθες έγραψα “έκθεση” έτσι random στο tumblr για να την ανεβάσω, αλλά μάλλον ήταν πολλά, και κόλλησε, και δεν περάστηκε. Και είχα ξεχάσει να κάνω αντιγραφή επικολλήσει και χάθηκε. Έφαγα μιά ξενέρα, αλλά klain main. Μέχρι και εκεί έχει όριο στις πόσες λέξεις. Λοιπόν, η ώρα είναι 1:30 καθώς γράφω, δεν υπάρχει κάτι νέο να πω, απλά ξες σκέψεις. Και είναι οξύμωρο και με “χτυπούν” οι λέξεις το με νοιάζει και δεν με νοιάζει. Έρχονται σε σύγκρουση. Όσο περνάει ο χρόνος στην αδράνεια με τρομάζει. Με τρομάζει το μετά, με τρομάζει η σταθερότητα στην αβεβαιότητα. Στεναχωριέμαι αρκετά πολύ. Έχω μιά μόνιμη στεναχώρια που δεν φεύγει από πάνω μου, λες και έχω παντρευτεί το αγαπημένο μου ρούχο και είναι καλά τυπωμένο πάνω μου σαν δέρμα. Η μπαταρία του κινητού μου αδειάζει γρήγορα, χωρίς να το χρησιμοποιώ και πολύ, μάλλον έμοιασε στον ιδιοκτήτη του. Δεν ξέρω αν προσπαθώ ή όχι. Αν κάτι θυμάμαι προ χθες που έγραφα, ήταν ένα χαρακτηριστικό, να μπω μέσα στην κατάψυξη να κοιμηθώ και όταν όλα γίνουν να με ξυπνήσουν. Γιατί κουράστηκα. Να μην τρέχει ο χρόνος άσκοπα. Σκεφτόμουν πολλά, και διαφορά, ένα απ’ τα πολλά, πως πρέπει στην απαισιοδοξία μου, να σκέφτομαι κάπως αισιόδοξα. Ακόμα και τα πιο απλά ή ασήμαντα.

Όλα συνδέονται αν ενώσεις τα κομμάτια.

Και όταν τόνιζα το “εγώ” παρότι παρεκκλίνει σε εγωισμός, είναι να σε φροντίζεις.

Σορρυ για πράγματα που έχω καθυστερήσει να κάνω.

Και με έχουν νικήσει άλλα.

Κυρίως η αδιαφορία για ζωή.

31/5/23 1:44 βράδυ.

-Δαιμεώδης

[dissociate12]

Όλοι ασφυκτιούν, δεν χωράει κανείς μας εδώ

Απλά κάποιοι συμβιβάζονται πιο εύκολα με αυτό

Και κάποιοι, σαν εμένα, σαν εσένα, βαρυανασαίνουν για να βγάλουν τη μέρα

Και αλήθεια δεν ξέρω πως θα αλλάξει, αλλά ξέρω ότι όσο δεν αφηνόμαστε να μας βουλιάξει ο βούρκος μέχρι να μην διαφέρουμε απ'τα σκουλίκια στον πάτο του, το αξίζουμε

Αξίζουμε την ηλιαχτίδα που καταφέρνει να χωρέσει στην κλειστοφοβική απαισιοδοξία μας

Αξίζουμε κάτι καλύτερο

[o-monaxikos]

Στους μοναχικούς ανθρώπους που χρειάζονται αγάπη τρυφερότητα, βλέμματα,μια αγκαλιά περισσότερο από τον αέρα που αναπνέουν,αλλά δεν θέλουν να παρακαλέσουν για αγάπη από κανέναν,γιατί βάζουν πρώτη την αξιοπρέπειά τους.!Στους ανθρώπους που παρ' όλες τις απογοητεύσεις εξακολουθούν να πιστεύουν στους άλλους και δεν θα σταματήσουν ποτέ να αναζητούν αυτό το κομμάτι της ηθικά βιώσ��μης ανθρωπότητας.!Σε όσους βλέπουν την ευκαιρία εκεί που οι άλλοι βλέπουν μόνο δυσκολία, σε εκείνους που ενσταλάζουν ελπίδα και αισιοδοξία,όταν οι άλλοι άνθρωποι τα παρατάνε και παραδίδονται στην απαισιοδοξία.!Σε όσους είναι απλοί και ειλικρινείς και κάνουν την ευάλωτη τούς, δύναμη να αντιμετωπίσουν τη ζωή.!

