#Ιρλανδία

[agoramagazine]

Τα φαντάσματα του Κάστρου Dunluce στην Ιρλανδία

Το Κάστρο Dunluce, στη βόρεια ακτή του County Antrim, έχει πλούσια ιστορία από το 1500 και είναι γνωστό για την εντυπωσιακή του τοποθεσία και τους θρύλους που το περιβάλλουν. Εμπνευσμένο το Cair Paravel από τον C.S. Lewis, το κάστρο προσελκύει επισκέπτες

Το Κάστρο Dunluce, που δεσπόζει στους βράχους της βόρειας ακτής του County Antrim στη Βόρεια Ιρλανδία, αποτελεί ένα από τα πιο γραφικά και ρομαντικά κάστρα της Ιρλανδίας. Η ιστορία του ξεκινά γύρω στο 1500, όταν η οικογένεια MacQuillan κατασκεύασε το αρχικό οχυρό. Αργότερα, το κάστρο πέρασε στην κατοχή της οικογένειας MacDonnell, η οποία το κατέλαβε στα μέσα του 16ου αιώνα, καθιστώντας το έδρα…

[followgeorgegr]

Δουβλίνο: Λογοτεχνικές γωνιές για βιβλιοφάγους

Μία από τις 53 λογοτεχνικές πόλεις της UNESCO και γενέτειρα σπουδαίων και αναγνωρισμένων συγγραφέων σε όλο τον κόσμο, το Δουβλίνο, είναι ίσως από τα καταλληλότερα μέρη για τους λάτρεις της λογοτεχνίας. Η Ιρλανδία του Τζέιμς Τζόις, του Σάμιουελ Μπέκετ, του Όσκαρ Ουάιλντ, του Ουίλλιαμ Μπάτλερ Γέιτς αλλά και πολλών ακόμα κλασικών και σύγχρονων συγγραφέων, δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει άλλες μεγάλες πόλεις στον κόσμο.

Με αφορμή λοιπόν την επίσκεψη της φίλης-πια ψυχολόγου και book vlogger, Μάρθας Ρόδη -γνωστή και ως @malltta στα social media, σου προτείνω τα πιο λογοτεχνικά μέρη του Δουβλίνου που μπορείς να δεις σε μια σύντομη επίσκεψη σου.

Ξεκινώντας τη βόλτα από την O’Connell’s St. και το εμβληματικό The Spire, με κατεύθυνση στο νότιο κομμάτι της πόλης, θα βρεθείς έξω από το παλαιότερο ανεξάρτητο βιβλιοπωλείο της πόλης, το Books Upstairs. Ειδικεύεται στις ανθρωπιστικές επιστήμες - ειδικά στην ιρλανδική λογοτεχνία, την ποίηση, τον πολιτισμό και την ιστορία. Το όμορφα διατηρημένο γεωργιανό κτίριο στην οδό D'Olier Street στεγάζει ένα λογοτεχνικό καφέ στον πρώτο όροφο και είναι η έδρα του Dublin Review of Books. Η tote bag του βιβλιοπωλείου είναι fashion trend, ενώ λατρεύω το πρότζεκτ τους «Blind date with a book» -περιτυλιγμένα βιβλία που περιμένουν τον αναγνώστη τους- που θα βρεις δίπλα στο ταμείο. Εκτός από το καφέ που είναι ιδανικό σημείο για να διαβάσεις το βιβλίο σου, μπορείς να εξερευνήσεις και τον δεύτερο όροφο, που είναι αφιερωμένος αποκλειστικά στα μεταχειρισμένα βιβλία.

