#Αρχιτεκτονικής και Τεχνολογίας

[justforbooks]

Την επόμενη εβδομάδα, στη Φλωρεντία, ο Σαντιάγο Καλατράβα θα λάβει το βραβείο Leonardo da Vinci Lifetime Achievement. Η μπιενάλε της Φλωρεντίας του αποδίδει αυτό το βραβείο αναγνωρίζοντας στο πρόσωπό του «έναν από τους πλέον επιδραστικούς αρχιτέκτονες της εποχής μας», όμως στην πραγματικότητα ο Καλατράβα, όπως και ο ντα Βίντσι, είναι μια χαρισματική προσωπικότητα της εποχής μας που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί από μια ιδιότητα μόνο.

Αρχιτέκτονας, μηχανικός, καλλιτέχνης, γλύπτης, ζωγράφος, φυσιολάτρης, νεοτεριστής, είναι μερικές μόνο από τις ιδιότητές του.

Ιππότης της τέχνης και της αρχιτεκτονικής. Αυτό είναι ο Καλατράβα το όνομα του οποίου, άλλωστε, δείχνει καταγωγή από το φημισμένο, ομώνυμο τάγμα Ισπανών ιπποτών. Και ως... ιππότη, έχει πολλούς φίλους, αλλά και πολλούς εχθρούς.

Μεγάλα έργα, μεγάλες φουρτούνες

Ο 72χρονος Καλατράβα είναι γνωστός για τον τρόπο με τον οποίο συνδέει τη μηχανική με την τέχνη, όπως έχει κάνει στις αναρίθμητες κατασκευές του σε όλο τον κόσμο, όπως σε γέφυρες και κτίρια. Είναι όμως γνωστός και για τις «γκρίνιες» που προκαλεί, για τρεις, συνήθως, λόγους: Το, συχνά γιγαντιαίο, κόστος των έργων του, τον τρόπο με τον οποίο «συμπεριφέρεται» στα υλικά και δη τα μη ευρέως χρησιμοποιούμενα και το γεγονός ότι στις κατασκευές του δοκιμάζει τα όρια της τεχνολογίας. Αυτό το τελευταίο μπορεί να οδηγεί σε τεχνολογικά επιτεύγματα, αλλά και καταλήγει σε έργα τα οποία είναι ευάλωτα σε αστοχίες. Και τον βάζουν στο στόχαστρο. Ακόμα και συναδέλφων του, που αποδεικνύουν πως έχουν πολύ… δηλητήριο διαθέσιμο να χύσουν για τον Ισπανό. Το αν έχουν δίκιο ή άδικο, πολλές φορές το κρίνουν τα δικαστήρια στα οποία προσφεύγουν οι τοπικές αρχές των πόλεων που παραδίδονται τα έργα του Καλατράβα. Και είναι αρκετές αυτές οι περιπτώσεις.

Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα, ίσως, αυτό της πατρίδας του, της Βαλένθια. «Ουδείς προφήτης στον τόπο του» θα πει κανείς, αλλά, από την άλλη, η πόλη του έδωσε τα «κλειδιά» για να δημιουργήσει την όπερα ώστε να αποκτήσει ένα παγκόσμιο τοπόσημο. Και ο Καλατράβα τη σχεδίασε με τον γνωστό του τρόπο, τις φουτουριστικές γραμμές και το λευκό χρώμα, για να παραδοθεί το 2005.

Ολα θα ήταν καλά εάν δύο χρόνια αργότερα το Palau De Les Arts, όπως ονομάστηκε η όπερα, δεν… πλημμύριζε. Από μια -δυνατή, είναι η αλήθεια- βροχή, το κτίριο της όπερας έμπασε νερά. Και αυτό δεν θα ήταν (μεγάλο) πρόβλημα εάν τα νερά δεν προκαλούσαν μεγάλες ζημιές στις ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις και στα συστήματα θέρμανσης και ψύξης της βασικής αίθουσας και δεν κατέστρεφαν ολοσχερώς ένα βοηθητικό θέατρο του κτιρίου το οποίο καλύφθηκε με λασπόνερα.

Οι εκπρόσωποι της Βαλένθια, οι οποίοι είχαν εγκρίνει την κατασκευή του City of Art and Sciences (ένα συγκρότημα επτά κτιρίων, μέρος του οποίου είναι το Palau De Les Arts) με κόστος περίπου 300 εκατ. ευρώ, είχαν γίνει έξαλλοι. Και έγιναν πιο έξαλλοι όταν ο Καλατράβα -μέσω της ομάδας του- κατηγόρησε τον περιβάλλοντα χώρο του κτιρίου για την πλημμύρα «επειδή ουσιαστικά κατηύθυνε όλα τα νερά στην όπερα», αλλά και όταν, λίγο αργότερα, έδειξε τους ίδιους ως υπεύθυνους. Οι αξιωματούχοι της Βαλένθια, είπε ο εκπρόσωπος του Καλατράβα, αγνόησαν το αρχικό σχέδιο του αρχιτέκτονα για έναν «αδιάβροχο μανδύα» ο οποίος θα προστάτευε το κτίριο.

Το ποτήρι ξεχείλισε πάντως, αρκετά αργότερα. Το 2014, το δημοτικό συμβούλιο της Βαλένθια προσέφυγε δικαστικά εναντίον του Καλατράβα. Αυτή τη φορά αιτία ήταν τα κομμάτια της κεραμικής οροφής της όπερας που έπεφταν, ενώ η υπόλοιπη οροφή είχε ρωγμές - οδηγώντας στο επ’ αόριστον κλείσιμο της όπερας. Στην υπόθεση παρενέβη και ο τότε πρωθυπουργός και οι υπουργοί Οικονομικών της Ισπανίας, οι οποίοι απαίτησαν από τον Καλατράβα να καταβάλλει αποζημιώσεις που θα καλύψουν τουλάχιστον τις εργασίες επισκευής. Οταν ο αρχιτέκτονας απάντησε ότι αυτό είναι κάτι φυσιολογικό για έργα που έχουν επαναστατικό σχεδιασμό, όπως τα δικά του, η κυβέρνηση της χώρας απάντησε κατηγορώντας τον ότι δεν επέβλεπε τα έργα στην εξέλιξή τους και ότι η μελέτη που παρέδωσε είχε λάθη τεχνικής φύσης.

Αυτό, βέβαια, δεν ήταν το μόνο μπλέξιμο που είχε ο Καλατράβα για έργο του. Και πάλι στην πατρίδα του, αλλά στο ��πιλμπάο, αυτή τη φορά, ο Καλατράβα σχεδίασε (το 1990) την πιο… αμφιλεγόμενη γέφυρα του κόσμου. Πρόκειται για τη γέφυρα Zubizuri (στα βασκικά σημαίνει Λευκή Γέφυρα), γνωστότερη ως Γέφυρα Καλατράβα. Για το πρότζεκτ που παραδόθηκε το 1997, ο Καλατράβα χρησιμοποίησε μια πλαστική κατασκευή μήκους 75 μέτρων η οποία πλαισιώθηκε από ένα μεταλλικό τόξο, το οποίο συνδέεται με το γυάλινο πάτωμα της γέφυρας με 39 μεταλλικά καλώδια.

Η αμφιλεγόμενη επιλογή του Καλατράβα να χρησιμοποιήσει τζάμι στο πάτωμα της γέφυρας έγινε για να είναι πιο ορατή τη νύχτα από μακριά. Το ίδιο ορατοί όμως ήταν και οι διερχόμενοι της γέφυρας, οι οποίοι βίωναν μεγαλοπρεπείς… τούμπες, γλιστρώντας στη γυάλινη επιφάνεια. Και ενώ αυτό άρχισε να συζητείται στην πόλη, διαπιστώθηκε ότι κάποια μεταλλικά καλώδια της γέφυρας είχαν κοπεί λόγω κατασκευαστικού λάθους.

Έτσι, το δημοτικό συμβούλιο της πόλης αποφάσισε να αναθέσει στον Ιάπωνα αρχιτέκτονα Ισοζάκι Ατέα να πραγματοποιήσει μετατροπές στη γέφυρα ώστε να μη γλιστρούν οι διαβάτες της. Ο Ιάπωνας έκοψε μια μεταλλική μπάρα της γέφυρας ώστε να τοποθετήσει έναν διάδρομο ο οποίος συνδεόταν με τους Πύργους Ισοζάκι. Ο Καλατράβα έγινε έξαλλος, προσέφυγε στα δικαστήρια το 2006, επικαλούμενος το ηθικό δικαίωμα της αρτιότητας της δημιουργίας του, και κέρδισε. Κάπως έτσι, οι κάτοικοι του Μπιλμπάο… ξαναπλήρωσαν τη γέφυρα. Και προφανώς κανείς δεν τόλμησε να προσφύγει εναντίον του Καλατράβα για το γεγονός ότι το (πανέμορφο, κατά κοινή παραδοχή) αεροδρόμιο του Loiu που κατασκεύασε είναι τέλειο, αν εξαιρέσει κανείς ότι δεν διαθέτει χώρο αναμονής για τους επιβάτες.

Αυτή πάντως, δεν ήταν η μόνη… ολισθηρή γέφυρα που δημιούργησε ο Καλατράβα. Η Ponte della Constituzione, η τέταρτη γέφυρα του Μεγάλου Καναλιού της Βενετίας την οποία σχεδίασε ο Καλατράβα, μετατράπηκε σε… γέφυρα των στεναγμών. Το έργο από μέταλλο και γυαλί κόστισε 11 εκατ. ευρώ και παραδόθηκε το 2008. Σχεδόν αμέσως, οι ντόπιοι άρχισαν να την αποκαλούν «La Trappola», δηλαδή «Η Παγίδα». Ο λόγος είναι ότι η γυάλινη επιφάνειά της ήταν ολισθηρή. Οι ντόπιοι έπεσαν και έμαθαν γρήγορα ότι έπρεπε να περπατούν μόνο στο κέντρο της κυρτής γέφυρας, παρακολουθώντας τους τουρίστες να γλιστρούν και να υπόκεινται κατάγματα.

