#Δύσκολες

[romios-gr]

«Πόσο ταπεινός μπορείς να είσαι» ή πώς η ταπεινοφροσύνη βοηθάει σε δύσκολες καταστάσεις Αλεξάνδρα Γκριπάς «Στον γιατρό», ζωγράφος: Μαρίνα Ιβάνοβα      Η ταπεινοφροσύνη είναι μία από τις σημαντικότερες χριστιανικές αρετές. Όταν ήρθα κοντά στην πίστη και εκκλησιαζόμουν, μου φαινόταν ότι αυτή η αρετή έρχεται από την αδυναμία, την απροθυμία και την ανικαν... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/poso-tapeinos-mporeis-na-eisai-i-pos-i-tapeinofrosyni-voithaei-se-dyskoles-katastaseis/

[orthodoxiaonline]

Άγιος Παΐσιος : Με έναν μικρό σεισμό θά σωριάσουν ολόκληρα μοναστήρια

Άγιος Παΐσιος : Με έναν μικρό σεισμό θά σωριάσουν ολόκληρα μοναστήρια

Σήμερα είναι καιρός νά ετοιμασθούν οι ψυχές, γιατί, άν συμβή κάτι, δέν ξέρω τί θά γίνη. Είθε νά μην έπιτρέψη ό Θεός νά έρθουν δύσκολες μέρες, αλλά άν έρθουν, μέ έναν μικρό σεισμό, μέ ένα τράνταγμα, θά σωριάσουν ολόκληρες αδελφότητες, ολόκληρα μοναστήρια, γιατί ό καθένας θά πάη νά σώση τόν εαυτό του και θά τραβήξη τήν πορεία του. (more…)

[stardust-absolute]

Τις δύσκολες μέρες μου λείπεις λίγο παραπάνω.

[me-lene-swn]

Τις δύσκολες μέρες μου λείπεις λίγο παραπάνω.

[solmeister13]

Sol λάτρεψα από την πρώτη στιγμή τα τραγούδια σου. Το πρώτο που άκουσα ήταν το μεθυσμένη πριγκίπισσα όταν πρώτο έβγαλες τον δίσκο. Ακολουθώ την πορεία σου όλα αυτά τα χρόνια. Και απλά θέλω να σου πω ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για όλες εκείνες τις δύσκολες νύχτες,όλα εκείνα τα βράδια που έκλεψα με τραγούδια σου. Μου έδωσες δύναμη σε στιγμές που δεν ήθελα να υπάρχω. Οπότε ευχαριστώ!❤️

Χαίρομαι απίστευτα που μοιραζόμαστε το ταξίδι όλα αυτά τα χρόνια. Έχουμε πολλά να ζήσουμε ακόμα μαζί <3

[sillageee]

Γιατί να είναι τόσο δύσκολες οι ανθρώπινες σχέσεις;

[loulouditouheimona]

Σήμερα μοιράζομαι κάτι που κρατούσα μέσα μου για καιρό. Η διάγνωση της κατάθλιψης είναι μια δύσκολη πραγματικότητα, αλλά συνειδητοποιώ ότι δεν είμαι μόνη σ' αυτό το ταξίδι. 💔 Είναι φορές που οι σκιές φαίνονται πιο δυνατές από το φως, αλλά γνωρίζω ότι η αποδοχή είναι το πρώτο βήμα προς τη θεραπεία. 🌈 Κάθε μέρα είναι μια νέα ευκαιρία να παλέψω, να ανακαλύψω τον εαυτό μου ξανά και να γιορτάσω τις μικρές νίκες. Ας θυμόμαστε ότι οι δύσκολες στιγμές είναι μέρος της ανθρώπινης εμπειρίας και ότι όλοι αξίζουμε υποστήριξη και αγάπη. 💪 Σας ευχαριστώ που είστε εδώ μαζί μου.

[prasinoxaos]

δεν θέλω να συναντηθούμε ξανά όταν θα έχουμε μεγαλώσει

γιατί εσύ δεν θα έχεις αλλάξει

κι ούτε εγώ θα έχω αλλάξει.

κι αν έχεις αλλάξει,

δεν μπορώ να ξεχάσω.

κι αν έχω αλλάξει,

δεν θα μπορώ να νιώσω ασφάλεια, ούτε τότε.

δεν θέλω να συναντηθούμε ξανά όταν θα έχουμε μεγαλώσει.