[xeiromant1a]

Ζηταω να γυρισω τον χρονο πισω

. Στον χρόνο που το χαμόγελο έστω και για λίγο ήταν αληθινό,στα συναισθήματα που ένιωσα χωρίς να τα σκέφτομαι και να πονάει, στο πρωτο μεθύσι που αντί να το χαρω κοιμήθηκα σε ένα παγκακι. Στο σώμα που μπορούσα να κοιτάξω έστω και με μίσος χωρίς να νιώθω χέρια που δεν έπρεπε να με ακουμπησουν. Απόψε πίνω και αυτό που νοσταλγώ είναι ο παλιός μου παιδικός εαυτός. χωρίς μίσος και απαισιοδοξία,χωρίς δάκρυα και λύπες,χωρίς ανησυχία. Όσο γράφω αυτά τα πράγματα νιωθω όλο και πιο ευσυνείδητα χαμένη.

[crisismonitor]

Μπορεί στην Ευρώπη η επανεκλογή του Ντόναλντ Τραμ και η επικείμενη ανάληψη των καθηκόντων του να αποτελεί σημείο ανησυχίας, δεν ισχύει όμως το ίδιο στον υπόλοιπο κόσμο, όπου οι προσδοκίες για τις προοπτικές και το αποτύπωμά του είναι μάλλον... θετικές. Η ορκωμοσία του Ντόναλντ Τραμπ ως 47ου προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα. Ενώ η επικείμενη προεδρία του αντιμετωπίζεται με ανησυχία από την πλειοψηφία στην Ευρώπη και τη Νότια Κορέα, μια νέα έρευνα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων (ECFR) αποκάλυψε ότι αυτό δεν ισχύει σε πολλές άλλες χώρες του κόσμου. Όπως δείχνει το διάγραμμα, οι πληθυσμοί των ιδρυτικών χωρών των BRICS είχαν πιο θετική στάση απέναντι στη δεύτερη θητεία του Τραμπ από ό,τι αρνητική. Στην Ινδία, περισσότεροι από οκτώ στους δέκα ερωτηθέντες δήλωσαν ότι θεωρούν την επανεκλογή του Τραμπ θετική για τη χώρα τους. Αντίθετα, οι ερωτηθέντες στη Νότια Κορέα, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις χώρες της ΕΕ 11 ήταν πιο πιθανό να αισθάνονται αρνητικά για την επερχόμενη θητεία του Τραμπ. Σύμφωνα με το ECFR, πολλοί ερωτηθέντες πιστεύουν ότι ο Τραμπ θα φέρει ειρήνη ή θα μειώσει τις εντάσεις στην Ουκρανία, τη Μέση Ανατολή και στις σχέσεις ΗΠΑ-Κίνας. Εν τω μεταξύ, οι συντάκτες της έκθεσης προσθέτουν ότι η απαισιοδοξία των συμμάχων των ΗΠΑ στην Ευρώπη και τη Νότια Κορέα υποδεικνύει μια «περαιτέρω αποδυνάμωση της γεωπολιτικής “Δύσης”.» Η έρευνα έδειξε επίσης ότι πολλοί σε όλο τον κόσμο αναμένουν η Κίνα να γίνει η ισχυρότερη δύναμη στον κόσμο αντί για την Αμερική και θεωρούν την Ευρώπη ως μια υπερδύναμη ισάξια των ΗΠΑ και της Κίνας. Τα δεδομένα που παρουσιάζονται σε αυτό το διάγραμμα βασίζονται σε έρευνα 28.549 ατόμων, η οποία διεξήχθη σε 24 χώρες τον Νοέμβριο του 2024, αμέσως μετά τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ. You will find more infographics at Statista  Read the full article

[pathofdasein]

στα σπλάχνα της η απαισιοδοξία έχει ένα παιδί σε μια πυριτιδαποθήκη να κρατάει στα χέρια του ένα κουτί σπίρτα. φάροι που αναβοσβήνουν ρυθμικά μέσα στο πιο βαθύ έρεβος. κάθε απαισιοδοξία κρύβει μια σφιγμένη γροθιά να σημαδεύει την μύτη ενός μαχαιριού, ένα παιδί να ονειρεύεται ένα άλλο κόσμο.

