#άλλο ένα καλοκαιρι

[molitsa]

Μπορούμε να πατήσουμε ένα restart στο καλοκαίρι;

[thegreeklittlewriter]

Ελπίζω μόνο όταν τα φύλλα γίνονται κόκκινα να με σκέφτεσαι.

Ελπίζω όταν έρχεται η πιο αδικημένη εποχή του χρόνου να με σκέφτεσαι.

Περπάτησα πολύ σήμερα, είχα πάρει μαζί μου μόνο μια κούπα καφέ. Είναι από εκείνους τους εθισμούς που ακόμα δεν μπορώ να αποβάλλω. Γενικά τίποτα άλλο δεν σε θυμίζει πια. Είχε ψυχρά σήμερα. Φόρεσα ένα καρο χειμωνιάτικο πουκάμισο που βρήκα ξεχασμένο στην ντουλάπα, το κόκκινο κασκόλ μου, έπιασα τα μαλλιά μου κοτσο και έκλεισα την πόρτα. Φθινοπώριασε. Εχω μερες να βγω από το σπίτι, πάνε δυο μήνες που ανεβηκα εδώ πάνω. Καθάρισα αρκετά. Πέταξα μπαούλα παλιά πραγματα, δικά μου, της γιαγιάς, των γονιών. Βρήκα ασημένια βάζα, κέντητα σεντονια, παλιες φωτογραφιες, δαντελένιες κουρτίνες. Κάποια τα κράτησα, τα εβαλα σε κουτιά. Μην γελάς. Όχι σε μπλε κουτιά. Τα έκρυψα στην αποθηκη. Πολλές αναμνήσεις για να τις διαχειριστώ τώρα. Πολλών που φυγανε, είτε με την θέληση τους, είτε χωρίς.

Πάνε μερες που το μόνο που κάνω είναι να πίνω τσαι και να κοιμάμαι δίπλα στο τζάκι.

Είμαι εδώ. Μετά από τόση και τόση σκέψη. Είμαι εδώ. Διάλεξα για δωματιο εκείνο με το τζάκι. Το έβαψα, δεν είναι πια φυστικι. Ειμαι εδώ, χαμένη στα βουνά. Μακρυά από όλα. Δεν εχω τίποτα να με περιμένει πια. Δεν εχω τίποτα πίσω που να με αναζητάει.

Ισως και να μην είχα ποτέ.

Εβαλα τα καρο μου πουκάμισο και έκλεισα την πόρτα.

Ανεβηκα σε εκείνο το μονοπάτι πίσω από το σπίτι, όχι σε αυτό που πήγαμε μαζί.

Η γη είναι κόκκινη. Πορτοκαλί φύλλα πεφτουν από τα δέντρα χορεύοντας και μπλέκονται στα πόδια μου.

«Μακάρι να έβλεπες την τόση ομορφια.»

μια σκέψη τόσο φευγαλέα.

Μακάρι να…

Μπορεί ο Αύγουστος να είναι ο μήνας των ερωτών, αλλά εσένα πάντα σ άρεσε ο Οκτωμβρης θυμάσαι; Ο πιο αδικημένος μήνας του χρόνου. Όλοι έχουν γυρίσει στην ρουτίνα τους, κανεις δεν βλέπει τις αλλαγές των χρωμάτων.

Θεέ μου, δίκη μας πάντα ήταν η θάλασσα, για αυτό ηρθα εδώ, εκατοντάδες χιλιόμετρα μακρυά της, για να μην σε θυμάμαι. Μα να τώρα όλα είναι τόσο έντονα, η εικόνα σου ξανά τόσο ξεκάθαρη.

Ηπια μια γουλιά καφέ, ισως έτσι να πάει, ισως σιγά σιγά να ξεθωριάζει. Ισως σιγά σιγά να ξεχνάς. Μάζεψα μερικά φύλλα και μερικά βελανίδια, θα τα βάλω στο κομοδίνο μου.

Ξέρεις μετά την σκέψη σου, οι υπόλοιπες ήταν αδιάφορες, ποτέ θα βγω να αγοράσω αλεύρι, πρέπει να μαζέψω μερικά πορτοκάλια, να κόψω ξύλα. Χειμώνας έρχεται. Και εγώ εδώ μόνη μου, μακρυά από εμας.

Γνωριστήκαμε ένα καλοκαιρι στην Αμοργο. Καθόμασταν σε διπλανά τραπέζια και έτυχε να έχουμε κοινούς γνωστούς, περάσαμε τις υπόλοιπες δεκαπέντε μερες των διακοπών παρέα, οι υπόλοιπες μας αναμνήσεις ήταν γύρω από το Θησείο, ένα καφέ στου ψυρρη και μια αυλή στα Εξαρχεια. Άντε και μερικές βολτες στο Ζάππειο.

Εδώ πάνω, δεν θα σε θύμιζε τίποτα. Έτσι έπρεπε. Εδώ πάνω είναι χειμώνας. Και εμείς ζούσαμε τα καλοκαίρια.

Περπάτησα κ άλλο, ο ήλιος έπεφτε σιγά σιγά, άκουγα τα ξερα φύλα κάτω από τα παπούτσια μου. Το κόκκινο γινόταν Μπορντό και ύστερα σιγά σιγά σκοτάδι. Τώρα κρύωνα.

Άνοιξα την πόρτα.

Κρέμασα το πουκάμισο στην ντουλάπα.

Τελικά ήταν δικό σου, ήμουν αφελής που δεν το κατάλαβα. Το είχες ξεχάσει εδώ την πρώτη και μόνη φορά που ήρθες. Ήμουν αφελής που δεν το κατάλαβα, μύριζα την κολόνια σου ασταμάτητα. Ισως για αυτό να ένιωσα πως αναπνέω ελεύθερη σ��μερα..

Το είχες ξεχασει εδώ την μόνη φορά που ήρθες. Εκείνη που ξαπλωμένος δίπλα στο τζάκι, μιςοκοιμισμένος μου ψυθίρισες. «Θα εμένα ανετα εδώ μαζί σου όλη μου την ζωή.» Να κοιμόμαστε δίπλα στο τζάκι τα βραδυα, να περπατάμε στο βουνο και να σου φτιάχνω κάθε μέρα πρωινό.

Ήμουν αφελής που δεν το κατάλαβα.

Ήμουν αφελής που δεν κατάλαβα ότι ηρθα εδώ για να μας βρω.

[johannazpl]

Να μωρε ειναι η γνωστή μελαγχολία του Αυγούστου. Είναι αυτές οι τελευταίες νύχτες πριν απόχαιρετησεις άλλο ένα καλοκαιρι . Σκεπτόμενος όσα έζησες και όσα δεν έζησες. Τα φευγαλέα βλεμματα, τις αυθόρμητες στιγμές, τους τυχαίους ανεκπληρωτους έρωτες, τις φωτιές, τα μπάνια που δεν πρόλαβες. Ακόμη, τους ανθρώπους που δεν πρόλαβες να αγκαλιάσεις και να τους αποχαιρετησεις . Το επόμενο καλοκαίρι θα είσαι διαφορετικός, θα είναι και εκείνοι. Και ίσως να μη μιλάτε καν .

[arttimidd]

31 Αυγούστου 2014, Πήλιο

Το φως του ηλιοβασιλέματος έχει αρχίσει να φευγει και το σκοτάδι αγγίζει τον ουρανό. Βρίσκομαι στο αμάξι με τους γονείς μου και γυρνάμε σπιτι από την παραλία. Σήμερα σε γνώρισα. Βασικά, σε είχα γνωρίσει στο σχολειο, αλλά σήμερα ξεκινήσαμε ουσιαστικά να κάνουμε παρεα. Σε γνώρισα σε εκείνο το γεφυράκι, πριν την παραλία. Ήρθες και μιλήσαμε και ξαφνικα ήταν λες και σε ήξερα χρονια. Ήταν μια από τις πιο όμορφες μερες, ολη η παρεα μαζι. Μακάρι να είναι όλα τα καλοκαιρια έτσι. (Μακάρι σε όλες τις φιλίες να ήταν καλοκαίρι.)

23 Ιουλίου 2015, Πήλιο

Το φως του ηλιοβασιλέματος έχει αρχίσει να φευγει και το σκοτάδι αγγίζει τον ουρανό. Μου έχεις κάνει τις πατητες της ζωής μου και πραγματικα νιωθω ότι δεν έχω ούτε άλλη ανάσα, ούτε αντέχω άλλη πίεση. Γελάμε και χαζεύουμε μέσα στην θάλασσα, ολη η παρεα, όπως έπρεπε να είμαστε. Σε πειράζω γιατί ειλικρινά σε λατρευω. Προσπαθείς απεγνωσμένα να μου μάθεις να παίζω ρακέτες, αλλά είναι πραγματικα ματαιο. Νιωθω ότι πρέπει να το συνηθίσεις, αλλιώς θα τρέχεις σε ολη την παραλία ακόμα. Μη με βρίζεις, το ήξερες από την αρχή ότι θα ήμουν έτσι.

16 Αυγούστου 2016, Πήλιο

Το φως του ηλιοβασιλέματος έχει αρχίσει να φευγει και το σκοτάδι αγγίζει τον ουρανό. Έχουμε ερθει πιο κοντα από ποτε, σε αυτή την παραλία, ενώ ακόμα προσπαθείς να μου μάθεις να παίζω ρακέτες. Όταν σου λέω είναι ματαιο, είναι ματαιο. Δεν έχει γυρισμό. Και μην με πατάς μέσα στη θάλασσα, σου λέω δεν το αντέχω. Αλλά πρέπει να πεσεις όταν εγώ σε πατάω. Δεν έχω αρκετή δυναμη και το ξέρεις. Με κρατάς και με γαργαλας μεχρι να μην μπορώ να πάρω ανάσα από τα γελια. Έχου�� όλοι βγει έξω και εμείς ακόμα καθόμαστε στη θάλασσα. Έλα. Πάμε έξω. Πρέπει κάποια στιγμη να ετοιμαστω για να βγούμε.

5 Ιουνίου 2017, Πήλιο

Το φως του ηλιοβασιλέματος έχει αρχίσει να φευγει και το σκοτάδι αγγίζει τον ουρανό. Βρίσκομαι στο αμάξι με τους γονείς μου και γυρνάμε στο σπιτι από την παραλία.. που ήμουν μαζι σου. Και μόλις μου έστειλες μήνυμα ότι γυρνας και εσυ σπιτι. Είμαι ευτυχισμένη. Σε ολο τον δρομο η μητέρα μου μου λεει ποσό όμορφα περασαμε που ήμασταν όλοι μαζι.. Η θάλασσα στο Πήλιο ήταν πανέμορφη και η επανένωση της παρέας ήταν ο καλύτερος τρόπος να ξεκινήσουμε το καλοκαιρι μας. Η φιλια μας είναι στα καλύτερα της. Ήρθαμε πιο κοντα σήμερα. Το είδες και εσυ. Καναμε σχέδια για την επόμενη χρονια, που θα καθισουμε μαζι στην κατεύθυνση και θα σου σπάω τα νευρα με το άγχος μου.. ελπίζω να με αντέξεις. Μου λες ότι λέω χαζομαρες και με πειράζεις. Σου έχω παρει τα γυαλιά και τρέχω σε ολη την παραλία και με κυνηγάς, εν τελει με ρίχνεις στη θάλασσα και γελάμε. Νιωθω ευγνώμων που είσαι στη ζωή μου. Που στέκεσαι εδώ. Ελπίζω να μην φυγεις ποτε, να μη χαλάσουμε ποτε.

