#αλλά σαγαπώ

[glikozi]

mou thumizeis thn lana del rey alla se kokkino malli :)

οκ, ώρα να φιληθούμε

[the-dark-is-afraid-of-me-again]

Η Φωνή σου.

Και ήρθε ένα βράδυ που μου χτύπησες το χέρι σου στο τραπέζι με δύναμη και μου φώναζες και με κοιτούσες με μάτια γεμάτο μίσος.

Εγώ σιωπή. Απλά σε άκουγα και σε κοιτούσα μέσα στα μάτια για να δω αν όλα αυτα που μου έλεγες ήταν αλήθεια, πονούσα όταν έλεγες και ξανά έλεγες ότι αγαπάς κάποια άλλη. Ο άνθρωπος που ερωτεύτηκα πριν ένα χρόνο που είδαμε μαζί μια Ανατολή, που με φιλούσε και είχαμε τόσο χημεία που με αποκαλούσε με τα δικά του υποκοριστικά, που με νοιαζόταν και με απλά ένα κοίταγμα καταλάβαινε αν είμαι καλά ή όχι, με τις αγκαλιές που μου έκανες ηρεμούσες τις φουρτούνες μου και αισθανόμουν ασφάλεια. Οι βόλτες με το αυτοκίνητο που μας χτυπούσε ο Καλοκαιρινός νησιωτικός αέρας και παίζαμε το παιχνίδι με τις ερωτήσεις ώστε να με μάθεις και να σε μάθω όσο γινεται περισσότερο. Θα έχω να θυμάμαι την πρώτη μας χειραψία, που μου συστήθηκες και μου έσφυξες σφιχτά το χέρι και μου χαμογέλασες και απλά σκέφτηκα ότι είσαι ένας πολύ γλυκός μπελάς. Θα έχω να θυμάμαι ότι ντρεπόσουν να με κοιτάξεις αλλά παρόλα αυτα ερχόσουν να μου μιλήσεις και να κλέψεις ένα χαμόγελο μου. Θα έχω να θυμάμαι που μου μαγείρεψες. Θα έχω να θυμάμαι το πρώτο μας ραντεβού τότε που μου άνοιξες την μπυρα με τον αναπτήρα και κοιτούσαμε την θάλασσα. Το πρώτο μας φιλί. Άραγε το θυμάσαι; Σαν να ήμασταν μικρά παιδιά που είπαμε ο ένας στον άλλον “μου αρέσεις”. Θα έχω να θυμάμαι τα πειράγματα μας, τα γέλια μας. Θυμάμαι τα πάντα. Μετά από όλα αυτά μου φώναξες και βαρούσες το χέρι σου με δύναμη στο τραπέζι, με κοιτούσες όλο μίσος σαν να ήθελες να πείσεις τον εαυτό σου ότι πο��έ δεν αισθάνθηκες κάτι για εμένα. Εφόσον θέλεις να φύγεις είσαι ελεύθερος.

Να προσέχεις

Σαγαπώ. ( και ας μην στο είπα ποτέ)

[eptileeikala]

Μη τα παρατήσεις εύκολα, προχωρά μάγκα

Αν νομίζεις πως τα ξέρεις όλα

Μάλλον τα έχεις χαμένα μωρό μου

Δε μιλάνε με εμένα αλλά μιλάνε για μένα και τονώνουν το ηθικό μου

Ζω με ψηλά το κεφάλι, μιλάω με πράξεις

Όσοι θέλουνε παιχνίδια, ξέρουν πως ειμαι εδώ για τις εντάσεις

Υγ. Χάρη σαγαπώ

[neyriasmenh]

Δεν έχουμε νιώσει ο ένας τον άλλον....

Μόνο που το λέω πονάει η ψυχή μου

Κάθε μέρα είσαι στο μυαλό μου και δεν βγαίνεις, μου λείπεις.

