#Σύγχρονη Λογοτεχνία

[followgeorgegr]

Diary: Βιβλία που ταξίδεψαν μαζί μου αυτό το καλοκαίρι

Ακόμα ένα καλοκαίρι έφυγε - κατά τα δεδομένα το ζεστότερο που έχουμε ζήσει - και μαζί του ταξίδεψαν και μερικά από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει. Τα μισά σχετίζονται έμμεσα ή άμεσα με τα ταξίδια μου ή/και την ταξιδιωτική συγγραφή, ό,τι άλλο απέμεινε ανήκει στη σύγχρονη και την κλασική λογοτεχνία – δύο εξ αυτών είναι συναισθηματικοί θησαυροί.

Ένα απρόσμενο ταξίδι στη Γαλλία έγινε η αφορμή να διαβάσω το βιβλίο «Το Παρίσι είναι πάντα μια καλή ιδέα» του Νικολά Μπαρρό από τις Εκδόσεις Πατάκη, το οποίο και πραγματικά με ταξίδεψε στα στενά του Παρισιού, με μάγεψε με τις «εικόνες» του και, παρότι ανάλαφρο σαν βιβλίο, είχε όσα ακριβώς χρειαζόμουν για να ηρεμήσω στις διακοπές μου. Καθαρά ταξιδιωτική η γραφή, σε κάνει να θες να ανανεώσεις άμεσα το ραντεβού για Παρίσι με τον έρωτα σου. Αν δεν έχεις δε, ευκαιρία να τον γνωρίσεις, ελπίζω όμως όχι τόσο «άτσαλα» όπως η ηρωίδα του βιβλίου του.

Η Ροζαλί Λoράν είναι η ονειροπόλα ιδιοκτήτρια ενός µικρού χαρτοπωλείου στο Σαιν Ζερµαίν, την καρδιά του Παρισιού. Αν ήταν στο χέρι της, όλο και περισσότεροι άνθρωποι γύρω της θα έστελναν κάρτες. Παρόλο που οι κάρτες µε τις ωραιότερες ευχές είναι η ειδικότητα και η επιτυχία της, τα πράγµατα δεν πηγαίνουν και τόσο καλά όσον αφορά την εκπλήρωση των δικών της ευχών.

Κάποια µέρα, ένας ηλικιωµένος κύριος, σκοντάφτοντας µέσα στο µαγαζί της, αναποδογυρίζει το σταντ µε τις κάρτες. Η Ροζαλί ανακαλύπτει ότι ο άνδρας που προσγειώθηκε ανώµαλα στη ζωή της δεν είναι άλλος από τον αγαπηµένο –και διάσηµο– συγγραφέα των παιδικών της χρόνων, Μαξ Μαρσαί. Όταν εκείνος της προτείνει να εικονογραφήσει το καινούριο του (και µάλλον τελευταίο) βιβλίο, η Ροζαλί δέχεται και µια µοναδική φιλία γεννιέται ανάµεσα στους δύο ιδιόρρυθµους καλλιτέχνες. Οι ευχές τόσων ετών αρχίζουν επιτέλους να γίνονται πραγµατικότητα, µέχρι που ένας αδέξιος Αµερικανός καθηγητής εισβάλλει στο µαγαζί της, κατηγορώντας την ίδια και τον Μαρσαί για λογοκλοπή.

Η Ροζαλί αδυνατεί να καταλάβει αν της χτυπάει την πόρτα ο έρωτας ή κάποιος µεγάλος µπελάς. (από το οπισθόφυλλο)

Δεν μπορώ να φύγω από έναν τόπο χωρίς (τουλάχιστον!) ένα βιβλίο στο χέρι, οπότε η εύρεση του κοντινότερου βιβλιοπωλείου είναι υποχρεωτική. Έτσι λοιπόν έγινε και με την επίσκεψή μου στην μεσαιωνική πόλη Καρκασσόν. Η Νότια Γαλλία με την εξαιρετική γαστρονομία και τους παραδόξως φιλικούς ντόπιους της, με έκανε να ερωτευτώ την Οξιτανία και να θέλω απλά να ανανεώνω το ραντεβού μου σε αυτόν τον τόπο. Φεύγοντας λοιπόν, κρατούσα το τελευταίο αντίτυπο που είχε το βιβλιοπωλείο Libraire Breithaupt διαθέσιμο του «Menu from the Midi» από τον Colin Duncan Taylor και την Matador Publishing. Ο Colin ζει στη νότια Γαλλία εδώ και 20 χρόνια και μέσα από τα βιβλία του μοιράζεται το πάθος του για τον πολιτισμό, τη γαστρονομία, την ιστορία και τη γλώσσα της περιοχής.

Το «Menu from the Midi» εξερευνά τη γαλλική γαστρονομία από το χωράφι του αγρότη μέχρι το τραπέζι της τραπεζαρίας. Με επίκεντρο τη Νότια Γαλλία, το βιβλίο είναι δομημένο σαν ένα μενού που καταρτίζεται προσεκτικά για να προσφέρει στον αναγνώστη μια ισορροπημένη διατροφή γαστρονομίας, ιστορίας, θρύλων και τοπικού χρώματος. Με μοναδικό τρόπο, προσθέτει σε αυτό το μείγμα μια γιορτή για τους αφοσιωμένους και παθιασμένους ανθρώπους που παράγουν μερικές από τις καλύτερες πρώτες ύλες και τρόφιμα που είναι πιθανό να δοκιμάσετε ποτέ.

Η εκτίμηση του καλού φαγητού και του κρασιού χρειάζεται το κατάλληλο περιβάλλον, τη σωστή παρέα και άφθονο χρόνο. Καθίστε αναπαυτικά, χαλαρώστε και απολαύστε τον παλαιότερο αφρώδη οίνο στον κόσμο, το le Rolls-Royce των ελιών, τη σούπα με ροζ σκόρδο, τα κρέατα του μαύρου γουρουνιού Gascon, το θρυλικό κασουλέ, το τυρί από τις σπηλιές του Roquefort και μάθετε πώς οι περίτεχνοι περιστεριώνες του Midi εξασφάλιζαν συνεχή ανεφοδιασμό σε ψητά περιστέρια.

Δεν είναι να απορεί κανείς που ο πατέρας της δημοσιογραφίας του φαγητού και των γαστρονομικών οδηγών, ο Grimod de La Reynière, είχε πει τα εξής πριν από 200 χρόνια: «Στις καλές πόλεις του Midi, ένα καλό δείπνο είναι κρατική υπόθεση. Μιλάει κανείς γι' αυτό τρεις μήνες πριν και η πέψη του διαρκεί έξι εβδομάδες». (από το οπισθόφυλλο - μεταφρασμένο από τα Αγγλικά)

Ακόμη ένα βιβλίο που διάβασα μεταξύ Ισπανίας και Γαλλίας, είναι το «Ο Τάσος Πέθανε» της Γεωργίας Δρακάκη από τις Εκδόσεις Κάκτος. Είναι συναρπαστικό να πιάνεις στα χέρια σου την καλοδουλεμένη δουλειά ενός ανθρώπου που αγαπάς, που θαυμάζεις και γνωρίζεις την ιστορία του. Μια πανέμορφη έκδοση, ένας αντι-επιτάφιος για έναν άνθρωπο που δεν είναι πια στη ζωή αλλά θα παραμείνει ζωντανός μέσα από αυτό το βιβλίο. Έχοντας διαβάσει και τα προηγούμενα βιβλία της Γεωργίας, καταλαβαίνω τους λόγους που έχει αγαπηθεί τόσο «ο Τάσος» της. Ανήκει στους ελάχιστους της γενιάς μας, καταφέρνει κάθε φορά να σε  καθηλώνει με τη γραφή της.

«Οι λέξεις κάνουν έρωτα μεταξύ τους στο βιβλίο της Γεωργίας Δρακάκη, όταν αρραβωνιάζονται με το πένθος. Από μόνες τους οι λέξεις δεν φτάνουν, αλλά, όταν αγκαλιάζουν τον θάνατο, εκεί χορεύουν τανγκό σε αυτόν τον ρυθμικό αντι-επιτάφιο». (Σωτήρης Παστάκας, ψυχίατρος - ποιητής) Δεν ξέρω να πω τίποτα για τον θάνατο. Για ό,τι δεν ξέρω τίποτα να λέω, υποψιάζομαι -δεν έχω ιδέα ποιος φταίει γι' αυτή μου την έπαρση- ότι μπορώ τα πάντα να γράψω· ασήμαντα τεφτέρια, γεμάτα παράξενα γράμματα που δεν αφορούν ούτε καν εμένα τις περισσότερες φορές, αλλά κάπως, υπαγορευμένα από πολύ ψηλά ή από πολύ χαμηλά, κομίζουν μια Χρησιμότητα.

Μέσα στο χώμα, το νεκρό σου σώμα, Τάσο, κάνει γιορτή μυστική, κι όλα τα δάκρυά μας στεγνώνουν με τα καλοκαίρια και κανένα ποτήρι δεν θα ακουμπήσει πια στο στόμα σου, χορεύοντας πρώτα γύρω από τα μακριά σου δάχτυλα. Είσαι το σύμβολο όλων των θανάτων της εποχής, είσαι εσύ ο Ωραίος μου Νεκρός, και τουλάχιστον δεν γράφω τώρα που πέθανες πρώτη φορά για σένα.

Ο θάνατος δεν χρειάζεται καμία τέχνη, δεν χρειάζεται καμία παραμυθία. Να τον απολαύσεις, καμάρι μου, πλατύτερος καθώς είσαι, σημαντικότερος, από κάθε ποίηση.

