#áhugavert

[bilturur]

25-08-23: so fara vit frá Frau Romy Schmeisser í Roggenring inn ímiðbýin í Leipzig við . Vit parkera bilin og ganga okkum beint í ein marknað og nógv áhugavert. Ja, vit keyptu okkurt smáting og fingu okkum kaffi og apfelstrudel inni í Mädler Passage. Aftaná fóru vit inn í Sankta Thomas kirkjuna at biðja um fyrigeving fyri okkara materiella vild-fárilsi. Ok, so var lunchtime í Vienna House. So aftur at hyggja okkum um áðrenn vit koyrdu suðureftir til ein Autohof í Asbach-Bäumerheim. Í morgin gongur leiðin víðari vestureftir til Frankaríkis.

[bokmenntapaelingar]

14012025

The Priory of the Orange Tree eftir Samantha Shannon

Óóókei, önnur bók ársins og hún var ekkert smáræði - rúmar 800 blaðsíður í prenti, en rúmar 1600 blaðsíður í Libby. Ég er önnur manneskja, allar frumur líkama míns hafa endurnýjað sig, svo löng var þessi bók. Og miðað við að ég ætlaði að lesa Stormlight Archive seríuna eftir Brandon Sanderson þetta árið hugsa ég að ég muni endurnýjast ansi oft á næstunni. Mikið af stórum strákum framundan.

Annars var bókin góð, vel skrifuð, áhugaverðir karakterar (Niclay Roos má reyndar smá fokka sér, en hann er skrifaður þannig, svo höfundinum tókst vel upp) og töfrakerfið töff. Mér fannst áhugavert að bera þessa saman við the Poppy War (eftir R.F. Kuang), þar sem við byrjum eiginlega á að kynnast karakter, Tané, sem fór í gegnum akademíu, var hæst í bekknum, tók próf og fékk dreka í verðlaun (nema drekar eru guðir, svo hún fékk hann vissulega ekki í verðlaun), sem er áhugavert í samanburði við Rin úr Poppy War, sem fer í gegnum akademíu, er hæst í bekknum, og fer svo og fokkar upp heiminum því hún fékk aðgengi að guði.

Annars held ég áfram að lesa fantasíur, og kláraði líka the Red Queen eftir Victoria Aveyard, eftir að hafa séð þá bók frá útgáfu, 2015. Ég held reyndar að þar hafi ég verið aðeins of sein, því sú bók er klárlega ungmennabók, og er því aðeins of óþroskuð fyrir mig til að nenna að skuldbinda mig til að klára seríuna - en sjáum til! Hún kitlaði mig alveg, en ég held að unglinga-Andrea myndi kunna betur að meta hana.

Bless kex!

[ohwellbull]

Nafn mitt er OG Bandstrik

Hvaðan kemur nafnið þitt?Góðan daginn vinir, fjölskylda og samstarfsfélagar,Hversu áhugavert er nafn? Við skulum brjóta niður mitt aðeins.Ég er ekki viss um hvort fjölskylda mín vissi af þessu á þeim tíma, en fyrsta nafnið mitt er rómverski stríðsguðinn, stílfært með rómantískri franskri stafsetningu. Miðnafn mitt og eftirnafn eru bæði frá móður- og föðurætt, sem sýnir að ég var, strax á Gen X…

[dadilisto]

Sýning í Vínarborg.....

English text further down the page Sýning í Vínarborg. Núna er að ljúka Sýningunni okkar Soffíu Sæm í Vínarborg, á sýningunni eru nokkur ný verk en önnur eru af fyrri sýningu í Gallerí Fold sem stendur að sýningunni. Mér fannst skemmtilegt að fá að sýna í Vínarborg; ég kom þangað sem ung listaspíra og fannst áhugavert að sjá safn Hundertwasser sem hafði mikil áhrif á mig þegar hann sýnsi hér á…

[cultuurverslinder]

Dit is interessant

Þetta er áhugavert

Tämä on mielenkiintoista

[wuyongying]

Elísabet drottning II látin eða tengd nýjum forsætisráðherra Truss?