28 Ιουλίου 2018, Πήλιο

Το φως του ηλιοβασιλέματος εχει αρχίσει να φευγει και το σκοτάδι αγγίζει τον ουρανό. Είναι ολη η παρεα εδώ. Ολη εκτός από εσένα. Δεν περιμένουμε ότι θα ερθεις.. και είναι καπως στενόχωρο. Ξέρω ότι θέλω να σε δω, αλλά προσπαθώ να κάνω ότι δεν στενοχωριέμαι. Εξάλλου περνάμε καλά εδώ. Ξαφνικα, σε βλέπω με το μαγιό σου να τρέχεις προς την παραλία και να μας βρίσκεις. Έχω χαρεί όσο ποτε. Χαιρετάς τους φίλους σου και με ψανχεις ανάμεσα στα παιδια. Με βλέπεις και αμέσως το πρόσωπο σου φωτίζεται. Ερχεσαι. Με κρατάς στα χέρια σου και με φιλάς, ενώ μου λες σιγά «καλό καλοκαιρι αγάπη μου». Και ύστερα παλι με πετάς στη θάλασσα, και εγώ γκρινιάζω γιατί κάνει κρύο και έχω παγώσει. Και με παιρνεις αγκαλιά. Και είμαι ευτυχισμένη.

13 Ιουλίου 2019, Πήλιο

Το φως του ηλιοβασιλέματος έχει αρχίσει να φευγει και το σκοτάδι αγγίζει τον ουρανό. Πιο γρηγορα απ ότι συνήθως, γιατί προφανώς και έρχεται μπόρα. Δεν μας νοιάζει ιδιαίτερα. Είμαστε ξαπλωμένοι ο ένας δίπλα στον άλλο στην παραλία και χαζεύουμε. Με κρατάς από το χερι και με κοιτάζεις. Εγώ κοιτάζω μακρια, τη θάλασσα και τον ουρανό. Με ρωτάς τι σκεφτομαι αλλά δεν απαντάω. Το μυαλό μου τρεχει σε σκέψεις.. φοβάμαι. Σου το εξηγώ. Μου λες ότι δεν έχω να φοβάμαι τίποτα. Ότι όλα θα πάνε καλά. Με κρατάς στην αγκαλιά σου και σε πιανουν δάκρυα, γιατί και εσυ φοβάσαι. Ξέρεις ότι δεν θα πάνε όλα καλά. Σου σκουπίζω τα δάκρυα και σε φιλάω γλυκά, και ύστερα σε παίρνω από το χερι και σε ρίχνω στη θάλασσα, και εσυ γελάς και με λες τρελή γιατί θα κρυώσουμε. Δεν με νοιάζει σου λέω. Θα είμαστε μαζι. Με παιρνεις και πηγαίνουμε σπιτι, γιατί δεν θ��λεις να κρυωσουμε. (Ήταν η τελευταία ευτυχισμένη μας στιγμη).

(Ένα μέρος του εαυτού μου αναμένει για το καλοκαιρι του 2020. Θα είναι ακόμη εδώ. )

[psychedelicmessworld]

Εχεις να μου προτεινεις κανενα βιβλιο απο τα μυθιστορηματα που κλαις με 200-300 σελιδες για να σκοτωσω λιγο την ωρα μου γτ το καλοκαιρι ειναι ακρως βαρετο;❤️

Το δωμάτιο του Τζοβάνι του Μπόλντουιν (θα το λέω ξανά και ξανά. Αυτό το βιβλίο με έχει σημαδέψει περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο.)

Το σκισμένο ψαθακι της Αλκυόνης Παπαδάκη.

Ρομπέν των δασών όσο περίεργο κι αν ακούγεται.

Αν δεν έχεις διαβάσει τη μαύρη Καλλονή αν και είναι παραμύθι, όχι μυθιστόρημα. Αξίζει να του δώσεις μια ευκαιρία.

Το βιβλίο των χαμένων πραγμάτων ήταν επίσης βαρύ του Κόνελι.

Και το Paper Towns του Τζον Γκριν.

Αυτά είναι μερικά βιβλία που σίγουρα με έκαναν να κλάψω. Το πρώτο με διάφορα μου ράγισε τη καρδιά ξανά και ξανά μιας και το έχω διαβάσει 8 φορές μέσα σε ένα χρόνο. Και θα το ξαναδιαβασω ��όλις το πάρω πίσω γιατί το έχω δανείσει αυτό το καιρό.

[panagoskal]

Chapter2:Πως καταλήξαμε να μιλάμε;

Αυτή λοιπόν η αγκαλιά παρόλη την αμηχανία που μας προκάλεσε άρχισε να δημιουργει ανάμεσα μας μια μαγνητική ελξη που θα μας έφερνε ακόμα πιο κο��τά. Κάθε μέρα την έβλεπα απέναντι στην καφετέρια μετά το σχολείο, την κοίταγα ενώ αυτή με ένα αθώο βλέμμα και ψιλοφοβισμενο με κοίταγε για λίγο και γύρναγε το κεφάλι της σαν να μην την νοιάζω καθόλου, αλλά αυτό δεν σήμαινε τίποτα για εμένα γιατί εγώ είχα καταλάβει πως μια μέρα δεν θα ήμασταν μόνο δύο απλοί γνωστοί. Εκείνες τις μερες λοιπόν άρχισα να της μιλάω λίγο και αυτή παρέμενε λίγο απόμακρη αλλά φαινόταν ότι ήθελε να μιλάμε. Στις 21 του Απρίλη φεύγει για εκδρομή. Την πρώτη μέρα της εκδρομής της βρίσκω αφορμή (επειδή ένιωσα ότι μου έλειπε και την έψαχνα σε όλο το προαύλιο) να της στείλω πρώτη φορά μήνυμα. Η αφορμή ήταν να μου βρει ένα ξενοδοχείο να μείνω σε ένα συγκεκριμένο χωριό. Το παράξενο σε αυτή την ιστορία είναι ότι εγώ πίστευα πάρα πολύ ότι οι επόμενοι μήνες θα μας βρουν μαζί για τον λόγο αυτό ακούστε τι έκανα. Με πέντε φιλαράκια από το χωριό ψηναμε να πάμε τον Αύγουστο διακοπές σε ένα μέρος που να έχει καλή παραλία και μέτριο κόσμο, οπότε ψάχναμε τοποθεσίες. Εγώ πριν δύο χρόνια είχα πάει διακοπές σε ένα χωριό της Καλαμάτας με τους δικούς μου και αυτή ήταν εκεί με αποτέλεσμα να την χαιρετήσω τότε και να μιλήσουμε αν θυμάμαι καλά ελάχιστα μαθαίνοντας τότε ότι αυτή έχει σπίτι στο χωριό αυτό. Αφού ήξερα λοιπόν ότι η Νάσια έχει σπίτι και πάει το καλοκαιρι σε αυτο το χωριό της Καλαμάτας έκανα τα πάντα (τα παιδιά ήθελαν να πάμε σε ένα άλλο μέρος) ώστε να πάμε διακοπές στο συγκεκριμένο χωριό τον Αύγουστο, γιατί πίστευα ότι θα τα φτιάξω με την Νας και θα μας βρει μαζί το καλοκαίρι εκεί. Και τώρα ερχόμαστε ξανά στον Απρίλιο λίγες μέρες αφότου γυρνάει από την εκδρομή εγώ κλείνω το σπίτι για τον Αύγουστο χωρίς ακόμα να τα έχω φτιάξει με την Νάσια, απλά με την αισθηση του ότι πίστευα τόσο πολύ ότι κάτι σημαντικό θα υπάρξει μεταξύ μας που τα έπαιξα όλα για όλα και το σύμπαν συνομωτησε μαζί μου.

P.S.1 Άραγε μπορεί η τύχη να τα έκανε όλα αυτά, ή η πολύ πίστη βοήθησε τον επιμένων να νικήσει;

P.S.2 Από μια τυχαία αγκαλιά και από ένα τυχαίο σενάριο που φαντάζεσαι θα μπορούσε να προκύψει κάτι απίστευτο;

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

2πο🐺™

[stkone]

2017 ...

