#απίθανο

[romios-gr]

Όταν το 1990-1991 ο πάτερ Αθανάσιος ήταν πρωτεπιστάτης στο Άγιο Όρος, επειδή είχε μία ιδιαίτερη σχέση με τον Άγιο Παΐσιο, έφευγε από την πρωτεύουσα των Καρυών (ο πρωτεπιστάτης είναι αυτός ο οποίος είναι σαν το διοικητή, θα λέγαμε, σαν το Δήμαρχο ή σαν τον πρόεδρο με τα δεδομένα τα δικά μας και των είκοσι Μονών του Αγ.Όρους. Στο Άγιο Όρος υπάρχουν 20 μεγ... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/ena-apithano-peristatiko-me-ton-agio-paisio-kai-ton-mitropoliti-lemesoy-athanasio/

[astratv]

Απίθανο τροχαίο στη Λάρισα, μπούκαρε με το αυτοκίνητό της μέσα σε... τυροπιτάδικο! –

Απίθανο τροχαίο στη Λάρισα, μπούκαρε με το αυτοκίνητό της μέσα σε… τυροπιτάδικο! –

Απίθανο τροχαίο έλαβε χώρα σήμερα νωρίς το πρωί στη Λάρισα. Σύμφωνα με πληροφορίες του onlarissa.gr, το συμβάν έγινε επί της Δημάρχου Γεωργιάδου λίγο μετά τις 6 το πρωί, όταν υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες, μία 40χρονη οδηγός έχασε τον έλεγχο του οχήματός της με αποτέλεσμα προσκρούσει σε άλλο όχημα και να… εισβάλει μέσα σε ένα τυροπιτάδικο! Από καθαρή τύχη δεν είχαμε κάποιον τραυματία, ενώ στο…

[gemsofgreece]

Σε αυτή τη φάση ενοχλημένη με τα ιστορικά δοκίμια και ιστορικά μυθιστορήματα που έχουν πέραση στην Ελλάδα:

Πριν κάποιους μήνες όλα τα βιβλιοπωλεία είχαν στις βιτρίνες το Τραγούδι του Αχιλλέα και ήταν ψηλά στις πωλήσεις. Και δε θα υπήρχε πρόβλημα με αυτό αν δε γνώριζα πόσο μηδενικό υπόβαθρο έχουμε στα Ομηρικά Έπη καθώς δε δίνουμε καμία προσοχή στην διδασκαλία τους στο σχολείο. Οπότε δε μου φαίνεται απίθανο πολλοί να θεωρήσουν ότι η Μίλλερ αποδίδει πιστά την ουσία της Ιλιάδας.