[rulinarulina]

Επιστροφή στα κέρδη για τη Wall Street

Ανοδικές τάσεις επικράτησαν τη Δευτέρα  στο κλείσιμο του χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης, στη Wall Street. Οι επενδυτές βλέπουν με λιγότερη απαισιοδοξία την πορεία της αμερικανικής οικονομίας, καταγράφοντας παράλληλα οι δείκτες μια τεχνική ανάκαμψη έπειτα από μια δύσκολη εβδομάδα. Οι δείκτες Ο δείκτης Dow Jones της βιομηχανίας έκλεισε με άνοδο 484,18 μονάδων (+1,20%), στις 40.829,59 μονάδες. Ο…

[xehasmenesithakes]

Δίνω δεύτερη φορα πανελλήνιες και έχω αγχωθεί παρα πολύ. Την πρωτη ενώ δεν είχα διαβάσει τόσο όσο έπρεπε πήγα με μια απόλυτη χαλαρότητα και δεν με ένοιαζε τίποτα. Για κάποιον λόγο είχα μια φωνή μέσα μου να μου λέει ότι όλα θα πάνε καλά όπως και να έχει. Για το διάβασμα που είχα κάνει έγραψα το μέγιστο δυνατό που ήταν τα 16.500 μόρια. Φέτος για να πάω στην σχολή και κυρίως την πόλη που θέλω χρειάζομαι 18.000. Ενώ λοιπόν σε σχέση με πέρυσι γράφω δυο με τρεις βαθμούς πάνω από την αρχή της χρονιάς σε όλα τα διαγωνίσματα, διαβάζω περισσότερο και πιο ποιοτικά, έχω εξαιρετικούς καθηγητές, δεν πιστεύω καθόλου στον εαυτό μου, η φωνή που πέρυσι μου έλεγε ότι όλα θα πάνε καλά έχει εξαφανιστεί. Είχα ξεκινήσει πολύ ωραία και ήμουν ήρεμη με μια απίστευτη σιγουριά ότι όλα θα πάνε καλά. Όσο περνούσε ο καιρός άρχισα να φοβάμαι και να μπλοκάρω και αυτό άρχισε να φαίνεται και στο γραπτό και στην ψυχολογία μου και στην συμπεριφορά μου. Διακατέχομαι από μια απαισιοδοξία ότι ρε παιδί μου ναι μεν καλά θα γράψω αλλά όχι τόσο καλά όσο χρειάζεται για να πάω εκεί που θέλω. Και δεν δέχομαι κάτι άλλο από την συγκεκριμένη σχολή και την συγκεκριμένη πόλη. Θα περάσω το πιο άσχημο καλοκαίρι της ζωής μου αν γίνει κάτι και τα χάσω αυτά. Γενικά είμαι σε κρίση βλέπεις. Αλλά όχι μόνο αυτό. Ήταν πολύ δύσκολη χρόνια για εμένα από την άποψη ότι έπαθα υπαρξιακή κρίση, έχασα φίλους και πολλά άτομα, άλλαξα πολύ σαν χαρακτήρας και πριν πέντε μέρες (20 μέρες πριν γράψουμε) με χώρισε το αγόρι μου που τα είχαμε 1 χρόνο και τραβιόμασταν αλλά 3. Κατάλαβες; 4 χρόνια είχα στην ζωή μου έναν άνθρωπο που αγαπούσα και αγαπαω πολύ και σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή τα πράγματα είχαν φτάσει σε τέτοιο σημείο που απλά δεν μπορούσαμε να μείνουμε άλλο μαζί και βγήκαμε οριστικά ο ένας από την ζωή του άλλου. Γίνονται τόσα πολλά που δεν μπορώ να τα συνειδητοποιήσω καν. Αυτό όμως που με νοιάζει τώρα (και μετά θα συνειδητοποιήσω και όλα τα αλλά) είναι το τι θα γράψω στις πανελλήνιες. Γιατί αν δεν γράψω αυτό που πρέπει για να περάσω εκεί που θέλω τότε όλα αυτά που εγώ βίωσα φέτος ήταν άσκοπα και πολύ εύκολα θα μπορούσα αντί να κάτσω να δώσω 2η φορα να πάω στην σχολή που πέρασα πέρυσι (η οποία είναι αξιοπρεπέστατη και μαρεσει πολύ) και να είχα στο 100% μια άλλη ζωή χωρίς τον οριακό νευρικό κλονισμό. Αυτά. Εσύ πως πας;