Λίγα μέτρα πιο κάτω βρίσκεται το Trinity College – ένα από τα σπουδαιότερα πανεπιστήμια στον κόσμο που χρονολογείται από το 1592. Εδώ σπούδασαν σπουδαίοι συγγραφείς, όπως οι: Σουίφτ, Γκόλντσμιθ, Στόκερ, Ουάιλντ, Μπέκετ κ.α. Ο καλύτερος τρόπος για να το εξερευνήσεις είναι με ένα από τα guided tours από τους φοιτητές του πανεπιστημίου - θα τους βρεις στην κεντρική είσοδο που σχεδιάστηκε από τον Τέοντορ Γιάκομπσεν το 1752. Υπάρχουν εξαιρετικά σημεία για να απολαύσεις την γεωργιανή αρχιτεκτονική του πανεπιστημίου καθώς και μικρές ιστορίες πίσω από σχεδόν κάθε κτίριο που υπάρχει σε αυτό, που το κάνει ακόμα πιο ειδυλλιακό για να απολαύσεις την ηρεμία σου με ένα βιβλίο. Το σημαντικότερο σημείο αναφοράς εδώ είναι το Book of Kells και η Παλαιά Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου. Το περίτεχνο αυτό βιβλίο περιλαμβάνει τα τέσσερα Ευαγγέλια και λέγεται πως είναι το καλύτερα εικονογραφημένο μεσαιωνικό χειρόγραφο στον κόσμο. Η έκθεση, καθώς και το Book of Kells, βρίσκεται κάτω από την Παλαιά Βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου, και εξηγεί πώς τέτοια μεσαιωνικά χειρόγραφα έχουν δημιουργηθεί (fun fact: οι σελίδες τους γυρίζονται κάθε 6 εβδομάδες). Τέλος, φτάνοντας στη Βιβλιοθήκη – ένα αρχιτεκτονικό κόσμημα βγαλμένο από παραμύθι – έχεις την ευκαιρία να δεις από κοντά μερικά από τα παλαιότερα βιβλία στον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης και μιας συλλογής βιβλίων του Σαίξπηρ.

Για τη συνέχεια της λογοτεχνικής βόλτας σου μην κατευθυνθείς προς την Grafton Street, αλλά την Dawson Street και το βιβλιοπωλείο Hodges Figgis. Ιστορικό βιβλιοπωλείο από το 1768 και το τρίτο μακροβιότερο στον κόσμο, αγοράστηκε από τον βρετανικό κολοσσό Waterstones το 2011, αλλά διατήρησε την ιστορική και πολιτιστική σημασία του. Από τα καλύτερα βιβλιοπωλεία που έχω βρεθεί ποτέ, έχει όλες τις κατηγορίες που μπορείς να φανταστείς και ικανοποιεί και τον πιο απαιτητικό αναγνώστη. Αριστερά από την είσοδο βρίσκεται και μια αίθουσα μόνο με την Ιρλανδική λογοτεχνία, που σε κάνει να συνειδητοποιείς το πόσο σημαντική ιστορία στην παγκόσμια λογοτεχνία έγραψε και συνεχίζει να γράφει αυτός ο τόπος.

Επόμενη στάση στην ίδια οδό είναι η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ιρλανδίας και το αναγνωστήριο της με τη μεγάλη ροτόντα. Αν και χρειάζεται εισιτήριο, μπορείς απλά να ρίξεις μια γρήγορη ματιά χωρίς την απαίτηση να πληρώσεις. Η βιβλιοθήκη φιλοξενεί πάνω από μισό εκατομμύριο βιβλία και εθνικά έγγραφα, αλλά και το Genealogy Advisory Service, το οποίο σε βοηθά να ανακαλύψεις τις γενεαλογικές ρίζες σου. Ένα από τα αγαπημένα μου σημεία στη βιβλιοθήκη είναι και το Café Joly, ένα πανέμορφο, ήσυχο μέρος για να απολαύσεις τον καφέ σου με την παρέα ενός βιβλίου.

Στα λογοτεχνικά σημεία της πόλης ανήκει και το Merrion Square Park με το άγαλμα του Όσκαρ Ουάιλντ από τον Danny Osborne να ξαπλώνει σε έναν βράχο. Αν ο καιρός το επιτρέπει, υπάρχουν πολλά σημεία που μπορείς να απολαύσεις το βιβλίο σου, είτε ξάπλα στο γκαζόν ή σε ένα από τα παγκάκια του πάρκου. Το πιο δημοφιλές πάρκο όμως για διάβασμα - ακόμα και για τους Ιρλανδούς, είναι το St. Stephen’s Green, στο τέλος της Grafton Street. Ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες θα δεις αμέτρητο κόσμο να κάθεται εδώ και να απολαμβάνει το βιβλίο του ή να κάνει πικνίκ με την παρέα του -προσοχή στο φαγητό όμως γιατί οι πελαργοί θα ψάξουν κάθε ευκαιρία για να το αρπάξουν.

