Tumgik
Text
İnsanın kalbi titrer. Zamansızca, beklenmeksizin titrer. Sebepsiz sanırsın ama sebebiyle titrer. Sebepler malum olmaz her zaman ama hep varlar, olurlar. Belki aylar sonra, belki yıllar sonra fark edilir ama varlar.
Göğüs kafesimde bir kuş, canı sıkıldıkça tüylerini kabartıp kalbimi acıtan... Kanatlanıp uçsa rahatlayacağım belki ama oraya neden kondu, nereden gelip kondu onu bile anlamak çok güç.
Ağırlık çöker bazen, omuzlar ezilir altında. Bazen yük o kadar ağır olur ki omuzların üstündeki baş kaya gibi hissettirir. O kaya gerçekten başta mı, yoksa iki akciğerin arasına mı sıkıştı? Kuş gelip o kayaya mı kondu? Uçsa götürür mü kayayı da, rahatlamam o zaman mı?
Salıncağa binince uçuyor gibi hissederdim. "Daha yükseğe baba, daha yükseğe" "çok yükseğe itersem düşersin kızım" Ama yattığım yerden düşüyorum ben, belki uçsam göğsümdeki kuş da uçacak. Kalbim sıkışmasa düşmem belki, umut da insana mahsus mu?
Düşüyorum rüyalarımdan, yatağımda buluyorum kendimi. Tekrar uykuya dalıyorum kulaç atarak fakat derin sulara batıyorum. Yüzme öğrenmiştim halbuki ben, artık zorlanmam sudan olmaz sanıyordum. Yanılmak da insana mahsus mu?
Havuzun dibinde açılsa gözler, yanarlar. Bir panik, bir telaş, su yutsa insan canhıraş boğulma riski var. Gözlerim yanıyor, nefesim soluk boruma tıkanmış fakat suya girmedim ki ben. Boğazımdaki yumru mu beni ağlatan, yoksa ağlamak da insana mahsus mu?
Yağmur sağanak olsa, şimşekler çaksa ve gök gürlese gece yarısı; sesten ve ışıktan uyuyamaz kişi. Kafamı yastığa koyar koymaz uyuyacak kadar yorgun bedenim ama ruhumda kopan fırtına dışarıdakinden daha korkutucu. Yorgunluğum ikiye bölünmüş, uyutmuyor. Bilmiyorum, uyumak da insana mahsus mu?
Korku içimde, üzüntü içimde, yorgunluk içimde; mutluluk kursağımda takılı, sıkıntılar geçince tıklayacak kapıyı. Gülümsemek zor değil yine de; içimdeki kuş da geçiçi, taş da geçici, fırtına da geçici. "Izdırabın sonu yok sanma, bu alem de geçici" Fânilik de insana mahsus mu?
Umut içimde, sevgi içimde, güzel anılarım içimde. Sakladım onları aydınlatsınlar etrafımı diye, kaybolmak istemez kimse kapkaranlık yollarda. Elini tutacak kimse kalmasın istemez yanında, yalnızlıkta bile yalnızlığın geçiciliğine bel bağlamam bundan. Sahi yalnızlık da insana mahsus mu?
(02/05/2022 20.26)
0 notes
Text
İnsanların haklı davasına terör diyen, terörü ise insanların haklı davası olarak gören ikiyüzlülük ne kadar da yorucu..
0 notes