#Τάξη

[romios-gr]

Πώς η τεχνητή νοημοσύνη δημιουργεί τη νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων Το διεθνές σύστημα βασίζεται σε δύο βασικές πτυχές: Η πρώτη είναι η ισορροπία δυνάμεων μεταξύ μεγάλων χωρών και ομάδων χωρών και Η δεύτερη είναι οι κανόνες που πρέπει να ακολουθούνται στη διαχείριση των σχέσεων μεταξύ αυτών των χωρών. Ως εκ τούτου, η τεχνητή νοημοσύνη θα συμβάλει στη διαμόρφωση της νέας διεθνούς τάξης ... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/pos-i-techniti-noimosyni-dimioyrgei-ti-nea-pagkosmia-taxi-pragmaton/

[iveneverbeenmorestressedinmylife]

Had a normal day today (lying) (actually just spent all day watching law and order svu).

[sugaroto]

Το ότι η πρώτη φορά που καθηγήτρια θα με έβγαζε από την τάξη, γ λυκείου, στην έκθεση επειδή διάβαζα έκθεση δεν είναι κάτι που περίμενα

[allo-frouto]

Τι έγινε ρε παιδιά τι έχασα;

Λίγο δεν μπήκα tumblr και γίνονται σημεία και τέρατα εδώ πέρα α πα πα

- o influence

Έλα λίγο να βάλεις την τάξη!

[thewomengr]

Όταν πλέον θέλω να με επαναφέρω στην τάξη, σκέφτομαι εσένα! Αυτό κατάφερες!

[Γράφει η Θώμη Μπαλτσαβιά] Ναι αγάπη μου... αυτό όλο είναι δικό σου επίτευγμα και στοιχηματίζω ότι δεν το υποπτεύεσαι καν, μα έλα που δε δίνω δεκάρα! Μου αρέσει η νέα μου εκδοχή και δεν είναι προς διαπραγμάτευση αυτό. Την έχω πληρώσει πανάκριβα, γι' αυτό κι οφείλω να την απολαύσω και να την τιμήσω.

Κι άλλαξα. Άλλαξα πολύ. Κάπως το ήθελα… κάπως επιβάλλονταν… δεν ��χει σημασία. Σημασία έχει πως είμαι πια ένας άλλος άνθρωπος, καινούριος και προφανώς αυτό είναι καλό για μένα, αφού σημαίνει αν μη τι άλλο ότι πήρα το μάθημά μου.Ωωω… μα βέβαια αγάπη μου υπάρχουν στιγμές, μη σου πω και μέρες, που ξεφεύγω. Πάω να κυλήσω στον παλιό μου εαυτό με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Όμως με επαναφέρω στην τάξη άμεσα…

[expropriatedwords]

[orthodoxiaonline]

Αυτά είναι τα αποτελέσματα της αθεΐας και της αδιαφορίας

Αυτά είναι τα αποτελέσματα της αθεΐας και της αδιαφορίας

Αυτά είναι τα αποτελέσματα της αθεΐας και της αδιαφορίας. Ιστορικά στο πέρασμα του χρόνου, υπάρχουν βεβαιωμένες προσπάθειες περί της επιβολής αθεϊστικής κοινωνίας, αλλά και τώρα φαίνεται ακόμα περισσότερο, με τις σημερινές επιδιώξεις της παγκοσμιοποίησης, όπου ο άνθρωπος πλέον χρησιμοποιείται για την επιτυχία του συστήματος. (more…)

[romios-gr]

Τι ετοιμάζει η νέα τάξη; Κορυφαίος αστρονόμος: Θα βρούμε εξωγήινη ζωή μέχρι το 2025 Στα ερωτήματα αν υπάρχουν εξωγήινοι και πού βρίσκονται απαντά κορυφαίος αστρονόμος στο αμερικανικό Ινστιτούτο SETI (Ινστιτούτο Αναζήτησης Εξωγήινης Νοημοσύνης). Στο πλαίσιο της εκπομπής Space του Euronews, o Σεθ Σόστακ δήλωσε πεπεισμένος για την ύπαρξη εξωγήινης ζωής και μάλιστα, όπως είπε, είμαστε πολύ... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/ti-etoimazei-i-nea-taxi-koryfaios-astronomos-tha-vroyme-exogiini-zoi-mechri-to-2025/

[leninqrad]

Έφτιαξα Σαββατογεννημένες-themed uquiz!