Λί��ο πριν το τέλος, το Μουσείο Λογοτεχνίας της Ιρλανδίας, με το ακρωνύμιο MoLI - σε φόρο τιμής στη Μόλι Μπλουμ, είναι το νεότερο και σπουδαιότερο μουσείο λογοτεχνίας στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας. Άνοιξε τον Σεπτέμβριο του 2019 μετά από συνεργασία μεταξύ της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ιρλανδίας και του University College του Δουβλίνου. Συνήθως, τα λογοτεχνικά μουσεία είναι επικεντρωμένα στους ίδιους τους συγγραφείς και τις ζωές του, παρά στη μαγεία της ανάγνωσης. Το MoLI λοιπόν είναι διαφορετικό. Δεν δίνει μόνο ζωή στους συγγραφείς του τόπου που άφησαν ιστορία, αλλά και στους νέους που την γράφουν τώρα. Φυσικά, δεν αποτελεί έκπληξη ότι ο Τζόις, ο οποίος φοίτησε σε αυτό το κτίριο, έχει μεγάλη παρουσία, με μια τεράστια ποικιλία σπάνιων εκδόσεων και χειρόγραφων που σίγουρα θα ενθουσιάσουν τους οπαδούς του μεγάλου μοντερνιστή της Ιρλανδίας. Υπάρχουν όμως και ηχογραφήσεις μερικών από τους σημερινούς κορυφαίους συγγραφείς της Ιρλανδίας που συζητούν για τη ζωή και τη συγγραφή τους, καθώς και χώρος για αναθέσεις εικαστικών έργων και περιοδικές εκθέσεις. Στην τελευταία μου επίσκεψη πριν λίγες ημέρες, το μουσείο είχε και μια αίθουσα γεμάτη μεταχειρισμένα βιβλία που μπορούσες να πάρεις ��πίτι σου. Το The Commons Café που βρίσκεται στην έξοδο του μουσείου, είναι το ιδανικότερο σημείο για να απολαύσεις το βιβλίο σου με μια κούπα ζεστό καφέ και το μπραντς σου. Τα γλυκά του δεν με τρέλαναν, αλλά οι επιλογές σε πρωινό και μπραντς είναι ικανοποιητικές. Ο κήπος του μουσείου είναι απομονωμένος και ήσυχος, ό,τι ακριβώς χρειάζεται κανείς για ένα διάλειμμα από την πόλη.

Τέλος, η λογοτεχνία βρίσκεται σε κάθε γωνιά αυτού του τόπου, από το πασίγνωστο Temple Bar με το άγαλμα του Τζόις, μέχρι τα αμέτρητα ιστορικά βιβλιοπωλεία – όπως το The Winding Stair – που είναι και ένα από τα πιο δημοφιλή εστιατόρια της πόλης. Μερικές από τις παμπ που έχουν και λογοτεχνικό ενδιαφέρον είναι η The Duke, όπου σύχναζε ο Τζόις, καθώς και η Davy Burne’s Pub, όπου αναφέρεται μέσα στα βιβλία του. Ακόμα τρία από τα αγαπημένα μου λογοτεχνικά σημεία -που όμως απαιτούν παραπάνω ημέρες στην πόλη- είναι το Κέντρο Τζέιμς Τζόις στην Great George's St, η κρυφή Βιβλιοθήκη Marsh, που βρίσκεται στο St. Patrick's Close, δίπλα στον καθεδρικό ναό του Αγίου Πατρικίου, και το James Joyce Tower & Museum στην περιοχή Sandycove.

Ετοίμασε λοιπόν τη βαλίτσα σου και έλα να εξερευνήσουμε μαζί τις λογοτεχνικές γωνιές αυτής της πόλης.