Μετά από αρκετά χρόνια και αρκετές αποζημιώσεις που κατέβαλε σε πολίτες και τουρίστες που τραυματίστηκαν περπατώντας στ�� γέφυρα, ο δήμος της Βενετίας δοκίμασε να την επιστρώσει με ρητίνη, αλλά και να της βάλει αντιολισθητικά αυτοκόλλητα. Τίποτα δεν λειτούργησε. Η υπεύθυνη δημοσίων έργων της Βενετίας, Φραντσέσκα Ζακαριότο, με μια λιτή της δήλωση έδειξε τι θα συνέβαινε: «Οι άνθρωποι τραυματίζονται και μηνύουν τη διοίκηση της πόλης. Πρέπει να παρέμβουμε». Ετσι, ο δήμος αποφάσισε να επενδύσει άλλες 500.000 ευρώ για να τοποθετήσει ένα μαύρο πέτρινο κάλυμμα πάνω από το γυάλινο πάτωμα της γέφυρας, το 2022. Επιπρόσθετα, ο Καλατράβα είχε προτείνει να τοποθετηθεί στο πλάι της γέφυρας ένα μικρό τελεφερίκ για τους ανθρώπους με μειωμένη κινητικότητα, το οποίο κόστισε 1,5 εκατ. ευρώ, ήταν πολύ αργό και το καλοκαίρι προκαλούσε… θερμοπληξίες, γεγονός που ανάγκασε τους υπευθύνους να το αφαιρέσουν οριστικά το 2019.

Αυτή τη φορά ο Καλατράβα δεν κινήθηκε δικαστικά εναντίον της πόλης. Προφανώς επειδή το 2019 είχε καταδικαστεί με πρόστιμο 78.000 ευρώ από ιταλικό δικαστήριο για βαριά αμέλεια και υπερκοστολόγηση του έργου. Οι Ιταλοί δικαστές έκριναν ότι με δεδομένο ότι ο Καλατράβα είναι ένας διεθνώς αναγνωρισμένος και έμπειρος αρχιτέκτονας και μηχανικός που έχει δημιουργήσει περισσότερες από 40 γέφυρες στην καριέρα του, τα λάθη της Βενετίας «είναι ακόμα σοβαρότερα».

Αρκετά μεγαλύτερες αποζημιώσεις αναγκάστηκε να καταβάλει ο Ισπανός αρχιτέκτονας στην πατρίδα του. Το 2018, στο Οβιέδο της Β. Ισπανίας, το συνεδριακό κέντρο El Palacio de Exposiciones y Congresos (μέρος του, κόστους 79 εκατ. ευρώ, Συγκρότημα του Οβιέδο) που σχεδίασε ο Καλατράβα υπέστη δομική κατάρρευση.

Ο Καλατράβα, το στούντιο της Βαλένθια, Hoc Signo Vinces, ο εργολάβος Fiaga και η υπεργολαβική εταιρεία Esdehor καταδικάστηκαν να αποζημιώσουν με 3,5 εκατ. ευρώ την ασφαλιστική εταιρεία Allianz μετά την κατάρρευση τμήματος του κτιρίου τον Αύγουστο του 2006 κατά τη διάρκεια εργασιών κατασκευής. Από την κατάρρευση, τρεις εργαζόμενοι στο εργοτάξιο τραυματίστηκαν, ευτυχώς ελαφρά.

Ο εργολάβος και ο κατασκευαστής απέδωσαν την ευθύνη για το ατύχημα σε «πρόβλημα σχεδιασμού, διεύθυνσης και εκτέλεσης» αποδίδοντάς το στον Ισπανό αρχιτέκτονα. Η απάντηση της ομάδας Καλατράβα -η οποία εισέπραξε 7 εκατ. ευρώ για να επιβλέπει την κατασκευή- ήταν ότι φταίει ο κατασκευαστής. Στη δίκη, ο Καλατράβα κλήθηκε να καταθέσει, όμως επικαλέστηκε ιατρικούς λόγους για να μην παραβρεθεί, κάτι που δεν έγινε ��εκτό από το δικαστήριο. Αλλά το σκάνδαλο δεν είχε τελειώσει εκεί.

Ο υπεργολάβος εξαπέλυσε νέες κατηγορίες εναντίον του Καλατράβα, καταγγέλλοντας ότι το κόστους 4 εκατ. ευρώ γείσο του συνεδριακού κέντρου, είχε σχεδιαστεί να ανασηκώνεται, όμως το υδραυλικό του σύστημα ήταν τόσο πολύπλοκο που παρουσίαζε διαρκώς βλάβες με αποτέλεσμα να μη λειτουργήσει ποτέ.

Δύο εκατομμύρια ευρώ είναι η αποζημίωση που ζητούν οι ιδιοκτήτες του οινοποιείου Ysios στην Ισπανία από τον Καλατράβα. Το κτίριο που σχεδίασε και δημιούργησε ο διάσημος συμπατριώτης τους βάζει νερά. Οι ιδιοκτήτες απευθύνθηκαν πολλές φορές στην ομάδα του Καλατράβα για να λύσει το πρόβλημα των διαρροών, αυτοί παρενέβησαν επανειλημμένως, όμως δεν κατάφεραν να λύσουν το πρόβλημα. Ετσι, τώρα, ζητούν να διορίσουν μια νέα ομάδα αρχιτεκτόνων και μηχανικών για να επιδιορθώσουν τη ζημιά.

Πρόβλημα έχει και η οροφή του World Trade Center Transportation Hub στη Νέα Υόρκη, η οποία παρουσίασε ζητήματα στεγανότητας το 2015, επισκευάστηκε και… ξανάμπασε νερά το 2017.

Ακριβέ μου Καλατράβα

«Ο Καλατράβα σε ξεζουμίζει». Αυτός ήταν ο τίτλος της προσωπογραφίας που έκαναν οι «New York Τimes» για τον Ισπανό αρχιτέκτονα με αφορμή την κατασκευή του συγκροτήματος που τοποθετήθηκε στη θέση των Δίδυμων Πύργων, στη Νέα Υόρκη. Και αναφερόταν, φυσικά, στο… βασικότερο πρόβλημα που έχουν οι πόλεις που του αναθέτουν έργα. Το κόστος.

«Ο,τι πληρώνει κανείς, παίρνει», θα μπορούσε να είναι ο αντίλογος. Ομως είναι πολλοί αυτοί που κατηγορούν τον ταλαντούχο αρχιτέκτονα ότι φουσκώνει το κόστος των έργων ή ότι εισπράττει παχυλές αμοιβές για έργα που δεν πραγματοποιούνται ποτέ.

Το πιο διάσημο έργο του σε ό,τι αφορά (και) την υπερκοστολόγηση, είναι η Πόλη των Τεχνών και Επιστημών, στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Βαλένθια. Το αρχικό πρότζεκτ προϋπολόγιζε το κόστος στα 150 εκατ. ευρώ. Η τότε κυβέρνηση της Ισπανίας τροποποίησε το έργο και το κόστος ανέβηκε στα 308 εκατομμύρια. Περισσότερα από δέκα χρόνια αργότερα, το κόστος του ίδιου έργου εκτοξεύθηκε στο… εξωπραγματικό ποσό των 1,3 δισ. ευρώ.

Στο Οβιέδο, το συγκρότημα του Καλατράβα κόστισε 79 εκατομμύρια (το πιο ακριβό ιδιωτικό πρότζεκτ στην περιοχή), ενώ ο αρχιτέκτονας κατηγορήθηκε ότι πληρώθηκε από τον τοπικό δήμο επιπλέον 1,5 εκατ. ευρώ για τρία ακόμα πρότζεκτ που απλά δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ.

Στη Βαλένθια, ο τοπικός εισαγγελέας κλήθηκε να εξετάσει καταγγελίες για ��έργα-φαντάσματα», τα οποία πληρώθηκε αλλά δεν κατασκεύασε ο Καλατράβα. Οπως τα 2,7 εκατ. ευρώ που εισέπραξε με απευθείας ανάθεση από την κυβέρνηση της Βαλένθια για ένα συνεδριακό κέντρο κόστους 60 εκατ. ευρώ στο Καστεγιόν, αλλά και 5,8 εκατ. ευρώ για πολυκατοικίες στην Πόλη των Τεχνών και των Επιστημών και έργο στο λιμάνι της Τορεβιέχα. Για είσπραξη 1,2 εκατ. ευρώ από την κυβέρνηση των Βαλεαρίδων Νήσων για τον σχεδιασμό μιας όπερας που δεν κατασκευάστηκε ποτέ, ερεύνησε επίσης τον Καλατράβα η ισπανική Δικαιοσύνη.

Στις ΗΠΑ, το One World Trade Center είχε προϋπολογιστεί μεταξύ 1 και 1,3 δισ. δολαρίων, όμως το τελικό κόστος ήταν σχεδόν τριπλάσιο, στα 3,8 δισεκατομμύρια. Ετσι απέκτησε το παρατσούκλι «Ο ακριβότερος ουρανοξύστης του κόσμου», αν και δεν ήταν το μόνο… αλμυρό τίμημα για τους Νεοϋορκέζους. Εκεί, το όνομα του Καλατράβα έχει συνδεθεί με το WTC Transportation Hub που είχε αρχικά προϋπολογιστεί (το 2004) σε 2 δισ. δολάρια, αλλά τελικά κόστισε περισσότερο από 4 δισεκατομμύρια.

Στο Ντάλας, η γέφυρα Margaret Hunt Hill Bridge είχε αρχικό προϋπολογισμό 65 εκατ. δολαρίων, αλλά τελικά κόστισε 117 εκατομμύρια. Το υπερβολικό κόστος είχε να κάνει με τον σχεδιασμό και την κατασκευή ραμπών πρόσβασης και τις απαλλοτριώσεις. Η αμοιβή του Καλατράβα, -στα 6,3 εκατ. δολάρια- θεωρήθηκε υπερβολική και καλύφθηκε από ιδιωτικές δωρεές.

Ο επίσης διάσημος αρχιτέκτονας, θεμελιωτής του μεταμοντερνισμού, Μάικλ Γκρέιβς, θεωρεί τα έργα του Καλατράβα άδικη σπατάλη. Μάλιστα μιμείται τον Ισπανό αρχιτέκτονα να λέει: «Θα σας φτιάξω φτερά στον σταθμό του μετρό και αυτό θα σας κοστίσει 4 δισ. δολάρια».