Πρώτο στις πωλήσεις είναι τώρα η Νέα Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Αντώνη Καλδέλλη, ενός αμφιλεγόμενου Ελληνοαμερικάνου βυζαντινολόγου, ο οποίος θεωρεί τους Βυζαντινούς ένα αμιγώς Ρωμαϊκό έθνος (όχι κράτος) που «κατά τύχη» (;;;) μιλούσε Ελληνικά και όχι την μητρική του Λατινική και θεωρεί την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία το ανάλογο των αγγλόφωνων ΗΠΑ (που πραγματικά δεν είναι από καμία άποψη)! (Όλα αυτά πριν την πραγματική επικράτηση των εθνικών κρατών.) Ούτε αυτό θα ήταν τόσο πρόβλημα αν δεν ήξερα ότι τελευταία πουλάει πάρα πολύ η αποθέωση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ως της απόλυτης λευκής δυτικής χριστιανικής Ευρωπαϊκής πανίσχυρης παντοκρατορίας. Παρατηρώ ότι τελευταία πολλοί Έλληνες υπερθεματίζουν τη Ρωμαϊκότητα του Βυζαντίου διεκδικώντας ξεκάθαρα τη θέση τους μέσα σε αυτό ως πανίσχυροι των Ρωμαίων απόγονοι, ενώ ο τίτλος «Ελλήνας» και ο νεολογισμός «Βυζάντιο» απορρίπτονται ο μεν ως προσδιορισμός αδύναμων πολεμικά δειλών παγανιστών και ο δε ως ψεύτικος όρος που τονίζει την διαφθορά και τον οριενταλισμό της αυτοκρατορίας. Μη σας ξεγελά η εμμονή στην ορθότητα του Ρωμαϊκού ονόματος: οι δυτικοευρωπαίοι Ρωμαϊστές έχουν ως στόχο την ιδιοποίηση και δυτικοποίηση της βυζαντινής κληρονομιάς και οι ανόητοι Έλληνες έχουν ως στόχο την απόρριψη της ανατολικότητας του Ελληνισμού, την εύρεση μιας νέας υποτίθεται πανίσχυρης δυτικής ταυτότητας και ελπίζουν μάταια ότι έτσι θα αποκτήσουν νέα αποδοχή μεταξύ των δυτικών. Δεν αντιλαμβάνονται ότι οι δυτικοί ποτέ δεν θα τους εκλάβουν ως γνήσιους Ρωμαίους (και ούτε θα έπρεπε φυσικά, όχι τουλάχιστον με τον τρόπο που αντιλαμβάνονται τον Ρωμαϊσμό στην Δύση) και ότι μόνοι τους επιχειρούν να βγάλουν τα ματάκια τους. Και αυτό το βιβλίο τώρα σκίζει στις πωλήσεις. Χέσε μέσα. Κατά τα άλλα, δεν αντιλέγω ότι το βιβλίο μπορεί να είναι πλούσιο σε ακριβείς ιστορικές αναφορές. Ύποπτα ενδιαφέρον είναι ότι στις πολύ θετικές (φυσικά) ξένες κριτικές είδα κάποιο παράπονο ότι ο ιστορικός δεν αναλύει εκτενώς τον πολιτισμό του Βυζαντίου όπως κάνει με τα γεωστρατηγικά και πολιτικά ζητήματα και αυτό φυσικά βγάζει νόημα αφού αν ανέλυε εκτενώς τον πολιτισμό το αμιγώς ρωμαϊκό αφήγημα θα κλυδωνιζόταν πολύ άσχημα.

Ο Mythologist αν και κάνει έργο που λείπει και είναι αναγκαίο στην Ελλάδα, θεωρώ ότι υπερβολικά συχνά εξισώνει και μπλέκει την Ελληνορωμαϊκή μυθολογία και υιοθετεί την Ρωμαϊκή παρά την Ελληνική μυθολογική σκοπιά. Για παράδειγμα, ενώ αναφέρει ότι η Μέδουσα ήταν καλή αθώα κοπέλα μόνο στο Ρωμαϊκό μύθο, έχει βασίσει τα μισά του merchandise και όλες τις κατοπινές αναφορές του στην Ρωμαϊκή εκδοχή. Υιοθετεί επίσης την Ρωμαϊκή και Δυτική αρνητική στάση απέναντι στον Οδυσσέα και όχι την θετική Ελληνική. Βλέπει, δηλαδή, κι αυτός την Ελληνική μυθολογία περισσότερο μέσα από το πρίσμα και τις προσθήκες των Ρωμαίων και ύστερα όλων των δυτικών αναλυτών, ιστορικών και κλασικιστών.

Με όλα αυτά συμπεραίνω ότι διακόσια χρόνια μετά τη δημιουργία του Ελληνικού κράτους οι Έλληνες εξακολουθούν να βασίζονται κυρίως στην δυτική προσέγγιση της ιστορίας τους και όχι μόνο δεν τολμούν, αλλά ούτε διανοούνται να προσφέρουν μια δική τους πιο φρέσκια ή και πιο άμεση προσέγγιση. Δεν έχουμε ακόμα δικό μας λόγο, ούτε καν δική μας σκέψη. Φυσικά δε μπαίνω στον κόπο να αναφερθώ και στο άλλο άκρο με τα εθνικιστικά παραληρήματα ή τις ιστορικές υπερβολές και ανακρίβειες του παρελθόντος. Λείπει η μέση οδός. Λείπει μια ψύχραιμη αντικειμενική αλλά εντελώς δική μας ματιά. Και αυτό στην εποχή του Διαδικτύου και του παγκόσμιου διαλόγου θα μας πονέσει πολύ. Γνώμη μου.

[psychotiko-epeisodio]

Λένε πως όταν έρχεται,

Τον αισθάνεσαι σαν να τον ξέρεις από χρονια.

Λένε πως όταν έρχεται,

Όλα τα τραγούδια,

Και τα ποιήματα,

Ξαφνικά βγάζουν νόημα στον νου σου .

Λένε πως όταν έρχεται,

Δεν φοβάσαι πια,

Και νιώθεις ο πιο δυνατός και ικανός άνθρωπος στον κόσμο.