Όσο σκέφτομαι πως πλησιάζει η μέρα να σε δω τόσο ποιο πολύ ανυπομονώ.

Τόσο ποιο πολύ θέλω να περάσουν οι μέρες και επιτέλους να έρθει εκείνη η γαμημένη μέρα που θα σε δω απο κοντά θα είσαι μπροστά μου για να σε αγκαλιάσω και να μην σε αφήνω να φύγεις, να σε φιλήσω και γενικότερα να σε νιώσω εκεί κοντά μου.

Η απόσταση πονάει αλλά αν σε έχω τότε μου φτάνει θα κάνω όσο υπομονή χρειαστεί μέχρι να σε ξανά δω.

Πήγες να φύγεις αλλά δεν σε άφησα...

Δεν μπορούσα να το κάνω θέλω να είσαι δικός μου να ήμαστε το "εμείς" και όχι εγώ και εσύ.

Σαγαπώ

[radium-thelastpath]

Δεν μπορώ να φύγω αν η αλλη είναι εδώ

Δεν στο κρύβω

αν με ρωτήσεις θα σου πω πως σαγαπώ

Αλλά οι ουλές είναι βαθιές τις νιώθω μέχρι το κόκαλο

[bougainvillea-and-saltwater]

@blackwonderwall (ντάξει, όχι και μήνες, αλλά σε κάτι πολύ όμορφες φάσεις, μια εβδομάδα+🥲). Σαγαπώ φίλη μου. 🥺💖

[agxos-kai-stress]

Δεν θα σου πω σαγαπώ αλλά θα σου πω:

Βάλε κάτι πάνω σου θα κρυώσεις.

Μην καπνίζεις τόσο, δεν κάνει καλό.

Στείλε μου μήνυμα όταν γυρίσεις σπίτι.

Είσαι όντως καλά;

Πώς ήταν η μέρα σου;

Μου αρέσει να σε ακούω να μιλάς για σενα.

Είμαι τυχερή που σε γνώρισα.

Πάμε μια βόλτα;

Πρόσεχε.

Είσαι πανέμορφος άνθρωπος.

Σε ευχαριστώ, με κάνεις να νιώθω καλά.

Είμαι εδώ για ο,τι χρειαστείς.

Σε εμπιστεύομαι.

Μακάρι να ήσουν εδώ.

I made you a playlist.

Είμαι περήφανη για σένα.

Έφαγες;

[niwthw-kenh]

10:32

Μήνυμα. Πετάχτηκα και άρπαξα το κινητό στα χέρια μου. Το καλημέρα σου ήταν λίγο ψυχρό σήμερα, «ιδέα μου» λέω. Μπορεί να ξύπνησε στραβά, μη δίνεις σημασία. Και τα λεπτά από 5 έγιναν 25 και από 25 45. Καμιά ειδοποίηση, κανένα μήνυμα.

13:32

Μήνυμα. - έλα σόρρυ, έχω δουλειά.

Μα ναι, μου το είχε πει ότι θα έχει φορτωμένο πρόγραμμα, θα ασχολείται με την εργασία που μου έλεγε για την σχολή του.

Και τα λεπτά έγιναν ώρες, αρκετές ώρες

17:32

Κανένα μήνυμα. Μα τόσο πολύ τον δυσκολεύει πια αυτή η εργασία; Ούτε δύο κουβέντες δεν έχουμε ανταλλάξει.. τι έχει αλλάξει;

20:32

Μήνυμα. - Θα βγω με την παρέα μου τελικά, δεν έχω χρόνο για το σημερινό που λέγαμε.

Μα, μου είχε υποσχεθεί ότι θα πηγαίναμε για ζέστη σοκολάτα σήμερα. Είχα ήδη βρει το αγαπημένο μου σετάκι και είχα φτιάξει τα μαλλιά μου απαλές μπούκλες, ακριβώς όπως του αρέσουν. Αλλά δεν πειράζει, τουλάχιστον θα βγει να χαλαρώσει. Θα μου πει για άλλη μέρα, σίγουρα.