Είναι όμως όντως μεγάλο το κόστος για τον μόνο αρχιτέκτονα του πλανήτη που χαρακτηρίζεται σούπερ σταρ; Για τον άνθρωπο που χαρακτηρίζεται ως ο διάδοχος του Γκαουντί και του Ρικάρντο Μποφίλ και που τα έργα του γίνονται τοπόσημα και οι φωτογραφίες τους κάνουν τον γύρο του κόσμου;

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

[eclecticstarlightblogger]

Το μυστικό της αρχιτεκτονικής τεχνολογίας του Παρθενώνα

Το μυστικό αποκαλύπτεται μετά από μελέτες που δείχνουν ότι, παρά το γεγονός πως ο ναός του Παρθενώνα στην Ακρόπολη δεν έχει καν θεμέλια, έχει τριπλή αντισεισμική θωράκιση. Σύμφωνα με την πολιτικό μηχανικό Νίκη Τιμοθέου, μελέτες της αρχιτεκτονικής και δομικής του φόρμας κατέδειξαν πως οι Αρχαίοι είχαν από τότε ανακαλύψει αυτό που σήμερα ονομάζουμε «σεισμική μόνωση». […] Το μυστικό της…

[thoughtfullyblogger]

Το μυστικό της αρχιτεκτονικής τεχνολογίας του Παρθενώνα

Το μυστικό αποκαλύπτεται μετά από μελέτες που δείχνουν ότι, παρά το γεγονός πως ο ναός του Παρθενώνα στην Ακρόπολη δεν έχει καν θεμέλια, έχει τριπλή αντισεισμική θωράκιση. Σύμφωνα με την πολιτικό μηχανικό Νίκη Τιμοθέου, μελέτες της αρχιτεκτονικής και δομικής του φόρμας κατέδειξαν πως οι Αρχαίοι είχαν από τότε ανακαλύψει αυτό που σήμερα ονομάζουμε «σεισμική μόνωση». […] Το μυστικό της…

[greekblogs]

Το μυστικό της αρχιτεκτονικής τεχνολογίας του Παρθενώνα

Το μυστικό αποκαλύπτεται μετά από μελέτες που δείχνουν ότι, παρά το γεγονός πως ο ναός του Παρθενώνα στην Ακρόπολη δεν έχει καν θεμέλια, έχει τριπλή αντισεισμική θωράκιση. Σύμφωνα με την πολιτικό μηχανικό Νίκη Τιμοθέου, μελέτες της αρχιτεκτονικής και δομικής του φόρμας κατέδειξαν πως οι Αρχαίοι είχαν από τότε ανακαλύψει αυτό που σήμερα ονομάζουμε «σεισμική μόνωση». […] Το μυστικό της…

[skandaladiaplokidiafthora]

Το μυστικό της αρχιτεκτονικής τεχνολογίας του Παρθενώνα

Το μυστικό αποκαλύπτεται μετά από μελέτες που δείχνουν ότι, παρά το γεγονός πως ο ναός του Παρθενώνα στην Ακρόπολη δεν έχει καν θεμέλια, έχει τριπλή αντισεισμική θωράκιση. Σύμφωνα με την πολιτικό μηχανικό Νίκη Τιμοθέου, μελέτες της αρχιτεκτονικής και δομικής του φόρμας κατέδειξαν πως οι Αρχαίοι είχαν από τότε ανακαλύψει αυτό που σήμερα ονομάζουμε «σεισμική μόνωση». […] Το μυστικό της…

[followgeorgegr]

Οι γκαλερί και τα μουσεία τέχνης στη Λισαβόνα αξίζουν πολύ από τον χρόνο σου

Η Λισαβόνα υπήρξε από καιρό μια πόλη γεμάτη τέχνη και ιστορία και σε αυτή θα βρεις τα πολιτιστικά ιδρύματα που το αποδεικνύουν: μουσεία γεμάτα από μεσαιωνικούς πίνακες και κλασικά γλυπτά μέχρι παραδοσιακά πορτογαλικά πλακάκια και αντίκες καρότσια. Θα εκτιμήσεις τις γκαλερί που εκθέτει έργα από έμπειρους Πορτογάλους καλλιτέχνες, μεγάλα διεθνή ονόματα και συναρπαστικούς ανερχόμενους στη σκηνή της τέχνης του δρόμου.

Museu Nacional de Arte Contemporânea do Chiado

Το Museu Nacional de Arte Contemporânea do Chiado (MNAC) καλύπτει την ανάπτυξη της πορτογαλικής τέχνης από τα μέσα του 19ου αιώνα έως σήμερα. Μεταξύ των πιο πρόσφατων εξαγορών του μουσείου περιλαμβάνονται οι διακριτικά πορτογαλικοί, αλλά εμπνευσμένοι από την Pop art πίνακες του Sá Nogueira, κομμάτια του γλύπτη José Pedro Croft με έδρα τη Λισαβόνα και του πειραματικού βίντεο του Alexandre Estrela. Έχει επίσης παρουσιάσει προσωρινές εκθέσεις από κορυφαίους Πορτογάλους καλλιτέχνες, συμπεριλαμβανομένης της Botânica του Vasco Araújo, που αποτελεί μια συναρπαστική σκέψη για την αποικιακή κληρονομιά της Πορτογαλίας.

Museu Nacional dos Coches

Με μια συλλογή από πάνω από 70 άμαξες, συμπεριλαμβανομένης αυτής του βασιλιά Φιλίππου του δεύτερου που ταξίδευε από την Ισπανία στην Πορτογαλία το 1619, αυτό το μουσείο είναι από τα πιο δημοφιλή αξιοθέατα της Λισαβόνας. Στο παρελ��όν στεγαζόταν στο ανακτορικό Picadeiro Real, το οποίο μπορείς να επισκεφθείς με ένα επιπλέον εισιτήριο. Το Museu Nacional dos Coches μετακόμισε σε ένα ολοκαίνουργιο κτήριο που σχεδιάστηκε από τον βραβευμένο αρχιτέκτονα Paulo Mendes da Rocha το 2015.

Συλλογή Underdogs

Άνοιξε το 2013 από τους Vhils, που είναι οι πιο διάσημοι καλλιτέχνες του δρόμου της χώρας. Η Underdogs Gallery ανέπτυξε γρήγορα μια φήμη για την εμφάνιση και την ανάθεση καινοτόμων τεχνών του δρόμου από την Πορτογαλία και από όλο τον κόσμο. Θα βρεις έργα καλλιτεχνών, των οποίων τα έργα μπορούν να εντοπιστούν σε ολόκληρη την Πορτογαλία. Όπως οι Add Fuel, των οποίων τα περίπλοκα έργα τέχνης είναι εμπνευσμένα από τα πορτογαλικά παραδοσιακά κεραμίδια. Υπάρχει ακόμη και ένα κατάστημα για περιορισμένες εκδόσεις και εμπορεύματα.

Εθνικό μουσείο κλασικής τέχνης

Εάν σε ενδιαφέρει κάτι με λίγο περισσότερη ιστορία, επισκέψου το Museu Nacional de Arte Antiga για να ανακαλύψεις την πλούσια καλλιτεχνική και πολιτιστική κληρονομιά της Πορτογαλίας. Ιδρύθηκε το 1884 και στεγάζεται σε ένα επιβλητικό παλάτι του 17ου αιώνα με θέα στον Τάγο. Περιλαμβάνει μαζική συλλογή πάνω από 40.000 αντικειμένων. Πίνακες ζωγραφικής, γλυπτά, υφάσματα και μεταλλικά έργα που χρονολογούνται εκατοντάδες χρόνια. Φρόντισε να δεις θησαυρούς όπως το Belém Monstrance, φτιαγμένο από χρυσό που έφερε ο Πορτογάλος πλοηγός Vasco da Gama.

Μουσείο Τέχνης, Αρχιτεκτονικής και Τεχνολογίας

Το Μουσείο Τέχνης, Αρχιτεκτονικής και Τεχνολογίας (MAAT) είναι η απάντηση της Λισαβόνας στο Tate Modern ή στο MoMA, εστιάζοντας στη διασταύρωση της τεχνολογίας και της σύγχρονης τέχνης. Στεγάζεται σε δύο ξεχωριστά κτήρια στις όχθες του Τάγου -το ένα είναι ένα πρώην θερμοηλεκτρικό εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας και το άλλο μια ειδικά σχεδιασμένη κατασκευή εμπνευσμένη από τα απαλά κύματα του ποταμού- και χάρη στις προσωρινές εκθέσεις και εκδηλώσεις που προσφέρει καθίσταται ένα από τα πιο συναρπαστικά πολιτιστικά ιδρύματα της Λισαβόνας.

[emakegr]

Ανάμειξη Πραγματικοτήτων—Βυθιστικές Τεχνολογίες στη Βιομηχανία

https://emake.gr/wp-content/uploads/Ανάμειξη-Πραγματικοτήτων—Βυθιστικές-Τεχνολογίες-στη-Βιομηχανία.jpg

«Οι εμβυθιστικές τεχνολογίες μάς δίνουν μια υπερδύναμη - μια υπηρεσία για να βιώσουμε το μέλλον πριν συμβεί, να δούμε το αόρατο», λέει ο Brian Pene, διευθυντής αναδυόμενης τεχνολογίας στη μηχανική στο Autodesk. Με την εικονική πραγματικότητα (VR), μπορούμε να προβάλουμε προϊόντα πριν κατασκευαστούν, να περπατήσουμε μέσα σε κατασκευές πριν κατασκευαστούν και να κάνουμε αλλαγές σε πραγματικό χρόνο. Με την επαυξημένη πραγματικότητα (AR), μπορούμε να έχουμε σχετικά δεδομένα και σχέδια που σχετίζονται με ένα πρ��γμα ή ένα μέρος να αιωρούνται ακριβώς μπροστά στα μάτια μας όταν το κοιτάμε—και να ελέγχουμε αυτά τα δεδομένα με ένα μόνο βλέμμα.

Και οι πιθανότητες μόλις αρχίζουν. Μάθετε πώς οι καθηλωτικές εμπειρίες μας δίνουν τη δυνατότητα να φανταζόμαστε, να δημιουργούμε, να επαναλαμβάνουμε και να συνεργαζόμαστε με νέους τρόπους με αυτές τις 15λεπτες παρουσιάσεις από το AU Las Vegas 2017.

Το μέλλον του καθηλωτικού υπολογισμού Ομιλητής: Brian Pene

Από τις πρώτες μέρες του Sensorama μέχρι τις καθηλωτικές ηχητικές και οπτικές εμπειρίες που είναι δυνατές σήμερα, ο Brian Pene μας ξεναγεί σε τεχνολογίες μικτής πραγματικότητας και δείχνει πώς το VR και το AR μπορούν να βελτιώσουν την ασφάλεια, την ταχύτητα εγκατάστασης και επιθεώρησης, να συνδέσουν συνεργατικές ροές εργασίας, να βελτιώσουν τη λήψη αποφάσεων , και ενισχύουν τη διαδικασία σχεδιασμού.

Συνδυάζοντας τις πραγματικότητες στο AEC χρησιμοποιώντας εμπειρίες καθηλώσεως Ομιλητής: Simon Yorke

«Η μικτή πραγματικότητα είναι κάτι περισσότερο από ένα ψηφιακό μοντέλο και ένα ακουστικό», λέει ο Simon Yorke, προηγμένος τεχνολόγος σχεδιασμού στην Aurecon. «Για εμάς, έχει να κάνει με την αποτύπωση του κόσμου γύρω μας και την ανάμειξή του με τον ψηφιακό χώρο—τον χώρο του τρισδιάστατου σχεδιασμού, την προσομοίωση και τη βελτιστοποίηση—για να δώσουμε στους σχεδιαστές μας υπερδυνάμεις». Τσέκαρέ το:

Δείτε το μέλλον της εργασίας σε VR, AR και MR Ομιλητής: Stephen Goetzinger

Η Steelcase κατασκευάζει έπιπλα γραφείου εδώ και δεκαετίες, αλλά σήμερα το κάνει με νέους τρόπους για μια νέα γενιά εργαζομένων, χρησιμοποιώντας καθηλωτικές τεχνολογίες που επιτρέπουν στους πελάτες όχι μόνο να δουν τα περισσότερα από 60.000 προϊόντα τους λεπτομερώς, αλλά και να δουν πραγματικά πώς φαίνονται όπως στο πλαίσιο του πραγματικού χώρου—και να μοιραστείτε απαντήσεις σε πραγματικό χρόνο.

