polvodeestrellas09

[polvodeestrellas09]

7# Αφήνοντας στον εαυτό μας χώρο να αναπνεύσει.

Ποτέ δεν ήμουν από τους αγχώδεις τύπους ανθρώπων. Και μάλιστα δεν τους καταλάβαινα ,έβρισκα παράλογες τέτοιες αντιδράσεις σε καταστάσεις.

Το λύκειο τελείωσε, πέρασα στο πανεπιστήμιο και βρίσκω τον εαυτό μου πιο αγχώδη από ποτέ. Οι ευθύνες που έχω πάνω μου -ενώ πίστευα πως είχαν μειωθεί – ένιωθα να με πλακώνουν. Δεν ήξερα τι θα κάνω στην ζωή μου εάν θα βρω δουλειά , ποτέ θα πάρω δίπλωμα οδήγησης για ποσό ακόμα θα μπορώ να στηρίζομαι από τους γονείς μου κλπ κλπ,

Και θα είμαι ειλικρινής , ήμουν αγχωμένη. Για πρώτη φορά στην ζωή μου ένιωθα ότι κάτι δεν κάνω καλά , ότι δεν κάνω αρκετά πράγματα η τουλάχιστον όχι όσα θα μπορούσα και έπρεπε να κάνω. Και γινόμουν σαν εκείνους που κορόιδευα πιο παλιά και νευρίαζα με τον εαυτό μου γιατί είμαι σε υπερβολικά προνομιακή θέση για να νιώθω έτσι.

Τα συναισθήματα αυτά πιστεύω πως ξεκινούν από την ίδια ρίζα : το αίσθημα πως δεν είμαστε αρκετοί. Νιώθουμε πως δεν κάνουμε όσα θα έπρεπε , ότι δεν είμαστε εκεί που θα έπρεπε να είμαστε και συνεχώς συγκρίνουμε τον εαυτό μας με άλλους και με αυτά που έχουν εκείνοι. Είμαστε τόσο πιεσμένοι να έχουμε μια τέλεια ζωή που ξεχνάμε αυτήν που ζούμε τώρα και βομβαρδίζουμε τον εαυτό μας με πράγματα που πρέπει να κάνουμε τόσο που ξεχνάμε τα πιο ουσιώδη.

Εγώ πλέον καταλαβαίνω τους ανθρώπους που αγχώνονται , εάν και ήλπιζα να μην γίνω ποτέ σαν και αυτούς. Και σε όσους είσαστε εκεί έξω σαν και εμένα έχω να πω το εξής : είστε εκεί που πρέπει να είσαστε , η ζωή δεν είναι αγώνας είναι ταξίδι. Όποτε πάρτε μια ανάσα.

Don’t be too hard on yourself and remember to make time to breathe. Your life is not a sprint, but a marathon. It’s a process. A journey. It’s ready to be lived to its highest potential, but only at a pace that feels right to you.

[polvodeestrellas09]

have a nice day :)

[polvodeestrellas09]

[polvodeestrellas09]

Μην τρέχεις μακριά

από τους φόβους σου.

Τρέξε καταπάνω τους.

Αλλιώς θα μείνουν για πάντα φόβοι.

[polvodeestrellas09]

ph. raf stahelin

[polvodeestrellas09]

[polvodeestrellas09]

Edinburgh, Scotland.  

[polvodeestrellas09]

[polvodeestrellas09]

[polvodeestrellas09]

6# Η πίεση της τέλειας ζωής.

Από τότε που υπήρχε η διαφήμιση ,και ίσως ακόμη παλαιότερα , οι άνθρωποι με σκοπό να προωθήσουν κάτι το έδειχναν στην τέλεια μορφή του. Τα τσιγάρα αυτό που έκαναν είναι να σε κάνουν να φαίνεσαι κουλ και όχι να προκαλούν το τριάντα τοις εκατό των περιπτωσεων καρκίνου, τα μαγιό και τα ρούχα έπρεπε να είναι φορεμένα στα τέλεια σώματα μοντέλων και όχι στα σώματα των καθημερινών γυναικών , το junk food προβαλλόταν για την γεύση του και ποτέ για την κακή ποιότητα των υλικών του.