Όσο νεκρή εγώ θα απολαμβάνω κάποτε τη συντροφιά σου, κάποιο ζευγάρι μάτια, ίσως, θα διαβάζει αυτά τα έντεκα ανεπίδοτα μηνύματα μέσα σ' ένα τρένο ή σε μια τουαλέτα. Ολοζώντανο, πορφυρό, τρεμάμενο σώμα. Ζηλευτό μας. Καταλαβαίνεις; (από το οπισθόφυλλο)

Μιλώντας για αγαπημένους ανθρώπους, η Αλεξάνδρα Τσόλκα, μια γυναίκα που θαυμάζω για τη δουλειά και το ήθος της, κυκλοφόρησε το βιβλίο «Pax Americana» από τις Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα. Σκληρό, σχεδόν απόκοσμο, καθάριο, αληθινό όμως, με (α)σαφείς αναφορές και στην προσωπική ζωή της ίδιας στην Αμερική. Μέσα από την ωμή γραφή της βιώνεις τη ματαίωση, ενώ συνειδητοποιείς πως δεν απέχεις πολύ στην πραγματικότητα από τους ήρωές της. Ένα βιβλίο θησαυρός…

«Πρόσεξε εσύ, σήμερα, που ενοχλείσαι απ' τους ξένους, τους διαφορετικούς, αυτούς του άλλου χρώματος ή της άλλης απόχρωσης δέρματος, θρησκείας, προφοράς. Αύριο ή μεθαύριο μπορεί να είσαι αυτό ακριβώς. Μετανάστης! Πρόσφυγας! Ηλικιωμένος! Εξαρτημένος! Φτωχός! Κοίτα τι εύκολο που είναι. Είσαι αφημένος στο έλεος της εποχής σου. Και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα και, βέβαια, στην Αμερική...»

Το "Pax Americana" είναι μια ιστορία για το περιθώριο, τον ρατσισμό, τη μετανάστευση, την προσφυγιά, τη φτώχεια και την αρρώστια, τα ναρκωτικά και το αλκοόλ, τα γηρατειά, τις εμμονές και τις θεωρίες συνωμοσίας. Μιλά για ζωές εκτός ψηφιακής δικτύωσης, χωρίς απλικέισον ρετούς και λάικ. Δεν έχει να κάνει τόσο με την Αμερική, όσο με τον κόσμο των χαμένων της εποχής μας, που άλλαξε για όλους και παντού, σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη. Ιστορίες σκληρές για αντιήρωες που αναζητούν τη θέση τους στον νέο αυτό κόσμο. (από το οπισθόφυλλο)

Από τις νέες εκδόσεις έβαλα πολλά στο μάτι, άλλα με κέρδισαν αμέσως και άλλα ίσως όχι. Ο λόγος όμως που αγαπώ τις Εκδόσεις Κάκτος είναι γιατί πάντα θα βρεις αυτό που ψάχνεις. Στα πιο σημαντικά βιβλία που διάβασα φέτος το καλοκαίρι είναι και το «Ιχνηλατώντας τον δρόμο του μεταξιού» της Θωμαΐς Παπαθανασίου-Φωτοπούλου. Ταξιδιωτική συγγραφέας, εξερευνήτρια αυτού του κόσμου, καθηλωτική με τη γραφή της σε αυτό το οδοιπορικό.

«Η Θωμαΐς Παπαθανασίου-Φωτοπούλου φιλοδοξεί να καταλάβει μια καλή θέση στο είδος αυτό της πνευματικής δημιουργίας, με το εγχείρημά της να επανέλθει στον “Δρόμο του Μεταξιού” υπό μια σύγχρονη οπτική και με την επιστράτευση των μέσων επικοινωνίας της εποχής μας. Στην απόδοσή της συνδυάζει την αφήγηση του πραγματικού, που συνάντησε στον δρόμο της, με τις ιστορικές μαρτυρίες και τις αποτυπώσεις που χάραξαν βαθιά στο έδαφος της ανθρώπινης παρουσίας οι αιώνες που πέρασαν.

»Στο κλίμα αυτό η συγγραφέας επέλεξε να ακολουθήσει τις διαδρομές των αρχαίων ταξιδευτών με τα μέσα επικοινωνίας που προσφέρει ο σύγχρονος πολιτισμός. Αναζήτησε ό,τι έχει απομείνει στις σπηλιές και τα μοναστήρια, που δεν τα χάλασε ο χρόνος και οι άνθρωποι. Γεύτηκε φαγητά παράξενα και φρούτα συμπυκνωμένης γλύκας κάτω από πλατύφυλλες κληματαριές σε πόλεις-οάσεις της ερήμου, είδε στα πρόσωπα των ανθρώπων να καθρεφτίζονται περάσματα λαών, άκουσε ερείπια αποσαθρωμένων ξενοδοχείων να σιγοψιθυρίζουν ιστορίες από το Μεγάλο Παιχνίδι, διέκρινε στα τοπικά μουσεία να ζωντανεύει η Ιστορία με οπτικοακουστικές αναπαραστάσεις, ενώ στις προθήκες τους παρελαύνει η προϊστορία του πανάρχαιου δρόμου με αινιγματικές μούμιες με κόκκινα μαλλιά και δυτικά χαρακτηριστικά.

»Το οδοιπορικό στον “Δρόμο του Μεταξιού” της Παπαθανασίου-Φωτοπούλου αποτελεί μια γοητευτική περιδιάβαση στην Ιστορία αρχαίων πολιτισμών, στην επιβίωσή τους στην εποχή μας, στις πραγματικότητες που συνθέτουν οι αντιθέσεις που ύφανε η συνάντηση της Ιστορίας με την εποχή μας στην ασιατική ενδοχώρα. Η διήγησή της είναι γλαφυρή, αυθεντικά παραστατική, πλημμυρισμένη από τα συναισθήματα που προκαλεί στον “οδοιπόρο” η διαρκής εναλλαγή των παραστάσεων του δρώντος κόσμου με τον κόσμο της Ιστορίας». (από τον πρόλογο του βιβλίου - Γιώργος Κοντογιώργης)

Η πρόσφατη επίσκεψή μου στο Λανθαρότε για δεύτερη φορά, στάθηκε η αφορμή να ξαναδιαβάσω το «Κάιν» του Ζοζέ Σαραμάγκου. Ο Ζοζέ έζησε μεγάλο μέρος της ζωής του -όπου και απεβίωσε το 2010- στο Λανθαρότε της Ισπανίας, σε ένα ονειρικό σπίτι γεμάτο πολύτιμα έργα τέχνης το οποίο μπορείς και να επισκεφτείς. Πριν τρία χρόνια, στην πρώτη μου επίσκεψη στο νησί, είχα την τιμή να μάθω για τη ζωή και το έργο του Ζοζέ από την Άλμπα, μια Ισπανή εκδότρια ταξιδιωτικών βιβλίων με έδρα την Ανδαλουσία, που έτυχε να κάνει λογοτεχνικό ταξίδι με εθελοντική εργασία στο μουσείο του. Συναρπαστική είναι και η βιβλιοθήκη με το γραφείο του, η οποία συμπεριλαμβάνει όλα τα βιβλία που έχουν εκδοθεί από τον ίδιο, ακόμα και τα μεταφρασμένα. Είτε το πιστεύεις είτε όχι, το μικροσκοπικό gift shop του σπιτιού-μουσείου είχε ένα μονάκριβο αντίτυπο στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Καστανιώτη. Το διάβασα απνευστί τότε και τώρα, είναι σίγουρα ένα από τα βιβλία που καθόρισαν την πορτογαλόφωνη αλλά και την παγκόσμια λογοτεχνία. Το «Κάιν» είναι το τελευταίο μυθιστόρημα το Ζοζέ Σαραμάγκου.

Ένας Θεός νάρκισσος, προικισμένος με μια εξαιρετικά ευέλικτη συνείδηση, που συμφωνεί μαζί του ό, τι κι αν αυτός κάνει, κι ένας πρώιμος αντάρτης, ο Κάιν, είναι οι πρωταγωνιστές του πιο απολαυστικού μυθιστορήματος του Ζοζέ Σαραμάγκου, που έμελλε να είναι το τελευταίο του. Η Βίβλος, ένα από τα πιο άγρια βιβλία που έχουν γραφτεί ποτέ και που, κατά τον διάσημο νομπελίστα συγγραφέα, δεν θα έπρεπε να πέφτει ποτέ στα χέρια των παιδιών, ξαναγράφεται από τον ίδιο με απρόβλεπτο τέλος, δίνοντας την ευκαιρία για έναν σπαρταριστό διάλογο μεταξύ Θεού και ανθρώπου. Εξάλλου "η ιστορία των ανθρώπων είναι η ιστορία της ασυνεννοησίας τους με το Θεό - ούτε αυτός καταλαβαίνει εμάς, ούτε εμείς εκείνον". (από το οπισθόφυλλο)

Στο τελευταίο ταξίδι του καλοκαιριού, στην Καλαμάτα, διάβασα δύο κλασικά έργα από τις Εκδόσεις Ποικίλη Στοά που πιάνουν ελάχιστο χώρο στη βαλίτσα μεν, δίνουν βαθύ πλούτο στο μυαλό και την ψυχή δε, ειδικά αν είσαι λάτρης της κλασικής λογοτεχνίας. Ο Ιρλανδός Όσκαρ Ουάιλντ και το διήγημα μυστηρίου του «Το έγκλημα του Λόρδου Άρθουρ Σάβιλ» είναι η τέλεια παρέα στις διακοπές σου. Θα αφήσω το οπισθόφυλλο του να μιλήσει, μιας και νομίζω θα σε καλύψει απόλυτα:

Το παρόν διήγημα θεωρείται από τους μελετητές του Όσκαρ Ουάιλντ ένα διαχρονικό κόσμημα της εργογραφίας του. Άψογο στυλ γραφής, άμεσο και κομψό. Πιέζει αφόρητα τα λογοτεχνικά κλισέ, σε βαθμό θραύσης, και ταυτόχρονα περιγελά την αριστοκρατία. Το διαλογικό μέρος, επίσης, αποτυπώνει τις μεγάλες δυνατότητες του Ουάιλντ και ως θεατρικού συγγραφέα. Οι γυναίκες είναι επιπόλαιες και οι άντρες ξεστομίζουν κοινοτοπίες, με περίσσευμα σοβαροφάνειας. Οι καταστάσεις μέσα στις οποίες μπλέκεται ο βασικός χαρακτήρας είναι ιδιοφυείς. Παράδειγμα: Η λογική του Λόρδου Άρθουρ Σάβιλ μπορεί να τον οδηγήσει στον φόνο επειδή πιστεύει φανατικά στη Μοίρα. Οι συνέπειες της πίστης αυτής τον καταδικάζουν να ζει σ' έναν φαύλο κύκλο ψεμάτων.

