#Κάποτε
Explore tagged Tumblr posts
marietaaaa · 7 months ago
Text
Αλλάζω.
Βλέπω χρώματα πάλι.
Με μεθάνε το βράδυ
και με ξυπνούν γλυκά
το πρωί
Όπως τότε.
Τότε, που μου άρεσα
Που ήμουν χρώματα.
2 notes · View notes
romios-gr · 3 months ago
Text
Tumblr media
Κάποτε που η μάνα φούρνιζε το ψωμί με τη μαγιά και μοσχοβολούσε το σπίτι. Κάποτε που είχαμε ένα μόνο τετράδιο, μια ξύλινη κασετίνα, και μια σάκα που με αυτήν τελειώναμε το σχολείο. Κάποτε που πλάθαμε μπαλίτσες την ψίχα του ψωμιού για σβηστήρα! Κάποτε που τα απογεύματα οι αυλές γέμιζαν με σκαμνάκια και γειτόνισσες. Κάποτε που όλη η γειτονιά ήταν μια μεγάλη οικογένεια. Κά... Περισσότε��α εδώ: https://romios.gr/ayto-to-kapote-to-thelo-piso/
0 notes
varethikatizwhmou · 1 year ago
Text
Άραγε το παιδί που ήμουν κάποτε θα είναι ευτυχισμένο με τις επιλογές μου ;
1 note · View note
allo-frouto · 2 years ago
Note
Ελπιζω να σου άρεσε και να σου φάνηκε και αστείο, τουλάχιστον ένα από τα δύοο
Όπως και να έχει, και εσύ και το μπλογκ σου είστε καυλες ατελείωτες
Ήταν ευφάνταστο σίγουρα!
0 notes
aluminia · 1 year ago
Text
Σκέφτομαι αν θα πάω να μάθω μπουζούκι ή κιθάρα είμαι conflicted
7 notes · View notes
darkside-cookies · 2 years ago
Text
πόσα χρόνια ακόμη για να γίνονται δεκτές ηλεκτρονικές πληρωμές στα κάλαντα
25 notes · View notes
theklaapologist · 2 years ago
Text
Βασικά άκυρα όσα έχω πει. Το πιο Κατια/Ιβαν τραγούδι είναι το έχω πρόβλημα υγείας
4 notes · View notes
thewomengr · 1 month ago
Text
Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν... Και τότε είναι που ξεκινάνε τα πιο ωραία!
[Γράφει η Μαρία Μεϊντάνη] Οι δυσκολίες πάντα υπάρχουν και πάντα με έναν μαγικό τρόπο θα ριζώνουν μέσα σου και θα σε κάνουν να αισθάνεσαι ότι δεν υπάρχει τίποτα σε αυτή την ζωή. Εκεί ακριβώς είναι το σημείο που το συμπάν, για να επιτύχει την ισορροπία που πρέπει, θα δώσει όση ευτυχία σου στέρησε. Είναι και το σημείο που έρχεται και η επούλωση...
Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν… Και τότε είναι που ξεκινάνε τα πιο ωραία! Γι’ αυτό λοιπόν, η υπομονή είναι αυτό που θα σε λυτρώσει σε ό,τι δυσκολία και να περνάς. Κλαις, πονάς, οδύρεσαι, νι��θεις ότι ο κόσμος σου έχει τελειώσει και όλα μοιάζουν ότι βρίσκονται μέσα στο σκοτάδι. Δεν υπάρχει κανένα νόημα πια σε ό,τι και αν κάνεις και ο κάποτε όμορφος κόσμος που συνήθιζες να βλέπεις, έχει χάσει την…
0 notes
ridiculousundead · 6 months ago
Text
Damn, you know you ugly όταν έχεις κατεβασμένο το τιντερ κάτι μήνες και δεν έχεις ούτε μισό swipe
1 note · View note
psyxhmou · 2 years ago
Text
Πράγματα που μου έμαθε το 2022 (30):
Ποιος θα περίμενε πως η αδερφή μου θα συμπαθούσε τόσο το αγόρι μου και θα γινόταν τόσο αυτοκόλλητοι.
0 notes
0cean--soul · 2 months ago
Text
Κάποτε ρώτησα τη ψυχολόγο μου πως θα αναγνωρίζω τους ανθρώπους που δεν είναι για εμένα...
Και μου απάντησε :
<< Δεν χρειάζεται, θα φύγουν από μόνοι τους. Εσύ απλά πρέπει να τους αφήνεις >>
215 notes · View notes
romios-gr · 7 months ago
Text
Tumblr media
Τουρκία: Κάποτε οι Τούρκοι έτρωγαν ανθρώπους – Η σοκαριστική ανακάλυψη Σε μια σοκαριστική ανακάλυψη προχώρησαν οι επιστήμονες στην Τουρκία που εντόπισαν στοιχεία που αποδεικνύουν πως υπήρξαν στο παρελθόν Τούρκοι ανθρωποφάγοι. Πιο συγκεκριμένα, η είδηση που έγινε viral στη γειτονική χώρα και όχι μόνο αναφέρει πως ο κανιβαλισμός ήταν ένα συχνό φαινόμενο και στη γειτονική μας χώρα. Παρότι οι ... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/toyrkia-kapote-oi-toyrkoi-etrogan-anthropoys-i-sokaristiki-anakalypsi/
0 notes
mplenefelwma · 9 months ago
Text
«ίσως, η κατάρα των αθεράπευτα ρομαντικών είναι να μην ζήσουν ποτέ τον έρωτα που ψάχνουν, αλλά να τον ψάχνουν μανιωδώς μέσα από τα βιβλία και τις ταινίες, ελπίζοντας ότι ίσως κάποτε, θα γραφτεί και για εκείνους μια ιστορία.»