Εικονική πραγματικότητα: Όταν ο χρόνος αναπαραγωγής γίνεται σοβαρός Ομιλητής: Gary Radburn

«Ένας χρόνος στην εικονική πραγματικότητα και την επαυξημένη πραγματικότητα είναι η χρονιά του σκύλου—υπάρχουν 7 χρόνια εξέλιξης στριμωγμένα κάθε χρόνο», λέει ο Gary Radburn, διευθυντής εικονικής και επαυξημένης πραγματικότητας στην Dell. Μάθετε πώς ο Radburn και η ομάδα του αναπτύσσουν καθηλωτικές εμπειρίες για να βελτιώσουν και να καινοτομήσουν διαδικασίες στον κόσμο του σχεδιασμού και της κατασκευής.

  Μάθετε περισσότερα στο AU Online Στο AU online, θα βρείτε μια πληθώρα μαθημάτων σχετικά με τη χρήση μικτής πραγματικότητας στο AEC, το Design & Manufacturing και τα Media & Entertainment. Δεν είμαστε καν σίγουροι από πού να ξεκινήσουμε, αλλά εδώ είναι μόνο μερικά:

Επαυξημένη πραγματικότητα: Πρακτικές εφαρμογές για προβλήματα του πραγματικού κόσμου Ομιλητές: Bardia Jahangiri, David Keane, William Tang Το AR σάς δίνει τη δυνατότητα να επικαλύπτετε δεδομένα στον κόσμο γύρω σας. Εξερευνήστε τι σημαίνει αυτό για την αναθεώρηση, την κατασκευή, τον ποιοτικό έλεγχο και το μάρκετινγκ στον κόσμο της αρχιτεκτονικής και των κατασκευών.

Virtual Reality Plus Mixed Reality: The Evolution of Storytelling to Story Living Ομιλητής: Solomon Rogers Στη δεκαετία του '90, η εικονική πραγματικότητα ήταν μια τεχνολογία ψυχαγωγίας καταναλωτών που είχε υπερβολικά διαφημιστεί και χαμηλών επιδόσεων. Αλλά πολλά έχουν αλλάξει από τότε. Μάθετε τι είναι δυνατό σήμερα από τον Διευθύνοντα Σύμβουλο του REWIND, ενός στούντιο περιεχομένου VR που πρωτοπορεί με τη δουλειά του BBC, της Björk και της Red Bull.

Αξιοποιώντας τη μικτή πραγματικότητα για πιο αποτελεσματικό σχεδιασμό, κατασκευή και λειτουργία υποδομής Ομιλητές: Scott Aldridge, Matthew Harraka Η ομάδα του CDM Smith χρησιμοποιεί καθηλωτικές μικτές πραγματικότητες για να επιτρέψει στις ομάδες του έργου να αλληλεπιδράσουν με τρισδιάστατα μοντέλα υποδομής σε κλίμακα. Σε αυτό το μάθημα, επιδεικνύουν την πλατφόρμα VDC τους και συζητούν πώς έχουν ενσωματώσει το MR στις διαδικασίες τους.

Βλέποντας το μέλλον: Πώς εξελίσσονται οι βελτιωμένες πραγματικότητες Πώς οπτικοποιούμε το σχέδιο Ομιλητής: Brent Jackson Η Bridgestone πρωτοστατεί στη χρήση της μικτής πραγματικότητας στην κατασκευή. Μάθετε πώς βελτιώνουν το σχεδιασμό προϊόντων, το σχεδιασμό των εγκαταστάσεων, τις λειτουργίες, την εκπαίδευση και τις πωλήσεις μέσω καθηλωτικών τεχνολογιών.

https://emake.gr/%ce%b1%ce%bd%ce%ac%ce%bc%ce%b5%ce%b9%ce%be%ce%b7-%cf%80%cf%81%ce%b1%ce%b3%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%84%ce%ae%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%b2%cf%85%ce%b8%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba/

[netking011]

Οφέλη από τον προσαρμοσμένο σχεδιασμό ιστοτόπου

Οφέλη από τον προσαρμοσμένο σχεδιασμό ιστοτόπου

Το επίτευγμα μιας επιχείρησης βασίζεται στον τρόπο με τον οποίο το βλέπει ο αντικειμενικός πελάτης. Αυτό το πρότυπο δεν αποτελεί εξαίρεση όταν μια επιχείρηση προσπαθεί να προκαλέσει την αίσθηση της ουσίας της στον Ιστό. Εδώ έρχεται η σημασία της προσαρμοσμένης σύνθεσης ιστού και η σειρά των πλεονεκτημάτων που προσφέρει. Μια πολύ προσαρμοσμένη προσαρμοσμένη σύνθεση ιστού βοηθά στη συνεισφορά νέων επισκέψεων, αλλά επιπλέον κάνει μια ψεκασμό σε αυτές. Θυμηθείτε αν ψάχνετε για μια ικανοποιητική εμφάνιση για να κερδίσετε την εμπιστοσύνη της προσαρμοσμένης σύνθεσης ιστού του πελάτη σας είναι η μόνη σταθερή ρύθμιση.

Τι είναι το Custom Website Design;

Η προσαρμοσμένη διαμόρφωση ιστότοπου είναι ένας εντυπωσιακός συνδυασμός σχεδιασμού και διαδικτυακής ουσίας για τη μεταφορά του σωστού χαρακτήρα του οργανισμού. Με την προσαρμοσμένη αρχιτεκτονική του ιστότοπου, ένας οργανισμός μπορεί να θέσει τα αντικείμενα και τις διοικήσεις του για να προσελκύσει επιχειρήσεις και να επεκτείνει τις επιχειρήσεις. Σε αυτή τ��ν κατεύθυνση, εάν δεν χρειάζεστε την επιχείρησή σας για να κυριαρχήσετε στην τελευταία λέξη της ανταγωνιστικότητας, η επιλογή προσαρμοσμένης αρχιτεκτονικής ιστού θα ήταν η πιο λογική επιλογή. Προσαρμοσμένη σχεδίαση ιστότοπου

Ραμμένο στις απαιτήσεις σας, ταιριάζει στο οικονομικό σας σχέδιο, Αυξήστε το όφελος σας

Όπως σας αρέσει: Μπορείτε να δημιουργήσετε και να συμμετάσχετε στα σχέδια του οργανισμού σας, τον τρόπο με τον οποίο τα χρειάζεστε. Δείτε το επιχειρηματικό σας σύστημα να μετατρέπεται σε πραγματικότητα καθώς συγχωνεύετε περιεχόμενο ιστού στον ιστότοπο για να τραβήξετε την εκτίμηση του πελάτη.

Μείνετε ένα βήμα μπροστά: Η προσεκτική και εξειδικευμένη σύνθεση προσαρμοσμένων ιστότοπων μπορεί να βοηθήσει εσάς και την επιχείρησή σας να παραμείνετε μπροστά στο σοβαρό κλίμα της τελευταίας τεχνολογίας. Σε οποιοδήποτε σημείο το πρόγραμμα διαπιστώνει ότι ο ιστότοπός σας είναι διακριτικός όσον αφορά τη φύση του περιεχομένου και του σχεδίου, τα αντικείμενα και οι διοικήσεις σας διασφαλίζονται να παραμείνουν.

Έχετε το σχέδιό σας: Μια προσαρμοσμένη σύνθεση Ιστού ανήκει στην ιδιοκτησία σας και σύμφωνα με το νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας, διατηρείται η διαδικτυακή εταιρική σας προσωπικότητα.

Pocket Friendly: Καθώς τα μεγαλύτερα τμήματα των οργανισμών εξαρτώνται από την προσαρμοσμένη αρχιτεκτονική ιστού, το κόστος είναι εξαιρετικά σοβαρό. Κατά συνέπεια, μπορείτε να προβλέψετε ένα προσαρμοσμένο σχέδιο με συντηρητικό κόστος.

Επιπλέον, φροντίστε να εξετάσετε αυτές τις εστίες για προσαρμοσμένη σύνθεση ιστού

Κατάλληλη πλοήγηση: Η σωστή διαδρομή εγγυάται ομαλή διορατικότητα για τα προγράμματά της. Όλο το διάστημα, η νόμιμη διαδρομή βοηθά τα εργαλεία αναζήτησης ιστού στην παραγγελία σελίδων του ιστότοπου. Αυτό είναι πιθανώς το κύριο σημείο που πρέπει να ληφθεί υπόψη.

Εμφάνιση και αίσθηση: Τονίστε τη σταθερή αρχιτεκτονική του ιστότοπου για τη σωστή εμφάνιση και αίσθηση για τον ιστότοπό σας. Μια ειδική εμφάνιση και αίσθηση ενός ιστότοπου καθιστά τον ιστότοπο πιο αξιόλογο στον πελάτη του. Σε αυτήν την ένωση θυμηθείτε την επιλογή των σκιών, των θεμελίων της σελίδας, του μεγέθους της σελίδας, της εφαρμογής οπτικής απεικόνισης και ούτω καθεξής

Νόμιμη επικοινωνία: Αναφέρετε προφανώς τις ανάγκες σας για να διασφαλίσετε ότι έχετε τη σωστή προσαρμοσμένη σύνθεση ιστότοπου για τον οργανισμό σας. Βεβαιωθείτε ότι έχετε συμπεριλάβει το "Σχετικά με εμάς" ΚΑΙ FAQ ή όσο το δυνατόν συχνότερα μια σελίδα ερώτησης για να πείτε στα άτομα ποια είναι η ταυτότητά σας ��αι πώς μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί σας.

Τεχνικές Streak: Εάν χρησιμοποιείτε μεθόδους streak για τους ιστότοπούς σας, εγγυάστε ότι η ταχύτητα μεταφοράς παραμένει ανεπηρέαστη. Ο αναβαλλόμενος χρόνος μεταφοράς ενδέχεται να προκαλέσει απώλεια σημαντικών και σημαντικών πελατών. Ομοίως, πρέπει να ανανεώνετε το περιεχόμενο του ιστότοπού σας κάθε φορά.