Αν με ρωτούσατε πριν καποιες ωρες θα έλεγα οτι το 2017 ήταν η καλύτερη χρονιά ... Τώρα ομως με λίγο αλκοολ μεσα στο αιμα , με ενα τσιγάρο στο χέρι και με το Κατερίνα να παιζει στα ακουστικά απλά ��κεφτομαι όλα τα αρνητικά που συνεβησαν μεσα στο 2017 ... και πραγματικά ειναι πολλά ... Απλά επειδή το fb δεν με τραβάει πλεον σαν μέσο λοιπόν θα κανω μια σχετικά μεγάλη αφιέρωση και “αρχειοθέτηση” ας πουμε του 2017 εδώ αφου ως τώρα εχω καταλάβει πως ο,τι γράφω εδώ το βλέπουν άτομα που οντως ενδιαφέρονται έστω και λίγο ... ειδικά το συγκεκριμενο κείμενο το οποίο θα ειναι τεράστιο . Θα το χωρίσω σε τέσσερα μερη Χειμώνας ( Ιανουαριος - Φλεβάρης ) Άνοιξη ( Μάρτιος - Απρίλης - Μαίος ) Καλοκαίρι ( Ιουνιος - Ιουλιος - Αυγουστος ) και Φθινόπωρο ( Σεπτέμβρης - Οκτώβριος - Νοεμβριος - Δεκέμβριος ). Ας ξεκινήσουμε λοιπόν ...  ΧΕΙΜΩΝΑΣ : Ο χειμώνας δεν ήταν τίποτα το ιδιαίτερο . Κλασσικά ωραίες στιγμές τάξης 3ης λυκείου , troll , ωριαίες , αποτυχημένες προσπαθειες να τραβήξω της προσοχή της Κατερίνας ( κλες ) και γενικά όλα κυλούσαν ομαλά . Εκτός σχολείου οι επαφές μου με άτομα απο την γειτονιά μου μειώθηκαν ακόμα περισσότερο και οι έχθρες με συγκεκριμένα άτομα του κύκλου μου εξαιτίας της μουσικής μου οξύνθηκαν λίγο ακόμα . Δεν μπορώ να πω πως έγινε κάτι δραματικό , τουλάχιστον κάτι που να μου έμεινε . Σίγουρα δέθηκα περισσότερο με τον νυν κολλητό μου τον Κωστή καθώς κατάφερα να κάνουμε παρέα εγώ αυτός και ο άλλος κολλητός μου του οποίου θα αλλάξω το όνομα απλά και μονο για να μην προκαλέσω κάποιο μπέρδεμα ή για να μην μάθουν άλλα άτομα το όνομα του εφόσον πλεον οι σχέσεις μας δεν ειναι τόσο καλές πλεον ... Πως να τον πούμε ? Λεω να τον ονομάσουμε Ίκαρο ( ακούω το πέσαμε γρήγορα αυτή την στιγμή που αναφέρω τα φτερά του ίκαρου και απλά μου άρεσε ) . Ο Ικαρος λοιπόν είχε αρχίσει να χάνεται απο όλους για να κάνει παρέα με τον εφηβικό του έρωτα , φυσικά δεν τον παρεξήγησα και ίσα ίσα εφόσον ήμουν στην ίδια τάξη με αυτήν άρχισα να κάνω παρέα και εγώ με εκείνη και προσπαθούσα όποτε μπορούσα να τον βοηθάω ... Που να ήξερα ... Το τι έγινε όμως ειναι ιστορία της άνοιξης .Το μόνο που θυμάμαι έντονα λοιπόν απο τον χειμώνα ήταν η πρώτη φορά που συμμετείχα σε κάποια σχολική εκδήλωση όσον αφορά την μουσική στην οποία πήραμε μέρος εγώ ο Ικαρος ο κιθαρίστας της καρδιάς μου λευτέρης και μια φίλη μας . Ερμηνεύσαμε το διαμαντένιο δάκρυ με αρκετά μεγάλη επιτυχία θα έλεγε κανείς , live όργανα , διφωνίες και πάει λέγοντας τ��ελή φάση ... Ο Χειμώνας τελείωσε όπως άρχισε λοιπόν ... τίποτα σπουδαίο . ΑΝΟΙΞΗ :  Άνοιξη ή αλλιώς η περίοδος κόλαση για κάθε μαθητή τρίτης λυκείου . Σχολείο - σπίτι - διάβασμα - καφές - διάβασμα ύπνος . Παρ’ολα αυτά ήταν μια υπέροχη περίοδος της χρονιάς γιατί είχα καταφέρει να ξαναχτίσω λίγο την σχέση μου με την Κατερίνα ( ναι θα υπάρξει πολύ κατερίνα σε αυτό το κείμενο ) . Επιτέλους ήθελε να ειναι στην ίδια ομάδα με εμένα στα διαλείμματα που παίζαμε βολλει οι “καλύτεροι” του σχολείου και μιλούσαμε κανονικά , πότε πότε απο fb αλλά κυρίως απο κοντά ... που να ήξερε η καημμένη τι κακό μου έκανε αυτή η επαφή μας ... Εγώ κολλημένος με την Κατερίνα , ο Ικαρος κολλημένος με την δικιά του , σε παρόμοια κατάσταση και οι δύο , φαντάζεστε τι εποικοδομητικές συζητήσεις κολλητών είχαμε . Τέλος πάντων ο Ικαρος δεν άντεχε άλλο να υπάρχει όλο αυτό μέσα του και έτσι τόλμησε και μίλησε στην κοπέλα των ονείρων του ... η κατάληξη ήταν παρόμοια με την δικιά μου και της κατερίνας ... “σε βλέπω σαν φίλο”. Αυτή η ατάκα πιστεύω μας έχει τρομοκρατήσει και βλάψει ψυχικά πολλά βράδια . Παρ’ολα αυτά συνέχισε την φιλία ,πως να μην την συνέχιζε ? Ποιος δεν θα την συνέχιζε ? Όλα καλά μέχρι εκεί ... Θυμάμαι μέσα Απριλίου νομίζω ήταν μια αθλητική εκδήλωση στίβου του σχολείου μας στην οποία έπαιρνα μέρος και εγώ και η κατερίνα ... Περριτό να πω πως εφοσον η σχέση μας είχε βελτιωθεί ήμασταν όλη την μέρα μαζί ... Εκτός απο τα εγκαύματα απο τον ήλιο γιατί ήταν ντάγκλα μεσημέρι σε ανοιχτό γήπεδο και εκτός απο την αδικία οτι βγήκα 2ος στο μήκος με 5 μέτρα επειδή και καλά ο 1ος έκανε 4,60 4,70 και 5,80 ( ποιος το πιστεύει αυτό ? ) ήταν μια πολύ καλή μέρα για μένα ... μου θύμησε τα παλιά . Αλλά τα καλά τελειώνουν γρήγορα ... έρχεται Μαιος a.k.a. Ο ΜΗΝΑΣ ΤΟΥ ΓΑΜΗΜΕΝΟΥ ΧΑΟΥΣ ...Ξεκίνησε σχετικά καλά μετά την επιτυχία του τελευταίου μου θεατρικού ... μετά την συγκίνηση και τα δάκρυα χαράς που έριξα ... Αυτή είναι μια πολύ ωραία ανάμνηση ... Συνεχίζουμε ... Εγώ απογοητευμένος απο την στάση μου απέναντι στην Κατερίνα, ο Ίκαρος απογοητευμένος απο την στάση του απέναντι στον έρωτα του ( την οποία θα την ονομάσουμε τζέσικα επειδή θα χρειαστεί να την αναφέρω αρκετά συχνά απο’δω και πέρα ), γενικά ξενερωμένοι με τα παντα και στρεσαρισμένοι επειδή έφτανε στο τέλος της η χρονιά κάναμε ο,τι μπορούσαμε ... ποιοι κοιτάνε τα μαθήματα ? Πήγα ηχογράφησα το Κατερίνα ... δεν μπορούσα να το αφήσω έτσι ... έπρεπε να παλέψω μέχρι το τέλος ... Μία μέρα λοιπόν πριν την τελευταί μερα των εξετάσεων ( για την τρίτη λυκείου) το ανεβάζω ... Το βλέπει με την μία ... στρεςς - αγχος- τρέμουλο-φόβος ... όλα μαζί. Βλέπω λοιπόν μια μια τις κοινοποιήσεις , βλέπω ένα ένα τα μηνύματα το πως άτομα έκλαιγαν ... περιμενα το μήνυμα της ... πουθενά ... δακρυσμένος λεω θα θέλει να μου μιλησει απο κοντά ... Παω την τελευταία μέρα , γράφω , τελειώνω , και δεν με ένοιαζε οτι ήταν η τελευταία μου μέρα ως μαθητής ... ήθελα απλά να την δω , να με δει , να της μιλήσω , να μου μιλήσει ...Βγαίνει , την βλέπω , με βλέπει , φεύγει και παει στις φίλες της ... Νεύρα , απογοήτευση , άγχος πάλι όλα μαζί στο κεφάλι μου ... Δεν είχα θαρρος να παω στην παρέα της να της ζητήσω να μιλήσουμε ... αναλαμβάνουν δυο φιλαράκια και πάνε να της  μιλήσουν ... Της μιλάνε ... Κλαίει ... Πραγματικά εκείνη την στιγμή ένιωσα σκουπίδι , εγώ προκάλεσα τα δάκρυα της αναρωτήθηκα και πριν προλάβω να σκεφτώ τίποτα φευγω κάπου να μην με βλέπει δακρύζω και χτυπάω το χέρι μου στον τοίχο ... Ξαναεμφανίζομαι την ώρα που σχολάγαμε ... την βλέπω , το παίζω κουλ κρύβοντας το κοκκινισμένο μου χέρι ... απλά περνάει απο δίπλα μου .. ούτε ένα αντίο ... τίποτα ...  Μετά απο αυτό λοιπόν μέχρι τις πανελλήνιες σχεδόν κάθε μέρα πηγαίναμε με τον Ίκαρο και κατεβάζαμε ένα μπουκάλι ρετσίνα για την πλάκα μας ... να ξεχαστούμε ... Το θυμάμαι χαρακτηριστικά το τσατ μας - Θα παμε να πιούμε ? -Ρε μαλάκα δίνουμε σε 10 μέρες  -Ειμαι σκατά όμως και θέλω να ξεφύγω  -Και εγώ σε 30 στο μέρος ?  -Ναι  Αυτό επαναλήφθηκε 5-6 φορές ... Είναι αρχή καλοκαιριού μέχρι τώρα αλλά δεν θα μπορούσα να το χωρίσω καθώς το ένα σκηνικό φέρνει το άλλο ... Πάμε για το υπόλοιπο καλοκαίρι . ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ : Δίνουμε πανελλήνιες ... έφυγε ένα βάρος ... ακόμη όμως το βαρος της κατερίνας όχι ... Ομως το πήρα εγωιστικά ... μπορώ να προχωρήσω είπα. Ετσι έκανα κάτι με 1-2 κοπέλες απλά για να πειστώ οτι μπορώ να ξεχάσω την κατερίνα . Αρχίδια !! Σιγά μην τα κατάφερνα ... Περνάει σιγά σιγά ο Ιούνιος , ο Ίκαρος άρχισε να κάνει παρέα με κάποια άλλα παιδιά και με εχει ψιλοαφήσει στο συρτάρι ... Εγώ ενώ αυτός είχε τσακωθεί με την τζέσικα κράταγα επαφές , την είχα αγαπήσει σαν κολλητή μου τόσο καιρό που έκανα παρέα μαζί της εξαιτίας του μαλάκα ... που να ήξερα πως θα ήταν αφορμή για τον τελειωμό της φιλίας μας ? Είναι λοιπόν μια μέρα να παμε για καφέ με την τζέσικα , πιο πριν με ρωτάει ο Ίκαρος τι θα κάνω μετά ( είχαμε παει για καφέ ) και του απαντάω αυτό ... Αρχισε να με βρίζει , ά��χισα να τον βρίζω και πήγε να γίνει άσχημο σκηνικό ...  Πήγα για καφέ τελικά , έμαθα πως τα πηγε πανελλήνιες που είχαμε να μιλήσουμε καιρό , και για κάποια άλλα πράγματα των ζωών μας . Γυρίζοντας σπίτι στέλνω στον Ικαρο για να το λύσουμε αλλά το έκανα χειρότερο , ειπωθηκαν κάποιες χοντράδες ... Μέσα στην απογοητευση μου σχετικά με την κατερίνα λοιπόν έχασα τον κολλητό μου ... υπέροχο ?  Το χειρότερο ? Μετά απο δύο εβδομάδες έπρεπε να παμε μαζί διακοπές στο ίδιο δωμάτιο ... Μετά μεσολάβησαν κάποιες ωραιες στιγμές όπως το λαιβ του solmeister και του yoda τον ιούνιο ... ( μεγας groopie τότε ) και άλλα παρόμοια . Πίσω στις διακοπές..  Πήγαμε , δεν μιλήσαμε ποτέ για το θέμα και απλά περάσαμε και γαμώ , υπάρχει ελπίδα λέω ... γυρίσαμε αθήνα ... νομίζω δεν τον έχω ξαναδεί απο κοντά απο τότε ... Όλα πάνε σκατά ... Είμαστε στον Αύγουστο ... στον Μήνα που άλλαξε την ζωή μου .. Η τζέσικα μου αποδεικνύει ακόμα μια φορά ποσο νοιαζεται για μενα και ποσο καλά εκανα και δεν την έδιωξα απο την ζωη μου ... Είχαμε κανονίσει λοιπόν να παμε για ποτό σε ένα καφέ - μπαρ της περιοχής .. εκεί ενω μιλάμε κατα τις 9:30 καποιος την παιρνει τηλ. μου λεει μισό λεπτο παω εξω να μιλησω ... Γυρνάει μεσα και την ακολουθουν 2 ατομα ... εγώ τυφλος στο σκοτάδι να μην βλέπω ποιοι ειναι ...ο ενας με βλέπει και κανει dub ... κατι μου λεει η φυσιογνωμια τους ... OMG !!! Η ΤΥΠΙΣΣΑ ΕΙΧΕ ΦΕΡΕΙ ΤΟΝ SOL ΚΑΙ ΤΟΝ DPANS !!! (μέγας groopie είπαμε ) Καθίσαμε τα είπαμε και μου λένε ... θα θελαμε να μπεις στους WNC αν θελεις και μπορεις ... κοκκάλωσα αλλά δεν το έδειξα ..  Εκείνη η στιγμή απλά εσβησε όλα τα αρνητικά της χρονιάς απο την μνήμη μου ...  ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ :  Το μόνο αρνητικό μετά απο όλα αυτά ειναι οτι έμαθα πως δεν πέρασα στην επιλογή μου πανελλήνιες οπότε έπρεπε να ξαναδώσω και να αρχίσω φροντ ( πέρσι δεν έκανα ) . Όλα τα υπόλοιπα απο τον Σεπτέμβριο μέχρι και τώρα ήταν υπέροχα ... Είμαι ενεργός στο WNC και ανέβηκαν πάρα πολύ και ορισμένα σόλο μου . Έκανα το opening στο live του σεπτεμβρίου ως μέλος της φαμίλιας . Η θεατρική ομάδα του σχολείου μου με πήρε ως βοηθό σκηνοθέτη οπότε μπορώ να κάνω ήδη πρακτική γι’αυτό που θέλω να περάσω και να ασχοληθώ στην ζωή μου . Αν και κάθε τετάρτη πρωι βλέπω την κατερίνα να μην μου δίνει σημασία το οποίο πονάει όσο δεν πάει ... αλλά όλα κυλάνε ομαλά ... Μέχρι τα τέλη του Δεκεμβρίου ... Solmeister x Yoda x WNC tour ... Το καλύτερο πενταήμερο της ζωής μου ... μακράν ... Δέθηκα με όλους πιο πολύ , γνώρισα κάποια άτομα που παρακολουθώ απο μικρό παιδί ( KARPOUZI ΣΕ ΑΓΑΠΩ κλες ) και πάνω απ’ολα πήρα την αποδοχή που γύρευα πάντα απο όλους όσους ήρθαν στα lives ... Η χρονιά έκλεισε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ...  Ναι ίσως έχασα πολλά αυτή την χρονιά , ίσως να ήπια λίγο παραπάνω , ίσως να έκλαψα αρκετά παραπάνω ... Αλλά απέκτησα πολλά περισσότερα απ’οσα έχασα ... Αν κάποιος το διαβάζει αυτό ως εδώ να ξέρει οτι συνέβαλλε και αυτός στο να είμαι χαρούμενος στο τέλος του 17 και να ανυπομονώ να ζήσω το 18 <3 Γιατί χωρίς εσάς που ακούτε την μουσική μου δεν ξέρω τι θα έκανα ... Απλά σας ευχαριστώ <3  Ουαου είχα πολύ έμπνευση ο πούστης πρωινιάτικα <3 Αλλά ναι αυτό ήταν το 2017 μου ...Καλή Χρονιά σε όλους με υγεία , αγάπη , ευτυχία και επιτυχία σε ο,τι και αν κάνετε ... Αντίο 2017 , με άλλαξες με πολλούς τρόπους .