δεν θέλω να με πείσεις πάλι πως εσύ είσαι για εμένα,

ενώ ξέρω πως δεν είσαι.

ενώ μου απέδειξες πως δεν είσαι.

δεν θέλω να συναντηθούμε ξανά όταν θα έχουμε μεγαλώσει.

γιατί εγώ θα έχω βιώσει ακόμα χειρότερες καταστάσεις,

και θα σε δεχτώ πάλι πίσω,

και θα με θεωρείς για ακόμα μια φορά ακόμα πιο δεδομένη,

όπως έκανες κάθε φορά.

κι ας το αρνηθείς.

δεν θέλω να συναντηθούμε ξανά όταν θα έχουμε μεγαλώσει.

γιατί δεν θα έχω βιώσει τίποτα κοντινό σε αυτό που βίωσα μαζί σου.

γιατί δεν θα έχω βιώσει τίποτα κοντινό σε αυτό που βίωσα εξαιτίας σου.

ή εξαιτίας μου;

γιατί εγώ ήμουν αυτή που γυρνούσε κάθε φορά.

και θα σκεφτώ πως ίσως έχεις αλλάξει,

αυτή τη φορά,

και πως ίσως είναι γραφτό για εμάς να καταλήξουμε μαζί.

δεν θέλω να συναντηθούμε ξανά όταν θα έχουμε μεγαλώσει.

γιατί ξέρω πως τα χαλάσαμε στην συνεννόηση

και ξέρω πως έπρεπε να επικοινωνήσουμε περισσότερο τα συναισθήματά μας

και πως περνούσαμε δύσκολες φάσεις

και πως ήμασταν μικρές

και ήμασταν περίεργα,

μα πώς, πες μου πώς, αφήνει κάποιος όλο αυτό πίσω του

και εμπιστεύεται τον εαυτό του ξανά στον άλλον;

να βάλω το ξανά ή να το βγάλω;

αφέθηκα σε εσένα για να πόνεσα,

άρα θα το αφήσω.

δεν με πειράζει που πόνεσα

γιατί υποθέτω θα πόνεσες κι εσύ

άρα είμαστε πάτσι.

μα γιατί έπρεπε να πονέσουμε

η μία την άλλη;

αυτό ποτέ μου δεν θα το καταλάβω.

[psychotiko-epeisodio]

Δύσκολες οι μέρες μακριά σου,πολύ δύσκολες.

Και εγώ που τόσο πολύ ήθελα να σε έχω,

Πια αρκουμαι στο να ξέρω

ότι με σκέφτεσαι που και που ,

κάτι βράδια που η αγκαλιά της δεν σε χωρα

Και τα μάτια της δεν σε κοιτούν όπως σε κοίταζαν τα δικά μου.

[romios-gr]

π. Αυγουστίνου Καντιώτου «…Δεν βλέπεις; δεν ακούεις; δεν πάσχεις συ ο ίδιος; Δυστυχήματα μικρά και μεγάλα, ατομικά, οικογενειακά, παγκόσμια, πανανθρώπινα, το ένα κατόπιν του άλλου, έρχονται με μανία, ορμούν πολλές φορές σαν κύματα πελώρια να συντρίψουν την ζωή μας. Εις τις περιστάσεις αυτές πολλοί τα χάνουν. Απελπίζονται, φθάνουν μέχρι αυτοκτονίας. Είναι οι άνθρωποι που δεν ανεκ... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/tis-dyskoles-meres-poy-pernas-min-apelpizesai-anoixe-tin-agia-grafi-kai-diavase/

[opws-ta-fernei-h-zwh]

Τις πιο δύσκολες καταστάσεις τις περνάμε μόνοι.

[spermanenthoe01]

Αν με αγαπάς

Γίνε άνεμος

Να αναπνέω μέσα σου

Στις δύσκολες ανάσες της ζωής

Γίνε θάλασσα,να ρέω να ρέω στο κενό ήχου των κυμάτων σου

Να γαληνευω

Γίνε στεριά,να σε αγγίζω στις τρικυμίες της ζωής

Πυξίδα,να με οδηγείς στα λάθη μου

Στον δρόμο δίχως γυρισμό.

Αν με αγαπάς γίνε το αγαπημένο μου κολιέ

Να σε φοράω φυλαχτό στις συννεφιές μου

Βροχή ,να ξεπλένεις τις αμαρτίες μου.

