poeticpwet

[poeticpwet]

nangungulila ako sa dating tayo— yung umiintindi, yung nakikinig, yung tumatanggap, yung nagmamahal. pero sa pag-ikot ng mundo, lahat talaga nagbabago.

ngayon, unti-unti ko silang binabaon. unti-unti kong tinatanggap na hindi ko na sila dapat hukayin at pilitin na buhayin muli.

[poeticpwet]

hinahanap-hanap pa rin kita sa dagat ng madla.

bawat mukha ay sinusuri, nagbabakasakaling ikaw ang makita.

at ano ang sasabihin kapag ikaw ay natanaw?

ako ba ay matatameme, o sisigaw?

baka nga hindi pa itinadhana ang landas.

baka nga hindi na itinadhana ang landas.

maaaring magpatuloy ang buhay nang hindi ka na makita muli.

baka iyon ang natatangi.

[poeticpwet]

at akala ko panghabambuhay na tayo.

[poeticpwet]

Bawat parte ng pagkatao ko ay hinahanap-hanap ka. Kayang-kaya ko bumangon at puntahan ka--dalawang tricycle, isang jeep, at nand'yan na 'ko sa'yo.

Pero dapat kong tandaan, na sa bawat hakbang na tatahakin ko pabalik sa'yo, ay katumbas ng isang hakbang palayo sa paghanap ng aking sarili.

[poeticpwet]

Tatlong araw na ang nakalipas mula nang iniwan kita, para piliin naman ang sarili ko. Bawat piraso ng pagkatao ko ay nananabik sa iyong yakap, tawa, ngiti, tingin, boses, hawak, at halik na kinabisado ko sa loob ng tatlong taon, na ngayo'y pinipilit kong bitawan at kalimutan.

Paano ko magagawa 'yon? Kung sa loob ng isang libong araw, ikaw ang tinatanaw, iniisip, kinakausap, at kinakasama. Paano ko magagawang kalimutan ang kalahati ng pagkatao ko?

[poeticpwet]

ganito pala ang epekto mo sa akin--

papayag ako kung buong buhay ko'y iyong aangkinin.

ngunit, hindi mo ito pagmamay-ari.

hindi ako nabubuhay para sa'yo, kundi para sa'kin.

[poeticpwet]

tila tuluyang lumalabo ang kinabukasan

parang kahapon, pangarap natin ay kasalan.

sa'n nga ba tayo nagkamali?

bawat segundo, ako'y nagbabakasakali

na bumalik tayo sa dati.

[poeticpwet]

wala palang ibang magbubuo

at magtatagpi-tagpi

ng pagkatao kong pira-piraso

kundi ako.

[poeticpwet]

bakit tila dumudulas ang hawak mo sa aking kamay?

ang dalawang taong oras, nakikita ko na ang paghumpay

ang braso mo'y puno ng sugat mula sa aking mga kuko

hindi pa ko handang lamayan ang puso

- cj

[poeticpwet]

01

"

Hindi pala sapat ang pagmamahalan

sa mundong mapait at gahaman.

Kung sa kasamaang palad, nawala ka sa'kin,

pati Diyos, hindi ko patatawarin.

"