Μια ανεξέλεγκτη δύναμη που πηγάζει από μέσα σου ,

Και αποκτάς κίνητρα για να πας παρακάτω.

Μα λένε πως σαν φύγει,

Βλέπεις την καρδιά σου να γίνεται θρυψαλλα μπροστά στα μάτια σου και το σώμα σου να παρασύρετε από τον άνεμο σαν να ναι άυλο.

Πως καταλαβαίνεις ξαφνικά τα λόγια των τρελών, εκείνων που βλέπεις στο δρόμο και αλλάζεις την φορά της ματιάς σου για να μην σου πιάσουν την κουβέντα.

Πως αρχίζεις και συνειδητοποιείς γιατί οι ναρκομανείς συνεχίζουν και επιστρέφουν σε ότι τους σκοτώνει.Ξανα και ξανά,χωρίς να σκέφτονται τις επιπτώσεις.

Έτσι νιώθεις και λένε πως διώχνεις από κοντά σου όσους δεν μοιάζουν με εκείνον.

Λένε πως έρχεται μόνο μια φορά στην ζωή και είναι απίθανο να βρεις κατι όμοιο του ξανά.

Αυτός είναι ο έρωτας λοιπόν.

Που για χάρη του γράφτηκαν εκατομμύρια ποιήματα και τραγούδια.

Που κατάφερε να επιβιώσει στους πιο δύσκολους καιρούς.

Που τρελαίνει τους ανθρώπους,τους αλλάζει,η τους δίνει ζωή.

Αυτός είναι ο έρωτας.

[cutieeeeeeposts]

Μόνο εγώ δεν θέλω να τελειώσει το καλοκαίρι

Λοιπόν στην αρχή ήταν φανταστικό με την κολλητή μου στην Λέσβο αλλά μετά όταν έφυγε δεν ήταν και όπως το φανταζόμουν δεν λέω ήταν απίθανο

Γνώρισα νέα άτομα και νέες παρέες

Βρήκα παλιούς φίλους και νέους εχθρούς

Έκανα σχεση αλλά μετά τέλος

Ένιωσα κολλημένη με κάποιον άλλον

Γενικός γέλασα και έκλαψα πέρασα ωραίες στιγμές αλλά και άλλες χάλια αλλά γενικός ήταν το πιο ξεχωριστό καλοκαίρι που εύχομαι να μην τέλειωνε ποτέ

Το θέμα είναι ότι θα κάνω πιο φανταστικά τα Χριστούγεννα, Πάσχα και σίγουρα το επόμενο καλοκαίρι γιατί σίγουρα θα φτάσει καλοκαίρι εκεί που δεν το περιμένω

Ελπίζω να περάσατε και εσείς το ίδιο φιλιά και καλό μήνα

[mouskema-stories]

Μάρτυρες (submission)

Τέλη καλοκαιριού,ξενερωμένες που τελείωσαν οι διακοπές και άρχιζε ένα ακόμα εξάμηνο στη σχολή,έχουμε βγει με μια φίλη και καθόμαστε σε ένα παγκάκι να πούμε τα γκομενικά μας.Ησυχία παντού,και ξαφνικά ακούμε φωνές.Μία παρέα πολλών ατόμων φωνάζει και κυνηγάει μία άλλη παρέα,η οποία τρέχει να ξεφύγει.Κάποιος από την παρέα μένει πίσω και μπροστά στα μάτια μας τον βλέπουμε να μαχαιρώνεται.Μέσα στον πανικό,παρατήρησα ένα παλικάρι που έτρεχε να βρει βοήθεια,φίλος του τραυματισμένου.Γύρω στα 30,μέτριο ύψος,ωραίο πρόσωπο και χέρια καλυμμένα με τατουάζ.

Όταν ήρθε η αστυνομία,προσφέρθηκα να πάω μαζί τους να καταθέσω,και κατά τις 4 τα ξημερώματα βρισκόμουν στη ΓΑΔΑ.Μετά από κάποιες ώρες,και ενώ ακόμα περίμενα να καταθέσω,ήρθε το παλικάρι το οποίο βρισκόταν στο νοσοκομείο με το φίλο του.Έπεσαν κάποιες ματιές αλλά θεωρούσα ότι ήταν απίθανο να γυρίσει να με κοιτάξει ένας τέτοιος τύπος.