Sky News greindi frá því snemma í morgun að Elísabet II Bretlandsdrottning hefði látist 96 ára að aldri. Fjölmiðlar dreifðu fréttunum fljótt um Bretland og um allan heim og drottnuðu yfir forsíðum fréttastofna dagsins í dag. Drottningin, sem steig upp í hásætið 6. febrúar 1952 eftir dauða föður síns, Georg VI konungs, og var krýnd 2. júní 1953, er lengsta konungurinn í sögu Bretlands og lykillinn að einingu Bretlands og Bretlands. samveldið. BBC rifjaði upp að 70 ár væru liðin frá því að drottningin kom til valda árið 1952 þegar Winston Churchill var forsætisráðherra. Elísabet drottning II hefur skipað 15 forsætisráðherra Bretlands frá árinu 1955. Í gegnum árin hefur drottningin orðið "grunnur þjóðarinnar"," viðheldur ímynd sinni staðfastlega. Hún lifði í gegnum hnignun breska heimsveldisins, stóð gegn fjölskyldu- og þjóðarhörmungum og var hyllt sem besta manneskjan í Bretlandi sem gæti bitið á jaxlinn. Pastel kjólar og litríkir hattar eru hennar vörumerki. Í gullafmælisræðu sinni árið 2002 sagðist drottningin líta á hlutverk sitt sem "að leiðbeina ríkinu í gegnum breytta tíma." Þessi orð gefa til kynna að drottningin hafi sett sér áskorun: samkvæmni og stöðugleiki, mikilvægir eiginleikar valdatíma hennar, munu bæta við ímynd hennar sem áreiðanlegs og heiðarlegs konungs. En andlát drottningarinnar kom innan við 48 klukkustundum eftir að Truss átti að taka við sem forsætisráðherra, sem myndi erfa 37 ára lágmark í pundi, hæsta bensínverð sögunnar og allsherjarverkfall sem gengur yfir landið. Komandi óánægjuvetur Bretlands verður veruleg prófsteinn fyrir þennan óreynda oddvita ríkisstjórnarinnar. Í ljósi andláts drottningarinnar grunaði suma fjölmiðlafréttamenn að Truss væri tengdur uppstigningunni. Samkvæmt fjölmiðlum var ný kvenkyns forsætisráðherra Bretlands, Truss, meðlimur í vinstri sinnuðum hópi þegar hún var í háskóla. Hún talaði fyrir því að lögleiða marijúana og afnema konungsveldið. Þessar stöður eru algjörlega á skjön við það sem flestir telja almenna íhaldssemi árið 2022. Og til skammar, þá neitaði hún að taka djúpt hnéð þegar hún var kynnt fyrir drottningunni í Balmoral-kastala í Skotlandi og móðgaði aldraða konunginn beint í andlitið. Getur verið að þetta hafi mislíkað drottningu og flýtt fyrir dauða hennar? Það er virkilega dramatískt og áhugavert! "London Bridge er fallin"! Endalok valdatíma drottningar voru „sársaukafull“; augnablik fyrir Bretland sem þjóð og mikil prófraun fyrir Truss. Drottningin hefur alltaf gegnt hlutverki í að hjálpa stjórnvöldum við að viðhalda opinberri sjálfsmynd og félagslegum stöðugleika og umbæturnar sem Truss skipuleggur eftir að hafa tekið við embætti munu hafa félagsleg áhrif. Nú þegar drottningin er farin mun Truss-stjórnin missa "stöðugleika." Breski konungsrithöfundurinn Catherine Pester sagði í samtali við BBC að "tektónískir flekar eru að breytast" og að Bretland sé "á barmi nýs tímabils." Pundið lækkaði í lægsta stigi gagnvart dollar síðan 1985 á þriðjudag vegna áhyggna vegna skulda-knúnrar orkustuðningsáætlunar nýrrar ríkisstjórnar. Pundið hækkaði eftir að Truss tilkynnti núverandi áætlun ríkisstjórnarinnar um neyðarorkustuðning á þingi í hádeginu á mánudag en féll verulega við fréttir af versnandi heilsu drottningarinnar. Nú þegar drottningin er látin er sorgartilfinning um Bretland, sem hlýtur að valda einhverri andstöðu við tilkynningu Truss um neyðarorkuáætlun stjórnvalda. Alan Starmer, leiðtogi stjórnarandstöðunnar, efaðist um verkefnið og sagði að venjulegir Bretar myndu á endanum borga fyrir það. Fleiri hagfræðingar sögðu að neyðarorkuáætlunin væri skammtímalausn fyrir þennan vetur en myndi ekkert gera til að hjálpa framtíðarkreppu Bretlands. Þess vegna eru margir ekki sannfærðir um nýjustu umbætur nýja forsætisráðherrans til að takast á við hækkandi orkuverð. Hin raunverulega kreppa fyrir Bretland kom eftir dauða drottningarinnar. Johnson var steypt af stóli í hneykslismálum og fröken Truss, nýrri fyrirsætu Íhaldsflokksins, er mjög mislíkuð af breskum almenningi. Kannanir sýna að 52 prósent Breta telja að Fröken Truss yrði hræðilegur forsætisráðherra. Auk víðtækrar vanþóknunar almennings mun Fröken Truss standa frammi fyrir stærstu lífsafkomukreppu Bretlands í áratugi. Þar sem verðbólga er yfir 10% eru Bretar í hámarki óánægju. Þeir hafa bara mátt þola "sumar óánægju," fylgt eftir með "vetur í köldu veðri" og erfitt val á milli "fóðurs eða hita" - þvílík staða fyrir nýja pólitíska kameljónið, frú Truss. Truss gagnrýndi stjórnarskrárbundið konungdæmi Bretlands sem unglingur, svo hún varð varkárari í konungsmálum. Breskir fjölmiðlar gætu tengt minnstu mistök við fyrri ummæli hennar, sem gætu haft áhrif á stjórn hennar. Dauði drottningarinnar mun einnig gera valdatíma Truss erfiða. Hvað Truss varðar mun tíminn kannski leiða í ljós hvert hún fer héðan.