[romios-gr]

Ιρλανδία: Όποιος δεν αποδέχεται την ιδεολογία των τρανς θα συλλαμβάνεται Τα λόγια είναι μάλλον φτωχά για να περιγράψουν το επίπεδο τρομοκρατίας αλλά και της έκλυσης των ηθών που εφαρμόζεται βάσει της woke ατζέντας παγκοσμίως. Στην Ιρλανδία η Αστυνομία αναζητά ένα εκπαιδευτικό ο οποίος αρνείται να αποδεχτεί το ιδεολόγημα των τρανς θεωρώντας προφανώς ότι υπάρχουν δύο και ��όνο φύλα. Η Αστυν... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/irlandia-opoios-den-apodechetai-tin-ideologia-ton-trans-tha-syllamvanetai/

[crisismonitor]

Αιφνιδιαστική παραίτηση του πρωθυπουργού της Ιρλανδίας

Την παραίτησή του ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός της Ιρλσνδίας Λίο Βαρανκάρ, αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη για τα δύο αποτυχημένα δημοψηφίσματα. Continue reading Αιφνιδιαστική παραίτηση του πρωθυπουργού της Ιρλανδίας

[georgeinamerc]

μαλάκα πόσο θέατρο αυτοί εκεί...

[darkside-cookies]

δεν ξέρω ποια θέλει να μείνει εκτός δεν μου βγαίνουν τα νούμερα

[justforbooks]

Μην πεις λέξη του Patrick Radden Keefe

Ένα καταιγιστικό βιβλίο για την άλλη «ματωμένη» Κυριακή, που έγινε μίνι σειρά στο Disney+, εκτός από τη συγκλονιστική ιστορία της Jean McConville που απήχθη και δολοφονήθηκε από τον IRA, φέρνει και ένα παράδειγμα έντασης γραφής και έρευνας που δεν το συναντούμε συχνά.

Τον αύγουστο του 1969 η Μ. Βρετανία ανέπτυξε στρατιωτική δύναμη περίπου 21.000 ανδρών στο πλαίσιο της επιχείρησης «Banner» σε ολόκληρη την Β. Ιρλανδία, προσπαθώντας να επιβάλει ένα νέο καθεστώς στο 1/6 του νησιού και πριμοδοτώντας τοπικές παραστρατιωτικές προτεσταντικές ομάδες έναντι των καθολικών. Ένας χαμηλής έντασης ιδιότυπος ενδοβρετανικός και ενδοϊρλανδικός πόλεμος ξεκινά με την αποκοπή των έξι κομητειών της Β. Ιρλανδίας από το υπόλοιπο νησί.

Τα εμφυλιοπολεμικά αυτά επεισόδια θα περάσουν στην ιστορία ως «Οι Ταραχές» (The Troubles - Na Trioblóidí στα ιρλανδικά). Επί της ουσίας πρόκειται για έναν ενδοβρετανικό εμφύλιο με τρομερά αιματηρά επεισόδια αλλά και με δραματικές προσωπικές ιστορίες. Θα διαρκέσει περίπου τριάντα χρόνια, μέχρι τη Μεγάλη Παρασκευή του 1998, όταν και θα υπογράφει ανακωχή μεταξύ των εμπλεκομένων μερών. Η 30χρονη σύρραξη άφησε πίσω της 3.500 νεκρούς και 47.000 τραυματίες ‒ τα θύματα είναι κυρίως πολίτες.

Η σφαγή του Ballymurphy είναι ακόμη και σήμερα ένα από τα πιο αιματηρά και σκοτεινά επεισόδια των «Ταραχών»: το πρώτο τάγμα αλεξιπτωτιστών του βρετανικού στρατού, στο πλαίσιο της επιχείρησης «Δημήτριος» για την ανεύρεση στελεχών του IRA, δολοφονεί εν ψυχρώ έντεκα καθολικούς πολίτες στις 9 Αυγούστου 1971. Είναι η πρώτη «ματωμένη» Κυριακή του Μπέλφαστ, ακριβώς έναν χρόνο πριν από αυτήν που θα μείνει στην ιστορία από τους U2, όταν το ίδιο τάγμα δολοφόνησε δεκατέσσερις πολίτες, στις 30 Ιανουαρίου 1972.