23:32

Κανένα μήνυμα.

Μα αφού τον δείχνει ενεργό, δεν μπορεί να μου πει ούτε μια κουβέντα; Μάλλον θα ʼχει ξεχάσει τα δεδομένα ανοιχτά άλλωστε είναι απασχολημένος με τους φίλους του. Θα μου στείλει όταν γυρίσει μωρέ, έτσι κάνει πάντα.

02:32

Μήνυμα. - θέλω να μιλήσουμε.

Μα, τι να θέλει τέτοια ώρα να μου πει; Μήπως για τον λόγο που ήταν κακόκεφος το πρωί; Μήπως για το πως πήγε η εργασία του; Ή για την βόλτα που βγήκε πριν με την παρέα του; Θέλω πολύ να μάθω, αλήθεια.

04:32

Πολλά μηνύματα. Από ερωτήσεις που δεν έλαβα ποτέ απάντηση, πολλά "γιατί", πολλά "σαγαπώ", πολλά "μη φύγεις". Όλα αναπάντητα. Και ήξερα αγάπη μου καλά, ότι σήμερα δεν έφταιγε τίποτα απʼόλα αυτά. Μα δεν άντεχα την αλήθεια κατάματα να βλέπω,

Και έτσι έμαθα να τα παραβλέπω όλα.

Μα μέσα μου ήξερα καλά πως το τέλος μας όλο και πλησίαζε.

Και δεν μου ʼπες τελικά,

Πως πήγε η εργασία σου;

-niwthw kenh

[drakakiii]

Όχι δεν θέλω να σε δω ούτε αύριο, ούτε σε έναν μήνα ούτε σε λιγάκι παραπάνω. Θέλω να σε δω σε κάτι χρόνια. Να σε πετύχω τυχαία και να μην προσπεράσουμε ο ένας τον άλλον σαν απλοί περαστικοί. Να μου μιλήσεις. Να σε ακούω να μου λες πως πέτυχες τους στόχους σου και προσπαθείς όσο περισσότερο μπορείς για αυτά που αγαπάς. Δεν ξέρω πως θα καταλήξουμε εκείνη την μέρα ή πως θα νιώσουμε αλλά σίγουρα θα χαρώ πολύ και χωρίς αμφιβολία θα σαγαπώ ακόμη. 🤍

[agnwstisanthalassa]

Όχι δεν θέλω να σε δω ούτε αύριο, ούτε σε έναν μήνα ούτε σε λιγάκι παραπάνω. Θέλω να σε δω σε κάτι χρόνια. Να σε πετύχω τυχαία και να μην προσπεράσουμε ο ένας τον άλλον σαν απλοί περαστικοί. Να μου μιλήσεις. Να σε ακούω να μου λες πως πέτυχες τους στόχους σου και προσπαθείς όσο περισσότερο μπορείς για αυτά που αγαπάς. Δεν ξέρω πως θα καταλήξουμε εκείνη την μέρα ή πως θα νιώσουμε αλλά σίγουρα θα χαρώ πολύ και χωρίς αμφιβολία θα σαγαπώ ακόμη.

[kati-diaforetiko]