Τάξη από Σαββατογεννημένες meets περίπτερο. Τι άλλο θέλετε δηλαδή από ένα uquiz;

[iveneverbeenmorestressedinmylife]

I love seeing my mutuals na pathainoun tsotso meta apo tsotso pes mou gia ton Raul OwO

Γελάς. Έχω εθιστεί σε έναν πενηντάρη Κουβανό θεατρίνο και εσύ γελάς. Και εγώ γελάω η κατάσταση είναι τραγική. Ραντ κάτω από το read more επειδή λυπάμαι τους μιούτουαλς μου.

Πώς το έπαθες αυτό με ρωτάς;;; Ε εβλεπα ωραία και καλά παρά πέντε κάθε βράδυ (όπως οι περισσότεροι από εμάς εδώ στο ταμπλρ τελεία κομ) και μετά γυρνούσε η αδερφή μου την τηλεόραση στο Μακεδονία τιβι επειδή παίζει law and order ακριβώς μετά το παρά πέντε. Απλά βλέπαμε οικογενειακώς νόμος και τάξη (φαμιλι μποντινγκ <3). Κάποια στιγμή συνηδειτοποιώ ότι Ω δεν το βλέπω και τόσο κάζουαλι ποιά αυτό το σόου και ότι τρέφω μια ιδιαίτερη αδυναμία ως προς τον δικηγόρο της σειράς. Τώρα πως από το να είναι ο Μπάρμπα ο αγαπημένος μου χαρακτήρας ως εδώ δεν είμαι σίγουρη πως έφτασα, αλλά η μετάβαση ήταν σταδιακή.

Βασικά απλά γκουγκλαρα τον ηθοποιό 😭😭 και έμαθα ότι κάνει κυρίως musical theater και ότι με κάποιο τρόπο κατέληξε να παίζει ένα χαρακτήρα στο νόμος και τάξη για έξι χρόνια. Γιατί έτσι. Τα δύο hottest πράγματα που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος κατά την ταπεινή μου άποψη είναι α) το να τραγουδάει και β) το να παίζει έναν αγαπημένο μου χαρακτήρα οπότε όπως μπορείς να φανταστείς, δεν υπήρχε επιστροφή. Ξεκίνησα από το νόμος και τάξη, είδα επιτέλους το Χάνιμπαλ για χάρη του (το οποίο λέω ότι θα το δω τουλάχιστον δύο χρόνια τώρα), είδα το Company (εξαιρετικό μιούζικαλ), συνηδειτοποίησα ότι παίζει έναν ποντικό στο bojack horseman (αυτό η αλήθεια είναι με ξάφνιασε, δεν περίμενα να κάνω διάλειμμα από το νόμος και τάξη marathon για να δω κάτι άκυρο και να ξεπεταχτεί πάλι ο άτιμος από το πουθενά. I cannot escape this man). Εν τέλει αναζωπυρώθηκε η musical theater φάση μου, η οποία είχε λίγο πέσει σε λήθαργο τα τελευταία δύο με τρία χρόνια. Τώρα απλά ανοίγω το πιντερεστ και αποθηκεύω φωτογραφίες του φίλου μου του Ραούλ while giggling and kicking my feet. Ότι σχετικό ποστ έχω κάνει εδώ τα στοίβαξα όλα στο queue μια μέρα επειδή ντρεπόμουνα να εξαπολύσω τριάντα ποστ σπαμ για τον καινούργιο special little guy μου στους φολλοουερς μου .😔

Επίσης πέρα από το τραγούδι το δεύτερο μεγαλύτερο του ταλέντο είναι το να δίνει σε κάθε χαρακτήρα που παίζει το πιο powerful bitchy bisexual energy που μπορείς να φανταστείς. Επίσης είναι ντιλφ. Μπαισεξουαλ ντιλφ. Αν η αστυνομία της μόδας ήταν πραγματική θα τον είχανε συλλάβει προ πολλού. Χρειάζομαι βοήθεια.