Αφού δόθηκαν οι πρώτες καταθέσεις,ήρθε η ώρα για τις δεύτερες,τις συμπληρωματικές.Οι μάρτυρες είχαμε ανταλλάξει στοιχεία αλλά είχα τα στοιχεία όλων ,εκτός από εκείνου. Για καλή μου τύχη, κάποιος μου έστειλε το facebook του.Τον έλεγαν Δ. και ήταν rapper.

Στο μήνυμα που του έστειλα του συστήθηκα,του είπα από πού τον βρήκα και τον λόγο που του έστειλα.Με θυμόταν και έψαχνε τρόπο να με βρει.Αρχίσαμε να μιλάμε και βρεθήκαμε γείτονες.Η πρόταση δεν άργησε να γίνει “Θες να περάσεις αύριο το βράδυ από το σπίτι μου να τα πούμε από κοντά και να συζητήσουμε και για το περιστατικό;"Δέχτηκα και το επόμενο βράδυ ήμουν στην πόρτα του,φορώντας ένα μαύρο στραπλες φόρεμα μέχρι το γόνατο.Τα πόδια μου έτρεμαν.Όταν άνοιξε την πόρτα καύλωσα αμέσως με το βλέμμα του και το χαμόγελο του και δεν μπορούσα να μην παρατηρήσω το πως κοίτουσε τον μεγάλο και τουρλωτό κώλο μου!

Μιλούσαμε για τα πάντα για 3 ώρες περίπου,μέχρι που το σβέρκο μου έκανε ένα κρακ και άρχισα να πονάω.Απευθείας προσφέρθηκε να μου κάνει μασάζ.Με ξάπλωσε μπρούμυτα στον καναπέ και άρχισε να με τρίβει στο σβέρκο.Άνοιξε το συρτάρι και έβγαλε ένα μπουκαλάκι με λάδι,με το οποίο άρχισε να με τρίβει.Ένιωθα το βρακάκι μου να με ενοχλεί.Όσο με ακουμπούσε, ερχόταν όλο και πιο κοντά στο αυτί μου και μου έλεγε με την πιο καυλιάρικη φωνή του "Σ'αρέσει μικρή;” Είχα καυλώσει απίστευτα, ήθελα να με κάνει το παιχνίδι του.Άρχισε να με χαϊδεύει στην πλάτη και να με ρωτάει αν πονάω κι εκεί.Φυσικά απαντούσα ναι,με όση φωνή μου είχε απομείνει.Τότε μου κατέβασε το φόρεμα,αφήνωντας να μου καλύπτει μόνο τον κώλο.Κάθισε πάνω στα μπούτια μου και μου έριξε λάδι στην πλάτη ενώ ταυτόχρονα ένιωθα το φούσκωμα στο παντελόνι του, που βρισκόταν πάνω στον κώλο μου.Όταν τελείωσε με την πλάτη,έπιασε τα πόδια μου.Ξεκίνησε από χαμηλά, και με αργές κινήσεις ανέβαινε ανάμεσα στα πόδια μου και σταματούσε μόλις άγγιζε λίγο από το εσώρουχο,το οποίο ήταν μούσκεμα.Όταν το κατάλαβε,σήκωσε το φόρεμα, έκανε το εσώρουχο στην άκρη και άρχισε να γλύφει τον κώλο μου ενώ μου έβαζε δάχτυλο στο μουνί,που πλέον παρακαλούσε.Με γύρισε βίαια ανάσκελα,έσκισε το στρινγκ και με έγλυφε ενώ έτριβε όλο το πρόσωπό του στο μουνί μου.Του ζητούσα να σταματήσει γιατί ήθελα να με γαμήσει αλλά δεν σταματούσε.Τότε του έριξα μία δυνατή σφαλιάρα στο πρόσωπο.Με κοίταξε έντονα,ανέβηκε από πάνω μου,πατώντας πάνω στα χέρια μου ,με έφτυσε στο πρόσωπο και που έριξε τόσα χαστούκια ,που έβλεπα θολά.