Λοιπον να σου πω κατι!Σταματα να σκεφτεσαι!Εχεις διαβασει πολυ και θα γραψεις.Τωρα ειναι η στιγμη που πιστευεις στον εαυτο σου,δεν μπορεις να αγχωνεσαι για το τι θα γινει αν;Το καταλαβαινω οτι δεν ηταν αρκετο αλλα αν πριν ενα χρονο εγραψες 16.500 που ειναι παρα πολυ καλα,Εεε τωρα που το χειρ εξασκισει ενα χρονο παραπανω θα το σκισεις.Τιμα την προσπαθει�� σου και πονταρε στον εαυτο σου ακομα και αν δεν νιωθεις 100 % σιγουρια.Αμα πας να σκεφτεις αρνητικα σεναρια κοβε κατευθειαν τη σκεψη.Θα τα καταφερεις,τελειωνει αυτο ολο.Οσο για το οτι εχεις αλλαξει το πιστευω καθως οι πανελληνιες ειναι μια διαδικασια που σε ωριμαζει παρα πολυ ,ειναι λογικο να χανεσαι με ανθρωπους γιατι εισαι σε μια φαση που γυρνας σελιδα ,Ενα κεφαλαιο κλεινει ενα ανοιγει.Αλλα ειναι οκευ .Το πιο καλο που μπορεις να κανεις ειναι να αφησεις τους ανθρωπους που θελουν να φυγουν απο τη ζωη σου να φυγουν για να δωσεις χωρο για τους ανθρωπους που ειναι να ρθουν.Καλη επιτυχια στις πανελλήνιες πες μου πως τα πηγες.

[eclecticstarlightblogger]

Μεγάλες μορφές: Σάμιουελ Μπέκετ

Ο Σάμιουελ Μπέκετ (13 Απριλίου 1906 – 22 Δεκεμβρίου 1989) ήταν Ιρλανδός λογοτέχνης, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας. Το έργο του είναι βασικά μινιμαλιστικό, και σύμφωνα με ορισμένους ερμηνευτές, βαθιά απαισιόδοξο για την ανθρώπινη φύση. Η απαισιοδοξία αυτή αντανακλάται από την εκτενή και περίεργη αίσθηση του χιούμορ στο έργο του, καθώς και από το γεγονός ότι […] Μεγάλες μορφές: Σάμιουελ Μπέκετ –…

[thoughtfullyblogger]

Μεγάλες μορφές: Σάμιουελ Μπέκετ

Ο Σάμιουελ Μπέκετ (13 Απριλίου 1906 – 22 Δεκεμβρίου 1989) ήταν Ιρλανδός λογοτέχνης, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας. Το έργο του είναι βασικά μινιμαλιστικό, και σύμφωνα με ορισμένους ερμηνευτές, βαθιά απαισιόδοξο για την ανθρώπινη φύση. Η απαισιοδοξία αυτή αντανακλάται από την εκτενή και περίεργη αίσθηση του χιούμορ στο έργο του, καθώς και από το γεγονός ότι […] Μεγάλες μορφές: Σάμιουελ Μπέκετ –…

[greekblogs]