Ένα δεικτικό αφήγημα μυστηρίου με σαιξπηρικές αναφορές, μαύρο χιούμορ και κοινωνική κριτική με κωμικές προεκτάσεις, που το απολαμβάνει ο αναγνώστης μέχρι σήμερα. (από το οπισθόφυλλο)

Οι «Τρεις γοτθικές αλληγορίες» του Ναθάνιελ Χόθορν εξερευνούν έναν κόσμο σκοτεινό, άγριο και θρηνητικό, όμως, και πολύ καθαρό. Αν σε ενδιαφέρει ο σκοτεινός ρομαντισμός και οι σύντομες ιστορίες, αυτές οι αλληγορίες είναι σίγουρο πως δεν θα σου περάσουν αδιάφορες.

Ο Ναθάνιελ Χόθορν είναι ένας από τους πατριάρχες του σκοτεινού ρομαντισμού, μαζί με τον Χέρμαν Μέλβιλ και τον Έντγκαρ Άλαν Πόε. Σε αρκετά από τα έργα των μεγάλων αυτών αφηγητών δίνεται έμφαση στην ανθρώπινη απογοήτευση, που με τη σειρά της πυροδοτεί απώλεια ορθοκρισίας. Αυτά τα χαρακτηριστικά έχουν ως συνέπεια τη μετακύλιση των όποιων καλών προθέσεων προς το κακό και την αυτοκαταστροφή. Όμως ο συγγραφέας δεν έμεινε μόνο εκεί. Η αγάπη του για τις ιστορίες φαντασμάτων σε συνδυασμό με το στοιχείο του υπερφυσικού τον οδήγησαν στην υιοθέτηση της γοτθικής λογοτεχνικής τεχνοτροπίας.

Η περιοχή της Νέας Αγγλίας και τα μυστικά της αναβιώνουν ήδη στις πρώτες του συγγραφικές προσπάθειες. Ηθικές αλληγορίες που διακατέχονται από έναν έντονο αντιπουριτανισμό και διακρίνονται για τον εναγκαλισμό τους με τον συμβολισμό. Σε αυτόν τον τόμο παρατίθενται τρία ενδεικτικά αφηγήματα της περιόδου 1832-1836. (από το οπισθόφυλλο)

Φεύγοντας από την Ελλάδα η βαλίτσα μου είχε μόνο(!) βιβλία, μιας και άφησα τα ρούχα μου πίσω για το επερχόμενο ταξίδι στην Αθήνα. Το μόνο που κατάφερα να «εξερευνήσω» μέσα σε αυτές τις μέρες που είμαι πίσω είναι τον γαστρονομικό και πολιτιστικό θησαυρό του βιβλίου «Εδεσματολόγιον Πελοποννήσου» της Έφης Γρηγοριάδου από τις Εκδόσεις Σαββάλας. Είναι το πέμπτο βιβλίο της σειράς Εδεσματολόγιων που μπαίνει στη βιβλιοθήκη μου, μετά από αυτά της Ρόδου, Κρήτης, Κωνσταντινούπολης και Σμύρνης. Η σειρά αυτή, όχι μόνο έχει παραδοσιακές συνταγές όπως τις μαγειρεύουν οι ντόπιοι, αλλά ιστοριογραφεί και χαρτογραφεί όλα τα έθιμα και τις παραδόσεις του τόπου.

Αυθεντικές συνταγές μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής.

Πολλές φορές το μελάνι γιατρεύει τις πληγές. Όταν όμως ξεκινάς να γράφεις, καταλαβαίνεις ότι το μελάνι είναι πικρότερο απ' όλα τα φαρμάκια.

Ήθελα να γράψω για το σπίτι των παιδικών μου χρόνων. Για το χώμα που αγάπησα και που δεν πρόλαβα να φυτέψω ποτέ. Ήθελα να γράψω για τις ελιές απέναντι από το σπίτι μας, τις παπαρούνες, τους νάρκισσους και τα βότανα. Να γράψω για τον ήλιο που έδυε στη θάλασσα, βουτηγμένος σαν γλυκό βύσσινο. Για τον ήλιο που ζέσταινε τις καρδιές των ανθρώπων. Για το εξαίσιο θαύμα της αυγής, που κάθε πρωί έκανε τη δουλειά του, απλώνοντας τριανταφυλλιές ανταύγειες στον ορίζοντα χαρακώνοντας απαλά τη θάλασσα, για να αρχίσουν μετά να γράφουν κύκλους τα γλαρόνια. Τότε που μυρίζαμε τα λουλούδια, ακούγαμε τις μουσικές των πουλιών, ιδρώναμε πάνω στο χορό μας, βλέπαμε τον ήλιο να ανατέλλει και μετρούσαμε τ' αστέρια που πλησίαζαν τόσο κοντά μας και έμοιαζαν με λάμπες από φως χαμένες στο άπειρο και στο χρόνο. Με τ' ολόγιομο φεγγάρι να υφαίνει τη γαλήνη της νύχτας αδιάφορα, και εμείς, μικρά παιδιά τότε, να ξετυλίγουμε το κουβάρι των αναμνήσεων της γιαγιάς και της μαμάς και να απολαμβάνουμε μανιάτικες λιχουδιές.

Εικόνες μοναδικές που ποτέ δε γράφτηκαν σε χαρτί, αλλά καταγράφηκαν στην παιδική μας ψυχή... (από το οπισθόφυλλο)

Ποιο βιβλίο μου προτείνεις να διαβάσω μετά;

[justforbooks]

Ένα από τα πιο εμβληματικά βιβλία του μοντερνισμού, σημείο αναφοράς για τη σύγχρονη λογοτεχνία, που είχε προκαλέσει μεγάλο θόρυβο, αντίστοιχο με τον τίτλο του, όταν είχε πρωτοκυκλοφορήσει στα ελληνικά ως «Η βουή και το πάθος» το 1963 από τις εκδόσεις Εξάντα, για να ακολουθήσει και άλλη μια μετάφραση, λίγα χρόνια αργότερα, από τον Τάκη Μενδράκο για τις εκδόσεις Πάπυρος. Αξιοσημείωτη θεωρείται και η μετάφραση του Παύλου Μάτεσι για τις εκδόσεις Καστανιώτη το 2002 με τον τίτλο «Η βουή και η μανία». Αυτήν τη φορά με το αξεπέραστο έργο του Φόκνερ αναμετράται ο καταξιωμένος μεταφραστής και συγγραφέας Αχιλλέας Κυριακίδης, επιλέγοντας το «Ο αχός και το πάθος» ως τίτλο του βιβλίου, από τη μετάφραση του σαιξπηρικού «Μάκβεθ» από τον Βασίλη Ρώτα και του περίφημου μονολόγου στον οποίο αναφέρεται ο Νομπελίστας συγγραφέας. Οι προκλήσεις του έργου είναι αναμφίβολα αξεπέραστες για τον μεταφραστή, λόγω των πολλαπλών διαφοροποιήσεων του ύφους και της πολυφωνικής αφήγησης, που καθιστούν το συγκεκριμένο βιβλίο του Φόκνερ έργο τομής όσον αφορά την τεχνική αλλά και τα συμβολικά νοήματα που αναδεικνύουν τα γλωσσικά παιχνίδια. Η υπόθεση, για μια ακόμα φορά, αναφέρεται στην παρακμή μιας αριστοκρατικής οικογένειας στον αμερικανικό Νότο και στην κλειστοφοβική, ασφυκτική ατμόσφαιρα η οποία δημιουργείται από την εξωτερική και εσωτερική παρακμή που διαπερνά κάθε αντίδραση και ανθρώπινο χαρακτήρα. Πρωταγωνιστές τα τρία αγόρια της οικογένειας με τη διαφορετική ιδιοσυγκρασία και τις αντίστοιχα διαφορετικές αντιδράσεις, η μαύρη οικονόμος αλλά και καίρια πρόσωπα, όπως η τολμηρή αδελφή, ένας φαινομενικά ήσσονος σημασίας χαρακτήρας που πάντα συνιστά το σημείο-κλειδί για την κατανόηση της ιστορίας. Ο «Αχός και το πάθος» είναι έργο που άλλαξε τα δεδομένα στον τρόπο αφήγησης, επηρεάζοντας τους επερχόμενους συγγραφείς αλλά και αυτό που συνέβαλε ώστε να δοθεί στον σπουδαίο Αμερικανό συγγραφέα το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1949.

