#çöküş

[ayisiginingucu]

[mrberkqy]

Çöktük

Ekonomi çöktü; artık krediyle bile araba alınamıyor.

Eğitim çöktü; liseye giden çocuklar İstanbul’u kimin fethettiğini, Osmanlı’yı kimin kurduğunu bilmiyor.

Sağlık çöktü; insanlar aylar sonrasına bile randevu alamıyor.

Toplum çöktü; sokakta cahillikten uyuşmuş aptallar insanlara zarar veriyor, huzur bozuyor.

Adalet çöktü; kimse hak ettiği cezayı almıyor, bütün potansiyel suçlular dışarıda cirit atıyor.

Çöpleştik; sınırlardan bilmediğimiz sayıda artık ülkeye giriyor, çocuklara, kadınlara ve insanların huzuruna zarar veriyor.

��lke, hukuksuzluğun; güçlünün sözünün geçtiği, haklının ezildiği, haksızın savunulduğu bombok bir hale geldi. Bu da yetmiyor; Atatürk'ün bize miras bıraktığı ülkeyi, onun bunun malzemesi yapmaya çalışıyorlar. "Türk milleti" değil, "Türkiye milleti" diyerek içimizdeki artıklara destek çıkıyorlar. Ama hayır! Bu ülke kimsenin malı değildir. Türkiye Türk’tür, Türk kalacak! "Türkiyeli" veya "Türkiye milleti" değil; Türk ve Türk milleti diyeceksiniz!

[tozluhayaller]

Bazı anlar vardır, insan nasıl tarif edeceğini bilemez. Anlatamaz, kelimelere dökemez ya. İşte biri dökmüş;

Benim için gerçek bir çöküştü. Ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Bir şey üzerinde çalışırken başka şeyler de yapmam gerekiyordu. Bunlar bana birer yüktü, üstesinden gelebileceğimden emin değildim. Aslında hepsi üst üste geldi. Böyle şeyler için zorlandığımı fark ettiğimde ise kendimi suçladım. Bana kendimi kötü hissettiren çok şey vardı ama bunların ne olduğunu bulamıyordum. Fiziksel olarak zorlanmaya katlanabilirim ama mental olarak ilk defa zorlanıyordum. Nasıl üstesinden gelinir bilmiyordum, kimseye de anlatamadım. Ve biliyordum, tek değildim, benim gibi olan yüzlerce insan vardı...

[sezginer35]

Tünaydın... ☕☕

[benimsadeceben]

Şu postlera etiket koymak ne sıkıcı bir şey ya

[camusmisali]

Benim kalabalığım bile yalnızlık içeriyor

[sessizliginincisii]

[birgecebirdesen]

Güvenmek'

Benim için imkansızlıktan fazlası...

[cagdasyatirim]

[suymussumm]

Ağlama

Ağlama

Ağlama

Ağlama

Şimdi olmaz

Otobüstesin

Okuldasın

Sınavdasın

İştesin

Sokaktasın

Yanında biri var

Annen odaya girer

Ağlama sus.

[ayisiginingucu]

[birbedenfazlaruh]

Bazen çok şey sırtlanman gerekir. Birileri üzülmesin, kırılmasın diye. Sevdiklerinin yükünü bile atarsın omuzlarına sanki senin yükün yetmiyormuş gibi. Sonra ağır gelmeye başlar hepsi kimseye diyemezsin gel bana yardım et omuzlarımdan tut ve kaldır beni. Zaten demek mi gerekir ki? Uzaktan bakınca anlaşılmaz mı duruşun? Ezilmiş, büzülmüş haldesindir. Yavaş yavaş çökersin. Zaten yükleri olan birinin omurgası asla dik olmazdı ve omurgası dik olmayan bir ruh asla büyümezdi.

[balsendin]

Her şeyi çöpe attım ama , çöpü atmaya elim varmıyor.

[peri-k-z]

" Uykuyla dinlenemeyecek kadar yorgunum artık ...."

[benimsadeceben]

Kalbime bir ağırlık çöküyor ve ben bununla başa çıkamıyorum

[alittlesky]

Kulaklarımı kapatıyordum. Çünkü sesi duymadığımda hayatımın yıkılışını duymadığımda öyle bir şey olmuyordu. Duymuyorsam, görmüyorsam, inanmıyorsam sanki olanlar hiç olmuyordu. Çocukken battaniyeyi kafamıza kadar çektiğimizde tüm kötülüklerden korunmuyor muyduk? O tüm kötülükler yok olmuyor muydu biz gözlerimizi kapattığımızda? Peki ya şimdi? Battaniyeyi ne kadar üzerime kapatsamda kurtulamadım o yıkımdan. Battaniyemin üzerine düşüp beni içerde kapana kıstırdı. Nefessiz bıraktı. Ama yok olmadı.