Γεια, χρειάζομαι τη γνώμη σου. Είμαι 18 χρονων τα έχω με ένα παιδί στην ηλικία μου 2 χρόνια. Έχουμε περάσει πολλές δύσκολες καταστάσεις, αλλά όλα τα ξεπερναγαμε μαζί. Όπως και πολλές όμορφες. Εγώ πριν από αυτόν δεν ήμουν ευαίσθητη ούτε άτομο που δένεται εύκολα. Το ίδιο και αυτός. Τώρα όμως έχουμε φτάσει σε ένα σημείο να είμαστε και οι 2 πάρα πολύ δεμένοι συναισθηματικά. Μου είπε ότι τον φοβίζει που νιώθει τόσα πολλά για εμένα γιατί εκτός από το ότι ��ίμαστε πολύ μικροί δεν έχει ξανανιώσει έτσι για καμιά άλλη και μου είπε ότι με έχει στην καρδιά του στο τοπ 1 μαζί με την μαμά του. Αλλά φοβάται ότι αν γίνει κάτι στο μέλλον θα πληγωθεί άσχημα και λέει ότι πολλές φορές δεν μπορεί να αντιμετωπίσει και να ελέγξει τα συναισθήματα του γιατί είναι πολύ δυνατά. Και μου είπε ενώ έκλαιγε όσο μου τα έλεγε όλα αυτά να κάνουμε ένα διάλειμμα χωρίς να χωρίσουμε για λίγο καιρό γιατί έτσι κι αλλιώς αυτή την εβδομάδα θα είναι πιεσμένος με τη δουλειά του και δεν θα έχουμε πολύ χρόνο να βγαίνουμε αλλά και για να δει τι είναι καλύτερο για τα συναισθήματα μας ώστε να μην πληγωθουμε στο τέλος. Μου είπε όμως ότι ακόμα κι αν αποφασίσουμε να μην είμαστε μαζί ότι θέλει να μιλάμε, να μπορούμε να λέμε ο ένας στον άλλον τι μας απασχολεί γενικά και να κρατήσουμε επαφές. Εγώ του είπα ότι κ εμένα με φοβίζουν αυτά που νιώθω πολλές φορές ��ιατί τον αγαπάω πραγματικά πάρα πολύ και του είπα ότι θα μπορούσαμε να ζήσουμε το τώρα χωρίς να κοιτάμε το παρελθόν και χωρίς να φοβόμαστε το μέλλον, να πάμε μέχρι τέλος και όπου μας βγάλει. Κ του είπα ότι επειδή τον αγαπάω και όταν αγαπάς κάποιον δεν σε νοιάζει να είναι μαζί σου αλλά να είναι καλά και ευτυχισμένος να κάνει ότι τον κάνει χαρούμενο. Και μου είπε ότι εγώ τον κάνω χαρούμενο απλά φοβάται όλο αυτό... εγώ τον αγαπάω πολύ και αυτές τις μέρες που "δεν είμαστε μαζί" με τσακίζει, νιώθω μισή.. του είπα ότι παίρνουμε ρίσκο αυτή τη στιγμή που κάνουμε διάλειμμα γιατί μετά μπορεί ή εγώ ή εσύ να μην θέλουμε να ξαναγυρισουμε και να είμαστε μαζί. Αλλά η τελευταία του κουβέντα ήταν 《Έχουμε παίξει μπουνιές με πολύ πιο δύσκολες καταστάσεις εδώ θα κολωσουμε? Και ακόμα και να μην μας βγάλει τώρα ο δρόμος μας μαζί, πότε δεν ξέρεις πως τα φέρνει η ζωή, μπορεί σε 3 χρόνια να τύχει να είμαστε σε κοινή παρέα ή οτιδήποτε άλλο να τα ξαναφτιαξουμε και να κάνουμε μαζί οικογένεια, πότε δεν ξέρεις. Αυτό που θελω εγώ απο εσένα είναι να προσέχεις τον εαυτό σου και να θυμάσαι πάντα πως ότι θες είμαι εδώ για εσένα και ότι σαγαπώ πολύ.》

Γειά σου! Διαβάζοντας τα παραπάνω, δεν κατάλαβα το λόγο που αποφασίσατε να πάρετε την απόφαση αυτή. Είναι φυσιολογικό να υπάρχουν έντονα συναισθήματα από τη στιγμή που είστε μαζί 2 χρόνια και σε τόσο μικρή ηλικία, όμως το γεγονός πως είστε συναισθηματικά δεμένοι ο ένας με τον άλλο, δε νομίζω πως αποτελεί αιτία χωρισμού ή διάστασης.