Μεγάλες μορφές: Σάμιουελ Μπέκετ

Ο Σάμιουελ Μπέκετ (13 Απριλίου 1906 – 22 Δεκεμβρίου 1989) ήταν Ιρλανδός λογοτέχνης, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας. Το έργο του είναι βασικά μινιμαλιστικό, και σύμφωνα με ορισμένους ερμηνευτές, βαθιά απαισιόδοξο για την ανθρώπινη φύση. Η απαισιοδοξία αυτή αντανακλάται από την εκτενή και περίεργη αίσθηση του χιούμορ στο έργο του, καθώς και από το γεγονός ότι […] Μεγάλες μορφές: Σάμιουελ Μπέκετ –…

[skandaladiaplokidiafthora]

Μεγάλες μορφές: Σάμιουελ Μπέκετ

Ο Σάμιουελ Μπέκετ (13 Απριλίου 1906 – 22 Δεκεμβρίου 1989) ήταν Ιρλανδός λογοτέχνης, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας. Το έργο του είναι βασικά μινιμαλιστικό, και σύμφωνα με ορισμένους ερμηνευτές, βαθιά απαισιόδοξο για την ανθρώπινη φύση. Η απαισιοδοξία αυτή αντανακλάται από την εκτενή και περίεργη αίσθηση του χιούμορ στο έργο του, καθώς και από το γεγονός ότι […] Μεγάλες μορφές: Σάμιουελ Μπέκετ –…

[koeenoyokan]

Αυτή είναι μια ακόμη απόπειρα να γραψω, και λεω απόπειρα γιατι ακομα ειναι αγνωστο το αν θα υπαρξει δέκτης σ’αυτο μου το γραπτό. Έχω να γραψω τοσο καιρο που ντρεπομαι, οχι για τον καιρο που περασε αλλα για όσα προκειται να γραψω. Καποιος μου ‘χε πει οτι οταν ο ανθρωπος ειναι ευτυχισμενος (ποσο μαλλον ερωτευμενος) δεν γραφει, ζει. Εγω ειμαι εδω για να παω κοντρα σε αυτο το ρητό, οσο αντεχω. Ημουν σχεδον σιγουρη πως ακομα και η ιδεα του ερωτα απείχε απο εμενα κατι μίλια. Είναι σχεδον αστειο, λοιπον, το πως ολα εχουν την ροη τους, και με οση δυναμη και αν πιστευεις σε κατι, μια απλή μεταβολή της παλίρροιας ειναι αρκετη για να στο αλλαξει. Και λεω μικρη στην κυριολεξία. Μια μορφη, μια φωνη, ενα χαμογελο ή ενα ζευγαρι ματια. Κάστανα ματια. Που τείνουν προς το ανοιχτο. Και στον ηλιο μπορεις να δεις τις αναβαθμίσεις της ίριδας, τις αποχρωσεις του κάστανου. ‘Τι με επιασε;’.. Μακρηγορώ. Ηρθε και τυλίχτηκε αναμεσα απ’τα δαχτυλα μου και πριν προλαβω να το καταλαβω ειχε φτασει στο κεφαλι μου. Ποσο ευκολα αυτη μου η περιγραφή θα μεταφραζόταν σε καποιου ειδους αρρώστια. Είναι αραγε αυτο ο ερωτας; Κι εκει που παω να φανω απαισιόδοξη εσκεμμένα παλι εμφανίζεται (εκεινος) στο νου μου και τα γκρι μου συννεφα χανονται. Για ποια απαισιοδοξία μιλαω; Που απαρνήθηκα το ομορφότερο αισθημα του κοσμου. Αυτο που απ’την αρχη μεχρι το τελος μου θα με ορίζει. Αυτο που, επιτελους, εχει προσωπο.

[awesomehappystudentmagazine-blog]

Ο ξάδερφος του Τσίπρα βλέπει υπαρκτό τον κίνδυνο διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ

Απαισιοδοξία στην Κουμουνδούρου από κορυφαία στελέχη για το μέλλον του κόμματος Αυτό που βλέπει η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών το βλέπει πλέον μπροστά του και ένα μεγάλο ποσοστό στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό διαπίστωσε και ο πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και ξάδερφος του Αλέξη Τσίπρα, Γιώργος Τσίπρας. Μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα και σχολιάζοντας την επόμενη μέρα στον ΣΥΡΙΖΑ μετά την παραίτηση…