[sugaroto]

Θυμάμαι στην έκτη τάξη σε κάποια φάση κοίταξα μια συμμαθήτριά μου και για κάποιο λόγο σκέφτηκα το μακρινό στερεότυπικο μέλλον όπου όλοι καταλήγουμε παντρεμένοι με παιδιά και απλά ήμουν σε φάση that's weird δεν της ταιριάζει καθόλου. Ίσως γίνει λεσβία, αλλά ήμουν σε φάση τι λες

Ενιγουει πέρσυ έμαθα ότι όντως είναι λεσβία, so I can say my gaydar works, at this point μπορεί να μην το ήξερε ούτε εκείνη 💀

[loulouditouheimona]

Μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες στη ζωή, είναι ότι πάντα θα σας αγαπούν περισσότερο από όσο θα γνωρίσετε ποτέ.

Κάποιος στην τάξη σας έβρισκε την παρουσία σας φιλόξενη και ζεστή, ακόμη και αν έχετε ανταλλάξει μερικές μόνο λέξεις μαζί του ή ίσως και καθόλου. Κάποιος στο δρόμο λατρεύει το χαμόγελό σας και αυτό λαμπρένει την πορεία του για τα επόμενα τετράγωνα.Κάποιος με τον οποίο ήσασταν κάποτε φίλοι εξακολουθεί να επιθυμεί να αναφέρεται τρυφερά στο όνομά σας. Α��όμα και κάποιος με τον οποίο ήσασταν φίλοι πριν α��ό πέντε ή δέκα χρόνια θα έδινε τα πάντα για να βρίσκεται σήμερα στον ίδιο χώρο μαζί σας ίσα ίσα για να είναι στην άκρη και να σας βλέπει.Κάποιος που έρχεται τακτικά στη δουλειά, απογοητεύεται όταν δεν είστε εκεί, γιατί η παρουσία σας και μόνο είναι αρκετή για να του ομορφύνει τη μέρα.Σε κάποιον έλειψες σήμερα, κάποιος πρόσεξε ότι έλειπες. Κάποιος σε λατρεύει όταν είσαι εκεί, και ας μην έχει το θάρρος να στο πει. Κάποιος σε αγαπάει ακόμα όταν εσκεμμένα δεν θες να σε βρει κανένας. Μπορεί να νομίζεις ότι έχεις για πάντα εξαφανιστεί όταν δε�� είσαι πια σε πρώτο πλάνο, αλλά δεν έφυγες ποτέ από το κάδρο και την μεγάλη εικόνα.

[justforbooks]

Η χειμαρρώδης εξομολόγηση ενός απρόθυμου φονταμενταλιστή

Ο Μοχσίν Χαμίντ έγραψε με νηφαλιότητα για κάτι που γνωρίζει πολύ καλά. Γι' αυτό το βιβλίο του βρέθηκε στη βραχεία λίστα Booker, μοσχοπουλήθηκε και μεταφράστηκε σε περισσότερες από είκοσι γλώσσες.

«Ανοιξα την τηλεόραση και είδα κάτι που αρχικά νόμισα πως ήταν κινηματογραφικό φιλμ. Μα, καθώς το παρακολουθούσα, αντιλήφθηκα ότι δεν επρόκειτο για ταινία αλλά για ειδήσεις. Είχα καρφώσει τα μάτια μου στην οθόνη βλέποντας να καταρρέουν, πρώτα ο ένας, μετά ο άλλος, οι δίδυμοι πύργοι του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου της Νέας Υόρκης.

��αι τότε χαμογέλασα. Ναι, όσο ποταπό κι αν ακούγεται, η πρώτη μου αντίδραση ήταν να νιώσω ξεχωριστή ευχαρίστηση (…). Εκείνη τη στιγμή, δεν σκεφτόμουν τα θύματα της επίθεσης – συγκινούμαι πολύ όταν πεθαίνει ο ήρωας μιας τηλεοπτικής σειράς, με τον οποίο έχω συνδεθεί. Όχι, με είχε απορροφήσει ο συμβολισμός του πράγματος, το γεγονός ότι κάποιος κατάφερε ένα τόσο εμφανές, ολέθριο χτύπημα στην Αμερική».