Είναι πραγματικά πολύ όμορφο όλο αυτό, να έχεις έναν άνθρωπο από τόσο "νωρίς", που να σε καταλαβαίνει ουσιαστικά, να σε αγαπάει και να σε νοιάζεται, όμως όταν τα συναισθήματα είναι αληθινά, δε νομίζω ότι πρέπει να φοβάστε.

Γενικότερα, σα Μαρίνα, είμαι της άποψης πως επιβάλλεται να αφεθούμε σε μια κατάσταση όταν βλέπουμε πως μπορεί να έχει κάποιο μέλλον, αντί να προσπαθούμε να καταπιέσουμε τα όσα νιώθουμε ή θέλουμε, από φόβο και μόνο.

Παρ'όλα αυτά, αν όντως πιστεύετε ότι είναι μια απόφαση που πιθανόν ανανεώσει τη σχέση σας, όλα καλά, όμως ακόμη κι αν χωρίσετε οριστικά μετά από αυτό το διάλειμμα, αν είναι να είστε μαζί, θα είστε.

Άσε τα πράγματα να κυλήσουν όπως εκείνα θέλουν και να θυμάσαι πως ό,τι είναι να γίνει, αργά ή γρήγορα θα γίνει, όσο κι αν προσπαθείτε να εκβιάσετε την οποιαδήποτε κατάσταση.

[eirhnhgiax]

Πάντα από μακριά να σαγαπώ

Να θέλω να σε πιάσω

Αλλά να μη μπορώ

Γιατί μωρό μου είσαι κάτι άπιαστο

Είσαι κάτι πλαστό

Μόνο στα ονειρά μου μπορώ να σε δω

Επειδή έφυγες

Και δε μπορώ να σε βρω

[anasteros]