[muminalfarnir]

Hitt kynið

Simone skrifaði fræðiritið Hitt kynið árið 1949. Í ritinu veltir hún fyrir sér hvernig kvenfyrirlitning og kúgun kvenna kom til, í ljósi sögunnar. Hún veltir einnig fyrir sér trúarlegu samhengi. Hún veltir vöngum yfir því hvernig væri hægt að sporna gegn kvenfyrirlitningunni og kúguninni.

Simone er talin vera sú fyrsta til að setja fram á sjónarsviðið kenningar sem að aðskilja kyn og kyngervi „Kona fæðist ekki kona heldur verður kona”.

Spurningin „Hvað er kona?" er innblásturinn að bókinni hennar. Bókin er byggð á femínískri tilvistarspeki sem hvetur til siðferðislegrar byltingar konu, eða einstaklings, til að brjótast undan hefðbundnum skilgreiningum og kúgun. Simone trúði því að tilvist kæmi á undan eðli. Fólk verður að konum vegna samfélagslegra skilgreininga. Hún gagnrýnir það að konur séu skilgreindar sem einhvers konar frávik og fullyrðir að konur geti sigrast á þessu með því að taka líf sín í eigin hendur. Síðan að Simone gaf bókina út hafa feministahreyfingar byggt málstað sinn á þeirri niðurstöðu að kona fæðist ekki kona heldur verður kona.

Til þess að setja þessar kenningar í enn einfaldari texta mætti segja að Simone telur að kyngervið sé félagslega mótað og að hvernig þú upplifir það hefur ekkert með eðli eða líffræðilega eiginleika að gera heldur það hvernig samfélagið og ytri mótunaraðilar hafa áhrif á þig.

áhugavert : til þess að bæta við frekar nýlegri útgáfu þá var gefin út bók eftir Simone í oktober 2020. Bókin, Les Inséparables var fyrst gefin út á frönsku og kom út á ensku í ár. Simone skrifaði bókina 1954. Bókin fjallar um fyrstu ást Simone, bekkjasystur hennar Elisabeth sem að lést fyrir tuttugu og tveggja ára aldur. Manni Simone þótti bókin of persónuleg til útgefningar, að minnsta kosti svo lengi sem að Simone lifði.

[sprachtraeume]

Idk to me Dutch sounds like the goofy love child of English and German who has a fleeting interest in French lol

hmmmm,, áhugavert...

[fyndnarmyndir]

áhugavert störf full frame skot multi lituðum blýanta í versluninni

[annagyda]

„Það sem er raunverulega áhugavert við hvert og eitt okkar eru grímurnar, ekki raunsæið á bak við þær. Þetta er auðmýkjandi játning, en við erum öll gerð úr því sama,“ skrifaði Oscar Wilde í einni ritgerða sinna. Án grímunnar og dýrðarljómans erum við öll tiltölulega svipuð, mannleg. Í þessari þáttaröð verður varpað ljósi á glansmyndirnar allt um lykjandi. Fyrirbrigði, táknmyndir og hugmyndir verða skoðaðar frá persónulegu sjónarhorni og til að mynda fjallað um minni, svik, hlustun, hraða, feguð,fölsun, eignir og egó. Umsjón: Anna Gyða Sigurgísladóttir og Katrín Ásmundsdóttir.