Αν με αγαπάς μεινε κοντά στην απουσία σου.

[justforbooks]

Κουλούρι Θεσσαλονίκης: Το street food που αγαπάμε

Μέχρι τη δεκαετία του ΄60 στην Πόλη υπήρχαν τριών ειδών φούρνοι: για ψωμί, που συνήθως ανήκαν σε Αρμένιους, για κουλούρια με σουσάμι (σιμίτια), και για τσουρέκια, παξιμάδια, κουραμπιέδες, τυρόπιτες, μπουγάτσες και λουκουμάδες.

Ο πιο θρυλικός φούρνος, μάλιστα, για σιμίτια ήταν του Μπειλέρμπει, στην ανατολική πλευρά του Βοσπόρου, όπου πρόσθεταν στην ζύμη λίγο μαχλέπι και πετιμέζι ώστε να πάρει χρώμα και γεύση. Από εκεί διοχετευόταν στους σιμιτζήδες που διαλαλούσαν την πραμάτεια φτιάχνοντας συχνά δίστιχα, κοτσάκια όπως τα έλεγαν.

Kαι όταν οι πρόσφυγες ήρθαν με την Καταστροφή στη Θεσσαλονίκη έστησαν την τέχνη που ήξεραν. Μικρά κουλουροποιία που τροφοδοτούσαν τους κουλουρτζήδες στην πλατεία Αριστοτέλους, Εγνατία, Καλαμαριά. Με την ίδια αγάπη που έβαζαν στην Πόλη. Σιγά-σιγά, με επιμονή, ατέλειωτες ώρες δουλειάς και κόπου.

Ζεστά από το ταψί, μέσα στα κοφίνια με τους κουλουρτζήδες να διασχίζουν την παραλία φωνάζοντας με στεντόρεια φωνή: «Εδώ το καλό κουλούρι!». Μέσα σε λίγα χρόνια κάθε γειτονιά είχε και τον κουλουρτζή που ήξεραν όλοι με το όνομά του και το κουλούρι έγινε σαλονιώτικο trademark.

Το κουλούρι Θεσσαλονίκης είναι το πιο διάσημο σνακ όχι μόνο της Θεσσαλονίκης, αλλά όλης της χώρας και όχι άδικα! Δεν υπάρχει φούρνος στην πόλη της Θεσσαλονίκης, που να μην το φτιάχνει με τον δικό του τρόπο. Όπως και να το κάνουμε, αυτό το τραγανό, σουσαμένιο κουλούρι είναι μια εμπειρία από μόνο του.

Και μπορεί να υπάρχουν πλέον ελάχιστοι κουλουρτζήδες στους δρόμους-στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη οι άδειες είναι πιο δύσκολες και από διδακτορικό στο Χάρβαρντ με όλη την υπερβολή της σύγκρισης-αλλά το κουλούρι είναι πλέον σύμβολο. Τόσο ισχυρό που ήδη ερίζουν περί της καταγωγής του. Μόνο που το κουλούρι Θεσσαλονίκης είναι ένα. Τραγανό από έξω, αφράτο από μέσα, για πρωινό, μεσημεριανό, βραδινό, 24 ώρες τη μέρα, 7 μέρες την εβδομάδα, 365 μέρες το χρόνο, όπως όλα τα αυθεντικά πράγματα.

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

[solmeister13]

Έβαλα να ακουσω 'Το παλιό μου τετράδιο' και ένιωσα την ανάγκη να μοιραστώ τις σκέψεις μου μαζί σου. Πρώτη φορά άκουσα το κομμάτι όταν πήγαινα 1η γυμνασίου. Το άκουγα on repeat ώρες ολόκληρες και ήθελα τόσο πολύ να φτάσω καιγω στην ηλικία των 16 για να μπορέσω να νιώσω, οπως πίστευα τότε, περισσότερο τα λόγια και το συναίσθημα. Φέτος λοιπόν στο λαιβ των Χριστουγέννων όταν μπήκε το κομμάτι αρχησα να κλαίω διότι κατάλαβα πως όχι μόνο έχω γίνει 16 αλλά σε 2 μήνες από τότε , τον Φεβρουάριο, θα έκλεινα τα 18 και θα τελείωνα το λύκειο. Δεν κατάλαβα πως πέρασε ο καιρός και δεν ήθελα κι όλας να περάσει.Πάντως ήθελα να σου πω ένα τεράστιο ευχαριστώ που ουσιαστικά με την μουσική σου με μεγάλωσες και ήσουν δίπλα μου, κατά κάποιο τρόπο, όλα αυτά τα σχολικά χρόνια στις δύσκολες στιγμές , όταν ένιωθα μόνη μου , όταν δεν έβρισκα σε τίποτα νόημα και έγινες ο λόγος που 'έκλεισα στο συρτάρι την θηλιά'. Ήσουν , είσαι και θα είσαι ο φύλακας άγγελος πολλών ανθρώπων εκεί έξω είτε σε ανακάλυψαν πρόσφατα είτε σε ακούν χρόνια. Η μουσική σου συνοδεύει στιγμές της ζωής μας. Ξεχειλίζεις ταλέντο και δεν σταματάς να μας εκπλησσεις με τα κομμάτια σου. Είσαι ο πιο γλυκός άνθρωπος που έχω γνωρίσει.Σε ευχαριστώ για όλα.

