asaidyilmazsblog-blog

[asaidyilmazsblog-blog]

[asaidyilmazsblog-blog]

Neden gözün kapalı yürüyorsun ?

-Bütün yolları ezberledim.

Ama düşebilirsin !

-Bütün Düşüşleri de ezberledim.

[asaidyilmazsblog-blog]

🐺🌹

[asaidyilmazsblog-blog]

[asaidyilmazsblog-blog]

Ne baş eğdik ,Ne de omuzlarda gezdik . Şu köhne dünyanın zevkine karşı 'Tomurcuk gül gibi ... Güldük de geçtik.

[asaidyilmazsblog-blog]

Çocukken güneş olmak isterdim, Sonra anladım ki en iyisi çocuk olmak. Çünkü güneşten sıcaktı kalbim. Büyüdüm derken… Yaşam denen ayazda üşüdüm.. Soğudu buza döndü kalbim .. Ne “güneş ” olabildim, Ne “çocuk ” kalabildim…“

[asaidyilmazsblog-blog]

İNSAN EN AZ ÜÇ KİŞİDİR

Kendisi,

olmak istediği kişi

ve aradaki farka yaşayan üçüncü .

[asaidyilmazsblog-blog]

Yanlış çağda yaşamanın stresi içindeyim .

Daha çok dışında ...

[asaidyilmazsblog-blog]

Siz bilmezsiniz albayım, insanlık tek başına kollarımda can verdi. Yanında kimseler yok

[asaidyilmazsblog-blog]

[asaidyilmazsblog-blog]

Düşünmek Adına ...

Bazen duruyorum ve başkalarının nasıl yaşadığını düşünüyorum. empatinin bir üst noktası bu. eğer bir kelime söylemek gerekirse onunlaşmak güzel olabilir. Yaşadıklarını düşünüyorum. Evde napıyor, uyandığında, uyuyana kadar geçen süre zarfında.. Aslında hayatlarımız hep bu iki terimin içinde. Uyanmak ve uyumak. İlk uyanış, son uyanış ve son uyumak var. İlk uyumak var mı? Hep ilkler var, hep sonlar var. Son olduğunu çok sonradan anlamalar var. yeni şarkılar var eskileri hatırlatan. Arkadaşım bir keresinde bu kadar büyük yer kaplamıyoruz evrende demişti. Ama ben kendi içimde çok büyüğüm. Bunu söylemesem de büyüğüm. Çünkü bazen çevreme bakıyorum o kadar büyümüşüm ki kimseler görünmüyor. Evren çok büyük, onun yanında çok küçük olabilirim ama bu büyük olmadığımı değiştirmez öyle değil mi. Değiştirmemeli. Bazen değiştiriyor ama, çünkü ben birçok kez dün söylediklerimi söylemeyen biriyim. Bazen ise seksenbin gün önce söylediğim kelimeleri söylüyorum. Öyle, bilmiyorum. Nasıl yaşıyor, hayır tamam ben yaşıyorum, yarın için düşüncesi ne, diğer gün için. Bana hep hedefler var ise yaşanırmış gibi geliyor. Gelecek farklı olabilir düşüncesine gerek olmadan yaşanacak günler de gelecek mi ? . Yastığa kafasını koyduğunda neleri düşünüyorlar acaba. Bir şey düşünmek zorundalar mı.

[asaidyilmazsblog-blog]

Yıkmayı bırakın

Sallayamazsınız bile .

[asaidyilmazsblog-blog]

Unutma ki, en güzel çiçekler mezarlıkta yetişir.

[asaidyilmazsblog-blog]

Akıyorsa göz yaşım kurumasın

Coşup seven gönlümse durmasın

Nazım'a Selam Olsun 🍁

[asaidyilmazsblog-blog]

İlk defa düşmüyoruz . Doğruluruz.

[asaidyilmazsblog-blog]

Çok susuyorum.

Susmamam lazım Üstadım...

Sustukça adam sanıyorlar kendilerini ,

Bir ordan bir burdan atıp tutuyorlar ,

Yaşayamadıkları hayatları konuşuyorlar,

Bilmiyorlar üstadım

Herşeyin farkında olup sustuğumuzu ,

Bilmiyorlar ...

Susmamak lazım ...

Ahmed Said YILMAZ

[asaidyilmazsblog-blog]

Eylül geçmiş kapımızdan 🍁

Savurmuş yaprakları

Düşünmemiş yaş ağacı kuru ağacı

Yakmış canını , yağmurlarla sevmiş dallarını

Hüzünlü bir sonbaharın, en densiz vaktiydi

Eylül .

Geçmiş bir kere kapımızdan

Sormamış , etmemiş

Diyorum ya hep ; sağı solu belirsizdir sonbaharların...

Tıpkı bir insanoğlu gibi

Hırçın , densiz , asabi ....

İnsanoğlu çoktan süpürdü, kırdığı dalların yapraklarını.

Eylül'e Selam Olsun .

Göğe Selam Olsun .

Bulutlara , göğün kanayan rengine ,

Selam Olsun ...