Στη συνέχεια, με τέτοια αμέτρητα οφέλη της προσαρμοσμένης σύνθεσης ιστού, ένας ολοένα αυξανόμενος αριθμός ιστότοπων την επιλέγει.

Για περισσότερες πληροφορίες: - Σχεδιασμός Ιστοσελίδας Ελλάδα

[businessnews24]

Όμιλος ΟΤΕ: Οδηγεί τα λιμάνια και τη ναυτιλία στη νέα ψηφιακή εποχή

Στο ερευνητικό έργο "DataPorts" για τον ψηφιακό μετασχηματισμό των λιμανιών, συμμετέχει ο Όμιλος ΟΤΕ. Στόχοι του έργου είναι η αξιοποίηση δεδομένων για την βελτιστοποίηση των υπηρεσιών που προσφέρουν τα λιμάνια και την ενίσχυση της αλυσίδας εφοδιασμού και μεταφορών, με οφέλη για το ευρύτερο οικοσύστημα γύρω από τους λιμένες.

Το έργο αποσκοπεί στη δημιουργία μίας κεντρικής πλατφόρμας διαχείρισης δεδομένων, distributed αρχιτεκτονικής, που θα επιτρέπει τη γρήγορη και αξιόπιστη  ανταλλαγή πληροφοριών κινητικότητας τόσο μεταξύ του παραδοσιακού λιμενικού οικοσυστήματος (λιμενικές αρχές, πρακτορεία, ναυτιλιακές και μεταφορικές εταιρείες), όσο και μεταξύ ενός ευρύτερου οικοσυστήματος δημόσιων και ιδιωτικών φορέων γύρω από τα λιμάνια (όπως π.χ. δήμοι, περιφέρειες, εμπορικοί σύλλογοι, εταιρείες κ.α).

Μέσω του DataPorts, επιτυγχάνεται αποτελεσματικότερη παρακολούθηση της κυκλοφορίας των οχημάτων, καλύτερη διαχείριση φορτίων και εμπορευμάτων και ελαχιστοποιείται ο χρόνος μετακίνησης και αναμονής στις κεντρικές αρτηρίες των λιμενικών δρόμων. Επιπλέον, η καλύτερη κυκλοφορία και η μείωση του χρόνου παραμονής των οχημάτων στο λιμάνι έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση εκπομπής αέριων ρύπων στην ατμόσφαιρα. Η αξιοποίηση του DataPorts θα έχει πολλά οφέλη για το ευρύτερο οικοσύστημα των λιμανιών, όπως βελτίωση της παραγωγικότητας, παροχή καλύτερης εξυπηρέτησης και δημιουργία νέων πηγών εσόδων.

Ο Όμιλος ΟΤΕ συμμετέχει στο σχεδιασμό, την ανάπτυξη και τις δ��κιμές των νέων υπηρεσιών, στον καθορισμό των τεχνικών απαιτήσεων και των προδιαγραφών της πλατφόρμας, αλλά και στη συνολική αξιολόγηση του προγράμματος. Επίσης συμβάλλει στην παροχή και ανάλυση δεδομένων, στη διάδοση και αξιοποίηση των αποτελεσμάτων του έργου, καθώς και στη διαμόρφωση του επιχειρηματικού μοντέλου.

Το ερευνητικό έργο DataPorts συγχρηματοδοτείται από την Ε.Ε. μέσω του πλαισίου Horizon 2020 και έχει συνολική διάρκεια τρία χρόνια. Στο έργο συμμετέχουν 13 φορείς (εταιρείες τεχνολογίας και ερευνητικοί οργανισμοί) από πέντε χώρες (Γαλλία, Γερμανία, Ελλάδα Ισπανία και Ισραήλ). Τα λιμάνια της Θεσσαλονίκης και της Βαλένθια ��υμμετέχουν στο έργο DataPorts ως "πιλότοι" για την εφαρμογή της πλατφόρμας διαχείρισης δεδομένων.

COSMOTE: Ευρύ φάσμα λύσεων ICT με εφαρμογή στον κλάδο της ναυτιλίας

Έχοντας συνάψει στρατηγικές συνεργασίες στον τομέα του IT Integration, η COSMOTE αναπτύσσει και υλοποιεί εξειδικευμένες λύσεις ICT, που μπορούν να παραμετροποιηθούν σύμφωνα με τις ανάγκες του κάθε πελάτη, και σε κάθετες αγορές όπως η ναυτιλία. Oι λύσεις που παρέχονται μέσω του IT Integration αφορούν στους τομείς του Cloud και των Data Center, της δικτύωσης και της ασφάλειας πληροφοριών, του Business Inteligence και Data Warehouse, των Big Data καθώς και υπηρεσίες Service Desk, Proactive Monitor, Operations & Support, Service & Program Management, ERP, CRM και Professional Services.

Ειδικά για το cyber security που αποτελεί πρόκληση και για τη ναυτική βιομηχανία, η COSMOTE προσφέρει εξειδικευμένες λύσεις που μπορούν να βοηθήσουν πλοία και ναυτιλιακές επιχειρήσεις να ενισχύσουν τις άμυνές τους σε θάλασσα και στεριά: Cyber Security Operation Center: Για την παρακολούθηση υποδομών ασφαλείας ενός οργανισμού τόσο στην ξηρά όσο και στη θάλασσα, και ενημέρωση σε πραγματικό χρόνο σε περίπτωση που προκύψει περιστατικό παραβίασης.

Next Generation Network Security Solutions: Προηγμένες λύσεις ασφαλείας για την προστασία του δικτύου είτε σε επίπεδο data center και γραφείων, είτε σε επίπεδο πλοίου.

OT/SCADA Security: Λύσεις ασφαλείας για την προστασία των βιομηχανικών συστημάτων των πλοίων και των εντοπισμό κακόβουλων ενεργειών.

Cloud Security: Ολοκληρωμένες λύσεις για την ασφαλή μετάβαση ενός οργανισμού στο cloud και την προστασία των υποδομών του.

Otesat-Maritel: Εξειδικευμένες δορυφορικές ναυτιλιακές υπηρεσίες

Μέσω της θυγατρικής του Otesat-Maritel, ο Όμιλος ΟΤΕ, παρέχει εξειδικευμένες υπηρεσίες τόσο στην ελληνική όσο και τη διεθνή ναυτιλιακή αγορά. Συγκεκριμένα προσφέρει και υποστηρίζει 24/7 δορυφορικές υπηρεσίες και εξοπλισμό Inmarsat, Iridium και VSAT, καθώς και υπηρεσίες και ηλεκτρονικό εξοπλισμό γέφυρας πλοίου. Επιπλέον, η εταιρεία αναπτύσσει εξειδικευμένες για την ναυτιλία ICT λύσεις δορυφορικών ευρυζωνικών επικοινωνιών και δικτύων IP πλοίου με κύρια την βραβευμένη λύση s@tGate, τόσο για επιχειρησιακή χρήση όσο και για χρήση από τα πληρώματα των πλοίων. Μέρος της πλατφόρμας s@tGate αποτελούν οι υπηρεσίες GRAS (Global Remote Assistance Solution), GVMS (Global Vessel Monitoring Solution) και IRIS Cyber Security Solution που έχει αναπτύξει σε συνεργασία με τον Όμιλο ΟΤΕ.

Ο Όμιλος ΟΤΕ διαθέτει υψηλή τεχνογνωσία στον κλάδο του ICT, γεγονός που τον καθιστά συνεργάτη επιλογής για κάθε επιχείρηση, εντός κι εκτός συνόρων, που θέλει να ενισχύσει την ευελιξία της και την ανταγωνιστικότητά της στη νέα ψηφιακή εποχή.

ΠΗΓΗ: capital.gr

[eclecticstarlightblogger]

Το μυστικό της αρχιτεκτονικής τεχνολογίας του Παρθενώνα

Το μυστικό αποκαλύπτεται μετά από μελέτες που δείχνουν ότι, παρά το γεγονός πως ο ναός του Παρθενώνα στην Ακρόπολη δεν έχει καν θεμέλια, έχει τριπλή αντισεισμική θωράκιση. Σύμφωνα με την πολιτικό μηχανικό Νίκη Τιμοθέου, μελέτες της αρχιτεκτονικής και δομικής του φόρμας κατέδειξαν πως οι Αρχαίοι είχαν από τότε ανακαλύψει αυτό που σήμερα ονομάζουμε «σεισμική μόνωση». […] Το μυστικό της…

[thoughtfullyblogger]

Το μυστικό της αρχιτεκτονικής τεχνολογίας του Παρθενώνα

Το μυστικό αποκαλύπτεται μετά από μελέτες που δείχνουν ότι, παρά το γεγονός πως ο ναός του Παρθενώνα στην Ακρόπολη δεν έχει καν θεμέλια, έχει τριπλή αντισεισμική θωράκιση. Σύμφωνα με την πολιτικό μηχανικό Νίκη Τιμοθέου, μελέτες της αρχιτεκτονικής και δομικής του φόρμας κατέδειξαν πως οι Αρχαίοι είχαν από τότε ανακαλύψει αυτό που σήμερα ονομάζουμε «σεισμική μόνωση». […] Το μυστικό της…

[greekblogs]

Το μυστικό της αρχιτεκτονικής τεχνολογίας του Παρθενώνα

Το μυστικό αποκαλύπτεται μετά από μελέτες που δείχνουν ότι, παρά το γεγονός πως ο ναός του Παρθενώνα στην Ακρόπολη δεν έχει καν θεμέλια, έχει τριπλή αντισεισμική θωράκιση. Σύμφωνα με την πολιτικό μηχανικό Νίκη Τιμοθέου, μελέτες της αρχιτεκτονικής και δομικής του φόρμας κατέδειξαν πως οι Αρχαίοι είχαν από τότε ανακαλύψει αυτό που σήμερα ονομάζουμε «σεισμική μόνωση». […] Το μυστικό της…

[skandaladiaplokidiafthora]

Το μυστικό της αρχιτεκτονικής τεχνολογίας του Παρθενώνα

Το μυστικό αποκαλύπτεται μετά από μελέτες που δείχνουν ότι, παρά το γεγονός πως ο ναός του Παρθενώνα στην Ακρόπολη δεν έχει καν θεμέλια, έχει τριπλή αντισεισμική θωράκιση. Σύμφωνα με την πολιτικό μηχανικό Νίκη Τιμοθέου, μελέτες της αρχιτεκτονικής και δομικής του φόρμας κατέδειξαν πως οι Αρχαίοι είχαν από τότε ανακαλύψει αυτό που σήμερα ονομάζουμε «σεισμική μόνωση». […] Το μυστικό της…

[spoilersgr]