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

[reality-breaker]

Παλιοί Χάρτες

Πώς φτιάχνουμε τους χάρτες αρχαϊκών κόσμων με σύγχρονη λογική

Ανέκαθεν οι χάρτες με μάγευαν. Έχω γράψει και παλιότερα ένα άρθρο για τη σχέση των χαρτών με τη λογοτεχνία – και όχι μόνο τη φανταστική. Οι χάρτες έχουν μια ιδιαίτερη, σχεδόν μαγική, σχέση με τη λογοτεχνία είτε το πιστεύετε είτε όχι. Πολλές φορές, ο χάρτης είναι απαραίτητος για να γράψεις κάτι – έστω κι ένας απλός, βασικός χάρτης, ο οποίος μπορεί να είναι ο χάρτης ενός δωματίου σε ένα μυστήριο φόνου. Σε άλλες περιπτώσεις, πάλι, ο ίδιος ο χάρτης μπορεί να σε εμπνεύσει για να γράψεις μια ιστορία, ή για να την προχωρήσεις προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση που, χωρίς τον χάρτη, δεν θα φανταζόσουν. Τα ξέρω καλά αυτά: μου έχουν συμβεί και τα δύο. Μου συμβαίνουν πολύ συχνά όταν γράφω. Δεν με πείθουν αυτοί που λένε ότι οι χάρτες στα βιβλία – ειδικά στα βιβλία φαντασίας – είναι άχρηστοι· γιατί, ακόμα κι αν είναι άχρηστοι για να διαβάσεις την ιστορία, έχουν μια δική τους φετιχιστική σημασία. Έχουν μια δική τους μαγεία. Από μικρός, μου άρεσε απλά να παρατηρώ τους χάρτες και να «χάνομαι» μέσα τους. [Συνέχισε να διαβάζεις] ➤ https://www.fantastikosorizontas.gr/kostasvoulazeris/th.php?ID=palioi_xartes

[xionisgr]

Συγγραφέας: Patrik Svensson Εκδότης: Μεταίχμιο Σειρά: Οξυγόνο ISBN: 978-618-03-2191-3 Σελίδες: 320 Ημερομηνία Έκδοσης: 26/11/2020 Διαστάσεις: 14 Χ 20,5 Εξώφυλλο: Μαλακό

[manpetasgr]

Συγγραφέας: Patrik Svensson Εκδότης: Μεταίχμιο Σειρά: Οξυγόνο ISBN: 978-618-03-2191-3 Σελίδες: 320 Ημερομηνία Έκδοσης: 26/11/2020 Διαστάσεις: 14 Χ 20,5 Εξώφυλλο: Μαλακό

[kwstasattgr]

Συγγραφέας: Patrik Svensson Εκδότης: Μεταίχμιο Σειρά: Οξυγόνο ISBN: 978-618-03-2191-3 Σελίδες: 320 Ημερομηνία Έκδοσης: 26/11/2020 Διαστάσεις: 14 Χ 20,5 Εξώφυλλο: Μαλακό

[a078740849aposts]

Συγγραφέας: Patrik Svensson Εκδότης: Μεταίχμιο Σειρά: Οξυγόνο ISBN: 978-618-03-2191-3 Σελίδες: 320 Ημερομηνία Έκδοσης: 26/11/2020 Διαστάσεις: 14 Χ 20,5 Εξώφυλλο: Μαλακό

[eclecticstarlightblogger]

Σάλος με την συνεντευξη του καθηγητη στο King’s College London, Ρόντρικ Μπίτον (Roderick Macleod Beaton) σε Ελληνικο ΜΜΕ

Στην τηλεόραση του Αχελώου και στην εκπομπή Ανοιχτές Σελίδες με τον Αχιλλέα Παπαδιονυσίου προσκεκλημένος ο ομότιμος καθηγητής Νεότερης Ελληνικής και Βυζαντινής Ιστορίας Γλώσσας και φιλολογίας στο Κίνγκς Κόλεντς του Λονδίνου και Ρόντρικ Μπίτον. Ο Κ Μπίτον μιλάει -Τι τον έθελε στη Σύγχρονη Ελληνική και Βυζαντινή Ιστορία Γλώσσα και Λογοτεχνία. -Για τα θέματα που έχει γράψει […] Σάλος με την…

[thoughtfullyblogger]

Σάλος με την συνεντευξη του καθηγητη στο King’s College London, Ρόντρικ Μπίτον (Roderick Macleod Beaton) σε Ελληνικο ΜΜΕ

Στην τηλεόραση του Αχελώου και στην εκπομπή Ανοιχτές Σελίδες με τον Αχιλλέα Παπαδιονυσίου προσκεκλημένος ο ομότιμος καθηγητής Νεότερης Ελληνικής και Βυζαντινής Ιστορίας Γλώσσας και φιλολογίας στο Κίνγκς Κόλεντς του Λονδίνου και Ρόντρικ Μπίτον. Ο Κ Μπίτον μιλάει -Τι τον έθελε στη Σύγχρονη Ελληνική και Βυζαντινή Ιστορία Γλώσσα και Λογοτεχνία. -Για τα θέματα που έχει γράψει […] Σάλος με την…

[greekblogs]

Σάλος με την συνεντευξη του καθηγητη στο King’s College London, Ρόντρικ Μπίτον (Roderick Macleod Beaton) σε Ελληνικο ΜΜΕ

Στην τηλεόραση του Αχελώου και στην εκπομπή Ανοιχτές Σελίδες με τον Αχιλλέα Παπαδιονυσίου προσκεκλημένος ο ομότιμος καθηγητής Νεότερης Ελληνικής και Βυζαντινής Ιστορίας Γλώσσας και φιλολογίας στο Κίνγκς Κόλεντς του Λονδίνου και Ρόντρικ Μπίτον. Ο Κ Μπίτον μιλάει -Τι τον έθελε στη Σύγχρονη Ελληνική και Βυζαντινή Ιστορία Γλώσσα και Λογοτεχνία. -Για τα θέματα που έχει γράψει […] Σάλος με την…

[skandaladiaplokidiafthora]

Σάλος με την συνεντευξη του καθηγητη στο King’s College London, Ρόντρικ Μπίτον (Roderick Macleod Beaton) σε Ελληνικο ΜΜΕ

Στην τηλεόραση του Αχελώου και στην εκπομπή Ανοιχτές Σελίδες με τον Αχιλλέα Παπαδιονυσίου προσκεκλημένος ο ομότιμος καθηγητής Νεότερης Ελληνικής και Βυζαντινής Ιστορίας Γλώσσας και φιλολογίας στο Κίνγκς Κόλεντς του Λονδίνου και Ρόντρικ Μπίτον. Ο Κ Μπίτον μιλάει -Τι τον έθελε στη Σύγχρονη Ελληνική και Βυζαντινή Ιστορία Γλώσσα και Λογοτεχνία. -Για τα θέματα που έχει γράψει […] Σάλος με την…

[konmarkimageswords]

Δημιουργικοί άνθρωποι και ομάδες της Θεσσαλονίκης ξεκλειδώνουν τα μυστικά της ζωής στον βορρά

Γιώργος Αλισάνογλου:

«Στη Θεσσαλονίκη μου αρέσουν κάποιες “κρυφές” γωνιές, σημεία της πόλης που διατηρούν ακόμη μνήμες και μυρωδιές από την πολυπολιτισμικότητα, το χαρμάνι, την ιστορία, το αποτύπωμα τόσων σπουδαίων γεγονότων που συνέβησαν όλο τον 20ό αιώνα. Μουσικοί –από ρεμπέτες μέχρι ροκ–, σημαντικο�� συγγραφείς και ποιητές, πολιτικές και κοινωνικές ζυμώσεις, ανατροπές, η αρμονική συμβίωση τόσων ετερόκλητων φυλών, θρησκειών, ανθρώπων, σε μια πόλη-λιμάνι γεμάτη ορμή πίσω απ’ τα τείχη, σύγχρονη και μεσαιωνική μαζί. Κάτι ελάχιστο έχει μείνει σήμερα ως απόηχος εκείνης της πολυδαίδαλης τοπογραφίας. Σε αυτά τα σημεία ψάχνω, αναζητώ το νήμα της ιστορίας που τραβάω στο σήμερα, που πασχίζω να υπάρξω ως δημιουργός, άνθρωπος του βιβλίου, άνθρωπος που αγωνιά να υπάρξει και να αλλάξει ό,τι μπορεί να σωθεί από αυτή την πόλη-φάντασμα, γνωρίζοντας και βιώνοντας καθημερινά, τα τελευταία είκοσι χρόνια, μια μεταστροφή σε κάτι βάρβαρο, πολλές φορές χυδαίο, μια βρομιά και μια βαλτωμένη κατάσταση προς κάθε κατεύθυνση. 

Θα πρέπει να δούμε και να επαναπροσδιορίσουμε όλοι τον ρόλο μας και το για ποια Θεσσαλονίκη μιλάμε αν θέλουμε να γίνει βιώσιμη αυτή η πόλη. Να βρεθούν λύσεις για ανάπτυξη και προώθηση, για ανάδειξη όλων αυτών των νέων που πασχίζουν, αγωνιούν να δείξουν κάπου αυτό που βγαίνει από μέσα τους, το ταλέντο τους στην επιστήμη, την πολιτική, την τέχνη, τη μουσική, τη λογοτεχνία, όμως δεν έχουν το μέσο, τον τρόπο να βγουν προς τα έξω, να προτείνουν, να ακουστούν. Εκεί νομίζω παίζεται το μεγάλο στοίχημα για μια άλλη Θεσσαλονίκη, πριν καταλήξουμε στο “Liberté ou mort” και πάρουμε κι εμείς τον δρόμο της μεγάλης φυγής… προς τα πού;».