423 notes · View notes
allo-frouto · 2 years ago
Note
θέλω να δοκιμάσω κάθε γεύση της καρδιά σας
Ή βαμπίρ ή λυκάνθρωπος είσαι λογικά...
0 notes
cathy-bluedream · 6 months ago
Text
Tumblr media
Κάποτε σε μια φωτογράφιση .
273 notes · View notes
psychotiko-epeisodio · 16 days ago
Text
Αγαπημένε μου,
Σου γράφω με βαριά καρδιά, σχεδόν χωρίς να έχω τίποτα συγκεκριμένο να σου πω.Ειλικρινα,δεν ξέρω γιατι είσαι εσύ εκείνος στον οποίο απευθύνομαι,αφού έχει περάσει πια πολύς καιρός,τόσος,που η μεταξύ μας σχέση μοιάζει με μακρινό όνειρο,θολωμένο στις μνήμες και των δύο μας,αδυνατώντας να θυμηθούμε τι ήταν εκείνο που κάποτε μας έφερε κοντά,αλλά και τι ήταν αυτό που εν τέλη μας απομάκρυνε.
Αν πέσεις ποτέ τυχαία πάνω σε αυτό το γράμμα,μην αναρωτηθεις ποιος μπορεί να είναι ο αποστολέας.Εγω είμαι.Εκεινη που όταν την γνώρισες,δεν είχε πλασει καλα-καλα τον χαρακτήρα της,ήταν μια έφηβη με μεγάλα όνειρα και άφθονο έρωτα για την ζωή,την τέχνη και... εσένα.Μπορει να σε μπερδέψει ο τρόπος γραφής μου και να αμφιβάλλεις αν ειμαι εγώ.Πως θα μπορούσε εκείνο το κοριτσάκι το αφελές και το ανυπόμονο, εκείνο που την σκότωνε η απόρριψη,σήμερα να τα έχει ξεκαθαρισει μέσα του και να αποδέχεται πως ότι έγινε,έγινε για καλο;Βλέπεις άλλαξαν οι καιροί,και μαζί τους αλλάξανε και εμένα.
Ξέρεις,δεν σε χρειάζομαι πια.Στην πραγματικότητα, δεν χρειάζομαι κανέναν. Πίστευα πως αν σε έχανα,θα έχανα την γη κάτω απ'τα πόδια μου και όταν αυτό συνέβη,πελαγωσα,πάγωσα,φοβήθηκα.Φοβηθηκα, ότι δεν θα μπορέσω να ξαναερωτευτω,ότι αυτός ο ανεκδιηγητος πονος που εισχώρησε μέσα μου εκείνο το βράδυ,θα με συντρόφευε για την υπόλοιπη ζωή μου,κάνοντας με δυστυχισμένη και ανίκανη να προχωρήσω.
Η αλήθεια είναι,ότι κράτησε για αρκετό καιρό. Έχω και μια τάση προς στην αυτοκαταστροφη όπως γνωρίζεις,και όλος αυτός ο πόνος μου την πυροδότησε και ήταν αμέτρητα τα βράδια εκείνα που έχανα τον υπνο μου,πολλά τα πρωινά που το σώμα μου δεν έλεγε να σηκωθεί απτο κρεβάτι.Για καιρό,ήμουν κλεισμένη στο σπίτι,δεν ήθελα κανέναν κοντά,κανέναν όσο κοντά συνήθιζα να έχω εσένα.
Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς σταματησε να πονάει,απλώς σταμάτησε.Πρεπει να ήταν μια φορά που σ'ειδα τυχαία έξω φορώντας τα καλά σου, να γελάς με την ψυχή σου ,πλάι σε κάποια άλλη.Ναι,τότε πρέπει να ήταν.Ο εγωισμός μου θίχτηκε καθώς σε κοίταζα να είσαι ευτυχισμένος,ενω εγώ είχα πέσει με τα μούτρα μες στην θλίψη.
Και το πήρα απόφαση,έπρεπε να σε αφήσω να φύγεις.Πρακτικα,την είχες πάρει αυτή την απόφαση μόνος σου,καιρό πριν,αλλά εννοούσα από μέσα μου.Επρεπε να σε αφήσω,γιατί έμενα να σε κρατώ με νύχια και με δόντια πιστεύοντας ότι το να συνεχίσω να ελπιζω, θα ήταν λιγότερα επώδυνο.Ομως,ήταν λάθος μου ...
Και φτάνουμε στο σήμερα όπου,η φωτιά έχει σβήσει εντελώς και δεν μου καίγεται καρφάκι για εσενα στην πραγματικότητα.Ο λόγος που μάλλον σου γράφω είναι απλώς για να τα πω σε εμένα.Να μου αποδείξω,ότι έχω την δύναμη να προχωράω,να εξελίσσομαι και ότι κανένας άνθρωπος που αξίζει,δεν θα μου κοστισει την ψυχική μου υγεία.Ειχα πει ψέματα τότε,δεν σ'αγαπουσα, ετεινα να μπερδεύω λιγάκι τις έννοιες.Και αν έφτασα κοντά στο να το κάνω,σε ευγνομωνω που εν τέλη μου αρπαξες αυτή την ευκαιρία μέσα από τα χέρια και δεν πρόλαβα.
Να 'σαι καλά όπου και να 'σαι και εγω να 'μαι καλύτερα.
Εκείνη.
37 notes · View notes