#greekz

[schizofreneia]

Όσα χρόνια κι αν περάσουν, πάντα να θυμάσαι το παιδί που κρύβεις μέσα σου. Να παλεύεις για αυτό, όσο και αν προσπαθούν να το ξεριζώσουν από τη ψυχή σου.

[booktalks-gr]

Επειδή κάποιος σε πληγώνει δεν σημαίνει ότι σταματάς να τον αγαπάς.

Δεν είναι οι πράξεις που πονάνε περισσότερο.

Είναι η αγάπη.

Αν η πράξη δεν ήταν συνδεδεμένη με την αγάπη, ο πόνος θα ήταν πιο υποφερτός. 

- σελ. 347 - Τελειώνει Με Εμάς by Colleen Hoover

[nefelixxxx]

Οι λέξεις μου

[aspasiaa]

Κάποιες νύχτες είναι λάθος που δεν τις περνάμε μαζί 🖤🫠

[leave-themkidsalone]

"I wanna be your girlfriend" playing in the background.

[koproskylogiapanta]

Bloody hawk- Θα τα καταφερω(;)

[th-universe-inside-me]

Η ζωή προχωράει. Οι άνθρωποι ξεχνάνε. Θυμούνται μόνο όσοι πονάνε ακόμη.

[romantika-atherapeuth]

Όλα καλά,δε σε σκέφτομαι συχνά,μα βρίσκεις τρόπο να εμφανίζεσαι από το πουθενά.

[prima-tumbl-rina]

[the-beingaselfharmer]

Τελικά ποιος πονάει περισσότερο; Αυτός που φεύγει ή αυτός που μένει πίσω;

[schizofreneia]

Κλείσε το παράθυρο που σε πονάει.

Όσο όμορφη και να είναι η θέα.

[matia-mou-omorfa]

Μη δίνετε όλη την ψυχή σας στους άλλους, αφήστε ένα κομμάτι και για σας, φυλάξτε τα νώτα σας. 🖤

[akalaotinanai]

[aspasiaa]

Ο μπαμπάς μου ταξίδεψε 500 ��ιλιόμετρα μια φορά που χώρισε με τη μαμά μου για να της αφήσει λουλούδια και να πάνε μαζί βόλτα — δεν είχαν καν κινητό το 90’ και δεν ήξερε που είναι απλά πήγε ελπίζοντας να τη βρει. Μεγάλωσα με την ιδέα ότι αυτά τα πράγματα ήταν συνηθισμένα, ίσως για αυτό έσπασα την καρδιά μου τόσες φορές . Οι σημερινοί άνθρωποι τα έκαναν όλα πολύ εύ��ολα και φτηνά. Αν δεν έκανε ένα ολόκληρο ταξίδι τότε ο μπαμπάς μου ίσως και εγώ να έψαχνα την αγάπη των 2,99€

Μεγαλώνοντας δεν κράτησα πολλά από τους γονείς μου (γιατί εγώ δεν θα κάνω τα ίδια λάθη και φυσικά είμαι διαφορετική) μα έμαθα ότι την αξία των ανθρώπων την καθορίζει η επιλογή σου, να κάνεις το γαμηδι ταξίδι ή να κάτσεις στο σπίτι.

[leave-themkidsalone]

ο,τι αγαπούσα το 'δωσα

και ο,τι ποθούσα το 'χασα

[nactiaa]

η θάλασσα

η θάλασσα είναι σαν τον έρωτα:

μπαίνεις και δεν ξέρεις αν θα βγεις.

Πόσοι έφαγαν τα νιάτα τους -

μοιραίες βουτιές, θανατερές καταδύσεις,

γράμπες, πηγάδια, βράχια αθέατα,

ρουφήχτρες, καρχαρίες, μέδουσες.

Αλίμονο αν κόψουμε τα μπάνια

μόνο και μόνο γιατί πνίγηκαν πεντέξι.

Αλίμονο αν προδώσουμε τη θάλασσα

γιατί έχει τρόπους να μας καταπίνει.

Η θάλασσα είναι σαν τον έρωτα:

χίλιοι τη χέρονται, ένας την πληρώνει.

Ντίνος Χριστιανόπουλος, Η θάλασσα, 1962