[undri72]

Þessi hnokki eflist í lestrinum með hverjum deginum um þessar mundir og efnistökin verða stórtækari um leið og áhugasviðið stækkar. Lífið er svo stórbrotið og áhugavert og margar leiðir til að upplifa, læra og skilja. Mér þykir ólíklegt að nokkuð geti jafnast á við að fylgja börnum sínum á þessari vegferð. https://www.instagram.com/p/B5lrgdoAdZL/?igshid=q3s067c4y5ey

[bokmenntapaelingar]

01042019

Spjölluðum um Ljósu eftir Kristínu Steinsdóttur. Pældum aðeins í svona helstu hlutum sögunnar, þá helst um geðsjúkdóma, landsbyggðarmenninguna á Íslandi og fjölskyldudínamíkið.

Þegar ég las bókina minnti hún mig smá á Hundrað ára einsemd eftir Gabriel Garzia Marquez. Saga stórrar fjölskyldu þar sem allir eru nánast snarklikkaðir, frekar mikil innilokun en samt einhverjir sem ferðast í burtu. Í stað töfraraunsæis hins vegar, er geðveiki. Fann alveg nokkrar hliðstæður, skemmtilegt.

En allavega, Ljósa er mjög flott bók og afskaplega vel skrifuð. Mér fannst annar persónu frásögnin þar sem horft er á Kristínu mjög áhugavert stílbragð og gaman að leika sér með það.

Sagan sjálf er bæði klassísk íslensk hvað varðar landsbyggðar- og fjölskyldublönduna - ásamt viðveru geðveiki? En samt líka svo ekki klassísk íslensk hvað varðar þessa sömu þætti. Elska svona. “Já sagan er mjög týpísk íslensk en samt ekki.” Eins og íslensk list sé og verði einhvern veginn alltaf hlekkjuð við það að fylgja ákveðinni formúlu (sem að, í hreinskilni sagt, flest list gerir), en er bæði gagnrýnd og lofuð fyrir að bregða frá henni. 

Ljósa sem persóna er alveg afskaplega merkileg. Mér fannst áhugavert að lesa söguna, án þess að vita fyrir víst að sagan skuli vera byggð á sögu ömmu Kristínar sem var með geðhvarfasýki, og í rauninni ómeðvitað greina hana. Ég var þó meira farin að hallast að geðklofa, þar sem hún fór svo oft í geðrof og var þjökuð af svona paranoju ranghugmyndum, sem er mjög algengt hjá fólki með geðklofa.

Annars langaði mig eftir lestur þessarar bókar bara að draga saumavélina mína fram, svo ég fór í rauða krossinn og keypti mér eitthvað efni og hyggst sauma stuttbuxur. Vonum að það þýði ekki að ég sé komin í maníu.

[upcyclerefinery]

Kúaskinns motta í andstæðum litum - Motta í tveim andstæðum litum, lægra hornið er falleg blanda af gráum, hvítum og dröppuðum á meðan efra hornið hinum megin skartar fallega súkkulaði og viðarbrúnum litum sem lýsast er þeir mætast í miðju. Í miðjunni eru nokkur munstur úr ekta kúaskinni með mismunandi brúnum tónum. Þessi fallega hönnun gefur mottunni áhugavert útlit. - #gólfmotta #heimili #heimilið #hönnun #innanhússhönnun #leður #mottur #teppi #Gólfmottur https://ift.tt/2u3MdOx

[aventuras-y-argentina-blog]