Γεια, χρειάζομαι τη γνώμη σου. Είμαι 18 χρονων τα έχω με ένα παιδί στην ηλικία μου 2 χρόνια. Έχουμε περάσει πολλές δύσκολες καταστάσεις, αλλά όλα τα ξεπερναγαμε μαζί. Όπως και πολλές όμορφες. Εγώ πριν από αυτόν δεν ήμουν ευαίσθητη ούτε άτομο που δένεται εύκολα. Το ίδιο και αυτός. Τώρα όμως έχουμε φτάσει σε ένα σημείο να είμαστε και οι 2 πάρα πολύ δεμένοι συναισθηματικά. Μου είπε ότι τον φοβίζει που νιώθει τόσα πολλά για εμένα γιατί εκτός από το ότι είμαστε πολύ μικροί δεν έχει ξανανιώσει έτσι για καμιά άλλη και μου είπε ότι με έχει στην καρδιά του στο τοπ 1 μαζί με την μαμά του. Αλλά φοβάται ότι αν γίνει κάτι στο μέλλον θα πληγωθεί άσχημα και λέει ότι πολλές φορές δεν μπορεί να αντιμετωπίσει και να ελέγξει τα συναισθήματα του γιατί είναι πολύ δυνατά. Και μου είπε ενώ έκλαιγε όσο μου τα έλεγε όλα αυτά να κάνουμε ένα διάλειμμα χωρίς να χωρίσουμε για λίγο καιρό γιατί έτσι κι αλλιώς αυτή την εβδομάδα θα είναι πιεσμένος με τη δουλειά του και δεν θα έχουμε πολύ χρόνο να βγαίνουμε αλλά και για να δει τι είναι καλύτερο για τα συναισθήματα μας ώστε να μην πληγωθουμε στο τέλος. Μου είπε όμως ότι ακόμα κι αν αποφασίσουμε να μην είμαστε μαζί ότι θέλει να μιλάμε, να μπορούμε να λέμε ο ένας στον άλλον τι μας απασχολεί γενικά και να κρατήσουμε επαφές. Εγώ του είπα ότι κ εμένα με φοβίζουν αυτά που νιώθω πολλές φορές γιατί τον αγαπάω πραγματικά πάρα πολύ και του είπα ότι θα μπορούσαμε να ζήσουμε το τώρα χωρίς να κοιτάμε το παρελθόν και χωρίς να φοβόμαστε το μέλλον, να πάμε μέχρι τέλος και όπου μας βγάλει. Κ του είπα ότι επειδή τον αγαπάω και όταν αγαπάς κάποιον δεν σε νοιάζει να είναι μαζί σου αλλά να είναι καλά και ευτυχισμένος να κάνει ότι τον κάνει χαρούμενο. Και μου είπε ότι εγώ τον κάνω χαρούμενο απλά φοβάται όλο αυτό... εγώ τον αγαπάω πολύ και αυτές τις μέρες που "δεν είμαστε μαζί" με τσακίζει, νιώθω μισή.. του είπα ότι παίρνουμε ρίσκο αυτή τη στιγμή που κάνουμε διάλειμμα γιατί μετά μπορεί ή εγώ ή εσύ να μην θέλουμε να ξαναγυρισουμε και να είμαστε μαζί. Αλλά η τελευταία του κουβέντα ήταν 《Έχουμε παίξει μπουνιές με πολύ πιο δύσκολες καταστάσεις εδώ θα κολωσουμε? Και ακόμα και να μην μας βγάλει τώρα ο δρόμος μας μαζί, πότε δεν ξέρεις πως τα φέρνει η ζωή, μπορεί σε 3 χρόνια να τύχει να είμαστε σε κοινή παρέα ή οτιδήποτε άλλο να τα ξαναφτιαξουμε και να κάνουμε μαζί οικογένεια, πότε δεν ξέρεις. Αυτό που θελω εγώ απο εσένα είναι να προσέχεις τον εαυτό σου και να θυμάσαι πάντα πως ότι θες είμαι εδώ για εσένα και ότι σαγαπώ πολύ.》

Anon κάποιες φορές τα συναισθήματα ξεπερνούν πολύ γρήγορα το μπόι στα χρόνια.

Όταν απομακρύνεσαι απο έναν άνθρωπο είναι παγίδα να τον συναντήσεις ξανά ή να κρατήσεις επαφές μαζί του. Ακόμη κι αν πιστεύεις ότι τον γνωρίζεις, θα έχεις μια εικόνα στο μυαλό σου για έναν άνθρωπο που πλέον υπάρχει μόνο στις αναμνήσεις σου αλλά όχι στο τώρα.

Η τύχη δεν έχει καλή φήμη για το πώς συμπεριφέρεται σε ότι αφήνεις σ'εκείνη.

[neyriasmenh]

Δεν περιγράφεται το συναίσθημα που νιώθω για εσένα.

Δεν υπάρχουν λέξεις για να το περιγραψω καμία δεν είναι αρκετή.

Δεν περιγράφεται το τι νιώθω κάθε φορά....

Που σε ακούω να γελάς

Κάθε φορά

Που σε ακούω να λες σαγαπώ

Κάθε φορά

Που μου λες να προσέχω και βλέπω το ποσό νοιάζεσαι

Κάθε φορά

Που λεω κάτι και καταφέρνω να σε κάνω να γελάσεις

Δεν περιγράφεται με τίποτα.

Είναι ένα συναίσθημα τόσο ωρ��ίο αλλά αυτόματα έχει και τον πόνο του αλλά παρόλα αυτά το ξέρω πως αξίζει.

[aperiskeptos]

Μου έλειψαν αυτές οι μέρες που τις περνούσαμε όλη μέρα στο κρεβάτι.

Μου έλειψαν τα τακτικά ραντεβού μας στη Θεσσαλονίκη για ψώνια και μεξικάνικο.