Η παραπάνω, διόλου πολιτικά ορθή δήλωση δεν γίνεται από έναν ορκισμένο εχθρό των ΗΠΑ, κάθε άλλο. Γίνεται από έναν νεαρό πακιστανικής καταγωγής, πρώην υπότροφο του Πρίνστον και στη συνέχεια παχυλά αμειβόμενο στέλεχος μεγάλης αμερικανικής εταιρείας.

Και αποτελεί μέρος της χειμαρρώδους εξομολόγησής του που απλώνεται στον «Απρόθυμο φονταμενταλιστή» του Μοχσίν Χαμίντ (μτφρ. Π. Ισμυρίδου, Πάπυρος, 2008), ένα μυθιστόρημα, το δεύτερο στη σειρά, του επίσης πακιστανικής καταγωγής συγγραφέα, που βρέθηκε το 2007 στη βραχεία λίστα των υποψηφίων για Booker, μοσχοπουλήθηκε και στις δύο όχθες του Ατλαντικού, μεταφράστηκε σε περισσότερες από είκοσι γλώσσες και μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη από την Ινδή κινηματογραφίστρια Μίνα Ναΐρ.

Γραμμένο σε μορφή μονολόγου, το μυθιστόρημα του Χαμίντ δίνει φωνή σ’ έναν σύγχρονο «γενίτσαρο» ονόματι Τσανγκέζ, έναν συνεπέστατο υπηρέτη μέχρι πρότινος της αμερικανικής αυτοκρατορίας, που από την 11η Σεπτεμβρίου κι έπειτα παύει να νιώθει άνετα στη χώρα που λογάριαζε για δεύτερη πατρίδα του.

Κι αυτό ακριβώς αφηγείται ο γενειοφόρος πλέον ήρωας στον μυστηριώδη και ενδεχομένως οπλοφορούντα Αμερικανό που κάθεται πλάι του σ’ ένα καφενείο της Λαχώρης και ακούει την ιστορία της ζωής του χωρίς να τον διακόψει ούτε στιγμή: με τι προσδοκίες είχε φύγει από το Πακιστάν και πόσο μπερδεμένος επέστρεψε ξανά στη γενέτειρά του, εγκαταλείποντας μια καριέρα που θα ζήλευαν πολλοί και αποχαιρετώντας την αλά Γκουίνεθ Πάλτροου και ψυχικά ταλαιπωρημένη κοπέλα που είχε κλέψει την καρδιά του.

Γόνος μιας καλοστεκούμενης οικογένειας της Λαχώρης, με παππού δικηγόρο και πατέρα αγγλοσπουδαγμένο, ο Τσανγκέζ, που δεν έγινε ��οτέ «Αμερικανός» αλλά έγινε αμέσως «Νεοϋορκέζος», τ’ ομολογεί: η τεράστια ανισότητα μεταξύ των ΗΠΑ και του εξαρτώμενου από την ξένη βοήθεια Πακιστάν, η έλλειψη ευγένειας των συμφοιτητών του, που συμπεριφέρονταν σαν ν’ ανήκουν στην παγκόσμια κυρίαρχη τάξη, το ανελέητο κυνήγι της «μέγιστης απόδοσης» από την εργοδότρια εταιρεία του και η συγκαλυμμένη συγκαταβατικότητα ορισμένων απέναντί του, όλα αυτά τον πίκραιναν εξαρχής, αλλά όχι σε σημείο ν’ ακυρώσουν το «αμερικανικό όνειρό» του.

Βλέποντας, όμως, την υπερδύναμη να παραδίνεται στην «επικίνδυνη νοσταλγία» των πολεμικών ιαχών, να εισβάλλει στο Αφγανιστάν και, παραμονές μιας ένοπλης σύγκρουσης μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν, να τηρεί και απ’ τις δύο ίσες αποστάσεις, ο Τσανγκέζ αρχίζει να σπάει.