Φυσικά αυτή είναι μία πολύ λογική τεχνική των διασφημιστών του οποιουδήοποτε προιοόντος .Θα διαφημίσουν τα καλά χαρακτηριστικά του και θα αποσιωπήσουν τα άσχημα.

Αυτό όμως έκανε τον τον καρκίνο να είναι μία από τις μεγαλύτερες αιτίες θανάτου παγκοσμίως , δημιούργησε ένα τεράστιο πλήθος γυναικών να νιώθουν άσχημα για το σώμα τους καταφεύγοντας σε άπειρους τρόπους για να το αλλάξουν -από κορσέδες μέχρι σε πλαστικές- χρηματοδοτώντας βιομηχανίες που τρέφονταν από την ανασφάλειά τους και αφήνοντας ένα τεράστιο ποσοστό των παιδιών στην Αμερική παχύσαρκα πριν καν φτάσουν στην εφηβεία.

Μπορεί σήμερα να έχουμε προχωρήσει σε αρκετά πράγματα ,μαθαίνουμε να αποδεχόμαστε κάθε είδους σώμα ,να διαφημίζουμε περισσότερο έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής να κινητοποιούμαστε για την προστασία των ζώων και του περιβάλλοντος αλλά σήμερα νιώθουμε περισσότερο πιεσμένοι από ποτέ.

Ζούμε στην εποχή με τα μεγαλύτερα κρούσματα άγχους σε παιδιά, το μεγαλύτερο ποσοστό αυτοκτονιών στους εφήβους. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό εάν όντως έχουν εξαλειφθεί τόσο οι διακρίσεις;

Μπορεί να έχουμε κάνει δύο βήματα μπροστά,κάναμε τέσσερα βήματα όμως πίσω.

Εάν και η τεχνολογία και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν τόσα πλεονεκτήματα κα�� έχουν κάνει την ζωή του καθημερινού ανθρώπου τόσο πιο εύκολη ,έχουν φέρει και πολλά αρνητικά.

Σήμερα ,ο καθένας από την ηλικία των εννέα έως των πεννήντα εννέα έχει έναν τουλάχιστον λογαριασμό σε κάποιο μέσο κοινωνικής δικτύωσης. Βλέπουμε ανθρώπους κολλημένους στην οθόνη του κινητού τους πολλές φορές για αρκετές ώρες την ημέρα. Σχεδόν μηχανικά ανανεώνεις την σελίδα σου στο instagram ,μηχανικά βλέπεις τις δημοσιεύσεις και τις ιστορίες όσων ακολουθείς και σχεδόν αυτόματα αρχίζεις να σκέφτεσαι όσα θα πω παρακάτω.

Ο καθένας στην δική του σελίδα θέλει να ανεβάζει τις πιο λαμπρές στιγμές της ζωής του,έτσι δεν είναι;

Θα ανεβάσει κάποιος το τελευταίο του ταξίδι, το πτυχίο που πήρε ,το σώμα του , τον εαυτό του φτιαγμένο και στημένο για περίπου είκοσι λεπτά για να βγάλει την καλύτερη φωτογραφία.

Ο καθένας από εμάς που βλέπει τις »υπέροχες» ζωές των άλλων αναπόφευκτα αναρωτιέται και για την δική του ζωή. Πως γίνεται οι άλλοι να είναι τόσο ευτιχισμένοι, πλούσιοι , επιτυχημένοι και εγώ όχι; Και ως έναν βαθμό αναπαράγεις το μοτίβο. Πηγαίνεις σπίτι, βάφεσαι βγάζεις φωτογραφία ,την ανεβάζεις, πηγαίνεις με τις φίλες σου για ποτό βγάζεις δώδεκα στόρι καταλήγοντας να χάνεις εμπειρίες της ζωής σου .