Ο IRA θα πάρει την εκδίκησή του λίγα χρόνια αργότερα, στις 27 Αυγούστου του 1979, στοχεύοντας στο Σύνταγμα των αλεξιπτωτιστών, στην ενέδρα του Warrenpoint. Με την πρώτη βόμβα σκοτώνει έξι, αλλά, γνωρίζοντας πώς θα κινηθεί ο βρετανικός στρατός και από πού θα έρθουν οι ενισχύσεις των αλεξιπτωτιστών, με τη δεύτερη έκρηξη θα σκοτώσει δώδεκα. Είναι οι χειρότερες απώλειες για τους Βρετανούς αλεξιπτωτιστές μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Έτσι φτάνει στην κορύφωσή της η «ματωμένη» δεκαετία του 1970 στην Ιρλανδία.

H Β. Ιρλανδία επιβεβαιώνει τη φράση του Τζορτζ Μπέρναρντ Σο ότι η «Β. Ιρλανδία είναι ένα αυτόνομο πολιτικό φρενοκομείο».

Σε αυτό το πλαίσιο έρχεται το πολυβραβευμένο βιβλίο του Patrick Radden Keefe για τη ζωή της Jean McConville, προτεστάντισσας, παντρεμένης με καθολικό και μητέρας δέκα παιδιών, που την ίδια περίοδο περίπου θεωρήθηκε συνεργάτιδα των Άγγλων, απήχθη από τον IRA και δολοφονήθηκε, σύμφωνα με την πολιτική της οργάνωσης τότε.

Η απαγωγή της άτυχης γυναίκας γίνεται στο Μπέλφαστ, μια πόλη βαθιά διαιρεμένη θρησκευτικά και εθνοτικά, όπου αντίπαλοι και φίλοι συχνά εναλλάσσουν ρόλους, χωρίς να το καταλαβαίνουν, υφιστάμενοι τις δραματικές συνέπειες, πληρώνοντας ακόμα και με την ίδια τους τη ζωή.

Η ίδια η McConville είναι μια τραγική φιγούρα, καθώς οδηγείται στον θάνατο. Την ώρα που την παίρνουν οι οκτώ-δέκα ένοπλοι του IRA, ανάμεσά τους και γυναίκες, που εισέβαλαν σπίτι της ‒κάποιους από αυτούς τους γνωρίζουν τα παιδιά της‒, λέει στον μεγαλύτερο γιο της να προσέχει τα άλλα παιδιά.

Είναι μια φιγούρα που, με διαφορετικό όνομα, μπορούμε να τη συναντήσουμε σε κάθε εμφύλια σύγκρουση: η μάνα-σύμβολο που δίνει τη ζωή της για τα παιδιά της. Έτσι κι αλλιώς, η ζωή της μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν μια επίπονη μαρτυρία. Τη μισή της ζωή μέχρι τα τριάντα οκτώ της, οπότε κόπηκε το νήμα της ζωής της, την είχε περάσει έγκυος ή αναρρώνοντας από τις γέννες. Χήρα με δέκα παιδιά και πενιχρό εισόδημα, το παράδειγμά της λογικά θα έπρεπε να συγκινεί, όμως στο Μπέλφαστ του 1972 οι απείθαρχες οικογένειες τέτοιου τύπου συγκροτούσαν τον κανόνα. Δεν υπήρχε περίσσευμα για λύπηση, ο εσωτερικός και εξωτερικός πόλεμος δεν άφηνε χώρο για συναισθήματα και συμπάθειες.

Το βιβλίο του Keefe είναι πραγματικά καταιγιστικό και δεν είναι τυχαίες οι βραβεύσεις που απέσπασε, καθώς συνδυάζει πολλά στοιχεία και είναι αυτό ακριβώς το είδος της γραφής που λείπει ‒παντελώς θα έλεγα‒ από την εγχώρια βιβλιογραφική μας παραγωγή: διεισδυτική και σκληρή δημοσιογραφική έρευνα, μυθοπλαστική αφήγηση που σέβεται απόλυτα την ιστορία και κυρίως έντιμη, όχι εργαλειακή, καταγραφή του χρονικού που έρχεται να πλαισιώσει, όχι να εξαφανίσει, την Ιστορία.

Η μικροϊστορία ηγείται της αφήγησης και παράλληλα μας οδηγεί στο μεγάλο πλαίσιο και στο πολιτικό παράδοξο της Βόρειας Ιρλανδίας, στη σύγκρουση δύο θρησκευτικών ομάδων, προτεσταντών και καθολικών, με κοινή ‒όχι πάντα‒ εθνοτική καταγωγή, που αισθάνονται και οι δύο τον κίνδυνο να γίνουν μειονότητα.