<3

Σε ευχαριστώ εγώ για κάθε λέξη, συνεχίζουμε το ταξίδι μας <3 <3

[loulouditouheimona]

Παρότι προσωπικά μου αρέσει να κερνάω την παρέα μου, δεν θεωρώ καθόλου σωστό αυτό το "πρέπει" να πληρώνει ο άνδρας σε ένα ραντεβού.

Όσοι είμαστε προοδευτικοί άνθρωποι, υπέρ της ισότητας δεν χρειάζεται να έχουμε τέτοια στερεότυπα. Ρωτάς ένα παλικάρι αν του περισσεύουν χρήματα για να σε κεράσει; Και όχι, δεν σημαίνει πως είναι τσιγκούνης η περίεργος, ζούμε σε δύσκολες εποχές και θα έπρεπε να σεβόμαστε την οικονομική κατάσταση του άλλου.

[taylorforelizabeth]

Δεν ξερω αν ασχολεισαι πλεον ιδιαιτερα μα το tumblr αλλα καπου θελω να το πω.Κι σκεφτηκα εσενα γιατι φαινεται να βλεπεις τις καταστασεις πιο σφαιρικα και σε εκτιμαω σαν ανθρωπο.

Ποναω.Ποναω τοσο πολυ που πνιγομαι.Ποναω τοσο πολυ που το νιωθω σωματικα.Δεν θελω να ζω αλλο εδω και πολυ καιρο.Δεν εχω ιδεα τι θα κανω γιατι δεν πιστευα οτι θα ζω μεχρι τωρα οποτε δεν εκανα πλανα.Δεν ξερω αν θα καταφερω να μεινω εδω

Έχω νιώσει όπως νιώθεις, έχω δει αυτό που βλέπεις και όχι για λίγο, για χρόνια.

Αν προσπαθήσεις να αναγνωρίσεις κάθε μέρα από ένα στοιχείο που μπορεί να σε κρατήσει είναι αρκετό ώστε να δώσει boost στον εγκέφαλο σου και να μείνεις. Αυτό που αισθάνεσαι είναι μέσα σου, δεν είναι εσυ, δεν είναι το όλον που σε χαρακτηρίζει. Φαντάσου την καταθλιψη σαν ένα μαύρο σύννεφο, εσυ είσαι ο ουρανός, το σύννεφο δεν υπάρχει χωρίς τον ουρανό, ο ουρανός υπάρχει χωρίς το σύννεφο. Όλες τις μέρες που τα κατάφερες, κάπου υπήρχε κάποια πολύ κακή που σε έκανε να πιστέψεις ότι θα νικούσε, είσαι όμως εδώ, έχεις μείνει, αλήθεια υπάρχει φως στο τούνελ σου κι ας μην μπορείς να το δεις τώρα.

Κάνε ένα δωρο στον εαυτό σου και διάβασε το "λόγοι για να ζεις" του Matt Haig, στις πολύ δύσκολες μέρες μου με βοήθησε απερίγραπτα και το κρατάω μέσα στην καρδιά μου.

There’s enough beauty in being here & not somewhere else.

Γίνεται καλύτερο, χωρίς πλάνο, μόνο με τη σιγουριά ότι θα γίνει καλύτερο και δεν θα σε νικήσει το σκοτάδι, αλλά το φως σου. Please believe me, even when the darkness is total. Always know that life is not still. Time is space. You are moving through that galaxy. Wait for the stars.

❤️