Η σελίδα σου σταματάει να είναι κάτι για εσένα και γίνεται κάτι που ανήκει σε άλλους. Αλλά αυτό γίνεται και σε ολόκληρη την ζωή σου. Προσπαθείς να την κάνεις τέλεια, όσο τέλεια είναι η ζωή εκείνων που βλέπεις στο instagram και προσπαθείς και στεναχωριέσαι βλέποντας ότι δεν τα καταφέρνεις και κουράζεσαι, κουράζεσαι τόσο ώσπου χάνεις το ν��ημα.

Στην προσπάθεια να πετύχεις μία τέλεια ζωή χάνεις και τον εαυτό σου ,καταλήγεις να κάνεις την ζωή σου ακόμα χειρότερη να την γεμίζεις με άγχη και διπροσωπία. Καταλήγεις και εσύ να την διαφημίζεις όπως οι καπνοβιομηχανίες το κάπνισμα και τα Mac Donald’s τα μπέργκερ τους.

Εγώ λοιπόν είμαι εδώ να σε καθυσηχάσω. Δεν χρειάζεται να είσαι τέλειος,κανείς δεν είναι. Οσα και αν αποκτήσεις , όσο δημοφιλής και αν γίνεις και όσο και αν σε θαυμάζουν οι άλλοι δεν θα αποκτήσεις την ευτυχία εάν δεν την έχεις ήδη μέσα σου πριν όλα αυτά.

Οι ζωές κανενός δεν είναι τέλειες γιατί -δυστυχώς ή ευτυχώς- η ζωή τις περισσότερες φορές είναι μέτρια,όσο δύσκολο και αν είναι αυτό για να το αποδεχθούμε. Ακόμα και αν είμασταν εκατομμυριούχοι ,όμορφοι,κάνοντας αυτό που ονειρευόμαστε, με τον τέλειο σύντροφο και τα τέλεια παιδιά και πάλι δεν θα είμασταν ευτιχισμένοι. Η ζωή είναι μία ανάμειξη καλών και κακών στιγμών οι οποίες πρέπει πάντα να βρίσκονται εκεί για να εκτιμάς τις πρώτες.

Την επόμενη φορά λοιπόν που θα δεις την τέλεια ζωή κάποιοι μην απορήσεις γιατί και η δική σου δεν είναι έτσι, προσπαθείς αρκετά,είσαι αρκετά όμορφος ,είσαι εκεί που πρέπει να είσαι στην δική σου ζωή. Η δική σου ίσως να είναι καλύτερη εφόσον δεν έχεις ανάγκη την επιβεβαίωση των άλλων για την τελειότητά της, οπότε μην την ξαναζητήσεις.

[polvodeestrellas09]

5# Αποχαιρετώντας το 2019.

Έχουμε πλέον πολύ λιγότερο από έναν μήνα πριν να αλλάξει ο χρόνος. Είμαι σίγουρη πως σου ��μαθε πολλά το 2019 ,είτε καλά είτε κακά, όμως όλοι έχουμε κάτι να περιμένουμε τον χρόνο που έρχεται.

Εγώ θα σου πω κάποια πράγματα να κανείς πριν να φύγει ο χρόνος αυτός. Ξέρω τι θα σκεφτείτε , πως και δεν έχει και τόση σημασία όση της δίνουμε αυτή η αλλαγή του χρόνου , ότι είναι απλά ένα ανθρώπινο δημιούργημα και ότι η 1η Ιανουαρίου του 2020 θα είναι άλλη μια μέρα μετά την 31η Δεκεμβρίου του 2019.

Και εν μέρει συμφωνώ μαζί σας, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα όμως ότι ακόμα και αυτό το φαινομενικό τέλος μιας εποχής μπορεί να σημαίνει μια καινούργια αρχή και να μας δώσει το κίνητρο να πραγματοποιήσουμε τους στόχους μας, να φέρει μια αλλαγή μέσα μας.