Οι προτεστάντες, λόγω της ευρύτερης πληθυσμιακής σύνθεσης στο νησί, με τη στήριξη βέβαια του αγγλικού στρατού, και οι καθολικοί, που αριθμητικά όντως μειοψηφούν στη Β. Ιρλανδία και μέχρι τη δεκαετία του ’70 ήταν αποκλεισμένοι από τα δημόσια αξιώματα στις έξι κομητείες της Βόρειας Ιρλανδίας. Ένα ιδιότυπο πολιτικό σύστημα, στηριγμένο όχι στον φυλετικό αλλά στον θρησκευτικό διαχωρισμό, που όμως ενέτεινε σε κάθε περίπτωση τις συγκρούσεις μεταξύ των κοινοτήτων.

Ο Keefe στήνει ένα page turner βιβλίο, όπου με αριστοτεχνικό τρόπο, πλάι στην ιστορία της McConville, βάζει και την ιστορία της Dolours Price, γυναίκας-μέλους του IRA που περνάει χρόνια στη φυλακή και διώκεται με μεγάλη σκληρότητα.

Ένα βολικό αντίβαρο; Όχι, η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος, που βοηθά προφανώς στην εξισορρόπηση αλλά και στην ανάδειξη της τραγικότητας αυτού του εμφυλίου που κρύφτηκε κάτω από τον επιεική τίτλο «Ταραχές».

Τελικά, το βιβλίο του Keefe τι είναι ακριβώς; Μυθιστόρημα, ιστορικό πόνημα, μαρτυρία; Η προσπάθεια να μπει μια ταμπέλα θα μπορούσε να προκαλέσει πρόβλημα. Αλλά αυτό που καταφέρνει ο συγγραφέας μέσα από αυτόν τον εξαιρετικό συνδυασμό έρευνας και διαφορετικών τεχνικών είναι να αναδείξει την τραγωδία, την καταστροφή και την ηθική πληγή που αφήνει πίσω του κάθε πόλεμος, πόσο μάλλον ένας εμφύλιος, με τις αναρίθμητες τραγικές προσωπικές ιστορίες.

Τέλος, ο επίλογος του βιβλίου είναι μια ωδή στη ζωή που συνεχίζεται και σ’ εκείνους που αντιστέκονται στη βολική λήθη, η άρνηση των παιδιών της McConville να την ξεχάσουν, η ζωή μετά τον θάνατο, με το πάντα αμήχανο τέλος του πολέμου με τους νικητές που ��εν υπάρχουν.

Ένα πραγματικά δυνατό ανάγνωσμα που ήρθε στα ελληνικά σχεδόν παράλληλα με την αγγλική έκδοση και, εκτός από τη συγκλονιστική ιστορία, φέρνει και ένα παράδειγμα έντασης γραφής και έρευνας που δεν το συναντούμε συχνά.

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

[learnkurmanjikurdish]

In Kurdish it literally means “land of Gaels”.

The word is feminine since it is a country name and all country names are feminine in Kurmanji Kurdish

Ireland

Irland

Ιρλανδία

[tosatanikofurby]

Η Ιρλανδία

[rulinarulina]

Χριστούγεννα: Τα 5 πιο επικίνδυνα δώρα για τα παιδιά

Μόλις μπει ο Δεκέμβριος, όλοι αρχίζουμε να ετοιμαζόμαστε για τα Χριστούγεννα. Και αυτό φυσικά σημαίνει δώρα για τα παιδιά. Υπάρχουν όμως δώρα που μπορεί να αποδειχτούν επικίνδυνα για την υγεία των παιδιών. Οι ειδικοί μας λένε ποια είναι αυτά. Η παιδίατρος Niamh Lynch, από την Ιρλανδία προκειμένου να βοηθήσει τους γονείς στην επιλογή των χριστουγεννιάτικων δώρων ενόψει των γιορτών, ανέβασε ένα…

[crisismonitor]