Μου έλειψε να ακούω το "γεια σας κυρία Άννα" και να ξέρω ότι ήρθες.

Μου έλειψαν τα παιδικά που έβαζες να δουμε και εγώ τα έβλεπα με ενθουσιασμό γιατί ήξερα πόσο χαρούμενη σε κάνει αυτό.

Μου έλειψε το να φέρνεις διάφορα σνακς και εγώ να σε μαλώνω επειδή παχαινουν.

Μου έλειψε το να πηγαίν��υμε για πικ νικ και να κάνουμε το instagram να ζηλεύει με την δύναμη της αγάπης μας.

Μου έλειψε το να σου ζητάω να με τρίψεις και εσύ να γκρινιάζεις λέγοντας ότι δεν έχεις δύναμη.

Μου έλειψε να με περιμένεις στην εξώπορτα και όταν την ανοίγω να ρίχνεσαι απευθείας στην αγκαλιά μου.

Μου έλειψε να ακούμε μαζί μουσική,να χορεύουμε σαν τρελοί στα ραπ,να σε φιλάω παθιασμένα στα ερωτικά και να κλαίμε στα λυπητερά.

Μου έλειψαν οι βραδινές μας βόλτες όπου ανοίγαμε την ψυχή μας και μου κρατούσες σφιχτά το χέρι επειδή φοβόσουν τα αδέσποτα.

Μου έλειψε να με ξυπνάς κάθε πρωί με φιλιά και να μου ζητάς να σου κάνω τοστ λέγοντας ότι όταν το κάνω εγώ είναι πιο νόστιμο.

Μου έλειψε να κοροϊδεύεις αυτά που τρώω και να πικραίνεσαι με τον καφέ μου αλλά πάντα να πίνεις την πρώτη γουλια.

Μου έλειψαν οι αντιδράσεις σου όταν σου έφερνα λουλούδια και όταν κανόνιζα κάτι ρομαντικό για εμάς.

Μου έλειψαν οι καυγάδες μας που διαρκούσαν μερικά λεπτά και πάντα καταλήγαμε αγκαλιά στο κρεβάτι.

Μου έλειψε το να μου στέλνεις φιλιά από το αμάξι καθώς δουλεύω και να με γεμίζεις κουράγιο για να συνεχίσω.

Μου έλειψε να μου ζητάς να σε αλείφω με τις χιλιάδες κρέμες σου μετά το μπάνιο.

Μου έλειψαν τα κατεβατά μηνύματα αγάπης που στέλναμε κάθε πρωί και βράδυ.

Μου έλειψε το να μου κρατάς σφιχτά το χέρι όταν αγχώνεσαι ή φοβάσαι και να νιώθεις ασφάλεια όταν σε αγκαλιάζω.

Μου έλειψε να με μαλώνεις κάθε φορά που αργώ να ετοιμαστώ και να μου κρατάς μούτρα μέχρι να σε φιλήσω.

Μου έλειψε το να μου λες ότι ξέχασες τις πιτζάμες σου μόνο και μόνο για να βάλεις τις δικές μου και να κουλουριαστείς στην αγκαλιά μου.

Μου έλειψαν οι διακοπές που πηγαίναμε τα καλοκαίρια και ξεφεύγαμε λίγο από τις υποχρεώσεις και την κανονικότητα.

Μου έλειψε ο ενθουσιασμός σου κάθε φορά που κλείναμε έναν ακόμη μήνα που είμαστε μαζί.

Μου έλειψαν τα χάδια που μου έδινες μετά από μια κουραστική ημέρα.

Μου έλειψε το τελευταίο φιλί και το τελευταίο σαγαπω που λέγαμε κάθε φορά που έπρεπε να ανέβεις στο λεωφορείο για να φύγεις.