[elemnv]

Εχω χάσει τον εαυτό μου από το καλοκαιρι και ακομα να τον βρω και λενε πως για να ξαναβρείς τον εαυτό σου πρεπει να πέσεις πολυ χαμηλά.. εσυ τι πιστεύεις;

Όχι, σε καμία περίπτωση δεν ισχύει αυτό.Είναι δύσκολο να σε βρεις, θέλει χρόνο και κόπο βασικά αλλά θα τα καταφέρεις, άρχισε με μικρά πράγματα, με πράγματα που σε ικανοποιούν και σε γεμίζουν ως άνθρωπο, με όσα σε κάνουν να αισθάνεσαι όμορφα και το ένα θα φέρει το άλλο, μπορείς να το κάνεις!

[unabashedlyfadingparadise]

Γι’ αυτούς που ντρέπονται να πάνε στη θάλασσα επειδή δεν έχουν τέλεια σώματα ΑΠΟΦΕΎΓΩ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ… Μου έλεγαν κάποιοι γνωστοί αυτές τις μέρες, νέοι και νέες, ότι δυσκολεύονται να πάνε στη θάλασσα, λόγω της εμφάνισής τους. Δεν αντέχουν, λέει, τα βλέμματα του κόσμου, την υποτίμηση που εισπράττουν, την αίσθηση της απόρριψης και γελοιοποίησης για την εικόνα τους. Με αφορμή αυτό, σκέφτηκα να σου πω φιλικά τα εξής: Ποτέ μη πληγώσεις άνθρωπο για κάτι που συμβαίνει στη ζωή του, ή για κάποιο σωματικό ή ψυχικό χαρακτηριστικό του. Άλλος είναι υπέρβ��ρος, άλλος παχύσαρκος, άλλος ελλιποβαρής. Άλλος έχει σπυράκια, λιπαρό δέρμα, μια ουλή στο πρόσωπο, έντονη πιτυρίδα, μεγάλη μύτη, στραβά δόντια, κυτταρίτιδα, αραιά μαλλιά, μιλάει ψευδά, τρώει τα νύχια του, δεν ακούει καλά, μυρίζουν τα χνώτα του, περπατά και κουτσαίνει, δεν βλέπει καλά, δεν κάνει παιδιά, τρέμει, ξεχνά, είναι ψηλός, είναι κοντός, θηλυπρεπής ή πολύ αρρενωπός, φοβάται τις κατσαρίδες, τα ύψη, το σκοτάδι, το ασανσέρ, αργεί να παντρευτεί, δεν βρίσκει δουλειά, δεν ποστάρει φοβερές ατάκες στο φέης. Και άλλα πολλά…. Μια σου λέξη ή γκριμάτσα, μια κοροϊδία ή ειρωνία, ένα αστείο, ένα βλέμμα γελοίο, μια φατσούλα ¨έλεος¨, μια δήθεν αφελής ερώτηση – 4 χρόνια παντρεμμένοι κι ακόμα να κάνετε παιδάκι, ε;.. – , μπορεί να τον διαλύσει. Εντελώς όμως. Ερείπιο. Να τον κάνει να καταρρεύσει για μέρες και μήνες. Να πέσει σε κατάθλιψη κι απόγνωση. Κάποιοι έχουν βάλει και τέλος στη ζωή τους με κάτι τέτοια ¨αστεία¨ ανώριμων ανθρώπων, που τους νόμιζαν και φίλους. Εσύ μπορεί να είσαι δυνατός και να μην ιδρώνει το αυτί σου ό, τι κι αν σου πουν. Είναι χάρισμα αυτή σου η δύναμη. Άλλοι όμως – χωρίς την άδειά σου, φίλε, τι να κάνουμε – είναι πολύ ευαίσθητοι, έχουν αδύναμη ψυχή και κουρασμένο νευρικό σύστημα, με ελάχιστες ψυχικές άμυνες. Σίγουρα εσύ αγνοείς το πώς μεγάλωσαν, τι γονείς είχαν, τι είδαν, τι έζησαν, πώς πόνεσαν, αν ευνουχίστηκαν ή διαλύθηκαν ήδη στα παιδικά τους χρόνια. Θα μου πεις, ¨Δεν μπορούμε να τρέμουμε όταν μιλάμε στην παρέα μας και να μετράμε με άγχος την κάθε μας λέξη¨. Σωστά. Μα σίγουρα μπορούμε να μιλάμε πάντα με αγάπη, διάκριση και σύνεση, βουτώντας τη γλώσσα πρώτα στο μυαλό και στην καρδιά, για να μη φεύγουν ποικίλες κοτσάνες, που βαφτίζονται ¨εξυπνάδες¨. Κι υπάρχει κι η λέξη συγγνώμη, αν δούμε ότι κάναμε μια ζημιά. Μια συγγνώμη άμεση, έμπρακτη, δακρυσμένη κι αληθινή, που θα βοηθήσει τον άλλο να συνεχίσει να ζει. Έχω καταλάβει ότι ο καθένας κάνει τελικά ό, τι μπορεί. Και κάποιοι δεν θέλουν να αλλάξουν καθόλου. Μα υπάρχουν και κάποιοι εξελίσσονται..

[eclecticstarlightblogger]

The Ranch: Μια απίστευτη απόδραση, σε απόσταση µιας ώρας από την Αθήνα. Αλογα, καουµπόηδες, άµαξες και ό,τι βάλει ο νους σας περιµένουν παιδιά όλων των ηλικιών να διασκεδάσουν!

Ξεκινήσαµε Παρασκευή απόγευµα µε τέλειο «φθινοπωρινό» καιρό και υπέροχη διάθεση! Από το κέντρο της Αθήνας µε αυτοκίνητο, σε µία ώρα και κάτι, ήµασταν στο «The Ranch»! Η διαδροµή πανεύκολη και το τοπίο πανέµορφο, όπως και ο τελικός µας προορισµός. Ολοι οι φίλοι µε παιδιά µάς παρότρυναν να πάµε, εδώ και τόσο καιρό! Και µια και βρέθηκε το τριηµεράκι, το βάλαµε στο πρόγραµµα!

DRZ U9K0001 Τα παιδιά ανυποµονούσαν να φτάσουµε. Οι περιγραφές των φίλων και οι φωτογραφίες από το http://www.theranch.gr, είχαν εξάψει τη φαντασία τους και οι προσδοκίες τους είχαν χτυπήσει… κόκκινο. Αποζηµιώθηκαν από τα πρώτα λεπτά της άφιξής µας. Η κοιλάδα του Σοφικού Κορινθίας είναι φηµισµένη για τη φυσική της οµορφιά και το Ράντζο ήταν ακριβώς αυτό που περιµέναµε.

Τα παιδιά κατέβηκαν από το αυτοκίνητο και έτρεξαν να δουν και να αγγίξουν τα µικρά πόνυ, παραταγµένα σε ένα µεγάλο κεντρικό χώρο, το καθένα στο δικό του ξεχωριστό ξύλινο σπιτάκι. Ακόµη και τα σπιτάκια των πόνυ, που βρίσκονται στο κέντρο της τεράστιας έκτασης (των 300 στρεµµάτων) που καταλαµβάνει το Ράντσο, είναι διαµορφωµένα σαν ένα µικρό καουµπόικο χωριό!

DRZ U9K0106 Μόνο που, αντί για καουµπόηδες, σε αυτό ζουν µικρά αλογάκια! Συνολικά, στο Ράντσο ζουν περίπου 25 άλογα και 6 πόνυ. Με το ζόρι κατάφερα να πείσω τα παιδιά να µας ακολουθήσουν στο δωµάτιο όπου θα µέναµε για το τριήµερο! ΕΝΑ ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΧΩΡΙΟ ΤΗΣ ΑΓΡΙΑΣ ∆ΥΣΗΣ ΣΤΟ ΣΟΦΙΚΟ! Ολο το Ράντσο είναι χτισµένο σαν ένα καουµπόικο χωριό. ∆εν του λείπει τίποτα. Η τράπεζα (ρεσεψιόν), το σαλούν (µπαρ)… όλα είναι εκεί. Φτιαγµένα από ξύλο, µε τόσο µεράκι που νοµίζεις πως, µε ένα µαγικό τρόπο, µεταφέρθηκες στην Αγρια ∆ύση!

DRZ MG 0507 Αλλά και τα δωµάτια ή -για να το πω καλύτερα- οι ζεστοί ξύλινοι παραδοσιακοί ξενώνες µέσα στο πάρκο, έχουν ονόµατα που παραπέµπουν στην Αγρια ∆ύση: Αριζόνα, Λουιζιάνα, Ντάλντον, Ραντεπλάν. Τίποτα δεν λείπει!