Φέτος λοιπόν , πριν αλλάξει ο χρόνος πάρε λίγο χρόνο για τον εαυτό σου ,για να σκεφτείς όσα έζησες τον προηγούμενο. Σκέψου τα πράγματα που είδες , τους ανθρώπους που γνώρισες εκείνους που σε αγαπούν και τους αγαπάς , ποσά κέρδισες και πως άλλαξες σαν άνθρωπος.

Είμαστε τόσο απορροφημένοι στην μανία της καθημερινότητας που πολλές φορές παραβλέπουμε όσα γίνονται μπροστά μας, γινόμαστε φαντάσματα στην ίδια την ζωή μας.

Αυτό είναι φυσιολογικό εν μέρει. Έτσι όμως αφήνουμε τον χρόνο να περνάει χωρίς να τον ζούμε στο βάθος του και καταλήγουμε να αναρωτιόμαστε ποτέ έφυγε το 2019 και μπήκε το 2020.

Φέτος λοιπόν νιώσε περήφανος για τον εαυτό σου για όσα κατάφερες , για τα πράγματα που άλλαξες γιατί σίγουρα θα έχεις αλλάξει μέσα σε έναν χρόνο. Γίνε ευγνώμων για όσα έζησες και αυτόν τον χρόνο φρόντισε οι στόχοι σου για το 2020 να μην πηγάζουν από την ανάγκη να τιμωρήσεις τον εαυτό σου για όσα δεν πέτυχες τον προηγούμενο χρόνο , αλλά από την επιθυμία να βελτιώσεις την ήδη αρκετή εκδοχή του εαυτού σου που ήσουν μέχρι σήμερα.

[polvodeestrellas09]

[polvodeestrellas09]

Ο φασισμός θεραπεύεται με διάβασμα και ο ρατσισμός με ταξίδια

[polvodeestrellas09]

4# Ψάχνοντας το άλλο σου μισό.

Οι περισσότεροι από εμάς μεγαλώνουμε με πρότυπα αιώνιας αγάπης ,με τα πρότυπα του Ρωμαίου και της Ιουλιέττας, του Εντουαρντ και της Κρίστεν απο το λυκόφως του Νόα και της Άλι από το Ημερολόγιο. Ερωτες που σαρώνουν τα πάντα στο πέρασμα τους και δεν αφήνουν τίποτα όρθιο. Ξεπερνούν όλα τα εμπόδια για να είναι μαζί δεν αμφισβητούν ο ένας τον άλλον καμία στιγμή. Βρίσκουν ο ένας τον άλλον τόσο εύκολα , και μένουν μαζί για πάντα.

Μεγαλώνοντας όμως καταλαβαίνεις ότι όλα αυτά ίσως να μην ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα όπως ήθελες να πιστεύεις. Χάνεις ανθρώπους που αγαπάς,απογοητεύεσαι,η καρδιά σου σπάει. Θυμάσαι την πρώτη σου ερωτική απογοήτευση στην εφηβεία; Θυμάσαι πόσο πολύ πόνεσες τότε για κάτι που τώρα ίσως να σου φαινόταν ασήμαντο. Ισως αυτό να ήταν το ξύπνημα από την ωραιοποιημένη μας εκδοχή των ερωτικών σχέσεων.

Παρ’όλα αυτά δεν νομίζω ότι κανείς σταματά ποτέ να ψάχνει να βρεί τον ιδανικό άνθρωπο για εκείνον. Το ερώτημα όμως είναι υπάρχει κάπου εκεί έξω το άλλο σου μισό;

Αν με είχατε ρωτήσει πριν από κάποια χρόνια θα είχα εντελώς διαφορετική γνώμη για αυτό το θέμα. Το αγόρι που θα παντρευόμουν θα ήταν γυμνασμένος όμορφος ξανθός θα με λάτρευε, θα ήταν έξυπνος , θα είχαμε τα ίδια ενδιαφέροντα και όταν γερνάγαμε θα ζούσαμε σε ένα σπίτι στην εξοχή με τις τρεις γάτες μας και τα δύο σκυλιά μας.