Γιώργος Σκαμπαρδώνης:

 «Πολυπαθής και ατελεύτητη. Συντηρητική και πρωτοπόρα, ανοιχτή και περίκλειστη. Μάνα και μητριά. Ιστορικά χαώδης, όσο και να την ψάχνεις δεν έχει τελειωμό – δυόμισι χιλιάδες χρόνια σπειροειδούς Ιστορίας. Σταυροδρόμι κι ασάλευτη ζωή. Αναχώρηση και ζωή εν τάφω. Βυζαντινή και σύγχρονη, πανέμορφη και κιτς. Απομυζητική και αδιάφορη, πολύτροπη και εμμονική. Μαγικά σκοτάδια σε ρουφούν εντός της ενώ η ανοιχτωσιά της προκυμαίας σε διώχνει. Να φύγεις, αλλά για την απόλαυση του γυρισμού. Δύσκολα αντέχεται, πιο δύσκολα εγκαταλείπεται. Όλοι την ερωτεύονται, λίγοι την έχουμε παντρευτεί, αν και κοιμόμαστε σε χωριστά δωμάτια».

Beetroot:

«Αυτή η κατάσταση κρατάει εδώ και 100 χρόνια, από τότε που η Θεσσαλονίκη απελευθερώθηκε από την Οθωμανική κυριαρχία. Από τότε ξεκίνησαν και οι νεοσύστατοι γείτονες να εκφράζουν βλέψεις για τη Μακεδονία και τη Θράκη και ο τρόπος που επιλέχθηκε για να διασφαλιστεί η ελληνικότητα της Βόρειας Ελλάδας ήταν η καλλιέργεια μιας έντονης εθνικής ταυτότητας, απομακρυσμένης από την πραγματική ιστορία του τόπου. Έτσι, ακόμα και σήμερα βλέπουμε να έχουν “ρεύμα” τα εθνίκια και η φοβική ορθόδοξη εκκλησία, διορισμένους τοπικούς άρχοντες με παρωπίδες, χωρίς όραμα. Αυτή η βαθιά συντήρηση δεν αφήνει χώρο για να εκφραστεί μια άλλη άποψη, ώστε να αναπτυχθεί οποιαδήποτε μορφή πολιτισμού. Ειδικά όταν η ταυτότητα του τόπου και οι αποφάσεις που τον αφορούν καθορίζονται από την ταυτότητα και τις εκάστοτε ανάγκες της Αθήνας. Παράλληλα, υπάρχει κι ένας φαύλος κύκλος όπου ο συντηρητισμός, ο φόβος για το καινούργιο και η σχετική γκρίνια τροφοδοτούνται από την ασυνέπεια του κράτους. Όταν το μετρό της πόλης το λιβανίζουν 17 χρόνια τώρα και πάλι παίρνει αναβολή, πώς να μην γκρινιάζει ο κόσμος. Και αντίστοιχα αντιμετωπίζει και άλλα έργα υποδομής – το flyover, την ανάπλαση της ΔΕΘ. Οι Θεσσαλονικείς φοβούνται για άλλο ένα “φαραωνικό” έργο που θα ταλαιπωρεί τους πολίτες για χρόνια ατελείωτα κι έτσι δεν μπορούν να δουν το όφελος για τους ίδιους. 

»Παρ’ όλα αυτά, βλέπουμε πολλές καινοτομίες να ξεκινούν από αυτή την πόλη – κι αυτό γιατί πολύς κόσμος ζει “έξω από το κουτί”. Βέβαια, κάθε νέα ιδέα φαίνεται να κάνει έναν κύκλο 10ετίας περίπου – και μετά ξεκινάει το brain drain προς τα νότια. Η ελληνική ροκ μουσική σκηνή, το μπάσκετ, η σκηνή του design, η γαστρονομία, τα παραδείγματα είναι πολλά. Ζώντας και έχοντας δραστηριότητα και στις δύο πόλεις, Θεσσαλονίκη και Αθήνα, μπορούμε να εστιάζουμε στα θετικά ή στα κακώς κείμενα και των δύο. Επιλέγουμε να τοποθετούμαστε θετικά, να επιδιώκουμε και να βλέπουμε ευκαιρίες, ανάπτυξη, εκπαίδευση, υποστήριξη».

[justforbooks]

ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ του ήρωα στο ημιτελές διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη Ο Αυτοκτόνος. Το διήγημα, που είναι από τα πρώτα αθηναϊκά του Παπαδιαμάντη (χρονολογείται στο 1891), επανεκδίδεται τώρα από την Εθνική Βιβλιοθήκη σε φιλολογική επιμέλεια και μεταγραφή του χειρογράφου από τη Λαμπρινή Τριανταφυλλοπούλου. Το χειρόγραφο απόκειται στο Τμήμα Χειρογράφων της Εθνικής Βιβλιοθήκης και «εικονογραφεί» την τύχη των χαρτιών του συγγραφέα μετά τον θάνατό του το 1911. Είναι μια καταπληκτική περιπέτεια που παρουσιάζει η Λαμπρινή Τριανταφυλλοπούλου στα επιλεγόμενα της έκδοσης.

Όσα χαρτιά είχαν απομείνει στο οικογενειακό σπίτι του Παπαδιαμάντη στη Σκιάθο, ανάμεσά τους και έργα που είχε εγκαταλείψει ή είχε αφήσει ημιτελή για διάφορους λόγους, διαμοιράστηκαν κατά τα χρόνια που ακολούθησαν τον θάνατό του. Ο Σκυριανός λόγιος Κώστας Φαλτάιτς παρέλαβε από τις αδελφές του Παπαδιαμάντη αρκετά χειρόγραφα. Πολλά απ’ αυτά τα κατέστρεψε αργότερα ο γιος του, Μάνος, αγνοώντας ότι είναι παπαδιαμαντικά. Ο Οκτάβιος Μερλιέ, κατοπινός διευθυντής του Γαλλικού Ινστιτούτου της Αθήνας, απέκτησε το 1919 άλλα χειρόγραφα, κυρίως επιστολές. Αλλά το χειρόγραφο του Αυτοκτόνου δεν είχε περιέλθει ούτε στον Φαλτάιτς ούτε στον Μερλιέ.

Το 1936 πέθανε η τελευταία αδελφή του Παπαδιαμάντη, η Κυρατσούλα. Τότε ο ανιψιός της Απόστολος Παπαδιαμάντης επισκέφτηκε τη Σκιάθο, περισυνέλεξε ό,τι χαρτιά είχαν απομείνει στο σπίτι και τα μετέφερε στην Αθήνα. Το χειρόγραφο του Αυτοκτόνου δεν υπήρχε «ανάμεσα στα χαρτιά της μικρής βαλίτσας που είχε φέρει από τη Σκιάθο ο Απόστολος Παπαδιαμάντης». Το φθινόπωρο του 1954 ο Κώστας Βαλέτας, που ήταν ο επιμελητής των Απάντων του Παπαδιαμάντη, ταξίδεψε στη Σκιάθο για το φιλολογικό μνημόσυνο του συγγραφέα. Επισκέφτηκε το σπίτι και βρήκε κι άλλα χαρτιά του Παπαδιαμάντη. Ανάμεσά τους ήταν και το χειρόγραφο του Αυτοκτόνου.

Έτσι αυτό το ημιτελές διήγημα εκδόθηκε τότε, το 1954, στον πέμπτο τόμο των Απάντων του συγγραφέα σε επιμέλεια Βαλέτα. Το χειρόγραφο έφτασε τελικά στον Γιώργο Παπαδιαμάντη, γιο του Απόστολου, που είχε εκδηλώσει την επιθυμία να περιέλθει το αρχείο στην Εθνική Βιβλιοθήκη. Αυτό έγινε το 2021. Το χειρόγραφο του Αυτοκτόνου ψηφιοποιήθηκε και με βάση αυτό η Λαμπρινή Τριανταφυλλοπούλου ανασυγκρότησε τα διάφορα σχεδιάσματα σε ενιαίο κείμενο.

Για όσους δεν γνωρίζουν, η Λαμπρινή Τριανταφυλλοπούλου και ο πατέρας Ν.Δ. Τριανταφυλλόπουλος έχουν ανανεώσει με τις μελέτες τους και τις κριτικές εκδόσεις τους το ενδιαφέρον μας για τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη. Στον Τριανταφυλλόπουλο οφείλουμε τη νεότερη κριτική έκδοση των Απάντων του συγγραφέα από τις εκδόσεις Δόμος και τον εκδότη Δημήτρη Μαυρόπουλο τη δεκαετία του 1980, μια έκδοση-σταθμός για τη σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία.

Ο Σακελλάριος, ο ήρωας του Αυτοκτόνου, κατά τον κρίσιμο χρόνο του διηγήματος προετοιμάζει την αυτοκτονία του. Ζει στην Αθήνα αλλά είναι «αλλοδαπός», καθώς κατάγεται από την Ήπειρο, που τότε ήταν μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Είναι φτωχός και ανέστιος και σκέφτεται την αυτοκτονία ως μόνη λύση στην αδιέξοδη ζωή του. Καθώς το διήγημα είναι ημιτελές, δεν θα μάθουμε ποτέ αν ο Σακελλάριος αυτοκτόνησε. Ο Σταύρος Ζουμπουλάκης, στο εισαγωγικό του κείμενο με τίτλο «Οι αυτοκτόνοι του Παπαδιαμάντη» εκφράζει την πεποίθησή του ότι ο ήρωας δεν θα αυτοκτονούσε τελικά, ότι δεν θα πραγματοποιούσε το σχέδιο που είχε συλλάβει.