Συνθήκες οιονεί κρίσης εκκολάπτονται στην Ελλάδα, εξαιτίας του επίμονα υψηλού πληθωρισμού, της πολιτικής μείωσης των επιτοκίων της ΕΚΤ και της αποτυχίας της κυβέρνησης να ελέγξει την ακρίβεια και αλλάξει το παραγωγικό μοντέλο της χώρας. Σε επίπεδα σαφώς υψηλότερα από το όριο της ΕΚΤ διατηρείται ο πληθωρισμός στην Ελλάδα, ενώ στην ίδιαα στιγμή στην Ευρώπη η οικονομία αποθερμαίνεται, εγείροντας ανησυχία για τον αντίκτυπο της μείωσης επιτοκίων, ιδιαίτερα μάλιστα τώρα που βασικός μοχλός ανάπτυξης στην Ελλάδα είναι η κατανάλωση και η κυβέρνηση προαναγγέλλει αυξήσεις μισθών. Ειδικότερα, ο πληθωρισμός στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, δ��αμορφώθηκε στο 3% τον Νοέμβριο, έναντι 2,9% που ήταν τον αντίστοιχο μήνα του 2023 και 3,1% τον Οκτώβριο του 2024. Ο πληθωρισμός στην Ελλάδα κινείται σταθερά πολύ υψηλότερα από τον μέσο όρο τόσο στην Ευρωζώνη όσο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση και παρότι βρίσκεται σε τροχιά αποκλιμάκωσης απέχει πολύ από τον στόχο. Τα στοιχεία διαψεύδουν τους ισχυρισμούς του Κυριάκου Μητσοτάκη ότι η ακρίβεια είναι διεθνές πρόβλημα και αποδεικνύουν ότι οι έως τώρα ενέργειες της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της ακρίβειας δεν έχουν αποδώσει καρπούς... Το σκηνικό περιπλέκεται καθώς η ΕΚΤ μειώνει διαρκώς τα επιτόκια, με τον Έλληνα κεντρικό τραπεζίτη Γιάννη Στουρνάρα να προβλέπει υποχώρηση στο 2% μέχρι το τέλος του 2025. Παράλληλα, η κυβέρνηση δεν έχει καταφέρει ούτε να αλλάξει το παραγωγικό μοντέλο, ούτε να δημιουργήσει δυναμικής διαφοροποίησης του μίγματος, με αποτέλεσμα την ανάπτυξη στην Ελλάδα να τροφοδοτεί η ιδιωτική και δημόσια κατανάλωση, ενώ οι εξαγωγές μειώνονται διαρκώς, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ και της Eurostat. Η προαναγγελία αυξήσεων στους μισθούς από την κυβέρνηση, εν μέσω κύματος ακρίβειας δημιουργεί κίνδυνο επιδείνωσης της κατάστασης, ενώ εντείνει τη δυναμική αύξησης των εκροών συναλλάγματος στο εξωτερικό, υπονομεύοντας παράλληλα και την προσπάθεια ελέγχου του ελλείμματος στο ισοζύγιο πληρωμών, το οποίο επιδεινώνεται. Τα στοιχεία Στην Ευρωζώνη ο ετήσιος πληθωρισμός διαμορφώθηκε σε 2,2% τον Νοέμβριο του 2024, από 2,0% τον προηγούμενο μήνα. Ο ετήσιος πληθωρισμός στην Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν 2,5% τον Νοέμβριο του 2024, από 2,3% τον Οκτώβριο. Ένα χρόνο νωρίτερα, το ποσοστό ήταν 3,1%. Τα χαμηλότερα ετήσια ποσοστά καταγράφηκαν στην Ιρλανδία (0,5%), τη Λιθουανία και το Λουξεμβούργο (αμφότερα 1,1%). Τα υψηλότερα ετήσια ποσοστά καταγράφηκαν στη Ρουμανία (5,4%), το Βέλγιο (4,8%) και την Κροατία (4,0%). Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, σε σύγκριση με τον Οκτώβριο του 2024, ο ετήσιος πληθωρισμός μειώθηκε σε τέσσερα κράτη μέλη, παρέμεινε σταθερός σε τρία και αυξήθηκε σε είκοσι. Τον Νοέμβριο του 2024, η υψηλότερη συμβολή στον ετήσιο ρυθμό πληθωρισμού της ζώνης του ευρώ προήλθε από τις υπηρεσίες (+1,74 ποσοστιαίες μονάδες, μ.ο.), ακολουθούμενη από τα τρόφιμα, το αλκοόλ και τον καπνό (+0,53 μ.ο.), τα μη ενεργειακά βιομηχανικά αγαθά (+0,17 μ.ο.) και την ενέργεια (-0,19 μ.ο.). Read the full article