Και ασυνείδητα αυτό έψαχνα πάντα στους άλλους ή τουλάχιστον κάτι που να μου θύμιζε αυτό. Νομίζω πως όλοι μας κάτι τέτοιο ψάχνουμε. Και πέρασα χρόνια θεωρώντας ότι ήμουν πολύ καλή για τον οποιοδήποτε ή ότι οι άλλοι ήταν υπερβολικά καλοί για εμένα. Δεν κατάφερνα να είμαι με κανέναν πάνω από δύο μήνες κινούμουν ανάμεσα σε μία απόλυτη αδιαφορία και στο πνίξιμο του άλλου στον φόβο μήπως τον χάσω.

Μετά από λίγο καιρό εκείνος με τον οποίο ήμουν ερωτευμένη από το γυμνάσιο μου είπε να βγούμε και ήμουν σίγουρη ότι εκείνος ήταν το αγόρι με το οποίο θα έπρεπε να ήμουν εδώ και τόσο καιρό. Ομως δεν ήταν. Είχε όλα όσα έχαχνα και όμως δεν ένιωθα σαν να ήταν το άλλο μου μισό.

Σίγουρα αυτό που έχουμε πλάσει στο μυαλό μας ως το άλλο μας μισό να υπάρχει κάπου έξω. Ισως όμως και από την άλλη το άλλο μας μισό να είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτή την ιδέα.

Προφανώς δεν προτείνω να καταρρίψουμε όλα τα στάνταρ μας και να βρεθούμε με κάποιον ο οποίος είναι εντελώς διαφορετικός από εμάς-αυτό θα ήταν άσχημο.

Ολοι μας έχουμε ακούσει το κλασσικό: »Ισως να μην έχεις άλλο μισό γιατί είσαι ολόκληρος από μόνος σου.» (corny, i know). Εγώ όμως θέλω να πω πως δεν μπορείς να βρεις το άλλο σου μισό αν δεν είσαι ο ίδιος ολόκληρος.

Αν ψάχνεις κάποιον που θα γεμίσει τα κενά κομμάτια σου δεν θα τον βρεις ποτέ. Γιατί οι άνθρωποι δεν είναι φτιαγμένοι για να κάνουν αυτό, οι άλλοι δεν είναι οι πρωταγωνιστές στην ζωή σου ,είναι τα έξτρα.

Σήμερα καταλαβαίνω πως ο λόγος για τον οποίο όλοι οι προηγούμενοι ήταν τόσο λίγοι ίσως να μην ήταν εκείνοι,ίσως να ήμουν εγώ που δεν ήμουν έτοιμη να τους γνωρίσω. Ισως το αγόρι μου που είμαστε δύο χρόνια μαζί να μην με βρήκε εκείνος επειδή είναι το άλλο μου μισό , ίσως εγώ κατάφερα να τον δω επειδή είμαι ολόκληρη μέσα μου.

Ίσως λοιπόν εκείνος που θα είναι το άλλο σου μισό να μην έρθει να σε βρει όπως εσύ νόμιζες, η αλήθεια ίσως να είναι ότι εσυ δεν είσαι έτοιμος να τον δεις .

[polvodeestrellas09]

Ό,τι αξίζει μένει , αυτή είναι η αλήθεια όσο και εάν ορισμένες φορές πονάει.

Μην προσπαθείς να φέρεις ανθρώπους πίσω στην ζωή σου που δεν θέλουν να είναι μέρος της , γιατί δεν αξίζουν να είναι.

Αν άξιζαν θα ήταν ακόμα εδώ.

[polvodeestrellas09]

[polvodeestrellas09]