Ο Ζουμπουλάκης στηρίζει την πίστη του αυτή στη μορφή με την οποία η Λαμπρινή Τριανταφυλλοπούλου εξέδωσε το ημιτελές διήγημα αλλά και γενικότερα στο κλίμα και στη γλωσσική ατμόσφαιρα που δημιουργείται από τον Αυτοκτόνο. Ο Ζουμπουλάκης μας θυμίζει ότι στον μυθοπλαστικό κόσμο του Παπαδιαμάντη υπάρχουν αρκετοί αυτόχειρες αλλά και ιδεασμένοι με την αυτοκτονία, που όμως δεν την πραγματοποιούν. Μας θυμίζει επίσης ότι οι περισσότεροι αυτόχειρες είναι νέα κορίτσια, «απλά, αθώα, άκακα», που διαλέγουν να πεθάνουν είτε με φαρμάκι είτε πέφτοντας στη θάλασσα.

«Όπως όλοι οι κάθε λογής πένητες της κοινωνίας, οι κατατρεγμένοι, οι περιθωριακοί, οι λαβωμένοι, οι άπραγοι και οι αλλόκοτοι, έτσι και οι αυτόχειρες έχουν τη συμπάθεια του Παπαδιαμάντη», γράφει ο Ζουμπουλάκης. Μάλιστα η δεκαεξάχρονη ηρωίδα του διηγήματος Το νησί της Ουρανίτσας, που αυτοκτονεί και θάβεται ως αποσυνάγωγη, αδιάβαστη από την Εκκλησία, σκύλα και ψοφίμι σ’ ένα ακατοίκητο νησί, τελικά θα αγιάσει. Έναν χρόνο μετά τον θάνατό της, ψαράδες που θα πάνε στο νησάκι θα νιώσουν μια ασυνήθιστη μοσχοβολιά να τους έρχεται από το χαμόκλαδα. Και «η ευωδία είναι το συνηθέστερο αισθητό σημάδι της αγιότητας του νεκρού» γράφει ο Ζουμπουλάκης. Αλλά και στον Αυτοκτόνο, ο ήρωας, ο Σακελλάριος, ενώ βρίσκεται στην εκκλησία, σε ώρα εσπερινού, για να κάνει το σταυρό του για τελευταία φορά, όπως πίστευε, ελπίζει ότι ο Χριστός θα τον ελεήσει, «και ας μη δεηθώσιν υπέρ αυτού οι ιερείς».

Μπορεί να μη μαθαίνουμε, λοιπόν, αν ο Σακελλάριος θα πραγματοποιήσει το σχέδιό του, αλλά αυτό το ημιτελές διήγημα, που δεν υπερβαίνει τις έξη τυπωμένες σελίδες, δίνει πλούσιες εικόνες της Αθήνας στα τέλη του 19ου αιώνα. Ο ήρωας ζει στου Ψυρρή, κάπου γύρω από τις φυλακές Τριγγέτα, που ήταν στην οδό Σαρρή. Ο Σακελλάριος, πριν αποχαιρετήσει τους φίλους του, ξύρισε για πρώτη φορά τα γένια του. Ο κουρέας, που άκουγε στο όνομα Νικολάκης, «ήτο παιδί της καρδιάς, καλός χορβαδάς, δερβίσης». Ο Σακελλάριος τον είχε γνωρίσει στο καφενείο της περιοχής που ξενυχτούσε, με τους θαμώνες να πίνουν ρούμι, να καπνίζουν ναργιλέ και λίγο πριν από τα μεσάνυχτα να τρώνε πατσά, «τον προμεσονύκτιον πατσάν των».

Ήταν Σάββατο όταν ο Σακελλάριος πήγε στον κουρέα, ζητώντας του να τον «ξυραφίσει». Ο κουρέας απόρησε για το αίτημα, αλλά ο Σακελλάριος πρόβαλε τη δικαιολογία ότι ήταν συμβουλή γιατρού επειδή τα γένια τού έβλαπταν τα μάτια. Στην πραγματικότητα, πήγε να ξυριστεί για να βρει την ευκαιρία να κλέψει το ξυράφι, που θα γινόταν το όργανο της αυτοχειρίας. Έτσι κι έγινε. Κάποια στιγμή που ο Νικολάκης μπήκε στο εσωτερικό του κουρείου και το παιδί «ησχολείτο βουρτσίζον όπισθεν τον πελάτην», αφαίρεσε το ξυράφι και το έχωσε στην τσέπη του. Καθώς ήταν Φεβρουάριος κι έκανε κρύο, ο Σακελλάριος πέρασε το βράδυ του στον φούρνο του συμπατριώτη του Ζήσου. Εκείνη την εποχή, οι περισσότεροι φουρναραίοι της Αθήνας κατάγονταν από την Ήπειρο. Ο Ζήσος έδωσε στον Σακελλάριο ένα κουλούρι να μασήσει και ο βοηθός του φούρναρη τού έβαλε να πιει ένα ποτηράκι ρετσίνα.

Ο Σακελλάριος είχε νοικιάσει ένα δωμάτιο για να μείνει, αλλά δεν πλήρωνε τα νοίκια. Έμπαινε στο δωμάτιό μετά τα μεσάνυχτα, κρατώντας τα στραβοπατημένα και σχισμένα παπούτσια του στο χέρι, για να μην τον πάρουν είδηση οι σπιτονυκοκυραίοι του. Λαγοκοιμόταν χωρίς να ξεντυθεί για τρεις-τέσσερις ώρες και έφευγε πριν χαράξει για να μην πέσει πάνω στους ιδιοκτήτες. Τελικά, του έκαναν έξωση χαρίζοντάς του τα ενοίκια.

Άρχισε να κοιμάται σ’ ένα ξενοδοχείο στην Ερμού, κοντά στο Μοναστηράκι, «φορολογώντας» τους φίλους του, πότε τον έναν και πότε τον άλλο με κάνα δίφραγκο. Αλλά εκείνο το βράδυ του Σαββάτου, οι φίλοι του δεν είχαν να του δώσουν τα αναγκαία δίφραγκα κι έτσι πέρασε τη νύχτα στον φούρνο. Ο Σακελλάριος συνέλαβε το σχέδιο της αυτοκτονίας για να μην επιβαρύνει τους φίλους τους. Ούτε κηδεία, ούτε παππάς, ούτε νεκροθάφτες και φερετραγωγοί.

Λένε ότι ο 19ος αιώνας είχε ανακαλύψει την αυτοκτονία ως θέμα στα θεατρικά και λογοτεχνικά έργα. Στην πραγματικότητα, η αυτοκτονία έγινε της μόδας το τελευταίο τέταρτο του 18ου αιώνα, μετά την έκδοση και την επιτυχία του μυθιστορήματος του Γκαίτε Τα πάθη του νεαρού Βέρθερου το 1774. Στο μυθιστόρημα αυτό ο ήρωας, ο Βέρθερος, αυτοκτονεί, καθώς οι κοινωνικές συνθήκες δεν του επιτρέπουν να ολοκληρώσει τον έρωτά του με την αγαπημένη του Λότε. Ένας πυρετός καταλαμβάνει τότε τον γερμανόφωνο κόσμο αλλά και την άλλη Ευρώπη που είναι γνωστός ως Werther-Fieber.

Η αυτοκτονία θεωρείται ηρωική πράξη, στα χνάρια του Βέρθερου. Αλλά δεκαετίες αργότερα, στην εποχή του ρεαλισμού και του νατουραλισμού, η αυτοκτονία δεν έχει τίποτα το ηρωικό. Είναι περισσότερο μια πράξη απελπισίας, το αποτέλεσμα ενός αποκλεισμού και μιας βαθιάς μελαγχολίας, όπως δείχνουν οι διάσημοι λογοτεχνικοί αυτόχειρες, η Έμα Μποβαρί ή ο Ιαβέρης, στους Άθλιους του Ουγκό. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι μέσα από τον κόσμο αυτό, που ο Παπαδιαμάντης ως μεταφραστής και αναγνώστης τον ήξερε πολύ καλά, βγαίνει και ο δικός του «αυτοκτόνος».

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

[universepaths]

    Πρόσκληση προς συγγραφείς να συμμετέχουν στη σειρά βιβλίων Noir Dreams, για νουάρ λογοτεχνία

    Πρόσκληση προς συγγραφείς να συμμετέχουν στη σειρά βιβλίων Noir Dreams, για νουάρ λογοτεχνία

Τα βιβλία που θα σταλούν, όπως επεξηγείται και πιο κάτω, πρέπει να είναι αυστηρά ανάμεσα στις 15.000 με 18.000 λέξεις. Όλα τα βιβλία που θα επιλεγούν θα εκδοθούν, σαν χωριστό προσωπικό βιβλίο του κάθε συγγραφέα, με 100% κάλυψη του οικονομικού κόστους της έκδοσης από τον εκδοτικό και χωρίς κανένα κόστος για τον/τη συγγραφέα. 

Στείλτε σήμερα το βιβλίο σας!

Διεκδικήστε να εκδώσετε και εσείς το δικό σας βιβλίο στη καινούργια σειρά βιβλίων των εκδόσεων Συμπαντικές Διαδρομές.

Οι συμμετοχές θα είναι ανοιχτές μέχρι στις 17 Απριλίου του 2023 για τον πρώτο κύκλο και μέχρι στις 1 Οκτωβρίου του 2023 για τον δεύτερο κύκλο.

Τα βιβλία που θα σταλούν μέχρι στις 17 Απριλίου θα εκδοθούν και θα  γίνουν παρουσίαση στα μέσα Μαΐου του 2023 στην Αθήνα, στα πλαίσια του Λογοτεχνικού Φεστιβάλ Όψεις του Φανταστικού, των εκδόσεων Συμπαντικές Διαδρομές ενώ εκείνα που θα σταλούν μέχρι στις 1 Οκτωβρίου θα εκδοθούν και θα  γίνουν παρουσίαση στο αντίστοιχο φεστιβάλ στα μέσα Δεκεμβρίου του 2023 στην Αθήνα.  