«Μου φάνηκε σκέτη ειρωνεία» λέει, ανακαλώντας τις σκέψεις που έκανε αναχωρώντας από τη Λαχώρη έπειτα από μια σύντομη επίσκεψη στους δικούς του εκείνες τις ταραγμένες μέρες: «Όταν επίκειται πόλεμος, υποτίθεται ότι φροντίζεις να απομακρυνθούν τα παιδιά και οι ηλικιωμένοι, αλλά στη δική μας περίπτωση έφευγαν οι ακμαιότεροι και τα πιο λαμπρά μυαλά, αυτοί που σε παλαιότερες εποχές υποτίθεται ότι θα ήταν οι πρώτοι που θα έμεναν. Σιχάθηκα τον εαυτό μου…». Εφεξής του είναι αδύνατο ν’ αφοσιωθεί με αυταπάρνηση στη δουλειά του. Οι  «παρωπίδες» του έχουν κάνει φτερά. Και πριν καν γίνει και ο ίδιος στόχος της αντιτρομοκρατικής υστερίας που συνεπαίρνει τις ΗΠΑ, αποχωρεί, ρίχνοντας μαύρη πέτρα πίσω του.

Τι απέγινε ο Τσανγκέζ; Και σε ποιον απευθύνεται τελικά; «Μη φαντάζεστε πως όλοι εμείς οι Πακιστανοί είμαστε δυνάμει τρομοκράτες, όπως κι εμείς αντίστοιχα δεν πρέπει να θεωρούμε όλους τους Αμερικανούς μυστικούς πράκτορες και φονιάδες», λέει στον βουβό συνομιλητή του προς το τέλος του βιβλίου. Κι όμως, όλα είναι πιθανά. Γιατί, εν τω μεταξύ, ο θυμός του έχει θεριέψει, ενώ μαίνεται και ο πόλεμος στο Ιράκ. Ο Μοχσίν Χαμίντ, ωστόσο, αρνείται να το ξεκαθαρίσει.

Γεννημένος το 1971 στη Λαχώρη, με σπουδές νομικών στο Πρίνστον και το Χά��βαρντ, με πακιστανική και βρετανική υπηκοότητα και δημοσιογραφική θητεία σε έντυπα όπως η «Guardian» και οι «New York Times», ο συγγραφέας του «Απρόθυμου φονταμενταλιστή» ξέρει πολύ καλά τι σημαίνει ν’ ακροβατείς μεταξύ δύο ταυτοτήτων. Αυτό ήθελε να δείξει. Και το έκανε με δεξιοτεχνία, ειλικρίνεια και νηφαλιότητα, θυμίζοντάς μας ότι ο κόσμος είναι πολύ πιο περίπλοκος από την εικόνα που δίνουν τα ΜΜΕ και οι πολιτικοί.

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

[agnickradio]

Τα τεταρτάκια του πρώτου δημοτικού έμαθαν πώς λειτουργεί ένας ραδιοφωνικός σταθμός

Λύνοντας τις απορίες των μικρών μαθητών…… Οι  μικροί μαθητές της Τετάρτης τάξης του πρώτου Δημοτικού Σχολείου Αγίου Νικολάου, μας επισκέφτηκαν το πρωί της Δευτέρας 19 Φεβρουαρίου μαζί με τις δασκάλες τους για να τους λύσουμε τις απορίες πως λειτουργεί ένας ραδιοφωνικός σταθμός. Continue reading Τα τεταρτάκια του πρώτου δημοτικού έμαθαν πώς λειτουργεί ένας ραδιοφωνικός σταθμός

[aluminia]

Χειι add an eye to the jean from me προς τιμήν σε όλα τα μάτια που ζωγραφίζουν οι μαθητές όταν βαριουνται στην τάξη

✨

(ΥΓ: όταν το έστειλες στο ντίσκορντ νόμιζα ότι αστειευόσουν και τώρα θέλω να συμμετέχω👉👈✨)

Βεβαίως ✨

Επιτέλους κάποιος που ενθουσιάζεται για το τζιν μου /lh