  DRZ MG 0423 Το -απαραίτητο- σαλούν στο κέντρο του ράντζου δεν είναι απλά ένα µπαρ όπου πίνεις το ποτό ή τον καφέ σου. Ούτε καν είναι απλά εκείνο το µέρος όπου κάνουν ουρά τα παιδάκια για να πάρουν το κλασικό καουµπόικο καπέλο (το στέτσον, που -παρεµπιπτόντως- βγαίνει σε µαύρο, καφέ, αλλά και ροζ χρώµα για τις µικρές καουµπόισες!).

DRZ MG 0849 Το σαλούν ενώνεται µε τον παιδότοπο του Ράντσου, όπου τα πιτσιρίκια παίξανε µε τρενάκια, τουβλάκια, µπάλες και ό,τι άλλο βάλει ο νους σας, µέχρι την προβολή ταινίας µε τα αγαπηµένα Μίνιονς το βράδυ. Και, βέβαια, µέχρι… τελικής πτώσεως!

Πίσω από το Ράντσο, η τραπεζαρία. Μεγάλα ξύλινα τραπέζια και ίσως ο πιο πλούσιος µπουφές που έχετε δει ποτέ! ∆εν είναι, όµως µόνο οι ποσότητες! Εξαιρετικό φαγητό, το οποίο µάλιστα έχει και… θέµα. Ναι, δεν θα φάτε τα ίδια κάθε µέρα! Τη µια µέρα το «θέµα» µας είναι η ιταλική κουζίνα, την άλλη η ελληνική, ενώ το Σάββατο το πρόγραµµα περιλάµβανε και ζωντανή µουσική από καουµπόικη µπάντα!

DRZ U9K0035 Για τις επόµενες δύο µέρες ανακαλύπταµε και απολαµβάναµε όλες τις παροχές του «The Ranch». Τα παιδιά ξετρελάθηκαν µε το πολύχρωµο τρενάκι που έκανε το γύρο ολόκληρου του συγκροτήµατος. Περίπου κάθε µισάωρο ξεκινούσε από το σιδηροδροµικό σταθµό και ανέβαινε τις ανηφόρες για να µας πάει στα αγρι��γούρουνα, τις κατσίκες, τα παγώνια, τα ελάφια, τα πρόβατα, τις αγελάδες, παντού!

DRZ U9K0048 Κι όταν για λίγο ξεχνούσαν το τρενάκι, τα παιδιά έτρεχαν στην άµαξα. Και τι άµαξα! Κανονικότατη, όπως µόνο στα γουέστερν έχετε δει! Με το καραβόπανό της, τον αµαξά, το άλογο και… κούνηµα, πολύ κούνηµα!

DRZ MG 0206 Σα να µην έφταναν όλα αυτά, το συγκρότηµα προσφέρει τη δυνατότητα (σε παιδιά και µεγάλους) να κάνουν ιππασία, τοξοβολία, ξιφασκία, rollers, aerobic, να παίξουν στο γήπεδο του τένις, στο κλειστό γήπεδο του µπάσκετ και στα 4 ανοιχτά, στα τρία γήπεδα ποδοσφαίρου 11 x 11 (χωρίζονται και σε 5 γήπεδα 5 x 5), να κάνουν ποδηλασία και, φυσικά, να ξεσαλώσουν στην παιδική χαρά.

Α! Και πινγκ πονγκ, παίξαµε! Και επιτραπέζιο ποδοσφαιράκι! Τις τεράστιες πισίνες (35, 25 µέτρων και µία παιδική) και το beach volley τα αφήσαµε για να τα δοκιµάσουµε το καλοκαίρι!

Ενα µέρος του καουµπόικου χωριού είναι αφιερωµένο σε παραδοσιακά επαγγέλµατα: Λιοτρίβι, αργαλειός, κουρείο, παντοπωλείο, τυροκοµείο, τσαγκαράδικο, µύλος. Εκεί, τα παιδιά βλέπουν από κοντά τη δουλειά και µαθαίνουν πώς λειτουργούν τα µηχανήµατα και ο εξοπλισµός του κάθε επαγγέλµατος.

Στα διαλείµµατα από το παιχνίδι και τις βόλτες, επιστρέφαµε στο saloon για φαγητό, σνακς και τον απαραίτητο καφέ για τους µεγάλους και χυµό για τους µικρότερους.

DRZ U9K0079 ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΞΕΓΝΟΙΑΣΙΑ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ

Κι όλα αυτά, σε ένα χώρο απόλυτα ασφαλή, τεράστιο, χωρίς αυτοκίνητα. Που µπορείς να αφήσεις τα παιδιά σου να ευχαριστηθούν µε την ψυχή τους, χωρίς την έγνοια και τα περιοριστικά «µη» και «πρόσεχε» του µπαµπά και της µαµάς. Το πλήρως εξοπλισµένο ιατρείο του Ράντσου είναι εκεί απλά για να µεγαλώνει το αίσθηµα ασφάλειας που αποπνέει όλος ο χώρος.

��λλά δεν είχε έρθει όλος ο κόσµος για τριήµερο. Το Ράντσο ήταν γεµάτο µε επισκέπτες και οικογένειες που ήρθαν για µονοήµερη εκδροµή. Είναι τόσο κοντά στην Αθήνα!

DRZ MG 0592 ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ, EVENTS ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ

Το εξαιρετικά εκπαιδευµένο, πολύ εξυπηρετικό και φιλικό προσωπικό µάς ενηµέρωσε πως το πάρκο λειτουργεί και ως κατασκήνωση για τους θερινούς µήνες, ενώ τους χειµερινούς οργανώνονται προγράµµατα εκδροµών για σχολεία, συλλόγους γονέων και κηδεµόνων, φροντιστήρια, πολιτιστικούς συλλόγους κ.ά. Επίσης, πραγµατοποιούνται αθλητικές εκδηλώσεις, τουρνουά, εταιρικά συνέδρια και διάφορα events, όπως παιδικά πάρτυ και βαφτίσεις. Το αµφιθέατρο -ένα πέτρινο θέατρο, 1.200 θέσεων- είναι πολύ ελκυστικό για θεατρικές παραστάσεις, οµιλίες και ό,τι άλλο βάλει ο νους σας.

Τώρα, το χειµώνα διοργανώνονται τριήµερα µε αφορµή τα καρναβάλια, το Halloween, τις γιορτές των Χριστουγέννων και άλλα ωραία.

DRZ MG

Περάσαµε καταπληκτικά. Το τριήµερο πέρασε χωρίς να το καταλάβουµε και τα παιδιά δεν βαρέθηκαν ούτε λεπτό. Παίζαµε, τρώγαµε, κάναµε βόλτες µε το τρενάκι και την άµαξα, πάλι φαγητό, µετά παιδική χαρά, ιππασία και όλο από την αρχή. Αυτό που µπορώ να πω µε σιγουριά είναι ότι… θα ξαναπάµε! Clipb6oar56d0156

Ερχονται στο The Ranch!

DRZ MG 0121

18-19 Φεβρουαρίου Αποκριάτικο event 25-27 Φεβρουαρίου Καθαρά ∆ευτέρα στο Ράντσο 24-26 Μαρτίου Τριήµερο 25ης Μαρτίου 1-2 Απριλίου Γιορτή Παραµυθιού: «Ψέµατα ή Αλήθεια έτσι λένε τα παραµύθια»

Η Άγρια Δύση µετακόμισε στο… Σοφικό!

The Ranch: Μια απίστευτη απόδραση, σε απόσταση µιας ώρας από την Αθήνα. Αλογα, καουµπόηδες, άµαξες και ό,τι βάλει ο νους σας περιµένουν παιδιά όλων των ηλικιών να διασκεδάσουν!

Η Άγρια Δύση µετακόμισε στο… Σοφικό!

The Ranch: Μια απίστευτη απόδραση, σε απόσταση µιας ώρας από την Αθήνα. Αλογα, καουµπόηδες, άµαξες και ό,τι βάλει ο νους σας περιµένουν παιδιά όλων των ηλικιών να διασκεδάσουν!

Η Άγρια Δύση µετακόμισε στο… Σοφικό!

The Ranch: Μια απίστευτη απόδραση, σε απόσταση µιας ώρας από την Αθήνα. Αλογα, καουµπόηδες, άµαξες και ό,τι βάλει ο νους σας περιµένουν παιδιά όλων των ηλικιών να διασκεδάσουν!

Η Άγρια Δύση µετακόμισε στο… Σοφικό!

The Ranch: Μια απίστευτη απόδραση, σε απόσταση µιας ώρας από την Αθήνα. Αλογα, καουµπόηδες, άµαξες και ό,τι βάλει ο νους σας περιµένουν παιδιά όλων των ηλικιών να διασκεδάσουν!

Η Άγρια Δύση µετακόμισε στο… Σοφικό! The Ranch: Μια απίστευτη απόδραση, σε απόσταση µιας ώρας από την Αθήνα. Αλογα, καουµπόηδες, άµαξες και ό,τι βάλει ο νους σας περιµένουν παιδιά όλων των ηλικιών να διασκεδάσουν!

[thoughtfullyblogger]

The Ranch: Μια απίστευτη απόδραση, σε απόσταση µιας ώρας από την Αθήνα. Αλογα, καουµπόηδες, άµαξες και ό,τι βάλει ο νους σας περιµένουν παιδιά όλων των ηλικιών να διασκεδάσουν!

Ξεκινήσαµε Παρασκευή απόγευµα µε τέλειο «φθινοπωρινό» καιρό και υπέροχη διάθεση! Από το κέντρο της Αθήνας µε αυτοκίνητο, σε µία ώρα και κάτι, ήµασταν στο «The Ranch»! Η διαδροµή πανεύκολη και το τοπίο πανέµορφο, όπως και ο τελικός µας προορισµός. Ολοι οι φίλοι µε παιδιά µάς παρότρυναν να πάµε, εδώ και τόσο καιρό! Και µια και βρέθηκε το τριηµεράκι, το βάλαµε στο πρόγραµµα!

DRZ U9K0001 Τα παιδιά ανυποµονούσαν να φτάσουµε. Οι περιγραφές των φίλων και οι φωτογραφίες από το http://www.theranch.gr, είχαν εξάψει τη φαντασία τους και οι προσδοκίες τους είχαν χτυπήσει… κόκκινο. Αποζηµιώθηκαν από τα πρώτα λεπτά της άφιξής µας. Η κοιλάδα του Σοφικού Κορινθίας είναι φηµισµένη για τη φυσική της οµορφιά και το Ράντζο ήταν ακριβώς αυτό που περιµέναµε.

Τα παιδιά κατέβηκαν από το αυτοκίνητο και έτρεξαν να δουν και να αγγίξουν τα µικρά πόνυ, παραταγµένα σε ένα µεγάλο κεντρικό χώρο, το καθένα στο δικό του ξεχωριστό ξύλινο σπιτάκι. Ακόµη και τα σπιτάκια των πόνυ, που βρίσκονται στο κέντρο της τεράστιας έκτασης (των 300 στρεµµάτων) που καταλαµβάνει το Ράντσο, είναι διαµορφωµένα σαν ένα µικρό καουµπόικο χωριό!