Λατρεύετε τα νουάρ φιλμ και τη νουάρ λογοτεχνία; Έχετε δει και έχετε διαβάσει το «The girl with the dragon tattoo» άπειρες φορές; Ονειρεύεστε την Καζαμπλάνκα;

Σας αρέσουν οι ιστορίες με ρομαντική χροιά, έντονα συναισθήματα, ανάμεικτα με μυστήριο και τρόμο, με πρωταγωνιστές κυνικούς ήρωες και κυνικούς αστυνομικούς;

Λατρεύετε τις ιστορίες με μοιραίες γυναίκες και αντι-ήρωες ντέντεκτιβ, που προσπαθούν να επιζήσουνε μέσα στην βία του οργανωμένου εγκλήματος και τη διαφθορά του νομικού συστήματος, που έχει γίνει πιο διεφθαρμένο και από το ίδιο το οργανωμένο έγκλημα;

Λατρεύετε τους Philip Marlowe, Mike Hammer, Sam Spade, Lew Archer και όλους τους άλλους αντι-ήρωες ντέντεκτιβ;

Λατρεύετε τις ιστορίες με τις μοιραίες γυναίκες, τους καταδικασμένους ήρωες και τους σκληρούς κυνικούς ντέντεκτιβ, που προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα μέσα στην έντονη ζωή των σύγχρονων Μεγαλοπόλεων, βαδίζοντας μέσα στους μισοσκότεινους δρόμους των πόλεων από το ένα μπαρ στο άλλο, από τον ένα μπάρμαν στον επόμενο, ακολουθώντας τους δρόμους που τους οδηγεί το μοιραίο πάθος και η κατάρα της κοινωνίας, προχωρώντας πάντοτε σύμφωνα με τα σκοτεινά μπλουζ της πόλης, που οδηγούν τα σκοτεινά βήματα τους σε άγνωστους και μοιραίους δρόμους;

Αν λατρεύετε και αγαπάτε όλα αυτά, αν σας συναρπάζει η σύγχρονη αστυνομική λογοτεχνία, η Noir fiction, η hardboiled fiction,  η Nordic noir fiction, η Tartan Noir fiction, η neo-noir fiction και η noir επιστημονικής φαντασίας, τότε αυτή είναι η κατάλληλη σειρά βιβλίων για εσάς και περιμένουμε βιβλία από όλους σας!

Αυτά που θα θέλαμε να μας στείλετε: 

Οι συμμετοχές θα είναι ανοιχτές μέχρι στις 17 Απριλίου του 2023 για τον πρώτο κύκλο και μέχρι στις 1 Οκτωβρίου του 2023 για τον δεύτερο κύκλο. 

• Το βιβλίο που θα μας στείλετε πρέπει να είναι ανάμεσα στις 15.000 με 18.000 λέξεις. 

• Το κείμενο σας πρέπει να μην το έχετε εκδώσει ή δημοσιεύσει κάπου αλλού, σε έντυπο ή στο ίντερνετ. 

• Μαζί με το κείμενο να μας στείλετε και τη φόρμα που ακολουθεί, συμπληρωμένη. Για να γνωριστούμε. 

• Να μας το στείλετε μέχρι στις 17 Απριλίου του 2023, για τον πρώτο κύκλο, και μέχρι στις 1 Οκτωβρίου του 2023, για το δεύτερο κύκλο, στο e_mail: 

universepaths@yahoo.com 

αφού βέβαια θα έχετε διαβάσει προσεκτικά τους όρους συμμετοχής. 

Τα κείμενα που θα σταλούν μέχρι στις 17 Απριλίου θα εκδοθούν στα μέσα Μαΐου και εκείνα που θα σταλούν μέχρι στις 1 Οκτωβρίου, στα μέσα Δεκεμβρίου.  

• Τα κείμενα θα πρέπει να ανήκουν αποκλειστικά στον χώρο της λογοτεχνίας noir και να είναι αυστηρά μέσα στα όρια των 15.000 με 18.000 λέξεις.

• Μην μας στέλνετε τα κείμενα σε .pdf. Στείλτε τα ή σε .doc αρχείο του Word ή σε .docx και .odp του Open Office.  

Τι είναι η νουάρ λογοτεχνία

Η νουάρ λογοτεχνία είναι ένα υποείδος της αστυνομικής λογοτεχνίας. Πριν από την καθαρή νουάρ λογοτεχνία προηγήθηκε η hardboiled fiction και ακολούθησαν η Nordic noir fiction, που έχει αναφορές στην σύγχρονη Σκανδιναβία, η Tartan noir fiction, που έχει αναφορές στην σύγχρονη αστυνομική λογοτεχνία της Σκωτίας, η neo-noir fiction, η πιο σύγχρονη μορφή της νουάρ λογοτεχνίας, που εξελίχθηκε από το 1980 και μετά και η noir επιστημονικής φαντασίας, που αναπτύχθηκε στο πνεύμα του θρυλικού Blade Runner.

H hardboiled fiction έχει αναφορές στην Αμερική, στις δεκαετίες 1920-1940, ενώ η νουάρ λογοτεχνία αναπτύχθηκε κυρίως και έχει τις αντίστοιχες αναφορές στις δεκαετίες 1920-1950, έχοντας έντονες αναφορές στα χρόνια της ποτοαπαγόρευσης και στο οργανωμένο έγκλημα, καθώς μοιραίες γυναίκες οδηγούν αντι-ήρωες ντέντεκτιβ σε καταδικασμένες αναζητήσεις μέσα στους μισοσκότεινους δρόμους των πόλεων, καθώς τους περιμένει ένας ακόμα μπάρμαν να ακούσει την θλιβερή ιστορία τους και ένα ακόμα ποτήρι ουίσκι να τους συντροφεύσει στους ρυθμούς των μπλουζ των καταραμένων πόλεων.

Οι ιστορίες που ζητάνε να μας στείλετε μπορούν να ανήκουν σε όλα τα είδη της νουάρ λογοτεχνίας και να αρχίζουν χρονικά από το 1920 και να φτάνουν μέχρι το μέλλον, άμα διαλέξετε να γράψετε noir επιστημονικής φαντασίας.

Και υπάρχουν τα δύο βασικά χαρακτηριστικά που ορίζουν ένα νουάρ κείμενο. 

- Ο πρωταγωνιστής  δεν δεσμεύεται από ηθικούς κανόνες. 

- Η ιστορία δεν έχει ευτυχισμένο τέλος. 

Τι ζητάμε;

Κείμενα από Έλληνες και Κύπριους συγγραφείς που ζούνε στην Ελλάδα, στην Κύπρο ή στο εξωτερικό. 

Τα κείμενα σας  πρέπει να είναι στα Ελληνικά. 

Τα κείμενα θα πρέπει να ανήκουν αποκλειστικά στον χώρο της Noir fiction,  hardboiled fiction,  Nordic noir fiction, Tartan Noir fiction, neo-noir fiction και noir επιστημονικής φαντασίας, όπως ορίζονται σε αυτή την ανακοίνωση.

Τα κείμενα σας μπορούν να διαδραματίζονται από το 1920 και μετά, στο παρόν, στο μέλλον και στο μακρινό μέλλον.

Επίσης τα κείμενα σας μπορούν να ανήκουν: Στη λογοτεχνία τρόμου, στη λογοτεχνία επιστημονικής φαντασίας, ακόμα και στη space opera και στην ειδική κατηγορία neo-noir, με αναφορές στο cyberpunk.

Αυτά που αναφέρονται εδώ είναι ένας οδηγός.

Το κείμενο σας μπορεί να έχει την οποιαδήποτε αναφορά θέλετε εσείς, ακόμα και αν δεν αναφέρεται ρητά σε αυτή την ανακοίνωση, φτάνει ο/η συγγραφέας να είναι Έλληνας ή Κύπριος και τα κείμενα να είναι μέσα στα πλαίσια της λογοτεχνίας noir. 

Αν έχετε οποιαδήποτε ερώτηση ή ανάγκη για διευκρίνιση θα χαρούμε να σας απαντήσουμε στο e_mail:

universepaths@yahoo.com

Φόρμα για αποστολή μαζί με το βιβλίο:

Ονοματεπώνυμο:

Τηλέφωνο επικοινωνίας (κινητό και σταθερό):

E_mail επικοινωνίας:

Πόλη διαμονής: 

*Ζητάμε την πόλη διαμονής γιατί θέλουμε να μαζέψουμε στοιχεία από ποιες πόλεις είναι οι συγγραφείς για να αξιολογήσουμε αν μπορούν να γίνουν παρουσιάσεις των βιβλίων και στις πόλεις τους, αν υπάρχει βέβαια ενδιαφέρον από τους συγγραφείς. 

[Η φόρμα με τα στοιχεία να υπάρχει και στο email και μέσα στο αρχείο με το κείμενο. Να φαίνονται ξεκάθαρα μέσα στο κείμενο ο τίτλος και το όνομα του/της συγγραφέως. Μην στέλνετε κείμενα χωρίς να υπάρχει μέσα όνομα συγγραφέα και τίτλος. Αποστολές κειμένων με ελλιπή στοιχεία, και όχι όπως περιγράφεται εδώ, θα ακυρώνονται].

Περιμένουμε κείμενα από όλους σας. Δεν έχει σημασία άμα σας γνωρίζουμε ή όχι ή αν έχετε εκδώσει κάτι ή το οτιδήποτε άλλο. Σημασία έχει μόνο άμα γράφετε! Άμα γράφετε περιμένουμε τα κείμενα σας!

Μετά τη λήξη της προθεσμίας:

1. Δεν θα δοθεί άλλη παράταση. 