Η παγκόσμια συμφωνία για την επιβολή του πολυσυζητημένου φόρου επί των ψηφιακών υπηρεσιών βρίσκεται εκ νέου στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, με τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), να μεταθέτει τη θέσπισή της για τα μέσα του 2021. Την ίδια στιγμή, η παγκόσμια κοινότητα παραδέχεται ότι η αδυναμία επίτευξης μιας κοινά αποδεκτής παγκόσμιας λύσης, μπορεί να οδηγήσει σε μείωση του παγκόσμιου ΑΕΠ κατά περισσότερο από 1% ετησίως. «Ένας παγκόσμιος εμπορικός πόλεμος που θα προκληθεί από τις μονομερείς ενέργειες επιβολής ψηφιακών φόρων διαφόρων χωρών ανά τον κόσμο, θα μπορούσε να μειώσει το παγκόσμιο ΑΕΠ κατά περισσότερο από 1% ετησίως», αναφέρει σε επίσημη δήλωσή του ο ΟΟΣΑ. Τη Δευτέρα 12/10, ο Οργανισμός, με επίσημη ανακοίνωσή του, παραδέχτηκε ότι η όποια προοπτική λύσης δεν θα έρθει νωρίτερα από τα μέσα του 2021. «Η διεθνής κοινότητα έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο στην επίτευξη μακροπρόθεσμης συναινετικής λύσης στις φορολογικές προκλήσεις που προκύπτουν από την ψηφιοποίηση της οικονομίας. Συμφωνεί δε να συνεχίσει να εργάζεται για μια συμφωνία έως τα μέσα του 2021», αναφέρει ο Οργανισμός στη δήλωσή του. Ακανθώδες θέμα Η επιβολή ενός πρόσθετου φόρου επί των ψηφιακών δραστηριοτήτων, που αφορά, κυρίως, τους κολοσσούς της τεχνολογίας, αποτελεί ένα ακανθώδες θέμα για τις 137 χώρες – μέλη του ΟΟΣΑ. «Το ποτήρι είναι μισογεμάτο. Tο “πακέτο” είναι σχεδόν έτοιμο, αλλά μας λείπει μια πολιτική συμφωνία», ανέφερε τη Δευτέρα ο επικεφαλής του «Centre for Tax Policy and Administration» του ΟΟΣΑ, Pascal Saint-Amans. «Ο COVID-19 έχει προκαλέσει καθυστέρηση. Υπάρχει, ωστόσο, η βούληση να ολοκληρώσουμε γρήγορα», διαβεβαίωσε ο ίδιος. Υπογράμμισε δε ότι η διαδικασία που ξεκίνησε το 2013, μπορεί να στεφθεί με επιτυχία έως τα μέσα του 2021. «Α��αγνωρίζοντας ότι οι διαπραγματεύσεις έχουν επιβραδυνθεί τόσο από την πανδημία COVID-19, όσο και από τις πολιτικές διαφορές, έχουμε εντοπίσει τα πολιτικά και τεχνικά ζητήματα που παραμένουν, ώστε να γεφυρωθούν οι διαφορές απόψεων και να προχωρήσουμε στα επόμενα βήματα της πολυμερούς διαδικασίας», συνοψίζει η επίσημη δήλωση του ΟΟΣΑ. Απουσία μιας επίσημης συμφωνίας, οι χώρες έχουν υιοθετήσει μια έκθεση που καθορίζει το παγκόσμιο πλαίσιο αυτής της μεταρρύθμισης, η οποία θα ορίζει νέους κανόνες με στόχο «οι μεγάλες κερδοφόρες εταιρίες, που εκτελούν μια διεθνή δραστηριότητα να καταβάλουν το μερίδιο του φόρου που τους αναλογεί στις χώρες, όπου πραγματοποιούν τα κέρδη». Παράλληλα, θα θεσπίζει έναν ελάχιστο παγκόσμιο φορολογικό συντελεστή που θα μπορούσε να καθοριστεί στο 12,5%. Η υφιστάμενη κατάσταση θα παρουσιαστεί σε νέα έκθεση του Γενικού Γραμματέα του ΟΟΣΑ για τη φορολογία και ήταν προγραμματισμένη να συζητηθεί την Τετάρτη 14 Οκτωβρίου, κατά την συνάντηση των Υπουργών Οικονομικών της G20 και των Διοικητών της Κεντρικής Τράπεζας, υπό την προεδρία της Σαουδικής Αραβίας. Ο ΟΟΣΑ εκφράζει επίσημα την ανησυχία του για την πιθανή απουσία λύσης στη βάση μιας παγκόσμιας συμφωνίας: «θα μπορούσε να οδηγήσει σε πολλαπλασιασμό των μονομερών ενεργειών για επιβολή φόρων ψηφιακών υπηρεσιών και αύξηση των φορολογικών και εμπορικών διαφορών, που θα υπονόμευαν τη φορολογική βεβαιότητα και τις επενδύσεις». «Είναι σαφές ότι χρειάζονται επειγόντως νέοι κανόνες για τη διασφάλιση της δικαιοσύνης στα φορολογικά μας συστήματα και για την προσαρμογή της διεθνούς φορολογικής αρχιτεκτονικής στα νέα επιχειρηματικά μοντέλα. Χωρίς μια παγκόσμια -με βάση τη συναίνεση- λύση, ο κίνδυνος περαιτέρω μη συντονισμένων, μονομερών μέτρων είναι πραγματικός και αυξάνεται μέρα με τη μέρα», δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας του ΟΟΣΑ, Angel Gyria. Παγκόσμια φορολογικά έσοδα $100 δισ. ετησίως Η επιβολή φόρου στα κέρδη των πολυεθνικών της τεχνολογίας (φόρος γνωστός ως GAFA από τα αρχικά το Google, Apple, Facebook, Amazon), θα συνιστά την πρώτη αναμόρφωση των διεθνών φορολογικών κανόνων από τη δεκαετία του 1920 και μετά. Εκτιμάται δε ότι μπορεί να προσθέσει στα παγκόσμια φορολογικά έσοδα $100 δισ. σε ετήσια βάση. Η αναμόρφωση των φορολογικών κανόνων που εισηγείται ο ΟΟΣΑ, αφορά μεγάλες πολυεθνικές με διασυνοριακές δραστηριότητες και έσοδα άνω των €750 εκατ. Σύμφωνα με την εισήγηση του Οργανισμού, για να εμπίπτει μία πολυεθνική στις νέες φορολογικές διατάξεις θα πρέπει να έχει «συστηματική και σημαντική» αλληλεπ��δραση με τους πελάτες στην αγορά μιας χώρας, ανεξάρτητα από το εάν έχει φυσική παρουσία εκεί ή όχι.

[supreme-sep]

τόποι βασανισμού αριστερών

Βασανιστήρια vasanisthria

Μάνη, Mánē  le Grand Magne

Categories

:

Peninsulas of Greece

Mani Peninsula

Landforms of Peloponnese (region)

Landforms of Laconia

ennia-mesaiwnika-vasanisthria-poy-tsakizan-ta-anthrwpina-organa

salos-stin-argentini-agria-vasanistiria-se-ekpaideysi-astynomikon-enas-nekros-kai-14-traymaties

The name "Mani" may come from the name of the Frankish castle le Grand Magne.[1]

The Mani Peninsula, also long known by its medieval name Maina or Maïna, is a geographical and cultural region in Greece that is home to the Maniots. 

The capital city of Mani is Areopoli.

η ταράτσα της οδού μπουμπουλίνας

σπανος χουντα

εατ εσα θεοφιλογιαννακος

κραβαριτης χουντα

θεόφιλογιαννακος

ναταλι μουστακλη

λαμπρου χουντα

εατ εσα εκπαιδευση

Theodore Theofilogiannakos

Greek Military Police 

The Greek Military Police, generally known in Greek by the acronym ESA, was the military police branch of the Greek Army in the years 1951–1974.

Η Μάνη είναι ιστορική περιοχή της Πελοποννήσου που εκτείνεται στη χερσόνησο του Ταϋγέτου.

Ειδικό Ανακριτικό Τμήμα - Ελληνικής Στρατιωτικής Αστυνομίας

Ενεργό 1951

Χώρα Ελλάδα

Τύπος Στρατιωτική Αστυνομία

Υπαγωγή Ελληνικός Στρατός

Διάλυση1974 (αντικαταστάθηκε από τη Στρατονομία)

Αναγνωριστικό σύμβολο Γαλάζιο περιβραχιόνιο με λευκά κεφαλαία γράμματα Ε.Σ.Α

Γεωγραφικά η κυρίως Μάνη ή Μέσα Μάνη, όπως ονομάζεται τοπικά, ορίζεται από τον αυχένα του Ταΰγετου Σαγιά και καταλήγει στο Ακρωτήρι�� Ταίναρο. Η Μέσα Μάνη διακρίνεται με βάση την κατά μήκος κορυφογραμμή στην Ανατολική Μάνη ή προσηλιακή Μάνη, που βλέπει προς το Λακωνικό Κόλπο και στη Δυτική Μάνη ή απόσκερη ή αποσκιερή Μάνη, που βλέπει στο Μεσσηνιακό Κόλπο. Βορειότερα της Δυτικής Μάνης, δηλαδή από την περιοχή της Καρδαμύλης, βρίσκεται η Μεσσηνιακή Μάνη, ή όπως την αποκαλούν τοπικά η Έξω Μάνη. Ο διαχωρισμός αυτός διακρίνεται και στα επίθετα των κατοίκων, όπου της μεν Λακωνικής Μάνης καταλήγουν σε -άκος και στη Μεσσηνιακή Μάνη σε -έας.

Η περιοχή της Μάνης περιλαμβάνει τις άλλοτε επαρχίες του Γυθείου και Οιτύλου της Λακωνίας. Η συνολική της έκταση φθάνει τα 1800 τ.χλμ. επί συνολικού μήκους 75 χλμ. και μέγιστου πλάτους 28 χλμ. που καταλήγει στο Ακρωτήριο Ταίναρο, με σπονδυλική στήλη το όρος Ταΰγετος και ψηλότερη κορυφή τον Προφήτη Ηλία (2.404 μ.). Ο συνολικός πληθυσμός της το 1961 έφθανε τους 20.300 κατοίκους, που ζούσαν σε 150 περίπου οικισμούς.

Σήμερα, μετά τη διοικητική αναδιοργάνωση Καλλικράτης (2011), η περιοχή της Μάνης αποτελείται από τους δήμους Δυτικής Μάνης, με έδρα την Καρδαμύλη, και Ανατολικής Μάνης, με έδρα το Γύθειοκαι ιστορική έδρα την Αρεόπολη.

Ο δήμος Δυτικής Μ��νης ανήκει στην Π.Ε. Μεσσηνίας (πρώην νομό Μεσσηνίας) και προέκυψε από τη συνένωση των (καποδιστριακών) Μεσσηνιακών δήμων Λεύκτρου και Αβίας. Ο δήμος Ανατολικής Μάνης ανήκει στην Π.Ε. Λακωνίας (πρώην νομό Λακωνίας) και προέκυψε από τη συνένωση των Λακωνικών δήμων Σμήνους, Γυθείου, Οιτύλου και Ανατολικής Μάνης.

Ειδικό Ανακριτικό Τμήμα της Ελληνικής Στρατιωτικής Αστυνομίας

Το ΕΑΤ-ΕΣΑ (αρχικά από: Ειδικό Ανακριτικό Τμήμα της Ελληνικής Στρατιωτικής Αστυνομίας) ήταν το κύριο σώμα ασφαλείας κατά τη διάρκεια της δικτατορίας (1967-1974). 

Η ΕΣΑ δεν ήταν δημιούργημα της Δικτατορίας. Συστάθηκε το 1951, λίγο μετά το τέλος του Εμφυλίου και ενώ επίκειτο η είσοδος της χώρας στο ΝΑΤΟ. Ως τότε, ο Στρατός Ξηράς δεν είχε ξεχωριστό σώμα στρατιωτικής αστυνομίας, και στρατονομικά καθήκοντα ασκούσε η Χωροφυλακή. Οι άνδρες της ΕΣΑ φορούσαν χαρακτηριστική στολή με γαλάζιο πηλήκιο και λευκά περιβραχιόνια ενώ έφεραν μεγάλα ξύλινα κλομπς (ρόπαλα).

Τον Απρίλιο του 1967, λίγο μετά την κατάληψη της εξουσίας μετά από πραξικόπημα, ο ηγέτης της χούντας, Γεώργιος Παπαδόπουλος διόρισε τον Δημήτριο Ιωαννίδηεπικεφαλής της EΣA, η οποία μετατράπηκε στο πιο πιστό στη Χούντα σώμα ασφαλείας της Ελλάδας. Όταν ο Παπαδόπουλος κήρυξε στρατιωτικό νόμο μετά το πραξικόπημα του 1967, αυξήθηκε η δύναμη της ΕΣΑ ακόμη περισσότερο, καθιστώντας τη χούντα επικεφαλής του βραχίονα του νόμου και της τάξης, καθώς και (κυρίως) της καταστολής. Επί Ιωαννίδη, έφτασε να έχει δύναμη 20,000 ανδρών και έγινε μια πανίσχυρη παραστρατιωτική οργάνωση, που θα χρησιμοποιούσε ο επικεφαλής της το 1973 για να ανατρέψει τον Παπαδόπουλο.

Χιλιάδες πολιτικοί αντίπαλοι της χούντας συνελήφθησαν από την EΣA και στάλθηκαν σε ορισμένα από τα πιο έρημα νησιά του Αιγαίου. Σε πολλές από τις καταγγελίες για βασανιστήρια κρατουμένων στο πλαίσιο του καθεστώτος Παπαδόπουλου συμμετέχει η ΕΥΔ, και ιδίως στην ανάκριση το Ειδικόν Ανακριτικόν Τμήμα (ΕΑΤ).

Χρήση βασανιστηρίων κατά τη διάρκεια ανακρίσεων από την ΕΣΑ αναφέρθηκε κατά την επταετία[1]. Ο Αλέξανδρος Παναγούλης ήταν ένα παράδειγμα ενός ατόμου σε βασανιστήρια από το ΕΑΤ-EΣA[1][2], ενώ ο πολιτικός Νίκος Κωνσταντόπουλοςείναι ένα άλλο παράδειγμα[3]. Χαρακτηριστική για την βιαιότητα τον βασανιστηρίων είναι η ιστορία του Σπύρου Μουστακλή, αξιωματικού του ελληνικού στρατού με αντιδικτατορική δράση, ο οποίος συνεπεία των βασανιστηρίων του ΕΑΤ-ΕΣΑ έμεινε επί δύο χρόνια παράλυτος και δεν κατάφερε ποτέ να ξαναμιλήσει.

Έρευνα βασισμένη σε συνεντεύξεις 21 πρώην μελών της ΕΣΑ έδειξε ότι όλοι είχαν επιστρατευτεί αρχικά σε κανονική στρατιωτική θητεία κι έπειτα στην ΕΣΑ. Περνούσαν σειρά μεθοδικών εκπαιδεύσεων για μια περίοδο μηνών, ώστε να προετοιμαστούν ψυχολογικά για τα βασανιστήρια συλληφθέντων. [4]

Το "δόγμα" και η βάση των επιχειρήσεων

Σύμφωνα με μαρτυρίες από τις στρατιωτικές δίκες, το δόγμα της ΕΣΑ ήταν "Φίλος ή σακάτης βγαίνει όποιος έρχεται εδώ μέσα"[5].

Στην Αθήνα η βάση της ΕΑΤ-ΕΣΑ ήταν στο δυτικό (υψηλότερο) τμήμα του σημερινού Πάρκου Ελευθερίας επί της Λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας.[6], όπου διατηρούνται σήμερα τέσσερα πέτρινα χαρακτηριστικά κτίρια στρατιωτικής αρχιτεκτονικής του τέλους του 19ου αιώνα, που έχουν κηρυχθεί διατηρητέα από το πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ (Φ.Ε.Κ. 229Δ'/26-3-1997) και σήμερα φιλοξενούν 1. Μουσείο Αντιδικτατορικής και Εθνικής Αντίστασης - 2. Μουσείο Γενικού Ενδιαφέροντος, υπό την ευθύνη του Συλλόγου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών (Σ.Φ.Ε.Α.) και 3. Κέντρο Τεχνών - 4. Μουσείο Ελευθέριου Βενιζέλου, υπό την ευθύνη του Δήμου Αθηναίων.

ΕΙΔΗΣΕΙΣ 27/12/2015 13:14 EET | Updated 27/12/2015 13:14 EET

Τα 10 πιο κτηνώδη βασανιστήρια

Είναι γνωστό πως ο ανθρώπινος νους είναι ιδιαίτερα εφευρετικός όταν έχει να κάνει με θάνατο και καταστροφή- και απόδειξη για αυτό είναι η πρόοδος της τεχνολογίας και της επιστήμης, που πολύ συχνά συμβαδίζει με τον πόλεμο.

Ωστόσο, ακόμα και αυτό κάποιες φορές ωχριά μπροστά στη διαστροφή που κρύβουν κάποιες από τις πλέον κτηνώδεις μεθόδους βασανιστηρίων που έχει σκεφτεί ανθρώπινος νους- 10 εκ των οποίων π��ρουσιάζει, μέσω animation ιδιαίτερα «σκοτεινής» τεχνοτροπίας, το κανάλι Top Trending του YouTube.

Πρόκειται για τα εξής:

Necklacing: Λάστιχο αυτοκινήτου, βρεγμένα με βενζίνη, γύρω από το θύμα και άναμμά του.

The Rack: Μεσαιωνική μέθοδος βασανισμού/ ανακρίσεων, με μια «χροιά» αρχαίας Ελλάδας (θυμηθείτε το κρεβάτι του Προκρούστη): Το θύμα δένεται ανάσκελα και τα μέλη του τραβιούνται μέσω μηχανισμού μέχρι την εξάρθρωσή τους και ακόμα παραπέρα.

Rat in a Bucket: Κουβάς με αρουραίους δένεται πάνω στο γυμνό σώμα του θύματος και στη συνέχεια καυτά κάρβουνα τοποθετούνται πάνω του. Οι αρουραίοι προσπαθούν να διαφύγουν, ανοίγοντας δρόμο με νύχια και δόντια μέσα από το σώμα του θύματος.

Head Crusher: Το θύμα δένεται με το κεφάλι του να ακουμπά σε σταθερό σημείο και ο βασανιστής συνθλίβει αργά, με ειδικό βαρύ εργαλείο, το κρανίο του.

Tucker Telephone: Σύστημα ηλεκτροσόκ στα γεννητικά όργανα που περιελάμβανε ένα τηλέφωνο.

German Chair: Ανάσκελα/ κάθετα πάνω σε μια ανυψωνόμενη μεταλλική καρέκλα, με τα χέρια και τα πόδια δεμένα και την καρέκλα να ανυψώνεται.

Flaying: Γδάρσιμο ενώ το θύμα είναι ζωντανό. Διαδικασία που διαρκούσε ημέρες.

Impalement: Παλούκωμα. Με τη «σωστή» τεχνική, το θύμα επιζούσε για ημέρες.

Brazen Bull: Μπρούντζινος ταύρος. Αρχαιοελληνική «πατέντα», με το θύμα να κλείνεται μέσα σε ένα κούφιο μπρούντζινο άγαλμα, κάτω από το οποίο άναβαν φωτιά. Το θύμα ψηνόταν ζωντανό.

Judas Craddle: Οι βασανιστές «κάθιζαν» το θύμα σε ένα πυραμιδοειδές αντικείμενο και το τραβούσαν προς τα κάτω.

Εννιά μεσαιωνικά βασανιστήρια που τσάκιζαν τα ανθρώπινα όργανα

Δείτε ποια είναι τα μεσαιωνικά βασανιστήρια που κατέστρεφαν τα ανθρώπινα όργανα (Pics)

Ιανουαρίου 19 2015 15:42

Βέβαια σήμερα τα βασανιστήρια έχουν γίνει πιο επιστημονικά, δεν τσακίζουν τα όργανα, δεν σπάνε χέρια, δεν αφήνουν σακάτηδες. Σήμερα τα βασανιστήρια στοχεύουν κυρίως στο να κάμψουν, να εξαθλιώσουν τ��ν ψυχική δύναμη κάποιου. Είναι κυρίως ψυχολογικά βασανιστήρια που δεν αφήνουν πληγές και έχουν καλύτερα αποτελέσματα. Στο μεσαίωνα όμως όταν η επιστήμη «δεν είχε προχωρήσει» τόσο, τα βασανιστήρια ήταν σωματικά και σπάνια ο βασανιζόμενος έβγαινε ζωντανός. Βασανιστήρια από τους ηγεμόνες, από την εκκλησία, από τους άρχοντες από…

Το λίκνο του Ιούδα: βασανιστήριο κυρίως για τους ομοφυλόφιλους και τις μοιχές. Μια ξύλινη πυραμίδα στην οποία καθίζανε δια της βίας γυμνό το θύμα. Έδεναν τα πόδια του τεντωμένα, και στη συνέχεια με έναν ειδικό μηχανισμό, ο βασανιστής γύριζε το θύμα αργά γύρω γύρω. Από το βάρος του ο βασανιζόμενος «σκιζόταν» επάνω στη μύτη της πυραμίδας. Η μύτη δεν καθαριζόταν ποτέ έτσι ήταν γεμάτη αίμα, πύον, ακαθαρσίες και το θύμα πέθαινε τελικά από μολύνσεις στο έντερο.

Η εκδορά: Αυτό ακριβώς που λέει η λέξη. Ο βασανιστής έγδερνε ζωντανό το θύμα του, που είχε ακινητοποιήσει προηγούμενα σε ένα δέντρο, ή σε κάποιον πάσαλο. Το βασανιστήριο ξεκινούσε πάντα από την εκδορά του προσώπου και σιγά σιγά, ο βασανιστής έγδερνε λωρίδα λωρίδα και το υπόλοιπο κορμί. Λένε ότι τα περισσότερα θύματα πέθαιναν πριν το λεπίδι φτάσει στον θώρακα.

Το αχλάδι της αγωνίας: Βασανιστήριο- προειδοποίηση, που δεν επέφερε το θάνατο. Θύματα ήταν οι ψεύτες, οι βλάσφημοι, οι ομοφυλόφιλοι και οι γυναίκες που είχαν την ατυχία να αποβάλλουν στη γέννα. Ένα χάλκινο όργανο σε σχήμα μεγάλου αχλαδιού δια της βίας έμπαινε από τον βασανιστή στις οπές του θύματος. (στο στόμα για τους βλάσφημους και τους ψεύτες, στον πρωκτό για τους ομοφυλόφιλους και στον κόλπο για τις γυναίκες). Με τη βοήθεια μιας βίδας που γυρνούσε ο βασανιστής το αχλάδι άνοιγε και στη συνέχεια έσκιζε το θύμα. Δεν έχουν αναφερθεί θάνατοι παρά μόνο ανεπανόρθωτες παραμορφώσεις.

Ο Ισπανικός γάιδαρος: βασανιστήριο μόνο για μοιχές και ομοφυλόφιλους. Ένα ξύλινο όργανο μακρόστενο σαν την ράχη του γαϊδάρου. Στην κορυφή ήταν αιχμηρό. Τα θύματα κάθονταν γυμνά επάνω ενώ στα πόδια τους είχαν τοποθετήσει επιπλέον βάρος. Ο Βασανιστής μετέφερε από τη μια άκρη στην άλλη το θύμα μέχρι να ομολογήσει το «έγκλημα» του. Συχνά τα θύματα πέθαιναν με φριχτούς πόνους.

Το πιρούνι του αιρετικού: Αυτό δεν ήταν ακριβώς βασανιστήριο, αλλά κομμάτι της απολογίας του αιρετικού, ενώπιον της Ιεράς Εξέτασης. Πριν απολογηθεί λοιπόν, οι ιεροεξεταστές έδεναν στο λαιμό του ένα πιρούνι με 4 αιχμές. Δυο να πιέζουν το κάτω μέρος της γνάθου και 2 να πιέζουν το λαιμό. Το θύμα δεν μπορούσε ούτε να κουνήσει το κεφάλι του, αλλά ούτε καν να μιλήσει αφού σε κάθε κίνηση του, οι αιχμές τον κάρφωναν. Κατά τα άλλα είχε το δικαίωμα της απολογίας.

Ανασκολοπισμός: Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε κάτι για αυτό. Ένας μακρύς μυτερός πάσσαλος έμπαινε από τον πρωκτό του θύματος και έβγαινε από τον ώμο του. Το θύμα παρέμενε έτσι για ημέρες μέχρι να βγει η ψυχή του μέσα σε φριχτούς πόνους. Ευρέως η μ��θοδος αυτή χρησιμοποιήθηκε από τον Βλάντ Ντρακούλ σε Τούρκους αιχμαλώτους, ενώ κατά την περίοδο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, τελειοποιήθηκε. Ο πάσσαλος λειάνθηκε και οι ανασκολοπιστές τον έβαζαν μέσα στο κορμί του θύματος δίχως να πειράξουν κάποιο ζωτικό εσωτερικό όργανο. Το θύμα έμενε ζωντανό για περισσότερες ημέρες.

Ο τιμωρός του μαστού: όργανο βασανισμού αποκλειστικά και μόνο για γυναίκες. Εάν είχε μια γυναίκα μια κρεατοελιά χαμηλά στην κοιλιά ήταν ερωμένη του σατανά και έπρεπε να βασανιστεί, εάν μια γυναίκα είχε παράνομο δεσμό, ή ο άνδρας της δεν την βρήκε παρθένα την πρώτη νύχτα του γάμου, είχε δικαίωμα να χρησιμοποιήσει τον τιμωρό. Μεταλλικό αντικείμενο με δόντια που έκλεινε γύρω από τον μαστό. Εάν το θύμα δεν πέθαινε τότε έμενε για πάντα σημαδεμένο στην καλύτερη περίπτωση και ακρωτηριασμένο. Με περίσσιο σαδισμό οι βασανιστές πολλές φορές πύρωναν το όργανο πριν το χρησιμοποιήσουν στην ευαίσθητη επιδερμίδα.

Η σιδερένια Παρθένα: Έτσι την αποκαλούσαν οι χωρικοί του 16ου αιώνα. Η επίσημη ονομασία ήταν η «Παναγιά της Νυρεμβέργης». Μια μεταλλική όρθια κάσα με καρφιά στο εσωτερικό της. Τα καρφιά ήταν τοποθετημένα σε συγκεκριμένα σημεία. Το θύμα κλεινόταν μέσα στην κάσα, οι βασανιστές έκλειναν την πόρτα και τα καρφιά –στρατηγικά τοποθετημένα- τον κάρφωναν, δίχως να επιφέρουν τον θάνατο. Έμενε εκεί μέσα για ημέρες. Δεν άκουγε τι συνέβαινε έξω. Όταν άνοιγε η πόρτα συνήθως πέθαινε από τους πόνους και τις ανοιχτές πληγές που προηγούμενα είχαν ταπωθεί από τα καρφιά.

Ο χάλκινος ταύρος: Αρχαιοελληνικό βασανιστήριο. Ένας ταύρος κατασκευασμένος από χαλκό, με μια ειδική μικρή πόρτα που έμπαινε μέσα το θύμα. Στη συνέχεια ο ταύρος μεταφερόταν και ακουμπούσε επάνω σε κάρβουνα, ή μεγάλη εστία φωτιάς. Ο βασανιζόμενος σφάδαζε από τον πόνο κλεισμένος μέσα στο χάλκινο βόδι. Λίγο αργότερα τελειοποιήθηκε περισσότερο με ειδικούς σωλήνες που μετέφεραν τις κραυγές του θύματος προς τα έξω και έμοιαζαν σαν τις κραυγές ενός ταύρου.

12 Φεβρουαρίου 2018

23:50

ΚΟΣΜΟΣ

Σάλος στην Αργεντινή: Άγρια βασανιστήρια σε εκπαίδευση αστυνομικών – Ένας νεκρός και 14 τραυματίες

Ένας 19χρονος Αργεντινός αστυνομικός έχασε τη ζωή του και 14 ακόμη διακομίστηκαν στο νοσοκομείο έπειτα από ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης κατά τη διάρκεια του οποίου οι νεαροί νεοσύλλεκτοι υποβλήθηκαν σε κακομεταχείριση υπό υπερβολικά υψηλές θερμοκρασίες, κατήγγειλαν σήμερα οι οικογένειες τους.

«Αυτό που έκαναν σε αυτά τα αγόρια εκείνη την ημέρα, δεν ήταν εκπαίδευση. Ήταν κα��ομεταχείριση, τους χτύπησαν, τους έκαναν φρικτά πράγματα. Θυμίζει ιστορία της στρατιωτικής δικτατορίας» (1976-1983), δήλωσε ο Ρόκε Γκαράι, αδερφός του 19χρονου αποθανόντα στο ραδιοφωνικό σταθμό La Patriada.

Ο Εμανουέλ Γκαράι πέθανε το Σάββατο, πέντε μέρες μετά τη μεταφορά του στο νοσοκομείο με συμπτώματα οξείας αφυδάτωσης, έπειτα από το πρόγραμμα εκπαίδευσης στην Λα Ριόχα, στο βορειοδυτικό τμήμα της χώρας, ενώ 14 από τους νεοσύλλεκτους νοσηλεύτηκαν με παρόμοια συμπτώματα.

«Αυτά είναι άλλα αγόρια που δίνουν μάχη για τη ζωή τους. Ο αδερφός μου δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό, κάποιος που δεν άντεξε επειδή δεν ήταν σωματικά προετοιμασμένος», τόνισε ο Ρόκε Γκαράι, χαρακτηρίζοντας τους επικεφαλής εκπαιδευτές «εγκληματίες».

Την περασμένη Δευτέρα οι νεαροί αστυνομικοί υποβλήθηκαν σε μια πολύ σκληρή προπόνηση, κάτω από τον ήλιο, σε βαθμούς 40 βαθμών Κελσίου και με την απαγόρευση να πιουν νερό, δήλωσε στο ραδιοφωνικό σταθμό ένας εκπρόσωπος των τοπικών αρχών, ο Χουάν Λούνα.

«Αυτό που συνέβη είναι εξαιρετικά σοβαρό, είμαστε αναστατωμένοι, δεν έπρεπε να συμβεί», τόνισε.

Οι αρχές της επαρχίας Λα Ριόχα ξεκίνησαν ποινή έρευνα και έθεσαν σε διαθεσιμότητα τοπικούς αστυνομικούς. Το γραφείο του κρατικού εισαγγελέα διέταξε τη σύλληψη τεσσάρων διοικητών και τεσσάρων αξιωματικών, που κατηγορούνται για ανθρωποκτονία και για παράβαση καθήκοντος.

Η υπουργός Ασφαλείας της χώρας, Πατρίσια Μπούλριχ δήλωσε μέσω Twitter ότι αισθάνθηκε «μεγάλη θλίψη» μετά το θάνατο του νεαρού αστυνομικού. «Πρέπει όλοι να διπλασιάσουμε τις προσπάθειές μας για να αποτρέψουμε τέτοιες πρακτικές να συμβούν ξανά», πρόσθεσε.

Η Ναχίρ, η μνηστή ενός από τους νοσηλευόμενους αστυνομικούς δήλωσε στο τηλεοπτικό δίκτυο TN ότι ο αρραβωνιαστικός της σταδιακά αναρρώνει μετά την εισαγωγή του στο νοσοκομείο σε κατάσταση «ολικής αφυδάτωσης». «Δεν μπορούσε να σταθεί», τόνισε.

«Ακόμα και ένα ζώο δεν το κάνει αυτό», πρόσθεσε χαρακτηριστικά.

Σε περίπτωση που, για κάποιον λόγο, θέλετε να δείτε και άλλα, υπάρχουν και αυτά: Βασανιστήρια

Βασανιστήρια vasanisthria