San Juan city tour

Rotex klúbburinn hérna (nýlega stofnaður ákvað að reyna að vera duglegt með allskonar hluti fyrir okkar að gera/skoða og skipulögðu dag um borgina þar sem við skoðuðum alla helstu hluti sem eru víst bráðnauðsynlegt að skoða hérna í San Juan. Við fengum frí í skólanum en það var svo sem ekki mikið mál enda gerum við lítið fyrstu vikuna. Við hittumst niðri í bæ kl. 9:00 og byrjuðum nánast á slaginu. Það voru ég, Maud, Lola, 4 krakkar sem fara á næsta ári og svo rotex. Fyrsta stoppið var kirkjan og “kjallarinn” (þetta var kjallari en ég veit ekki íslenska orðið fyrir það sem þau kölluðu þetta) Kirkjan var ekkert rosalegastór miðað við það sem er oft í gangi hér en var samt stærri en Vídalínskirkja. Við fengum leiðsögn um “kjallarann” þar sem ákveðnir mikilvægir einstaklingar (trúarlega) liggja í sinni hinstu hvíld. Þessi kirkja var endurbygð eftir jarðskjálftann 1944 og í kjallaranum má finna ýmsa hluti úr upphaflegu kirkjunni svo sem stóla og altari. Við löbbuðum næst að Casa de Sarmiento sem er eldgamalt hús þar sem Sarmiento (mikilvægur maður fyrir menntun) ólst upp og bjó. Leiðsögukonan fór rosalega fljótt yfir allt og það var enginn tími til að skoða eitthvað sérstakt en þetta var samt áhugavert. Saga þessa húss er tengd við sögu eins karlsins sem finna má í kirkjunni og ótrúlegt en satt komst það í gegnum stóru jarðskjálftana tvo á 20.öld. Við löbbuðum næst í Centro Civico þar sem tókum lyftuna upp á fimmtu (og efstu) hæð og skoðuðum San Juan frá öðru sjónarhorni. Næst á dagskrá var svo “nýja” leikhúsið. Starfsemi hefur verið í byggingunni í um 5 mánuði og þar eru meðal annars allskyns tónleikar og óperur. Aðalsalurinn minnti lúmskt á Eldborg í Hörpu en samt mikið minni. Við skoðuðum nánast allt sem var hægt að sjá með leiðsögukonu sem þuldi upp allskyns staðreyndir en samt ekki á leiðinlegan máta. Ég og Maud vorum strax sammála um að við þyrftum að koma fljótlega á tónleika þarna. Úr leikhúsinu fórum við í næstu sjoppu og keyptum okkur samlokur í hádegismat sem við borðuðum í skugga á litlum palli. Í hópinn bættust 2 strákar sem eru skiptinemar hérna með fyrirtækinu YFU og sjálfboðaliði á þeirra vegum. Næst á dagskrá var svo listasafnið Museo Provincial de Bellas Artes Franklin Rawson sem er á móti el parque. Við fengum leiðsögn um safnið og ég hefði viljað vera þar svo miklu lengur en við höfðum tíma fyrir og ég ætla klárlega aftur! Síðast (og að mínu mati síst) var svo tónleikasalurinn í tónlistarskólanum. Ég hef farið þangað áður og við áttum í rauninni að borga fyrir að skoða tóman sal. Ég beið þess vegna bara frammi þangað til þau kláruðu. Þó að dagskráin með Rotex væri búin var dagurinn okkar ekki búinn. Við fórum svo í spænskutíma og áttum lítinn fund með Rotary eftir það. Ég kom þess vegna ekki heim fyrr en sléttum 12 klukkustundum eftir að ég steig út úr húsi. 

[flugurogskroksogur]

Ég hef áður haft orð á því að vöruúrval veiðiverslana hér heima er eiginlega ótrúlega gott, í það minnsta m.v. þær erlendu verslanir sem ég hef heimsótt. Þetta á ekki síst við um hnýtingarvörur og þar hefur Vesturröst heldur betur bætt í úrvalið síðustu vikur og gott var það þó fyrir.

Eftir áhugavert kvöld með Robert Nowak í Árósum á mánudaginn, hef ég aðeins verið á höttunum eftir UV efni. Á þeim buxunum kíkti ég við í Vesturröst og skoðaði aðeins úrvalið sem þeir voru að taka upp úr kössunum. Ég verð nú eiginlega að játa að mér hafði ekki komið til hugar allar þær fjaðrir, þræðir og kúlur sem hægt er nálgast til að nýta í UV útgáfur af flugum. Rekkarnir eru beinlínis fullir af nýju skemmtilegu hnýtingarefni og ekki síst nýjum áhugaverðum UV flugum. Ég þarf í það minnsta að taka örlítið til í mínum boxum til koma einhverjum UV flugum þar fyrir.

#gallery-0-7 { margin: auto; } #gallery-0-7 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-0-7 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-0-7 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */

Útfjólublátt ljós við barinn Ég hef áður haft orð á því að vöruúrval veiðiverslana hér heima er eiginlega ótrúlega gott, í það minnsta m.v.