DRZ U9K0106 Μόνο που, αντί για καουµπόηδες, σε αυτό ζουν µικρά αλογάκια! Συνολικά, στο Ράντσο ζουν περίπου 25 άλογα και 6 πόνυ. Με το ζόρι κατάφερα να πείσω τα παιδιά να µας ακολουθήσουν στο δωµάτιο όπου θα µέναµε για το τριήµερο! ΕΝΑ ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΧΩΡΙΟ ΤΗΣ ΑΓΡΙΑΣ ∆ΥΣΗΣ ΣΤΟ ΣΟΦΙΚΟ! Ολο το Ράντσο είναι χτισµένο σαν ένα καουµπόικο χωριό. ∆εν του λείπει τίποτα. Η τράπεζα (ρεσεψιόν), το σαλούν (µπαρ)… όλα είναι εκεί. Φτιαγµένα από ξύλο, µε τόσο µεράκι που νοµίζεις πως, µε ένα µαγικό τρόπο, µεταφέρθηκες στην Αγρια ∆ύση!

DRZ MG 0507 Αλλά και τα δωµάτια ή -για να το πω καλύτερα- οι ζεστοί ξύλινοι παραδοσιακοί ξενώνες µέσα στο πάρκο, έχουν ονόµατα που παραπέµπουν στην Αγρια ∆ύση: Αριζόνα, Λουιζιάνα, Ντάλντον, Ραντεπλάν. Τίποτα δεν λείπει!

  DRZ MG 0423 Το -απαραίτητο- σαλούν στο κέντρο του ράντζου δεν είναι απλά ένα µπαρ όπου πίνεις το ποτό ή τον καφέ σου. Ούτε καν είναι απλά εκείνο το µέρος όπου κάνουν ουρά τα παιδάκια για να πάρουν το κλασικό καουµπόικο καπέλο (το στέτσον, που -παρεµπιπτόντως- βγαίνει σε µαύρο, καφέ, αλλά και ροζ χρώµα για τις µικρές καουµπόισες!).

DRZ MG 0849 Το σαλούν ενώνεται µε τον παιδότοπο του Ράντσου, όπου τα πιτσιρίκια παίξανε µε τρενάκια, τουβλάκια, µπάλες και ό,τι άλλο βάλει ο νους σας, µέχρι την προβολή ταινίας µε τα αγαπηµένα Μίνιονς το βράδυ. Και, βέβαια, µέχρι… τελικής πτώσεως!

Πίσω από το Ράντσο, η τραπεζαρία. Μεγάλα ξύλινα τραπέζια και ίσως ο πιο πλούσιος µπουφές που έχετε δει ποτέ! ∆εν είναι, όµως µόνο οι ποσότητες! Εξαιρετικό φαγητό, το οποίο µάλιστα έχει και… θέµα. Ναι, δεν θα φάτε τα ίδια κάθε µέρα! Τη µια µέρα το «θέµα» µας είναι η ιταλική κουζίνα, την άλλη η ελληνική, ενώ το Σάββατο το πρόγραµµα περιλάµβανε και ζωντανή µουσική από καουµπόικη µπάντα!

DRZ U9K0035 Για τις επόµενες δύο µέρες ανακαλύπταµε και απολαµβάναµε όλες τις παροχές του «The Ranch». Τα παιδιά ξετρελάθηκαν µε το πολύχρωµο τρενάκι που έκανε το γύρο ολόκληρου του συγκροτήµατος. Περίπου κάθε µισάωρο ξεκινούσε από το σιδηροδροµικό σταθµό και ανέβαινε τις ανηφόρες για να µας πάει στα αγριογούρουνα, τις κατσίκες, τα παγώνια, τα ελάφια, τα πρόβατα, τις αγελάδες, παντού!

DRZ U9K0048 Κι όταν για λίγο ξεχνούσαν το τρενάκι, τα παιδιά έτρεχαν στην άµαξα. Και τι άµαξα! Κανονικότατη, όπως µόνο στα γουέστερν έχετε δει! Με το καραβόπανό της, τον αµαξά, το άλογο και… κούνηµα, πολύ κούνηµα!

DRZ MG 0206 Σα να µην έφταναν όλα αυτά, το συγκρότηµα προσφέρει τη δυνατότητα (σε παιδιά και µεγάλους) να κάνουν ιππασία, τοξοβολία, ξιφασκία, rollers, aerobic, να παίξουν στο γήπεδο του τένις, στο κλειστό γήπεδο του µπάσκετ και στα 4 ανοιχτά, στα τρία γήπεδα ποδοσφαίρου 11 x 11 (χωρίζονται και σε 5 γήπεδα 5 x 5), να κάνουν ποδηλασία και, φυσικά, να ξεσαλώσουν στην παιδική χαρά.

Α! Και πινγκ πονγκ, παίξαµε! Και επιτραπέζιο ποδοσφαιράκι! Τις τεράστιες πισίνες (35, 25 µέτρων και µία παιδική) και το beach volley τα αφήσαµε για να τα δοκιµάσουµε το καλοκαίρι!

Ενα µέρος του καουµπόικου χωριού είναι αφιερωµένο σε παραδοσιακά επαγγέλµατα: Λιοτρίβι, αργαλειός, κουρείο, παντοπωλείο, τυροκοµείο, τσαγκαράδικο, µύλος. Εκεί, τα παιδιά βλέπουν από κοντά τη δουλειά και µαθαίνουν πώς λειτουργούν τα µηχανήµατα και ο εξοπλισµός του κάθε επαγγέλµατος.

Στα διαλείµµατα από το παιχνίδι και τις βόλτες, επιστρέφαµε στο saloon για φαγητό, σνακς και τον απαραίτητο καφέ για τους µεγάλους και χυµό για τους µικρότερους.

DRZ U9K0079 ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΞΕΓΝΟΙΑΣΙΑ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ

Κι όλα αυτά, σε ένα χώρο απόλυτα ασφαλή, τεράστιο, χωρίς αυτοκίνητα. Που µπορείς να αφήσεις τα παιδιά σου να ευχαριστηθούν µε την ψυχή τους, χωρίς την έγνοια και τα περιοριστικά «µη» και «πρόσεχε» του µπαµπά και της µαµάς. Το πλήρως εξοπλισµένο ιατρείο του Ράντσου είναι εκεί απλά για να µεγαλώνει το αίσθηµα ασφάλειας που αποπνέει όλος ο χώρος.

Αλλά δεν είχε έρθει όλος ο κόσµος για τριήµερο. Το Ράντσο ήταν γεµάτο µε επισκέπτες και οικογένειες που ήρθαν για µονοήµερη εκδροµή. Είναι τόσο κοντά στην Αθήνα!

DRZ MG 0592 ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ, EVENTS ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ

Το εξαιρετικά εκπαιδευµένο, πολύ εξυπηρετικό και φιλικό προσωπικό µάς ενηµέρωσε πως το πάρκο λειτουργεί και ως κατασκήνωση για τους θερινούς µήνες, ενώ τους χειµερινούς οργανώνονται προγράµµατα εκδροµών για σχολεία, συλλόγους γονέων και κηδεµόνων, φροντιστήρια, πολιτιστικούς συλλόγους κ.ά. Επίσης, πραγµατοποιούνται αθλητικές εκδηλώσεις, τουρνουά, εταιρικά συνέδρια και διάφορα events, όπως παιδικά πάρτυ και βαφτίσεις. Το αµφιθέατρο -ένα πέτρινο θέατρο, 1.200 θέσεων- είναι πολύ ελκυστικό για θεατρικές παραστάσεις, οµιλίες και ό,τι άλλο βάλει ο νους σας.

Τώρα, το χειµώνα διοργανώνονται τριήµερα µε αφορµή τα καρναβάλια, το Halloween, τις γιορτές των Χριστουγέννων και άλλα ωραία.

DRZ MG

Περάσαµε καταπληκτικά. Το τριήµερο πέρασε χωρίς να το καταλάβουµε και τα παιδιά δεν βαρέθηκαν ούτε λεπτό. Παίζαµε, τρώγαµε, κάναµε βόλτες µε το τρενάκι και την άµαξα, πάλι φαγητό, µετά παιδική χαρά, ιππασία και όλο από την αρχή. Αυτό που µπορώ να πω µε σιγουριά είναι ότι… θα ξαναπάµε! Clipb6oar56d0156

Ερχονται στο The Ranch!

DRZ MG 0121

18-19 Φεβρουαρίου Αποκριάτικο event 25-27 Φεβρουαρίου Καθαρά ∆ευτέρα στο Ράντσο 24-26 Μαρτίου Τριήµερο 25ης Μαρτίου 1-2 Απριλίου Γιορτή Παραµυθιού: «Ψέµατα ή Αλήθεια έτσι λένε τα παραµύθια»

Η Άγρια Δύση µετακόμισε στο… Σοφικό!

The Ranch: Μια απίστευτη απόδραση, σε απόσταση µιας ώρας από την Αθήνα. Αλογα, καουµπόηδες, άµαξες και ό,τι βάλει ο νους σας περιµένουν παιδιά όλων των ηλικιών να διασκεδάσουν!

Η Άγρια Δύση µετακόμισε στο… Σοφικό!

The Ranch: Μια απίστευτη απόδραση, σε απόσταση µιας ώρας από την Αθήνα. Αλογα, καουµπόηδες, άµαξες και ό,τι βάλει ο νους σας περιµένουν παιδιά όλων των ηλικιών να διασκεδάσουν!

Η Άγρια Δύση µετακόμισε στο… Σοφικό!

The Ranch: Μια απίστευτη απόδραση, σε απόσταση µιας ώρας από την Αθήνα. Αλογα, καουµπόηδες, άµαξες και ό,τι βάλει ο νους σας περιµένουν παιδιά όλων των ηλικιών να διασκεδάσουν!

Η Άγρια Δύση µετακόμισε στο… Σοφικό! The Ranch: Μια απίστευτη απόδραση, σε απόσταση µιας ώρας από την Αθήνα. Αλογα, καουµπόηδες, άµαξες και ό,τι βάλει ο νους σας περιµένουν παιδιά όλων των ηλικιών να διασκεδάσουν!

[greekblogs]

The Ranch: Μια απίστευτη απόδραση, σε απόσταση µιας ώρας από την Αθήνα. Αλογα, καουµπόηδες, άµαξες και ό,τι βάλει ο νους σας περιµένουν παιδιά όλων των ηλικιών να διασκεδάσουν!

Ξεκινήσαµε Παρασκευή απόγευµα µε τέλειο «φθινοπωρινό» καιρό και υπέροχη διάθεση! Από το κέντρο της Αθήνας µε αυτοκίνητο, σε µία ώρα και κάτι, ήµασταν στο «The Ranch»! Η διαδροµή πανεύκολη και το τοπίο πανέµορφο, όπως και ο τελικός µας προορισµός. Ολοι οι φίλοι µε παιδιά µάς παρότρυναν να πάµε, εδώ και τόσο καιρό! Και µια και βρέθηκε το τριηµεράκι, το βάλαµε στο πρόγραµµα!

DRZ U9K0001 Τα παιδιά ανυποµονούσαν να φτάσουµε. Οι περιγραφές των φίλων και οι φωτογραφίες από το http://www.theranch.gr, είχαν εξάψει τη φαντασία τους και οι προσδοκίες τους είχαν χτυπήσει… κόκκινο. Αποζηµιώθηκαν από τα πρώτα λεπτά της άφιξής µας. Η κοιλάδα του Σοφικού Κορινθίας είναι φηµισµένη για τη φυσική της οµορφιά και το Ράντζο ήταν ακριβώς αυτό που περιµέναµε.