“Τώρα είσαι το μικρό μου πουτανάκι,εγώ διατάζω ,εσύ υπακούς”, κι άλλη μία φορά με έφτυσε στο στόμα.Τον έφτυσα και γω και κατέβασε γρήγορα το παντελόνι του και ήταν πρησμένος.Μου έσκιζε το μουνάκι ,πνίγοντας με με το χέρι του , ενώ εγώ έπαιζα με την κλειτορίδα μου.Όταν έχυσα με επιβράβευσε με ένα χαστούκι στο μουνί και με ένα γλωσσόφιλο. Με γύρισε στα 4 και μου έριξε λάδι στον κώλο,βάζοντας μου 2 δάχτυλα ενώ με έσκιζε από μπροστά. Μου τράβηξε τα μαλλιά και με χτύπησε στον κώλο τόσο δυνατά, που έβγαλα μία κραυγή,ενώ ταυτόχρονα χαμογελούσα από την καύλα.

Γονάτισα, φορώντας τα γυαλιά μου , κοιτώντας τον με το πιο αθώο μου βλέμμα και του ζήτησα την άδεια να τον βάλω στο στόμα μου.Αυτό τον καύλωσε ακόμα περισσότερο, μου έφτυσε το στόμα και άρχισα να τον γλύφω,να τον βάζω όλον στο στόμα μου,μέχρι να πνιγώ και να δακρύσω.Μετά από λίγο τα χύσια του ήταν παντού στο πρόσωπο μου και στο στόμα μου,και πήρα τα γυαλιά μου και τα έγλυψα για να έχω την γεύση του.

“Θα τα πούμε στο δικαστήριο…όταν σου κλείσω το μάτι,πάμε στις τουαλέτες…”

[asirxrowena]

17/11/23

Ανεβαίνω την Αγγελάκη έχει παντού κορδέλες και ματατζιδες και εγώ ακούω το ένα το χελιδόνι. Πόσο στενάχωρο θέαμα. Γιατί τα ματ να είναι παντού; Γιατί υπάρχουν οι εξτρεμιστές αναρχικοί. Γιατί υπάρχουν οι εξτρεμιστές αναρχικοί; Γιατί υπάρχουν τα ματ. Το ένα φέρνει το άλλο και είναι ένας φαύλος κύκλος. Δεν μπορούν να κάνουν μια ειρηνική διαδήλωση όπως θέλουν οι περισσότεροι; Όχι. Γιατί; γιατί τόσα που έχουν γίνει "θέλει νεκροί χιλιάδες να ναι στους τροχούς" και να καταλάβει το μεγάλο το κεφάλι τι τραβάμε. Και αυτό πάλι απίθανο μου φαίνεται. Γιατί οι νεκροί στους τροχούς θα είναι για αυτούς σκέτα νουμερα. Τραίνα, φωτιές, πλημμύρες... Μόνο από τον αέρα δεν μας έχουν χτυπήσει ακόμα. Αλλά το 40% παρέμεινε 40%. Λουστητε τα τώρα.

Στην κορυφή σε μια από τις δωδεκαοροφες γράφει: Είστε η ντροπή της Ανθρωπότητας

Κράτος, συμφέρον, κανένα ενδιαφέρον 1/3/2023

Δεν έχεις λόγια μετά από αυτό. Σωπαίνεις. Πενθείς. Πενθείς εκείνο το παιδί που ήταν πέμπτο έτος, ΠΕΜΠΤΟ ΕΤΟΣ φυσικό. Που το φανταζόταν αυτόν η μάνα του στην αποφοίτησή του. Εκείνη την κοπέλα στην αρχιτεκτονική που δεν έφτιαξε πότε την μακέτα που ήθελε. Εκείνα τα 57 θύματα με την οποιαδήποτε ιδιότητά που κατείχαν.

24/2/24

Έχει περάσει σχεδόν ένας χρόνος από το δυστύχημα - δολοφονία και ακόμα μου έρχεται να βάλω τα κλάματα στην ιδέα του γεγονότος και μόνο. Και έχουμε και έναν φοβερό δημοσιογράφο που λέει "εεε ναι, έπρεπε να θυσιαστούν αυτά τα άτομα για να βελτιωθεί το σιδηροδρομικό δίκτυο" Τι λες ρε φίλε που έπρεπε να πεθάνει κόσμος για να προλάβετε τα αυτονόητα. Πρώτα μου γεννιέται το ερώτημα πού ζούμε? Σε τι χώρα ζούμε? Σε τι κόσμο θα φέρουμε κι εμείς τα δικά μας παιδιά. Αλλά μετά σκέφτομαι πώς ζούμε? Πώς τα καταφέραμε ως τώρα. Άκουσα πόσες ιστορίες από γνωστούς που θα έμπαιναν σε αυτό το τραίνο του θανάτου αλλά δεν μπήκαν τελικά και γλυτώσανε. Άκουσα πόσες ιστορίες ανθρώπων, νέων ανθρώπων με όνειρα για το μέλλον! Με οικογένειες και φίλους και ιστορίες που έλαβαν τέλος μέσα σε μια νύχτα.