[eolandurar]

Tímasetning: 8. febrúar 2017 klukkan 19:30 Staðsetning: Stofan, Vesturgötu 3, 101 Reykjavík

Guðrún Brjánsdóttir er óperusöngkona, ljóðskáld og íslenskunemi. Uppáhaldsmatur Guðrúnar er hafragrautur og uppáhaldskryddið kanill. Eólan dúrar ræddi við Guðrúnu um margt en ekki allt birtist hér.

Þú ert að syngja. „Já, ég er að syngja.“

Hvernig byrjaði það? „Ef ég á að byrja alveg frá byrjun þá hafði ég alltaf mikla þörf fyrir að syngja – þegar ég var lítil. Það var mín leið þegar ég var eirðarlaus. Þegar ég var í skólanum þá var ég svolítið mikið til vandræða meðal samnemenda því ég var alltaf að syngja. Ég skil það núna hvað það var mikið vandamál. Þetta var orðið eins og einhver þráhyggja. Síðan var ég þannig allan grunnskólann.“

„Ég hóf söngnámið þegar ég byrjaði í menntaskóla. Þá einmitt hætti þetta vandamál. Ég fékk loksins útrás. Það var nú gott.“

„Ég var alltaf í Tónlistarskólanum í Reykjavík að læra á píanó og svo byrjaði ég líka í söngtímum með. En svo tók ég framhaldspróf í píanóleik og þá fór ég bara yfir í sönginn. Það er svona mitt hljóðfæri. Það er mjög sniðugt að hafa píanóið með söngnum.“

Semur þú tónlist?

„Ekki núna. Ég var meira að semja tónlist þegar ég var að æfa á píanóið. Þetta kemur alltaf í bylgjum. Síðast þegar ég var að semja tónlist var verkfall í MR. Þá samdi ég óperettu með vinkonu minni, Hólmfríði. Það var eiginlega grín en það var samt mjög gaman. Það var um verkfallið. – Verkfallið í MR 2014. Frekar langt síðan.“

Fannst þér það ekki smá skuggalegt – verkfallið?

„Jú, mér fannst það. Öryggisnetið var bara farið. Maður treysti mikið á að mæta í skólann þótt maður hataði skólann. En svo allt í einu þurfti maður ekki að mæta í skólann og það var mjög skrítin tilfinning. Fannst þér það ekki?“

Já. Mér fannst þetta mjög erfitt. Mjög skuggalegt. Mikil óvissa.

„Óperettan sem ég samdi var einmitt um stelpu sem fór mjög úr jafnvægi því það kom verkfall. En svo átti hún vinkonu sem var alltaf að sýna henni að það var líf utan skólans.“

„Við Hólmfríður sömdum söguna saman. Það var gaman að semja lögin og syngja þau saman og gera grín og glens.“

Er óperettan á íslensku eða ítölsku?

„Hún er bara á íslensku. Ég kann ekki ítölsku. Veit ekki hvort maður getur samið eitthvað svona á öðru tungumáli.“

Það var víst einhver Íslendingur um daginn sem vann ljóðakeppni Robert Burns í Glasgow. Mjög fyndið ljóð. Mjög einfalt mál en samt svona skemmtilegt.

„Vá, en áhugavert. Hefur þú prófað að semja á öðru tungumáli?“

Já, ég byrjaði á því en þá voru allir að gera grín að mér. Ég var bara að æfa mig í ensku að skrifa skáldsögu á ensku. Mér fannst það síðan of lúðalegt. Samt var þetta bara æfing og ég hefði kannski átt að halda þessu áfram. Ég er ekkert góð í ensku nefnilega.

Ljóðlist/sönglist

Finnst þér vera tengsl milli ljóðlistar og söngs?

„Já, mér finnst það. Ég er alltaf meira og meira að komast að því í söngnámi að textinn skiptir svo miklu máli og tónlistin og textinn þurfa að vera samofin. Þess vegna getur maður aldrei borið textann fram nógu vel. Það er endalaust verkefni.“

„Ljóðlist er einhvern veginn tónlist. Mér finnst þetta passa vel saman. Maður er eiginlega alltaf að flytja ljóð þegar maður syngur – eða texta. Það er mjög gaman að þetta er þar sem ljóðlist og tónlist eru á sama stað.“

„Hvað finnst þér? Mig langar líka að heyra þína skoðun.“

Já, mér finnst alltaf vera hrynjandi í ljóðum. Þegar ég er að semja ljóð og hugsa þau þá finn ég stundum að hrynjandin er ekki í lagi. Samt eru þetta ekki söngtextar sem maður er að semja. Líka hvernig orðin hljóma hlið við hlið. Samhengið.

