perseflea

[perseflea]

Hislerinize Güvenin

Zaman zaman karar vermekte çok güçlük çekeriz. Karşımıza çıkan fırsatların fırsat olduğundan emin olmak, mantık için çok zordur. Adı üstünde mantık... Her şeyde bir mantık arar, somut şeyler ister ve aslında bazen eyleme geçmemizi zorlaştırır. Nasıl ki duygusal ilişkilerde mantığımızı kullanmakta zorlanırız, mantığımızın ağır bastığı durumlarda da hissiyatlarımız devreye zorla girip bir şeyler söylemeye çalışırken duymadığımız ya da mantığa hak verdiğimiz durumlar olur. Oysa karar vermek sadece ikisinden birine ait olsaydı, zaten ikisinden birini içimizde hiç barındırmıyor olurduk.

Hayat bazen karşımıza mantıken sahip olduğumuzdan daha alt seviyelerde fırsatlar çıkartır. "Attan inip eşeğe binme!" lafını hepimizin duyduğu, hatta kendine söylediği anlar olmuştur. Oysa o fırsatlar bize çok iyi hissettirebilecek şeyler olabilirler. Belki de daha huzurlu olacağız, belki de hiç beklemediğimi farklı kapılar açılacak... İşte bunlar olacaksa şayet, size bunu her zaman hisleriniz söyler. En mantıklı yer aslında iyi hissettiğiniz yerdir. Yani sözüm ona bazı durumlarda belki de eşekler size atlardan daha iyi bir dost olacaktır.

Mantığımız hislerimize, hislerimiz de mantığımıza hep hizmet etsin.

[perseflea]

Burç Yorumları Mı, Algı Şaşması MI?

Bugün kendi kendime burç yorumlarına kızdım. Ver yansın diyerek ne var ne yoksa söylüyorlar. Artık algıyla oynamaktan farksız olduklarını düşünmeye başlıyorum.

Nasıl ki biri size gelip her gün hasta olduğunuzu söylediğinde hasta hissederseniz, burç yorumlarını bu kadar dinleyip inanmanız da olmayacak kötü ya da iyi anları beklemenize yol açabilir.

Astroloji güzeldir, çünkü eğlencelidir ama bilim olmadığı gerçeğini unutmadan, keyif alarak değerlendirmek daha doğru olacaktır. Yoksa bu kadar zorluğun içinde bir de merkürün yılda dört kez retro yapmasını kaldıramayız...

Anınızı yaşarken algınızla iyi ya da kötü şekilde oynayacak bir şeye inanmak, günlerinizi gerçekten yaşamanıza engel olacaktır. Burçlar bahane, sabah uyandığınız anda nasıl hissettiğiniz ve gün içinde kendinizi nasıl yöneteceğiniz size kalmış. Hmmm... Belki bu yönetme kısımlarıyla ilgili burçlarımızın karakteristik özelliklerine bakıp işin eğlencesini çıkartabiliriz. :)

[perseflea]

The only thing we should never forget is believing in the power inside us. It is capable of doing everything for us.🤍

[perseflea]

Hayatta yaptığımız ya da yapacağımız her şeyin bir bedeli mutlaka vardır. En basitinden istediklerimizi alabilmek için zamanımızdan, uykularımızdan fedakarlık ederiz. Bizi mutlu edecek şeyleri yaparken bunları düşünmek ise mutluluğu doyasıya yaşamak varken, dozunu azaltacaktır. Tadını çıkartın iyi hissetmenin. Yorgunlukların açıklarını en güzel kapatan şeydir “iyi hissetmek”.

[perseflea]

Bir insan olmak istemediği yerde ne kadar başarı elde ederse etsin, kendini başarılı ve mutlu hissetmesi imkansızdır.

Son zamanlarda kafa dağıtabileceğim filmleri nadiren bulabiliyorum. "The Stand-In" izlemekten keyif aldığım filmler arasında yerini aldı. Kafa yormuyor ama aynı zaman önemli mesajlar veriyor. Üstelik eğlenceli de... Romantik komedi denince akla gelen isimlerden olan Drew Barrymore filme her zaman olduğu gibi keyif katmış.

Film, çok büyük başarılar elde etse bile insan ait olmadığı alanlarda kalmaya devam ediyorsa, sonunun asla iyi olmayacağını vurguladığı gibi, olmayı çok istediğimiz yerlere aslında ait olmadığımızı zamanla anlayabileceğimizi de gösteriyor. Her insan er ya da geç keyif aldığı şey neyse onu yapmaktan kaçamaz. Yapmak istediklerimiz karşısında kazandığımız ünvanlar her zaman emanet durur. Ancak gerçekten yapmak istediğimiz şeyleri yapar ve yaşamak istediğimiz hayatı yaşarsak kazandığımız ünvanlar ve neyle birlikte anıldığımız bizi mutlu ediyor. Daha iyi bir hayat, daha iyi bir meslek diye bir şey yoktur. Sizi mutlu ve huzurlu kılan şeyler her daim en iyileridir. O yüzden her hayatın ve bakış açısının kendi "en iyisi" vardır.

Aynı zamanda aşkı paylaştığınız kişinin sizi gerçekten tanımasına giden küçük gönderi de oldukça keyifliydi. Yeri gelir yıllardır sizi tanıyan insanlar sadece bakarken, sevgiyi paylaştıklarımız en iyi görenler olur.