[sweetbutphychx]

Εγώ, υπήρξα η απόδειξη ως προς το οξύμωρο πως ο απαισιόδοξος ποντάρει όσα έχει στο απίθανο. Γιατί είναι πιο άσχημο και από το θάνατο να ζεις σε λήθαργο μέρες ολόιδιες

Σκιάχτρο- Για την Κ.

[mpuures-non-verba]

Οι περισσότεροι θεωρούν ότι δεν υπάρχει φιλία ανάμεσα σε αγόρι-κορίτσι. Ποια είναι η άποψη σου;

Η φιλία δεν βασίζεται στο φύλο, βασίζεται στους ανθρώπους, άρα φυσικά και υπάρχει. Ωστόσο δεν είναι απίθανο να υπάρξει κάποια έλξη, όμως δεν σημαίνει ότι συμβαίνει πάντα

[toshiro-shomashi]

Η νύχτα ειναι κρύα,

μα σύννεφα δεν εχει.

Είναι απίθανο να βρέξει άρα

κι όμως βρέχει.

Το πρόσωπο μου στάζει νερό

και σκατα, δεν έχω ομπρέλα,

μα ομπρέλα κι αν είχα,

πάλι τη βροχή δεν θα 'κοβε.

[awinnie]

Λίγη καθαρή καρδιά ζητάει πάντοτε το Απίθανο για να φανερωθεί.

Ελύτης

[vincentsambershades]

Όσο απίθανο κι αν ακούγεται τον ερωτεύτηκα, έστω και για μια στιγμή, τον ερωτεύτηκα. Δεν ήταν όμως το είδος αγάπης που όλοι ζηλεύουν. Δεν απαρνήθηκα καμία ηθική, καμία προσωπική αξία. Είμαι αυτή που είμαι κι αυτό ίσως αλλάξει αν αυτός ο μοναδικός έρωτας έρθει. Γιατί όπως πάντα μού έλεγε η μητέρα μου, αυτός ο έρωτας δε σε βρίσκει στην καταλληλότερη των καταστάσεων. Τότε φαίνεται πραγματικά η ανθρώπινη φύση.

Πόσο όμορφη μπορεί να γίνει η ανθρώπινη φύση όταν αφυπνιστεί...

[mariosserves16]