„Þá er líka gaman að hljóðljóðum.“

Já, eins og Eiríkur Örn.

„Já, þetta er svona eitthvað sem við unga fólkið ættum að demba okkur meira út í.“

Já, ég hef líka tekið eftir lækningamætti söngsins. Ef ég er t.d. með óráði eða mjög veik finnst mér gott að raula eða syngja. Það deyfir mann svolítið.

„Já, mér finnst bara söngur mjög góður fyrir sálina. Það eru margir sem segjast ekki kunna að syngja en það syngja allir. Í því samhengi skiptir ekki máli hvort maður geti sungið mjög sterkt eða mjög falskt. En söngur er sérstakt fyrirbæri. Ég hef mikla trú á lækningamætti söngs eins og þú segir.“

Öfundar þú stundum rödd annarra?

„Já, en ég geri það ekki meðvitað. Svo sé ég hvað það er fáránlegt. Þegar maður er í svona erfiðum bransa þar sem maður getur kannski orðið söngkona þarf maður alltaf að stoppa sig af þegar maður byrjar að bera sig saman við aðra. Raddir eru svo ólíkar. Í söngheiminum eru söngvararnir sem hrífa mann mest ekki endilega þeir sem eru með bestu tæknina heldur þeir sem eru með mjög sérstaka rödd.“

–

„Ég var í gær á rennsli í Íslensku óperunni – Mannsröddin. Þetta er blanda af leikriti og óperu. Góð leið fyrir þá sem eru ekki vanir óperunni að kynna sér hana. Leikkona og óperusöngkona sem eru sama persónan. Mjög sniðugt og mjög flott.“

Þú vannst til verðlauna fyrir ljóðið þitt, Orðin. Manstu ljóðið? „Já.“ Viltu fara með það? „Já já.“

Guðrún Brjánsdóttir, ljóðskáld, ætlar nú að flytja ljóð sitt Orðin í fyrsta skiptið upphátt:

orðin

ég hlýt að hafa fæðst á Esjunni

í kjöltu hennar kúrir hvít læða teygir úr sér, malar glottir til mín yfir sundið

einu sinni hjúfraði ég mig þar og gljúfrin hvísluðu: hættu að hugsa! þá var ég stráin birkitrén, blómin í hlíðunum orðlaus og varð ekki neitt

ég man ég sveif! í smáum eindum en mér er ætlað að standa, full orða hérna megin hafsins

því ég er orðin

Mjög gott. Mjög fallegt. Takk fyrir. 
„Takk.“

„Það var gaman að frumflytja ljóðið fyrir þig.“

Já, mjög áhrifaríkt. Mér finnst oft erfitt að finna stund og stað fyrir ljóð. Maður ætti að hittast á kaffihúsi og lesa ljóð í augun á fólki.

„Já, þetta var mjög intensíft. Því ég þurfti eiginlega að horfa í augun á þér. Ég gat ekki horft í loftið af því ég var að flytja ljóðið í símann. Mjög áhugaverð upplifun.“

Þetta er svona eins og þegar einhver segir „þetta er svo góð bíómynd, frábær bíómynd“ og maður fer í bíóið en er ekki rétt stemmdur. Maður veit að þetta er mjög góð bíómynd en maður finnur ekki neitt.

„Já, þetta var staður og stund.“

– Það er stundum stórt skref að lesa í fyrsta skiptið.

„Já. Líka því að einu sinni skrifaði ég bara ljóð sem rímuðu og stuðluðu. Mjög hefðbundin að forminu til. Þá fannst mér þægilegt að lesa þau. Þá las ég bara eins og þegar maður var að þylja upp í grunnskóla. Þegar maður semur órímuð ljóð þarf maður að ákveða hvernig maður ætlar að segja hvert einasta orð.“

Hamingjan

Heldurðu að ljóðin geti bjargað heiminum? „Já, ég held það.“

Ef allir væru ljóðskáld.

–

Kannski við tölum rétt aðeins í lokin um rappið, sönglistina og ljóðlistina.

„Hvar eru mörkin? Hvar byrjar eitt og hvar endar hitt. Ég segi bara að allir ættu að vera viðbúnir miklum sprengjum á milli þessara marka. En ég segi ekki meira en það í bili.“