Τα παιδιά κατέβηκαν από το αυτοκίνητο και έτρεξαν να δουν και να αγγίξουν τα µικρά πόνυ, παραταγµένα σε ένα µεγάλο κεντρικό χώρο, το καθένα στο δικό του ξεχωριστό ξύλινο σπιτάκι. Ακόµη και τα σπιτάκια των πόνυ, που βρίσκονται στο κέντρο της τεράστιας έκτασης (των 300 στρεµµάτων) που καταλαµβάνει το Ράντσο, είναι διαµορφωµένα σαν ένα µικρό καουµπόικο χωριό!

DRZ U9K0106 Μόνο που, αντί για καουµπόηδες, σε αυτό ζουν µικρά αλογάκια! Συνολικά, στο Ράντσο ζουν περίπου 25 άλογα και 6 πόνυ. Με το ζόρι κατάφερα να πείσω τα παιδιά να µας ακολουθήσουν στο δωµάτιο όπου θα µέναµε για το τριήµερο! ΕΝΑ ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΧΩΡΙΟ ΤΗΣ ΑΓΡΙΑΣ ∆ΥΣΗΣ ΣΤΟ ΣΟΦΙΚΟ! Ολο το Ράντσο είναι χτισµένο σαν ένα καουµπόικο χωριό. ∆εν του λείπει τίποτα. Η τράπεζα (ρεσεψιόν), το σαλούν (µπαρ)… όλα είναι εκεί. Φτιαγµένα από ξύλο, µε τόσο µεράκι που νοµίζεις πως, µε ένα µαγικό τρόπο, µεταφέρθηκες στην Αγρια ∆ύση!

DRZ MG 0507 Αλλά και τα δωµάτια ή -για να το πω καλύτερα- οι ζεστοί ξύλινοι παραδοσιακοί ξενώνες µέσα στο πάρκο, έχουν ονόµατα που παραπέµπουν στην Αγρια ∆ύση: Αριζόνα, Λουιζιάνα, Ντάλντον, Ραντεπλάν. Τίποτα δεν λείπει!

  DRZ MG 0423 Το -απαραίτητο- σαλούν στο κέντρο του ράντζου δεν είναι απλά ένα µπαρ όπου πίνεις το ποτό ή τον καφέ σου. Ούτε καν είναι απλά εκείνο το µέρος όπου κάνουν ουρά τα παιδάκια για να πάρουν το κλασικό καουµπόικο καπέλο (το στέτσον, που -παρεµπιπτόντως- βγαίνει σε µαύρο, καφέ, αλλά και ροζ χρώµα για τις µικρές καουµπόισες!).

DRZ MG 0849 Το σαλούν ενώνεται µε τον παιδότοπο του Ράντσου, όπου τα πιτσιρίκια παίξανε µε τρενάκια, τουβλάκια, µπάλες και ό,τι άλλο βάλει ο νους σας, µέχρι την προβολή ταινίας µε τα αγαπηµένα Μίνιονς το βράδυ. Και, βέβαια, µέχρι… τελικής πτώσεως!

Πίσω από το Ράντσο, η τραπεζαρία. Μεγάλα ξύλινα τραπέζια και ίσως ο πιο πλούσιος µπουφές που έχετε δει ποτέ! ∆εν είναι, όµως µόνο οι ποσότητες! Εξαιρετικό φαγητό, το οποίο µάλιστα έχει και… θέµα. Ναι, δεν θα φάτε τα ίδια κάθε µέρα! Τη µια µέρα το «θέµα» µας είναι η ιταλική κουζίνα, την άλλη η ελληνική, ενώ το Σάββατο το πρόγραµµα περιλάµβανε και ζωντανή µουσική από καουµπόικη µπάντα!

DRZ U9K0035 Για τις επόµενες δύο µέρες ανακαλύπταµε και απολαµβάναµε όλες τις παροχές του «The Ranch». Τα παιδιά ξετρελάθηκαν µε το πολύχρωµο τρενάκι που έκανε το γύρο ολόκληρου του συγκροτήµατος. Περίπου κάθε µισάωρο ξεκινούσε από το σιδηροδροµικό σταθµό και ανέβαινε τις ανηφόρες για να µας πάει στα αγριογούρουνα, τις κατσίκες, τα παγώνια, τα ελάφια, τα πρόβατα, τις αγελάδες, παντού!

DRZ U9K0048 Κι όταν για λίγο ξεχνούσαν το τρενάκι, τα παιδιά έτρεχαν στην άµαξα. Και τι άµαξα! Κανονικότατη, όπως µόνο στα γουέστερν έχετε δει! Με το καραβόπανό της, τον αµαξά, το άλογο και… κούνηµα, πολύ κούνηµα!

DRZ MG 0206 Σα να µην έφταναν όλα αυτά, το συγκρότηµα προσφέρει τη δυνατότητα (σε παιδιά και µεγάλους) να κάνουν ιππασία, τοξοβολία, ξιφασκία, rollers, aerobic, να παίξουν στο γήπεδο του τένις, στο κλειστό γήπεδο του µπάσκετ και στα 4 ανοιχτά, στα τρία γήπεδα ποδοσφαίρου 11 x 11 (χωρίζονται και σε 5 γήπεδα 5 x 5), να κάνουν ποδηλασία και, φυσικά, να ξεσαλώσουν στην παιδική χαρά.

Α! Και πινγκ πονγκ, παίξαµε! Και επιτραπέζιο ποδοσφαιράκι! Τις τεράστιες πισίνες (35, 25 µέτρων και µία παιδική) και το beach volley τα αφήσαµε για να τα δοκιµάσουµε το καλοκαίρι!

Ενα µέρος του καουµπόικου χωριού είναι αφιερωµένο σε παραδοσιακά επαγγέλµατα: Λιοτρίβι, αργαλειός, κουρείο, παντοπωλείο, τυροκοµείο, τσαγκαράδικο, µύλος. Εκεί, τα παιδιά βλέπουν από κοντά τη δουλειά και µαθαίνουν πώς λειτουργούν τα µηχανήµατα και ο εξοπλισµός του κάθε επαγγέλµατος.

Στα διαλείµµατα από το παιχνίδι και τις βόλτες, επιστρέφαµε στο saloon για φαγητό, σνακς και τον απαραίτητο καφέ για τους µεγάλους και χυµό για τους µικρότερους.

DRZ U9K0079 ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΞΕΓΝΟΙΑΣΙΑ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ

Κι όλα αυτά, σε ένα χώρο απόλυτα ασφαλή, τεράστιο, χωρίς αυτοκίνητα. Που µπορείς να αφήσεις τα παιδιά σου να ευχαριστηθούν µε την ψυχή τους, χωρίς την έγνοια και τα περιοριστικά «µη» και «πρόσεχε» του µπαµπά και της µαµάς. Το πλήρως εξοπλισµένο ιατρείο του Ράντσου είναι εκεί απλά για να µεγαλώνει το αίσθηµα ασφάλειας που αποπνέει όλος ο χώρος.

Αλλά δεν είχε έρθει όλος ο κόσµος για τριήµερο. Το Ράντσο ήταν γεµάτο µε επισκέπτες και οικογένειες που ήρθαν για µονοήµερη εκδροµή. Είναι τόσο κοντά στην Αθήνα!

DRZ MG 0592 ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ, EVENTS ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ

Το εξαιρετικά εκπαιδευµένο, πολύ εξυπηρετικό και φιλικό προσωπικό µάς ενηµέρωσε πως το πάρκο λειτουργεί και ως κατασκήνωση για τους θερινούς µήνες, ενώ τους χειµερινούς οργανώνονται προγράµµατα εκδροµών για σχολεία, συλλόγους γονέων και κηδεµόνων, φροντιστήρια, πολιτιστικούς συλλόγους κ.ά. Επίσης, πραγµατοποιούνται αθλητικές εκδηλώσεις, τουρνουά, εταιρικά συνέδρια και διάφορα events, όπως παιδικά πάρτυ και βαφτίσεις. Το αµφιθέατρο -ένα πέτρινο θέατρο, 1.200 θέσεων- είναι πολύ ελκυστικό για θεατρικές παραστάσεις, οµιλίες και ό,τι άλλο βάλει ο νους σας.

Τώρα, το χειµώνα διοργανώνονται τριήµερα µε αφορµή τα καρναβάλια, το Halloween, τις γιορτές των Χριστουγέννων και άλλα ωραία.

DRZ MG

Περάσαµε καταπληκτικά. Το τριήµερο πέρασε χωρίς να το καταλάβουµε και τα παιδιά δεν βαρέθηκαν ούτε λεπτό. Παίζαµε, τρώγαµε, κάναµε βόλτες µε το τρενάκι και την άµαξα, πάλι φαγητό, µετά παιδική χαρά, ιππασία και όλο από την αρχή. Αυτό που µπορώ να πω µε σιγουριά είναι ότι… θα ξαναπάµε! Clipb6oar56d0156

Ερχονται στο The Ranch!

DRZ MG 0121

18-19 Φεβρουαρίου Αποκριάτικο event 25-27 Φεβρουαρίου Καθαρά ∆ευτέρα στο Ράντσο 24-26 Μαρτίου Τριήµερο 25ης Μαρτίου 1-2 Απριλίου Γιορτή Παραµυθιού: «Ψέµατα ή Αλήθεια έτσι λένε τα παραµύθια»

Η Άγρια Δύση µετακόμισε στο… Σοφικό!

The Ranch: Μια απίστευτη απόδραση, σε απόσταση µιας ώρας από την Αθήνα. Αλογα, καουµπόηδες, άµαξες και ό,τι βάλει ο νους σας περιµένουν παιδιά όλων των ηλικιών να διασκεδάσουν!

Η Άγρια Δύση µετακόμισε στο… Σοφικό!

The Ranch: Μια απίστευτη απόδραση, σε απόσταση µιας ώρας από την Αθήνα. Αλογα, καουµπόηδες, άµαξες και ό,τι βάλει ο νους σας περιµένουν παιδιά όλων των ηλικιών να διασκεδάσουν!

Η Άγρια Δύση µετακόμισε στο… Σοφικό! The Ranch: Μια απίστευτη απόδραση, σε απόσταση µιας ώρας από την Αθήνα. Αλογα, καουµπόηδες, άµαξες και ό,τι βάλει ο νους σας περιµένουν παιδιά όλων των ηλικιών να διασκεδάσουν!

[skandaladiaplokidiafthora]

The Ranch: Μια απίστευτη απόδραση, σε απόσταση µιας ώρας από την Αθήνα. Αλογα, καουµπόηδες, άµαξες και ό,τι βάλει ο νους σας περιµένουν παιδιά όλων των ηλικιών να διασκεδάσουν!

Ξεκινήσαµε Παρασκευή απόγευµα µε τέλειο «φθινοπωρινό» καιρό και υπέροχη διάθεση! Από το κέντρο της Αθήνας µε αυτοκίνητο, σε µία ώρα και κάτι, ήµασταν στο «The Ranch»! Η διαδροµή πανεύκολη και το τοπίο πανέµορφο, όπως και ο τελικός µας προορισµός. Ολοι οι φίλοι µε παιδιά µάς παρότρυναν να πάµε, εδώ και τόσο καιρό! Και µια και βρέθηκε το τριηµεράκι, το βάλαµε στο πρόγραµµα!

DRZ U9K0001 Τα παιδιά ανυποµονούσαν να φτάσουµε. Οι περιγραφές των φίλων και οι φωτογραφίες από το http://www.theranch.gr, είχαν εξάψει τη φαντασία τους και οι προσδοκίες τους είχαν χτυπήσει… κόκκινο. Αποζηµιώθηκαν από τα πρώτα λεπτά της άφιξής µας. Η κοιλάδα του Σοφικού Κορινθίας είναι φηµισµένη για τη φυσική της οµορφιά και το Ράντζο ήταν ακριβώς αυτό που περιµέναµε.