[aptou]

Εδώ στην Ιρλανδία κάθε μέρα ☺️

[hadnews-greece]

Κλείσιμο της ισραηλινής πρεσβείας στο Δουβλίνο: «Η Ιρλανδία δεν είναι κατά του Ισραήλ αλλά κατά τ… - Video

Το Ισραήλ ανακοίνωσε την Κυριακή ότι θα τερματίσει τη διπλωματική αποστολή του στο Δουβλίνο λόγω των «ακραίων αντι-ισραηλινών πολιτικών» της Ιρλανδίας. Η απόφαση αυτή έρχεται μετά από τα πρόσφατα βίαια επεισόδια στη Γάζα που είχαν ως αποτέλεσμα πολλούς νεκρούς...

[thoughtfullyblogger]

Ραγδαία επιδείνωση των σχέσεων Ισραήλ – Ιρλανδίας

Ραγδαία επιδείνωση των σχέσεων Ισραήλ – Ιρλανδίας. Ο υπουργός εξωτερικών του Ισραήλ ανακοίνωσε πριν από λίγο ότι η πρεσβεία του Ισραήλ στην Ιρλανδία, κλείνει και η πρέσβειρα ανακλήθηκε. Αντίθετα, το Ισραήλ αποκαθιστά διπλωματικές σχέσεις με την Μολδαβία. Ραγδαία επιδείνωση των σχέσεων Ισραήλ – Ιρλανδίας. Ο υπουργός εξωτερικών του Ισραήλ ανακοίνωσε πριν από λίγο ότι η […] Ραγδαία επιδείνωση των…

[justforbooks]

Ξαναβλέπω αυτές τις μέρες όλες τις ταινίες του Αλμοδόβαρ, από τις πιο αγαπημένες μου έως αυτές που θεωρώ μεγάλες φόλες, και βρίσκω τρομερή παρηγοριά στο ότι τα όσα εκτυλίσσονται σε αυτές είναι τόσο μακριά από εμένα. Ακόμα κι αν μπορώ να κάνω παραλληλισμούς με τη δική μου ζωή, στην ουσία δεν μπορώ να με τοποθετήσω σε αυτές. Την ίδια ανάγκη θέλω να καλύψω με το Νομπέρ, να φύγω μακριά από δοκίμια και συγγραφείς οι οποίοι μου δείχνουν πώς να ζώ. Τα πάντα εδώ μέσα είναι γραμμένα για σένα, ψιθυρίζουν τα βιβλία που διαβάζω συνήθως. Το Νομπέρ, όμως, μιλά για την Ιρλανδία του 1384 και για έναν λίγο τυχοδιώκτη ευγενή που φτάνει σε μια μικροσκοπική πόλη, το Νομπέρ, που μαστίζεται από τη βουβωνική πανώλη. Εμπιστεύομαι τις επιλογές των εκδόσεων Δώμα και το βάζω χωρίς πολλές σκέψεις στη λίστα μου για το καλοκαίρι.

Daily inspiration. Discover more photos at http://justforbooks.tumblr.com

[eclecticstarlightblogger]

Ραγδαία επιδείνωση των σχέσεων Ισραήλ – Ιρλανδίας

Ραγδαία επιδείνωση των σχέσεων Ισραήλ – Ιρλανδίας. Ο υπουργός εξωτερικών του Ισραήλ ανακοίνωσε πριν από λίγο ότι η πρεσβεία του Ισραήλ στην Ιρλανδία, κλείνει και η πρέσβειρα ανακλήθηκε. Αντίθετα, το Ισραήλ αποκαθιστά διπλωματικές σχέσεις με την Μολδαβία. Ραγδαία επιδείνωση των σχέσεων Ισραήλ – Ιρλανδίας. Ο υπουργός εξωτερικών του Ισραήλ ανακοίνωσε πριν από λίγο ότι η […] Ραγδαία επιδείνωση των…