Κόκκινο χαρτί

Και αν απόψε κλαμενο με δεις

Δως μου ένα φιλί

Ξεχνά για λιγο τα παλιά και έλα να με παρηγορησεις

Έλα να ζήσουμε μαζί

Αυτή την στιγμή

Που όμοια δεν έχουμε ζήσει

Τρέχα φύγε από εκεί

Ο κόσμος είναι σκάρτος

και εσυ αδύναμη πολύ

Κάνε κουράγιο αγάπη μου

Το αύριο θα ρθει

Την μοίρα μου την έγραψα με αίμα

Σε ένα κομμάτι κόκκινο χαρτί

Είχε ένα όνομα δύσυλαβο

Και άρωμα από τσιγάρο

Νιώθω σαν να ζω

Την τελευταία μέρα μου στη γη

Και είναι απίθανο

Ακόμα και τώρα

εσυ δεν είσαι εκεί

Θέλω να φύγω απ τη ζωή

Δεν με κρατάει τίποτα άλλο πια εκεί

Η κάθε μέρα ίδια ίδια ίδια πάμε πάλι απ την αρχή

Τα μάτια κλαίνε ο ουρανός νυχτώνει απότομα

Και ήταν δυο ψεύτο λέξεις που ξεστόμισα απότομα

Και το τι σήμαιναν ούτε που φανταζομουνα

Μαζί σου έχω δει της αυγής όλα τα δρώμενα

Τα χείλη σου χείλη άλλου ακούμπησαν όταν με ξεπέρασες

Τα χείλη μου χείλη άλλης ακούμπησαν για να σε ξεπεράσω

Κατάλαβες τι διαφορά μας

Το ποσό σε αγάπησα

Δεν έχω άλλο αίμα για να γράψω

Δεν έχω κοινό

Μόνο την αδερφή μου που είναι στήριγμα εδώ και καιρό

Θυμάμαι να μου λέει

Τι σε Τρώει

Και εγώ της απαντώ με τρεμάμενη φωνή

Είναι τα πάντα

Είναι το τίμημα που μένω ξύπνιος ως την Ανατολή

Είναι που μόνος παιθανα πάνω από μια σελίδα κόκκινο χαρτί

Γιατί με ανέχεσαι

Γιατί με αγαπάς γαμωτο

Γιατί τόσο ενδιαφερεσε

Άσε μόνο μου γαμωτο σου και ξεχνάμε

Μη κοιτάς πίσω

Γιατί οποίος κοίταξε εδώ για πάντα έμεινε

Κ��ι είναι άσχημο πολύ

Η μόνη συντροφιά μου να είναι το χαρτί

(Ο τύπος απ το majenda με το τατουάζ )

[atsoukalidis]

Απίθανο χτένι με κριθαράκι, αφρό καραβίδας και κρέμα από άγριο σκόρδο το οποίο απολαύσαμε παρέα. Ευχαριστώ!

[psychotiko-epeisodio]

Η μέρα που έπαψα να είμαι ερωτευμένη μαζί σου.

Αν μπορούσα να περιγράψω κάπως πιο συγκεκριμένα το κενό,θα ήταν ακριβώς αυτό που αισθάνθηκα εκείνο το πρωί.Ξυπνησα,σηκώθηκα,έφτιαξα καφέ.Και η καρδιά μου ήταν άδεια.Κατι έλειπε,κάτι που δεν περίμενα να λείψει ποτ��.

Είχες καιρό που είχες φύγει.Και από τότε που έφυγες δεν είχα πάψει στιγμή να κατηγορώ τον εαυτό μου για αυτό.Ξερω πως δεν έφταιγα,μα ήταν απίθανο να με πείσω .Εκεινο το πρωί όμως,ήταν διαφορετικό.Δεν μου έλειπες πια,δεν ένιωθα τίποτα για εσένα.Ηταν σαν να είχα απαλλαγεί μαγικά απο κάθε συναίσθημα που σε αφορούσε.

Πονούσε όμως εξίσου και αυτό.Γιατι με αναγκασες να το κάνω.Και πονούσε,γιατί εκείνο το πρωί,άφησα επίσης πίσω τα όνειρα που είχα κάνει για εμάς,τις προσδοκίες που είχα από εσένα,τα όμορφα συναισθήματα που κάποτε ένιωθα.Τα άφησα όλα.Επρεπε να προχωρήσω πια,δεν είχα καμία άλλη επιλογή.Και αυτό ήταν τρομακτικό γιατί ήταν σαν να έπρεπε να φτιάξω έναν εαυτό από το μηδέν.Εναν εαυτό που μέχρι τότε δεν είχα γνωρίσει ποτέ.

Με άλλαξε πολύ η πορεία μου μαζί σου.Σιγουρα με δυνάμωσε,σίγουρα με δίδαξε πολλά.Ομως με έκανε και δύσπιστη,συναισθηματικά κλειστή.Αρχισα να σου μοιάζω,γιατί δεν μπορώ να φανταστώ ποτέ ξανά τον εαυτό μου να υποφέρει τόσο πολύ για κάποιον άλλον.Ετσι εκείνη την μέρα,μαζί με εσενα,έμειναν πίσω και τα συναισθήματα που θα μπορούσα να νιώσω για κάποιον άλλον στο μέλλον.Μαζι με εσένα,άφησα και εμένα.Και αυτό είναι το χειρότερο στην μεταξύ μας ιστορία.

Η μέρα που έπαψα να είμαι ερωτευμένη μαζί σου λοιπόν,έχει καιρό που πέρασε.Αλλος ένας έρωτας με ημερομηνία λήξης ήσουν που ήρθε να αφήσει το στίγμα του.Αυτο ήσουν,τίποτα παραπάνω.Εγω τα μεγαλοποιουσα γιατί ήθελα πάρα πολύ να γίνεις κάτι παραπάνω.Ομως δεν μπορούσες.Και έτσι χαράμισα το πιο όμορφο κομμάτι μου,στον πιο άσχημο άνθρωπο.

[newsorama]

Δένοντας έναν κόμπο με τον πιο απίθανο τρόπο

http://dlvr.it/TDNzrj