Keyifli filmler listesine "The Stand In" filminin eklenmesini öneririm. :)

[perseflea]

Hayal ile Beden

Başlığı yazarken bunu görecek pek çok kişinin "Hayallerimizdeki insanı seçtiğimiz bedenlere koyuyoruz." ya da onun gibi bir şey olan söylemi hatırlayacağını düşündüm. Hayır. Ben başka bir şeyden bahsedeceğim. Hayallerin bedenlerimiz sayesinde somutlaşması, gerçek dünyayla buluşması gibi...

Hayal dünyamızın uçsuz bucaksızlığına hizmet edebilmek için elimizdeki tek şey, hayallerimizi gerçek dünyayla buluşturacak olan bedenimizdir. Ne kadar düşünüyoruz bedenlerimizi? Ne kadar tadını çıkartıyoruz sağlıklı biri olmanın? Ya da onsuz hiç bir şey yapamayacakken ne kadar nankörüz bedenimize karşı? Ona davranış şeklimizin, hayallerimize davranış şeklimiz de olduğunun ne kadar farkındayız?

Bir müzik eğitmenim bir gün bana, "Beyin çok zekidir, bedense aptal." demişti. Zihnimde hayal ettiklerime kavuşabilmek için yaptığım uğraşları düşününce, çok haklı gelmişti bana bu sözü. Çalmayı hayal ettiğim pek çok parça için kemanımla sonsuz pratikler yapmam gerekiyordu. Yeni bir dil öğrenirken onu, hayatıma katıp her anda kullanmam gerekiyordu. Dizileri, filmleri İngilizce olarak izlemediğimde suçlu hissederdim kendimi. Zaman kaybettiğimi düşünürdüm. En büyük hayalim, hep içinde olmak istediğim tiyatro, yazarlık ve oyunculuk için ise uykusuz kaldığım sonsuz gecelerim vardı. Aynı zamanda para kazanmak zorundaydım ve artık saatlerini takip edemediğim İngilizce derslerine hasta, uykusuz girdiğim pek çok an hatırlıyorum. Ne yazık ki, bir gün bile bedenen nasıl hissettiğimi sorgulamadım. Aniden enerjim tükenmeye, akabinde psikolojim zayıflamaya başladı. Kargaşa içinde tükettiğim gıdalar berbattı. Sanırım hala öyleler... :) Uyku düzenim... Cümleye yanlış başladığımı fark ettirecek seviyede. Tabii zamanla kendimi psikolojik olarak da yormaktan kaynaklı içimde bitmek tükenmek bilmeyen eğlence ihtiyacının da uykularıma pek güzel fayda sağladığı söylenemez. :)

Sözüm ona siz "aptal" diye es geçmeyin bedeni. Zorlaya zorlaya eğitmeye, yoğun günleri kaldırmaya zorlamayın "aptal" zannettiğinizi. Kızarsa, hiç eder hayallerinizi, zihninizi, sizi...

Hayallerinize giden yolda bedeninizle zihniniz aile, en iyi arkadaş, dost ve en önemlisi ortak olsun. Eşit seviyede kalın onunla. Hem siz, yani zihniniz hem siz, yani bedeniniz mutlu olsun. Aksi şekilde hayaller dünyasını gözlerle görmek mümkün olmayacaktır.

[perseflea]

“Tanrı’nın yarattığı tüm varlıklar arasında, yalnızca biri köleleştirilemez. O da kedidir!” -Mark Twain

[perseflea]

Koşuşturma.

Yazmayı unuttum. Hayallerim derken, beni hayallerime en çok sürükleyen şeyi, yazmayı unuttum. Önceleri bir blog sayfası kurdum. Telaşe içerisinde bir türlü ilgilenemiyorum onunla. Kim bilir, orada yazdıklarımı da burada paylaşırım belki. Bu sefer kendime çok büyük sözüm var. Eksiksiz yazacağım. Her gün... Nankörlük etmeyeceğim elimden ilk tutana. Bir defterim vardı üzerinde "Yazmak unutturur..." yazan. Yazmak en çok da hatırlatmaz mı aslında?

Bugün "Koşuşturma" dediğimiz şeyin anlamını hatırladım mesela. Baksanıza, eylemi isim yapan ekinde saklı ya mesaj zaten. Sınırlıyor seni. Sabit bir isme dönüştürüyor. Gizli gizli de "Yapma!" diyor. Koşuştur'ma'. Anılarını hızlandırdıkça, yazacak bir şey de kalmıyor... Kendini insanların arasında koşup dururken buluyorsun sadece. Elle tutulur şeyler sunuyoruz, elini uzatmayan kimselere. Kendi anılarımızı paylaşamadığımız gibi, başka anıları da ortak olamıyoruz.

Bugün hep birlikte sakin olup; dolu, sağlam adımlar atalım. En çok kendimiz için olan adımlar. Klişeler çoğu kez doğru. Kendine yaramayan, kılı kırk yarsa da iyi niyetli çabasıyla, kimseye yaranamıyor.

Ve her güne de bir alıntımız olsun mutlaka! Boşuna söylemiyor kimse hiçbir şeyi.

"Kötü haber şu ki, zaman uçup gidiyor. İyi haber de şu; pilot sizsiniz." Micheal Altshuler