Τα παιδιά κατέβηκαν από το αυτοκίνητο και έτρεξαν να δουν και να αγγίξουν τα µικρά πόνυ, παραταγµένα σε ένα µεγάλο κεντρικό χώρο, το καθένα στο δικό του ξεχωριστό ξύλινο σπιτάκι. Ακόµη και τα σπιτάκια των πόνυ, που βρίσκονται στο κέντρο της τεράστιας έκτασης (των 300 στρεµµάτων) που καταλαµβάνει το Ράντσο, είναι διαµορφωµένα σαν ένα µικρό καουµπόικο χωριό!

DRZ U9K0106 Μόνο που, αντί για καουµπόηδες, σε αυτό ζουν µικρά αλογάκια! Συνολικά, στο Ράντσο ζουν περίπου 25 άλογα και 6 πόνυ. Με το ζόρι κατάφερα να πείσω τα παιδιά να µας ακολουθήσουν στο δωµάτιο όπου θα µέναµε για το τριήµερο! ΕΝΑ ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΧΩΡΙΟ ΤΗΣ ΑΓΡΙΑΣ ∆ΥΣΗΣ ΣΤΟ ΣΟΦΙΚΟ! Ολο το Ράντσο είναι χτισµένο σαν ένα καουµπόικο χωριό. ∆εν του λείπει τίποτα. Η τράπεζα (ρεσεψιόν), το σαλούν (µπαρ)… όλα είναι εκεί. Φτιαγµένα από ξύλο, µε τόσο µεράκι που νοµίζεις πως, µε ένα µαγικό τρόπο, µεταφέρθηκες στην Αγρια ∆ύση!

DRZ MG 0507 Αλλά και τα δωµάτια ή -για να το πω καλύτερα- οι ζεστοί ξύλινοι παραδοσιακοί ξενώνες µέσα στο πάρκο, έχουν ονόµατα που παραπέµπουν στην Αγρια ∆ύση: Αριζόνα, Λουιζιάνα, Ντάλντον, Ραντεπλάν. Τίποτα δεν λείπει!

  DRZ MG 0423 Το -απαραίτητο- σαλούν στο κέντρο του ράντζου δεν είναι απλά ένα µπαρ όπου πίνεις το ποτό ή τον καφέ σου. Ούτε καν είναι απλά εκείνο το µέρος όπου κάνουν ουρά τα παιδάκια για να πάρουν το κλασικό καουµπόικο καπέλο (το στέτσον, που -παρεµπιπτόντως- βγαίνει σε µαύρο, καφέ, αλλά και ροζ χρώµα για τις µικρές καουµπόισες!).

DRZ MG 0849 Το σαλούν ενώνεται µε τον παιδότοπο του Ράντσου, όπου τα πιτσιρίκια παίξανε µε τρενάκια, τουβλάκια, µπάλες και ό,τι άλλο βάλει ο νους σας, µέχρι την προβολή ταινίας µε τα αγαπηµένα Μίνιονς το βράδυ. Και, βέβαια, µέχρι… τελικής πτώσεως!

Πίσω από το Ράντσο, η τραπεζαρία. Μεγάλα ξύλινα τραπέζια και ίσως ο πιο πλούσιος µπουφές που έχετε δει ποτέ! ∆εν είναι, όµως µόνο οι ποσότητες! Εξαιρετικό φαγητό, το οποίο µάλιστα έχει και… θέµα. Ναι, δεν θα φάτε τα ίδια κάθε µέρα! Τη µια µέρα το «θέµα» µας είναι η ιταλική κουζίνα, την άλλη η ελληνική, ενώ το Σάββατο το πρόγραµµα περιλάµβανε και ζωντανή µουσική από καουµπόικη µπάντα!

DRZ U9K0035 Για τις επόµενες δύο µέρες ανακαλύπταµε και απολαµβάναµε όλες τις παροχές του «The Ranch». Τα παιδιά ξετρελάθηκαν µε το πολύχρωµο τρενάκι που έκανε το γύρο ολόκληρου του συγκροτήµατος. Περίπου κάθε µισάωρο ξεκινούσε από το σιδηροδροµικό σταθµό και ανέβαινε τις ανηφόρες για να µας πάει στα αγριογούρουνα, τις κατσίκες, τα παγώνια, τα ελάφια, τα πρόβατα, τις αγελάδες, παντού!

DRZ U9K0048 Κι όταν για λίγο ξεχνούσαν το τρενάκι, τα παιδιά έτρεχαν στην άµαξα. Και τι άµαξα! Κανονικότατη, όπως µόνο στα γουέστερν έχετε δει! Με το καραβόπανό της, τον αµαξά, το άλογο και… κούνηµα, πολύ κούνηµα!

DRZ MG 0206 Σα να µην έφταναν όλα αυτά, το συγκρότηµα προσφέρει τη δυνατότητα (σε παιδιά και µεγάλους) να κάνουν ιππασία, τοξοβολία, ξιφασκία, rollers, aerobic, να παίξουν στο γήπεδο του τένις, στο κλειστό γήπεδο του µπάσκετ και στα 4 ανοιχτά, στα τρία γήπεδα ποδοσφαίρου 11 x 11 (χωρίζονται και σε 5 γήπεδα 5 x 5), να κάνουν ποδηλασία και, φυσικά, να ξεσαλώσουν στην παιδική χαρά.

Α! Και πινγκ πονγκ, παίξαµε! Και επιτραπέζιο ποδοσφαιράκι! Τις τεράστιες πισίνες (35, 25 µέτρων και µία παιδική) και το beach volley τα αφήσαµε για να τα δοκιµάσουµε το καλοκαίρι!

Ενα µέρος του καουµπόικου χωριού είναι αφιερωµένο σε παραδοσιακά επαγγέλµατα: Λιοτρίβι, αργαλειός, κουρείο, παντοπωλείο, τυροκοµείο, τσαγκαράδικο, µύλος. Εκεί, τα παιδιά βλέπουν από κοντά τη δουλειά και µαθαίνουν πώς λειτουργούν τα µηχανήµατα και ο εξοπλισµός του κάθε επαγγέλµατος.

Στα διαλείµµατα από το παιχνίδι και τις βόλτες, επιστρέφαµε στο saloon για φαγητό, σνακς και τον απαραίτητο καφέ για τους µεγάλους και χυµό για τους µικρότερους.

DRZ U9K0079 ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΞΕΓΝΟΙΑΣΙΑ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ

Κι όλα αυτά, σε ένα χώρο απόλυτα ασφαλή, τεράστιο, χωρίς αυτοκίνητα. Που µπορείς να αφήσεις τα παιδιά σου να ευχαριστηθούν µε την ψυχή τους, χωρίς την έγνοια και τα περιοριστικά «µη» και «πρόσεχε» του µπαµπά και της µαµάς. Το πλήρως εξοπλισµένο ιατρείο του Ράντσου είναι εκεί απλά για να µεγαλώνει το αίσθηµα ασφάλειας που αποπνέει όλος ο χώρος.

Αλλά δεν είχε έρθει όλος ο κόσµος για τριήµερο. Το Ράντσο ήταν γεµάτο µε επισκέπτες και οικογένειες που ήρθαν για µονοήµερη εκδροµή. Είναι τόσο κοντά στην Αθήνα!

DRZ MG 0592 ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ, EVENTS ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ

Το εξαιρετικά εκπαιδευµένο, πολύ εξυπηρετικό και φιλικό προσωπικό µάς ενηµέρωσε πως το πάρκο λειτουργεί και ως κατασκήνωση για τους θερινούς µήνες, ενώ τους χειµερινούς οργανώνονται προγράµµατα εκδροµών για σχολεία, συλλόγους γονέων και κηδεµόνων, φροντιστήρια, πολιτιστικούς συλλόγους κ.ά. Επίσης, πραγµατοποιούνται αθλητικές εκδηλώσεις, τουρνουά, εταιρικά συνέδρια και διάφορα events, όπως παιδικά πάρτυ και βαφτίσεις. Το αµφιθέατρο -ένα πέτρινο θέατρο, 1.200 θέσεων- είναι πολύ ελκυστικό για θεατρικές παραστάσεις, οµιλίες και ό,τι άλλο βάλει ο νους σας.

Τώρα, το χειµώνα διοργανώνονται τριήµερα µε αφορµή τα καρναβάλια, το Halloween, τις γιορτές των Χριστουγέννων και άλλα ωραία.

DRZ MG

Περάσαµε καταπληκτικά. Το τριήµερο πέρασε χωρίς να το καταλάβουµε και τα παιδιά δεν βαρέθηκαν ούτε λεπτό. Παίζαµε, τρώγαµε, κάναµε βόλτες µε το τρενάκι και την άµαξα, πάλι φαγητό, µετά παιδική χαρά, ιππασία και όλο από την αρχή. Αυτό που µπορώ να πω µε σιγουριά είναι ότι… θα ξαναπάµε! Clipb6oar56d0156

Ερχονται στο The Ranch!

DRZ MG 0121

18-19 Φεβρουαρίου Αποκριάτικο event 25-27 Φεβρουαρίου Καθαρά ∆ευτέρα στο Ράντσο 24-26 Μαρτίου Τριήµερο 25ης Μαρτίου 1-2 Απριλίου Γιορτή Παραµυθιού: «Ψέµατα ή Αλήθεια έτσι λένε τα παραµύθια»

Η Άγρια Δύση µετακόμισε στο… Σοφικό!

The Ranch: Μια απίστευτη απόδραση, σε απόσταση µιας ώρας από την Αθήνα. Αλογα, καουµπόηδες, άµαξες και ό,τι βάλει ο νους σας περιµένουν παιδιά όλων των ηλικιών να διασκεδάσουν!

Η Άγρια Δύση µετακόμισε στο… Σοφικό! The Ranch: Μια απίστευτη απόδραση, σε απόσταση µιας ώρας από την Αθήνα. Αλογα, καουµπόηδες, άµαξες και ό,τι βάλει ο νους σας περιµένουν παιδιά όλων των ηλικιών να διασκεδάσουν!

[elemnv]

Η ζωή μου είναι τόσο απαίσια..καταρχας όλοι στην ηλικία μας είναι τόσο διπροσωποι και ασχολούνται με το τι κάνουμε...και το άλλο είναι ότι ήθελα ένα αγόρι με ήθελε και αυτός και ημασταν ολο το καλοκαιρι μαζι(δεν ειχαμε σχεση). Και καθε φορα που εβγαινα ηθελα να δω μονο αυτον. Αυτός τώρα έκανε σχέση και ούτε ενα Γεια. Γιατί να το κάνει αυτό δεν μπορώ να το καταλάβω.. Είναι όλα χάλια

Μην σκέφτεσαι αρνητικά, ξέρω πως νιώθεις αλλά δεν είναι όλα χάλια.Ο κόσμος πάντα θα έχει να πει κάτι για εσένα, οπότε μην ασχολείσαι με αυτό.Σχετικά με το αγόρι που σου αρέσει, ήρθε η ώρα να προχωρήσεις όπως φαίνεται να έκανε κι αυτός, δύσκολο βέβαια, αλλά με τον καιρό θα τα καταφέρεις..Έχουν πολλά όμορφα πράγματα να έρθουν στην ζωή σου, μην απογοητεύεσαι!