Αλλά πάνω από όλα μου έλειψες εσύ! Σαγαπούσα,σαγαπώ και θα συνεχίσω να σε αγαπώ.Θα μπορούσα να σου γράφω με τις ώρες αλλά ξέρω ότι σε κούρασα ήδη με αυτά.

Στον άνθρωπο μου..

[sense-the-mystery]

στο ποστ που λες οσα την θυμιζουν, τι συμβολιζει το καθενα για σενα; γιατι στην θυμιζουν αυτα;

Άνων, παλιά ποστ, αρκετά παλιά, αλλά θα σου απαντήσω για το παρακάτω:  “Μια μυρωδιά. Ένα ζευγάρι μάτια. Η ημέρα του αγίου βαλεντίνου. Ένα γωνιακό σκαλοπάτι. Ο καναπές. Η ταράτσα στη Λάζου Εξάρχη. Το βαρύ ξύλινο τραπέζι. Τα κάστρα. Το περιτύλιγμα τσίχλας. Οι Trident. Τα ξενύχτια. Το φεγγάρι. Η Μποφίλιου. Τα άλογα. Ο θάνατος του. Η κολλητή της. Η μπλούζα που της έδωσα. Ο Μπάτμαν. Ένα πορτοκαλί βανάκι. Ένα μαγαζί με το όνομα της. Μια βόλτα κρατιόντας χέρι χέρι. Το φανάρι που περιμέναμε να ανάψει πράσινο. Η αγαπημέν�� μου πόλη. Τα μεθύσια. Το τελευταίο της “σαγαπώ”. Αυτά την θυμίζουν. Δεν θα έπρεπε. Όλα ήταν ψεύτικα, όπως κι εκείνη.”

Η μυρωδιά, είναι μία κολώνια. Μια κολώνια που έχει “λούσει” κάποια χρόνια που δεν θα ήθελα να ξαναγυρίσω πίσω. Ένα ζευγάρι μάτια, είναι τα μάτια της. Γαλάζια και χαοτικά.  Η ημέρα του αγίου βαλεντίνου, είναι η μέρα που γνωριστήκαμε. Το γωνιακό σκαλοπάτι, ο καναπές, η ταράτσα στη Λάζου Εξάρχη, το ξύλινο τραπέζι, τα κάστρα, το περιτύλιγμα της τσίχλας, η Trident,..όλα αυτά συμβολίζουν το πρώτο βράδυ μας που την τότε Εύα καθήλωσε και στοίχειωσε για χρόνια. Τα ξενύχτια..Είναι οι ατελειώτες βραδιές που ξημερωνόμουν με ένα κινητό στο χέρι, στο αυτί και έχανα τον ύπνο μου μαζί με κείνη. Η αγαπημένη μου Μποφίλιου, τραγουδά ένα τραγούδι που είναι εκείνη. Τα άλογα τα λατρεύει. Αρκεί αυτό. Ο θάνατος του, ήταν την μέρα εκείνη που έχασα το κόσμο μου και εκείνη ήταν εκεί ακριβώς που ήθελα, δίπλα μου και με στήριξε όσο χρειαζόμουν. Η κολλητή της, πολύ καλή μου φίλη! Η μπλούζα που της έδωσα, ο Μπατμαν ήταν το μοναδικό που χει από μένα. Το πορτοκαλί βανάκι ήταν σημείο αναφοράς για να βρει το σπίτι και να ρθει να με βρει. Ένα μαγαζί με το όνομα της, μια βόλτα κρατιόντας χέρι χέρι, το φανάρι που περιμέναμε, όλα αυτά μια βόλτα μας ήταν, από τις λιγοστές χαρούμενες στιγμές μας. Η αγαπημένη μου πόλη, δεν θα ταν άλλη από την Θεσσαλονίκη. Τα μεθύσια, το τραγούδι της Μποφίλιου. Το τελευταίο της σαγαπώ, που πια μοιάζει γελοίο. Άνων αυτά την θυμίζουν, και πια δεν με αγγίζουν.