2. H ομάδα των εκδόσεων Συμπαντικές Διαδρομές θα επιλέξει τα κείμενα που θα εκδοθούν σε προσωπικά βιβλία.

3. Οι συγγραφείς που θα επιλεγούν  θα ενημερωθούν μέσω email.

4. Η αξιολόγηση των κειμένων θα γίνεται λίγες ημέρες μετά την αποστολή τους και θα ανακοινώνεται άμεσα στον/στην συγγραφέα αν τα κείμενα τους έχουν επιλεγεί. Εφόσον επιλεγούν τα κείμενα θα σταλεί στον/στην συγγραφέα το συμφωνητικό έκδοσης. Μετά την αποστολή του συμφωνητικού ο/η συγγραφέας θα πρέπει να το στείλει πίσω υπογεγραμμένο, όπως ζητηθεί, μέσα σε τέσσερις ημέρες, αλλιώς το κείμενο θα αποκλειστεί άμεσα.

5. Για να εκδοθούν τα κείμενα  πρέπει να πληρούν τους βασικούς όρους.

- Να είναι αρχεία είτε του word είτε του openoffice. Αν είναι άλλο αρχείο το κείμενο θα αποκλειστεί. 

- Να είναι τα κείμενα μέσα στα όρια των λέξεων. Αν δεν είναι, το κείμενο θα αποκλειστεί. 

- Να σταλεί υπογεγραμμένο το συμφωνητικό μέσα στα χρονικά όρια που θα ζητηθούν. Συμφωνητικά που θα αποσταλούν με ελλιπή στοιχεία ή χωρίς υπογραφή ή δεν θα είναι συμπληρωμένα σύμφωνα με τις οδηγίες δεν θα θεωρούνται έγκυρα και θα απορρίπτονται.  Άμα δεν σταλεί το συμφωνητικό, το κείμενο θα αποκλειστεί χωρίς άλλη ειδοποίηση.  

- Να είναι τα κείμενα μέσα στα όρια της λογοτεχνίας νουάρ, όπως περιγράφεται. Αν δεν είναι, τα κείμενα θα αποκλειστούν. 

-Να συμπληρωθεί η φόρμα με τα στοιχεία με τον τρόπο που ζητάτε. Αν δεν συμπληρωθεί με τον τρόπο που ζητάτε τα κείμενα θα αποκλειστούν.

-Μην κάνετε μορφοποιήσεις στο word στα κείμενα που θα μας στείλετε, μην βάζετε tables μέσα και μην βάζετε φωτογραφίες. Τα κείμενα θα τα κρίνουμε καθαρά από τη λογοτεχνική τους αξία και όχι από την εμφάνιση τους.

6. Αν συγκεντρωθούν πολλά κείμενα υπάρχει η περίπτωση από ένα σημείο και μετά να ανακοινώσουμε δημόσια ότι δεν θα δεχόμαστε άλλα κείμενα. Όσο πιο νωρίς στείλετε τα κείμενα σας τόσες περισσότερες πιθανότητες έχετε να εκδοθεί το βιβλίο σας.

7. Τα ονόματα των τελικών συμμετεχόντων θα ανακοινωθούν επίσημα πλέον στο διαδίκτυο τρεις ημέρες μετά τη λήξη της κάθε προθεσμίας.

8. Η πρώτη παρουσίαση θα γίνει στο Λογοτεχνικό Φεστιβάλ Όψεις του Φανταστικού στην Αθήνα. 

9. Η επιλογή των κειμένων θα είναι αυστηρή.

Όροι συμμετοχής:

• Οι διοργανωτές διατηρούν το δικαίωμα να μεταβάλουν τις ημερομηνίες.

• Η συμμετοχή στο στάδιο της προ-επιλογής είναι ελεύθερη και δωρεάν για όλους. 

• Οποιαδήποτε συμμετοχή δεν είναι σύμφωνη με όλους ανεξαιρέτως τους όρους συμμετοχής θα αποκλείεται από τη διαδικασία επιλογής με την έγκαιρη, όμως, ειδοποίηση του/της συγγραφέως με e-mail.

• Με την αποστολή του κειμένου του ο/η συγγραφέας αποδέχεται ότι το έργο του θα τεθεί υπό αξιολόγηση. Αποδέχεται επίσης ότι θα υπογράψει συμβόλαιο συνεργασίας για την έκδοση του κειμένου του σε προσωπικό βιβλίο με τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές, όπου θα καθορίζονται οι όροι της συνεργασίας. Εκχωρεί στις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές το αποκλειστικό δικαίωμα για δημοσίευση του κειμένου του σε βιβλίο (εφόσον επιλεγεί). 

• Οι συγγραφείς αποδέχονται ότι ως χρηματική ή υλική αμοιβή θα λάβουν μόνο ότι αναφέρει το συμφωνητικό που θα υπογράψουν για την έκδοση του βιβλίου. Η έκδοση θα γίνεται δεκτή μόνο εφόσον ο/η συγγραφέας συμφωνήσει με το συμφωνητικό συνεργασίας και το στείλει υπογεγραμμένο όπως ζητάτε. Με την αποστολή του/των κειμένων τους αποδέχονται αυτό τον όρο χωρίς ουδεμία επιφύλαξη.  

• Η συμμετοχή τους στην διαδικασία αξιολόγησης των κειμένων προϋποθέτει και συνεπάγεται την πλήρη και ανεπιφύλακτη αποδοχή του συνόλου των παραπάνω όρων χωρίς καμία επιφύλαξη. 

Οι Εκδόσεις ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ξεκίνησαν την παρουσία τους πριν από δέκα οχτώ χρόνια, έχοντας σαν πρωταρχικό στόχο την προώθηση και προβολή Ελλήνων και Κύπριων συγγραφέων που ασχολούνται με τη λογοτεχνία, την ποίηση και τη λογοτεχνία και ποίηση του φανταστικού. Όπως δηλώσαμε και τότε, στην πρώτη ανακοίνωση μας, είμαστε και οι ίδιοι συγγραφείς και αυτή την προσπάθεια την ξεκινάμε πρώτα από όλα για τους ίδιους τους Έλληνες και Κύπριους συγγραφείς του φανταστικού, αλλά και για κάθε Έλληνα και Κύπριο συγγραφέα, καθώς αναγνωρίζουμε τη δυσκολία που έχουν να βρουν τρόπο για να εκδώσουν τα κείμενα τους, γιατί στην Ελλάδα και στην Κύπρο οι νέοι συγγραφείς, και όσοι δεν έχουν κάποιον γνωστό, πολύ δύσκολα βρίσκουν έστω και την πιο μικρή δυνατότητα να εκδώσουν ακόμα και ένα κείμενο τους.

Σε αυτή την προσπάθεια είστε καλοδεχούμενοι όλοι.

Δεν χρειάζεται να σας γνωρίζουμε, δεν χρειάζεται κάποιος να σας συστήσει, δεν χρειάζονται τελετές, δεν χρειάζεται να έχετε ήδη εκδώσει κάτι. Ποτέ δεν θα απορρίψουμε κάποιον επειδή θα είναι καινούργιος συγγραφέας, αντίθετα θα τον τιμήσουμε ισότιμα, ούτε θα απορρίψουμε κάποιον άμα δεν τον ξέρουμε.

Το μόνο που χρειάζεται είναι να γράφετε. Στείλτε μας τα κείμενα σας και θα κάνουμε ότι μπορούμε για να σας βοηθήσουμε. Και αυτό το έχουμε αποδείξει, έχοντας εκδώσει πάνω από τριακόσιους Έλληνες και Κύπριους συγγραφείς τα τελευταία δέκα εφτά  χρόνια, στο περιοδικό μας και στα βιβλία μας. Έχουμε αποδείξει ότι ήμασταν πάντοτε κοντά στους συγγραφείς και θα συνεχίσουμε να είμαστε.

Δεν είναι σκοπός μας να δημιουργήσουμε μια ακόμα μικρή και αδιαφανή ομάδα συγγραφέων και να προβάλλουμε μόνο τρία-τέσσερα άτομα.

Γράφετε, και δεν ξέρετε κανέναν ή δεν έχετε δημοσιεύσει το οτιδήποτε, ότι ηλικία και να είστε; Στείλτε μας τα κείμενα σας και θα τα τιμήσουμε όλα με τον ίδιο σεβασμό.

Όλοι μαζί αναγεννήσαμε τη λογοτεχνία του φανταστικού στην Ελλάδα και στην Κύπρο, όλοι μαζί συνεχίζουμε στον ίδιο δρόμο, μεταφέροντας το πνεύμα της λογοτεχνίας του φανταστικού από πόλη σε πόλη σε κάθε μεριά της Ελλάδας και της Κύπρου.

Στηρίζουμε τους συγγραφείς με πράξεις και έργα

Ελάτε και εσείς στη μεγάλη οικογένεια του εκδοτικού μας!

Σας ευχαριστούμε για την ανάγνωση κι ευχόμαστε να διαβάσουμε πολλά διηγήματα σας.

Η ομάδα των Συμπαντικών Διαδρομών

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ

Καραγάτση 27, 41221, Λάρισα, 2410-236110,

universe-pathways.blogspot.com

www.universepaths.com

universepaths@yahoo.com

[xionisgr]

ISBN: 978-960-16-2560-7 Συγγραφέας: Άντα Κατσίκη - Γκίβαλου Εκδότης: Εκδόσεις Πατάκη Σελίδες: 240 Ημερομηνία Έκδοσης: 2007-11-01 Διαστάσεις: 21x14 Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

[manpetasgr]

ISBN: 978-960-16-2560-7 Συγγραφέας: Άντα Κατσίκη - Γκίβαλου Εκδότης: Εκδόσεις Πατάκη Σελίδες: 240 Ημερομηνία Έκδοσης: 2007-11-01 Διαστάσεις: 21x14 Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο