#Άνδρεα Αρβανιτίδου

[thewomengr]

Ο Άγιος Βασίλης είναι η μορφή των παιδικών μου χρόνων

[Γράφει η Άνδρεα Αρβανιτίδου] Για μένα ο Άγιος Βασίλης υπάρχει στην μαγεία όλης αυτής της εποχής και ίσως τελικά κάποια χρονιά να του στείλω ένα γράμμα τελείως διαφορετικό. Ένα γράμμα που δεν θα ζητάω τίποτα, απλά θα του στείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλη την μαγεία και την αγάπη που κλείδωσε μέσα στην δική μου ψυχή.

Ο Άγιος Βασίλης είναι η μορφή των παιδικών μου χρόνων. Μια μορφή που ακόμα και τώρα με κάνει να θυμάμαι ότι η μαγεία υπάρχει, αρκεί να πιστέψεις. Σαν παιδιά πιστεύαμε τόσο πολύ σε αυτή την γλυκιά φυσιογνωμία του Άγιου Βασίλη, που ερχόταν την πρωτοχρονιά κρυφά και άφηνε δώρα κάτω από τον δέντρο, δώρα για τα παιδιά όλου του κόσμου. Κόκκινο έντονο το χρώμα της στολής του, χρώμα γιορτινό, χρώμα που…

[thewomengr]

Πέρυσι τέτοια μέρα, δεν περίμενα να βρίσκομαι εδώ τώρα…

[Γράφει η Άνδρεα Αρβανιτίδου] Τότε, εκείνα τα Χριστούγεννα φάνταζαν σκοτεινά, μα προσπαθούσα να τα φωτίσω. Αυτό έκανα από μικρή, τα δύσκολα γινόταν θετικά μέσα στο μυαλό μου. Ποιος να περίμενε ότι μετά από τόσο σωματικό πόνο και ψυχική διάλυση, θα ερχόσουν εσύ να ενώσεις τα κομμάτια που για καιρό πατούσα και μάτωνα;

Κάθε πέρσι είναι και καλύτερα ή χειρότερα; Έπαψα πλέον να το σκέφτομαι… Ήταν εκείνη την χρονιά που είχα πλέον χάσει τον μεγάλο μου έρωτα και μετά έχασα και την φίλη μου την κολλητή, που ήταν αδερφή κι ας την ήξερα μόνο ένα χρόνο. Αυτός ο χρόνος έσβησε όλα τα πρόσωπα που προσπάθησαν να το παίξουν φίλες, φίλες με συμφέρον. Τότε, εκείνα τα Χριστούγεννα φάνταζαν σκοτεινά, μα προσπαθούσα να τα φωτίσω.…

[thewomengr]

Μέσα σου είδα εμένα...

[Γράφει η Άνδρεα Αρβανιτίδου] Ό,τι πιο όμορφο να βλέπεις μέσα στα μάτια του εσένα και κάθε φορά που είναι δίπλα σου να θέλεις να γίνεσαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου.

Πόσο σπουδαίο είναι να είσαι ο εαυτός σου μέσα σε μια σχέση, να μην μετράς τα λόγια σου και κάθε φορά να σκέφτεσαι τι θα πεις!Ελεύθερη να ζεις και μέσα από την αγάπη να γεμίζεις την ψυχή σου με όλα όσα και ο άλλος έχει ανάγκη.Ό,τι πιο όμορφο να βλέπεις μέσα στα μάτια του εσένα και κάθε φορά που είναι δίπλα σου να θέλεις να γίνεσαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου.Μέσα στην ψυχή σου, εκεί που η…

[thewomengr]

Ηχούν Χριστούγεννα και η αγάπη διάχυτη στον αέρα

[Γράφει η Άνδρεα Αρβανιτίδου] Εγώ παιδί αυτής της γιορτής παγιδεύτηκα στα γρανάζια της απαισιοδοξίας, της παραίτησης και της σκοτεινιάς.

Ήταν εκείνα τα Χριστούγεννα που η μοναξιά είχε χτυπήσει την πόρτα μου. Μέρες γιορτινές και η ψυχή μου άδεια από συναισθήματα με μια παγωμένη καρδιά να ζει εντός μου.Παντού γύρω μου χαρά, χαμόγελα και γέλια παιδικά. Στολισμένες βιτρίνες και σπίτια ζεστά με μυρωδιά κανέλας και πορτοκαλιού.Στέκομαι στο παράθυρο και νιώθω ένα κενό, αυτό που κλείδωσε μέσα μου με την παντοτινή απουσία σου.Παντού…

[thewomengr]

Οι γιορτές είναι για να ενωθούν ξανά οι οικογένειες

[Γράφει η Άνδρεα Αρβανιτίδου] Σε μια γιορτινή ατμόσφαιρα το τραπέζι ετοιμάζεται από νωρίς το πρωί. Παντού μυρωδιές σε κατακλύζουν. Οι γυναίκες όλες μαζί βοηθάνε την νοικοκυρά να ετοιμάσει το πιο όμορφο τραπέζι. Με πολλά φαγητά, γλυκά, μα πάνω απ’ όλα αγάπη και πολύ ζεστή ατμόσφαιρα. Στην γωνιά του σαλονιού το δεντράκι με τα φωτάκια κάνει το σπίτι ακόμα πιο όμορφο.

Οι γιορτές είναι για να ενωθούν ξανά οι οικογένειες. Συνήθως λόγω υποχρεώσεων όλοι έχουν απομακρυνθεί. Και έρχονται αυτές οι μέρες για να σου θυμίσουν ότι η οικογένεια σε περιμένει. Σε μια γιορτινή ατμόσφαιρα το τραπέζι ετοιμάζεται από νωρίς το πρωί. Παντού μυρωδιές σε κατακλύζουν. Οι γυναίκες όλες μαζί βοηθάνε την νοικοκυρά να ετοιμάσει το πιο όμορφο τραπέζι. Με πολλά φαγητά, γλυκά, μα πάνω απ’…

[thewomengr]

Ακολούθησε για μια φορά το άστρο των Χριστουγέννων...

[Γράφει η Άνδρεα Αρβανιτίδου] Πίστεψε, απόλαυσε, ζήσε την μαγεία των Χριστουγέννων. Μια εποχή που έρχεται να σου θυμίσει ότι όσο κι αν είναι τα περισσότερα μαύρα γύρω μας, υπάρχει αυτή η λάμψη, η χρυσόσκονη στον αέρα που φωτίζει κάθε σκοτάδι της ψυχής. Το μόνο που χρειάζεται είναι να πιστέψεις.

Σκυθρωποί άνθρωποι περπατούν στους δρόμους, δεν σηκώνουν στιγμή το κεφάλι τους ψηλά, ίσως αν το έκαναν αυτό να έβλεπαν στον έναστρο ουρανό αυτό το μοναδικό άστρο, το άστρο των Χριστουγέννων που σε καθοδηγεί στα μονοπάτια της αγάπης.Ένα άστρο φωτεινό που κάποτε οδήγησε τους τρεις μάγους στην ��έννηση του Χριστού. Ένα άστρο τόσο φωτεινό γεμάτο αγάπη σε παρασέρνει στο θαύμα, σε αυτό που έζησαν την…

[thewomengr]

Εκείνες οι γλυκές μνήμες απ' τα Χριστούγεννα όταν ήμασταν παιδιά...

[Γράφει η Άνδρεα Αρβανιτίδου] Η πρώτη μας εξόρμηση για τα κάλαντα ξεκίνησε. Πήγαμε ��ε πολλά σπίτια, τραγουδούσαμε με τον αδερφό μου, περισσότερο εγώ θα έλεγα, αλλά πλέον δεν ντρεπόμουν, είχα συνηθίσει. Το τσαντάκι μου είχε γεμίσει με κέρματα και η χαρά μας ήταν μεγάλη! Τα πρώτα λεφτά που βγάλαμε μόνοι μας! Στην τελευταία πολυκατοικία κάτσαμε στα σκαλοπάτια και μετρήσαμε τα χρήματα, ένα χαμόγελο χαράς σχηματίστηκε στο πρόσωπό μου. Στιγμή δεν σκεφτήκαμε να πάρουμε κάτι για μας, ούτε μια σοκολάτα. Τρέξαμε γρήγορα για να προλάβουμε τα μαγαζιά. Θέλαμε να πάρουμε ένα καλό δώρο στην μαμά και ένα στον μπαμπά...

Ξημέρωνε παραμονή Χριστουγέννων και στο πατρικό μου όλα έμοιαζαν αλλιώς. Πιο όμορφα, πιο φωτεινά, πιο γιορτινά. Από το πρωί, τα κάλαντα σαν ξυπνητήρι ήχησαν στα αυτιά μου. Τα τρίγωνα στο πιο κάτω διαμέρισμα με έκαναν να ανοίξω τα μάτια μου. Μέσα μου ένιωθα διαφορετικά, ο ενθουσιασμός δεν με άφηνε να ηρεμήσω. Σηκώθηκα από το κρεβάτι μου και με μια δρασκελιά βρέθηκα στο κρεβάτι του αδερφού μου.…

[thewomengr]

Σου φώναζα χανόμαστε και έκανες πως δεν ακούς...

[Γράφει η Άνδρεα Αρβανιτίδου] Χανόμαστε αγάπη μου, φώναζα για καιρό, μέχρι που τελικά τίποτα δεν έμεινε όρθιο. Μόνο ένα ρολόι στον τοίχο να κραυγάζει ότι τίποτα δεν γυρίζει στο χθες και αλήθεια πόσο θα ήθελα αυτό το χθες που μπορούσα να δω τα μάτια σου και να χαθώ μέσα τους...

Πως να γυρίσω τον χρόνο πίσω, γίνεται άραγε;Μετά από την καταιγίδα της ζωής μου ακόμα αναρωτιέμαι γιατί όλοι νομίζουν πως ο χρόνος είναι δεδομένος.Οι περισσότεροι αναβάλλουν πράγματα για την επόμενη μέρα και ξανά για την επόμενη, πιστεύοντας ότι πάντα θα έχουν τον χρόνο για να τα πραγματοποιήσουν.Τι είναι τελικά ο χρόνος και η στιγμή;Αν ήξερες ότι το σήμερα είναι το τέλος, θα έκανες κάτι…

[thewomengr]

Μισή ζωή χωρίς εσένα...

[Γράφει η Άνδρεα Αρβανιτίδου] Και περνάς την μισή ζωή σου ελπίζοντας ότι μια μέρα το όνειρο θα σταθεί μπροστά σου. Ένα όνειρο που έμεινε κλειδωμένο σε ένα εφηβικό συρτάρι. Και εκεί που οι ελπίδες χάθηκαν και η ζωή σου είναι πλέον μισή, έρχεται το απροσδόκητο. Για πόσο όμως;

Μισή ζωή έψαχνε ο ένας τον άλλον, μισή ζωή ανάμεσα σε προσμονές, ενθουσιασμούς και ψεύτικες αγάπες.Χρόνια ολόκληρα ψάχνεις αυτό το ολόκληρο που θα κουμπώσει με το μέσα σου και θα κάνει την ζωή σου ολόκληρη, μια ζωή γεμάτη με ουσία.Έρωτες που χάθηκαν στον πρώτο ενθουσιασμό, αγάπες που έμοιαζαν σαν ένα ζεστό χάδι, αγκαλιές στιβαρές που έχασαν την δύναμή τους με τον χρόνο.Ένας αγώνας για να βρεις…

[thewomengr]

Μόνο εσύ άγγιξες τις πιο ευαίσθητες χορδές της ψυχής μου!

[Γράφει η Άνδρεα Αρβανιτίδου] Και εκεί που τίποτα δεν είχα να περιμένω, ήρθες και η μορφή σου έγινε ζωντανή, σε είχα απέναντί μου να με κοιτάζεις με το βλέμμα της αγάπης. Τα μάτια σου έκρυβαν μέσα τους έναν έρωτα απόλυτο, αληθινό, γεμάτο αλήθεια, γεμάτο πάθος που έκαιγε τον οποιονδήποτε βρισκόταν κοντά μας.

Σε έψαχνα στα όνειρά μου για χρόνια, σε αναζητούσα σε κάθε στιγμή μοναξιάς. Κάθε ρανίδα του κορμιού μου σε λαχταρούσε πριν καν σε γνωρίσει. Με την θολή σου μορφή ξενυχτούσα στο π��ιδικό μου κρεβάτι.Ώσπου τα χρόνια πέρασαν και δεν ερχόσουν, η απογοήτευση φώλιασε μέσα μου, ανούσιες σχέσεις και ψεύτικες αγάπες με πολιορκούσαν χωρίς ουσία, χωρίς αυτό το μαγικό σκίρτημα της καρδιάς. Μόνο πάθος της…

[thewomengr]

Ίχνος φωτός...

[Γράφει η Άνδρεα Αρβανιτίδου] Κοιτώντας προς το φως, αναρωτιέμαι αν ό,τι πέρασα άξιζε την προσοχή και τον πόνο, αν ο κάθε άνθρωπος που πέρασε από την ζωή μου έπρεπε να έρθει. Αν αυτοί που δεν άξιζαν μου έδωσαν μαθήματα ή απ��ά άφησαν πληγές ανοιχτές στην ψυχή μου.

Κάθε που η ψυχή σου βουτάει μέσα στο σκοτάδι, πάντα θα αχνοφαίνεται μια ηλιαχτίδα φωτός κάπου στο βάθος.Όσα σκοτάδια κι αν σε τυλίξουν και κάποιες στιγμές χαθείς στο άπλετο μαύρο, πάντα θα υπάρχει μια χαραμάδα, έστω και μικρή, από όπου θα εισβάλει λίγο φως και αν δεν μπορείς να το διακρίνεις αμέσως, κάποια στιγμή θα κοιτάξεις προς τα εκεί.Αυτή η μικρή χαραμάδα θα σου δώσει αυτή την μικρή ελπίδα…

[thewomengr]

Χάθηκα στο βλέμμα σου

[Γράφει η Άνδρεα Αρβανιτίδου] Χάθηκα μέσα σε ένα πέπλο αληθινού έρωτα, είδα τον εαυτό μου μέσα σου και όχι, δεν τρόμαξα. Όσο κι αν χάθηκα στο βάθος της ψυχής σου, ήξερες να με κρατάς στην επιφάνεια, η αγκαλιά σου πάντα εκεί σε κάθε όμορφη και άσχημη στιγμή.

Μέσα στα μάτια σου βυθίστηκα χωρίς να γνωρίζω τις συνέπειες.Η πρώτη μας ματιά που δεν κατάλαβα πόσο σημαντική ήταν.Με κοίταξες και δεν γνώριζα ότι κοιτάζω τον ίδιο μου τον εαυτό.Το βλέμμα σου πάνω μου έδωσε πνοή στο όνειρό σου κι εγώ τότε δεν ήμουν σε θέση να καταλάβω, να δω καθαρά.Το φιλί σου, το πρώτο μας φιλί, με έκανε να δω αυτό το βλέμμα γεμάτο λαχτάρα και αγάπη.Μια αγάπη διαφορετική από…

[thewomengr]

Η γεύση σου στα χείλη μου...

[Γράφει η Άνδρεα Αρβανιτίδου] Η γεύση σου στα χείλη μου σε εκείνο το σημείο που ενώθηκαν για πρώτη φορά, μένουν σαν αγάλματα για να θυμίζουν ότι η ζεστασιά τους έδωσε πνοή σε ένα υπόγειο και όλα τότε πήραν φως. Φιλιά που δεν δόθηκαν ποτέ και ήρθαν για να δώσουν αγάπη, για να ενώσουν δύο κόσμους που το όνειρό τους ήταν να βρει ο ένας τον άλλον.

Ποια να είναι άραγε αυτή η γεύση που νιώθεις ακόμα και μετά από χρόνια;Μια γεύση που όσο κι αν ξεπλύνεις μένει πάνω στα χείλη σου χαραγμένη με ανεξίτηλο στυλό;Η γεύση των χειλιών σου είναι αυτή η γεύση που δεν ξεχνιέται, δεν φεύγει, σαν τατουάζ πάνω στο κορμί σου, στα χείλη σου, να σου θυμίζει αυτό το φιλί που δεν μοιάζει με κανένα.Τα χείλη σου που με την κάψα τους και την δροσιά τους παράλληλα,…

[thewomengr]

Δεν μου μοιάζει πια το είδωλό μου στον καθρέφτη...

[Γράφει η Άνδρεα Αρβανιτίδου] Όλα άλλαξαν γύρω μου. Καταστάσεις, άνθρωποι και γεγονότα που έφεραν πιο κοντά το σκοτάδι. Στην αρχή όλα έμοιαζαν σαν ένα παιχνίδι επιβίωσης, μια ζαριά στην τύχη και η ζωή έγινε το τρόπαιο σε ένα επιτραπέζιο με δικούς του κανόνες. Κανόνες που κάθε παρτίδα μόνη της ορίζει.

Νύχτες και μέρες χαμένη σε ένα μόνιμο σκοτάδι. Χρόνια βουτηγμένη στα γρανάζια του πόνου.Όλα άλλαξαν γύρω μου. Καταστάσεις, άνθρωποι και γεγονότα που έφεραν πιο κοντά το σκοτάδι.Στην αρχή όλα έμοιαζαν σαν ένα παιχνίδι επιβίωσης, μια ζαριά στην τύχη και η ζωή έγινε το τρόπαιο σε ένα επιτραπέζιο με δικούς του κανόνες. Κανόνες που κάθε παρτίδα μόνη της ορίζει.Εξάρες δεν έχει πια το δικό μου μονοπάτι,…

[thewomengr]

Ήρθες και διέγραψες το παρελθόν μου, φώτισες το παρόν μου και πέρασες στην αιωνιότητα

[Γράφει η Άνδρεα Αρβανιτίδου] Η διαγραφή του παρελθόντος δεν γίνεται σε όμορφες στιγμές, αλλά μόνο σε ό,τι δεν αξίζει να θυμάσαι. Αναμνήσεις που δεν έχουν καμία αξία, μπορεί το κατάλληλο άτομο να τις πάρει μακριά.

Ένα φιλί ήταν ικανό να σβήσει ένα πονεμένο παρελθόν. Ένα φιλί ήταν ικανό να διαγράψει τα πάντα και όλα μέχρι τότε έμοιαζαν με φθηνούς ενθουσιασμούς. Η μορφή σου και το χαμόγελό σου, φώτισε το παρόν μου και έσβησε ό,τι άσχημο με πόνεσε. Με έκανε να ξεχάσω πληγές, λόγια και αγάπες που δεν άξιζαν. Το χθες με το τώρα ενώθηκαν με μια αγάπη που ήταν γραφτό να περάσει στην αιωνιότητα. Άραγε όλοι έχουν…

[thewomengr]

Μέσα σου είδα εμένα...

[Γράφει η Άνδρεα Αρβανιτίδου] Ό,τι πιο όμορφο να βλέπεις μέσα στα μάτια του εσένα και κάθε φορά που είναι δίπλα σου να θέλεις να γίνεσαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου.

Πόσο σπουδαίο είναι να είσαι ο εαυτός σου μέσα σε μια σχέση, να μην μετράς τα λόγια σου και κάθε φορά να σκέφτεσαι τι θα πεις!Ελεύθερη να ζεις και μέσα από την αγάπη να γεμίζεις την ψυχή σου με όλα όσα και ο άλλος έχει ανάγκη.Ό,τι πιο όμορφο να βλέπεις μέσα στα μάτια του εσένα και κάθε φορά που είναι δίπλα σου να θέλεις να γίνεσαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου.Μέσα στην ψυχή σου, εκεί που η…